Mens en dier uiterst verfijnd vastgelegd Uit brieven van lezers f En dan nog. „Guernica" gaat naar Madrid Huizen voor film verwoest lllustraties van Sjoerd Kuperus tentoongesteld 4 - MAANDAG 23 JULI 1979 KUNST/RADIO/TELEVISIE TROUW/KWARTET Emancipatie Gelegenheidsdrukwerk uit de ze ventiende. achttiende en negentiende eeuw al dan niet door kunstenaars gemaakt Is te zien op twee tentoon stellingen in Hilversum en Tilburg onder de titel ..Gedrukt Kontakt Voor deze exposities is gebruik ge maakt van de collectie van de Atlas van Stolk, die laat zien hoe het ge drukt contact zich ontwikkelde en van de verzameling moderne gelegen heidsgrafiek van G.J. Rhebergen. De eerstgenoemde tentoonstelling is t/m 3 augustus In Tilburg. Zevenheuve- lenweg 60 te zien. de twee in diezelfde periode in Hilversum. Liebergerweg 72. Vanaf half augustus wordt er van ruimte gewisseld. In het Spaanse Dar oca wordt van 3 tot 8 september een muziekcursus gehouden. Vroeg Spaanse muziek voor orgel, clavecimbel en vlooi uit de zestiende, zeventiende en achttiende eeuw zal ln meestercursussen en werkgroepen worden behandeld Be langstellenden kunnen zich tot 31 juli aanmelden bij het Institucion „Fer^ nando el catollco", Diputaclon Pro vincial. Plaza de Espana 2 Zarago- sa 4 (Espaha). Cursussen op het gebied van koordirectie en het bespe len van oude instrumenten kunnen in de maanden juli t/m december in Frankrijk gevolgd worden. Inlichtin gen Fédératlon des Chorales Francai- ces, 50 Rue de la Fontaine au Roy. F 75011 Paris Nederlandse componisten of ande re belanghebbenden bijvoorbeeld ln de aumateuristische muziekbeoefe ning kunnen bij het ministerie van CRM in aanmerking komen voor een compositieopdracht. Verder stelt CRM een aantal werkbeurzen (stipen dia) beschikbaar voor Nederlandse componisten. Zij kunnen hiervoor in aanmerking komen als hun jaarlijks Inkomen minder bedraagt dan 43.950.-. Aanmeldingsformulieren voor zowel opdrachten als werkbeur- zeij moeten voor 1 oktober ingeleverd zijn en kunnen aangevraagd worden bij, de afdeling Muziek en dans van hei Ministerie van CRM, postbus 54<JS. 2280 HK Rijswijk. Speciaal vandaag Addergebroed heet de afle vering tan De terugkeer van de Saint met Simon Templar in de hoofdrol Ned. 1/20.25 Julien Clerc. Hoogtepunten uit het optreden van de Franse zanger in Helmond uit 1978 Ned. 1/21.15 Actualiteiten in Hier en Nu Ned. 2/21.45 North Sea Jazz Festival 1979. een verslag van het festi val dat een week geleden werd gehouden in het Congresge bouw in Den Haag Ned. 1/21.55 Kerkepad '79 over twee rou tes langs kerken, kloosters en kapellen In Zuid-Limburg en de Veluwe Ned. 2/22.15 De reis van Charles Darwin Dtsl. 1/21.15 In hoogtepunten uit operet te en musical de Engelse com ponisten Gilbert en Sullivan voor wie de belangstelling in het vaderland herleeft Hilv. 2/13.11 Herhaling van een serie die veel reacties kreeg, namelijk De Tweede Wereldoorlog en zijn vervolgden Hilv. 2/14.39 NCRV-radio vervolgt de uitzendingen over Heitor Villa-Lobos Hilv. 2/20.20 MADRID (Reuter) „Guernica", het beroemde schilderij van Pablo Pi casso zal binnen achttien maanden overgebracht worden naar het Pra- domuseum in Madrid. Dat heeft de Spaanse regering vorige week mee gedeeld. Het schilderij, dat het bombarderen van een Baskische stad in de Spaan se burgeroorlog voorstelt, hangt al sinds 1939 in het Museum of Modern Art in New York. Pieasso overleed zes jaar geleden en hij bepaalde dat „Guernica" pas naar Spanje overgebracht mocht worden als de democratie zou zijn hersteld. Sinds Franco's dood in 1975 is er onderhandeld over de plaats waar het schilderij zou moeten han gen. Het is de bedoeling dat het schil derij tegen 1981, de honderdste ver jaardag van Picasso, in Spanje terug is. Van Geel en Nescio door T. van Deel De Stichting Chr. J. van Geel heeft voor haar donateurs een boekje uit gegeven met drie brieven van de ln 1974 overleden dichter Van Geel aan zijn vriend Nescio. „Dan kom lk aan. als het schikt". Het zijn aardige brie ven. vooral door het commentaar dat Elly de Waard er. met hulp van Enno Endt, ln een Nawoord op geeft. Zo blijkt daar uit, om eens iets te noe men. dat Van Geel een kleine tien Jaar de lange grijze loden jas heeft gedragen die hij van Nescio had geërfd. In haar bijgevoegd jaarver slag maakt de Stichting melding van enige plannen die binnenkort verwe zenlijkt gaan worden. Onder meer zal het Raam-nummer (102) dat in 1974 aan Van Geel werd gewijd, aanzien lijk uitgebreid, herdrukt worden door Reflex ln Utrecht. Na het succesvolle „Dierenalfabet" staat nu verder een uitgave op stapel „Dank aan de Koe koek I". met al het literaire en beel dende werk dat Van Geel gedurende vele jaargangen bijdroeg aan het tijd schrift Barbarber. Daaropvolgend wordt aan een uitgave gedacht van al het verspreid gepubliceerde werk van Van Geel. Het donateursgeschenk van het komende jaar geeft denkelijk een keuze daaruit. Wie donateur wil worden van de Stichting Chr. J. van Geel moet mi nimaal 35 overmaken op postgiro 144898, 't Vogelwater, Castricum. Wie dat nu doet ontvangt alsnog het uitgaafje met de drie brieven aan Nescio. Venema en de dood Adriaan Venema Is „geobsedeerd door dood en verderf en werkt vanuit maar één zekerheid: dat voor ons allen de laatste uren zullen aanbre ken". meldt de flap van het boekje „De laatste uren". Deze obsessie heeft dan handig journalistiek gestal te gekregen in bijna veertig beschrij vingen van „laatste uren". Hoe stierf X? Deze vraag heeft Venema zichzelf gesteld en het antwoord daarop is altijd wel ergens te vinden. Met bio- V. Deze rubriek is uitsluitend bestemd voor korte reacties op in deze krant gelezen berichten, artikelen en commentaren, en niet voor open brieven, gedichten, oproepen of reacties op advertenties (deze laatste dienen tot de directie gericht te worden). De redactie behoudt zich het recht van bekorting voor. Hierover of over het niet plaatsen (meestal door ruimtegebrek) kunnen wij helaas niet corresponde ren. Brieven adresseren aan Secretaris hoofdredactie Trouw, Postbus 859,1000 AW Amsterdam. Bij publikatie worden naam en woonplaats van de schrijver vermeld. graiiscne gegevens bij de hand schreef hij volgens beproefd recept een kort stukje: in de tegenwoordige tijd („Hij krijgt ln mei gangreen aan het rechterbeen"), met pakkende in troductie in tijd en ruimte („Het is januari 1920 en ijskoud ln Parijs") en koeltjes verteld, als een ongeëmotio neerde waarnemer („Tegen twaalf uur, op zaterdag 31 juli 1886 sterft Liszt. Hij wordt op het kerkhof van Bayreuth begraven. Er wordt geen muziek gespeeld. Hij laat een souta ne. een paar overhemden en zeven zakdoeken na"). Het ls vooral deze toon die al na een paar stukjes be hoorlijk gaat vervelen en zelfs irrite ren. Het idee van „laatste uren" wordt een maniertje en liefdeloos werkt Venema zijn rij stervenden af: De Balzac. Diesel. Bakoenin, Kant, Mussert, Modigliani, Nero, Ballin, Pa vlova, Leopold II, Verlaine, etc., etc. Het oppervlakkig gebeuren van hun sterven krijgt in Venema's botte pre sentatie geen reliëf. De een sterft zus, de ander zo veel meer valt er niet over te zeggen, lijkt het wel. Adriaan Venema. De laatste uren. Baarn, Rap, 1979. 123 blz. 12.50. Van onze radio- en tv-redactie MOST (Tsjechoslowakije) Een Amerikaanse televisiemaatschappij ls op het ogenblik bezig het beroemde boek over de eerste wereldoorlog Rlje gemaakt. Dankbaar maakt de ..Van het westelijk front geen nieuws" (lm Westen nichts Neues) var» Erich Maria Remarque voor een televisiefilm te bewerken. De meeste opnamen worden in Tsjechoslowa- Cbö-maatschappij bij de verfilming gebruik van toestemming van de Tsjechische regering om oude verla ten hulzen in de buurt van de indus triestad Most op te blazen. Leerrecht De huidige wetgeving verplicht 16- jarigen die geen ander schoolonder wijs volgen, twee dagen per week vormingsonderwijs te genieten. Voor 17-jarigen is dit één dag per week. Van een werkelijk „genieten" van dit onderwijs is voor het overgrote deel van de betrokken jongeren echter geen sprake. Nergens wordt zoveel gespijbeld als bij dit type onderwijs. Het rendement van het vormingson derwijs is dan ook vrijwel nihil en de .door de overheid opgelegde leerplicht getuigt alleen maar van het onbenul waarmee progressieve ministers van onderwijs hun stokpaardjes berijden. Aangezien in deze situatie geen ver betering valt te verwachten, dient het voorstel van het WD-Tweede-Ka- merlid J. de Voogd om de partiële leerplicht voor Jongeren door een par tieel leerrecht te vervangen, zo spoe dig mogelijk gerealiseerd te worden. Zowel het bedrijfsleven als de leraren en de echte „studenten" zullen met een dergelijke maatregel gebaat zijn. Rotterdam A. Smit Autloze zondag (2) Ds C. Blomaard. secretaris van de bond van Nederlandse predikanten, is een voortvarend en ondernemend man. Toen hij de bui van de autoloze zondag zag aankomen, trok hij on middellijk de stoute schoenen aan en stapte naar het ministerie van ver keer en waterstaat en wist daar be paalde ontheffingsmaatregelen te be werkstelligen voor predikanten, priesters, organisten en dirigenten. Jammer genoeg, heeft ds. Blomaard niet aan de kosters gedacht, althans, zij komen in het stuk niet voor. Waar schijnlijk is hij ervan uitgegaan, dat iedere koster naast of in de directe nabijheid van het kerkgebouw woont. Hoewel dit met het merendeel wel zo is, zijn er toch nog wel heel wat kosters die kilometers ver van de kerk wonen. Gewoonlijk gaan deze kosters met de auto naar de kerk om daar hun taak te vervullen. Naar mijn mening zou deze groep terecht thuis horen in het rijtje waarvoor ds Blom aard zich heeft ingezet. Overigens ben ik het eens met briefschrijver M. v. Deventer (17 Juli) die zich afvraagt of de dominees niet lopend, per fiets of met het openbaar vervoer naar de kerk kunnen komen. Van mijn kant, wil ik daar dan de kosters aan toe voegen! Het mes snijdt dan aan twee kanten, energiebesparing en meer lichaams beweging. zaken die beide van vitaal belang zijn. Leiden P. v. Diggelen Lid hoofdbestuur Kostersbond Rechts of links Ik hoor steeds, dat het geen koek en ei is tussen WD en CDA. Het meest ideale zou zijn: „Samen op weg" met de PvdA. Het enige dat we moeten doen is het overboord gooien van: Niet bij brood alleen. En verder komt daar nog het een en ander bij. In onze kerken hebben wij nog steeds de mijns Inziens goede gewoonte aan het einde van het jaar een dankstond te houden voor gewas en arbeid, voor de sociale voorzieningen, voor alle zege ningen van het afgelopen jaar. Daar moeten we eens mee ophouden en deze zaken eens bekijken door de bril van die partij waar de AR het liefst mee samenwerkt. En dan blijkt dat er helemaal geen reden is om dankbaar te zijn, want het bloed ls ons onder de nagels vandaan gehaald. (Den Uyl). Zouden we dan niet beter doen om de dankstond op te heffen en voortaan met onze politieke vrienden onze ei sen kenbaar te maken op de demon stratieve manifestatie van de PvdA? De kiezers van het CDA wachten met belangstelling op antwoord, in het bijzonder van de loyalisten. Amersfoort G. A. de Weille Latijn De kennis van het Latijn moge in Senegal misschien wijd verbreid zijn, zoals een Italiaanse pater mededeel de, ze is dat blijkbaar niet meer op de burelen van „Trouw". Om lezers aan te moedigen voor Uw blad abonnees te werven drukt u op de voorpagina van 18 juli een zeer eenvoudige La tijnse tekst af, die eindigt met het woord „videremus", en gevolgd wordt door een vertaling in het Nederlands. Volgens deze vertaling betekent „vi deremus" „wij zullen zien". Maar zelfs een eerste klas gymnasiast weet of wist althans vroeger dat „vi deremus" niet betekent „wij zullen zien", maar „wij zouden zien". „Wij zullen zien" is „videbimus"; indien men de conjunctivus wil gebruiken, zou men ook kunnen zeggen „videa- mus", „laten wij zien maar nimmer „videremus". Badhoevedorp Dr. Henriette Boas Scholten Ferry Mingelen heeft minister Schol ten zinnige vragen gesteld. Op enkele van de belangrijkste heeft de minis ter geen of een ontwijkend antwoord gegeven. Mingelen heeft voor mij dus „op punten gewonnen". De minister betoogd onder andere niet een inge boren wantrouwen tegen Amerika (USA), zoals sommigen in dit land, te hebben. Mijn wantrouwen tegen de USA is niet Ingeboren, maar is de laatste 32 jaar wel steeds groter ge worden. Onder de vlag van vrijheid, •democratie en mensenrechten heeft de USA in de Derde Wereld steeds fascisten en reactionairen aan de macht geholpen en geprobeerd ze aan de macht te houden. De laatste jaren hebben meer volkeren zich aan die greep ontworsteld dan dat er nieuwe onder het juk werden gebracht. Zoals uit de antwoorden van de minister blijkt, wil hij Nederland USA- bondgenoot laten blijven en richt zijn vijandbeeld zich tegen de USSR, het geen vooral neerkomt op bestendi ging van Imperialisme en neokolonia lisme. De eerder genoemde tegensla gen voor de USA ln de Derde Wereld kunnen snel tot politieke en militaire crisis in de wereld leiden. Dan wordt het zinnetje: „Kernwapenbezit maakt ons doelwit" levensgevaarlijk en werkelijkheid. Uit het slot van het interview blijkt, dat de minister ons land een schakel in de anti-Derde Wereld strategie wil laten blijven. De in de aanhef van het artikel genoem de ruim tien miljard om militair onze on(?)afhankelljkheid te bewaren, zijn dus verkeerd besteed. En dat is nu Juist het hoofdstuk waarop men in Den Haag niet wenst „om te buigen". Amsterdam Dirk Veenstra Energie-alternatief „Energie-alternatief: gas en urani um", aldus Trouw op 19 juli. Bij beter lezen blijkt het niet over energie te gaan, maar over elektriciteit! Dat is Zeug met biggen (ca. 1938) tratie steeds weer getekend en het is dan ook vanzelfsprekend, dat juist Kuperus vele boeken over dieren van bekende publicisten mocht gaan illu streren. Jac. P. Thijsse had Kuperus al op Texel ontmoet, vele jaren voor dat hij enkele werken van deze be roemde natuurvorscher van prenten mocht voorzien. Een van de fraaiste produkten van deze samenwerking is het in 1926 in Zwolle verschenen „Ne- derlandsche Vogels" dat prachtige kleurenlitho's bevat. Concentratie Voor dat het zo ver was had Sjoerd Kuperus op Texel ook Theo van Hoy- tema en Jan Mankes ontmoet. Kupe rus had met Van Hoytema de liefde voor dieren gemeen, met Mankes de artistieke integriteit om zonder ef fectbejag en met een uiterste concen Pratende vrouwen, tekening uit 1959 Van een medewerker „Teekenaar van het onopzet telijke, het natuurlijke van raenschen, dieren- en tuin-ta- fereeltjes is Sjoerd Kuperus. Slechts zwart op wit teekent hij ze en deze sobere kunst vorm hoort bij hem, spreekt uit zijn wat beschroomde trekken, zijn verschanste na tuur Boekenillustrator voelt hij zich en zijn lange oefen tijd. zoowel in Artis als op de Amsterdamsche straat be schouwt hij als voorbereidend werk voor deze kunst." Dit schreef ruim een halve eeuw geleden Siegfried van Praag in een serie artikelen over Ar tis in de kunst. Sjoerd Kuperus heeft niet vaak geëx- poseerd en daarom is het een verras sing dat de nu 86-jarige kunstenaar toestemming gaf voor een tentoon stelling van zijn „krabbels". Bij die krabbels, soms inderdaad studies voor illustraties, zijn een tiental etsen en enkele vitrines met documentatie gevoegd om een goede doorsnee van de activiteiten van de kunstenaar te bieden. Tot 12 augustus is de ten toonstelling en het Coopmanshüs in Franeker te bezoeken. Kuperus, geboren op Texel in 1893, heeft zijn vroegste jeugd op dit eiland doorgebracht. Die korte periode in de toen nog niet aan toeristen verkochte natuur hebben een blijvende invloed op Kuperus gehad. Zijn leven lang heeft hij zijn onderwerpen in de na tuur gevonden. Dieren heeft hij met vakmanschap en een uiterste concen- opdrachten, tekeningen van dieren op de omslagen van het veelgelezen tijdschrift „Buiten", werden meteen een succes en vele opdrachten tot het illustreren van boeken en tijdschrif ten volgden. De kunstenaar vond zijn materiaal in Artis, en op straat, en op de markt. Bijna een halve eeuw heeft hij in Amsterdam gewerkt en de daar aangetroffen wereld heeft hij gewe tensvol vastgelegd. Vrijblijvende, maar rake krabbels van kletsende vrouwen, schreeuwende marktkoop lui, spelende kinderen en perfect uit gewerkte portretten van vele dieren. Betrappen In de late jaren twintig en de jaren dertig toen de generatie van grote illustratoren was weggevallen (Van Hoytema, Wenckebach) of verstikt tratie zijn onderwerpen te verbeel den. Na in Alkmaar het gymnasium bezocht te hebben en enkele Jaren kwijnen op een kantoor leerde hij Louis Raemakers kennen en op zijn/ advies mocht Sjoerd Kuperus, die al veel tekende, zich geheel aan de kunst wijden. In 1914 ging hij lessen volgen bij de toen al zeer gehandicap te Albert Hahn sr. De vroegste con tacten die Kuperus met kunstenaars had verdiepten zijn belangstelling voor dieren, bij Raemakers en Hahn de meest vooraanstaande politieke tekenaars van hun tijd leerde hij ook de mens met zijn hebbelijkheden en onhebbelijkheden kennen. Lessen bij Jan Sluyters en kort na de eerste wereldoorlog aan de Rijksaca demie verschaften Kuperus een bre de basiskennis waarop hij zijn carriè re kon gaan bouwen. De vroegste was in een sleur van herhalingen foefjes (Bottema, Islngs, Jetses) wf Kuperus als een van de weinig steeds weer de kracht op te brem om zijn onderwerpen dieren, kir ren en volwassenen opnieuw te belj ken en te betrappen op hun eigen digheden. Maar ook na de laatste wereldoord blijkt Kuperus' vakmanschap v» grote kwaliteit gebleven te zijn. vele tientallen tekeningen, een sejei etsen, een groot aantal boeken, %ii lenders en andere illustratieve pi dukten wordt in Franeker een goeu indruk gegeven van een kunsten^1 die in alle stilte zijn eenvoudige q, derwerpen met een uiterste verfijniu in lijnen wist vast te leggen. heel wat anders. Mijns inziens is hi.' sprake van ernstige misleiding. (Er koe is een beest, maar eik beestr. geen koe). Het ging over elektricitf en de SEP wil blijkbaar graag m£ kerncentrales, want verbruik neer toe. Elektriciteit vraagt in ons lar ca. twintig procent van het tor brandstofverbruik. Besparen bij warmen en verkeer kan dus brandstof voor elektriciteit bete4 nen. „Koienstoken ls schadelijk v4 milieu", aldus de SEP. Dat geldt ké nelijk vooral als het kerneneri moet vervangen. Overigens is stel kool ook wel schoon te verstoken.il het artikel lezen we verder dat Ai elektriciteitsverbruik zoveel is toeL nomen, vooral doordat de industP „meer nodig had". Nodig! Het isl doorgejaagd; misschien wel in hoot zaak verspild aan overbodige verlig ting en air-conditioning om de hir daarvan weer weg te koelen. Enerf1 .is niet in hoofdzaak elektricit^ l maar besparen bij elektriciteit is n)fc gelijk en gewenst. !s Utrecht Hendrik Vene^e Onder dit hoofd „emancipatie" stto. een kort bericht in Trouw van 13 jr Mevrouw Eegje Schoo is benoemd f' lid van de emancipatiekormx (E.K.). Zakelijk, correct naar mening, volgen dan enkele gegevi over achtergrond en activiteiten 1 mevrouw Schoo. Waarom daart toegevoegd het in dit verband ovl bodige slotzinnetje met de mede< ling dat mevrouw Schoo de echtget te is van minister Pais? Om wel kwaliteiten is zij benoemd? Als 1 gaat om emancipatie is deze toevl ging de E.K. onwaardig. De vorml ving van het bericht komt hoog waarschijnlijk niet rechtstreeks v de E.K. Mevrouw Schoo wens ik e goede en zinvoile werkperiode bir de commissie, op grond van haar p soonlijke capaciteiten en kwaliteit* Dat is voldoende. Arnhem Tine Oosterba^ Veeteelt Gelezen in Trouw van 16 juli: „Ho leraar gaat zich bezighouden met gedrag der dieren". Ik vind dat zeer goede zaak, maar daar is al Z veel onderzoek naar gedaan. De g van zaken in de bio-industrie mtf veranderen. Het bio-dier hunkert nJN naar studie, maar naar veel ruimO stro, frisse lucht, daglicht. G. H. van Lent Somoza Ik vind het onbegrijpelijk dat Amej ka politiek asiel verleent aan r grote dictator die 25.000 men heeft laten vermoorden en zijn 1 land verwoest heeft. Zo ziet ge, het kapitaal boven mensenlevi gaat. Amerika heeft altijd al een v se rol gespeeld met dit land. Boert werden uitgebuit, burgers gingen f bukt onder zware lasten. Het valt n bar tegen van zo'n land als Ameri dat zo democratisch is ln naam. Dea Haag E. de Mu Belgen „Rotterdam werft Belgische letai (Trouw 19 juli). Gefeliciteerd u. deze Belgische leraren. Door zes ja in België (Brussel) gewoond te b ben, weten wij dat het niveau Belgen hoger ligt dan het Nederls se, door hun grotere ijver en hog. eisen bij de examens. Wij hopen zij in Nederland kunnen wennen t de veel vrijer opgevoede Jeugd. Groningen G. H. J. van Telit

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1979 | | pagina 4