Centrum speelt
vroege Pinters
Mm 9
Annet Nieuwenhuijzen krijgt
Theo Mann Bouwmeesterring
Mel Wong geïnspireerd
door wolken, water, kleuren
eadfi hfifUndaas&i
'xNjuuyn]
Sublieme vertolking van nieuw koorwerk
IKON-televisie toont
vrouwenmishandeling
Nieuwe aanpak trekt jong publiek
Nalatenschap Caro van Eijck
„En passant" van Manneke
onvoldoende uitgewerkt
Muziek voor
een piek
Opdrachten
voor
componisten
schilderij'en
19e en 20e eeuw
Galerie
„De Teiloor"
Galerie
de Biggelar]
VRIJDAG 21 SEPTEMBER 1979
KUNST/RADIO/TELEVISIE
TROUW/KWARTET
door André Rutten
UTRECHT De toneelgroep Centrum speelt In de Blauwe
Zaal van de Utrechtse schouwburg al enkele dagen twee
roege eenacters van de befaamde Harold Pinter: ..De Ka
mer" uit 1957 en „Een beetje pijn" uit 1959.
Bij de première, woensdagavond,
oalï bi) de voorgaande try-outs met
j/eel )ong publiek, kon je merken dat
lang niet voor ledereen een weer-
ien met de jonge Pinter was, eerder
•■«>n eerste kennismaking vla d» to
neelpraktijk. Er werd veel en smake-
ijk gelachen. Ik denk omdat hl) toch
met zo zwaar op de hand bleek dan je
ut de vroegere mondelinge en schrlf-
èlijke overlevering verwacht zou
hebben.
De spelers, die er nu in spelen, zijn
onderhand wel van dezelfde leeftijd
als die van vroeger, maar toch van
een jongere generatie, en er zijn ook
nieuwe vertalingen gemaakt Onder
«SOvgie van Jacques Commandeur en in
'bneelbeelden van Paul van den Berg
werden de teksten voor zo ver
ij mand op zijn herinneringen mag
^^Hertrouwen ook anders behandeld
Pinter is wel altijd gekarakteriseerd
jis een schrijver, die het absurde in
de alledaagse werkelijkheid liet zien.
Jiaar vroeger werd vooral de alle-
aagse werkelijkheid eetoond, nu
wordt het absurde onder het ver
grootglas gehouden. De werkelijk
heid is teruggebracht tot de noodza
kelijke. karakteristieke elementen. In
De Kamer" staat opzij een aanrecht
met gootsteen, in het midden een
gedekte keukentafel met opzij en
erachter een sleetse stoel, daarnaast
een ouderwetse kachel, een oude
schommelstoel. Al die elementen zijn
echt. maar de ruimte er om heen
wordt niet realistisch ingevuld. Zij
zijn uit de werkelijkheid gelicht om
het karakteristieke ervan te bena
drukken
Op vergelijkbare wijze worden de fi
guren gespeeld. Ook zij worden uit de
alledaagse werkelijkheid gelicht door
het karakteristieke, het eigenaardige
van hun gedrag te benadrukken. Een
subtiele nadruk overigens, die dat
gedrag nooit komisch maakt, wel
absurd.
In „De Kamer" gaat het om een ou
der echtpaar van geringe ontwikke
ling. waarvan de vrouw zich bedreigd
voelt door iemand die misschien in
het souterrain is komen wonen. Hij
komt later bij haar binnen als een
blinde neger, die haar komt manen
naar haar vader terug te keren. In
Een beetje pijn is er een welvarend,
intellectueel echtpaar, waarvan de
man zich bedreigd voelt door een
oude lucifer-verkoper, die iedere dag
maar weer met zijn handel aan het
Tweedelige documentaire
Elisabeth Hoytink als Rose, Ricardo Anasagasti als de blinde neger
in Pinters „De Kamer".
achterhek van zijn tuin staat. Zij ha
len hem binnen, maar hij zegt in het
geheel niets, hij kijkt alleen maar.
Belde echtparen ervaren de vreemde
figuur als iemand die een verdrongen
verband tussen hun verleden en hun
heden wakker maakt. Hun reacties
zijn tegengesteld.
In de manier, waarop het nu gespeeld
wordt, kun je er, denk ik, iets gemak
kelijker mee uit de voeten dan vroe
ger. En het wordt goed gespeeld in
De Kamer vooral door Elisabeth Hoy
tink, Lou Steenbergen en Henk Rig-
ters, in Een beetje pijn voor Ingeborg
Elzevier. Onno Molenkamp en Egbert
van Paridon.
door André Rutten
AMSTERDAM Caro van Eijck
heeft de Theo Mann Bouwmeester-
ring. die haar na het overlijden van
Else Mauhs was toegekend, bij testa
ment nagelaten aan Annet Nieuwen
huijzen. sinds de oprichting verbon
den aan het Publlekstheater. maar de
eerste helft van dit seizoen even er uit
om te spelen ln de musical „De club".
Caro van Eijck koos Annet Nieuwen
huijzen „op grond van de zuivere be
nadering van haar personages zowel
in het klassieke als ln het moderne
repertoire en het feit dat Annet Nieu
wenhuijzen het zich nooit gemakke
lijk gemaakt heeft, maar zoekt naar
de ziel. de kern van de mens die zij
moet vertolken."
In al haar beknoptheid een zeer rake
formulering, die de onderscheiding
extra waarde geeft. Een vrouw, die
groot was in haar vak, geeft heel
nauwkeurig aan wat zij ln een Jongere
collega zo bijzonder heeft gewaar
deerd. Het ls een onderscheiding van
binnen uit, en niet, zoals de andere,
van bulten af door een Jury van
kenners.
Tegelijkertijd is het ook een zeer per
soonlijke erkenning, met daaraan
verbonden de niet gemakkelijke ver
plichting. de ring straks weer door te
geven aan een andere collega. Caro
van Eijck zag er tegen op dat al bij
haar leven te doen. vrezend dat zij
anderen, die zij eveneens zeer waar
deerde. zou kunnen teleurstellen. Zij
gal er daarom de voorkeur aan haar
beslissing, die zij een Jaar geleden
genomen heeft, bij de opening van
haar testament pas openbaar te
maken.
Annet Nlèuwenhuljzen, die nu 48 is.
vijftien jaar jonger dan Caro van
Eijck was toen zij stierf, is ln 1953
begonnen te spelen. Zij was vrijwel
meteen al herkenbaar als een eigen
persoonlijkheid met een eigen stijl,
die al haar figuren een eigen, levende
Inhoud gaf. uiteraard is die eigen per
soonlijkheid ln de loop der Jaren ver
stevigd, uitgediept mag Je misschien
zeggen, en ls daardoor ook steeds
sterker de inhoud van haar figuren
gaan bepalen. Zonder dat ze zich ooit
als een soliste ls gaan gedragen. In
tegendeel. Tekenend ln dit opzicht
was. wat zij over zichzelf vertelde
toen ln 1976 ln de Stadsschouwburg
een portret van Jan Qoeting onthuld
werd, die haar in haar dubbelrol in
Brechts „De goede mens van Sezuan"
liet zien. Ongeveer dit: „Als ik voor
mezelf met een voorstelling bezig
ben. zie ik daarin nooit mijzelf, maar
altijd de anderen om mij heen, alle
maal steunpunten voor mij bij het
spelen van mijn eigen rol". Dat schil
derij was op zichzelf al een treffend,
en ook persoonlijk eerbetoon, want
het was gemaakt op Initiatief van Jan
Apon (nu 72), die zelf in die voorstel
ling meespeelde, en via dat schilderij
uiting wilde ge van aan zijn grote col
legiale bewondering voor de bijzon
der Indringende manier, waarop zij
met die rol bezig was geweest.
Annet Nieuwenhuijzen, die via het
studententoneel bij het officiële is
terecht gekomen, heeft ln de praktijk
een zeer uitvoerige training gehad:
Haagse Comedie, Theater. Rotter
dams en Nieuw Rotterdams Toneel,
Olobe, Publlekstheater. Haar spelen
in „De Club" nu ls. alhoewel zij zich
ook daarin volledig geeft, toch even
een ontspanning, een uitstapje in het
lichtere genre, na de vele grote rollen
die zij de laatste Jaren bij het Pu
bllekstheater gespeeld heeft.
door W. M. Wolvekamp
ROTTERDAM Aan het concert,
woensdag ln de St. Laurenskerk gege
ven. verleenden medewerking de or
ganist der kerk Johann Th. Lemc-
kert. het Nederland* Vocaal Ensem
ble onder leiding van Marinus Voor
berg en het Rotterdams Phllhanno-
nisch Koperensemble
Drie composities van Joh. Th. Lemc-
kert beleefden deze avond een eerste
uitvoering, een Psalmmotet over de
verzen drie en vier van de 43e psalm
Speciaal vandaag
De zaak Van der Lubbf. Do
cumentaire van Chris van
Duuren en Jules Huf over Ma
rinus van der Lubbe die er in
1933 van beschuldigd werd het
gebouw van de Rijksdag in
Berlijn in brand te hebben ge-
stoken. Van der Lubbe werd
terdood veroordeeld, maar er
is altijd aan getwijfeld of hij
een eerlijk procens heeft ge
kregen. Een NCRV team reis
de naar Duitsland en ging op
*oek naar de waarheid.
Nederland I 21.55 uur
Jan Steen, mens onder de
mensen. Gefilmde impressie
over de schilder Jan Steen die
driehonderd Jaar geleden
overleed.
Nederland I 22.25 uur
Doctor at sca. Tweede van
een drietal speelfilms met in
de hoofdrol Dirk Bogarde als
Simon Sparrow. Hij speelt een
jonge arts die het te kwaad
krijgt als hij Briglt Bardot
oatraoet.
Nederland 2 20.27 uur
Brandpunt besteedt aan
dacht aan de volgende onder
werpen: gesprek met de minis
ter-president over de negatie
ve reacties op troonrede en
miljoenennota; Noordierse
kinderen met vakantie in Ne
derland; havenstaking in Rot
terdam.
Nederland 2 22.00 uur
voor vijfstemmig koor a capella.
Psalm 121 voor vierstemmig koor en
orgtl, dit Jaar geschreven in opdracht
van het Kon. Ned. Zangersverbond in
samenwerking met de Federatie van
Nederlandse Zangersbonden en een
Intrad* voor Epilanie over het lied
„Wie schön leuchtet der Morgen
stern" voor Koperkwintet en Hoofd
orgel.
Van deze drie werken stond voor ons
het Psalmmotet over de 43-e psalm
het hoogst genoteerd. Het is een bij
zonder gaaf en expressief koorwerk
Een sieraad voor de moderne a capel-
la-koorllteratuur Maar ook de 121e
psalm voor vierstemmig koor en orgel
verdient vanwege zijn kwaliteit een
vaste plaat* in het moderne koorre
pertoire
Voor de uitvoering was het Neder
lands Vocaal Ensemble opgesteld op
de orgelgalerij. Recht voor het orgel
gezeten ter hoogte van het koor bleek
het klankvolume van orgel en koor
zang goed op elkaar afgestemd Voor
de a capellazang was de gekozen
plaats van het koor tegen het kope
ren hek waarschijnlijk de beste. Geen
hinderlijke nagalm maar grote duide
lijkheid ln de stemvoeringen, niet al
leen in Lemckerts compositie maar
ook in oude Latijnse zangen van
Hassler. Palestrina en Buxtehude
(Missa brevis)
Het Nederlands Vocaal Ensemble
heeft zich deze avond weer op voor
treffelijke wijze van zijn taak gekwe
ten. Een volstrekt homogene koor
klank bij grote dynamische verschei
denheid en een perfecte koortechniek
leidden tot sublieme uitvoeringen.
Het Rotterdams Philharmonisch Ko
perensemble speelde een drietal com-
door Jan van Galen
HILVERSUM Over vrouwenmishandeling komen de laat
ste jaren steeds meer gegevens los. Door de oprichting van
Blijf van m'n Lijf-tehuizen, vijf jaar geleden, zijn vrouwen die
door hun echtgenoten geslagen worden, duidelijker te lokali
seren dan voorheen. Het aantal vrouwen dat een toevlucht
zoekt bij opvangcentra neemt nog steeds toe. Uit rapporten
die worden samengesteld blijkt dat vrouwenmishandeling
voorkomt in alle milieus.
Odanks een toenemende hoeveelheid
gegevens besteden radio en televisie,
relatief gezien, tot nu toe weinig aan
dacht aan deze materie. Gesprekken
met mishandelde vrouwen komen
doorgaans in vrouwenprogramma's
voor en dan vaak alleen via de radio.
Het enige tv-programma dat uitvoe
rig het onderwerp heeft behandeld ls
„Ot hoe zit het nou met 8ien?", een
programma van de NOS. De omroe
pen branden kennelijk niet graag de
handen aan dit precaire onderwerp.
Zo nu en dan springt een actualitei
tenrubriek er op en, maar dan alleen
wanner er een duidelijk kapstok voor
aanwezig is, bijvoorbeeld bij de ope
ning van een nieuw Blijf van m'n Lijf-
tehuis en bij het verschijnen van
nieuwe statistische gegevens. Klaar
blijkelijk rust er op vrouwenmishan
deling, ook wat het medium tv-be-
treft, nog altijd een taboe.
Des te verrassender is het dat juist de
IKON-televisie, als zendgemachtigde
namens de kerken, het aandurft uit
gebreid in te gaan op deze vorm van
fysieke geweldpleging. Eric Oosthoek
schreef een scenario dat gebaseerd is
op het boek „Een vrouw in de molen"
van Anrüe den Hamer, vulde het aan
met feitelijk materiaal verkregen van
betrokkenen en tal van Instanties en
maakte er een twee-delige gedramati
seerde tv-documentaire van. (Van
avond is om 23.00 via Nederland I de
eerste aflevering te zien, volgende
week op hetzelfde tijdstip en net deel
2).
'Papieren-oorlog"
„Niet ter inzage aan de betrokkenen"
zoals de serie heet behandelt niet
alleen de mishandeling van een
vrouw, maar ook het fuctloneren van
hulpverlenende-instanties. Uit onder
zoeken blijkt dat veel vrouwen niet
weten waar zij hun toevlucht kunnen
zoeken. Ook kunnen ze vaak niet van
te voren overzien ln welke ambtelijke
molen ze terecht komen wanneer zij
besluiten te gaan scheiden of hun
mishandelaar voor het gerecht laten
dagen. De „papleren"-oorlog die
volgt na een onhoudbare situatie
thuis, zorgt regelmatig voor een haast
even grote ontluistering. Oosthoek is
van mening dat „niet te inzage aan de
betrokkenen" niet alleen frustraties
blootlegt binnen de muren van het
huishouden, maar dat de film tevens
een voorlichtende functie heeft.
Het verhaal gaat over een vrouw die
stelselmatig door haar echtgenoot in
elkaar geslagen wordt. De vrouw
zoekt steun bij een maatschappelijk
werkster, de man weigert mee te wer
ken aan een betere verstandhouding.
Na eindeloos gepraat en tegenwer
king van de man, ligt er maar een
oplossing voor de hand: de vrouw
moet een nieuw leven zien op te bou
wen. Dan ook komt de sociaal-maat
schappelijke machinerie opgang, en
duurt het Jaren voor de vrouw er weer
boven op komst.
De situaties waarmee de vrouw zich
in de film geconfronteerd ziet zijn
authentiek, maar hebben zich niet in
één gezin afgespeeld. In het geval
„Jenny" heeft Oosthoek de lotgeval
len en ervaringen van meer slachtof
fers samengebracht. Oosthoek heeft
op die manier voorkomen dat een
Yolande Bertsch speel
mishandelde vrouw
bepaald geval zou worden
Hij heeft ook niet alle besch
.Zieligheid" erin willen stoppei t
is veel voor te zeggen. Er zull< f,
extremere gevallen bekend zijn
een dergelijk verhaal zou mogt
geloofwaardigheid aantasten.
In die denktrant past ook het
waarin de geschiedenis zich al t
Een doorsnee gezin, vader, mo« w
twee kinderen die wonen lr> zo
een straat. Oosthoek is van i
dat, wanneer hij de affaire hai
afspelen in een arbeidersgezin g
welgestelden een brok herke ie
held zou weg zijn gevallen of v< |t
delen zouden kunnen worden
tigd in de trant van zie je wel 'c
ders kunnen hum emoties i
baas.
Om de zaak-Jenny te toetsen!
werkelijke is doorlopend cont
derhouden met mensen die in
gelijkse praktijk zitten. De ij
schappelijk werksters, psych e
en psychiaters bijvoorbeeld di<h
verhaal voorkomen zijn dae
Annet Nieuwenhuijzen repete
rend aan Medea, ln de tragedie
van Euripides
AMSTERDAM „Muziek voor een
plek" is de titel voor een serie van 151
concerten, die veertig musici dit sei
zoen op vrijdagavonden zullen geven
in: Centrum Bellevue Amsterdam,
het Cultureel Centrum In Amstel
veen, schouwburg Gooiland in Hil
versum. de schouwburg in Haarlem
en cultureel centrum De
maar. Dat is een vervol ir op het expe
riment met „foyer-muziek", het vorig
seizoen in Amsterdam gehouden:
elke vrijdag een half uur Nederlandse
muziek, gespeeld door groepjes musi
ci van het Sweelinck conservarorium.
Dit seizoen doen ook ensembles van
de muzlekpedagogische akademie in
Alkmaar van het Utrechts conserva
torium mee.
door Jac. Kort
posities van Joh. Pezel (1639-1694),
tezamen met Joh. Th. Lemckert aan
het koororgel twee sonaten van Anto
nio Bertali (1605-1669) waarin een vol
maakte klankvermenging viel te be
luisteren en een modem driedelig
werk. Prélude, choral et fugue van de
in 1932 geboren Roger Boutry.
Naar onze smaak produceerden de
vijf koperblazers hier een te geavan
ceerd klankbeeld, hetgeen trouwens
ook het geval was in Lemckerts Intra
da, waarvan wij de orgelpartij het
meest konden waarderen. Overigens
niets dan lof voor het spel van trom
petten, bazuinen en hoorn, waarbij de
grote kerkruimte ten overvloede nog
extra klankveredelend werkte.
AMSTERDAM Toen het Amster
dams Philharmonisch Orkest enige
tijd geleden vijfentwintig Jaar be
stond. is het zogenaamde korte-stuk-
ken-plan gelanceerd, hetgeen bete
kende, dat een aantal Nederlandse
componisten een opdracht kreeg een
beknopte compositie te schrijven,
waarmede het genoemde orkest zijn
concerten zou kunnen openen.
„En Passant" van Daan Manneke,
dat woensdagavond in de Grote Zaal
werd uitgevoerd, behoort tot deze
reeks. Voor de korte duur (amper vijf
minuten) ls de opzet wellicht té pre
tentieus geweest: vijf ruimtelijk van
elkaar gescheiden instrumentale ko
ren, die hun eigen leefruimte hebben
en hun eigen muziek, die zich aan het
slot vereniginen ln een gregoriaanse
antifoon. Een idee, dat wellicht om
een bredere uitvoering vraagt dan
thans het geval was.
Michel Block was de solist in het
vervolgens gespeelde Tweede Plano
concert van Frédéric Chopin. Na de
vele hyper-virtuoze vertolkingen, die
men van Chopin's Concerten kent,
was de uitvoering door Michel Block
zoiets als een verademing, een uitvoe
ring zonder hoogstandjes, maar daar
entegen mooi licht en transparant en
in het middendeel zeer poëtisch ge
speeld. Het Amsterdams Philharmo
nisch Orkèst onder leiding van Anton
Kersjes speelde de begeleiding geheel
ln dezelfde geest.
Dankzij Liszt is het symfonisch ge
dicht in de vorige en in het begin van
deze eeuw een vorm geweest, waar
velé componisten gebruik van heb
ben gemaakt. Zo ook Antonin Dvo
rak. die ln 1896 vijf van deze werken
heeft gecomponeerd, waarvan het
deze avond gespeelde „De woudduif"
het vierde is. Het gedicht, dat Dvorók
tot dit werk heeft geïnspireerd, is
nogal melodramatisch, maar de mu
ziek is niettemin wel boeiend, vooral
wanneer het zo mooi wordt gespeeld
als ditmaal het geval was.
Dvorak's Te Deum, dat enige mooie
solopartijen voor sopraan (Nelly van
der Spek) en "Bariton (Kout Ooster
kamp) bevat, werd aan het eind van
de avond met medewerking van het
Toonkunstkoor Amsterdam uitge
voerd. DvorAk heeft betere werken
geschreven, minder bombastisch en
dieper van expressie, maar de uitvoe
ring was voortreffelijk.
werkelijk in het dagelijks b I
Alleen de vrouw en de man
gespeeld door professionals CY
Bertsch en Joop Wittermani v
Oosthoek heeft gekozen voor 1
dramatiseerde documentaire
ook nog een andere reden. In d
tijk blijkt het voor de vrouw
ook de mannen) te veeleisend
levensverhaal nog eens uit
voor de camera na te spelen,
den te veel teruggeworpen wo t
het verleden en alles mogel:,
nieuw beleven.
Hoe 'Niet ter inzage aan de be
nen' zal overkomen valt nal a
moeilijk te voorspellen. Voor
die zich niet emotioneel voel
gesproken kan zo'n gedramal
vorm Juist remmend werkeie
vraagt zich dan wel eens af wu
men er geen „dure" speelfilï s
gemaakt als er toch geacteen
worden. Voor mensen die zie
betrokken voelen met de matt t
het programma een onthutsen
king hebben. De IKON hou<
rekening mee. Na afloop vai
afleveringen zullen telefoonnu 3
worden opgegeven van hulpv
instanties.
ADVERTENTIE
door Ineke Sluiter
AMSTERDAM Zeven componis
ten hebben van het fonds van het
bureau Muziek-auteursrecht (Bumai
een opdracht gekregen: Chiel Meye-
ring een werk voor fluit en plano.
Joep Straesser een voor pianotrio.
Otto Ketting voor hoorn en piano en
Jochem 81othouwer voor piano vier
handig Lode wijk de Boer schreef in
opdracht muziek voor het toneelstuk
„Er valt een traan op een tompoes"
van Annie M O. Schmidt, dat hij
regisseert, en dat 26 september Ln
première gaat. Henk van Lijnschoten
componeert een stuk voor harmonie
en fanfare. Herman Strategier voor
kinderkoor en instrumentarium in
variabele bezetting
Vanavond vindt in de Rotterdamse
Schouwburg Zuidplein de première
plaats van een nieuw ballet van Mei
Wong, een Amerikaans choreograaf,
dat hij speciaal maakte voor het
Werkcentrum Dans. In de aankondi
ging ervan wordt gesproken over een
decor bestaande uit een verscheiden
heid van voorwerpen, die volgens
Wong typerend zijn voor Nederland,
maar de klompen, molens en tulpen
ontbreken
Dat hij voorwerpen als symbolen ziet,
komt waarschijnlijk voort uit het feit,
dat hij naast danser en choreograaf
ook beeldend kunstenaar is. zelfs als
zodanig is begonnen in 1964 met een|
eigen tentoonstelling. Deze datum is
het begin van een lange lijst van
activiteiten, die de meeste Ameri
kaanse kunstenaars, heel efficiënt,
bij zich hebben voor wie meer infor
matie wil hebben over hun persoon
Die lijst alleen kan al een kolom
vullen, en dus beperk tk me tot het
noemen van het feit. dat hij ook als
choreograaf sinds 1970 actief is. en
zo'n 25 balletten gemaakt heeft. Al
pratend zegt hij. dat hij ondanks het
feit. dat hij twee kunstvormen inten
sief kent, er toch niet ln is geslaagd,
beide echt te doen versmelten, „om
dat het toch twee heel verschillende
dingen zijn waar je mee bezig bent".
Dat is ln de tijd van de multi media
groepen, waartoe hij zichzelf ook wel
rekent, een opvallende uitspraak.
Over zijn balletten zegt hij. dat ze
geen echt verhaal hebben, hij noemt
het gebeuren op het toneel een „ab
stract" verhaal, dat associaties op
roept bij de toeschouwer met diens
eigen belevingswereld. Daardoor kan
de kijkervaring van de ene toeschou
wer verschillend zijn van die van de
andere.
Inspiratiebronnen zijn voor Wong wa
ter, kleuren, wolken, elementen uit de
natuur. Zijn beweging vindt hij door
improvisatie, heel intuïtief, zo ont
wikkelt zich ook de choreografie. Hij
maakt beweging op de dansers, soms
ook heeft hij beweging vastgelegd
voor hij met ze gaat werken Het
resultaat lijkt van te voren bedacht,
maar dat is niet zo. Hij heeft naar zijn
mening goed met de dansers van het
Werkcentrum gewerkt, heeft niet veel
over de achtergronden verteld, zodat
er ruimte blijft voor de dansers voor
eigen interpretatie van beweging en
choreografie. Het werken met hen
was wel anders dan met zijn eigen
groep, die hem uiteraard beter ken
nen, subtiliteiten sloegen b.v. hier
niet zo goed aan. Dat zou een taalpro
bleem kunnen zijn, maar hij vond het
wel erg leuk om ze Nederlands te
horen spreken.
Hij zou het fantastisch vinden om
eens een reis door de ruimte te kun
nen maken. Het idee, dat de mens de
ruimte ln kan gaan, heeft de visie op
de mens en zijn samenleving veran
derd. Hij noemt met name de „dool"
van de New Yorkers, het feit, dat ze
de laatste Jaren aardiger voor elkaar
geworden zijn, hij vindt het een te
ken. Hij vindt ook de New Yorkers
veel meer bewust waar het milieube
scherming betreft, meer dan in de
„provincie". Dat hangt samen met
het teruggeworpen worden op jezelf,
je eigen maat beseffend, wetend dat
je elkaar nodig hebt in tijden van
calamiteiten als b.v. het uitvallen van
elektriciteit.
Of het ontdekken van samenhangen
in de wereld om ons heen van invloed
is op zijn werk. zullen we vanavond in
dit nieuwe baliet misschien kunnen
zien.
•pul 235*i den haag.
tel. 070 463242.
Stedelijk Museum
Alkmaar
heden hernieuwde opstel
ling
van de Tegelkollektle van
wijlen dokter C. v. Fijen
Openingstijden:
ma. do. 10.00-12.00 u.
14 00-17.00
vrijdag 10.00-17.00
zondag 14.00-17.00
zaterdag gesloten.
Antiekhandel
„Ito Konstanza"
Goudsesingel 107-109
Rotterdam
Tel. 010-123372
Het adres voor exclusieve
meubelen en kleingoed
Iedere dag geopend van
10.00-18,00 uur
Donderdag koopavond
Speciaal magazijn voor de
handel
Door eigen import
zeer redelijke prijzen.
exposeert van
Johannes Kollaard Jr.
Landschappen, pentekeningen
aquarellen en olieverven
ma. 13-17.30. vroe. 10-17.30
ZA. 10-17.30, do. do. en vrij: 10-16.30
St. Annastraat 27
ALKMAAR
KUNSTZALEN
HEBRKENS THIJSSEN
WIJ MAKEN
koperbeslag op oude
statenbijbels
RESTAUREREN
antieke horloges en kl
GEVEN
prima vakwerk en
schriftelijke garantie
Bel 033-43694
Fa HOOGENDOORN
postbus 32
3830 AA Leusden-C.
Studio Interfoto
Jaffa 38, 3081 JJ Rotterdam
telefoon 010-520923
exposeert
PIETER OUBOB
schilderijen, gouaches,
tekeningen
van 16/9 t/m 7/10
Do. t/m zon. van 13-18
Wettenaeind 12 Nuene
040-832529
Tijdens de opening
van de showroom
van
Ad van der Schoot
op 27/9 om 3.30
exposeert
Henk Potters
olieverfwerken en gouac
Geminiweg 39
Tilburg Oost
In* en verkoop
van antiek en
schilderijen
Houtplein IS
Haarlem
Tel. 029 91 27 25
