Ik heb me destijds het vuur uit de sloffen gelopen
Izec
'Patiënt heeft recht op de röntgenfoto'
Bootvluchtelingen uit Vietnam.
'Bevoordeling bijzondere
scholen is niet terecht'
'Risico's LPG-station
niet goed onderzocht'
Loeren op zwane-eieren
Oud-minister Van der Stoel verdedigt Rhodesië-beleid:
Van Kemenade reageert op plannen Pais:
Progressieven
willen samen
overleg plegen
Inspectie Volksgezondheid:
Besluit van Budel met opzet niet naar 'Den Bosch'
'Burgemeester'
bezorgt het
avondblad
Meer geld voor meer hulp aan meer vluchtelingen.
Wij willen meer helpen. Helpt u ons. Alstublieft.
Stort uw bijdrage op gironummer 29.14.600,
t.n.v. Stichting Comité Hulpverlening Zuid-Oost-Azië,
Postbus 1527, tel. 050-777428 9701 BM Groningen
Onderzoek
ziekteverzuim
ambtenaren
Medisch tuchtcollege: tenzij er gegronde vrees voor schade is
Fabrikant
verwisselde
medicijnen
Weigering
afgekeurd
ZATERDAG 4 AUGUSTUS 1979
BINNENLAND
TROUW/KWARTET
3
door Ferry Mingelen
DEN HAAG „Dit is misleiding," moet een, in woede ontstoken mr. M. van der Stoel
gistermorgen in kleine kring uitgeroepen hebben, toen hij het rapport van buitenlandse zaken
over zijn b,eleid inzake Rhodesië onder ogen kreeg. Als wij het PvdA-Kamerlid later op de dag
spreken blijkt zijn verontwaardiging al diplomatieker kanalen gevonden te hebben.
„De indruk van een passief beleid
steekt me toch wel een beetje, zegt
Van der Stoel." Als er één ding is
waarvoor ik me toen het vuur uit de
sloffen heb gelopen, dan was het wel
de Rhodesië-boycot. En ook nu nog
vind ik dat dit niet zonder resultaten
is gebleven.
Vergeet daarbij niet, ik diende onder
een minister (Luns) die niet zo bijster
enthousiast voor de boycot was. Ik
heb met hem voortdurende conflic
ten gehad over het beleid ten aanzien
van zuidelijk Afrika. Dat gold niet
alleen de Nederlandse opstelling in
de Verenigde Naties ten aanzien van
de Rhodesië-boycot, waarover Luns
en ik nog woedende telegramwisse
lingen hebben gehad. Het gold bij
voorbeeld ook de levering van onder
zeeboten aan Zuid-Afrika. Luns wilde
daar niets tegen doen. De PvdA-be-
windslieden in het kabinet-Cals heb
ben dat toen weten te blokkeren.
Vraag: Was de opstelling van Luns
het enige probleem?
Van der Stoel: „Zeker niet, we keken
in het algemeen anders tegen de za
ken dan nu. Op dit moment consta
teer je dat het illegale regime van Ian
Smith Muzorewa is daar in feite
gewoon een voortzetting van er in
geslaagd is het veertien jaar lang vol
te houden. In 1965-66 was er een to
taal andere sfeer. Iedereen dacht, de
Britse regering voorop, dat er maar
een klein stootje voor nodig was om
Smith te doen verdwijnen.
Enkele weken
In de memoires van de Britse premier
Wilson van die tijd staat zelfs dat hij
aan enkele weken dacht. Eind no
vember 1965, direct na de onafhanke
lijkheid van Rhodesië, besloot de Vei
ligheidsraad van de VN tot instelling
van vrijwillige economische santies.
Het rapport van buitenlandse zaken
geeft de indruk dat Nederland daar
zo'n beetje tegen de zin voorstemde.
Uit mijn eigen aantekeningen blijkt
echter dat de Britse minister lord
Carredon mij in New York na afloop
van het debat in de Veiligheidsraad
bedankte voor de Nederlandse steun
zonder welke volgens hem de zaak
fataal, dat wil zeggen zonder enige
beslissing had kunnen aflopen.
In het rapport van buitenlandse za
ken mis ik ook de verklaring van de
Nederlandse ambassadeur bij de VN
dat Nederland, weliswaar afhankelijk
van praktische en wettelijke moge
lijkheden, toch het uiterste zou doen
om de boycot uit te voeren. We heb
ben ook niet afgewacht. Ik heb zo al
op 7 december 1965 contact opgeno
men met België en Luxemburg om
tot een gezamenlijk embargo op de
import van Rhodesische tabak en as
best te komen hetgeen na enige moei
te ook lukte.
Vraag: Maar aan het olietransport
naar Rhodesië werd weinig aan
dacht geschonken. Nederland wei
gerde zelfs een Brits verzoek in te
willigen om die transporten door Ne
derlandse tankers ook te verbieden.
Van der Stoel: „We volstonden met
een verzoek aan de reders om vrijwil
lige medewerking, waarschijnlijk om
dat er geen wettelijke basis was voor
een verbod. Het ging tenslotte ook
slechts om een vrijwillige boycot, pas
eind 1966 zette de Veiligheidsraad die
om in een verplichte boycot. Aanvul
lende wettelijke maatregelen leken
ook niet zo nodig omdat we nog
steeds dachten dat Smith snel ver
dwenen zou zijn."
Vraag: Maar het was in die eerste
maanden van 1966 toch bekend dat
Rhodesië op grote schaal via Zuid-
Afrika en Mozambique olie taeeg
aangevoerd? Daar is toch weinig te
gen gedaan?
Van der Stoel: „Kijk, vanaf het begin
bestond er bij de Britten grote aarze
ling om tot een werkelijke olieboycot
over te gaan. Zij waren de eerstbe-
trokkenen, als zij verder hadden wil
len gaan dan was Nederland wellicht
ook wel gevolgd. Toen duidelijk werd
dat veel olie Rhodesië bereikte via de
haven van Beria in de Portugese ko
lonie Mozambique, besloot de Veilig
heidsraad op 9 april 1966 de Britten te
machtigen deze haven af te sluiten.
Dat Nederland dit besluit niet zo
maar passief steunde, blijkt wel uit
het feit dat de Portugese ambassa
deur in Den Haag bij Luns woedend
tegen de Nederlandse opstelling pro
testeerde. Hij dreigde zelfs met ont
hullingen over de betrokkenheid van
Nederlandse banken bij de financie
ring van deze illegale olietransporten.
Hij kon dit, desgevraagd, overigens
niet hard maken en ook een onder
zoek dat de regering zelf liet instellen
bij de banken leverde niets op".
Totale boycot
Vraag: „Beira werd weliswaar afge
sloten, maar Nederland zowel als
Groot-Brittannië waren toch al op
de hoogte van het feit dat veel olie
gewoon via Zuid-Afrika naar Rhode
sië ging. Die weg werd desondanks
open gelaten.
Van der Stoel: „Wij steunden in de
Verenigde Naties Afrikaanse voor
stellen voor een totale boycot in zui
delijk Afrika niet omdat deze voor
stellen tot geweld opriepen. We had
den ook weinig tijd om er lang over te
praten omdat we wisten dat er een
aantal olietankers op weg was naar öanClieWet
Beira. Een snelle beslissing over de
blokkade van die haven was dus na
dig. Maar meer in het algemeen was
een olieboycot van Zuid-Afrika een
moeilijke zaak. Zo'n boycot zou moei
lijk te controleren zijn geweest en ook
niet unaniem door de Veiligheidsraad
zijn aanvaard. Dat geldt overigens
ook nu nog."
Vraag: Was Nederland dan op zich
zelf al voor eenboycot tegen Zuid-
Afrika?.
Van der Stoel: „Ik sluit niet uit dat
Nederlandse economische belangen
in Zuid-Afrika, net zó als de Britse,
bij deze zaak zeker een rol speelden.
We hadden ook nog steeds de hoop
dat er met een gedeeltelijke economi
sche boycot toch al spoedig een einde
zou komen aan het illegale regime.
Medio 1966 meldde de VN-secretaris-
generaal bij voorbeeld dat de econo
mische boycot een succes was omdat
Rhodesië veertig tot zestig procent
van zijn exportmarkten kwijt was
geraakt. Daarbij kwam nog dat in de
herfst van dat jaar de besprekingen
begonnen tussen de Britse premier
Wilson en Smith aan boord van het
Britse marineschip de Tiger. Over de
uitkomst daarvan bestond veel opti
misme, maar toen die Tiger-bespre-
kingen mislukten volgde in december
1966 de verplichte boycot. Dat had
ook het moment voor de Nederlandse
regering moeten zijn om aanvullende
wetgeving te beginnen, maar toen
was ik al geen staatssecretaris meer.
Vraag: Uit het rapport van Buiten
landse Zaken blijkt dat er over die
olieboycot in de jaren 1968-1976 geen
diplomatieke activiteit meer heeft
plaatsgevonden. U werd in 1973 mi
nister van Buitenlandse Zaken,
waarom deed u niets?
Van der Stoel: „In 1973 was het na
tuurlijk bekend dat de olieboycot aan
alle kanten rammelde, maar nog
steeds gold het probleem van Zuid-
Afrika. Van de Britse regering kwa
men ook geen initiatieven om de zaak
eens goed aan te pakken.We wisten
toen nog niet dat de Britse regering
zelf op de hoogte was van afspraken
tussen de oliemaatschappijen Shell,
BP en de Franse maatschappij Total
om Rhodesië via Zuid-Afrika van olie
te blijven voorzien.
Ik vond dit uiteindelijk toch noodza
kelijk dat er een olieboycot tegen
Zuid-Afrika tot stand zou komen. De
toestand in Zuid-Afrika verslechter
de namelijk aanzienlijk. Voor dat
standpunt kreeg Nederland in de Eu
ropese Gemeenschap echter alleen
van Denemarken steun. Andere lan
den zeiden: „Wat willen Jullie nou
eigenlij, de Sjah van Perzië blijft
Zuid-Afrika toch olie leveren." Nu,
met het nieuwe regiem in Iran, zou de
kans op een doelmatige boycot veel
groter zijn."
Vraag: „Er is feitelijk nooit overwo
gen het probleem aan te pakken door
de oliemaatschppijen onder controle
te krijgen, met behulp van een betere
wetgeving.
Van der Stoel: „Nee. wel is onder het
kabinet-Den Uyl direct het werk aan
een betere sanctiewet begonnen (de
wet werd met de CDA-staatssecreta-
ris Kooymans als eerste verantwoor-
Oud-minister Van der Stoel
delijke, op 14 augustus 1976 bij de
Tweede Kamer ingediend en <Jra 19
oktober 1977 aanvaard en doorges
tuurd naar de Eerste Kamer.
Daar dreigden WD en CDA me£ ver
werping indien de regering het ruime
karakter van de wet, die zowel >oor
verplichte als niet-verplichte interna
tionale sancties geldt, niet zou >ian-
passen. Minister Van der Klaauw
overwoog intrekking, maar besloot
toch door te zetten. De zaak ligt nu
nog steeds bij de Eerste Kamer).
Van der Stoel: „Het blijkt wel- hoe
moeilijk een betere sanctiewet t< rea
liseren is. We zijn nu al weer drie-jaar
verder en ik vind het zeer triest dat
nog steeds een aantal lieden uit het
CDA in de Eerste Kamer achterhoe
degevechten levert om de totstand
koming van de wet op te houden, om
maar niet te spreken over de VVD".
Van onze parlementsredactie
DEN HAAG De PvdA-fractie in de Tweede Kamer betreurt
het dat minister Pais en staatssecretaris Hennes bij het
toekomstige basisonderwijs willen vasthouden aan de „onge
rechtvaardigde financiële bevoordeling" van bijzondere
scholen.
In een commentaar op de deze week
verschenen nota van wijzigingen op
het wetsontwerp basisonderwijs zegt
de oud-minister van onderwijs Van
Kemenade dat hierdoor ruim zeven
tig miljoen gulden onnodig wordt uit
gegeven. Dat geld, meent hij, kan
beter worden besteed aan extra ar
beidsplaatsen voor het hele onder
wijs.
AMSTERDAM (ANP) De progres
sieve partijen in ons land uitgezon
derd de CPN gaan gezamenlijk van
gedachten wisselen over een aantal
maatschappelijke problemen. De
partijvoorzitters van PvdA, D '66,
PPR, PSP en EPV hebben gisteren
besloten de gesprekken te beginnen
met een politiek-inhoudelijke discus
sie over het thema „energie". Het
besluit van de voorzitters moet nog
worden voorgelegd aan de partijbe
sturen.
In een bericht naar aanleiding van
het gesprek van de voorzitters staat
dat het nodig geacht wordt over en
kele maatschappelijke problemen
met elkaar van gedachten te wisse
len. In eerste instantie is het de be
doeling te komen tot een analyse van
de problemen en uitwisseling van op
vattingen. De partijvoorzitters hopen
dat het „progressieve gesprek" zal
bijdragen aan de meningsvorming in
de eigen partijen.
In het onder Van Kemenade inge
diende wetsontwerp basisonderwijs
werden openbaar en bijzonder onder
wijs materieel, financieel gelijkge
steld. Dat betekende dat als een be
groting van het openbaar onderwijs
op het punt van onderwijskundige
voorzieningen was overschreden, de
bijzondere scholen automatisch ook
dat overschrijdingsbedrag kregen
uitgekeerd.
De huidige bewindslieden willen ech
ter vasthouden aan de formele finan
ciële gelijkstelling en dat betekent
dat het bijzonder onderwijs ook over
schrijdingsuitkeringen voor ge-
bruiksvoorzieningen en onderhoud
krijgt.
Volgens Van Kemenade zullen som
mige bijzondere scholen hierdoor uit
keringen blijven ontvangen die ze ei
genlijk niet nodig hebben. Dat
plaatst het bijzonder onderwijs in een
bevoorrechte concurrentiepositie in
een tijd, waarin toch al gevreesd
moet worden, dat op vele plaatsen
een strijd om het dalend aantal leer
lingen zal plaatsvinden, aldus het
PvdA-Kamerlid.
Hij zegt het te betreuren dat een
WD-minister „het blijkbaar niet
heeft aangedurfd om deze achterstel
ling van het openbaar onderwijs blij
vend ongedaan te maken".
Van een onzer verslaggevers
ROTTERDAM De LPG-nota opgesteld door ambtenaren
van Rotterdam, Rijnmond en de provincie) gaat voorbij aan
een aantal voor de besluitvorming essentiële aspecten met
betrekking tot de gevaren. De gevaren van een centraal LPG-
terminal in de Rotterdamse Europoort zijn niet goed onder
zocht.
Uiterst kalm zit deze zwarte zwaan op haar eieren te broeden in de apenkuil van Berg en Bos
in Apeldoorn. De apen wachten rustig hun kans af: één van de drie eieren hebben de apen al
weten te verorberen.
BUDEL (ANP) - Het college van B
en W van Budel heeft het niet nodig
gevonden een raadsbesluit dat op 21
juni werd genomen, ter goedkeuring
aan gedeputeerde staten voor te leg
gen. Na door de gemeenteraad op de
vingers te zijn getikt beloofde het
college bij monde van burgemeester
J. Boudrie het besluit alsnog naar
Den Bosch te zullen sturen. aan gedeputeerden was voorgelegd,
Het gaat om de aanwijzing van een omdat het college van B en W ervan
plaats voor een klein woonwagen- overtuigd was dat het regionale
kamp. Op 21 juni wees de gemeente- woonwagenschap had namelijk een
raad een door B. en W. voorgestelde negatief advies uitegebracht. Het col
plaats van de hand en besloot het lege dacht ook dat de raad daardoor
kamp elders in Budel aan te leggen, wel terug zou komen op het besluit.
In een toelichting zei gemeentesecre- Dat is kennelijk een verkeerde veron-
taris J. Canjels dat het besluit niet derstelling geweest", aldus Canjels.
ADVERTENTIE
Van een onzer verslaggevers.
BUURMALSEN/TRICHT
Een voorname krantenbezor
ger. daar in de Betuwse dorpen
Buurmalsen/Tricht. Iedere
middag tegen vijf uur bestijgt
de heer Joan Sanders, die tot
voor anderhalf jaar burger
meester van de gemeente
Buurmalsen was. zijn fiets om
bij een weliswaar zeer beperkt
aantal inwoners een landelijk
avondblad af te geven. Hij
maakt er een persoonlijke zaak
van, iets wat iedere krantendi
rectie in de grond van de zaak
als ideaal voor ogen staat- Bij
elke abonnee belt hij aan, groet
de mensen en biedt hun vervol
gens het blad aan, dat door de
lezers in ontvangst worden ge
nomen met „dank u wel, me
neer de burgermeester" (want
zo wordt hij nog steeds aange
sproken).
De nu bijna zeventigjarige heer
Sanders ging 1 januari 1978
met uitgesteld pensioen als
burgermeester heen, nadat de
gemeente Buurmalsen was op
gegaan in de gemeente Gelder-
malsen. Wat zijn functie als
krantenbezorger betreft, dat is
eigenlijk „vakantiewerk". Hij
neemt namelijk gedurende een
maand waar voor de huisarts J.
H. van Dorp, die onder normale
omstandigheden het blad in de
dorpjes Buurmalsen en Tricht
op de betreffende adressen
pleegt af te geven.
Dat is de mening van de regionale
inspectie voor de Volksgezondheid in
Zuid-Holland over de studie naar de
plannen van Shell en BP om een
aanvoerterminal voor butaan en pro
paan te bouwen op de westelijke rand
van de Europoort.
De regionaal inspectie vindt niet al
leen dat de gevaren onderschat wor
den. Zij is ook van mening, dat er een
„masterplan" moet komen. Dat is een
centraal overzicht van alle „gevaarlij
ke" projecten, die bij de industrie op
stapel staan. Een „masterplan" voor
een veilige buitenlocatie voor de aan
landing van gevaarlijke stoffen moet
niet alleen van belang worden geacht
voor de veiligheid van de woonomge
ving. maar evenzeer voor het waar
borgen van een verantwoorde ont
wikkeling van de industrialisatie ter
plaatse.
De regionale inspectie vindat. dat bij
een bundeling van dergelijke plannen
met de moeite waard is daarvoor een
locatie bulten de kust te bouwen.
ROTTERDAM (ANP) De gemeen
ten Rotterdam gaat het Instituut
voor preventieve geneeskunde in
schakelen bij een onderzoek naar het
ziekteverzuim onder ambtenaren.
Dat is de laatste twintig jaar opgelo
pen van vier naar zeven procent.
Met het onderzoek van het NIPG is
75.000 gulden gemoeid. De gemeente
raad moet voor die uitgave toestem
ming geven. De raad heeft vorig jaar
december zelf ook om zo'n onderzoek
gevraagd.
Het ziektepercentage ligt volgens een
woordvoerder van het stadhuis niet
boven dat van het bedrijfsleven. Uit
eerder onderzoek van de GG en GD is
wel gebleken, dat het aantal zenuw
zieken wel een procent hoger ligt dan
bij particuliere instellingen. Bij het
onderzoek dat Rotterdam wil laten
uitvoeren, rekent de gemeenten op
een rijkssubsidie van ruim 46.000
gulden.
Voor elk project afzonderlijk is dat
waarschijnlijk geen haalbare kaart,
aldus het commentaar op de LPG-
nota.
Indien men er volgens volksgezond
heid nu niet in zal slagen om voor de
LPG-problematiek en'voor die van de
overige gevaarlijke stoffen een Oplos
sing te vinden, die uitgaat boven de
opzet van BP en Shell voor LPG,
moet het vrijwel uitgesloten worden
geacht, dat voor de bedoelde, en in de
toekomst nog te verwachten aktivi-
teiten op dit gebied tot een veilige
situatie gekomen kan worden. Vol
gens het commentaar op de nota zal
er dan steeds per aparte aktiviteit te
weinig geld zijn.
Van een onzer verslaggevers
DEN HAAG Op de verpakkingen
merkgeneesmiddelen zou de fébri-
kant moeten aangeven hoe de betrok
ken tabletten, capsules of wat dan
ook er uit horen te zien. Dat is één
van de ideeën waarop apothekek* L.
Maussen uit Nieuwenhagen kwam
nadat hij op 6 Juni in een flacon die
volgens het etiket Midamor-tabletten
bevatte, uitsluitend tabletten Periac-
tin aantrof.
In een Ingezonden brief in het Pfiar-
maceutisch Weekblad meldt Maus
sen dat twee flacons met hetzelfde
fabricagenummer onderscheidenlijk
roze ruitvormige en ronde witte ta
bletten bevatten. De roze waren in
derdaad het tegen hoge bloeddruk
voorgeschreven Midamor, maar' de
witte waren Periactin, dat bij allergie
wordt gebruikt.
De fabrikant beloofde op 14 Juni de
verwisseling, die Immers ook in ande
re flacons „Midamor" kon zijn opge
treden, bekend te maken in briqven
aan alle Nederlandse apothekers en
artsen en aan de groothandel. Maar
„deze brief was op 26 Juni nog niet
door de apothekers en groothandel
ontvangen, terwijl ook niet op andere
wijze deze verwisseling bekend was
gemaakt". Het lijkt Maussen wense
lijk om een alarmeringssysteem in te
stellen waarmee geconstateerdeaf
wijkingen van geneesmiddelen snel
ler worden bekendgemaakt.
UTRECHT (ANP) Als een patiënt kopieën wil hebben van röntgenfoto's die
bij een medisch onderzoek van hem of haar zijn gemaakt is het in het
algemeen onjuist, die te weigeren.
Daarop komt de uitspraak
neer van het medisch tucht
college in Amsterdam, dat
zich heeft beziggehouden met
een klacht van een patiënte
tegen een ziekenhuis-direc
teur die haar niet de röntgen
foto's wilde geven die er van
haar wervelkolom waren
gemaakt.
De patiënte werd door een
psychiater-neuroloog behan
deld in verband met rugklach
ten, hoofdpijnen en duizelig
heden. De behandeling lever
de weinig resultaat op en
daarom wendde de vrouw
zich, in overleg met en zonder
bezwaar van de specialist, tot
een chiropractor (iemand die
krachtige massage toepast.)
Deze wilde de röntgenfoto's
bekijken, maar de medisch di
recteur van het ziekenhuis
waar de foto's waren ge
maakt, wilde ze niet afgeven.
Zijn argument was, dat medi
sche gegevens, waartoe ook
röntgenfoto's behoren, alleen
aan artsen worden verstrekt.
Het tuchtcollege is het daar
blijkens zijn in „medisch con
tact" gepubliceerde uitspraak
niet mee eens. Het zegt, dat
aan een patiënt die zich onder
medische behandeling stelt
en die in het kader daarvan
onderzoekingen ondergaat, de
resultaten van die onderzoe
kingen zeker als hij daarom
vraagt behoren te worden
meegedeeld. „Indien derhalve
de patiënt, tegen betaling van
de daardoor veroorzaakte
kosten, over kopieën van
gemaakte röntgenfoto's
wenst te beschikken, is het
dan ook in het algemeen on
juist deze te weigeren", aldus
het college.
Een weigering kan volgens
het college alleen gerecht
vaardigd zijn als er een ge
gronde vrees bestaat dat ken
nisneming van de foto's of een
verkeerde interpretatie daar
van door onbevoegden de pa
tiënt zou kunnen schaden,
ook al wordt er aan de kopie-
en een schriftelijke toelich
ting of waarschuwing toege
voegd. In zo'n geval moet de
weigering echter worden toe
gelicht.
Onzekerheid
Hoewel de ziekenhuisdirec
teur de foto's ten onrechte
heeft geweigerd, heeft het
tuchtcollege hem geen maat
regel opgelegd, omdat er nog
veel onzekerheid blijkt te
heersen over de juiste ge
dragslijn in dit soort gevallen.
Vandaar ook, dat het tucht
college tot publikatie van zijn
beslissing heeft besloten.
Hoofdredacteur F. Bol van
„medisch contact" tekent bij
deze uitspraak aan, dat het
tuchtcollege verder gaat dan
het hoofdbestuur van de Ka
ninklijke Nederlandse Maat
schappij tot Bevordering der
Geneeskunst, dat zich eerder
op het standpunt heeft ge
steld dat kopieën van rönt
genfoto's op verzoek aan de
patiënt kunnen worden gege
ven „als daarvoor een goede
reden bestaat".
'Onmogelijk'
Bol vraagt zich vervolgens af,
wat de dokters in de praktijk
met deze uitspraak aan moe
ten. Het kan zijn, dat een be
handelend arts een patiënt
niet nodeloos wil verontrus
ten, maar het tuchtcollege
stelt dat een weigering moet
worden toegelicht en dat is
volgens Bol ondoenlijk zonder
daarbij open kaart te spelen.
„Het lijkt een onmogelijke op
gave, de patiënt objectieve
medische gegevens waarom
hij verzoekt te onthouden en
hem tevens duidelijk te ma
ken waarop de weigering om
hem deze gegevens te ver
strekken berust", aldus Bol.
„Als het zondag toch gaat regenen,
kunnen we vandaag niet naar het
strand gaan?"
