'Geen snelweg in Achterhoek' Tekening van een lezer Vaak lang wachten op plaats in bejaardentehuis Steeds meer stroom uit kerncentrales Trouw Commentaar Een onmogelijke keuze Milieuwerkgroep vindt steun bij Raad van advies ruimtelijke ordening VOOR ALS DE NOOD AAN DE BOOT KOMT: 'N UNIGARANT PLEZIERVAARTUIG VERZEKERING! WOENSDAG 4 JULI 1979 BINNENLAND TROUW/KWARTET Franz-Josef Strauss mag volgend jaar proberen Helmut Schmidt te Onttronen als kanselier van de bondsrepubliek Duitsland. Af gaande op de opiniepeilingen niet zo'n sterk bewijsmiddel, maar sok niet èlle voorspellingen zijn onjuist zal het hem niet lukken. Tegen Ernst Albrecht, de andere kandidaat-kandidaat van CDU en CSU, zou Schmidt het maar net redden, tegen Strauss ligt de SPD- iopman een straatlengte voor. Heeft de CDU met haar knieval taor de Beierse zusterpartij geko zen voor de nederlaag? De machtsstrijd van de afgelopen laren binnen de twtee christen-de- locratische zusterpartijen heeft veel weg gehad van broeder moord. Eerst moest Barzel het eld ruimen, omdat hij niet was opgewassen tegen Willy Brandt. Vervolgens was Helmut Kohl aan de beurt, die niet op kon tegen Schmidt. En het laatste slachtoffer lijkt nu Ernst Albrecht, de veelbe lovende, betrekkelijk jonge CDU- ïetj leider uit Nedersaksen. Te gretig greep hij de kans die Kohl hem bood, een kans die Kohl niet meer te vergeven had. Het zal zijn ver dere politieke carrière geen goed doen. En bij elke geknakte loop baan verscheen op de achtergrond *de machtige gestalte van Franz- Josef, de man die meer kanseliers brak dan maakte. Er zijn enkele zakelijke argumen ten om CDU en CSU gelijk te geven in hun keus. Strauss is uiter mate intelligent. Hij is als weinig anderen thuis in de gecompliceer de economische problemen van deze tijd. Hij heeft ervaring in de •politiek (in Bonn was hij minister van defensie en van financiën, in München niet alleen partijleider, maar ook premier). Hij is zeer bekend in binnen- en buitenland en de Chinezen bij voorbeeld heb ben veel waardering voor hem. En hij is een begenadigd spreker, vrij wel de enige CDU-politicus die een stadion vol laat stromen als hij er een spreekbeurt houdt. (Bij de sociaal-democraten lukt dat ook alleen Schmidt.) En toch is Strauss een onmogelijke keus. Want één trek overheerst al zijn pluspunten: sterker dan wie ook in het huidige Duitse politiek zal hij een tweedeling teweeg bren gen tussen rechts en links daarvan ter andere zijde. In de bondsrepu bliek, met haar door schade en schande geleerde hang naar ma tiging en voorkeur voor het mid den, is dat een vrijwel onoverko melijke hindernis. Het ziet er niet naar uit dat de CDU uit volle overtuiging Strauss heeft verkozen boven Albrecht. Hessens premier Alfred Dregger (een rechtse houwdegen) zinspeel de er duidelijk op met zijn opmer king: „Die Union ist wichtiger als die Unionsführer." (De unie, maar ook de eenheid, is belangrijker dan de leiding van de unie). Strauss en zijn CSU hebben echter het spel gewonnen door te dreigen met eigen CSU-kandidaten buiten Beieren. (Nu opereert de CSU alleen in deze vrijstaat en de CDU daarbuiten). In het voorjaar gaat Baden-Württemberg naar de stem bus, net als Noordrijnland-Westfa- len. Een CSU naast de CDU zou de christen-democraten daar mo gelijk de meerderheid kosten, en zou in ieder geval veel CDU-politi- ci van hun baan beroven. Kohl en zijn zeer geringe aanhang wilden liever een breuk riskeren dan voor Strauss te buigen. Het is een buiging geworden. Een hele diepe. door Hans Schmit DOETINCHEM In de roes ovan het vooruitgangsgeloof zijn in de eerste helft van de jaren zestig vele dikke stre pen over de kaart van Neder land getrokken. Aan de hand van grenzeloos optimistische prognoses werd vastgesteld dat de autosnelwegen ons land als de draden van een ragfijn spinneweg moesten gaan bedekken, elkaar krui send op gigantische klaver bladen met vele verdiepingen. Die droom heeft niet lang stand ve- houden. Landschappelijke vernieti ging, stagnerende economische groei, toenemende vervuiling en onleef baarheid, alsmede de energieschaar- ste hebben er toe geleid dat het beleid moest worden omgebogen. Het fijn mazige net van autosnelwegen werd een grofmazig net. Wegverbindingen werden in de kast geborgen of zelfs van de kaart geveegd, bekeken werd waar door verbetering van de be staande verbindingen de aanleg van nieuwe wegen kon worden voorko men, gezocht ook werd naar klein schaliger mogelijkheden. Die koerswijziging is tot nu toe zeker niet zonder merkbare gevolgen geble ven. Een enkel voorbeeld: de door snijding van het zogeheten Groene hart van Holland (A3 Amsterdam- Gouda-Rotterdam) is naar de verre toekomst verschoven; de verdubbe ling van de bestaande A12 tussen Gouda en Utrecht maakt de voorge nomen aanleg van een zuidelijker oost-westverbinding overbodig. In lang niet alle gevallen echter verloopt de aanpassing aan de nieuwe inzich ten even voorspoedig. Nog steeds staan nieuwe stukken autosnelweg op de nominatie te worden aange legd, op grond van verouderde inzich ten. achterhaalde verkeersprognoses of bestuurlijke onwil om vastgestelde Even buiten Doetinchem wordt momenteel gewerkt aan de weg wordt doorgetrokken naar Varsseveld en vandaar naar rechts). aanleg van rijksweg 15 (toto links). Het is de bedoeling dat de Twente, door de landschappelijk fraaie Achterhoek (foto plannen te wijzigen en kleinschaliger alternatieven aan te dragen. Hoop De toekomstplannen voor de Neder landse wegenstructuur zijn, in sa menhang met het toekomstig ver- keers- en vervoersbeleid, neergelegd in het Structuurschema verkeer en vervoer, dat in maart 1977 door het kabinet-Den Uyl is uitgebracht. Na een lange inspraakprocedure te heb ben doorlopen, is het vorige week door het kabinet-Van Agt zonder in grijpende wijzigingen vastgesteld. Het is de bedoeling dat deze beslis sing na het zomerreces door de Twee de Kamer wordt behandeld en daar op hebben een aantal actiegroepen hun (laatste) hoop gevestigd om als nog succes te boeken in hun strijd tegen de aanleg van een omstreden weggedeelte. De laatste strohalm is de Raad van advies voor de ruimtelijke ordening (Raro), die zich nogal kritisch heeft uitgelaten over het Structuurschema verkeer en vervoer en de regering heeft geadviseerd een aantal wegge deelten maar te vergeten. De Raad heeft dat gedaan in een in maart van dit jaar uitgebracht aanvullend ad vies, waarin wordt ingegaan op con crete onderdelen van het structuur schema. Kortweg komt de kritiek van de Raro erop neer dat de argumenten waarop wegen worden geprojecteerd onvoldoende zijn, dat er te weinig informatie is over de noodzaak, de aanvaardbaarheid en de alternatie ven en dat het onduidelijk is waarom de voorgestelde wegen het beste ant woord zijn op knelpunten. Eén van de actiegroepen die het ad vies van de Raro dankbaar aangrijpt, is de milieuwerkgroep Doetinchem, die zich verzet tegen de aanleg van rijksweg 15 door de Achterhoek. De argumenten die de werkgroep zeven jaar lang tegen deze vierbaanssnel weg tevergeefs bij de autoriteiten heeft aangedragen, zijn nu terug te vinden in het aanvullend advies van de Raro die in meerderheid eveneens van mening is dat de doorsnijding van de zo fraaie Achterhoek voorals nog niet te rechtvaardigen valt. Drs. 11 Me1 P Jiêt. wel [et behulp van steenkool zal in 2000 iét- zo veel elektriciteit worden opge- rfekt als verleden jaar, namelijk 37 procent van de totale produktie. Met olie gestookte centrales zullen tien procent leveren tegen 19 procent in 1978, terwijl centrales die op gas draaien dan 3,7 procent zullen leveren. PARIJS (Reuter) In het jaar 2000 zal 34 procent van de geproduceerde elektriciteit afkomstig zijn uit kerncentrales, tegen acht procent in 1978. Dit blijkt uit een rapport van de OESO, de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling, waarbij 24 industrielanden zijn aangesloten. Tekeningen, bij voorkeur in liggend for maat, sturen aan Trouw, jury politieke prent, postbus 859, 1000 AW Amster dam. Naam en adres aan de achterzijde vermelden. Voor geplaatste prenten is er een boekenbon. Volgens het rapport waren er eind 1978 209 kerncentrales in werking over de hele wereld. Ze hadden geza menlijk een vermogen van 110 mil joen kW. Er waren 314 kerncentrales in aanleg met een gezamenlijk ver mogen van 295 miljoen kW. In 22 landen wordt kernenergie gebruikt, waaronder in de Sowjet-Unie. In de bij de OESO aangesloten lan den is in 1978 het vermogen van kern centrales opgelopen met vijftien pro cent tot 99 miljoen kW.'Ongeveer elf procent van de elektriciteit was af komstig uit kerncentrales. In België was dat 25 procent, evenals in Zwe den, in Zwitserland achttien procent en in Frankrijk dertien procent. 'Frankrijk is van plan een spoedige bijeenkomst voor te stellen van de ministers van energie uit de zeven landen, die hebben deelgenomen aan de topconferentie in Tokio. Dat wa ren de Verenigde Staten, Canada, Ja pan, Engeland, Frankrijk, West- Duitsland en Italië. De ministers zouden zich erover moe ten beraden, hoe de besluiten van de regeringsleiders kunnen worden uit gevoerd. Meteen speciale Met betaling van een Met veivangend vakantiever- nieuvvwaarde- verzekering blijf bij ongeval, schade of dekking voor verlies tijdens vakantie opvarenden. Kom naar 't ANVVB-kantoor en maak uw zekerheid rond CDA: initiatief nodig voor hulp bootvluchtelingen t EEH WE ReL b VAM VERSCHIL (JAÏÏ) K. J. Broers van de milieuwerkgroep Doetinchem: „We hopen dat door dit advies de Tweede Kamer de werk zaamheden, die nu bij Doetinchem aan de gang zijn, zal opschorten". Rijksweg 15 is geprojecteerd als een verbinding tussen Rijnmond en West-Duitsland. Via het rivierenland zou de weg ten zuiden van Amhem via Doetinchem en de Achterhoek naar Twente lopen. Inmiddels is het gedeelte door het rivierenland ge reed, alsmede een stuk vanaf de A 12 (Arnhem-Oberhausen) naar Doettn- ,chem. In het begin van de jaren ze ventig rees verzet tegen de aanleg van met name het gedeelte dat de oude Rijnstrangen (tussen Ressen en Babberich); In Doetinchem verzette tezelfdertijd de milieuwerkgroep uit die plaats zich tegen het in 1969 vast gestelde tracé van Doetinchem via Varsseveld naar Twente. Als doorgaande route van Rijnmond naar Twente is de A 15 inmiddels niet meer urgent: er zijn andere rijkswe gen aangelegd die, vanaf het bestaan de gedeelte van de A 15, een even lange verbinding met Twente vor men: zoals bij voorbeeld via de A 50 en de A 12 naar de A 1 (Amsterdam- Apeldoorn-Twente). Drs. Broers: „Hierdoor verviel het nationaal be lang van de A 15 door de Achterhoek als verbindingsschakel tussen Rijn mond en Twente. Daarop werd inge sprongen op het regionaal belang van deze schakel: het aantrekken van werkgelegenheid. Uit het advies van de Raad van advies voor de ruimtelij ke ordening blijkt echter dat het geenszins vaststaat dat er sprake zal zijn van een gunstig effect, maar dat er daarentegen wel sprake kan zijn van een versterkte pendel en een ver spreiding van woongebieden." Overlast Een ander argument dat de gemeen ten in het gebied en de provincie Gelderland hanteren voor de aanleg van de A 15 in de Achterhoek, is het feit dat in de Oude IJssels treek de verkeersproblemen groot zijn, met name in de kernen van plaatsen als Terborg en Gaanderen. Broers: „De verkeersoverlast in de kernen is in derdaad groot en daar moet een op lossing voor worden gevonden. Al leen: rijksweg 15 biedt die oplossing niet. Uit een onderzoek van de ge meente Wisch in 1978 blijkt dat de A 15 alleen het oost-westverkeer weg zuigt en dat Is slechts een kwart van het totale verkeer. De A 15 functio neert dan ook niet in de Oude IJssel- streek. Dat constateerde de provinci ale waterstaat ook al in 1973, toen uit een rapport bleek dat, zonder nadere analyse, reeds vaststond dat een nieuwe noord-zuidverbinding, buiten, de bebouwde kommen, in de Oude IJsselstreek ook bij de aanleg van de A 15 noodzakelijk is." De oplossing ligt, volgens de milieu- werkgroep Doetinchem. voor de hand: maak een verbinding tussen de A15 bij Doetinchem en Varsseveld. Daar kan de weg. bulten de bebouw de kom, aansluiten op de reeds be staande, provinciale weg naar Twen te. Deze weg, de Twente-route, ls een goede tweebaansweg, die in de loop der jaren grotendeels is gereconstru eerd. Broers: „Met een dergelijke ver bindingsweg vang je niet alleen het verkeer oost-west, maar ook het ver keer noord-zuid op. Nog bestaande problemen, zoals bij Eibergen, kun nen worden opgelost door de aanleg van een rondweg. Je bent dan bezig met een zinvolle afbouw van het pro vinciale wegennet, dat ruim voldoen de is om het verkeer te verwerken. Ook worden de bebouwde kommen van de dorpen ontlast. Weliswaar vin den er dan ook landschappelijke aan tastingen plaats, maar in aanzienlijk geringere mate dan wanneer de Al5 wordt doorgetrokken. Je sluit dan bovendien goed aan bij de hoofddoel stelling van het streekplan Oost-Gel derland: het bewaren van het lande lijk karakter, de rust en de kleinscha ligheid van de Achterhoek." Beroep Dat alternatief is de milieuwerkgroep in de streek niet in dank afgenomen en gemeenten en provincie houden via het verlenen van vergunningen vast aan de plannen uit de jaren zestig. De milieuwerkgroep ging in beroep en de zaak ligt nu bij de Raad van State. Drs. Broers: „Rijkswater staat mag nu met de aanleg van het tracé tussen Doetinchem en Varsse veld beginnen. Onze opvattingen worden nu echter in het aanvullend advies van de Raad van advies voor de ruimtelijke ordening in grote lijn onderschreven. De Raro zegt onder meer dat het tracé door de Achter hoek geen onderdeel hoeft te zijn van de Rijnmond-Twente route en dat de leefbaarheid in de kernen kan worden vergroot door verbetering van de se cundaire wegen. Geen A15 betekent een aanzienlijk geringere aantasting van het fraaie coulissenlandschap, geen doorsnijding van het bosgebied bij Westendorp, geen hoge, ontsieren de dwarsovergangen, geen barrière ln de kleine gemeenschappen waar bu ren van elkaar worden afgesneden. We hopen dat aan de hand van het Raro-advles de zaken nog door de Tweede Kamer kunnen worden ge keerd." Van een onzer verslaggevers DEN HAAG Van de ruim twaalfduizend bejaarden, die in 1977 een verkiezing kregen dat ze toe waren aan een plaats in een bejaardentehuis, zaten er een Jaar later nog ruim tiendui zend thuis. In één jaar waren er maar tweeduizend in een tehuis opgenomen. Deze cijfers staan in een verslag van het ministerie van CRM, waarin de adviezen van de „indicatiecommis sies" over het eerste halfjaar van 1978 beschreven zijn. De commissies moe ten beoordelen of een bejaarde in aanmerking komt voor een plaats in een tehuis. Op 1 januari 1977 trad het Besluit Opneming in Bejaardenoorden in werking. Het houdt in dat elke ge meente een commissie moet hebben, die adviseert over de opneming van bejaarden in tehuizen. In 1977 func tioneerden die commissies nog lang niet in alle gemeenten. In het eerste halfjaar van 1978 bleken 554 van de 883 Nederlandse gemeenten een der gelijke commissie te hebben. In het eerste halfjaar van 1978 waren er 15.165 bejaarden, die zich tot de commissie wendden met het verzoek om opgenomen te mogen worden in een bejaardentehuis. Van deze 15.165 personen, kreeg tachtig procent een positieve indicatie (zij kwamen in aanmerking voor een plaats in een bejaardentehuis) terwijl twintig pro cent te horen kreeg, dat zij nog niet toe waren aan opneming. Bij zo'n afwijzing moet de commissie wel een advies geven, hoe de bejaarde verder geholpen kan worden (bij voorbeeld door de gezinsverzorging). In de eerste helft van 1978 werd in 2.171 gevallen doorverwezen naar de gezinsverzorging: ruim zevenhonderd keer werd andere huisvesting geadvi seerd. zevenhonderd keer hulp van familie of buren, ruim vijfhonderd maal een warme maaltijd die aan huis bezorgd wordt en 490 maal wijk verpleging. (Of al die adviezen ook zijn opgevolgd, vertelt het verslag helaas niet). De gemiddelde leeftijd van de men sen, die zich meldden voor een tehuis, was precies 79 jaar. (Ruim 43 procent was tachtig jaar of ouder, ruim acht tien procent 65 jaar-70 jaar). De oud ste aanvragers (tachtig jaar en ouder) kregen voor 86,5 procent een positief advies voor opneming in een tehuis, bij de mensen van 79 jaar en Jonger was dit percentage 74,5. Eenderde van alle aanvragers was man, tweederde vrouw. Ruim eender de was gehuwd en iets meer dan de helft was weduwe of weduwnaar. Bij de „jongere" aanvragers (van 79 jaar en jonger) zaten voornamelijk vrou wen, bij de oudere (tachtig jaar en ouder) relatief meer mannen. Volgens de rapporteurs zou de kunnen komen doordat mannen veel vaker dan vrou wen kunnen terugvallen op de hulp van een partner, waardoor minder snel een aanvraag voor opneming in gediend hoeft te worden. De meeste aanvragers bleken afkom stig te zijn uit grote en middelgrote gemeenten en dan met name in de provincies Noord- en Zuid-Holland. Uit de aanvragen was ook duidelijk, dat veel oude mensen liever in een bejaardentehuis in een andere pro vincie gaan: zo hebben de provincies Utrecht en Gelderland een grote aan trekkingskracht op de bejaarden in tegenstelling tot Noord- en Zuid-Hol land. Hoewel het voorschrift is dat er tus sen de advies-aanvraag en het uit brengen ervan niet meer dan zes we ken mogen verlopen, blijkt uit de cijfers, dat heel wat bejaarden langer hebben moeten wachten: de gemid delde duur bedroeg in de eerste helft van 1978 6.7 weken :tegen 7,5 weken in 1977), maar van het totale aantal van ongeveer 12.000 moesten toch 893 aanvragers elf tot vijftien weken op een advies wachten, 284 aanvragers zestien tot achttien weken, 119 aan vragers 21 tot 25 weken, 225 aanvra gers 26 tot 52 weken en 110 aanvra gers moesten zelfs langer dan een jaar op het advies wachten. Van alle positieve adviezen in het eerste halfjaar van 1978 werden er ruim zesdiiizend uitgebracht vanwe ge het feit, dat de bejaarden zichzelf niet meer in huis konden redden, ruim vijfduizend op grond van hun geestelijke toestand gecombineerd met het feit, dat ze thuis niet meer uit de voeten konden, ruim tweeduizend omdat zij zich zelf niet meer konden helpen bij zaken als aankleden, was sen en dergelijke en ruim duizend, omdat hun gezichtsvermogen zo slecht was, dat zij niet meer zelfstan dig konden leven. Voorwaarden De voorwaarden, waaraan bejaarden moeten voldoen om in aanmerking te komen voor een plaats in een bejaar dentehuis, liggen op verschillende le vensgebieden. Zo wordt eeist geïnfor meerd naar het gezichtsvermogen van de bejaarden (kan hij of zij nog lezen met behulp van een bril). Bij het onderdeel algemene dagelijkse le vensverrichtingen worden zes onder werpen bestudeerd: kan de bejaarde zich, met behulp van een stok. nog binnenshuis verplaatsen, kan hij zich zelf aan- en uitkleden, kan hij zelf uit en in bed stappen,-kan hij zelf gaan zitten en liggen, kan hij zelf naar de WC en kan hij zelf eten. Ook het niet meer kunnen verrichten van allerlei huishoudelijke activitei ten vormt een voorwaarde, die mee telt bij het opstellen van het uiteinde lijke advies. Bekeken wordt of de bejaarde nog zelf kan koken, of hij ontbijt en lunch nog zelf kan verzor gen (warm eten kan eventueel betrok ken worden van vrijwilligersinstellin- gen) of de bejaarde nog lichte schoon- maakwerkzaamheden kan verrich ten, zoals stof afnemen en afwassen, of hij nog zwaar schoonmaakwerk kan verrichten, zoals dweilen of ra men zemen. Verder wordt bekeken of de bejaarde zelf z'n bed kan opma ken, of hij nog de dagelijkse bood schappen kan doen, of hij z'n eigen kleding en linnengoed kan verzorgen en of hij voor de verwarming in huis kan zorgen. Sociale omstandigheden Ook sociale omstandigheden spelen een rol bij het advies: ontvangt de bejaarde regelmatig bezoek thuis of gaat hij zelf nog op bezoek of voelt hij zich eenzaam, heeft hij last van zwaarmoedigheid of geheugenstoor nissen oi heeft hij blijvende contact stoornissen met personen uit zijn on middellijke omgeving. Uit de antwoorden op al deze vragen komt een punten-aantal naar voren, dat de aanwijzing is voor een positief - of een negatief advies. Zoals reeds gezegd, moet de indicatie-commissie in geval van een negatief advies wel andere mogelijkheden tot hulpverle ning aanwijzen, waardoor de bejaar de thuis kan blijven wonen. lang wachten voor het zover is

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1979 | | pagina 5