Met caravan naar de sneeuw
Altijd
kettingen om
DAG WINTER
Trouw DINSDAG 28 SEPTEMBER 1979 PAGINA
In de praktijk het grootste probleem blijkt het vinden van
een camping. Niet alleen omdat niet alle campings in de
sneeuwgebieden open sijn, maar ook omdat veel campings
vol zitten met wintersporters alt de buurt, die een sta-
plaats voor het seizoen hebben gehuurd. Op die campings
als tijdelijke gast nog een plaatsje te vinden vraagt een
zeer vroegtijdige reservering (voor de piek tussen Kerst en
Nieuwjaar moet dat meestal zelfs een jaar van tevoren).
Trouwens, ook al wil men de caravan in een rustiger
periode kwijt, dan valt aan te bevelen ook daarvoor nu al
te reserveren.
In bet gidsje „Caravannen in de sneeuw" van de ANWB is
een lijst opgenomen van campings in de sneeuwgebieden,
die 's winters open blijven. Daarnaast is er het gidsje van
de Camping Reservering Centrale (ook bij de ANWB-
kantoren verkrijgbaar), maar bet aantaal daarin genoem
de sneeuwcampings is beperkt.
De camping Reservering Centrale heeft echter wel als
voordeel, dat deze zelf een plaats bespreekt, de in de eerste
gids genoemde campings moet men zelf benaderen.
door Plek Ringlever
Voor velen mag het dan
nog een waagstuk lij
ken, zo'n twintigduizend
zijn er al min ol meer
mee vertrouwd en gaan
ook naar de sneeuw met
de caravan. Tot zelis
hoog ln de Alpen.
Een risico' zo'n caravan-vakan
tie in \le kou? Voor wie de eer
ste maal met zijn huls op wie
len op stap gaat. valt zo'n win
terse tocht af te raden. Erva
ring opdoen met de caravan
kan beter In de zomer dan ln
het sneeuwseizoen. Maar heeft
men die ervaring ai, dan valt
best te overwegen het eigen
huls ook eens naar de sneeuw
mee te nemen.
Alleen: die reis vraagt wel wat
extra voorbereiding. De combi
natie (auto plus caravan) zal
moeten worden aangepast aan
de specifieke eisen, die winter
en sneeuw stellen en men zal
zich moeten realiseren, dat rij
den in de winter nog meer voor
zichtigheid (én kundigheid!)
vraagt dan 's zomers. Liever
dus niet zomaar meteen wegrij
den, maar eerst vooraf oefenen.
Tips
Een paar tips voor hen, die
overwegen hun caravan uit de
winterstalling te halen:
het best ls natuurlijk er op
uit te gaah met een caravan,
die gebouwd is om er ook mee
in de sneeuw te bivakkeren. De
meeste nu gebouwde caravans
zijn dat. maar lang niet ieder
een zal het allernieuwste mo
del. goed geïsoleerd, met dub
bele ramen en kacheltje met
afvoer door dak of vloer, in de
schuur hebben.
Dat hoeft niet te betekenen,
dat men zo'n win tervakantie
dan wel kan afschrijven. Een
handige knutselaar kan best
een aantal voorzieningen tref
fen. die het huls-op-wielen ge
schikt maken voor een winter-
trip. Tenminste als wanden en
dak van de caravan al geïso
leerd zijn (maar dat is bij verre
weg de meeste caravans het
geval).
Rest dan het aanbrengen van
dubbele ramen en eventueel
het isoleren van de vloer. Dat
eerste kan men het beste doen
door het afplakken van de ra
men met overal verkrijgbare
voorce trui ten of stukken plas
tic folie. Het laatste door onder
de caravan een laag piep
schuim aan te brengen en die
vast te maken met (bijvoor
beeld) gaas.
Wat moeilijker is het wan
neer de caravan niet is uitge
rust met een kachel, want zon
der verwarming kan men in de
winter niet. Is er een afvoer,
dan kan men overwegen een
kachel aan te schaffen, maar
die kost al gauw een kleine
duizend gulden. Als alternatief
is voordeliger een elektrisch
kacheltje (in geen geval een
gasbrander gebruiken: verstik
kingsgevaar!).
Wat het te gebruiken gas
betreft: altijd propaan en geen
butaan omdat dat laatste al bij
vier graden boven nul onbruik
baar is. Heeft men 's zomers
butaan gebruikt, dan moet de
fles tijdig voor vertrek worden
geleegd en met propaan (goed
voor 40 graden onder nul) wor
den gevuld. Om te voorkomen,
dat zich in de leidingen nog
butaan bevindt, moeten deze
eerst worden doorgeblazen.
Dat men in de winter meer
gas nodig heeft dan in de zo
mer. ligt voor de hand. Raad
zaam is dus twee flessen mee te
nemen en daar zuinig op te
zijn. Heen- en terugreis vragen
namelijk ook nogal wat gas,
zeker als men ook kookt in de
caravan. Om niet voor onaan
gename verrassingen te komen
staan, valt aan te bevelen op de
plaats van bestemming een
gasfles met regelaar te huren
(als daarvoor althans de gele
genheid bestaat). Dit zijn door
gaans vrij grote flessen, die
niet ln de disselkast passen en
dus buiten de caravan moeten
worden geplaatst. Raadzaam ls
dus een extra lange aanslult-
slang bij zich te hebben. Mocht
wel aan het gewicht), of (beter)
een rok van gedrapeerd tent
zeil rondom de caravan (liefst
van de onderkant van de ra
men tot aan de grond).
Voor de elektriciteitsvoor
ziening dient men te beschik
ken over tenminste 50 meter
drie-aderig kabel, voorzien van
rubber-isolatie (plastic breekt
bij lage temperaturen). Laat
nooit een ongebruikt deel van
de kabel op de haspel zitten
(bevriezingsgevaar), maar rol
alles af en leg het uit.
De voortent: gebruik bij
voorkeur katoen en/of synthe
tisch weefsel, al dan niet ge
plastificeerd of gecoat, met een
zwaarte van 300 gram per vler
kante meter (dunner doek kan
bezwijken onder de sneeuw
laag). Nylon of plastic ritsen
zijn te verkiezen boven meta
len omdat die laatste kunnen
dichtvriezen.
Eenmaal op de plaats van
bestemming doet men er het
best aan niet de sneeuw weg te
vegen, ook niet ln de voortent.
Dit om te voorkomen dat een
modderpoel ontstaat. In de
voortent kan men het best
vlonders van dim hout leggen
of grasmatjes van kunststol
(niet de plastic zomertegels
omdat die bij vorst breken).
Mocht het onverwacht gaan
dooien, controleer dan de
stand van de caravan-poten.
Door het verdwijnen van de
sneeuw kunnen die namelijk in
de lucht komen te hangen (in
ieder geval altijd plankjes ge
bruiken onder de poten).
Wat overdreven prietpraat?
Nee, want veel meer dan in de
zomer hangt ln de winter een
caravan-vakantie af van
schijnbaar onbelangrijke klei
nigheden. Het niet treffen van
voorbereidingen (tot in de de
tails) kan in de winter leiden
tot vele onaangename verras
singen en onnodig kou lijden.
Vergeet niet dat in een beetje
wintersportgebied de tempera
turen 's nachts niet zelden da
len tot twintig graden onder
nul. Wat die details óók betreft:
zorg een schepje bij de hand te
hebben om sneeuw te ruimen,
voorts een kokosmatje voor op
het metalen opstapje (kan spie
gelglad worden) en een paar
zakjes zaagsel (voor op de
sneeuw voor de tent of in de
voortent).
Caravannen in de sneeuw: details van belangrijk.
aan het einde van de dag de I
gasaanvoer plotseling stagne
ren. raak dan niet gelijk in pa
niek. Meestal ls dit het gevolg
van een bevroren druppel con-
denswater in de drukregelaar.
Even een warme hand erop en
het euvel ls meestal wel ver
holpen.
Ventilatie: natuurlijk nooit
alle kleren dlchtplakken. Dat
verhoogt de kans op zuurstof
gebrek. Beter koude voeten
dan gebrek aan lucht. Die kou
de voeten kunnen overigens
vrij eenvoudig (zoals gezegd)
worden voorkomen door onder
de caravan een isolatielaag aan
te brengen. Alternatieven: een
dikker kleed op de vloer (denk
door Slcoo de Jong
Sinds de spijkerband in
de meeste Europese lan
den verboden ls, hebben
wintersporters per auto
maar één alternatief:
sneeuwkettingen omleg
gen. Een gedoe, d&t ze
ker, maar welhaast on
ontkoombaar voor wie
hoog de bergen ln wil om
volop sneeuw voor het
skiën te vinden.
Wat voor kettingen men ge
bruiken moet en of die beter
gekocht dan wel gehuurd kun
nen worden, hangt er van af
hoe vaak men naar de winter
sportgebieden gaat. Wie regel
matig de Alpen opzoekt om
van zon en sneeuw te genieten,
weet hoe bar het soms kan
sneeuwen en hoe Juist het laat
ste stuk naar het wintersport
centrum geploegd moet wor
den om boven te komen. Dan is
het kopen van kruiskettlngen
het boste wat men kan doen:
per stel van twee lopen de prij
zen uiteen van 120 tot 400
gulden.
Voordeliger voor één Jaar en
zeker voor één vakantie kan
het zijn de kettingen te huren,
wat gemiddeld vier tot acht
gulden per dag kost. De ladder-
ketting. die een kleine honderd
gulden per stel kost, is feitelijk
een tussenoplossing: dit type
ketting ls wel goedkoper, maar
ook kwetsbaarder.
In alle gevallen ls het zaak vóór
het vertrek enkele malen met
de kettingen te oefenen. Dat la
nodig om enige handigheid in
het omleggen te krijgen en om
te weten of men de goede ket
tingen mee op reis neemt.
Bij de koop moet men letten op
merk, type en maat van de ban
den en vaak ook het automodel
opgeven, om de Juiste kettin
gen aan te schaffen. Eveneens
bij huren is het zaak de goede
kettingen mee te nemen. Dat
huren kan men overigens in
Nederland, maar tevens bij de
Duitse en Oostenrijkse zus ter
clubs van de ANWB, de ADAC
en OAMTC. Daar wordt alleen
wel een hoog bedrag als onder
pand verlangd.
Het oefenen thuis ls vooral van
belang, omdat men altijd op
een ongelegen moment voor de
noodzaak komt te staan
sneeuwkettingen om te leggen.
Het is dan meestal niet zo ver
meer na die vele kilometers om
in de bergen te komen en de
vraag is: moet Je nu alleen voor
dat laatst stukje kettingen om
doen? Binnen de auto is bet
warm en bulten koud. Het om
leggen ls niet bepaald het leuk
ste werk en Je gaat toch voor je
plezier op wintersport
Door de wol geverfde winter
sporters weten dat die argu
menten niet ter zake doen. Als
er een bord staat dat Je
sneeuwkettingen moet omleg
gen, dan staat dat er niet voor
niets. Het staat op een plaats,
waar men dat nog gemakkelijk
even kan doen. Raakt men la
ter ln de sneeuw vast, dan ls
het heksenwerk en zal men
vaak ook de weg versperren en
dus een bekeuring oplopen.
RegtlBMMHK
Per winters portland verschil
len de verkeersvoorschriften
nog wel wat. Wie naar een be
paalde bestemming wil moet
zich tevoren daarvan op de
hoogte stellen. Er zijn bij voor
beeld tegenwoordig ook kunst
stof sneeuwkettingen, maar in
Zwitserland worden die niet
toegestaan. Het voordeel dat
men er ook mee op minder be
sneeuwde wegen kan rijden ls
maar betrekkelijk.
Zaak is namelijk toch dat men
op goede banden en dan bij
voorkeur de speciale winter- of
modder- en sneeuwbanden
weggaat. Zulke M 8-banden
aanschaffen loont natuurlijk
niet voor één keer wintersport:
dan is het echter wel van be
lang dat men op ra dl aalbanden
met een goed profiel (tenmin
ste zo'n vier millimeter) rijdt.
Wie nog spijkerbanden op de
Waar geskied kan worden, moeten de sneeuwkettingen om.
kop kan tikken en lang op win
tersport gaat mag er mee rij
den van half november tot 1
maart (Zwitserland). 15 maart
(Frankrijk) of 30 april (Oosten
rijk). Ook de Scandinavische
landen staan nog spikes toe.
Dan zijn geen sneeuwkettingen
nodig.
Maar er is nóg een manier om
het gebruik van sneeuwkettin
gen te omzeilen: de auto bene
den laten en het laatste stuk
per trein of bus reizen. Dat is
lastig met de bagage, maar het
scheelt wel weer het vaak
noodzakelijke uitgraven van
de auto na een fikse
sneeuwbui
Wie dan toch liever de sneeuw
ketting kiest moet er wel om
denken handschoenen, een ma
tje om op te knielen en een
goed windjack bij de hand te
houden en sneeuwschoenen
zijn ook geen luxe. In de auto
echter gewone schoenen aan
houden en met de kettingen
om rustig door rijden rond 30
ft 50 kilometer per uur terwijl
natuurlijk die auto ook goed op
de winter voorbereid moet zijn:
de juiste olie, de accu goed op
spanning, antivries in het ruite-
wissertankje. het luchtfilter in
de win terstand en bij vorst niet
de handrem aantrekken.
Maar dat geldt niet alleen voor
wintersporters, maar ook voor
wie in Nederland blijft. Afgelo
pen winter heeft dat wel
geleerd.
