De liefste revolutie van Latijns-Amerika Salarisrekenlng? Boekhouder Roel lansen kiest voor de Nutsspaarbank. NUTSSPAARBANK MAANDAG 27 AUGUSTUS 1979 TROUW/KWARTET door Wim Jansen MANAGUA Langzaam komt het normale leven in Nicaragua weer op gang. Gematigdheid is het parool van de nieuwe regering. In dertig dagen van revolutie is al veel bereikt, maar het is nog absoluut niet te voorspellen in welke richting het proces zich zal ontwikkelen. Veel zal afhangen van de steun die het buitenland gaat geven. De bewoners van de sloppenwijken van Managua hebben nog nooit zo veel zorg besteed aan het uiterlijk van hun buurten als ln de laatste twee weken. Honderden mensen zijn voortdurend ln de weer met het snoei en van bomen, het herstel van elektri citeitsleidingen en het aanbrengen van revolutionaire schilderingen op de muren van de houten huisjes. Straat- en wijknamen worden veran derd en krijgen nu de namen van heldhaftige sandinisten, die ln de strijd zijn gesneuveld. Ploegen men sen breken de barricades al. die zijn opgebouwd uit duizenden betonste- nen waarmee Somoza enige Jaren ge leden de straten in de arme wijken liet plaveien In deze buurten staan de houten huis jes met zinken daken dicht op elkaar. Wie het huis aan de achterzijde ver laat en drie stappen doet. staat in het huis van de achterbuurman. Pas als Je door zo'n buurt loopt wordt het Je duidelijk dat het sterkste wapen van de sandinisten in de strijd tegen de Nationale Garde de steun van de be volking was. Wie die steun heeft, is bijna onverslaanbaar. Tenzij de vlieg tuigen van de vijand de buurt volle dig platbombarderen. wat met een aantal van deze wijken ten koste van vele doden inderdaad is gebeurd. dat ze onwillige bewoners met de wapens dwongen dergelijke bijeen komsten in de buurthuizen bij te wo nen. In andere gevallen moesten be woners onder dwang de straten voor hun huizen opruimen en de bomen snoeien. Vooral in de rijkere buurten leverde dat veel wrijving op. De mili- cias namen er geen genoegen mee dat daar het huispersoneel de klus op knapte en de bewoners weigerden dergelijke arbeid te verrichten Wapens op dit moemnt kampt. Ongeveer vijf tig procent van de beroepsbevolking heft geen vast inkomen. Op de plaat sen waar mensen de barricades afbre ken en de wegen herstellen, wordt van de passerende auto's een bijdra ge gevraagd om het eten van de arbei ders te kunnen betalen. Voor een aan tal Nicaraguanen is die werkloosheid en het vooruitzicht dat de vernietigde Industrie voorlopig slechts zeer ge deeltelijk op gang zal kunnen komen, reden om hun heil in het buitenland te zoeken. Milities- Het probleem is dat de comité's nog de wapens van de volksmilities heb ben en die ook regelmatig gebruiken, zonder overleg met officiële sandlnls- te legereenheden. Zo ontstonden er ernstige diplomatieke moeilijkheden met Honduras, nadat milicias ln Ma nagua de ambassadeur in Managua hadden aangehouden en in het ge vang gestopt omdat hij zich niet had gehouden aan het uitgaansverbod De sandinisten zijn nu begonnen met het ontwapenen van de comité's en het aantal meldingen van moeilijkhe den neemt snel af. Vooral dit militante optreden vooi een totalitaire staat aan. De centrali satie van het gezag, die nu op gang is gebracht. Is een van de duidelijkste tekenen dat de toestand in het land zich stabiliseert. Nutteloos- De milicias. de volksmilities, in de sloppenbuurten hebben een belang rijk aandeel gehad bij het behalen van de sandinistische overwinning. Nu functioneren ze als het plaatse- lljkge gezag, georganiseerd in de ..sandinistische verdedigingscomi- té's". Die vormen kleine eenheden welke weer met elkaar zijn verbonden in een overkoepelende organisatie. Zij zorgen voor de organisatie en het herstel van de buurt, vangen mensen zonder geld op en spelen verder de rol van wijkagent Aanvankelijk waren er nogal wat moeilijkheden met deze comité's, om dat de algemene richtlijnen van de regering verschillend werden uitge legd. Na het verzoek van de regering om regelmatige voorlichting te geven over de achtergronden van de revolu tie, gingen sommige comité's zover Bedrijvig- „Normaal" zal het leven in Nicaragua de eerste Jaren nog wel niet zijn. Negentig procent van de grote indu strieën is vernietigd. Hele winkelcen tra zijn geplunderd en platgebrand en honderden kleine werkplaatsen zijn niet meer te gebruiken. Maar er heerst enorme bedrijvigheid en een sfeer van bevrijding. De markten in de hoofdstad hebben een snel groei end aanbod van voedsel en gebruiks voorwerpen, de taxichauffeurs zeg gen dat ze nog nooit zulke goede tijden hebben gehad en bulldozers zijn begonnen het puin te ruimen van de kapotgeschoten gebouwen. Een week geleden was van deze activitei ten nog weinig te bespeuren. De werkloosheid is een van de groot ste problemen, waarmee de regering Maritza, een meisje van zeventien, en de twee jaar oudere Humberto heb ben allebei door de oorlog hun baan verloren. In de laatste weken van de strijd stonden zij aan de zijde van de sandidnisten op de barricaden, maar ze zien er nu weinig heil in te blijven. Niet dat ze bang zijn voor de politieke toekomst van Nicaragua; ze vinden alles beter dan een leven onder Somo za. Maar ze voelen zich nutteloos en willen in de Verenigde Staten gaan studeren voor waterbouwkundig in genieur. Daarom slenteren ze nu de hele dag door de stad op zoek naar buitenlanders die dollars tegen cor- doba's willen wisselen. Ze zeggen vastbesloten te zijn terug te komen na hun studie, om het land te helpen. De meeste jongens en meisjes van hun leeftijd hebben zich aangesloten bij het sandlnistisch leger of de mili cias. Zij bewaken de gebouwen, rege len het verkeer of begeleiden belan grijke transporten. Van diplomaten hoor je vaak de opmerking dat dit de vriendelijkste revolutie is die het con tinent ooit heeft gekend. Geen barse gezichten of strenge bevelen van mili tairen. maar een lieve glimlach van donkerharige meisjes die ln veel te grote guerrillakledij en met de mi trailleur in de hand de controleposten bemannen. Altijd verontschuldigin gen voor het oponthoud en de uitleg dat het noodzakelijk is voor de eigen veiligheid. Iedereen wordt beleefd met „companero" kameraad aangesproken, of het nu een klein kind is of een vroegere aanhanger van Somoza. Het Frente heeft afdelingen opge richt die zich bezig moeten gaan hou den met het vervaardigen van revolu tionaire films en revolutionair toneel. Een eerste uitvoering van dit laatste leek sprekend op de bekende Chinese revolutionaire toneelstukken. Radio Sandino, tot woensdag de enige zen der in het land, zendt de hele dag revolutionaire liederen uit en toe spraken van regeringsleden. Alle nieuwe wetten worden woord voor woord voorgelezen en het volk krijgt opvoeding in revolutionaire theo rieën. Een nieuw Cuba dus? Dat is de vraag waarover de vele buitenlanders in Managua zich voortdurend het hoofd breken. Iedere nieuwe stap van de regering wordt op een gouden schaal tje gewogen om te zien of het een afwijking naar links of naar rechts betekent. „Het volk van Nicaragua is niet mar xistisch, communistisch of kapitalis tisch. Het is sandlnistisch". Dat is het geijkte antwoord van de regering op de vraag welke koers ze vaart. Maar met dat begrip kunnen diplomaten niet overweg. In feite wil het alleen maar zeggen dat Nicaragua zijn eigen weg wil gaan. Geen zinnig mens kan van een regering verwachten dat ze al na een maand precies weet hoe ze het land, dat ze in volledige chaos heeft overgenomen, moet sturen. De vijf leden tellende Junta van Nicaragua, die ondanks alle ideologische meningsverschillen een steeds eenheid begint te vormen. Van links naar rechts zijn het Sergio Ramirez, Daniel Ortega, Violeta Chamorro, Robelo en Moises Hassan. so Robelo, de meest conservatieve van het vijftal, wordt zichtbaar naar voren geschoven en is de man die op de televisie verschijnt om de plannen van de regering bekend te maken. Op die manier probeert men de hogere klassen van de Nicaraguaanse sa menleving, die het sandlnisme als ge volg van Somoza's propaganda nog steeds gelijkstellen aan het marxis me, te winnen voor de nieuwe rege ring. Want deze mensen, die in de startblokken staan om met hun kapi taal het land te verlaten bij de eerste tekenen van echt onheil, zijn brood nodig voor de wederopbouw van het land. Eenheid De nieuwe junta, de uit vijf mensen bestaande leiding van de regering, profileert zich steeds duidelijker. De genen die beweerden dat deze groep binnen een mum van tijd als gevolg van politieke meningsverschillen uit elkaar zou vallen, lijken ongelijk te krijgen. Het vijftal, een revolutionai re marxist, twee socialisten, een vrouw uit de bourgeoisie en een con servatief zakenman, vormen steeds duidelijker een eenheid. De regering speelt de kaart van de gematigdheid; niet in de laatste plaats om de economische hulp van het buitenland aan te trekken. Alfon- Gematigd- Maar het naar voren schuiven van het meest behoudende lid van de junta wil nog niet zeggen dat de regering een conservatieve koers gaat varen. Robello's politieke inzichten lijken te zijn veranderd en meer naar het soci alisme te neigen, terwijl het andere uitserste van de Junta, de uitgespro ken marxist en cbmmandant in het Frente. Daniel Ortega, zich steeds gematigder uit. Ortega en Robelo vertonen zich de laatste tijd steeds meer samen ln het openbaar. Natuurlijk zegt het nog lang niet alles dat de top van de regering naar el kaar toegroeit. Ieder persoon verte genwoordigt een stroming. En als de aanhang niet naar elkaar toegroeit, komen er toch conflicten. Voorlopig ziet het er echter naar uit dat dit niet gebeurt en dat de junta het nog een tijdje samen uithoudt. Het uiteenval len van deze groep zou de Nicaragua nen verdelen en desastreus zijn voor de wederopbouw van het land. Studie De maatregelen die de regering tot dusver heeft afgekondigd, geven evenmin een indicatie voor de toe komstige koers. Er zullen landhervor mingen komen en er komt een betere gezondheidsorganisatie, is aangekon digd. Hoe dat moet worden aange pakt is echter nog in studie. Met name op deze gebieden zit men niet alleen met de schade van de oorlog, maar ook nog met die van veertig Jaar dictatuur. De perswet garandeert vrijheid van meningsuiting in de ruimste zin, ware het niet dat ergens een zinnetje is opgenomen dat men niet wordt ge acht zich tegen de belangen van het volk of die van de revolutie te uiten. Alles hangt af van de interpretatie van die regel. Een kwestie van af wachten dus. Hetzelfde geldt voor de grondwet, die progressief te noemen is, maar waarin ook een paar van die tweeslachtige regeltjes schuil gaan. Overigens heten alle wetten en de regering nog steeds nadrukki „voorlopig". Het ligt in de in de toekomst verkiezingen uif" schrijven voor een vergadering. Iedere dag brengen de kranten Nicaragua nieuwe berichten dememingen of die door Somoza of zijn aanhan op het laatste moment zijn lee plunderd. Enorme bedragen zij] naar buitenlandse banken ovi schreven. Daarom wacht de regering met op buitenlandse hulp van enige b kenis, waarbij zij zich voornami richt op de westerse en Latijns-A d rikaanse landen. Waarnemers ziei toch als een teken dat het lant ,e kant op wil van een gematigd s< p listisch systeem met behoud vai mogelijkheden voor „vrije onde mingen". Het feit dat de Amerikaanse hul ganisatie AID heeft besloten de aan Nicaragua niet langer meer particuliere organisaties maar di i"c aan de regering van dat land te sï ven, wijst er op dat men in de enigde Staten vertrouwen beginfg krijgen in de politiek van de jui a' Cl e: De enorme vreugde van vlak na de val van Somoza wordt langzamerhand wat getemperd door de zorgen van alledag: te weinig geld. te weinig werk. te weinig mogelijkheden. Salarisrekening? Zeg maar gerust: van-alles-en-nog-wat-rekening. 't Gaat immers om een bankgirorekening die voor legio doeleinden te gebruiken is? Niet alléén dus voor het giraal ontvangen van bedragen (zoals salaris of pensioen), maar ook voor het doen van girale betalingen. Dit laatste gebeurt voor incidentele over schrijvingen met een speciaal opdrachtformu lier, dat gratis wordt verstrekt en voorbedrukt is met uw naam, adres en rekeningnummer. gen (zoalsgas, water, telefoon, etc.) geeft u een incasso opdracht. Daarmee machtigt u een bepaald bedrijf/instelling (dus b.v. het Energiebedrijf) de verschuldigde bedragen van uw rekening af te schrijven. Ook kunnen stortings-/acceptgiro- kaarten (b.v. in geval van een abonnement of een bekeuring) via de bankgirorekening worden voldaan. Een ander pluspunt van de bankgirorekening: betalen zonder contanten? Hoe? Met cheques. Dat kunnen zijn betaalcheques, die tot een maximum bedrag van f 100,- zijn gegaran deerd dan wel de tegen verlies en diefstal verzekerde eurocheques, die gegarandeerd zijn tot maximaal f 300,- per cheque (voor contante betaling te gebruiken in vele landen in Europa). Tenslotte kan via een eigen bankgiro rekening ook worden gespaard. Dit door automatische overschrijving naar een spaarrekening. U ziet: redenen genoeg voor een eigen salarisrekening bij de Nutsspaarbank. Doen!

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1979 | | pagina 8