'Een junk komt hier
niet om af te kicken'
Familie Pronk
kiest de Nutsspaarbank voor vreemd geld.
Dat doen ze volgend jaar ook weer!
Haags werkplan drughulp op helling
Werkverslag
NUTSSPAARBANK
Du Chatinier
wijzigt koers
DONDERDAG 12 JUU 1979
REGIO DEN HAAG
Het in Den Haaf functionerende
hulpverleningsplan voor
heroïneverslaafden gaat
gedeeltelijk op de helling. De
verwachting is dat wethouder Du
Chatinier over een maand of drie
de gemeenteraad zal vragen een
nieuwe formule te aanvaarden
voor de hulpverlening in het
trefcentrum voor junkies aan de
Prinsengracht 39, een essentiële
spil in de Haagse
drughulpmachine.
De kern van het nieuw op te stellen
werkplan is dat er binnen het
trefcentrum wordt afgezien van
afkickprogramma's. In het
drugplan waartoe de
gemeenteraad eind vorig jaar
besloot, is vastgelegd dat er in het
pand Prinsengracht 39 aan
„scholing en vorming" moet
worden gedaan om de junks te
ondersteunen in hun motivatie
voor afkickprogramma's. Dat
blijkt onhaalbaar. Junkies komen
echt niet naar het trefcentrum
omdat ze van de heroïne af willen,
maar dóódsimpel om elkaar te
ontmoeten, om „sket" te kopen en
te gebruiken. Heel nuchter dient
vastgesteld te worden dat een
ontmoetingsplaats voor
verslaafden (als de Prinsengracht)
zich nauwelijks leent voor het tot
stand brengen van iets wat
enigszins lijkt op hulpverlening in
de traditionele zin.
Samen met de werkers in het
trefcentrum vindt wethouder Wim
du Chatinier dat er een scheiding
moet komen tussen twee globale
groepen junks. De groep die
gemotiveerd is voor
afkickprogramma's moet los en
liefst ver weg van het centrum
geholpen worden door instellingen
als het Consultatiebureau voor
Alcohol en Drugs (CAD) en de
afklckboerderi j Emiliehoeve.
Verslaafden die (nog) niet bereid
zijn mee te doen aan
ontwenningskuren dienen rustig
terecht te kunnen in het
trefcentrum, waar heroïnegebruik
door de vingers wordt gezien en
waar hulpverleners hoogstens
kunnen proberen „heel geleidelijk
de desinteresse van de junks voor
andere zaken dan heroïne te
doorbreken".
In dit nieuwe programma voor de
Prinsengracht 39 wordt in feite
alleen maar de huidige manier van
werken „officieel gemaakt". Het
nieuw vast te stellen beleid is
uitgestippeld in een intern stuk dat
zal dienen als leidraad voor de
beantwoording van vragen die de
CDA-er Blankestijn aan b. en w.
van Den Haag heeft gesteld. Het
CDA-raadslid heeft (quasi?)
argeloos gevraagd of het allemaal
waar is, die verhalen over
heroïnegebruik, dealing en heling
in het trefcentrum. Het is allemaal
waar, zo zullen b. en w. moeten
antwoorden. En er is bitter weinig
aan te veranderen.
door Teun Lagas
DEN HAAG Voor coördi
nator Jan Jordaan staan de
zaken er simpel voor: „In dit
centrum alle verslaafden te
motiveren voor een afkick
programma, is net zo iets
onwezelijks als de maagde
lijkheid preken in de borde
len van de Poeldijkse-
straat." Twee verdiepingen
onder ons gaat de deur van
het trefcentrum op slot. Het
is even na negenen als enke
le tientallen junkies afdrui
pen over de Haagse Prinsen
gracht.
8puiten is sinds enige tijd niet meer
toegestaan in het trefcentrum. Tot
spijt van Jan Jordaan cn de andere
hulpverleners. „Het is politiek nu
eenmaal niet verkoopbaar. Feit is
echter dat we nu bij het spuiten
geen oogje meer in het zeil kunnen
houden." Het blijft mogelijk onge
stoord heroïne te roken en te snul
ven op de Prinsengracht. Tot wan
hoop van weer andere hulpverle
ners. „Dat het gebruik van heroïne
aanvaard wordt, is funest voor het
slagen van onze ontwenningspro
gramma's. veel vEin onze cliënten
hebben geen stok meer achter de
deur," stelden kort geleden het Con
sultatiebureau voor Alcohol en
Drugs en de afkickboerderij Emilie
hoeve bitter vast. De gewenste nau
we samenwerking tussen de ont
wenningsklinieken en het trefcen
trum is onmogelijk geworden.
Illusie
Jan Jordaan beaamt dat het tref
centrum een hinderpaal kan zijn
voor een goed functioneren van de
afkickprogramma's die in Den
Haag bestaan. „Maar je moet de
vraag stellen of dit centrum ook
rampzalig is voor de junkies. Dat is
zeker niet het geval."
Eind vorig jaar bekrachtigde de ge
meenteraad van Den Haag een am
bitieus hulpverleningsplan voor he
roïneverslaafden waarin rollen wer
den toebedacht aan verschillende
in die sfeer werkende hulpverle
ningsorganisaties. Het leek alle
maal zo mooi te kloppen, verschil
lende hulpverleningsprogramma's
pasten als radertjes van één grote
machine in elkaar. Het trefcentrum
kreeg de taak zo veel mogelijk en
met name zwarte junks te interesse
ren voor hulpverleningsprogram
ma's. De tamelijk illusionele ge
dachte achter de oprichting van het
centrum was zo ongeveer: als we
maar zo veel mogelijk junkies van
de straat afhouden en gezellig bij
elkaar zetten, kunnen hulpverle
ners efficiënt aan de slag met af
kickprogramma's, al dan niet met
verstrekking van het vervangings
middel methadon.
Die gedachte moet worden losgela
ten. zo wordt nu duidelijk voor zo
wel de verschillende groepen hulp
verleners als voor wethouder Du
Chatinier, die voor de drughulp ver
antwoordelijk is. Het trefcentrum
slaat volkomen de plank mis als er
te ambitieus met ontwenningspro
gramma's wordt gezwaaid. De jun
kies komen dan eenvoudig niet
meer. Alle werkers in het trefcen
trum stellen nuchter vast: „Je kimt
met een ongemotiveerde junk niet
over afkicken praten." Een persoon
lijke aanvulling van Jordaan karak
teriseert de werkwijze aan de Prin
sengracht nog eens duidelijk: „Ik
sta zelf allang niet meer kritisch
tegenover het probleem heroïnege-'
bruik. Als we hier buiten de illegale
sfeer zuivere heroïne aan zouden
kunnen bieden losten we heel wat
problemen rond de verslaving op.
Voor de meeste junks is er hier
maar één probleem: geld." Pogin
gen, hoe gebrekkig dan ook, om
ongemotiveerde verslaafden toch
van hun verbruik af te krijgen blij-
Na ruim een jaar wethouderschap
blijkt Wim fu Chatinier zijn stand
punt ten aanzien van de drughulp
verlening te hebben gewijzigd. En
kele maanden geleden zei de wet
houder: „Het is heel wat wanneer
je hulpverlening geeft aan ver
slaafden waarvan je accepteert dat
ze heroïne blijven gebruiken. Dan
berust je in feite in die uitzichtloze
situatie." Uiteraard ziet Du Chati
nier ontwenning nog steeds als
einddoel van de drughulp, maar hij
is op moment meer dan vo.orheen
bereid bij de hulpverlening hero
ïnegebruik onder de cliënten te
aanvaarden.
Coördinator Jordaan temidden van enkele hulpverleners van het trefcentrum. V.Ln.r. Balram, Lu. Jan Jorda k
Johan en Osi. in
Een archieffoto van de ontmoetingsruimte van het trefcentrum aan de Prinsengracht 39.
ven de werkers aan de Prinsen
gracht natuurlijk toch in het werk
stellen, stelt Jordaan aan de andere
kant toch weer vast.
Een paar dagen voor ons gesprek
praten we met een regelmatige be
zoeker van het trefcentrum: „Een
junk die wil afkicken komt hier echt
niet. Je moet wel erg sterk in je
benen staan om èn hier te komen èn
een ontwenningskuur te volgen.
Het probleem is dat je je vrienden
niet meer ontmoet als je hier niet
meer komt."
Du Chatenier
Geconfronteerd met de uitspraken
van Jordaan geeft wethouder Du
Chatinier (maatschappelijk welzijn
en volksgezondheid) toe dat er een
nieuw hulpverleningsplan wordt
voorbereid waarin geaccepteerd
wordt dat voor afkickprogramma's
ongemotiveerde junkies opgevan
gen worden op de Prinsengracht
waar het heroïnegebruik door de
vingers wordt gezien. De medische
hulpverlening aan de Brouwers
gracht, schuin tegenover het tref
centrum, moet worden losgemaakt
van het centrum. De praktijk is nu
dat er te veel haasje over wordt
gespeeld: verslaafden die af willen
kicken komen te gemakkelijk weer
in het trefcentrum terecht. Du Cha
tinier wil meer steunpunten voor
gemotiveerden opzetten elders in
de stad, ver van het centrum. Over
aanvaarding van heroïnegebruik op
Een passage uit een werkverslag
over de eerste week van juni. Dit
verslag over de situatie in het tref
centrum werd geschreven door
coördinator Jan Jordaan. De passa
ge geeft een duidelijk beeld van de
hulpverlening op dit moment.
Wat de interne gang van zaken
betreft: ik heb mijn medewerkers
duidelijk gemaakt dat ik aller
minst hoge verwachtingen heb wat
betreft de mate waarin zij er in
zullen slagen verslaafden echt tot
afkicken te motiveren, al zal dat
doel ons steeds voor ogen blijven
staan. Voorlopig beperken wij ons
er toe de zaak niet verder uit de
hand te laten lopen, dat wil zeggen:
.~c
tre L
I «O
We springen er tussen bij vee
partijen.
Tegen openlijk dealen
wij op.
We verschaffen voedsel te
een redelijke prijs.
Lieden die met urgente finantF
le problemen kampen, helpen
zoveel mogelijk.
Waar mogelijk verwijzen
naar de bevoegde instanties.
Inmiddels is het spuiten vei
den (nu vindt het dus weer in
geniep plaats, in toiletten, keldt
geparkeerde auto's en telefooni
len, met eikaars naalden en i j,
met alle gevolgen van dien. Het
zo.)
Getekei
Jan Jorda
de Prinsengracht zegt de wethou
der: „Er zijn jongens die volledig
ongeïnteresseerd zijn. Aanvaard
dan maar hun gebruik en zorg dat
hun levensomstandigheden redelijk
blijven.
Du Chatinier zal zich sterk gaan
maken voor de acceptatie van de
werkwijze waarin de Prinsengracht
slechts zijdelings te maken heeft
met de traditionele hulpverlening
en, zoals in de nieuwe plannen is
geformuleerd, „veel meer te maken
heeft met het in zekere mate conti
leerbaar maken van druggebruik
In het trefcentrum staat op dit n
ment permanent iemand aan de}\*
om grote dealers („de jongens
zelf niet gebruiken maar allelh
maar willen verkopen") desnoo t
met rake klappen te weren. De v
koop van heroïne wordt heel voi
zichtig toegestaan aan kleine d(
Iers, junks die zelf ook gebruik!
„We maken het dealen in ieder
val moeilijk."
li
Hoe zit dat nou eigenlijk? Als je
vreemd geld wilt, loop je toch zomaar
'n bank binnen en vrdég je 't? Precies! En er
is altijd wel 'n bank in de buurt. Zéker een
Nutsspaarbank. Want daar zijn er 80 van in
uw omgeving. Voor grotere bedragen en
héél vreemde valuta moeten vakantie
gangers en zakenreizigers de
Nutsspaarbank even van te voren inlichten.
Maar dan is 't er ook! Ponden,
drachmen, escudos, kronen, lires of
peseta's. Kan niet schelen wat. Want de
Nutsspaarbank is een bank en heeft dus
een professionele „change".
Dat heeft de Familie Pronk goed gezien.
Ze krijgen hun vreemde valuta mee in een
vochtafstotende envelop. Niet dat dat zo
belangrijk is; de service, de vriendelijkheid
en 't persoonlijke is belangrijk.
De Nutsspaarbank is weliswaar
onderdeel van een groter geheel, maar daar
merkt niemand wat van. Alle 80 kantoren
hebben dat persoonlijke. Maar ook dat
moderne, flexibele. Ze zijn wat langer open
en ook om half vijf zijn de mensen nog
vriendelijk. Ze adviseren en helpen.
May de Nutsspaarbank heeft nog meer
noten op z'n zang dan vreemde valuta.
Een kompleet pakket diensten in alle
sektoren van het geldverkeer. We noemen
salarisrekening, hypotheek, Persoonlijke
Lening, verzekeringen, speciale
rekeningen voor jongeren en ook nog
'n aantal verschillende manieren van
sparen en beleggen.
En als de Familie Pronk de
Nutsspaarbank heeft leren kennen als
'n fijne bank, dan gaan ze 'r wellicht óók
naar toe voor verzekeringen. Of heel
andere diensten. In elk geval volgend jaar
weer voor vreemde valuta.
Prettige vakantie!
Inlichtingen: Jan Hendrikstraat 4,
2512 GL Den Haag Tel. 070-469490
