De twijfels van een dansende dominee ET A M|A tznenis HRBh 0 Amro Bank verhoogt rentetarieven amro bank MAANDAG 6 AUGUSTUS 1979 TROUW/KWARTET door Hette Visser Tijdens een televisie-opname sloeg hij bijna de tanden van 8Jef van Oekel door diens on derlip. Hij is zeer gerouti neerd in het vette nachtclub danswerk. Onderwees jazz- ballet aan huisvrouwen in Le lystad. Maar preekt ook bin nen de hervormde kerk. Wil dat de dans weer een onder deel wordt van de eredienst. Heeft in een zwarte maillot al tijdens menige samenkomst laten zien hoe dat zou moe ten. An dries Kobus is de naam en hij wil het allemaal graag toelichten. „Ik zat In een balletgroepje van dan seres Lee Jackson In Amsterdam. Je kent dat wel: Je moet met z'n vijven tussen twee nummers „Iets doen". Als achtergrond fungeren in pro gramma's als „Van Oekels Disco- hoek" en „Toppop". Lee Jackson wil de met ons eigenlijk nét Iets meer, maar het bleef toch het vette nacht- clubwerk. t Was wel leerzaam voor mij. Iets te móeten doen omdat Je er voor bent Ingehuurd. Ik zat tussen vier negermeisjes ln dat groepje en voelde me eenzaam omdat ik naast danser óók theoloog was. Kijk, die twee polen zijn eigenlijk IJzersterk: dansen en theologie. Anders Is het wanneer Je op een kantoor saai werk doet en daamaist danst. Dan droom je op kantoor over dansen en UJdens dat dansen zul Je niet snel aan die heerlijke kantoorbaan denken. De ene pool ls dan sterker. Bij mij was en Is dat niet zo. Dansen en theologie zijn bij mij nog even sterk en ik zoek voortdurend naar een vorm waarin ik belde zaken kan combineren, kan vermengen." An dries Kobus. Een tengere Jongen met een gespierd danslijf van 34 Jaar. Woont op een flatje in een verkeerd geplande wijk van Leeuwarden. An- dries leefde de afgelopen twee Jaar van het salaris dat hij verdiende als part-time Jeugdwerkleider in de her vormde gemeente van Harlingen. Dat is voorbij en het ls nu soberheid ge blazen. HU ls inmiddels afgestudeerd en heeft zich beroepbaar gesteld. Kan dat nou wel. een dansende dominee? .Jk ben als kind eigenlijk door m'n omgeving in de richting van de theo logie gestuurd. Mijn vader was bin nenschipper. Lagere middenstand, maar wél met personeel en dat is toch bet criterium om tot de middenstand te behoren. Als klein kind zat ik op het middendek, aan een touw. heel stil te kijken naar de wereld die aan mU voorbU gleed. Op m'n vierde kon ik lezen. Geleerd van de grote letters op de werven. Toen ik zes was werd ik met mijn moeder aan wal gezet. Dat was heel groots. Want op het schip was ik aan kleine leefruimten ge wend. Ik heb nu nog moeite met het •indelen van ruimten. Dansen ls eigen lijk ook ruimte-verkenning. Doorleren Andrles mocht dóórleren; want is er Iets mooiers te bedenken voor een vader uit de lagere middenstand dan zUn zoon coUege te zien lopen? Het werd theologie in Groningen. „Daar heb ik tweeëneenhalf jaar gezeten, maar ik voelde me er niet thuis. Ben naar Amsterdam gegaan. Of dat een „paradijs" was? Nee. maar wel meer mogelijkheden, meer herkenning. Het waren de Jaren zestig,; relletjes. Maagdenhuls-bezetting, er gebéurde iets. Op de Universiteit van Amster dam ging het ook heel anders dan in Oronlngen. Ik herkende er meer van mezelf in die colleges. Intussen dan ste ik. Eerst gewoon in een klasje bij Lee Jackson. Ze vonden me een na tuurtalent. pikten me eruit en Ut kwam in een beroepsgroepje met vier zwarte meisjes terecht. Ging dansen als opvulling tussen twee zangnum mers. Maar danser-zijn op die manier ls eigenlijk heel triest, het ls vernede rend. Je wordt niet serieus genomen als uitvoerend kunstenaar. Ik ben la ter solodanser geworden en ging ook lesgeven." Beatballet In de ochtenduren was Andrles te vinden in de coUegezaal met geschrif ten van Karl Barth en Harry Kultert. 's Middags gaf hij tienermeisjes en hulsvrouwen les ln beatballet en 's a- vonds deed hij danspasjes achter een act van 8Jef van Oekel op de televisie. Maar zowel geestelijk als Uchamelijk was Andrles al met „christelijk dan sen" bezig. „Want dat bestaat. Zoals chrlsteUJke poézle ook een werkeUJkheld ls, nou en dan zit Je meteen al ln de proble matiek tussen kerk en cultuur. Je kunt er eigenlijk weinig over zéggen. Je moet meer dóen. Daardoor kun Je zeggen dat 41 onze kunst christelijk ls. Lees Jan Wolken maar. Die man ls er zo mee bezig dat hij christelijke literatuur bedrijft of ie wil of niet Maar Je moet de vraag verleggen: wat ls authentieke kunst en hoe functio neert die in een christelijke samenle ving." Dans en kerk Andrles heeft een scriptie geschreven over de rol van de dans binnen de kerk. In de vroeg-christelijke kerk was de dans een bestanddeel van de Maar het ls wel confronterend voor de kerkgangers. Want ik gebruik mijn lijf. hè. Je staat Je behoorlijk fysiek te bewegen, het is vrij sensueel, soms heel erotisch. Na afloop willen de mensen wel altijd met Je praten. Soms vinden ze het boelend. Anderen zeggen: het hoort niet in de kerk en je hebt er ook vaak die zeggen: ik vond het heel mooi wat u deed. maar wat stond u nou eigenlijk te doen? En daar een antwoord op geven ls heel moeilijk. Ik stel mezelf die vraag ook keer op keer: moet het nou wel? Is het omdat ik danser ben en theoloog, moet ik daarom zo nodig ln de kerk dansen?! Ik twijfel vaak, maar weet aan de andere kant heel zeker d£t ik het moet doen. „Weet Je. het Woord, met een hoofd letter, dat is natuurlijk het belan grijkste. Daar gaat het om. anders zou ik ook geen predikant zijn. Maar het Woord heeft vele gestalten, ook de gestalte van de erotiek, van de dans. Nee. kom me nu niet aan met die overdreven negerkerkdiensten ln Amerika. Een beetje met Je heupen zwaaien en handgeklap. Pinksterbe- weging-hysterie. Moet ik niets van hebben. Als Je uit die extase wakker wordt hou Je er vrijwel altijd een kater van over. Nee, dansen is disci pline en lef. In de synagoge danst de rabbi met de tora. Dat ls lef om met de wet te dansen!" Andrles zegt dat alle liturgische ver nieuwingen steeds vernieuwingen van het verbale zijnen dan kom ik met mijn lichamelijke betrokken heid. oeidan gaan we weer vanuit het oude zondebesef aan de gang. Ik word dan gezien als een bedreiging van de kerk. Maar het moet toch kunnen: De dans in de kerk. Dat ls niet hinken op twee gedachten, maar dansen op twee benen!" ■iAKfr^ v i ws door Mink van Rijsdijk „Wat was in al die domineesjaren het moeilijkste?" vroeg ik aan een verre neef, die op het punt stond met emeritaat te gaan. „Ach, mensen hebben nou eenmaal ook negatieve eigenschappen waardoor er moeilijkhe den ontstaan. In een kerkelijke gemeente werkt dat vaak erg deprimerend. Er zijn wel dagen geweest dat ik me moedeloos afvroeg wat al mijn preken eigenlijk voor zin hadden gehad, wezenlijk veranderde er niets. Dat heeft me weieens verbitterd, hoewel er natuurlijk ook erg veel goede momenten waren met verrassende gebaren. Maar je vroeg naar het moeilijkste. Ziekte en dood zijn zaken waaraan ik nooit ben gewend. Ik bedoel verdrietige ervaringen konden nooit tot afstandelijke routine leiden. Maar het allermoeilijkste heb ik toch altijd gevonden als mensen ruzie hadden om een erfenis, daar kon ik zo slecht tegen. Ik keek hem blijkbaar nogal verbouwereerd aan. maar ik had dan ook aan problemen van een heel andere orde gedacht. Erfenisruzie wat ondermaats. Eén geval herinnerde hij zich erg goed: Evert Ras was een weduwnaar van diep in de tachtig, die samenwoonde met een ongetrouwde dochter. Zijn overi ge vier dochters waren „goed" getrouwd. Een erg aardig familie zo met elkaar. Toen de oude man ziek werd, omringde iedereen hem met liefde en zorg. „Iedere dag kwam ik bij de oude Ras, ik hoefde trouwens niet te proberen een keer over te slaan, want dan kreeg ik het dik op mijn brood. Wat te verwachten was, gebeurde, vader Ras stierf. Niet lang daarna gonsden er geruchten. Het zou fout zitten bij de Rassen, dikke ruzie om de centen. Officieel wist ik van niets, dus wat moest ik? Een dominee heb je nodig bij een zieke vader, van een erfenis heeft zo'n man geen sjoege. Dat sommige mensen juist pastorale begeleiding nodig heb ben zodra ze geld ruiken, is nog niet door gedrongen. Enfin, toen ging ik lege plaatsen in de kerk zien en alleen die ongetrouwde dochter kwam nog aan het avondmaal. Dat was tenminste een aanknopingspunt, dus ik erheen. Mijn voorzichtig porren werd frontraal aangevallen. Of dominee niet wist dat er altijd en overal boze tongen kwaad spraken? Er zou ruzie om geld zijn? In de familie Ras? Uitgesloten. Maar na een paar maanden belde ze me op. Of ik misschien een goede advocaat wist. want tja er waren wat problemen. Ze begon prompt te huilen. Na wat heen en weer gepraat leek het haar een goed plan eens met elkaar in de pastorie te praten. Ze kwamen met z'n zevenen, de jongste dochter en haar man mankeer den, maar dat waren dan ook de raddraaiers. Hij een leraar boekhouden was destijds benoemd als beredde- raar van de erfenis. En wat bleek uit het testament? Evert Ras had twintigduizend gulden aan de plaatselijke kerk nagelaten. Eigenlijk hadden ze dat allemaal nogal belachelijk gevonden. Waarom zou je aan de kerk zóveel geld geven? Maar ja als pa het zo had gewild. De boekhoudman en zijn vrouw stelden zich echter erg agressief en fanatiek op. Er moest één lijn worden getrokken. Geen stuiver zou naar de kerk en als iedereen nou maar mondje dicht hield, was er geen kip die kon pikken. De partijen waren het wisselend eens en oneens met elkaar. Het „kerkgeld" was aanvankelijk de enige steen des aantsoots. maar de sfeer werd daar zo door aange vreten dat ook het verdelen van de inboedel en ander bezit uitdraaide op slaande mot. Zelfs over zakdoeken vlogen ze elkaar in de haren. Moet je je voorstellen: allemaal mensen in goede doen en stuk voor stuk werden ze een beetje behekst door bezit, zelfs als het om prullerommel ging. Kijk, uiteindelijk heeft de kerk natuurlijk wel haar deel gekregen, maar de barst in de familie is altijd gebleven. Dat vind ik verschrikkelijk en al preek je daar de engelen voor uit de hemel, zo'n familie komt nooit meer werkelijk los van wederzijdse wrok. En geloof het of niet: eens vormden ze een oersolide fijn gezin. Eerlijk gezegd ben ik maar blij dat Tine en ik nauwelijks aards slijk hebben, dan hoeve onze kinderen tenminste later geen ruzie te maken." „Dan moet je maar geen nieuwe zakdoeken meer kopen," zei ik plagerig, „jullie mogen dan aardige kleren hebben, je weet het maar nooit en zakdoeken blijven altijd erg gewild hoor." eredienst Mannen, vrouwen en kin deren dansten voor het aangezicht des Heren. Toen kwam het Grieks dualisme waarbij het lichamelijke en geestelijke werd gescheiden. Met Constantijn. 325 na Christus, was de dans op z'n retour. Tijdens processies deed men nog wel een vrolijk pasje maar officieel stelde het niks meer voor. Het dansen dat wij nu kennen is ontspanning, zegt Andries. „Het ls niet meer Inleven, maar uitleven. Effe lekker geswingd gisteravond. Uitle ven, het moet eruit, een afvalprodukt. Aan de andere kant ls het een bijzon dere kunstvorm van de ballet-o-ma nen. Ik ben op zoek gegaan naar de verbinding tussen kerk en dans. Kijk, ln de kerk ben Je met openbaring bezig, met het geloof. Dat doe Je met Je hele hebben en houwen, dus óók met Je llif". Dus danst Andrles ln de kerk. HIJ overlegt met predikant en organist; zoekt een thema uit of een bepaald bijbelgedeelte. Dan probeert IdJ zo wel verbaal, muzikaal als qua bewe ging er een lijn ln te ontdekken. Het „repertoire" van Andrles omvat on der meer de Dans Van Mirjam Bij De Doortocht Van De Schelfzee; Davld Die Danst Voor De Ark en Jonas Na De Walvis. Confronterend „Nee. ik heb het nog niet meege maakt dat mensen wegliepen uit de kerk wanneer ik aan het dansen was. ADVERTENTIE In verband met de ontwikkeling van de rente op de geld- en kapitaalmarkt heeft de Amro Bank besloten met ingang van 16 juli 1979 de rente op de volgende spaarvormen te verhogen. Spaarrekeningen met een vaste looptijd van 2 jaar (ongewijzigd) 8 3 jaar (ongewijzigd) 8%% 4 jaar (ongewijzigd) 8%% 5 jaar (was 9)4%) 9)4% 6 jaar (was 9)4%) 9)4% De renteverhoging op deze rekeningen geldt alleen voor stortingen vanaf 16 juli 1979. Klimspaarbiljetten (tussentijds verzilverbaar) Rendement na 2 jaar (ongewijzigd) 7%% 3 jaar (ongewijzigd) 8 4 jaar (ongewijzigd) 8)4% 5 jaar (was 9%) 9)4% Spaarbiljetten met een vaste looptijd van 2 jaar (ongewijzigd) 7%% 3 jaar (ongewijzigd) 8 4 jaar (ongewijzigd) 8)4% 5 jaar (was 9%) 9)4% Amro Eigen Huis Spaarplan In verband met de verhoging van het hypotheek tarief met )4% wordt de rente (was 8)4%) 8)4%. De tarieven van de overige spaarvormen zijn ongewijzigd. Onder redactie van mevrouw J. Wentink-Frumau en mr J. J. Wentink Vragen uitsluitend in envelop sturen near postbus 507, 2270 AM Voorburg. Per vraag een gulden in postzegels, het liefst In waarden van 55 en 45 cent bijvoegen. Beslist niet aan de buitenkant opplakken. Geheimhouding verzekerd. Briefkaarten worden terzijde gelegd. VRAAG: We eten zo vaak als het mogelijk ls perziken en soms ook abrikozen en willen zo graag eens proberen een struik of boompje ln de tuin te kweken. Maar hoe? ANTWOORD: Een paar maanden ge leden hebben we al eens Iets geschre ven over een manggaplt en we heb ben het aardige boekje Plant een Pit van Ralf Efraimson, ISBN 90 21001608 (Zomer en Keunlng Groen boeken) weer eens opgezocht. De pit eerst met schuurpapier bewerken, zo dat de zeer harde bolster wat dunner wordt Dit geldt ook voor de zoete en de bittere amandel. Uiteraard moet dit voorzichtig gedaan worden. Zaai en ln een kleine pot met turfmolm of gewone aarde, die wel voldoende vochtig moet zijn. De punt van de pit moet bedekt zijn. Bedekken met folie waarin gaatjes zijn gemaakt De bo venste laag van de aarde moet be vochtigd blijven (elke dag). Als het plantje 10 cm hoog is. verplanten in een grotere pot met potgrond. Op een lichte plaats maar niet in de zon neerzetten. Dagelijks benevelen met een verstuiver Op een beschutte plaats in de tuin zal het plantje het misschien doen, maar een strenge winter betekent vaak zijn einde. Voor iemand met een geschikte tuin (die heus niet groot hoeft te zijn) ls een zelf gekweekte, boom- en zonrijpe perzik, een heerlijke beloning voor een zorgvuldige behandeling. Het is wel aan te raden een paar pitten ln eikaars buurt te planten. VRAAG: Waar kan lk Inlichtingen Inwinnen en, zo mogelijk, mij opge ven voor de wedstrijd van Instellings koks? ANTWOORD: De Vereniging Keu kenhoofden Ziekenhuizen en Instel lingen Organiseert op donderdag 18 oktober een culinaire show voor in stellingskoks ln het Congresgebouw te Den Haag. Er zijn twee klassen: de showklasse en de leerllngenklasse. en de hoofdprijs ls de zilveren Instel- lingsknoop. en verder prijzen voor de beste kaas-, vis- en vleesschotels. Ver dere Inlichtingen bij het secretariaat van de VKZI, Mgr. Bekkerslaan 429, 2286 CR Rijswijk. Wedden, dat onze vragensteller nu al zijn kunststukjes al aan het uitproberen ls in zijn be jaardenhuls? Waar dat is? Al onze ln tehuizen wonende lezers en lezeres sen moeten maar opletten, wat het allerlekkerste gerecht ln deze maan den ls. want zo'n Zilveren Knoopkok moet Je niet uitvlakken." Reactie op de uitgestorven Jutte- en Dirkjes-peren. Een belangstellende lezeres vertelde me van de onvol doende kennis van of controle op het kweek- en entmateriaal in vroeger tijden. Onze abonnee Van der Hoeven uit Naaldwijk (teL 01740-4357) een doorgewinterde vakman, vertelde over de ouderwetse vruchtbomen (waaronder ook de Juttepeer) die hij op zijn lijst heeft staan. Het Juiste vermeerderingshout te vinden ls daarbij de moeilijkheid. Op dit lijstje zag ik ook de zwarte moerbei staan, waar onlangs naar gevraagd werd. Ik leefde in de veronderstelling, dat men deze boom niet zo graag zou verko pen. omdat ze niet zo goed aanslaat. In elk geval heeft geen kweker of verkoper gereageerd op deze opmer king. zodat lk veronderstel, dat ei maar weinig adressen zijn, waar deze heerlijke vruchtboom voorradig ls. VRAAG: Zoudt u voor mij het adres van de heer A. Bruinenberg eens wil len opzoeken? In Trouw heeft een artikel gestaan over ouderen die mu siceren; vooral de bewoners van aller lei bejaarden- en verpleeghuizen zijn hierin zeer geïnteresseerd. ANTWOORD: Toen dit in de krant stond, waren we kennelijk met va kantie en als de naam van redacteur of medewerker niet opgegeven wordt en de Juiste datum Ja dan wordt het wel een beetje zoeken. Maar we hebben met de heer Bruinenberg ge sproken en dan hoor je inderdaad een heleboel, voor ouderen prettige, za ken. Zijn functie is die van landelijk coördinator van amateuristische mu ziekbeoefening door ouderen. Zijn adres is Schoolbosweg 48, 7535 DG Enschede. 053-310465. De secretaris van de vereniging (of stichting) is de heer B. de Lint. Waalburgsingel 120, Amsterdam. 020-369961. De heer Bruinenberg ls deze weken bezig met het organiseren van het Harmonie contact voor ouderen in de provincie Gelderland. VRAAG: Vol belangstelling heb lk me na uw antwoord over bijen bezig gehouden met alles wat er deze maand onder onze lindeboom op de grond lag, maar geen bij gezien. ANTWOORD: Ik schreef niet dat u het bedoelde verschijnsel bij alle lin debomen zou meemaken. Bij de Tilla Euchlora zal men niet zoveel honing dauw. het produkt van de bladluizen, vinden, maar wel vele halfbedwelmde en uitgeputte bijen, aangetrokken door de bloesemgeur, die ze niet kun nen verdragen. Henk van Halm ver telde me van wespen, die de weerloze bijen openhakken en beroven van de oogst van de dag. Wespen nare bees ten0 Niet zo sympathiek maar toch wel heel erg mooi. VRAAG: Moeten we nu al die kinde ren gaan verbieden te vissen ln de vakantie? ANTWOORD: Dit ls de samenvat ting van uw lange brief. Och. als je dat gedoe met die hengeltjes hele dagen voor Je deur hebt, weet je wel dat er niet zo heel veel visjes opge haald worden. Daarvoor zijn de kin deren niet rustig genoeg. Ik heb maar één keer meegemaakt dat een paar kleine kereltjes een geweldige snoek op de kant kregen. Het was wel een beest om eerbied voor te hebben. Ze waren doodsbang en zij noch de kring van jaloerse belangstellenden durfde er dicht bij te komen om het haakje los te maken. Tot de snoek zelf het initiatief nam, zich losrukte en inder daad met een snoekduik van een me ter of meer de Broeksloot in sprong. Een groter gevaar echter voor de jon ge eendjes en de vis blijft de prachti ge reiger, die al uren voor de eerste visser verschijnt, doodstil aan de kant staat en dan bliksemsnel met een grote vis midscheeps gevangen staat te vechten. Zo iets ls ook niet zo prettig om te zien. maar ieder dier eet zoals het gebekt en geschapen is. VRAAG: Het is te merken dat leder een met vakantie is: We genieten ge weldig van de diepe rust, zoals we die niet eerder meemaakten ln ons tot wereldstad uitgroeiende dorpje. We zouden het zeer waarderen als men ons ook ln ons blad regelmatig voor lichting gaf over bestrijding van ge luidsoverlast. ANTWOORD: In ons blad vindt u deze voorlichting toch heus, zodra ei weer iets nieuws op dit gebied wordt gesignaleerd. Zoekt u alles bij elkaar en voorlichting voor Doe het zeivers. Dan zoudt u 21 bladzijden vol voor lichtingsmateriaal kunnen vinden ln het maandblad Doe het zelf, Lijn- markt 41-43, Utrecht, ID Tijdschrif ten BV. SCHWEITZER-xwaehtels: Heel wat lezers hebben vriendelijk gereageerd op het artikel van Fred Lammers over onze rubriek en dat vonden we heel erg prettig. De bedoeling van ons werk is ten slotte de band tussen de mensen die de krant lezen en degenen die constant bezig zijn om die krant vol te maken, te verstevigen. Maar wat toch wel de reden van de grootste blijdschap was, was de grote hoeveel heid verbandmateriaal, handdoeken en dekentjes die na onze thuiskomst van de vakantie op ons lag te wach ten. Ik hoop, zodra we enige achter stand in correspondentie weggewerkt hebben, de trouwe helpsters persoon lijk te schrijven. Het zou gemakkelijk geweest zijn hen bij naam en toe naam eens in het zonnetje te zetten, maar daarvoor voelen ze niets. „We willen niet dat onze linkerhand weet wat de rechterhand doet, maar in dit geval zijn de linker- en de rechter hand allebei tegelijk bezig voor het goede doel. Terwijl we dat doen luis teren we naar de radio of we zingen samen wat, mijn zuster en ik (allebei boven de 80)." In de week na het artikel vroegen vijftien abonnees voor zichzelf of voor oudere familiele den. waarvan sommigen gehandicapt een stencil met richtlijnen. Late reactie van een leser Het is lang geleden dat u schreef over ver schillende methoden om een bran dend huis te verlaten, maar toen lk met vakantie was, dacht ik aan uw antwoorden: ik logeerde namelijk ift een hotel en ging de boel eens verken nen. Er was een soort kistje bij het raam dat lk voor een vuilnisbak hield, maar er zat een brandladder in. We zaten een heel eind van de grond, een paar verdiepingen en ik voelde er direct voor het ding eens te proberen;' maar mijn vrouw zei dat we ons moesten gedragen als grootouders, die we zijn. Enfin: er stond een op schrift in het Engels, denk ik, op en verder .Amigo the Haag" en dat wil de lk u eens vertellen. Onse reactie: We zochten contact met die Haagse Vriend (Amigo) en ontvingen hedenmorgen een heleboel documentatie, onder andere ook over die brandladder maar ook een heel bruikbaar boekje over een gezlnsbe* velliglngsplan „Uit de brand". Nu dat hopen we dan ook te blijven. Het adres is Fred e riks tra at 955. Den Haag, tel. 070-466519. Mijn man knik te goedkeurend: de treksterkte ix 2000 kg. Dan kunnen we het archief ook nog redden." Ontvangen: De zomergroet van Zon-, newende. met heel plechtig daaron' der: .Arbeid door en voor zieken" ln 1912 begonnen door Jkvr. M. C. W. Calk oen. Al die tijd hebben zieken en gehandicapten elkaar bemoedigd en brieven geschreven. Ik vermoed, dat er in onze lezerskring ook wel mensen zijn die graag eens contact willen opnemen met de redactrice van het krantje: mevrouw G. A. Ottens-Duur- sema. Engelsestraat 55. 8913 BO Leeuwarden, tel. 05100-201S2

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1979 | | pagina 6