Duidelijk beeld over tragische ziekte Van versierde brief tot postkunst Tachtig scholen op Cubaans eiland In deze krant 'Objectieve voorlichting over multiple sclerose van groot belang' Ulises Carrión exposeert in de Stempelplaats Aan propaganda is in 'Oorlog aan de oorlog' niet te ontkomen - WOENSDAG 25 JUU 1979 KUNST/RADIO/TELEVISIE TROUW/KWARTET BINNENLAND De NCRV heefl voor de jeugd de speelfilm Tjorven. Batsman en Mozes van de Zweedse schrijfster Astrid Lindgren over een meisje dat op een eiland voor de kust van Stockholm woont. Ned. 1/16.05 Toeristische tips Ned. 1/18.40 Kenmerk is geheel gewijd aan Angola dat nog steeds te kampen heeft met de naweeën van de vrijheidsstrijd, en de bedreigde grenzen. Ned. 2/19.25 Van gewest tot gewest be steedt aandacht aan Overijs- sel-NIVON-wandclpad; een filmportret van Hierden Ned. 1/18.59 Ten huize vanprof. dr. Edward Schillebeeckx is een aflevering van een bekende Vlaamse tv-rubriek van Joos Florquin Ned. 1/21.55 Simone Signoret in de hoofdrol van de aflevering Een onschuldige van de Fran se tv-serie De rechter van in structie Dtsl. 1/21.15 liet neusje van de zalm op toneelgebied vormen de zes kluchten van Goegres Courte- line onder de verzameltitel De zeer begrijpelijke angst voor klappen. Dtsl. 2/23.55 door Kees de Leeuw DEN HAAG „Vooral bij een ziekte als de multiple sclerose (letterlijk: veelvoudige weefselverharding), waarvan noch het ontstaan, noch het ziekteverloop, noch een op de oorzaak gerichte therapie met zekerheid bekend zijn, is objectieve voorlichting over deze ziekte van groot belang". Dit zei dr H. Dassel, medisch adviseur van de Nederlands multiple sclerose stichting, gisteren in Den Haag bij de presentatie van het boek ..De feiten over MS zoals deze ziekte kortweg wordt genoemd- Van dit boek, ge schreven door de Amerikaanse neu roloog dr Bryan Matthews, is-nu een Nederlandse vertaling verschenen, bestemd voor in de eerste plaats MS- patiénten en mensen in hun directe omgeving. Daarnaast is het tevens goede informatie voor diegenen die beroepshalve met MS-patiënten in contact komen, zoals artsen, ver pleegkundigen. fysiotherapeuten en maatschappelijk werkers In Nederland zelf zijn naar schatting tienduizend MS-patiénten. waarbij moet worden opgemerkt dat achtdui zend zeker deze ziekte hebben en het bij de rest wordt vermoed Dit hangt samen met de diagnose, die veelal moeilijk is vast te stellen hoewel er bepaalde maatstaven kunnen wor den aangelegd Die nonnen zijn on der meer aandoeningen op verschei dene plaatsen in het centraal zenuw stelsel. het verloop dat vrij typisch hoort te zijn. de leeftijd waarop de ziekte begint (gemiddeld 29 Jaar) en de lange ziekte-duur. Ziekteverloop Het ziekteverloop is inderdaad nogal grillig in die zin dat symptomen zoals verminderd gezichtsvermogen, ver lammingen en aantasting van de klei ne hersenen na verloop van tijd ver dwijnen. maar ook weer kunnen op doemen. ..Juist omdat de ziekte MS zo geweldig verschillend kan verlo pen. is informatie over multiple scle rose van groot belang", aldus dr Das sel Als een arts- meestal een neu roloog voldoende zekerheid heeft over de diagnose om een patiënt te kunnen vertellen dat deze MS heeft, is dat altijd een schokkende gebeur tenis die gepaard kan gaan met de pressiviteit omdat vooral de negatie ve kanten van het ziektebeeld (ernsti ge invaliditeit) bekend blijken te zijn. De neuroloog H. K. van Walbeek stel de dat het noodzakelijk is erop te wijzen dat er ook zeer lichte vormen van MS zijn zonder noemenswaardi ge invaliditeit. „Het is zelfs waar schijnlijk dat weliswaar bij een ge ring aantal mensen MS voorkomt zonder enig symptoom gedurende het hele leven." Onderzoek heeft uitge wezen dat iemand met MS na de eerste verschijnselen nog ten minste vijfen-twintig jaar te leven heeft. In minder dan vijf procent van de geval len heeft de ziekte zo n ernstig ver loop dat de dood binnen vijf jaar volgt. Dit dan omdat de centra van de ademhalingsorganen en andere vitale hersenfuncties bij de ziekte betrok ken raken ..Deze vorm van de ziekte is beslist zeldzaam", aldus dr. Bryan Matthews in zijn boek ..De feiten over MS" Hij schrijft verder dat het percentage pa- Ondanks tal van onderzoekingen i verschillende theorieën is de oorzai van multiple sclerose nog steeds duister iets. Het zou een virus-ziek kunnen zijn of een auto-immuunzie te. waarbij in het lichaam anti-stoff< worden gevormd die tegen eig< weefsels gericht zijn. Juist omdat oorzaak niet bekend is, kan de beha deling alleen maar gericht zijn op h bestrijden van de symptomen en in zo goed mogelijke conditie houdt van de patiënt. cie Het eerste exemplaar van het boek „Feiten over MS" door Bryan Matthews werd gisterochtend aan de vertaalster mevrouw Van Dullemen (links) overhandigd door mevrouw Van Unen van uitgeverij Meulenhoff. tiënten met de goedaardige vorm van MS kleiner wordt naarmate de ziekte voortduurt Dit toont aan dat de goedaardige vorm van MS vaak na jaren uiteindelijk progressief kan worden. Volgens een raming heeft één derde van de patiënten tien jaar na de eer ste symptomen weinig of geen handi cap. na vtlftlen jaar is dat een kwart. en na twintig jaar slechts een op elke vijf patiënten. Volgens dr Matthews zijn het de jonge mensen en mensen van middelbare leeftijd die het het hardst te verduren hebben bij deze ziekte. Verder blijkt uit praktisch alle rapporten dat vrouwen vaker aange tast worden dan mannen. De verhou ding is gewoonlijk drie vrouwen te gen twee mannen. Het waarom is onbekend. Het boek „De feiten over MS" geffl een zakelijk en duidelijk beeld vl wat wel een van de tragische ziekt» van deze tijd wordt genoemd. I schrijver gaat in op de verschijnsele het ziekteverloop, wie de ziek krijgt, de methoden van onderzo» en de verwachtingen voor de ta komst In samenwerking met de M stichting heeft de vertaalster, me» E. van Dullemen-Rolff (zelf MS-p tiënte) ook actuele gegevens over Nederlandse situatie in de tekst vt werkt. De uitgave zal door sommig» worden ervaren als een waardevol aanvulling op datgene wat er al ov MS is geschreven; voor anderen is h mogelijk een eerste, zij het belan wekkende bron van informatie. De feiten over MS" door dr. Brya Matthew, üitg. Meulenhoff-Amste dam. Prijs: twintig gulden. door Dirkje Houtman AMSTERDAM Postzegels en poststempels niet door vorm gevers maar door kunstenaars ontworpen, vormen een onder deel van het Postkunstproject van Ulises Carrión dat t/m 6 augustus In De Stempelplaats ln Amsterdam te zien is. Het project is gecombineerd met een reeks postkunstwerken uit de collectie van Carrión. Geen schilderijen of grafisch werk zoals je dat in een doorsnee galerie aantreft, maar brieven, enveloppen, telegrammen of wikkels van postpak ketten beplakt en bedrukt met eigen ontworpen stempels en postzegels. Kunstuitingen die binnen de post kunst pas waarde krijgen als zij door de posterijen of een ander distributie systeem verspreid zijn. Een saillant voorbeeld is een slordig getekende postzegel op een kaart die door de PTT toch werd afgestempeld. Zoals voor een schilder linnen, verf en kwasten onontbeerlijk zijn, vormt een distributiesysteem zoals de PTT het werktuig van de postkunstenaar. De postkunst is een recente stroming binnen de beeldende kunst die zich nog steeds ontwikkelt. Het is daarom lastig een definitie te geven, aldus de in Nederland wonende Carrión tij dens een gesprek waar ook Aart Bar- neveld van de Stempelplaats bij aan wezig was. Er zijn langzamerhand wel een aantal kenmerken van postkunst op te noemen. Het wordt vervaardigd met onconventionele middelen, heeft een Internationaal karakter en vol gens Carrión is humor in de post kunst belangrijker dan „Leiden- schaft" van de kunstenaar Fluxus Deze drie elementen zijn terug te vinden in de Fluxusbeweging uit de jaren zestig, toen kunstenaars hande lingen en daden uit het dagelijks le ven uitriepen tot kunst. Het was een internationale beweging die de be wuste keuze maakte om buiten de traditionele vormen en technieken om te werken. Kunstenaars over de hele wereld correspondeerden met el kaar over hun werk waardoor er een internationaal correspondentienet ontstond. Ze versierden hun brieven en kaarten en langzamerhand ver schoof de aandacht van de inhoud naar de vorm van het postwerk, waar mee het weinig traditionele middel van de post tot een techniek in de beeldende kunst werd verheven. Bin nen Fluxux is de postkunst spontaan en onbewust ontstaan. In de beginpe riode vormden de postale bezigheden van beeldende kunstenaars een nevenactiviteit. Maar met de identifi catie van de postkunst en de analyse van de elementen, die vervolgens be wust werden toegepast, veranderde dit. De postkunst emancipeerde van een onbewuste beweging tot een be wust uitgevoerde kunstvorm. Naast de schilder, beeldhouwer en graficus kwam de postkunstenaar te staan. Er werden postkunstprojecten ontwor pen en uitgewerkt en ook de deelele- menten van het poststuk, zoals post zegel en poststempel kregen aparte aandacht. De tentoonstelling van Uli ses Carrión combineert deze twee deelgebieden van de postkunst. Het is een postkunstproject waarbij het accent ligt op postzegel- en stempel. Beoordelen Bij het creëren van een postkunstpro ject gaat de postkunstenaar als volgt te werk. Hij heeft een idee en nodigt een aantal mede-(post)kunstenaars uit aan het project deel te nemen. Binnen het project van Carrión was het de opdracht aan 150 kunstenaars uit 25 landen een poststempel te ont werpen en aan hem op te sturen. Het resultaat van deze daad hangt nu in de galerie. Daar onstaat het probleem van de beoordeling. Beschouw je ie dere inzending als apart kunstwerk of als onderdeel van het totale project: Carrión kiest voor het laatste. Post kunst kun je niet beoordelen zoals je bijvoorbeeld grafiek beoordeelt. Het heeft weinig te maken met kleur, vormgeving of ruimtelijke verhoudin gen. Esthetische normen spelen hier nauwelijks een rol. zo meent hij. Het gaat om de beoordeling van het hele project. Uiteindelijk is het een kunst werk van één persoon, hij heeft het concept bedacht en de kunstenaars toonstellingen georganiseerd. Tot toe voornamelijk in de alternat' galerieën, zoals de Stempelplaat de Achora-studio in Maastricht, niet bestaan van de verkoop documenteren wat er op dit moi in de beeldende kunst gaandel Toch beginnen, parallel aan de wikkeling die de postkunst d| maakt commerciële instellingen langstelling te tonen. Onlangs wj een commerciële postkunst-tentc stelling in Parijs en Carrión heel december een expositie in de Pi galerie in Amsterdam. Postkunst niet meer te ontkennen als stroi binnen de beeldende kunst en wordt tijd dat kunsthistorici zich ver buigen. Postkunst uit de collectie van Ulises Carrión geselecteerd, die hij iets heeft laten scheppen, die op zijn actie rea geerden. Carrión noemt het werkproces van de postkunstenaar de „culturele strate gie" en doet hiermee een schuchtere poging om een nieuwe normen- en begrippenapparaat voor de post kunst te ontwikkelen. Hij legt het begrip als volgt uit. Kunstenaars die met traditionele middelen werken scheppen een kunstwerk vanuit een persoonlijke wereld, dat als het goed is in een galerie of museum komt te hangen. Het is een controleerbaar proces dat afgerond is als het kunst werk voltooid is. Persoonlijk Bij de postkunstenaar wordt het per soonlijke proces, het bedenken van een concept, gevolgd door een maat schappelijk proces. Dat is het mo ment waarop de kunstenaar zijn uit nodigingen verstuurt waarmee aller lei oncontroleerbare sociale en fy sieke elementen in werking treden die uiteindelijk het project bepalen. De post kan bijvoorbeeld staken of de kunstenaar aan wie de uitnodiging verzonden wordt, kan ziek, op reis of verhuisd zijn, waardoor hij niet kan reageren. Het kunstwerk wordt dan uiteindelijk anders dan voorzien was. Carrión vindt het noodzakelijk dat dit proces, de methode, bij de beoor deling betrokken wordt, ondanks het feit dat je in de galerie de resultaten van het proces kan aanschouwen. In aanzet was postkunt overigens niet bedoeld voor galerieën. Maar langza merhand worden er steeds vaker ten De Stempelplaats St. Lucien- steeg 25, Amsterdam is een niet commerciële galerie waar alle mogelijke vormen van stempelkunst, oude stempel- methoden en postkunstwer ken geëxposeerd worden. De Stempelplaats bestaat drie jaar en wordt geleid door Aart Barneveld. In de programme ring van tentoonstellingen volgt hij een bepaalde lijn. Stempel- of postkunst van af zonderlijke kunstenaars wis selt hij af met tentoonstellin gen van een aantal kunste naars uit één land. Maar ook resultaten van experimenten die studenten op de kunstaca demie met stempels hebben gedaan, worden hier getoond. Stempelkunst kent een lange traditie en sommigen beweren dat de kleitabletten uit het oude Egypte als eerste stem pels beschouwd kunnen wor den. Postkunst is belangrijk voor de recente ontwikkeling van de stempelkunst. Aart Barneveld geeft ook het tijd schrift „Rubber" uit, een maandelijkse informatiebulle tin over het gebruik van stem pels binnen de beeldende kunst. door Riet Diemer HILVERSUM Wat vroeger het bannelingeneiland van Cuba was, waar een getrouwe kopie van het Amerikaanse gevangeniscomplex de Sing-Sing nog aan herinnert en waar revolutielei der Fidel Castro wist te ontsnappen, staan nu tachtig scholen. De nieuwe naam is „Eiland der jeugd". Naar de Cubaanse „uitvinding" worden kinderen uit meestal bevrijde kolonies uitgenodigd daar naartoe te komen om een speciale opleiding te krijgen. De schoolbevolking bestaat uit 40.000 kinderen, afkomstig uit Cuba, Ango la. Ethiopië en Namibië. Hillie Mole naar en Joop van Wijk maakten een film over de gang van zaken op de school voor Angolese kinderen Vanavond zendt de IKON in de ge zinsserie „Jouw wereld, mijn wereld" deze film uit. „Oorlog aan de oorlog" is de titel, naar de uitspraak van Foto links: Angolese kinderen op hun school op Cuba krijgen ook tim merles om te weten wat werken met je handen is. Castro „Guerre a la guerre". (Ned. 2: 18.59-19.25 uur). Disco-avond Joop van Wijk: „Dit is bedoeld voor kinderen van twaalf tot zestien jaar en hun ouders. We hebben gepro beerd aan te geven waarom die scho len er zijn." Er werden opnamen ge maakt tijdens de lessen op school, bij het werken op het platteland en op de Afrikaanse disco-avond. Een Hol landse schooljongen, Job van Gen nep. vertelt het bijpassende verhaal. Archiefbeelden laten duidelijk de ge schiedenis van onderdrukking en be vrijding van Angola en Cuba zien. De kinderen, die in het land waar ze vandaan komen lid zijn van een soci alistisch ingestelde pioniersbewe ging, zitten vier uur per dag in de klas, werken drie uur op het land. doen een uur aan sport en maken twee uur huiswerk. Hun leraren zijn Cubanen of zijn af komstig uit Angola. De laatsten gaan na een jaar naar hun land terug. Als de kinderen klaar gestoomd zijn om naar Angola terug te gaan is het de bedoeling dat ze de anderen daar gaan onderwijzen of dat ze dokters, technici of sociaal werker worden. Toen Angola onafhankelijk werd van de Portugezen betekende dit dat op geleide mensen als dokters, leraren, technici meestal waren dat Portu gezen het land verlieten. Met het werken in de landbouw dat komt neer op het kweken en plukken van sinaasappeles en pompelmoezen (wij zouden zeggen grape-fruits) beta len de kinderen een belangrijk deel van hun verblijf en opleiding. Cuba wil andere ontwikkelingslanden hulp geven maar kan dat niet betalen. Daarom is deze oplossing gevonden. Cuba wü graag een rol spelen voor de niet-gebonden. socialistisch getinte landen. Hillie en Joop mochten als eerste westerse mensen op het „Eiland der jeugd" filmen. Ze moeten bekennen dat het niet altijd eenvoudig is om te ontkomen aan propaganda. De kin deren in de film zeggen iets te braaf hun lesje op over hun beloften van trouw aan de revolutie en over hun verwachte terugkeer naar hun land waar ze de nieuwe leiders zullen wor den. Ze zingen hun propagandalesje ook in een lied over het socialisn gebaseerd op Marxistisch-Leninisn F P, Joop: „Je moet dit niet wegmoffelende want zo presenteren ze zich." „Oorlog aan de oorlog" is een extrat bij een film over een sigarenfabrii op Cuba die Hillie en Joop hebbar opgenomen. Ook daar ontkwam mï' niet aan propaganda. Joop: „Een va de dingen die wij mooi vonden was ,f vergadering die elke dag werd geho den. Mensen konden naar voren koi, men om kritiek soms felle kritie te leveren. Maar kwamen wij d£ met de camera dan werd de kritie afgekapt. di Zo hebben we vier wekei. in een dor je gewoond, maar wat ons werd aa geboden was een nieuwbouwdoi m van niet meer dan zes flats in et l( uitgestrekt land en boeren op et vierde etage. Dat is hun toekomstid aal. Een krotje om de ontwikkeling n„ laten zien mocht helemaal niet wo Zi1 den gefilmd, vanwege de emotione herinneringen die de vroeger zo arn ,rt bevolking daarvan had.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1979 | | pagina 4