Formatie om Aantjes mislukt?
Nederland voor
stop walvisvangst
ouw
De tekening
van een lezer
Commentaar
Win bij Bac-dco Union fietsen
voor het hele gezin.
ak-Aantjes kan worden afgedaan
HET HART OP TAFEL
n Agt gedwongen tot
rklaring over Europese top
POLITIEK
Italië weert
Britse charters
Mogelijk steun Amerikaans voorstel
de elf dagen van agatha
stuur 'n brief
broer en zus
gewoon mens
tovenaar
FR DAG 23 JUNI 1979
BINNENLAND
TROUW/KWARTET
eis|
jvas ons een lief ding waard
ist als niet de voorlopige con
's van het Rijksinstituut voor
Igsdocumentatie, maar het
ivenwichtiger en beter gedo-
Inteerde rapport van de Com-
van drie het begin had ge
il van de discussie over wat nu
een half jaar „De zaak-
Ijes''' heet. Er zou dan waar-
Wijk zelfs geen „Zaak-Aan-
Igeweest zijn. Zeker waren de
les minder hoog opgelopen en
oor zou ook minder verdriet,
fheid en wantrouwen zijn ont
blijven eigenlijk maar twee
ter nadere beoordeling
de betrokkenheid (voor een
flcorte tijd) mét de Germaanse
fa wat we dan maar èen leugen-
i bestwil bij de toelating tot
diversiteit van Utrecht in 1945
i noemen.
laatste punt moet ieder maar
zich zelf beoordelen en zich
lij vooral wachten voor hypo-
Het zal best waar. zijn dat
en uit het openbare en poli
leven met een iets strengere
staf moeten worden gemeten
inderen, maar daar ging het in
ïval niet om. Het ging niet om
jerijpt en invloedrijk politicus,
om een om welke reden toen
niet helemaal volgroeide jon-
der
d emand of hij nu Aantjes
of een andere naam draagt
te spelen tegen iemand die
reageerde, is evenmin
de betekenis van de met
emoties geladen letterjes
Ieder die daarover iets wil
zeggen, zal in dit geval alle, ja alle
details moeten kennen en zich
daarna wagen aan een ingewikkel
de optel- en aftreksom van positie
ve en negatieve punten.
Naar onze mening is er, alle gege
vens overziende, geen aanleiding
om voor de dagelijkse politieke
praktijk deze zaak definitief te be
sluiten en verder over te laten aan
de parlementaire geschiedschrij
ving. Iemand met deze biografi
sche gegevens moet lid van de
Tweede Kamer kunnen zijn, of het
praktisch (vanwege de emoties en
de dagelijkse noodzaak om alle
dingen steeds weer uit te leggen)
ook werkelijk zou kunnen is een
andere vraag. Maar die heeft meer
te maken met de weerbarstigheid
van onze samenleving, dan met het
beginsel.
De Tweede Kamer heeft in no
vember 1978, na het bekend wor
den van het rapport-De Jong en
het aftreden van Aantjes in een
debat niet expliciet, maar toch
duidelijk vastgesteld dat Aan
tjes zich hangende een nader on
derzoek terecht had teruggetrok
ken en ook dat nader onderzoek
gewenst was.
Dat onderzoek is er gekomen.
Daarmee is de kous niet af. De
Kamer kan onmogelijk volstaan
met het voor kennisgeving aanne
men van de onderzoekresultaten.
Zij dient zich uit te spreken over
de vraag of de betrokkene weer
politiek kan functioneren. Het is
daarna aan de betrokkene en zijn
partij te beslissen of dat ook wer
kelijk zal gebeuren en dan moeten
de praktische moeilijkheden niet
borden onderschat. Maar daar
staat de kamer als geheel buiten.
ADVERTENTIE
i<en geïnformeerde patiënt
s een „betere patiënt"
Houston-ganger Hans Werkman
schreef aan de hand van zijn ei
gen ervaringen een boek over
hartoperaties.
Ervaringen en feiten rondom
hartoperaties
m.m.v. Prof. dr. P. J. Kuijpers,
hartchirurg
238 blz., geïllustreerd in kleur en
zwart/wit
Prijs 27,50
Een bijzonder belangwekkend
boek allereerst voor hartpatiënten
en hun familie.
lans Werkman in zijn Woord Vooraf: „Een ingelichte en
orgehchte patiënt gaat mijns inziens beter en rustiger naar
>e operatietafel. Kaarten op tatel, ook als het gaat om het hart
de operatietafel". Door de persoonlijke betrokkenheid
an de auteur kreeg dit boek de spanning mee van een
amanl
Verkrijgbaar in de boekhandel
UITGEVERSMAATSCHAPPIJ
J. H. KOK-KAMPEN
m
Je-
HAAG (ANP) De Tweede
ïer hpeft gistermiddag besloten
minister-president Van Agt vol
le week in de Kamer een verkla-
moet afleggen over het beraad
de regeringsleiders in Straats-
Een verzoek hiertoe van de
A-oppositieleider Den Uyl werd
algemene stemmen aange-
en.
lervoorzitter Vondeling deelde
5 een korte bespreking over dit
veizoek mee, dat de premier hem had
laten weten dat de regering „geen
behoefte" had aan het afleggen van
een verklaring, temeer niet omdat de
Kamercommissie voor buitenlandse
zaken komende dinsdag over
„Straatsburg" wordt geïnformeerd
door minister Van der Klaauw (bui
tenlandse zaken). PvdA-fractievoor-
zitter Den Uyl merkte op aan die
mededeling van de premier „geen
boodschap" te hebben en handhaaf
de zijn verzoek.
DEN HAAG Sommige verhalen zijn alleen maar waar,
omdat men zou wensen dat ze waar zouden zijn. De toenmali
ge premier Den Uyl heeft bij voorbeeld tot gek wordens toe
moeten ontkennen geen landhuis in België te bezitten. Desal
niettemin zijn nog heel wat mensen van deze eenvoudig te door Willem Breedveld
verifiëren waarheid niet overtuigd, denkende dat hij een
dergelijk huis dan wel in handen van een stroman zal hebben
gegeven.
ker nog hij had het „gevoel dat de
zaak rond zou komen."
Andere verhalen daarentegen ontle
nen hun waarheidsgehalte vooral aan
het geheimzinnige, pikante karakter
ervan. Zij worden zorgvuldig in stand
gehouden door een klein groepje inti
mi die er wel voor waken hun kennis
aan de grote klok te hangen, omdat
anders de aardigheid eraf zou zijn.
Hoe vaak is in de Haagse wandelgan
gen, of aan de borreltafel het verhaal
niet opgedoken, dat Aantjes geen mi
nister kon worden in vèrband met
zijn oorlogsverleden? Toch wist vrij
wel niemand (naar we uit het getui
genverslag van de commissie-Patijn
mogen begrijpen) er het fijne van. De
verhalen bleven echter circuleren om
dat zij een geheimzinnig soort verkla
ring vormden voor bij voorbeeld Aan
tjes' onverwachte en verrassende be
dankje voor een ministerschap in het
kabinet-De Jong in 1967. Serieuze po
gingen om de zaak echt te onderzoe
ken werden echter niet gedaan, noch
door politici, noch door journalisten.
Als een bom
Toch zou eind vorig jaar het rapport-
Aantjes als een bom inslaan, voorna
melijk omdat er twee letters aan de al
bekende verhalen werden toege
voegd, namelijk die van de SS het
symbool voor alles wat slecht en dui
vels is. De wat besmuikte borreltafel-
praat werd er in één klap door wegge
vaagd. Zo groot is de onthullende
kracht ervan geweest, dat sindsdien
allerlei stukjes in de legpuzzel Aan
tjes zijn ingepast, waarvan men zich
in alle ernst mag afvragen of die
daarin wel thuishoren. Eén daarvan
geldt het politieke functioneren van
mr Aantjes, niet alleen dat van de
voormalige CDA-fractieleider zelf,
maar -ook dat van de politiek in het
algemeen.'
Het onbegrijpelijke voor Den Uyl was
echter, dat welke post hij Aantjes ook
aanbood, deze dat weigerde te accep
teren. Onbegrijpelijk tot aan de pu-
blikatie van het rapport-Aantjes:
De suggestie is bij voorbeeld gewekt
dat Aantjes' oorlogsverleden uitein
delijk het definitieve struikelblok is
geworden voor de totstandkoming
van het tweede kabinet-Den Uyl. De
voorstander van een coalitie van Rol PvdA
PvdA en CDA zou er Uitgerekend zelf
de oorzaak van zijn geweest, dat het
roer is overgenomen door de huidige
regeringscoalitie.
„Toen vielen mij de schellen van de
ogen. Ik heb me voor niets zitten
uitputten om oplossingen te vinden
met Aantjes in het kabinet. Aantjes
was niet echt beschikbaar. Hij heeft
geweigerd vanwege zijn oorlogsverle
den," aldus Den Uyl.
V- —'4
m
Andere taal
De commissie-Patijn waagt zichzelf
niet aan een conclusie over dit neteli
ge onderwerp. De getuigenverklarin
gen uit het rapport spreken echter
een andere taal. Oordeel en vooroor
deel blijken tot een onontkoombare
kluwen te zijn versmolten, waaruit in
ieder geval mag worden afgeleid dat
het CDA en de PvdA op het beslissen
de moment niets van elkaar hebben
begrepen. Zo groot was en is nog
steeds de verwarring, dat Aantjes'
oorlogsverleden tot de bijna alles ver
klarende factor verheven dreigt te
worden.
Enkele feiten om dit te onderstrepen.
PvdA-onderhapdelaar Ed van Thijn
zegt bij voorbeeld in zijn dagboek
over de gedenkwaardige nacht van 3
november 1977 „We (Van Thijn en
Aantjes - W. B.) praten. Hij legt uit*
waarom hij niet naar justitie wil. Ei
genlijk wil hij helemaal niet in het
kabinet. „Sorry Ed, ik ben niet bij
machte nog een oplossing aan te dra
gen." Hij herhaalt nog eens de woor
den „niet bij machte. Helemaal be
grijpen doe ik het niet," aldus Van
Thijn.
Onbegrijpelijk
Formateur Den Uyl sprak blijkens
het getuigeverslag van de commissie-
Patijn zelfs van een onbegrijpelijke
gang van zaken. De formatie was
volgens hem vastgelopen, omdat het
CDA Andriessen op economische za
ken wilde. Tijdens de bewuste no
vembernacht liet het CDA dezè eis
echter vallen. Niet Andriessen maar
Aantjes zou in het kabinet moeten.
Deze oplossing had Den Uyl „be
vreemd", omdat Aantjes nog niet eer
der als kandidaat-minister naar vo
ren was geschoven. Hij was toch be
reid ermee aan de slag te gaan. Ster-
Ofschoon Den Uyl zich niet uit
spreekt over de vraag of hierdoor
uiteindelijk ook de formatie is mis
lukt, is de suggestie echter duidelijk.
Toch staat deze lezing over de ge
beurtenissen gedurende die nacht
haaks op de verklaringen van Aan
tjes en die van andere CDA-politjci.
In het CDA-kamp heerste grote ver
ontwaardiging over de alles opeisen
de rol van de PvdA. Volgens Willem
Aantjes ging het die nacht niet zozeer
om zijn ministerschap, alswel om de
vraag of de PvdA op alle punten haar
zin moest krijgen: én Van Agt van
justitie én Andriessen niet in het ka
binet en bovendien nog alle door
haarzelf gewenste kandidaten in het
kabinet: Schaefer op volkshuisves
ting, Pronk op ontwikkelingshulp,
Boersma op sociale zaken en Lubbers
op economische zaken.
Tegen dit hele pakket heeft Aantjes
zich verzet. De PvdA zou tenminste
het offer moeten brengen Van Agt op
Mr. Aantjes tijdens de pers
conferentie van gister
middag.
justitie te gedogen. „Dit offer van ons
ooilam brengt het CDA niet," aldus
Aantjes in een interview op pagina 13
in deze krant. Bij zoveel onbegrip
over en weer (Van Thijn schrijft zelfs
in zijn dagboek: „Dries van Agt is nu
aan het proberen of Aantjes op justi
tie wil") valt het niet mee de lijnen
achteraf duidelijk te trekken.
Traumatisch
Voor de lezing-Aantjes pleit in ieder
geval dat Van Agt op justitie de hele
kabinetsformatie voor de PvdA een
bijna traumatisch gegeven is ge
weest. In een eerdere variant bleek de
PvdA daarom tot heel wat offers in
staat wanneer Van Agt maar van
deze post zou afzien. In hoeverre de
PvdA later bereid is geweest diezelf
de offers te brengen in de variant
Aantjes-in-het-kabinet is een open
vraag. Het verslag van de commissie-
Patijn geeft op dit punt geen ophel
dering.
Sterker nog: uit de getuigenverkla
ringen blijkt dat PvdA en CDA die
nacht volkomen langs elkaar heen
hebben zitten praten. Terecht heeft
de commissie Patijn zich daarom niet
aan een conclusie op dit punt ge
waagd. Een belangwekkend stukje
parlementaire geschiedschrijving
onttrekt zich daarmee te enen male
aan de waarneming.
Dat is jammer, niet in de laatste
plaats «oor Willem Aantjes zelf. Op
losse gronden kan de suggestie blij
ven bestaan, dat zijn oorlogsverleden
uiteindelijk een strüikelblok heeft
opgeleverd voor de kabinetsformatie.
Winst
Het komt mij echter voor dat de
PvdA die nacht wel erg gemakkelijk
naar zich toe heeft gerekend. Hoe
groot de winst die nacht in werkelijk
heid voor de PvdA had kunnen zijn
bleek wel bij het eerste treffen van
het kabinet-Van Agt met de Tweede
Kamer. De fractieleider van het CDA.
Willem Aantjes, hield de oppositie
toen voor welke Kamerleden uit hun
bankjes op dit moment achter de
regeringstafel hadden kunnen zitten.
Dat was een indrukwekkend rijtje,
dat in het debat ook nadat Aantjes
de namen nog eens ten tweede male
had genoemd niet weersproken
werd.
Kleine fouten, grote gevolgen. Aan
tjes heeft ooit op een snikhete dag in
Juli voor de Politieke Opsporings-
Dienst kort na de oorlog twee letters
verzwegen: SS. Hij vreesde dat zijn
verhaaj verkeerd zou overkomen en
sprak daarom van wacht- en politie
dienst. Wie had ooit nog eens kunnen
dénken, dat die twee letters ruim
dertig Jaar later als een bliksemflits
door de langste kabinetsformatie uit
onze parlementaire geschiedenis zou
den schieten?
ROME (AP, Reuter) Italië laat
geen Britse chartervliegtuigen toe.
omdat op het Londense vliegveld
Gatwick een Italiaans chartervlieg
tuig geen. brandstof heeft gekregen.
De oliemaatschappij Mobil wilde het
toestel van Itavia niet voltanken, om
dat het zijn rantsoen voor juni reeds
ontvangen had.
Mobil Oil had alle luchtvaartmaat
schappijen gewaarschuwd dat de
brandstoflevering tot negentig pro
cent teruggebracht zou worden. De
oliemaatschappij was niet bereid
voor de Italianen een uitzondering te
maken.
ADVERTENTIE
«r»
wQ
enJj
Theo Hoornen:
"Union fietsen, Bent u met z n tweedn
daSpas fietsen.-") of met z'n tienen: als u wint,
^7 rijdt iedereen op zo'n
machtig mooie fiets.
Haal een wedstrijdformulier bij uw
Bac winkelier en doe mee. Elke week wor
den door een deskundige jury 2 winnaars
gekozen, die 's zaterdags bekend gemaakt
worden in de landelijke ochtendbladen.
De aktie loopt t/m 31 juli 1979-
Veel sukses!
m
deodorant
Van een onzer verslaggevers
DEN HAAG Nederland is in beginsel voorstander van
een algehele stopzetting van de commerciële walvis
vangst. Staatssecretaris Wallis de Vries (CRM) heeft dit
gisteren meegedeeld aan vertegenwoordigers van de in
ternationale milieu-organisatie Greenpeace, die in een
petitie, waarvoor in Nederland 400.000 handtekeningen
zijn verzameld, op een dergelijk verbod aandringt.
Op de komende jaarvergadering
van de internationale walviscom
missie, die van 9 tot 13 juli in
Londen zal worden gehouden, zal
Nederland in principe een Ameri-
kaans voorstel tot stopzetting van CommiSSie
de walvisvangst steunen. Voor een
definitieve opstelling van ons land
zal echter eerst nog het advies van
het wetenschappelijk comité van
de internationale walviscommis
sie worden afgewacht. Bij de com
missie zijn negentien landen aan
gesloten. Om de gereglementeer
de walvisvangst te verbiéden,
moet driekwart van de aangeslo
ten landen het Amerikaanse voor
stel steunen.
Na de stopzetting van de walvis
vangst is Nederland uit de inter
nationale walviscommissie getre
den, maar in 1977 werd ons land
weer lid om een bijdrage te kun
nen leveren aan de beperking van
de walvisvangst uit het oogpunt
Uit vreugde over" de beslissing van Nederland zich uit te
spreken voor een algehele stopzetting van de commerciële
walvisvangst, lieten leden van Greenpeace Nederland gis
termiddag op de Dam in Amsterdam een opblaasbare wal
vis, luisterend naar de naam Flo, op.
van natuurbescherming. Ook an
dere landen, onder wie de Verenig
de Staten, zijn om die reden lid
van de commissie. Nederland was
tot nu toe geen voorstander van
een vangstverbod, onder meer
vanwege de vrees de controle op
de walvisvangst te verliezen.
Dat Nederland zich nu toch voor
een vangstvert?od uitspreekt,
komt aldus staatssecretaris Wallis
de Vries, omdat de laatste Jaren
steeds duidelijker is gebleken dat
het huidige systeem onvoldoende
garanties biedt tegen de achter
uitgang van de walvispopulaties.
Voorts zij de ethische bezwaren in
brede lagen van de bevolking te
gen de jacht op de grootste zee
zoogdieren aanzienlijk toegeno
men, terwijl de jacht bovendien
niet noodzakelijk meer is omdat
voor alle walvisprodukten plant
aardige of synthetische vervan
gingsmiddelen bestaan.
li! III!
lis:!
Toen Archibald Christie in de
cember 1926 aan zijn vrouw Aga
tha vertelde dat hij van haar wil
de scheiden, raakte zij volkomen
van slag. Het had haar veel moei
te gekost het overlijden van haar
moeder te verwerken, maar er
was juist weer fleur in haar leven
gekomen door 't geweldige suc
ces van haar nieuwste boek: „De
moord op Roger Ackroyd". Ze
had naam gemaakt als schrijfster
van detectiveromans en nu
dit...
Een paar dagen na de medeling
van haar man was Agatha Chris
tie plotseling verdwenen. Men
trof haar auto ergens in de buurt
van haar woning aan, maar van
haarzelf ontbrak elk spoor. Meer
dan vijfhonderd pblitiemannen
werden ingezet om de bekende
schrijfster te zoeken. Het publiek
leefde enorm mee, en de belang
stelling werd elke dag gevoed
door uitgebreide verhalen over
de zoekactie in de krant. De radio
gaf een signalement van Agatha
Christie en dit leverde vijftien
duizend vrijwilligers op, die mee
gingen zoeken. Verder kreeg de
politie lédingen tips, maar het
leverde allemaal niets op. Agatha
Christie bleef onvindbaar tot ze.
na elf dagen, opeens opdook in
een hotel te Harrogate, waar ze
zich had laten inschrijven onder
de naam van de vriendin van
haar man. Het publiek voelde
zich bekocht. Was het alleen
maar een publiciteitsstunt
geweest?
Achteraf is duidelijk geworden
dat Agatha Christie in die dagen
aan geheugenverlies leed. In haar
autobiografie heeft Agatha
Christie het ook over haar geheu
genverlies als zij over deze perio
de van haar leven schrijft en ze
zwijgt over de elf dagen dat ze
zoek was. Met opzet? Of omdat ze
zich er werkelijk niets van herin
nerde? In elk geval is nooit be
kend geworden wat er in die elf
dagen is gebeurd. Wél bekend is
dat Agatha in 1930 hertrouwde
met de archeoloog professor Max
Mallowan en dat dit een heel ge
lukkig huwelijk is geweest. 1
Nu, drie jaar na Agatha Christie's
dood, loopt er een film en is er
een boek, waarin die geheimzin
nige elf dagen van Agatha „opge
vuld" zijn. De Engelse schrijfster
Kathleen Tynan verzon een de-
tective-achtig verhaal, dat het
eerlijk gezegd niet héölt bij de
verhalen die Agatha zelf verzon.
Maar omdat doorgewinterde
Agatha Christie-fans wellicht
zelfs nieuwsgierig zijn naar wat
over haar verzónnen wordt, kon-
Dame Agatha Christie, een paar
jaar voor haar overlijden.
digen we hier het boek „Agatha"
aan, dat uitgeverij Sijthoff te
Alphen a.d. Rijn voor 17,50 in 't
Nederlands en met foto's uit de
film aan de man brengt.
Edival Nunes da Silva, een 29-
jarig lid van de commissie voor
vrede en recht van de rooms-
katholieke kerk in Recife (Brazi
lië) werd op 12 mei 1978 door
gewapende mannen die geen be
vel tot in hechtenisneming had
den. op straat opgepakt, op weg
van huis naar een kerkelijke bij
eenkomst. Hij werd naar het
hoofdbureau van de federale po
litie gebracht en daar langer dan
een maand in eenzame opsluiting
gehouden. In die periode werd hij
mishandeld door middel van
elektroshocks, gedwongen staan
de houding en afranselingen. Op
7 juni vorig jaar kreeg hij in zijn
cel bezoek van vijf bisschoppen,
waarna de commissie voor vrede
en recht van Olinda en Recife een
verklaring uitgaf. Daarin klaagde
de commissie de autoriteiten aan
wegens de wrede behandeling
van de gevangene en stelde, dat
Nunes da Silva nooit betrokken
was geweest bij illegale activitei
ten. Drieduizend studenten van
de universiteit van Recife gingen
daarop in staking uit protest te
gen Nunes' gevangenneming. Nu
nes da Silva is poging tot reorga
nisatie van een politieke partij
(de „partido communista revolu-
cionario") ten laste gelegd. De
politie beweert voor hem belas
tende papieren in zijn cel gevon
den te hebben, maar de gevange
ne heeft de beschuldigingen te
gengesproken en verklaard, dat
de documentep na zijn arrestatie
in de cel zijn gelegd. Nunes da
Silva zit momenteel opgesloten
in een militaire gevangenis. Meer
dan één veizoek om zijn voorge
leiding, waarin tevens gevraagd
werd het voorarrest te beeïndi-
gen, werd aan de hoge militaire
krijgsraad voorgelegd, maar
steeds verworpen.
Wie een brief beleefd als steeds
en in het Portugees, of anders
Frans of Engels wil schrijven
aan de Braziliaanse president:
Presidente da Repüplica Federa-
tiva do Brasil, General Jona Fi-
gueiredo Cabinete do Presi
dente Palacio do Planalto
70.000 Brasilia, D. F., Brazil, kan
daarin vragen om de onmiddellij
ke vrijlating van Edival Nunes da
Silva. In het Nederlands schrij
ven kan ook, naar de Braziliaan
se ambassadeur in ons land: de
heer Alfredo Teixeira Valladao,
Mauritskade 19, 2514 HD Den
Haag. U kunt hem vragen uw
dringend veizoek om vrijlating
van Nunes da Silva te willen
doorgeven aan de autoriteiten in
Brazilië
Ze zijn broer en zus, maar waren
volkomen vreemden voor elkaar
toen ze elkaar een paar maanden
geleden ontmoetten. Ze werden
zelfs smoorverliefd en trouwden
tegen beter weten in. Vicky (23).
direct na haar geboorte geadop
teerd en sindsdien de naam van
haar adoptief-ouders Pittorino
dragend, was al zes jaar op zoek
naar haar eveneens bij zijn ge-,
boorte door een echtpaar in een
heel ander deel van de Verenigde
Staten geadopteerde broer Da
vid, die nu 22 is en Goddu heet.
„Het was liefde op het eerste ge
zicht, toen we elkaar voor het
eerst zagen", zegt ze. „Hoe kun je
nou een broer of zuster in iemand
zien die je nog nooit ontmoet
hebt? We voelden helemaal niet
dat het fout was om van elkaar te
houden." Wel hebben we direct
afgesproken dat David zich zou
laten steriliseren."
Volgens David hebben Vicky en
hij echt geprobeerd uit elkaar te
gaan, „maar we kunnen het niet
opbrengen. Ik wens zoiets mijn
ergste vijand niet toe. We hebben
onze banen opgezegd en hebben
wekenlang in Vicky's auto ge
leefd, omdat we geen plek had
den om naar toe te gaan." Dat
laatste moest wel, omdat de poli
tie hen zocht na een aanklacht
van Vicky s moeder. Intussen is
het echtpaar gearresteerd en
wacht op de eerste zitting van de
rechtbank, in Juli. Vicky's ouders
willen haar naar huis halen en
naar een psychiater sturen. Da
vid en Vicky geven de schuld van
de toestand aan de overheid. „Als
ze ons als baby niet naar verschil
lende gezinnen hadden gestuurd,
was dit nooit gebeurd. Volgens de
wet zijn we niet eens meer broer
en zuster."
Bijna niemand ziet de politieman
als een gewoon mens, klaagt een
lezeres van Viva in dat blad. Zij
kent er eentje en die is óók heel
gewoon: hij is 22 en is net als alle
andere jongens van 22. Als hij
vrij is, gaat hij „gewoon naar een
bar Of gewoon tv kijken, of ge
woon naar verjaardagen, of ge
woon met de hond wandelen".
Maar wat gebeurt er als hij er
gens laat vallen dat hij bij de
politie is? „Dan beginnen de
mensen gelijk negatieve verhalen
te vertellen die ze van de buur
vrouw hebben gehoord, of in de
krant gelezen. Waar is dat toch
voor nodig?" En hoe komt het
nou dat ze die ene politieman zo
goed kent? Hij is gewoon haar
vriend.
Drie weken moest Daniel Mwa-
vuo, een 75-jarlge man uit een
Keniaans dorpje, in het zieken
huis blijven om te genezen van de
gevolgen van een aframmeling
door zijn dorpsgenoten. Het wil
de maar niet gaan regenen in het
dorp en de bewoners, smachtend
naar water, koelden hun woede
over het uitblijven van de regen
op de oude man. volgens hen een
tovenaar idie de regen verstopt
had. De aanstoker van de rel is
door de rechter tot vijfhonderd
gulden boete veroordeeld. Be
taalt hij niet, dan moet hij een
Jaar de gevangenis in
