Is
VVD-kiezers bij de neus genomen
Dr. 17. Duskes
1 jog?:
t
t
i
m
POLITIEK
Trouw Commentaar
Jemiddeling gewenst
)e VARA van de vuile was
ederland' meer EG-inbreng energietop
Het ISW, betrouwbare bron van kennis
r
i
i
f
t
t
t
L.
onder invloed
stuur 'n brief
verhuisgeneigde
^jÜ^ËRDAG 15 SEPTEMBER 1979
BINNENLAND
TROUW/KWARTET
5
_r-
h ..i)ndanks de waarschuwing van
u lurgemeester Van der Louw dat
i v lc steeds groeiende agressiviteit in
?.c^ je Rotterdamse haven het hem
inmogelijk maakt een terughou-
Uni lend politiebeleid te voeren, zijn
an_ r toch vechtpartijen tussen haven-
takers en werkwilligen uitge-
rokcn.
voor
ort
tlgeL
lt ge^eliswaar hebben zich geen vecht-
irtijen van grote omvang voorge-
laan, maar dat neemt niet weg dat
1 J |e aantasting van de openbare
:1e es rde een feit is. Tot nu toe heeft
'e op fan der Louw zich op het wijze
t tandpunt gesteld, dat bij een ar-
ije J eidsconflict geen politie-optreden
tpei: ast. De schade aan de sociale
raan erhoudingen in Rotterdam is al
taK root ëenoeS en e^n hardhandig
a we ?treden van de politie zou die
l tot :hade alleen maar vergroten.
s rr0eg of laat zullen de werkwilli-
da's*En sta'cers toch weer samen
strektan de s,a6 moeten en de ervarin-
ierdt en bij de grote stakingen in begin
en970 hebben geleerd dat een ar-
eriea eidsconflict op de werkvloer die-
vi slechts langzaam helende won-
enec cn, kan slaan. De vraag is natuur
de jk hoelang Van der Louw in staat
1 worden gesteld een terughou-
ls 01 end beleid te voeren. Vaststaat
it grove schendingen van de
3 hei «nbare orde en fysieke gewel-
rtdï ,le8ing te8en werkwilligen ontoe-
verl!, atbaar zijn. Dat klemt te meer nu
yenb t stakers zo langzamerhand een
ïrten ilitante minderheid gaan vor-
^en en, die kennelijk zonder enig
sef van het feit dat zij in de fuik
ste n demagogische begoocheling
Jlen remt, heethoofdig doorstaakt.
is onbegrijpelijk, ook omdat
'et was deze week weer eens goed
jj' lak met het nieuws over de
I ARA. Alsof het een heuse kabi-
scl rtscrisis betrof, zo berichtte de
ederlandse pers over de laatste
'0jvonturen van de heer Hans Ja-
e" i tbs en zijn collega's van Haag-
:he Kringen, die, naar het schijnt,
meningsverschillen hebben.
ieei lp zichzelf is het natuurlijk een
westie van niks, zo'n ruzie bij een
gratfc-rubriek van de VARA. Het
omt wel meer voor dat medewer-
ers niet zo tevreden zijn over hun
delingschef. Maar het is al jaren-
■g vast patroon, dat elke woor-
iwisseling bij de VARA op-
tot en publieke affaire. Dat
est "iet alleen de schuld van de
or< ARA. Omroepverenigingen tim-
ren veel aan de weg door de
d van hun werkzaamheden en
ardoor zijn ze sneller voorwerp
bn nieuws dan de meeste andere
31 edrijven. Het is een omstandig-
eid die het besturen van een om-
ara eporganisatie er niet eenvoudi-
l r op maakt. Bijna onmogelijk
ordt dat besturen zelfs als die
iblicke aandacht bewust wordt
rat ïbruikt bij het uitvechten van
nle iderlinge geschillen. En dat is nu
B tCiCS wa er de afgelopen tijd
HU
rtep
wi onze Haagse redactie
EN HAAG Het zit het kabinet
«■ars. dat het topberaad van zeven
nden, eerder dit jaar in Tokio, een
ervolg krijgt zonder daadwerkelijke
ibreng van de EG. Deze bijeen-
rst werd bijgewoond door Ameri-'
Canada, Japan en de vier grote
Manden West-Duitsland, Enge-
nd, Frankrijk en Italië, en was ge-
tel gewijd aan energie-vraagstuk-
Juist op het punt van energie is
Nederland méér dan een van de klei
ne EG-landen", aldus premier Van
Agt gisteren na afloop van de minis
terraad. „Nederland is in dit opzicht
belangrijker dan een land als Italië".
Daarom heeft, aldus Van Agt, minis
ter Van der Klaauw (buitenlandse
zaken) bij zijn EG-collega's „de dis
cussie aangezwengeld" over verdere
betrokkenheid van alle EG-landen
bij het vervolg op „Tokio".
volgens de eigen optiek de buit
een betere haven-CAO binnen
is. Daar komt nog bij dat het
loonmatigingsbeleid van de vakbe
weging onder zware druk staat en
dat de kans op inwilliging van de
oorspronkelijke eisen nihil is. Be
halve tweespalt en chaos in eigen
gelederen is er niets meer te
winnen.
Een lichtpunt is dat er bij de sta
kers enige ontvankelijkheid ont
staat voor bemiddelingspogingen.
De vervoersbonden, FNV-voorzit-
ter Wim Kok en burgemeester Van
der Louw hebben laten weten dat
zij bereid zijn de helpende hand te
bieden en bij de werkgevers is de
directie van Smit Internationale
inmiddels ingegaan op een uitnodi
ging tot gesprek. Het zou van wijs
beleid getuigen, indien ook de
werkgevers in de havens een na
drukkelijke poging zouden doen
om beweging te brengen in het
vastgelopen overleg. De ervaring
met stuiptrekkende stakingen leert
dat enige duidelijkheid over de
doorbetaling van de gestaakte da
gen meestal voldoende is om de
zaak definitief vlot te krijgen.
Daarna mogen de partijen op cen
traal niveau overheid, werkge
vers en vakbeweging j nagaan
hoe de schade, die uit oplopende
looneisen zal voortvloeien, zoveel
mogelijk kan worden beperkt.
Dat de spanning zich daar zal ont
laden in de vraag hoe de verbete
ring van de koopkracht zich kan
verdragen met handhaving of zelfs
uitbreiding van de collectieve
voorzieningen is duidelijk.
DEN HAAG Troonrede en miljoenennota zullen volgende
week de WD aan de kaak stellen als de partij die op
ongehoorde wijze zijn kiezers bij de neus heeft genomen:
Geen belastingverlaging, maar juist belastingverhoging.
Geen lastenverlichting, maar een aanzienlijke verzwaring
van de lasten voor het bedrijfsleven.
Geen honderd procent inflatiecorrectie, maar slechts tach
tig procent.
Geen koopkrachtgarantie voor de middeninkomens maar
een echte koopkrachtdaling.
Geen afremming van de groei van het overheidsapparaat,
maar juist extra ambtenaren.
Het is duidelijk: niet de overheid zal
de broekriem aanhalen, zoals tijdens
de verkiezingscampagne is beloofd,
maar de burger zal zich in moeten
perken. En de beloofde meer lucht
voor het bedrijfsleven zal ook dit
maal in benauwende doses worden
toebedeeld. De WD is overstag voor
de politieke lijn die oppositieleider
Den Uyl anderhalf jaar geleden reeds
nuttig en nodig achtte.
En alsof dit niet erg genoeg is zal de
WD-minister Van Aardenne welis
waar noodgedwongen voortgaan met
forse steunverlening aan individuele
bedrijven; een wijze van handelen die
iedere rechtgeaarde WD'er als regel
rechte concurrentievervalsing zal
aanmerken.
Minister Wiegel zal ook dit jaar door
gaan met het nivelleren van de amb-
door Willem Breedveld
tenarensalarissen en minister Gin
jaar zal het bedrijfsleven opzadelen
met lastenverzwarende milieuheffin
gen en minister Pais blijft het geld
met scheppen uitgeven in plaats van
twintig miljard te bezuinigen zoals
hij eerder heeft bepleit.
De enige WD-ministers die in dit
rijtje ontbreken zijn Van der Klaauw
en Tuijnman. Van der Klaauw, om
dat nog niemand deze bewindsman
heeft kunnen betrappen op het voe
ren van een beleid. Tuijnman daaren
tegen, omdat hij nog iets van de libe-
ADVERTENTIE
steeds weer bij de VARA gebeurt.
Zodra er een conflict ontstaat,
wordt ogenblikkelijk het middel
van de publiciteit ingeschakeld.
Als de zaak dan eenmaal op straat
ligt, is het vervolgens onvermijde
lijk, dat het publiek ook van de
verdere steekpartijen en schermut
selingen blijft mee genieten. Som
migen zullen die overvloedige pu
bliciteit misschien nog positief wil
len duiden: het hoort bij de open
baarheid die een progressieve om
roep nu eenmaal moet nastreven.
In werkelijkheid is het echter
rampzalig wat er gebeurt, in de
eerste plaats voor de VARA zelf,
in de tweede plaats voor de men
sen die er bij betrokken zijn en
voortdurend met hun hele hebben
en houden te kijk worden gezet.
Op deze plaats zal nu niet worden
ingegaan op de achtergronden van
al die conflicten bij de VARA. We
willen vandaag volstaan met de
constatering dat er al heel wat
gewonnen zou zijn als alle VARA-
medewerkers het er nu eindelijk
over eens zouden worden dat niet
alle vuile was buiten de deur hoeft
te hangen.
KRITISCH, BEWOGEN EN
STRIJDBAAR ALS ALTIJD
De pers over Buskes en zijn werk:
„Persoonlijk, altijd kritisch, intens betrokken,
troostend, waakzaam, blijvend actueel,
evangelische rijkdom van gedachten, fel,
mild, op de man af./'
Buskes over zich zelf:
„Zonder Jezus ben ik nergens.
Bij uw boekhandel vindt u van Dr. Buskes:
BROOD VOOR HET HART (Bijbels
dagboek)22,75
GOD IS ANDERS 10,90
KORT EN GOED 13,90
MENSEN ONDERWEGƒ13,90
DWARSLIGGERS20,75
TERZIJDE ƒ14,50
ZOMER KEUNING - EDE
rale idealen heelt terecht gebracht. In
zijn beleid klinkt bewogenheid door
over het lot van de automobilist, een
wijze van handelen waarvoor hij
prompt door het liberale blad de NRC
op zijn vingers werd getikt. De wereld
kan soms onrechtvaardig zijn
Praktisch
Toch behoeft vrijwel niemand echt
verbaasd of verontwaardigd te zijn
over deze wijze van kiezersbedrog
door de WD. Want waarom zou men
treuren over een zondaar die zich
bekeert? Maar ook over de geschokte
gevoelens van de kiezers behoeven
we ons geen al te grote zorgen te
maken. Liberalen zijn nu eenmaal
praktische mensen en bijgevolg sterk
geneigd om schending van kiezersbe
loften die in iedere andere politieke
partij een storm van protest zouden
ontketenen, af te wimpelen met het
gebaar van de realist: wat had u an
ders gewild? Onder het kabinet Den
Uyl zou het misschien nog gekker zijn
geweest.
Liberalen zijn bovendien inschikke
lijk. Bewoners van het politieke Jeru
zalem knipperen daarom nauwelijks
met de ogen wanneer een WD-fractie
moeiteloos 99 amendementen accep
teert als prijs voor een regeerakkoord
met het CDA. Niet het kiezersbedrog
als zodanig is daarom een reden om
er verbaasd over te zijn. Veeleer ver
dient het de aandacht, dat de WD in
al die lange jaren kennelijk nog
steeds niet in staat is gebleken een
wijze van denken, een ideologie te
ontwikkelen waar liberalen pal voor
staan. De WD mist de bewogenheid,
die socialisten en anti-revolutionai
ren ervan weerhoudt op zo'n massale
wijze de kiezers voor het lapje te
houden.
"m
-
Een van de huidige WD-ministers, Wiegel, brengt zijn stem
uit bij de laatste Kamerverkiezingen. Links mevrouw Wiegel
'Broekriem'
Dit is temeer verbazingwekkend, om
dat het er vlak voor de verkiezingen
wel degelijk naar uitzag dat de WD
duidelijk stelling had genomen. Wie
gel koos onversneden voor de broek
riemfilosofie.
De overheid moest de broekriem aan
halen, opdat er meer ruimte zou ko
men voor het bedrijfsleven en niet te
vergeten ruimte ook voor de rugge-
graat van onze samenleving, de mid
deninkomens.
In deze filosofie past het, dat zij die
hard werken, zij die presteren, de
ruimte krijgen waarop zij recht heb
ben. De ontplooiing van het individu
nietwaar? Weliswaar voert deze
maatschappijvisie niet zover dat de
zwakkeren dan maar het loodje leg
gen. De WD is zeker niet a-sociaal en
wat betreft ook niet te vergelijken
met de Engelse conservatieven. Maar
onderscheid moet er echter wel
blijven.
Te buiten
Op zichzelf is dit een zeer wel te
verdedigen titel om kiezers te werven.
Maar mogen diezelfde kiezers ver
wachten dat de WD daaraan ook na
de verkiezingen enigermate de hand
houdt? Kennelijk hebben de WD-
ministers zich geen seconde om deze
vraag bekommerd, want de een na de
ander ging zijn verkiezingsboekje
verre te buiten. Pais van onderwijs
moest aan den lijve ervaren, dat er
tussen de kiezersbelofte van twintig
miljard bezuinigingen op de over
heidsuitgaven en de praktijk dat zo'n
belofte dan ook consequenties be
hoort te hebben voor het departe
ment van onderwijs, een hemelsbreed
verschil bestaat.
Pais ontpopte zich als een goede mi
nister van onderwijs, die de belangen
van zijn departement te vuur en te
zwaard verdedigde, maar daarmee
vertroebelde hij wel het beeld dat de
WD tijdens de verkiezingscampagne
had opgeroepen.
Hetzelfde kan van Ginjaar worden
gezegd. Een uitstekende minister
voor het milieubeleid, iemand die er
zelfs niet voor terugdeinst het be
drijfsleven aanzienlijke heffingen op
te leggen. Maar ook hij geeft de kie
zers niet wat de WD hun beloofd
heeft.
Minister Van Aardenne heeft in korte
tijd zelfs de reputatie opgebouwd als
enige minister binnen het kabinet
een goede verstandhouding met de
vakbeweging te onderhouden. En
waarom ook niet? Per slot van reke
ning blijkt de vakbeweging zeer wel
met de minister zaken te kunnen
doen. Geen enkel kabinet heeft im
mers zoveel geld overgeheveld naar
individuele bedrijven als juist deze
minister. Concurrentievervalsing te
gengaan is een mooi liberaal ideaal,
maar ook hier blijkt de praktijk ande
re wegen te volgen en de minister is
soepel genoeg daar geen al te groot
probleem van te maken.
De prijs
Minister Wiegel blijkt nog de kroon te
spannen. Zeker, hij heeft kans gezien
de ambtenarensalarissen met een
half procent per half Jaar te korten.
Geen geringe prestatie. Maar de prijs
die hij daarvoor heeft moeten betalen
liegt er ook niet om. Hij moest er zich
bij neerleggen dat dit offer gepaard
gaat met een aanzienlijke inkomens
nivellering en bovendien met een
aanzienlijke uitbreiding van het aan
tal ambtenaren. Het verbluffendste is
misschien nog wel dat de minister
deze concessies als twee heldenfeiten
heeft gepresenteerd. Het zegt wel iets
over Wiegels uitzonderlijke kwalitei
ten als politicus, maar dit alles neemt
echter niet weg, dat ook hij de kiezers
voor het lapje heeft gehouden.
Moeten we de WD-ministers dit alles
erg kwalijk nemen? Eigenlijk niet.
want per saldo wordt er daardoor een
beleid gevoerd, dat niet zo gek ver
van het politieke midden ligt. Boven
dien is zelfs het kiezersbedrog maar
betrekkelijk. Want in de WD-verkie-
zingsboekjes staan natuurlijk ook al
lerlei behartenswaardige dingen over
een schoon milieu, goed onderwijs en
.noem maar op. Wat dat betreft zullen
Pais, Van Aardenne, Wiegel en Gin
jaar best het een en ander ter verdedi
ging kunnen aanvoeren.
Twee dingen blijven echter verve
lend. In de eerste plaats leveren al die
fraaie WD-verkiezingsbeloften een
aanzienlijk tempo-verlies op. Want
deze partij moge dan ieder keer wel
overstag gaan, het kost wel veel tijd.
Daardoor verliest het kabinet zijn
greep op het maatschappelijk gebeu
ren en daarom ook zal de kloof tussen
wat wel wordt genoemd het maat-
schappelijk draagvlak en het kabinet
steeds gTOter worden. Dat is slechts
voor de politiek in het algemeen.
In de tweede plaats zullen de conser
vatieven in ons land zich terecht bij
de neus genomen voelen. Om een of
andere onnaspeurlijke reden wil geen
enkele politieke partij zich als pleit
bezorger van deze groep opwerpen.
Maar iedereen voelt wel zo ongeveer
op zijn klompen aan dat de WD. die
rol in grote lijnen wel speelt en bij de
laatste verkiezingscampagne heeft
deze partij het ook voor hen opgeno
men. De WD heeft hen openlijk in de
steek gelaten. Maar wie zal het voor
deze „arme" kiezers opnemen, waar
diezelfde WD nu ook al lonkt naar
D'66? Het wordt tijd dat er eens een
opstand van rechts komt, want zo
veel onduidelijkheid in de Nederland
se politiek is te veel van het goede.
Mr. Sikkel en de BS
Mr N. J. G. Sikkel, na 1945 procureur-
fiscaal bij het bijzonder gerechtshof
te Amsterdam, was tijdens de Twee
de Wereldoorlog commandant bij de
BS (Binnenlandsche Strijdkrachten)
en geen SS-commandant zoals giste
ren door een zetfout abusievelijk in
onze krant was te lezen.
ADVERTENTIE
Indien u vrijblijvend nuderc informalie wilt omvangen, kruis dan de avond-
opleiding(en) van uw keuzen aan en siuur deze advertentie naar ISW, Antwoord
nummer 40.25(H) XP Den Haag. Of bel 070 - 26 40 KI
O Economie
Assistent Econoom, M.O. Economie
en Bedrijfseconoom.
O Management
Middle Management. Management
voor non-profit organisaties. Voor
bereidend Hoger Management.
Organisatiekunde, Hogere Bcdujls-
leiding. Public Relations, Strategisch
Management cn Management in
Overheidsorganisaties.
Opleidingen
Bedrijfstrainingen
Instituut voor Sociale Wetenschappen
Wassenaarseweg 39 - 412596 CG
Den Haag, Tel. (1)70)26 40 KI.
O Marketing
NIMA-A. B en C. Sales Engineering
en Industriële Marketing cn Sales
Management
O Rechten
Academische Studie Rechten.
Belastingrecht en Bedrijfsrccht
O Overige opleidingen
Makelaar o.g Leergang Personeels
zaken. Vrouw Actueel en Directie
secretaris.
Naam:
Postcode plaats:
Kleuren beïnvloeden, of we er nu
bewust van zijn of niet, het men
selijk gedrag. Rood wekt bijvoor
beeld vitaliteit op en op lager
niveau baldadigheid, overmoed
en geweld. Dit bleek ook in een
jongensinternaat waar men de
oude beige vloerbedekking ver
ving door een rode. Vanaf dat
moment was het gedaan met de
rust en discipline in het jongens
huis. Ing. Maschhaupt kan nog
wel twintig soortgelijke voorbeel
den noemen maar op dit moment
is hij vooral geïnteresseerd in het
beïnvloeden van dieren met be
hulp van kleuren.
„Je kan het leven van de dieren,
die we gebruiken, zoveel aange
namer maken. Een onschuldig
kwastje verf kan daarbij even
goed werken als een giftige spuit
bus tegen de vliegen", meent
Maschhaupt. Een proef in Ameri
ka heeft bewezen dat koeien in
lichte, blauw geschilderde stallen
meer melk geven. Het zelfde re
sultaat werd tijdens experimen
ten met schapen en geiten be
reikt. Insekten en vooral vliegen
hebben een hekel aan blauw. Niet
voor niets werden vroeger de keu
kens op het platteland meestal
blauw geschilderd. Voor zwakke
varkens is een blauwe stal een
uitkomst. Hun stofwisseling gaat
er beter van functioneren en zij
zelf worden rustiger.
„Wanneer we bepaalde kleuren
gebruiken om de leg bij kippen of
de vetvorming bij varkens te sti
muleren, zouden we tot een veel
humanere behandeling van die
ren kunnen komen", meent
Maschhaupt. Hij is van plan con
tact op te nemen met Dr. P. Wiep-
kema, de eerste professor in ons
land die zich bezighoudt met het
onderzoek naar het welzijn van
dieren. De taakomschrijving van
deze onlangs benoemde profes
sor aan de Landbouw Hoge
school in Wageningen is gericht
op het verbeteren van de huisves
ting en de verzorging van de die
ren in de landbouw en veeteelt.
Dus, slachtoffers van de blo-in
dustrie, misschien ligt er een gou
den toekomst voor jullie in het
verschiet.
Dit is de triptiek van het jubilerend dansechtpaar Alexandra
Radius en Han Ebbelaar. Het werd ze aangeboden tijdens de gala
voorstelling ter ere van hun jubileum. Het echtpaar gaf het schilde
rij op hun beurt aan het Amsterdamse gemeentebestuur in de
persoon van burgemeester Polak. Deze zei dat het werk van de twee
Spaanse schilders Bravo en Bartolezzi een plaats zou krijgen in de
stadsshouwburg van Amsterdam maar dat zal maar tijdelijk zijn.
„Want" aldus Polak, „de perfectie van de dansers en het enthousias
me van het publiek bewijzen dat Amsterdam een muziektheater
waard is. Daar zal het schilderij komen te hangen."
Een Uruguayaans echtpaar dat
in België politiek asiel heeft ge
zocht, stelde Amnesty op de
hoogte van een inval in hun wo
ning in Montevideo, in de vroege
morgen van 19 juli 1977, waarbij
een vriend van hen werd gemar
teld en vervolgens verdween; zij
zelf werden uit hun geboorteland
verdreven. Op die dag waren Her
mes L. Fulie Fleltas en Ana M.
Regnier de Fulle in hun huis.
toen drie mannen in burger bin
nenvielen en de loop van een ge
weer op hen richtten. De mannen
verklaarden van de „Uruguay-
aanse verenigde strijdkrachten"
te zijn en te zoeken naar Oscar
Tassino, lid van de nationale gar
de en van de vakbond voor PTT-
beambten, vriend van de Fulles.
Toen Tassino een uur later bij
het huis van de familie aankwam,
werd hij volgens de verklaring
van het echtpaar „tegen de grond
gesmeten, werden zijn zakken
leeggehaald en werd hij naar een
slaapkamer gebracht, waar hij zo
hard werd geslagen dat wij het
duidelijk konden horen. Enkele
minuten later kwamen de man
nen lachend binnen en zeiden:
Hij zegt nu dat zijn naam Ruoco
is". Oscar Tassino werd met een
hoed op en een das om zijn ge
zicht in een witte auto wegge
voerd. De Fulles verklaren twee
dagen lang in hun huis bewaakt
te zijn geweest door drie mannen
in burger die in een legerjeep
gearriveerd waren: „Militairen in
uniform kwamen twee keer heel
laat In de nacht voedsel aan onze
bewakers brengen; zij gaven zelf
toe van het leger te zijn". Aan het
einde van de tweede dag deelde
de „vice-aanvoerder" het echt
paar mee dat ze binnen een paar
uur het land moesten verlaten.
„U mag de verenigde strijdkrach
ten wel dankbaar zijn. dat wij u
levend laten gaan", zei de man.
„Wij willen nu geen doden. Ga, en
vertel in het buitenland dat, hoe
meer er aangedrongen wordt op
vrijlating van gevangenen en hoe
minder vlees zij hier kopen, des
te meer gevangenen wij zullen
maken". In een in november 1978
uitgegeven communiqué aan de
internationale arbeidsorganisa
tie verklaren de Uruguayaanse
autoriteiten, dat Oscar Tassino
op 11 februari 1978 werd gearres
teerd en diezelfde dag weer vrij
gelaten. Ondanks herhaalde vra
gen van Tassino's familie aan de
militaire autoriteiten en de poli
tie is zijn verblijfplaats nog
steeds onbekend. Tassino's
vrouw. Disnarda Flores de Tassi
no, zit sedert november 1975 ge
vangen op beschuldiging van
„assistentie aan een subversieve
organisatie"; zij zou lid van de
communistische partij zijn.
In beleefde termen gestelde ver
zoeken om opheldering van de
rechtspositie en de verblijfplaats
van Oscar Tassino kunnen in
het Spaans of Engels geschre
ven worden aan: Seflores Com
mandantes en Jefe de las Fuerzas
Armadas Avenida 8 de Octu-
bre y Garibaldi Montevideo,
Uruguay. Of in het Nederlands
aan de ambassadeur, de heer Al-
varo Alvare, Jan van Nassau-
straat 65 in Den Haag.
Van Dale meldt: verhuisboel, ver
huisdag. verhuisdrukte, verhuis
kaart maar geen verhuisgeneig
de. Een nieuw woord dus en het
doelt op iemand die thuis woont.
Jonger is dan negenentwintig
jaar. zelfstandig wil gaan wonen,
c.q. wil trouwen, c.q. wil gaan
samenwonen. Hij of zij heeft een
beroep met een zogenaamde la
gere sociale status en woont in
een laagbouwwoning. Dit is de
conclusie van de mondelinge en
quête onder honderd vijftig men
sen die in opdracht van de ge
meente Zaandam werd uitge
voerd onder alleenstaanden en
mensen met tweepersoonshuis
houdens in de leeftijdcategorie
van achttien toen vierenzestig
Jaar.
Van de ondervraagden bleek ach
tendertig procent verhulsge-
neigd. U ook?
