Mening van een lezer
Rectificatie
Invoer atoomraket
schokt CD A-fractie
Smerige praktijken' uitzendbureaus
verslag van 'n ontdekkingsreis
Trouw
commentaar
Winstpunt (1)
Winstpunt (2)
NAVO-deskundigen denken aan 572 in totaal
Beschuldiging advocaat:
Lijsttrekker (1)
Lijsttrekker (2)
Lijsttrekker (3)
Smullen
niet klaar
'bereden' aap
andere handje
geen krant
overbodig
DINSDAG 2 OKTOBER 1979
BINNENLAND
TROUW/KWARTET
5
PARLEMENTPARLEMENTAIRPARLEMENTARIËRSPARLEMENTARISMEPARLEMENT
Redactie: Hans Gosllnga bijdrage: Theo Koelé
Gemeenteraadsverkiezingen kunnen in het algemeen
niet worden gehanteerd als graadmeter, aan de hand
waarvan conclusies getrokken kunnen worden die
van nationale betekenis zijn. Er spelen veel factoren
mee die van zo zuiver plaatselijke aard zijn, dat een
vergelijking wel mank moet gaan. tenzij er grote
verliezen of winsten worden geboekt.
In dit opzicht biedt het resultaat van de lokale
verkiezingen, die in de Westduitse deelstaat Noord-
rijn-Westfalen werden gehouden, bijzonder weinig
houvast. Als we alleen op de door de belangrijkste
partijen behaalde percentages afgaan, lijkt er in de
deelstaat nauwelijks iets te veranderen, enkele ste-,
den uitgezonderd.
Er kan echter geen enkele conclusie worden getrok
ken. Want meer dan 3,5 miljoen kiesgerechtigden
hebben niet eens de moeite genomen om naar de
stembus te gaan. Dat is bijna 30 procent.
Nu kan men zeggen dat dit geen abnormaal ver
schijnsel is, omdat het zondag erg mooi weer was en
lokale verkiezingen voor velen niet veel gewicht in de
schaal leggen. Vier jaar geleden ging bij de deelstaat
verkiezingen echter 86,4 procent naar de stembus.
Daarbij vergeleken is 70,1 procent nu toch wel erg
weinig.
De wegblijvers laten er naar raden of de positie van
de CDU stabiel is, of dat socialisten en liberalen, die
De christen-democraten, die in 1975 hun CDU de
grootste partij zagen worden konden zich met een
winst van slechts 0,2 procent handhaven. Nationaal
gezien leek er bij de verkiezingen in andere deelsta
ten al een eind te zijn gekomen aan de opmars van de
CDU, die ongeveer vijf jaar geleden was begonnen.
Men zou dan ook uit de nieuwe resultaten kunnen
concluderen, dat de positie van de CDU in de wat de
bevolking betreft grootste Westduitse deelstaat sta
biel is.
Zelfs zou men kunnen beweren dat het
optreden van de christen-democratische kanseliers
kandidaat Frans-Josef Strauss tijdens de verkiezings
campagne, de CDU een handje heeft geholpen.
een gering verlies (0,6 procent) leden, zich nog niet
helemaal hebben hersteld. Evenmin is het nu al zeker'
dat de CDU met 46,3 procent op haar maximum zit
en bij de deelstaat-verkiezingen in maart volgend
jaar geen schijn van kans heeft op een meerderheid.
Zo lang niet bekend is. wat het stemgedrag van de
ruim 3,5 miljoen wegblijvers zou zijn geweest, kan
niet worden vastgesteld, welke partij het meest werd
benadeeld.
Het grote aantal wegblijvers heeft niettemin ook een
positieve conclusie mogelijk gemaakt, namelijk dat
de polarisatiepogingen van Strauss naar aanleiding
van de rellen in Essen en Keulen geen succes hebben
gehad. En dat is dan toch nog een winst.
Tekeningen, bij voorkeur in liggend for
maat. sturen aan Trouw, jury politieke
prent, postbus 859, 1000 AW Amster
dam. Naam en adres aan de achterzijde
vermelden. Voor geplaatste prenten is er
een boekenbon.
Trouw
37STE JAARGANG NR 10962 VRIJDAG 28
Zonnig en droog
Droog «n zonnig weer. Mtidagtemperetuur rend za
matige wind uit noordwosl lol noordoost.
Morgen en overmorgen: Rustig nazomenveer
HET WEER
LOSSE NUMMERS 60 CENT
Van onze parlémentsredactie
DEN HAAG Binnen de CDA-fractle ls men gisteren zeer geschrokken va\^
het bericht dat NAVO-deskundigen Invoering van niet minder dan 572 nieuwe
atoomraketten in West-Europa nodig achten om met de Russische atoombe
wapening binnen Europa, in evenwicht te blijven.
beiUaelngen
Wlm Kan in 1979
Wim Kan:"waar
gaan we in het
nieuwe jaar
naartoe?"
GRONINGEN (ANP) De Hoogezandse advocaat, mr E.
K. Metus heeft tijdens een rechtszaak voor de politierech
ter in Groningen verscheidene uitzendbureaus ervan be
ticht zo nu en dan „smerige werkwijzen" toe te passen.
Mr Metus trad op voor een inwo
ner van Hoogezand die terecht
stond omdat hij, terwijl hij een
WWV-uitkering van de gemeente
Hoogezand ontving, niet opga! en
kele dagen per week voor uitzend
bureau Werkplan te werken. Mr
Metus zei dat het uitzendbureau
zijn cliënt aan het lijntje had ge
houden door hem steeds vast werk
te beloven, maar in plaats daar
van de man steeds maar voor een
paar dagen los werk verschafte.
Toen de Hoogezander, die zijn uit
kering niet wilde kwijtraken tot
dat hij een vaste baan had gevon
den, het uitzendbureau tenslotte
meldde niet langer voor hen te
willen werken, belde het bureau
de sociale dienst in Hoogezand op
om te vertellen dat hij geregeld
gewerkt had. „Ze weten dat dan
de uitkering ingetrokken wordt en
de mensen dan weer voor werk bij
hen terugkomen." aldus de raads
man.
Officier van Justitie mr W. R. Ro-
singh vond de door de advocaat
gebezigde term „smerige werkwij
zen" zeer kwalijk en zei dat een
bureau niets onwettigs doet als
het een instantie tipt over moge
lijk bedrog door een uitkerings
trekker. De officier eiste tien we
ken, waarvan vijf voorwaardelijk
De raadsman was wel bereid de
door hem gebezigde term „smeri
ge werkwijzen" in te trekken,
maar zei verder onverminderd de
strekking van zijn betoog te hand
haven. Politierechter mr H. J.
Bleeker liet zich niet uit over de
rol van het betreffende uitzendbu
reau. Hij veroordeelde de verdach
te tot tien weken gevangenisstraf,
waarvan acht voorwaardelijk en
vijfhonderd gulden boete.
Binnen het CDA begint de strijd om
het lijsttrekkerschap bij de volgen
de verkiezingen op gang te komen
De buitenwereld merkt daar in dit
stadium nog weinig van, maar ach
ter de schermen wordt het specula-
tiespel in steeds ruimere kring beoe
fend, waarbij verscheidene varian
ten over de borreltafels schuiven.
Vrijblijvend zijn deze activiteiten
geenszins: de keuze van de lijstaan
voerder is in hoge mate bepalend
voor de toekomstige politieke koers
van het CDA. De lijsttrekker is als
het ware de belichaming van die
koers.
Het zal duidelijk zijn, dat aan de
benoeming van bij voorbeeld Goud
zwaard tot kopman een andere be
tekenis moet worden toegekend
dan aan de aanwijzing van iemand
als Andriessen. Men behoeft geen
politiek ingewijde te zijn om het
verschil te proeven. Een gewichtige
zaak dus die hier aan de orde is.
Het speculatiespel dat nu gaande is
heeft, dat mag duidelijk zijn, een
ondertoon van diepe ernst. Het past
in voorhoedegevechten, waarbij ge
duwd wordt en getrokken, ballon
netjes worden opgelaten en lijnen
worden uitgezet die uiteindelijk
moeten uitkomen in een van de
kamertjes van de christen-demo
cratie, waar de beslissing valt.
Alvorens wat van die eerste scher
mutselingen in kaart te brengen, i)
het aardig om nog eens om te kijken
naar het najaar van 1976, toen de
CDA-bonzen voor het eerst een ge
zamenlijke lijsttrekker moesten
aanwijzen. Een haarscherp beeld
van de stadia die voorafgingen aan
de keus van Van Agt is niet te
geven. Zelfs lieden die toentertijd
dicht bij het vuur van het beslis
singscentrum (de voorzitters van de
drie CDA-partiJen plus voorzitter
Steenkamp) zaten, moeten erken
nen „dat zij er het fijne niet van
weten, omdat alles gebeurde in het
diepste geheim".
De politieke leiders van de drie par
tijen, zoveel ls wel bekend, waren
sterk verdeeld over de meest aange
wezen figuur om de CDA-iiJst te
trekken. Andriessen (KVP) kandi
deerde zichzelf, Aantjes (ARP) wil
de Lubbers (de KVP-mlnister van
economische zaken) en Kruising»
(CHU) bepleitte een driemanschap,
bestaande uit hemzelf, Andriessen
en Aantjes.
De vierschaar veegde de suggestie
van Krulslnga, ook dat is bekend, al
snel van tafel. Het zou volstrekt
ongeloofwaardig zijn als de pas ge
smede eenheid niet in één gezicht
zichtbaar zou worden gemaakt. Ble
ven dus over als kandidaat Lubbers
en Andriessen.
Persoonlijke naijver, ambities en
antipathieën waren er de oorzaak
van dat over geen van belden alge
mene overeenstemming kon wor
den bereikt. Aantjes wilde Andries
sen niet, Andriessen wenste zich
niet te laten passeren door de, ook
in politieke dienstjaren, Jongere
Lubbers. Van Agt rolde uiteindelijk
als het compromis uit de (heftige)
strijd.
Een maand na zijn aanwijzing (door
het CDA-congres alleen nog maar
met applaus bekrachtigd) zei hij:
„Ik werd tot mijn eigen verwonde
ring minister in *71, tot mijn eigen
verbazing informateur in '73, tot
mijn eigen verbijstering lijsttrekker
in '76". Met vooruitziende blik voeg
de hij er nog aan toe: „Nee, het
minister-presidentschap kan nu
geen algehele verrassing meer voor
me zijn".
Het ophalen van deze geschiedenis
is niet zonder reden, want zeker in
één opzicht dreigt een herhaling.
Ook nu weer zal de strijd om het
lijstaanvoerderschap in het teken
staan van het gevecht om de macht
tussen KVP en ARP waarbij de
CHU, traditie getrouw, een verzoe
nende rol mag spelen. De afzonder
lijke partijen hebben, alvorens zij
definitief in het CDA opgaan, voor
de laatste keer nog wat wapens in
eigen hand (zoals het opstellen van
de eigen kandidatenlijsten) en voor
al de ARP zal deze zo scherp moge
lijk slijpen. De anti's is er veel aan
gelegen zoveel mogelijk van hun
gedachtengoed in het grote geheel
veilig te stellen. Concreet betekent
dat: eigen mensen op sleutelposten.
De voornaamste kandidaten voor
het lijsttrekkerschap (volgens de
statuten de nummer nul) zijn Van
Agt en Lubbers. Van de laatste is
bekend, dat hij wil. Drie Jaar gele
den behoorde hij tot de verliezers en
dat heeft hem behoorlijk aangegre
pen. Mensen die hem meemaakten
op de dag dat Van Agt als lijstaan
voerder werd gepresenteerd, zeg
gen: „Ruud liep er bleekjes bij, hij
was volkomen uit het veld ge
slagen".
Van Agt houdt zich naar bulten toe
op de vlakte, wekt zelfs de indruk
dat hij het premierschap maar zo-zo
vindt. In intieme kring laat hij ech
ter andere geluiden horen. „Ik hou
het al langer vol dan Barend (Bles
heuvel red.)", zei hij onlangs, niet
tonder voldoening. Op de directe
vraag of hij de volgende keer be
schikbaar is zei hij vrijdag een week
geleden op de tv: „Dat beslist het
CDA. Ik zeg niet, dat ik niet be
schikbaar ben".
BIJ het beoordelen van de kansen
van beide kandidaten wordt een
nauwe relatie gelegd met het lot
van het kabinet. Een veelgehoorde
opvatting ls, dat Van Agts kansen
stijgen naarmate hij het langer met
zijn ploeg volhoudt. „Als hij de rit
zou uitzitten, heeft hij zulke sterke
papleren, dat Je onmogelijk om hem
heen kan", so wordt geredeneerd,
ook door christen-democraten die
de premier liever niet als lijsttrek
ker terugzien.
Een aanmerkelijke stroming bin
nen de KVP-vleugel maakt zich in
middels sterk voor Van Agt. Men
wil nu eens afrekenen met de KVP-
traditie om lijsttrekkers en/of pre
miers na bewezen diensten te range
ren naar de Raad van State of de
Eerste Kamer. Zij kunnen tegen an
ti-revolutionairen die bezwaren
hebben tegen Van Agt het argu
ment uitspelen, dat destijds Juist
vanuit de ARP schande is geroepen
over het opzijschuiven van De Jong
na vier jaren premierschap.
wet het premierschap opeisen en
„die drammerige socialisten" een
toontje lager laten zingen.
Binnen de ARP wordt er vooralsnog
uiteenlopend gedacht over de eer
ste man. Sommigen hebben er geen
bezwaar tegen Van Agt weer in de
voorste linies in te zetten, maar dan
op voorwaarde dat hij als hij dat
kan opbrengen een voorkeursuit
spraak voor de PvdA als regerings
partner wil doen.
Anderen laten schuins het oog val
len op Goudzwaard, de geestelijke
vader van het vorige verkiezings
program, medeopsteller van het
nieuwe beginselprogram, erkend
criticaster van dit kabinet Ooud-
z waards naam is al publiekelijk ge
noemd door de vice-voorzitter van
het CDA, de ARP'er Faber. Dat
gebeurde niet zomaar. Ooudzwaard
heeft in kleine kring laten weten,
dat hij erover denkt zich voor een
volgende ronde weer beschikbaar te
stellen voor de praktische politiek.
„Hij lijdt echt onder het odium dat
hij voor het CDA alleen maar mooie
stukken schrijft," zo verklaarde een
anti-revolutionair dezer dagen de
hernieuwde aandrang van de AR-
hoogleraar om op het Binnenhof
terug te keren (hij was al eerder
kamerlid).
Ooudzwaard maakt, als hij inder
daad zou besluiten zich weer be
schikbaar te stellen, een goeie kans
om hoog op de kandidatenlijst van
de ARP te komen. Het staat nu al
vast, dat de kieskringen die eind
deze maand hun lijstje van voor
keurskandidaten gaan opstellen,
zijn naam veelvuldig zullen noe
men. Evenals Zijlstra, Lanser en
Biesheuvel behoort Gougdzwaard
de laatste jaren tot de vaste bewo
ners van de groslijst. (Uit deze lijst
stelt het partijbestuur een voorlopi
ge kandidatenlijst samen die ver
volgens weer de partij ingaat.)
Een terugkeer van Ooudzwaard zou
de ARP in het laatste jaar voor de
fusie een speler van formaat opleve
ren ln het gevecht om de sleutelpo
sities binnen het CDA. Goudzwaard
heeft veel gezag, niet alleen in eigen
partij, maar ook daarbuiten. Met
het publiekelijk noemen van zijn
naam als kandidaat-lijsttrekker
Meer nog dan twijfels aan Lubbers'
capaciteiten zit bij-hen het motief
voor. dat zij Van Agt als geen ander
CDA'er in staat achten zóveel stem
men te trekken dat het CDA groter uitgeoefend. Zoiets doe Je in de poll-
wordt dan de PvdA. In dat gevalMMHHÉM
kan het CDA een ongeschreven lingen.
wordt er in feite al druk op hem
Jein<
tiek niet zonder duidelijke bedoe-
De titel van het CDA-verkiezlngs-
programma „niet bij brood alleen"
is goed gebleken voor menig grapje
en woordspeling. Nog steeds komt
het voor, dat een parlementariër
van CDA-hulze ln het resutarant
van de Tweede Kamer een olijke
opmerking toegevoegd krijgt door
een nlet-partijgenoot. In de trant
van (wijzend op een wat groot uitge
vallen pêche melba): nou. JIJ laat
het niet bij brood alleen. Een flauwe
glimlach valt de grapjas doorgaans
ten deel.
Er zijn in het CDA echter ook men
sen, die er rond voor uitkomen de
lekkerste spijzen en dranken niet te
versmaden. Een van hen is mr Jlm
Jansen van RaaiJ, bestuurslid en
sinds kort lid van het Europees par
lement. Hij nam onlangs deel aan
een presentatie van vaderlandse cu
linaire kwaliteiten (Nederland-Lek-
kerland), die werd besloten met wat
ingewijden „De maaltijd van het
Jaar" noemen.
Een greep uit het gebodene: gepo
cheerde kwartel-eieren. Jong konijn
ln mosterdsaus, verse eendelever
met broccoli, verse kreeftesalade,
warme oesters en kwarteltjes waar
bij men. zo meldt het verslag van
deze zogenoemde Nederland-lek-
kerlandrels, het vlees vla de keel
had verwijderd, en het lege velletje
en geraamte later weer met vlees
gevuld had.
Jansen van RaaiJ hield ter gelegen
heid van dit etentje een speech,
waarvan het motto ontleend was
aan een verkiezingsprogramma.
Niet dat van het CDA, maar van
D'66, getiteld: „om de kwaliteit van
het bestaan." Waar ging dat over?
Jansen van RaaiJ: „ik heb betoogd,
dat Nederland als vakantieland het
ook moet hebben van goede culinai
re voorzieningen. Mijn stelling is:
ais Je de top van de voorzieningen
verbetert trek Je de concurrentie
vanzelf mee. De kwaliteit stijgt over
de hele linie. Dat komt de horeca,
en daarmee het toerisme in ons
land. ten goede. De horeca wordt
vaak bekritiseerd, maar het staat
vast dat Nederland heel wat te bie
den heeft, er zijn veel goede Jonge
koks."
Jansen van RaaiJ vindt het „nauw"
en „niet rechtvaardig" om zijn deel
name aan de bewuste maaltijd ln
verband te brengen met het CDA-
verkiezlngsprogramma, en met
name de daarin vervatte pleidooien
voor een soberder levensstijl. Jan
sen van RaaiJ: „Ik ben al jaren
deelnemer aan de wijnreizen van
(het dagblad) de Telegraaf, en ook
een goede maaltjd bepaalt voor mij
de kwaliteit van het bestaan
PARLEMENTPARLEMENTAIRPARLEMENTARIËRSPARLEMENTARISMEPARLEMENT
i
Kinderen weten alles af van lan
den die alleen bij de gratie van
een verhaaltje bestaan. Bruintje
Beer verdwaalt nogal eens in een
vreemd land. In „Jammerpoes"
komen de hoofdpersonen in het
land van de Tintamarren en Kla-
marren terecht, en Ronkevaar de
tovenaar beveelt iedere inwoner
van zijn land Jinglejocklito om
blij te wezen. Je hoeft trouwens
alleen maar Het Rijk van Mid
den-Aarde te noemen (Tolkien)
en het is duidelijk dat schrijvers
van grote mensen-verhalen ook
niet vies zijn van fantasielanden.
Wie met die wetenschap in het
achterhoofd van landen als Pegu,
Ava, Arrakan, Acham of Asem,
Malabar en Kormandel hoort, zal
ze direct onder de fabels rang
schikken. Maar dit zijn nu eens
geen sprookjeslanden, al doet de
sprookjesachtige manier van be
schrijven, zoals dat ruim 250 jaar
geleden gebeurde, daar wel sterk
aan denken. Deze landen, alle
maal koninkrijken, worden uit
voerig beschreven in een geschie
denisboek dat in 1731 verscheen
„te Amsterdam, by Isaak Tirion,
Boekverkoper op de Voorburg
wal, over de Nieuwe Kerk, in
Hugo Orotius". Dit derde deel
van „Hedendaagsche Historie, of
Tegenwoordige Staat van Alle
Volkeren" was, evenals de voor
gaande en de volgende afleverin
gen door de Engelsman Th. Sal
mon geschreven en „nu vertaald
en merkelyk vermeerderd door
M. van Goch".
Het werk, bestemd voor „den Ne-
derduitschen lezer", is gebaseerd
op de beschrijvingen van ontdek
kingsreizigers. Een erg persoon
lijke visie dus op land, volk en
gewoonten. Pegu, dat volgens de
beschrijving alleen al van noord
tot zuid „over de agt hondert
Engelsche mylen" moet zijn ge
weest, was een vruchtbaar land,
met een „overvloed van viervoe
tig en vliegend wild. In Herfst- en
Wynmaanden zijn de harten daar
zo overvloedig, dat men het stuk
voor de waarde van een stuiver of
vier kan kopen. Zy zyn zeer vlees-
sig, maar hebben niet veel vet om
het lyf. De wilde zwynen en het
tam gevogelte zyn er ook goed en
men heeft er vele soorten van vis.
Maar de buitenste delen van dit
ryk zyn berg- en boschryk. niet
alleen na de kant van het ryk van
Arrakan. daar het vol bergen,
bosschen en wildernissen, door
Tygers en Olifanten onveilig is."
Dit koninkrijk Pegu vormde vol
gens een bijgevoegde landkaart
samen met Arrakan, Acham en
Ava ook wel Barma genoemd
ongeveer het gebied dat nu
Burma heet. Kormandel was erg
groot en besloeg de oostelijke
helft van India bezuiden Bom
bay. Malabar ls niet terug te vin
den op deze dicht bedrukte
kaart, waarop verder rijken als
Utsang, Moriul, Lasse en Rudoc
voorkomen, alle gegroepeerd
rondom de Golf van Bengalen en
de „Indische Zee" daaronder.
Voor India of het „Ryk van den
Oroten Mogol" bleef in die tijd
zodoende niet zo veel ruimte
over.
Arrakan verschilde nogal van
Pegu Het noorden wordt be
schreven als „een aardsch para-
dys", maar het zuiden is om ln
de buurt van het paradijs te blij
ven woest en ledig: „Op weini
ge plaatzen bewoond, en leggen
de woest verstrekt het tot schuil
plaatzen van een oneindig getal
wrede Tygeren, wilde Olifanten
en Buffelen." Logisch dat geen
mens er in die Jaren over pieker
de tijgers of olifanten te bescher
men; niet zij waren door de mens
bedreigde diersoorten, de mens
voelde zich door de dieren be
dreigd. Het kon er zo koud zijn,
„dat de oilen zo dik worden, dat
men ze snyden kan" (winter
1660). Acham wordt een rijk land
genoemd, met goud- en zilvermij
nen, ijzer, staal en lood. De win
ters zijn er „altoos te koud voor
iighamen aan de warmte van In
dien gewoon".
Een boek van 688 bladzijden, met
zoveel onderhoudend leesvoer,
dat het zonde zou zijn er hier al
een punt achter te zetten. Zo wor
den boeken niet meer geschre
ven, zoals een ontdekkingsreizi
ger als man van de wereld die ln
zijn ogen primitieve volkeren be
zag. De komende dagen willen we
graag doorvertellen, wat zulke
reizigers meenden ontdekt te
hebben over de koningen en hun
macht, het gewone volk, de gods
dienst. en ziek zijn en beter wor
den ln die ai lang van de kaart
geveegde landen.
Wie ln Noorwegen zonder veilig
heidsriem rijdt, kan er sinds gis
teren een boete van tachtig gul
den voor verwachten. Dat geldt
voor autobestuurders en de pas
sagiers op de voorbank, officieel
tenminste. De minister van justi
tie heeft meegedeeld dat de rege
ling weliswaar al van kracht is
geworden, maar dat voorlopig
niemand hoeft te betalen. De
Noorse staatsdrukkerij ls name
lijk niet op tijd klaar gekomen
met het drukken van de bonnen
die de politie voor die tachtig
gulden aan de beboete automobi
list moet afgeven en zonder bon
netjes is de politie nergens.
Dit rhesusaapje, schrijlings op
sijn ros gezeten, zal niet ver ko
men. Het zit op een stenen paard,
en dat angstige kijken van het
aapje is nergens voor nodig. Aap
en paard horen thuis in het pret
park van Gettorf, bij Kiel in het
noorden van West-Duitsland, en
daar mag alles.
In het Franse Le Mans gebeurt
meer spectaculairs dan alleen au
toracen. Niet over het circuit,
maar over het plaatselijke zie
kenhuis gaat nu het gesprek van
de dag. waar chirurgen het ver
keerde handje van een tweejarig
Jongetje hebben geopereerd. Het
kind had twee vingers van zijn
linkerhandje gebroken onder een
stuk ijzer. Aan de hand van de
foto's besloten de chirurgen tot
operatie, maar namen per onge
luk het verkeerde handje. De ou
ders zagen tot hun schrik dat het
rechterhandje van hun zoontje in
het verband zat. toen ze het jon
getje na de operatie bezochten.
De fout is gauw hersteld, zodat
het kleintje nu met twee verbon
den handjes in het ziekenhuis
ligt.
Al-Watan, een van de dagbladen
in Koeweit, ls gisteren niet ver
schenen. De regering had verbo
den de maandagkrant te ver
spreiden, omdat er een foto met
een gedeeltelijk onbedekt vrou
webeen ln stond. Zoiets onder
mijnt volgens het landsbestuur
het moraal van de lezers.
Al tijdens haar verkleatngscam-
Bagne had de Britse premier
(argaret Thatcher beloofd dat
ze de overbodige bureaucrati
sche instellingen waarin Enge
land baadt we! eens een lesje
zou leren. Ze heeft die belofte
waar kunnen maken dankzij Mi
chael Hescltlne. die ze in dienst
nam als minister van milieuza
ken en die de bureaucratie fors
aanpakt Oppert iemand voor
zichtig, dat een „adviescommis
sie voor vogelreservaten ln de
koninklijke domeinen" haar tijd
eigenlijk wel gehad heeft. Hesel-
tlne maakt zonder dralen met
één pennestreek een eind aan
het bestaan van zo n commissie.
Op die resolute manier zullen
binnenkort enkele tientallen van
deze ..quango's' samentrek
king van de lange naam voor
seml-autonome. nlet-overheld-
■instanties met vaak mooie,
maar voor praktisch iedereen
onbegrijpelijke namen, geruis
loos verdwenen zijn. Vijftig
„quango's" mogen blijven.
Mocht er door een opgeheven
clubje bij verrassing toch nog
nuttig werk gedaan blijken te
zijn, dan moeten gewone ambte
naren dat werk er voortaan bij
doen Zo sparen de belastingbe
talers samen pakweg zes miljoen
gulden per jaar uit; zestig men
sen verliezen een vpliedlge baan
met vage inhoud,' vijfhonderd
zijn hun erebaantje kwijt.
Tolstoj Alexandra TolstoJ. lie
velingsdochter van de beroemde
Russische schrijver Leo TolstoJ.
is op haar 05ste Jaar in Valley
Cottage, in de staat New York,
overleden 8asja. laatste van Tol-
stojs kinderen, stierf In het ver
pleeghuis van de TolstoJ-stich
ting, die z» in 1039 zelf heeft opge
richt om vluchtelingen te helpen.
