Jitstekende Nederlandse jeugdfilm Jit muntend ironisch amusement Fladderende tapijten Disney's kleine, brave held Jonge, jonge, weer een lijk! Kinderbescherming op beklaagdenbank Uartijn en de Magiër Somebody killed her husband Jhe Big Fix U KOMT TOCH LANGSEEN GRENSWISSELKANTOOR. Arabian Adventure Mickey 50 jaar jong eze week met uitneembaar boekje. Donald Duck. Een vrolijk weekblad. Wegvliegen uit een koud nest Prolongaties en reprises jjDAG 6 JULI 1979 FILM WÊÊÊÊÊÊÊIÊM TROUW/KWARTET 9 or D. Ouwendijk ■pt zijn dertig jaren heeft Karst van der Meulen met een drietal speelfilms voor de jeugd een pectabele prestatie geleverd. Hij schudt, bij wijze van spreken, de films niet zo maar uit zijn 'puw, omdat jeugdig publiek door zijn gretige aanvaarding van bizarre verbeeldingen snel Teden zou zijn. i der Meulen neemt de jeugd in artistieke en speelse apprecia- volledig au sérieux. Dat blijkt uit tritische zorg, die hij aanzijn films ;eedt, zoals men heeft kunnen in „Circus op stelten" (1972), iom Ferdinand en de toverdrank" p4), een paar jaar later gevolgd „Peter en de vliegende auto- En nu in '79 is daar van der ilens vierde film Martijn en de jhet verhaal spelen een paar dingen tor elkaar. Volgens een methode die pr van der Meulen graag wordt ^gepast. Namelijk, vermenging van p dagelijks leven van een kind met gevoeligheid voor de wereld van beelding. In zijn films stapt van Meulen, net als het kind, zonder waar van de ene in de andere reld over. De verbeelde avonturen jjgen daardoor de spanning mee enerzijds gedroomde, anderzijds )gelijke dubbele werkelijkheid. Te- i deze achtergrond moet men ook I vertekeningen zien van de ver schillende figuren. Al zou van der Meulen er goed aan doen om zich daarbij eens los te maken van de Nederlandse acteur. Dromerig Martijn is een dromerige prille tiener, die vergeefs aandacht vraagt van va der en moeder, eigenaars van een druk beklante bazaar in een dorp. Zijn wereld is zijn kamertje, waar hij zich meer druk maakt over wat hij (dromend) zou kunnen doen dan over wat hij moet doen. Gevolg blijven zitten op school. De enige die de jongen wat over zijn teleurstelling en schaamte heen helpt is zijn grootva der. Die spant ook met hem samen om hem, buiten weten van zijn ou ders, te laten meespelen in een film, die in de omgeving van het dorp wordt opgenomen. Martijn is daar een jeugdige ridder, die het moet op nemen tegen een draak. Hij wordt daarbij geholpen door een tovenaar (zijn grootvader). Door de aanwezig heid in de buurt van een „echte ma giër" (deze heeft de opdracht om door een bepaalde bezwering de wereld voor een ramp te behoeden) kan Mar- tijns grootvader de wonderlijkste dingen doen. Het knappe in de film ligt in de tege moetkoming aan het grillige ver wachtingspatroon, dat in het verbeel dingsleven van kinderen zo'n grote rol speelt. Die verwachtingen worden beheerst door een eigen logica, de logica van het sprookje. Met de draak in de film wordt binnen het raam van deze logica op heel amusante manier een loopje genomen. Alleen wordt met het duo Mol en Jongewaard te sterk geleund op het vertrouwde beeld van Peppi en Kokkie. Ik noem het duo, omdat het te maken heeft met de escapades van de draak. Ze maken daar een eigen „komisch" nummer van. Voor de rest, plezierige ontspanning voor jeugdigen tot voor in de tienerjaren. Amsterdam-Cineac Reg. Breestr. en City 1; Den Haag-Odeon 1; Rotter- dam-Lumière 2 en Studio '62 en ver der in 24 theaters overal in het land, Bart Gabriëlse en Joost Prinsen in Martijn de magiër. 't Zal je maar gebeuren dat je, als hopeloos doch vooralsnog platonisch verliefd paar in de slaapkamer van de vrouwelijke (getrouwde) partner ver toevend, plotseling voetstappen op de trap hoort, sidderend de stoute schoenen aantrekt om alles maar meteen op te biechten en met zijn drieën de benen te nemen (er is ook nog een alleraardigst kind in 't spel) en dan de echtgenoot hardstikke dood met een groot mes in de rug in de keuken aan te treffen. Wam! Dat overkomt Farrah Fawcett-Majors en Jeff Bridges in „Somebody killed her husband" („Iemand vermoordde haar man") van Lamont Johnson. De poli tie wordt niet ingeschakeld, want wie zou hun onschuld geloven? Samen gaan ze, zeulend met het kind. op zoek naar de dader en na nog een moordje of vier vinden ze die in een Disneyland-achtige speelgoedzaak. Het scenario van de bekende schrij ver Reginald Rose was echt een beter regisseur waardig, want het zit goed in elkaar en de karakters zijn zowel sympathiek als genuanceerd. Maar Lamont Johnson ziet op de een of andere onnaspeurbare wijze kans al les te overgieten met een zoet-roman- tische saus, en daaronder rommelt hij maar wat aan. Een meesterstuk van* mis-managine! Amsterdam-Tuschinskl I, 12 jr. (ie in de voorlaatste film- ris, waarbij je met een brief- fcart op de eerste rang mag J>men zitten, de geselecteer- i scènes uit The big fix heeft izien, bedenke wel dat er, de hand van die scènes, en enkele conclusie ten zien van de film getrok- bn kan worden. De fragmenten konden toeschouwers op de gedachte brengen,'dat de ge bruikelijke achtervolgingen de hoofdmoot van de film zouden uitma ken; en dat is gelukkig helemaal niet het geval. De z.g. „spannende achtervolgingen" die je geregeld op de televisie te zien krijgt (óók als er een keuze uit films wordt gemaakt) zijn, over het geheel genomen, qua amusement het celluloid waarop ze zijn overgebracht niet waard. Men ADVERTENTIE vergete daarom bij „The big fix" het liefst de achtervolging. Die komt aan het slot en is wat plichtmatig aan het geheel toegevoegd, omdat achtervol gingen nu eenmaal gebruikelijk zijn. Wat de film als geheel zo aantrekke lijk maakt is, dat er op heel terughou dende manier de spot met het genre wordt gedreven. De film is geen regel rechte satyre op het soort. Daarvoor is de spot tè ingehouden, om niet te zeggen „te omzichtig weggestopt". Het gaat meer om het waas je ironie dat over de film ligt. Daardoor kijk je eerder geamuseerd dan in spanning. De hoofdrol in de film is toever trouwd aan Richard Dreyfuss, als type uitmuntend geschikt om in monkelende relativering van de din gen door het leven te gaan. Als zoda nig is hij door de regisseur, Jeremy Paul Kagan, ook uitmuntend bege leid. Het verhaal speelt zich af in de ondui delijke wereld van de politiek, dus omdat het Amerikaanse politiek is in een wereld van corruptie en mis daad. Dreyfuss raakt daarbij als de privé detective Moses Wine bij be trokken. Hij is een detective van de kouwe grond, die het meer van flair en toeval moet hebben dan van scherpzinnigheid. Wine heeft in zijn high school dagen aan politiek radi calisme gedaan. Hij is iemand, die altijd wel „aan iets zal doen". Dat maakt hem uitmuntend geschikt voor het opknappen van dubieuze karweitjes. Dat je dan, als pfivé de- Verstandig om de Internationale Reis- en Kredietbrief van de ANWB te hebben als u naar't buitenland gaat. Stap daarvoor gewoon even binnen bij een Grenswissel kantoor. Waar u óók voor een ANWB- of WW-lidmaatschap welkom bent. Waaru nèt zo snel geholpen wordt aan elk soort vreemdgeld (óók muntgeld) en verzekerde reischeques. En aan verzeke- ringen-voór-op reis die 't stempel van de ANWB dragen. De 6o GWK-kantoren zijn op de vreemdste tijden geopend, zelfs in 't weekend. Ook makkelijk als u w kontant-geld nodig hebt, want Eurocheques, girobetaalkaarten en kascheques worden er snel verzilverd. GWK vindt u op stations en aan de grenzen. Nu ook in het station N.S. Schiphol. U komt er immers toch langs. DE GEMAKKELIJKSTE PORTEMONNAIE VAN NEDERLAND (Samenwerking van N.V. Nederlandse Spoorwegen,N.V.AMEVen Pierson. Heldring Pierson N.V.). Hoofdkantoor: Centraal Station, Postbus 721,1000 AS Amsterdam. Tel. 020-221324. Richard Dreyfuss in „The big Fix" tective, gemakkelijk in de knel kunt komen spreekt van zelf. Vooral als je te maken krijgt met keiharde corrup tie in de strijd voor het winnen van een gouverneurszetel. Wine wordt er bij gehaald door een medewerkster van een der kandidaten, een meisje dat in haar high school dagen ook al politiek radicaal is geweest en het daarom voortreffelijk met Wine kan vinden. Het arme kind krijgt het nare lot van een gewelddadige dood „op de hals geschoven". Nu komt Wine pas goed in actie. Het geluk van de dommen is met hem, anders zou hij waarschijnlijk het lot van zijn medewerkster hebben ge deeld. Hij mag zelfs de hoofdrol spe len in de slot-achtervolging en het succes binnen halen. Tot zijn twaalf de baantje; met de pech van het dertiende ongeluk weer erin gebouwd. De film is pleziering door de uitste kend volgehouden eenheid tussen het detective type Wine-Dreyfuss en het verhaal. Zelfs de hier boven genoem de moord op het meisje heeft haast het karakter van een wat te hard uitgevallen grap je weet bijna ze ker dat „het lijk" straks weer zal opstaan om met charme door een nieuw avontuur te wandelen (met, voor haar, opnieuw een tijdelijk lugu ber einde). Geestig uitgewerkte ont spanning, waarin de „achtervolging" maar op de koop toe moet worden genomen. Amsterdam - Leidsepleinth., (a.l.) Puneet Sira in „Arabian Adventure" door W. Wielek-Berg Wat wil het lot? Dat er ln één week twee films In de bioscopen draaien die hun toverkracht ontlenen aan de „Duizend en één Nacht" (of Iets dergelijks, want iedereen pikt daar maar uit en stampt er een exotisch potje van naar eigen gerief). Of Mickey Mouse Disney's meest ge slaagde tekenfiguur genoemd kan worden, is een vraag. Wat Mickey Mouse tegen zich had is, dat hij onder alle omstandigheden stereotiep her kenbaar moest blijven. Dat nadeel had hij samen met figuren als Po- peye, Pluto, Goofy, Donald Duck, al konden met de laatst genoemde fi guur, door „afgeleide" typetjes als de neefjes en oom Dagobert, meer vari anten worden verwerkt. Maar goed, in zijn stereotiepe verschijning wist Mickey een hele wereld te veroveren. Hij is van het begin af aan de kleine brave held gebleven, die zich in moe dige rechtschapenheid staande wist te houden te midden van alle „boos aardigheid". Nooit rondweg gemene boosaardigheid, eerder een soort qua si volwassen kwajongensachtigheid. Dit komt uitstekend tot uitdrukking in de „jubileumfilm", die onder de titel Mickey Mouse, vijftig jaar is gemaakt. Hollywood heeft een vast patroon voor dit soort „herdenkingsfilm". Vol min of meer plechtstatig filosoferen de bespiegelingen over „historie en betekenis" van de herdachte helden of heldinnen. Bespiegelingen, aange vuld met illustratieve voorbeelden. Persoonlijk zou ik liever een film heb ben gezien, met een ruime gevarieer de aaneenschakeling van Mickey- films. Maar, dat terzijde, er zijn enke le bijzonder typerende films in het jubileumnummer opgenomen, mar kant voor het spelen met Mickey's onkwetsbare rechtschapenheid in zijn vele gevechten met de boosaardi ge kwajongensachtigheid. Zoals in het kostelijke filmpje over de „Eenza me spoken". Mickey Mouse is nog steeds de typi sche uitdrukking van het plezier dat filmtekenaars vonden in het beden ken van karikaturale bewegingsmo gelijkheden. Jong filmplezier dat he laas nooit meer herhaling zal krijgen. Amsterdam-Flora Disney; Den Haag-Metropole 2 en Odeon 3; Rot terdam-Cineac N.R.C. en Lumière 4 en verder nog in vijf theaters overal in het land, a.l. „De Dief van Bagdad" en .Arabian Adventure" heten ze, ze zijn gemaakt door Clive Donner en Kevin Connor en welke ik zou moeten kiezen als Ik een middagje of avondje in de stem ming was zou ik alleen weten als ik kinderen had Jonger dan twaalf Jaar, want „De Dief van Bagdad" is daar onder en „Arabian Adventure" daar boven, als u begrijpt wat ik bedoel. Misschien is de tweede wat enger, vandaar, maar ik heb het er niet aan af gezien. „De Dief van Bagdad" is natuurlijk een oude bekende: deze versie is de vierde. De eerste werd in 1924 gemaakt (heel mooi, met Doug las Fairbanks), de tweede ln 1940 (ook fraai) en de derde in 1961, in Italië, doch daarbij werd maar wat aange rommeld. In beide films barst het van de vlie gende tapijten (in „Arabian Adventu re" fladderen ze zeer natuurgetrouw en worden er luchtgevechten op gele verd); ze kunnen alle twee bogen op geesten in flessen (de een plomp, de ander coquet) en respectievelijk Pe ter Ustinov en Mickey Rooney spelen er smakelijke bijrollen ln. Nog meer gewenst? Dan kunnen zij u dienen met boze tirannen, edele prin sen, sappige volkstypes van groot tot klein en beeldschone, schaars gekle de prinsessen met ragdunne sluier tjes (de ayatolla Khomelny zal die film in Iran zeker verbieden). Enfin, u zoekt het zelf maar uit. Ik vond ze allebei even aardig. De Dief van Bagdad: Amsterdam- Cinerama en Rialto; Rotterdam-Ca lypso I, a.l. Arabian Adventure: Am- sterdam-Rembrandtpl.th.; Eindho ven-Chicago; Den Haag-Metropole I; Nljmegen-Carolus; Rotterdam-Cine ac A.D., 12 jr. ADVERTENTIE Ceeseeiïsevev Mee.' Jongens en meisjes, Deze week is Donald Duck maar liefst 16 pagina's dikker! Zestien pagina's met een machtig leuk Disney verhaal van Rakker. En je kunt het er nog uithalen ook. Dan heb je een apart boekje waar je nog heel lang plezier van kunt hebben! Natuurlijk vind je in deze Donald Duck ook een hele grote berg stnps. En ik kan je nu al verklappen dat mijn vriendjes en ik weer hele gekke avonturen beleven. Dus haal 'm maar vlug. Veel plezier! Groeten, Öc 'OfiOJ. Haal vlug Donald Duck nummer 27. Nu overal verkrijgbaar. Onder auspiciën van het Sociologisch Instituut ln Utrecht, met als belang rijkste stimulator Leonard Henny, worden door studenten geregeld „praktijkjaren" besteed aan het ver vaardigen van films. De bedoeling daarvan Is niet om „filmische be kwaamheden" te verwerven, opdat die eventueel ln artistieke zin aange wend kunnen worden. Het filmen dient aan de ene kant om het eigen vak, geconcentreerd op bepaalde on derwerpen, visueel te onderbouwen. Anderzijds dient het om visueel strin gente informatie te geven. Het onderwerp ls voor dit Jaar de problematiek geweest van jeugdigen in opvangtehuizen. De titel geeft al summier aan, wat de resultaten zijn geweest van het. in beeld gebrachte, onderzoek. Zij luidt „Wegvliegen uit een koud nest" Dat koude nest is „het tehuis". Het weg vliegen duidt zowel op het feitelijke gegeven, dat er ooit een einde komt aan elk tehuis leven, als op het bij de jeugdigen levende verlangen om zo spoedig mo gelijk met het opgedrongen leefpa troon te breken. De film ls, zoals te begrijpen ls, een Interview-film. Wat door de tehuis bewoners wordt gezegd ls weinig vleiend voor het instituut, dat als bevoogdende middelaar optreedt de Kinderbescherming. Een van de ondervraagden zegt daar kernachtig over: „van de Kinderbescherming gaat geen enkele bescherming uit. Integendeel, het instituut schijnt er van meet al aan op uit te zijn het kind van de maatschappij te vervreem den." Dit is een ernstige beschuldi ging die, binnen het eenvoudige ka der van de film, de kracht heeft van een zeer te veroordelen werkelijk heid. Het ls niet de eerste keer, dat de „kinderbescherming" als Jeugd-fru- streerder op het beklaagdenbankje wordt gezet. Waar zoveel rook ls moet er bedenkelijk veel vuur zijn. LA VIE DEVANT SOI Franse film van de Israëlische regisseur Mosje Mlzrahi met veel gevoeligheid en een prachtige hoofdrol van Slmone 81g- noret. De gehele week ln City 4, Am sterdam en Odeon 3, Den Haag. UNA GIORNATA PART1COLARE Ontroerende film van de Italiaanse regisseur Ettore Scola over twee klei ne mensen, die worden vermalen door de molens van Mussolini's dictatuur, met Sophia Lorcn en Marcello Ma- strolanni tn de hoofdrollen. De gehele week in Krlterion, Rotterdam. BRUTTI, SPORCHI E CATTIVI Rauwe film over het Romeinse sub- proletarlaat met sociale ondertonen van Ettore Scola De gehele week ln1 Étudlo '62 Rotterdam en Alhambra 5/ nschede. C'ERAVAMO TANTO AMAT1 Uit stekende film van Ettore Scola over Uelde, film en politiek ln het na-oor- k>gse Italië. De gehele weck ln Tu- 'schlnskl 5, Amsterdam en City 3, Oro- ningen. INTERIORS De eerste ernstige film van Woody Allen en de eerste waarin hijzelf niet meespeelt. Prachtig moot. De gehele week ln Roxy, Haarlem en Harmonie, Alkmaar. ANNIE HALL Film van de geniale Amerikaanse komiek Woody Allen, vol grappen en droefenis. De gehele week ln Tuschlnskl 2, Amsterdam en Sprlnghaver, Utrecht. TE GEK OM LOS TE LOPEN Schok kende en ontroerende documentaire van een Italiaans collectief over nieu we wegen om geesteszieken te Inte greren ln de maatschappij. De gehele week ln Filmhuis Den Bosch.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1979 | | pagina 9