Christenen en kerken falen in Zuid-Afrika Godsdienst en wetenschap reiken elkaar de hand worden als een kind bijbelweek 2-8 september Evangelische 'lobby' in Washington Trouw Zwarte kerkleider Sam Buti: Conferenties Christian Reformed Church schort vrouw in ambt op VANDAAG) VOORBIJGANGER Kerk gestraft om te hard zingen DONDERDAG 26 JUU 1979 TROUW/KWARTET door Hennia Serfontein HAMMANSKRAAL Onze hoop voor de toekomst is, dat wij ons als christenen richten tot de blanke christenen in dit land en tot hen zeggen: Uw geloof in de levende God en in de opgestane Christus vraagt van u, dat u uit uw zelfge maakte gevangenis stapt van angst, van egoïstisch zich vastklampen aan macht en voorrechten, en dat u nee zegt tegen deze valse zekerheden. Stap eruit om uw zwarte broe der te omarmen als uw broe der in Christus en hem uw zonden te belijden. Dat zei ds. 8am Buti, de secretaris generaal van de zwarte nederduitse gereformeerde kerk, toen hij de jaar vergadering van de Zuidafrikaanse raad van kerken opende, in Ham mans kraal bij Pretoria. Ds Buti, voorzitter van de Zuidafri kaanse raad van kerken, vervolgde: „Onze hoop voor de toekomst is, dat wij ons als christenen richten tot de zwarte christenen in dit land en tot hen zeggen: Christus is de Bevrijder. Hij vereenzelvigt zich met uw strijd en daarom doe ik dat ook, in gehoor zaamheid aan Hem. Hij verlangt van mij als christen, dat ik solidair ben met u, om te lijden zoals u Lijdt, verwerping, verbanning, zeis gevan genschap te riskeren, totdat wij alle maal vrij zijn." Buti had als thema voor zijn ope ningswoord „De schaduwen van de dood en de hoop voor de toekomst van Zuid-Afrlka". Over de schadu wen van de dood sprak hij in drie punten: de verdeeldheid tussen de kerken, het conflict tussen kerk en staat en het zwijgen van de stem der profetie. Verdeeldheid Buti zei, dat hij zich diep bewust was van de pijnlijke verdeeldheid tussen de nederduitse gereformeerde ker ken. De polarisatie groeit, vooral na dat de blanke NG kerk het voorstel om tot een overkoepelende synode te komen heeft afgewzen. „Het klinkt ongelooflijk, dat kerken van dezelfde belijdenis, dezelfde kerkorde, in het zelfde land niet tot eenheid kunnen komen", aldus Buti. Hij wees verder op de verdeeldheid tussen de Afrikaans sprekende ker ken en de Engelssprekende of multi- raciale. Alle pogingen om deze ker ken dichter bij elkaar te brengen heb ben tot nu toe gefaald. Bovendien zei Buti, dat de multiraciale kerken de eenheid in Christus, die zij met de mond belijden, in hun dagelijks leven en getuigen op allerlei manier ver loochenen. Wat zijn de oorzaken van de grote kerkelijke verdeeldheid in Zuid-Afri ka? Sam Buti wees er twee aan: „Vele kerken willen hun ware natuur, dat zij het lichaam van Christus zijn, niet zien. Zij zijn zo druk met discussies en debatten over wereldse identitei ten (van hun stam, hun volk of hun ras), dat zij hun echte identiteit niet zien als het volk van God en daaruit niet de consequenties trekken in de situatie van ons land, in gehooreaam- heid aan Christus." „Vele christenen in sommige van deze kerken, zo vervolgde Buti, willen hun weigering om andere kerken te ontmoeten rechtvaardigen met de be wering, dat die kerken te druk zijn met wat zij „activistische theologie" noemen alsof echte theologie ooit iets anders zou kunnen zijn dan acti vistisch. Was de komst van Christus op aarde niet een opperste daad van God? „Werd Christus" prediking niet bijna altijd gevolgd door daden van genezing of getuigen? Was Christus' verdediging voor Pilatus niet een daad van protest tegen de ongerech tigheid, waaraan hij onderworpen was?" Kerk en staad Over zijn tweede punt, het conflict tussen kerk en staat, zei de voorzitter van de Zuidafrikaanse raad van ker ken: „Het gevolg van de gebeurtenis sen in ons land van de laatste tien, vijftien jaar is een toenemende span ning tussen kerk en staat en een conflict in de kiem. Als de kerk als geheel gehoorzaam was aan het evan gelie en bereid was de prijs voor die gehoorzaamheid te betalen, zou dit verborgen conflict al lang uitgebar sten zijn." Buti stelde vast, dat veel christenen en kerken hun verantwoordelijkheid ontlopen door de Zuidafrikaanse raad van kerken af te schrijven als het lokale bijkantoor van de wereld raad. Daarom houden zij hun mond en willen zij de raad niet te hulp komen. De vorige minister van justi tie, Jimmy Kruger, ging de vragen van de raad van kerken uit de weg door de raad ervan te beschuldigen, zeven miljoen rand van de wereld raad te hebben gekregen. Daarom houden christenen hun mond, wan neer politie-invallen worden gedaan in de kantoren van de raad van ker ken zonder enige officiële beschuldi ging. „Ontelbare mensen worden vastge houden zonder proces of verbannen zonder beschuldiging, terwijl de ker ken zulke schending van de gerech tigheid lijken te aanvaarden als voor deze tijd normaal. De kerk is een zwijgende kerk geworden, alsof zij geen stem meer heeft, en dat terwijl de kerk altijd de stem der stommen heeft te zijn." Profetie In de derde plaats zijn de stemmen van de godsmannen die het profeti sche woord spraken, tot zwijgen ge bracht. „Soms door gevangenschap of verbanning, soms ook door leugen propaganda, belachelijk of verdacht maken. Geen wonder dan ook, dat als een lichaam als de raad van kerken het ontmoetingspunt wil zijn, waar christenen een zinvol gesprek kunnen voeren over belangrijke zaken, vele christenen en zelfs kerken weigeren mee te doen." Maar, zo vervolgde Buti, „wanneer mensen, zwarten en blanken, bereid zijn elkaar te ontmoeten op alle ter reinen des levens, samen te leven, samen te lachen, samen te huilen, samen te zoeken Gods wil voor de toekomst dan zal God zijn profe tisch woord weer openbaren." De christenen moeten weer willen be grijpen, dat er geen verzoening te krijgen is zonder gerechtigheid. De prediking van het nieuwe testament is zeer duidelijk, wanneer het verkon digt, dat God de mens rechtvaardigt in Christus en dat Hij daarin de mens met Zich verzoent en dan ook wil, dat de mensen zich met elkaar verzoenen. Daarom moeten de kerken op hun hoede zijn voor de verleiding, om Gods genade te verkleinen, een gena de van God te prediken zonder de noodzaak van gerechtigheid voor alle mensen, inzonderheid voor de ver trapten, de armen, de beroofden, de vreemdeling, de weduwe die geen hel per heeft, de slachtoffers van uitbui ting en onderdrukking." Nieuwe weg Aan het slot van zijn openingswoord zei dominee Buti: „Eens zullen wij dit begrijpen en aanvaarden. Dan zijn wij in staat om nee te zeggen tegen onrecht, nee tegen de beklemmende vrees die de levens van miljoenen blanken beheerst, nee tegen de groei ende haat in de harten van vele zwar ten, en ja tegen het nieuwe leven en de nieuwe weg. Maar dat kan alleen komen, als Gods volk van alle cultu ren en huidskleuren bereid is, te luis teren naar de profetische stem van de levende Christus. Dan, en alleen dan, zullen wij een weg vinden uit het dal van de schaduw des doods." door Aldert Schipper BOSTON Het zijn niet alleen de kerken en christenen, die perplex staan van de ontwikkelingen, die de wetenschap de laatste decennia doormaakt. op ethische vragen die de wetenschap stelt en waar de beoefenaren van de wetenschap inmiddels zelf ook mee zitten, zoals de manipulatie met dier lijk en menselijk erfmateriaal. Maar grote duidelijkheid heeft de conferen tie in deze niet weten te scheppen. Dus komt er hierover een studie groep, als de conferentie haar zin krijgt. Sinds de kerk en theologie hun greep op de wetenschap verloren hebben, in de tijd van de Verlichting, is er een steeds toenemende kloof ontstaan tussen deze twee werelden. De wetenschap kreeg als verwijt toegeworpen, dat zij tot een pseudo-religie was geworden en de godsdienst moest de beschuldiging aanvaarden zich niet met de werkelijkheid bezig te Technologie houden, ja zelfs dat zij zich overgaf aan idealisme of projecties. Zulke grove verwijten hebben de 350 natuurwetenschappers en theologen elkaar in de conferentie van de afde ling geloof en samenleving van de wereldraad van kerken de afgelopen dagen in Boston niet gemaakt. Maar de beschuldigingen over en weer blij ven bestaan. Wanneer wetenschap en godsdienst elkaar ontmoeten. Hier in Boston heeft zich evenwel een nieuw verschijnsel voorgedaan dat wellicht een wending in de gespannen verhou ding tussen wetenschap en technolo gie aan de ene en godsdienst aan de andere kant kan betekenen. Problemen Wetenschapsmensen en christelijke theologen hebben hier veertien dagen lang met elkaar gesproken en zijn tot de conclusie gekomen, dat weten schap noch religie een kant en klare oplossing bieden voor de reusachtige problemen, waar de wereld in het einde van de twintigste eeuw mee worstelt. Het grootste probleem, daar waarin opgenomen: Oe Rotter dammer, met Oordts Dagblad. Nieuwe Haagse Courant met Nieuwe Leidse Courant Uitgave: Trouw/Kwartet BV Hoofdredacteur Jen?e Tamminga Directeur mg O Poslma HOOFDKANTOOR Postbus 859 1000 AW Amsterdam Postgiro 86 00 00 fijoti Ned C'odietbonk Rekcrvngnr 23 00 12 574 Gemeentegiro Amsterdam XU000 REGIO ROTTERDAM/DORDRECHT Postbus 948 3000 AX Rotterdam tel 010-115588 (abonnementen en bezorging) tel 010-115588 (redactie! lel 115700 (uitsluitend voor WestWaak 4 Rotterdam REGIO OEN HAAG'IEIDEN Postbus 101 2501 CC Den Haag tel 070-469445 Parkstraat 22 Den Haag REGIO NOORO/OOST-NEDERLAND (u'ts'uilend administratie) Postbus 3 80Ö0 AA Zwolle lel 05200-17030 Melkmarkt 56 Abonnementsprijzen: Pw maand I 15.90 Per kwartaal 47.70 Per haH ,aar f 95.40 Per jaar f 188.60 Advertentietarieven op aanvraag Telefonische abonnementenopdrachten (zie jdressen boven) Opgave familieberichten 9-19 30 van maandag t-'m vf|dag Op zondag van 18- 20 uur tetet 020-913456 Opgave m.m-a-)vertent-es M 020-936868 of schnrteh|k aan Mmi-Adv atde'-nq postbus 433 1000 AK AMSTERDAM Adreswijzigingen ufs»wlend schnfteiiik aan onze Amsterdamse adressen wordt niet aan getwijfeld, is dat van de armoede. Wanneer men dan ook denkt aan hoe wetenschap kan bij dragen aan een menselijke toekomst, is de eerste noodzaak die van de gerechtigheid. Het debat over de grenzen van de groei, dat met name hier in de Verenigde Staten nu werke lijk aan de oppervlakte van ieders bewustzijn is gekomen, dwingt de no tie van de gerechtigheid uit te brei den met die van de houdbaarheid van onze aarde. Naar aanleiding hiervan heeft de con ferentie gezegd, dat de oecumenische beweging de strijd voor een recht vaardige, houdbare en op ieders in spraak gerichte maatschappij moet plaatsen in bredere samenhang van de verhouding tussen God, de mens heid en de natuur. Het theologische rapport dat hierover gaat geeft een uitvoerige beschrijving van de situa tie van de wetenschappelijke wereld waaruit de vragen voortkomen. Daar naast wordt de bijbelse boodschap geplaatst en vervolgens wordt er een relatie tussen deze beide beschreven. Tenslotte bevat het theologisch rap port een aantal aanbevelingen. Deze aanbevelingen komen vooral neer op de wens van de wetenschappelijke en godsdienstige zijde de op gang geko men gesprekken voort te zetten en vooral veel te studeren. Het accent op dat laatste is een uitspraak die vrij wel alle van de tien discussiegroepen een of meerder malen hebben ge daan. Dit is tekenend voor de verwar ring, die niet alleen onder de theolo gen maar ook onder natuurkundigen en andere wetenschapsbeoefenaren heerst. Kernenergie Verwarring alom en dat heeft ook tot gevolg dat theologen teruggrijpen naar hun theologische bezweringsfor mules en dat de wetenschappers hun toevlucht nemen tot hun sjibbolets in hun vakgebied. Alleen op het punt van de kernenergie en kernbewape ning, deze twee zeer dubieuze vruch ten van de wetenschappelijke ont wikkeling, wisten de natuurkundigen en theologen tot een duidelijke uit spraak te komen: laten we voorlopig voor vijf jaar maar eens kijken naar de gevolgen en de risico's van kerne nergie en laat ons voor wat betreft kernwapens terugkeren op deze wel bij uitstek onzalige weg. Op het punt van de kernenergie is de conferentie een succes te noemen. Ook al moet men zich uiteraard me teen afvragen, wat de waarde en in vloed van dit soort conclusies is. Men kan echter de oecumenische bewe ging niet verwijten, dat zij deze be slissing overhaast heeft genomen. Er zijn talrijke en langdurige gesprek ken aan voorafgegaan en tenslotte heeft de wereldraad zijn vroegere standpunt („ja, mits er voldoende vei ligheid is ingebouwd") uitgebouwd tot een „nee, tenzij er zekerheid be staat over de belangrijkste veilig heidsaspecten." De conferentie in Boston heeft zich voorts met enthousiasme geworpen Vooral de landen uit de derde wereld kwamen met het verwijt dat de rijke landen hun technologische ontwikke ling voor zich willen houden en daar mee hun macht verder willen vergro ten. Het voorbeeld hiervan vormt het kernenergieproject dat de Westduit sers bezig zijn in Brazilië uit de grond te stampen en waar geen Braziliaanse wetenschapper van betekenis aan te pas komt. De conferentie formuleer de een handjevol normen, waar de technologische overdracht van de rij ke naar de arme landen aan moet voldoen. Ze moet bijvoorbeeld de be staande industrieën in deze landen niet stuk maken, de rijkdom van de rijken in de derde landen zelf niet vergroten en geen onnodige con sumptie doen ontstaan. Een gevaar waar de conferentie op wees is, dat de rijke landen hun reeds verouderde technologische kennis zullen expor teren. Daar waarschuwt de conferen tie dan ook tegen. De technologische uitbuiting van de derde wereld vindt de laatste tien jaar in steeds heviger mate plaats door middel van de zogenaamde transnationale ondernemingen, waar de grote landen onvoldoende greep op hebben en die de kleine weerloze landen in de derde wereld volledig naar hun hand kunnen zetten. De wereldraadconferentie stelt voor deze TNO's op te splitsen, zodat ze hun macht moeten opgeven. De Neder landse gedelegeerden dr A. Kouwen- hoven van de Vrije Universiteit in Amsterdam trachtte deze eis op het verlanglijstje van de conferentie nog wat af te zwakken, maar de vraag is of zijn opmerking begrepen werd en Van links naar rechts metropoliet Paulos Gregorios uit India, voorzitter van de conferentie, dr Keith Bridston, directeur van het bureau van de wereldraad in New York, die de conferentie hielp voorbereiden, en prof. David Rose van het Massachusetts Institute of Technology (MIT), waar het evenement werd gehouden, en zelf een van de belangrijkste deelnemers aan de conferentie. of zij in de definitieve stukken nog terug te vinden zal zijn. Tijdnood Deze vraag geldt trouwens voor meer van de aanbevelingen. Het karakter van de conferentie bracht met zich mee dat de laatste dagen behoorlijke tijdnood ontstond, ook al doordat de voorzitter van de conferentie de Indi ase metropoliet Paulos Gregorios niet steeds even gedisciplineerd met de spreektijd omging. Naast deze wat vrijmoedige omgang met de tijd was er nog wel wat meer aan deze wereldraadconferentie op te merken. De derde wereld was, op en kele uitzonderingen na, vooral door technocraten vertegenwoordigd. Vooral op het gebied van de econo mie werd de aanwezigheid van de begin dit iaar overleden Indiase pro fessor Samuel Parmar gevoeld. Zijn plaats werd nu ingenomen door een econometrist C. T. Kurien, die weinig moest hebben van het idee dat de groei van de economie weieens be perkt zou moeten worden. Niet alleen de derde wereld, maar ook de vrouwen waren qua kwaliteit en qua kwantiteit ondervertegenwoor digd. Dat leidde tot zwakke uitspra- Jezelf zijn in je werkVoor mensen die willen nadenken over ei gen werksituatie en die met de werk situatie van anderen bezig zijn. 27 au gustus 1 september, Venwoude, Lage Vuursche (tel. 02156-204). Samen uit - samen thuis, voor predikantsechtparen die in de ge meente werkzaam zijn, 27-29 augus tus (voor 40-plussers) en 4-6 septem ber (jongeren tot ong. 40 jaar), Den Alerdinck, Laag Zuthem (tel. 05290- 541). Alleen en/of samen, remonstrantse najaarsconferentie voor vrouwen met o.a. mevr. dr. J. W. Vinke-Herfst, ds. W. J. Overdiep en mevr. ds. A. de Jonge. 3-7 september. De Hoome- boeg. Hilversum (tel. 02157-231). GRAND RAPIDS (RES) De syno de van de Christian Reformed Church in Noord-Amerika heeft uit gesproken. dat in deze kerk voorlopig geen vrouwen meer tot diaken beves tigd mogen worden. De vrouwelijke diakenen die er al zijn. mogen hun ambtstermijn wel uitdienen. De synode besloot hiertoe, omdat zij een nieuwe studiecommissie heeft in gesteld. die de bezwaren gaat bekij ken die zijn ingebracht tegen het sy nodebesluit van 1978 om het diake nambt open te stellen voor vrouwen. De zaak komt in 1981 weer op de synode. De Christian Reformed Qiurch onderhoudt nauwe banden met de gereformeerde kerken in Ne derland. j i Van een onzer verslaggevers HAARLEM „Vooraan, goed zichtbaar voor iedereen, gaan er twee staan: een kind en een vol wassene, een paar meter van el kaar vandaan. Op een tafeltje vlak bij hen liggen strookjes pa pier en wat viltstiften. En een rol letje plakband. Ieder mag naar voren komen, een woord of een paar woorden opschrijven, waar van men denkt: dat is typisch voor het kind of voor de volwassene. Dat papiertje wordt met een stuk je plakband aan het kind of aan de volwassene geplakt. Men hoeft zich niet te beperken tot de 'leef tijdsgenoot'. Nee, wat denkt een kind over de volwassene? Of over zichzelf? En omeekeerd. Als het heen en weer lopen wat lastig is. de kerk te vol zit. kunnen ook kinderen met de strookjes pa pier rondgaan en de beschreven papiertjes aan onze twee 'stand beelden' hangen. Na vijf. tien minuten, stopt de leider van het spel het schrijven en gaat. bezig met de opgeschre ven woorden. Daar staan er stellig tussen die boeien, die vragen op werpen, die tegenspraak uitlok ken. Men kan de predikant vragen of hij wellicht dit spel kan afslui ten met een paar bijbelse gedach ten over worden als een kind Je kunt dit spel natuurlijk even goed spelen in een gewone samen komst. buiten de kerkdienst om." Dit is een van de tips voor een spelle tje met kinderen in de kerkdienst op 2 september, die ds. H. Aalbers aan reikt in het deze week verschenen werkboekje voor de tweede nationale bijbelweek. Deze week wordt gehouden van 2 tot 8 september en het thema is „worden als een kind". Het is namelijk de bedoeling, dat de kinderen ook met nadruk betrokken worden in het ge sprek over de bijbel. De nationale bijbelweek is een initia tief van de raad voor contact en over leg betreffende de bijbel. Dat Is het gespreksorgaan van enerzijds dertien kerken en geloofsgemeenschappen, anderzijds de bijbelorganisaties. Eer der werd in het najaar van 1977 een nationale bijbelweek gehouden. De bedoeling is bezinning op de vraag: De bijbel Is er voor allen: wat doen wij er samen mee? Het nu verschenen werkboekje is toe gestuurd aan de meeste predikanten en pastores in ons land. Het bevat suggesties voor de kerkdienst op de startzondag 2 september. Geadvi seerd wordt te preken over Romeinen 15 vers 4. waarin Paulus schrijft, dat de Schrift is opgetekend voor onze lering, opdat wij in hoop zullen leven. Het boekje geeft verder aanwijzingen hoe het thema kan worden uitge werkt in gespreksgroepen, catechisa ties, jeugd- en kindergroepen. In veel plaatsen organiseren de ker ken de bijbelweek gezamenlijk, in andere doet iedere kerk voor zich mee. Maar ook christelijke organisa ties bereiden activiteiten in het kader van de bijbelweek voor. De katholie ke bijbelstichting (KBS) organiseert op 4 september een wat meer weten schappelijke bijeenkomst in Amster dam en het Nederlands bijbelgenoot schap viert op 8 september ter afslui ting zijn 165e verjaardag in Utrecht. Scholen De KBS heeft de r.k. scholen opge roepen om mee te doen en in het blad Inkom komt een artikel, waarin de protestants-christelijke scholen sug gesties krijgen. Ook een beweging als Youth for Christ bereidt eigen activi teiten voor, terwijl het zendingson derwijsblad Marimba zijn september nummer geheel in het teken van de bijbelweek heeft geplaatst. Het werkboekje is te krijgen door drie gulden te storten op girorekening 42618 van de Centrale voor vormings- werk/HVD te Driebergen (bestelnum mer BK 121). VREDE Vanavond zijn we eerst even bij 1 Hanne wezen kijken. Ze heeft immw dat akelige ongeluk gehad toen ze door die auto werd aangereden, 't Was wel haar eigen schuld want ze nam op de fiets de binnenbocht. 'tyis Gaat nu weer goed met haar. Was haar gezicht de vorige week nog ontoonbaar door de iei bloeduitstortingen bij haar oog, ni V was er vrijwel niets meer te zien. Z r was ook een stuk monterder dan daarvoor. „Dat moet dan zo maar' S rondde ze ons gesprek over haar kwalen af. En toen kwam onze buurman Bert binnen. Hij vond, tépi wij opstonden om plaats te maken dat we nog best even „een kiekenbroedsel" konden blijven ili£ zitten. En metz'n grote gestalte vl rv bij me: „gie weet toch wa' dat ns betekent!" Enfin, het betekende, e in korte tijd. Toen we toch volhardde gt in ons voornemen om weer op huis rn aan te gaan nodigde hij ons uit omp d ook bij hem te komen buurten. „E KI: borreltje vatten, zeggen ze wel een efc voegde hij eraan toe. „Want", ging d verder, „gij spiegt 'r ook niet in". E lie dat was zo. Thuisgekomen pakte il de fiets om nog even de bossen in t gaan. Bij de mulder ging ik linksaf n langs de oude pastorie en stapte eid af om tussen de huizen door naar d kerk te kijken. Dat leek wel iets vo een tekening. Wat zie je toch veel meer als je niet in de auto zit. Bij vroegere clublokaal ging ik over 1 pleintje naar buiten, langs die vreemde bedoening waar iemand midden in het land een piepklein stukje met een veel te groot hek h afgepaald. En daar staat dan van alles, tot een molentje toe. Even la stond ik in hey bos. „Eén van de bossen om ons dorp heen. Tussen hoge dennen op een verende vloer 96 van dennenaalden. 't Was echt wat 0j wel eens zeggen, alsof je in een kerl was. Iets als de Dom in Keulen. En dan Marie-Claire Allain op het orgt van de vogelgeluiden. Dat was vrei^ Ver weg hoorde ik een koekoek. ei ijhk r h« op ken over abortus en gezinsplanning. Bijzonder jammer was de afwezig heid van de zwarte bevrijdingstheolo gie, die hier in de Verenigde Staten toch zeker wel enkele waardevolle bijdragen had kunnen leveren. We moesten het nu doen met de wel grondige maar zeer duidelijke theolo gie van dr Gerhard Liedke, die de derde wereld weinig te bieden had. Saamhorigheid Wat betekent deze conferentie voor de toekomst van de oecumenische beweging? Het voordeel van dit soort conferenties, die onderwerpen behan delen die voor verreweg de meeste kerken in de wereld nog spiksplinter nieuw zijn, is, dat zij niet gauw schei ding tussen hen teweeg zullen bren gen. En dat is precies het laatste waar de wereldraad nu om zit te springen. Zo kan deze conferentie misschien helpen de saamhorigheid van de ker ken in de wereldraad in het gezamen lijk dragen van hun verantwoorde lijkheid ten aanzien van wat er in de wereld omgaat, te verstevigen. En dat is tamelijk belangrijk, nu de oecume nische beweging zich in toenemende mate bezig houdt met zaken die er echt toe doen in de wereld. Beroepingswerk NED. HERV. KERK Beroepen door de gen. syn. als pic voor buitengew. werkz. (vlootpn j kant): kand. C. Spaans te Utrech ine Bedankt voor streekgemeente ui' Drieslag (wijkgem. Hem c.a.H (toede kand. A. Kobus te Leeuwarden. Den Ottolander Op 52-jarige leeftijd is te Utre overleden dr P. den Ottolander. was oorspronkelijk protestant, gQ op latere leeftijd over naar de r.k.k en is daar bekend geworden als dediger van wat hij noemde de ort doxe katholieke leer. Jarenlang hij een vaste medewerker van conservatieve maandblad Confroi tie. Dr Den Ottolander was Ier Nederlands aan het Gelders lyce in Arnhem. he NOTTINGHAM (VS) (EPD) De „kerk van de Nazarener" in Nottingham, een dorpje ten zuiden van Pittsburgh (VS) heeft een boete van 978 dollar!te (1956 gulden) gekregen wegens te hard zingen tijdens de kerk diensten. De rechter bepaalde tevens, dat daar 326 dollar bij komt voor elke keer, dat de (circa vijfhonderd) nazareners weer de rust van de omwonen den verstoren. De kerleden toonden zich niet onder de in druk van de rechtszaak, die zich afspeelde terwijl zij bezig 1 waren met de voorbereiding1 van een gebedsdienst. Zij gin-ïe. gen gewoon al zingend door. ie HAARLEM (ANP) De officier justitie bij de rechtbank in Haarlrd mr. C. van Riel, gaat in hoger ber11 tegen de vonnissen, die de rechtl vorige week donderdag uitsprak Haarlemse bouwfraudezaak. Riel is het niet eens met de anderl V( jaar, die de 37-jarige onderaannei ,s J. N. uit Marken heeft gekregen, erf straffen van één jaar, waarvan maanden voorwaardelijk, voor de jarige L. G. uit Drachten en de jarige P. K. uit Hoofddorp. Tegen van de laatste twee had de offi anderhalf jaar geëist, tegen de eei die hij als één van de aansticht beschouwt, twee en een half. luie itb kil* i ït€ WASHINGTON (EPD) Conservatieve „evangelicals" uit verschillende Amerikaan se kerken willen met een orga nisatie, die zich „Christian Voice" (Christelijke Stem) noemt, invloed uitoefenen in de Amerikaanse politiek. De groep, die al meer dan honderd duizend leden zou hebben, duldt zich zelf aan als „lobby", om er geen twij fel over te laten bestaan dat het eer ste doel is. de congresleden en senato ren te beïnvloeden. Volgens directeur Gary Jarmin be reidt Christian Voice het grootste pu bliciteitsprogramma voor, dat de Amerikaanse kerken ooit gekend hebben. Duizend radiostations gaan evangelische „spots" van dertig tot negentig minuten uitzenden, waarin belangrijke wetsvoorstellen zullen worden besproken en waarin aanwij zingen zullen worden gegeven, hoe men in Washington druk kan uitoefe nen. Christian Voice denkt daarbij vooral aan ethische kwesties zoals abortus en seksualiteit, maar ook aan economische problemen en de ver houding tot China. Jarmin noemde de evangelicals een „slapende reus" in de Amerikaanse politiek. Wanneer zij hun inzichten meer uit zouden dragen, en speciaal L' tegenover iedere politicus afzont u0 lijk, zou dat eraan kunnen bijdrag sc „de ogen van de leiders van ons v 74 weer op God en de zedelijke waarc 1 te richten". Een vooraanstaand lutheraan, Ch v les Bergstrom, heeft inmiddels sch >t pe kritiek geuit op de „onverdraag 1 j ke arrogantie" van de nieuwe or ga satie, die „de waarheid alleen to, pacht denkt te hebben". Hij noen nd het een aanmatiging, te beweren de christelijke stem tot nu toe lgi weinig in de Amerikaanse politih wordt gehoord en dat er onder fcri afgevaardigden te weinig christenfce zouden zijn. jai tsi

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1979 | | pagina 2