-Dire Straits: eredivisie
JJ
•)P OP DB PLAAT!
Weekendpuzzel
gr
«L
-Jt
■fl
q
3
Letter paren
sommen
Titel voor
Lenie Geurts
g
'ip
B B
H
P* w.
Prachtige
dameoffers
I I .".-.A*
ABW*. Bi
A A A
ÊBji BABA
fl BWB+B
I B B Bï
BAH
É_B
■KJlB
AO
ET
i M
RDAG 23 JUNI 1979
TROUW/KWARTET 21
luizeiaaa
(Fraj u
Willem-Jan Martin
oonb
me
,es^ ials bekend is met name
n de overzijde van de
oil lordzee niet bijster en-
ousiast gereageerd op de
;ente verkiezingen voor
Europees parlement,
ider menige bolhoed
oor zover althans gedra-
n door de aanhang van
ibour) bleek een massie-
twijfel te zijn gehuisvest
n de zegeningen van een
rdere integratie, hier te
ide in de dagbladen zo
ius in beeld gebracht via
plaatjes van Frits Be-
endt.
t heelt de verwijten aan Brits
res van een weinig loyale opstel-
g nog versterkt, pek en zwavel
nden ternauwernood in vol-
ende mate worde^i aangevoerd
over de hoofden van de zo
krompen geachte eilandbewo-
s te worden uitgestort. Het is
arom alleen al uit overwegingen
een evenwichtige voorlich-
dat deze aflevering geheel in
teken staat van een pro-Britse
:ikale) propaganda. Daar-
it mag de hartverwarmende
Iteit van het „all British" pla-
iakket er tegenover boterber-
melkplassen, wijnzeeën en
dies meer zij op wijzen, dat
Verenigd Koninkrijk Europa
irlopig meer te bieden heeft
omgekeerd. Met alle electora-
agingen vandien.
bewijsstukken. Daarvoor te
lt allereerst de Londense for-
itie Dire Straits, hier present
fet de langverwachte tweede el-
e „Communiqué" (Vertigo 6360
Een prachtplaat, al is die
istatering hier minder eendui-
dan in het geval van Dire
raits' debuut. Waar dit laatste
rkstuk er onmiddellijk inhakte,
edset slechts door de unieke aan-
(k, maar ook door een heel aan-
verrassende composities, moet
?nt] ommuniqué" het vooral hebben
de (verdere) perfectionering
/istn dC m6t name door 8itarist"
M
componist-zanger Mark Knopfler
bedachte synthese en originele
verwerking van een aantal klas
siek gebleken „performances"
(Dylan, J. J. Cale, Lou Reed, Ry
Cooder). Compositorisch komt de
plaat tamelijk traag op gang om
eerst in het schitterend opge
bouwde „Portobello Belle" een
hoogtepunt te bereiken van het
kaliber „Sultans Of Swing" of
„Down To The Waterline", beide
als bekend afkomstig van Dire
Straits' eersteling.
Rafferty i
Dat laatste met name tekent voor
de aanvankelijke teleurstelling bij
het beluisteren van „Communi-
Rafferty
qué". Na een aantal malen draaien
gaat het eerste element meer wer
ken (het beheerste geluid van de
band, Knopflers gitaar) en komt
de elpee alsnog in aanmerking
voor een eredivisie-notering. Over
de hele linie genomen lijkt een
dergelijke receptie er echter toch
op te wijzen, dat voor een derde
elpee enige cruciale beslissingen
zullen moeten worden genomen.
Uit het juiste hout gesneden is ook
„Night Owl" (United Artists 5C
062-62700), na „City To City" de
tweede schijf van Gerry Rafferty
na een periode van muzikaal klui
zenaarschap van plusminus drie
jaar. Hoewel ook hier de entree
wat mat kan worden genoemd,
worden er op de tweede plaatkant
wel zoveel registers open getrok
ken, dat daarmee het totaalbeeld
in meer dan positieve zin wordt
rechtgetrokken. Rafferty weigert
zichzelf te zien als „folksinger".
Dat neemt echter niet weg, dat
zijn muziek ondanks de nu en dan
ietwat cynische, „grootsteedse"
teksten toch overwegend op de
betreffende tradities aansluit, dit
met name door sfeer en melodie-
gebruik. De ruime instrumentatie,
compleet met scheurende saxo
foon (Raphael Ravenscroft) en
knetterende gitaren, maakt dat
niet zozeer ongedaan als wel dat
het "Rafferty's „folk"muziek op
plezierige wijze verheft boven het
stereotype niveau van het kamp-
vuurgeneuzel.
Voorts aandacht voor het „nieuwe
oude" geluid in de Britse popmu
ziek, dat dit keer wordt vertegen
woordigd door Nick Lowe en Dave
Edmunds. „Nieuw oud" wil zeg
gen, dat hoorbaar wordt terugge
grepen naar (hoogtepunten uit) de
geschiedenis van de popmuziek
onder een gelijktijdige aandacht
voor technische en muzikale ver
worvenheden, die het gebeuren
van het moment kenmerken. Al
doende gaan Lowe en Edmunds
op hun respectievelijke elpees
„Labour Of Lust" (Radar RAD 21)
en „Repeat When Neéessary"
(Swan Song SSK 55049) op onder
scheiden, zij het solidairè wijze
(men assisteert op eikaars platen)
te werk. Lowe gedraagt zich (weer)
vooral als de geniale jatter, die de
magische momenten uit de pop
muziek van met name de jaren
zestig moeiteloos ombuigt tot een
eigentijds sober1 en swingend ge
heel. Edmunds zoekt het wat ver
der terug en stelt zich tegelijk iets
puristischer op: het gaat hem niet
alleen om dit of dat legendarisch
gitaarloopje, het totaalgeluid
moet zoveel als mogelijk de sfeer
Dire Straits
ademen van de tijd waaruit hij de
betreffende song heeft geselec
teerd c.q. waarop de gekozen com
positie aansluit. In beide gevallen
blijft het echter gaan om terzake
klanken, die voor alles duidelijk
maken dat met eenvoudige mid
delen best meer is te realiseren
dan het vigerende „disco" geweld.
E.L.O.
Altijd goed voor een hoge notering
is vervolgens de productie van
The Electric Light Orchestra, van
daag in het bijzonder in de ge
daante van de jongste elpee „Dis
covery" (Jet Records JET LX 500).
Het is tenminste frappant om te
zien (horen) hoe directeur Jeff
Lynne er telkens weer in slaagt om
een aantal melodieën te beden
ken, dat zich, moeiteloos in het
hoofd van de luisteraar nestelt om
daaruit voorlopig niet meer te ver
dwijnen. Dit gevoegd bij de (ba
rokke) aankleding bwerkstelligt in
h <t popkantoor van deze krant
toch steeds een meer dan vorme
lijke ontvangst van het betreffen
de materiaal. Anderzijds refereert
eenenander echter ook wel aan
voorspelbaarheid: Lynne's capaci
teiten dragen sterk het gevaar in
zich te verworden tot een manier
tje. Op „Discovery" is zulks, in
tegenstelling tot de directe voor
ganger „Out Of The Blue", met
name door een wat al te schalone-
rig gebruik van strijkers en
geluidseffecten helaas niet hele
maal vermeden.
Tot besluit The Cure met een el
pee onder de titel „Three Imagina
ry Boys" (Fiction Records FIX 1).
Terwijl de hoes een minimum aan
informatie biedt, blijkt het hier te
gaan om een driemansformatie
met een muzikaal program, dat
momenteel in een ietwat meer
aangeklede vorm (The Police,
Squeeze) redelijk succes boekt.
Daarmee moet op dit moment het
meeste zijn gezegd, immers langs
de zijlijn staat een gigantisch aan
tal reserves te trappelen om door
de coach in de strijd te worden
geworpen. We zien daar bij voor
beeld: Elvin Bishop („Hog Hea
ven"), The Meteors („Teenage He
art"), The Regulars („Victim"),
Dennis Brown („Words Of Wis
dom"), Kansas („Monolith"), Loui
siana's LeRoux („Keep The Fire
Burning"), Orleans („Forever"),
Peter Frampton („Where I Should
Be"), Troiano („Fret Fever"),
Earth Wind Fire („I Am"), Linda
Clifford („Let Me Be Your Wo
man"), Betty Wright („Travellin*
In The Wright Circle") en, tenslot
te, een „soundtrack" van de film
The Warriors. Bent u daar nog??
Horizontaal: 1. wijnsoort, 5. gids, 10.
engels bier, 12. vlaktemaat, 13. gor
del, 15. twaalf gros van knopen, 17.
min, 18. bergplaats, 20. klank, 22.
oude lengtemaat, 23. muzieknoot, 25.
titel (afk.), 26. water in N.Br., 27. bees
tenspel, 31. rivier in Italië, 32. land
bouwwerktuig, 34. edelgesteente, 41.
meisjesnaam, 42. muzieknoot, 43. edi
tie (afk.), 44. lidwoord, 45. overschot,
47. putemmertje. 49. twijg, 51. priem,
53. ongevuld, 55. godin van de twee
dracht, 58. plaatsje onder Vries, 59.
gezicht, 60. tekengereedschap.
Verticaal: 1. roofdiertje, 2. meisjes
naam, 3. part, 4. rondhout, 6. afne
mend getij, 7. jongensnaam, 8. tijd
perk, 9. orgelregister, 11. bevel, 14.
tijding, 15. pers. voomaamw. 16. sint
(afk.), 17. soort aap, 19. boom, 21.
nakomeling, 24. koning van Basan,
27. insekt, 28. bloeiwijze, 29. schortje,
30. telwoord, 33. deftig, 35. voorteken,
36. vordering, 37. familielid, 38. water
doorlatend, 39. praalziek, 40. onderste
molensteen, 45. Spaanse lengtemaat,
46. voorzetsel, 47. spil van een wiel, 48.
uitstap, 50. roem, 52. muzieknoot, 54.
plaats in Gelderland, 56. vogel, 57.
uitroep.
Oplossing t/m woensdag a.s. per
briefkaart zenden aan: Trouw/Kwar
tet, Postbus 859, Amsterdam. Links
boven vermelden: Weekendpuzzel.
Oplossing vorige puzzel
Hor.: 1. gamma, 5. melis, 9. tante, 13.
mare, 15. lak, 16. gram, 17. si, 19. term,
21. eren, 22. r.k., 23. ter, 25. stagnatie,
28. ree, 29. emoe, 31. sar, 32. met, 33.
gier, 34. eend, 36. toren, 38. krek, 40.
star, 42. ter, 43. taak, 45. ar, 47. Amer,
49. torn, 50. k.o., 51. riem. 52. parapet,
53. deel, 54. eb, 55. egel, 57. demi, 59.
go, 60. prul, 61. mis, 63. moot, 65. keel.
66. toets. 68. lork, 70. tien, 71. eed, 72.
eta, 74. soes, 76. eer, 77. penetrant, 80.
mee, 81. es, 82. aalt, 83. meer, 85. Rs,
86. adat, 87. dom, 89. Eris, 91. tikar, 92.
manie, 93. psalm.
Vert.: 1. geste, 2. mm, 3. mat. 4. Ares,
6. el, 7. laan, 8. ik, 9. tree, 10. aan, 11.
n.m., 12. erker, 14. erts, 16. grit, 18.
ieme, 20. maat, 21. eten, 22. reek, 24.
roes, 26. grot, 27. Amer, 28. riek, 30.
entameren, 33. grandioos, 35. dam, 37.
relatie, 38. kar, 39. karet, 41. repel. 43.
totem, 44. kolom, 46. rib, 48. ral, 49.
Ted, 50. keg, 56. gul, 58. mol, 60. peer,
61. mode, 62. ster, 64. trom, 65. kies,
66. tent, 67. stam, 69. keer, 70. teelt,
71. eelt, 73. snee, 75. sesam, 77. paar,
78. toon. 79. terp, 82. Ada, 84. ris, 86
A.K., 87. da, 88. mi, 90. sa.
De prijswinnaars zijn: de heer F. Th.
van Hom, Da Costalaan 61 in Amstel
veen; de heer R. van Wensen, Riet-
dekkersdreef 805 in Apeldoorn; de
heer M. H. de Wildt, Dilgtweg 24 in
Haren (Gro.).
Isc
4
it)
hij
tis
„Aan het plaatje te zien dacht ik
eindelijk eens een andermans lief
desbrief te mogen ontcijferen" be
kende J. W. Roobol (10) te Vlaar-
dingen.
De heer J. E. Vogel (185), die trouw
vanuit Neyveli (aan de rand van
de rimboe in India) inzendt, merkt
op: „Met liefdesverklaringen,
zoals heer Oord bezigt, hoef ik
thuis niet aan te komen". De
meeste vrouwen horen van hun
man liever lievere woorden dan
„niet piekeren, maar puzzelen",
zoals de heer Oord mejuffrouw
IJfer toefluisterde.
De woorden, die in de figuur wer-
Niet Piekeren
maar puzzelen
Oplossing 628e
opgave voor de
ladderwedstrijd
den verwacht, zijn in de figuur
opgenomen, die hierbij wordt af
gedrukt. Als hulpmiddel bij het
oplossen konden dienen twee
linialen, waarvan de een is genum
merd van 1 tot 26 met ernaast de
letters Atot Z en de ander is
genummerd van 26 tot 1 met let
ters van Z tot A. Door ze tegen
elkaar te leggen, zodanig, dat de
som van twee naast elkaar liggen
de cijfers de gegeven letterparen-
som aangeeft, zijn alle mogelijke
combinaties af te lezen. De heer J.
Kooi (113) te Vroomshoop voegde
zijn liniaal bij de oplossing.
DanQL. Dat stelde mij in staat de
letterparensommen te oncijferen,
die in de commentaren van de
inzenders voorkwamen.
M. Heemstra (18) te Hoogeveen
becommentarieert met „5254417
3733 931 3119 375217", hetwelk,
overgezet zijnde, is: Dank u wel
voor deze fijne puzzel. De heer M.
Qualm (226) te Amsterdam waar
deert. met 9 en vercijfert dat met
HA! „Moge deze kennismaking
uitgroeien tot een langdurige en
gelukkige echtverbintenis en
moge daarbij de invloed van me
vrouw C. Oord-IJfer in ruime mate
merkbaar zijn" wenst H. R. J. Has-
sink (74) te Twello.
„Een woord van lof voor de zetter,
die heel de cijferbrij foutloos in de
krant bracht", prijst P. A. Hoogen-
doorn (38) te Dordrecht het perso
neel van Trouw. En dan te weten,
dat zij zelfs nog een fout in de
kopij ontdekten, die te elfder ure
moest worden gecorrigeerd!
Mr. drs S. U. Ottevanger (135) te
Voorschoten schrijft: „Meestal
ontbreekt mij de tijd. Eigenlijk
ook nu, maar ik kon het gewoon
niet laten" en Janneke Blok (10) te
Utrecht „kon aan de vooravond
van een tentamen tussen het leren
door niet nalaten de oplossing in
te sturen" en zo stapte zij vpor 't
eerst de ladder op.
„Het idee voor deze puzzel vind ik
zeer goed. maar de woorden te
moeilijk" vond 'J. van Voornveld
(63) te Haarlem en J. J. A. Har
brink Numan (218) te Apeldoorn
vraagt zich af: „Hoe krijgt een
„normaal" mens dergelijke woor
den bij elkaar".
Velen vroegen naar de betekenis
van het woord „matbranden". Vol
gens Van Dalen is dat „door koken
in een vloeistof mat maken (van
zilver e.d.)"
„Leuke puzzel, maar gemakke
lijk" vond de heer D. Bastiani te
Hattem op 't moment, dat hij de
top van de ladder bereikte. W. van
Wouwe (86) te Hoorn vindt het
„een gezellige puzzel, misschien
wat gemakkelijk voor degenen,
die al vele malen de top bereikt
hebben" en de heer C. H. Wytzes
(229) te Son is het daarmee eens:
„Verbijsterend eenvoudig" is zijn
commentaar.
De waardering was gemiddeld 7,6,
verkregen als volgt: 3 (0,6%), 4
(0.1%). 5 (3,1%), 6 (17,2%), 7
(19,1%), 8 (40.9%), 9 (12,7%), 10
(6,3%).
Dé top van de ladder bleef staan
op 249. Daarbovenuit stegen: me
vrouw F. C. Arendsen-Willemsen,
Laan van Vollenhove 2597, 3706
HL Zeilt '9e maal); D. Bastiani,
Vliegenstein 13 8051 VD Hattem
(2e maal); N. Koning, De Hotma-
den 10 te Hoogeveen (5e maal); ir
P. G. Sinia, Dammolen 88 te Har-
melen (13e maal!).
Na jarenlang tegen de Nederland
se damestop te hebben aange
leund, heeft Lenie Geurts einde
lijk de nationale titel veroverd.
Voor al haar inspanningen voor de
damsport is dit een verdiende be
loning. Toch zal er voor het we
reldkampioenschap in december
nog heel wat moeten gebeuren wil
zij ook een redelijke kans maken
op de wereldtitel.
Zo zal zij een gedegen studie moe
ten maken van het spel 'van haar
Russische tegenstanders. Uit de
langzaam binnendruppelende
partijen blijkt duidelijk, dat ook
de Russische dames de laatste tijd
een geweldige ontwikkeling door
maken. De.lage klassering van we
reldkampioene Elena Michailows-
kaja in het jongste dameskampi
oenschap (1978) is voor diegenen,
die de ranglijst altijd als maatstaf
wensen te hanteren een overdui
delijk bewijs. Toch denk ik, dat
Lenie vooral in haar clubgenoot
Koeperman een voortreffelijk
trainer kan vinden. Door zijn gro
te kennis en ervaring is hij in staat
tot een uitstekende analyse van
het speltype van de tegenstander
en het aanpassen van het tactisch
concept daaraan.
Het spel van Lenie is klassiek geo
riënteerd en zij behandelt deze
klassieke spelpatronen volgens de
behoudende tempotheorie. Tot
nog toe vaak nog wat te passief,
maar daar zal ongetwijfeld nog
wel verandering in komen. Dat het
DIAGRAM 1
klassieke spelgenre de beste on
dergrond is die je je wensen kunt,
blijkt wél uit voorbeelden als Sij-
brands en Wiersma,'hoewel dit bij
laatstgenoemde misschien wel
minder opgaat want Wiersma
heeft altijd al wat meer het onre-
gelmatige genre opgezocht.
Vandaag blijven we stilstaan bij
Lenie's eerste en beslist niet laat
ste titel (hoop ik) en als eerste
fragment besteed ik aandacht aan
haar partij uit de laatste ronde
tegen de titelverdedigster Barba
ra Graas.
Zie diagram I
De diagramstand is ontstaan na
32. 36-31. Lenie vervolgde hier met
14-20 en verkreeg later erg goed
spel. (In tijdnoot wist zij toen zelfs
nog te verliezen, al was dat verder
van geen belang meer!) Het is ge
makkelijk te zien, dat zwart groot
voordeel heeft door het ontbreken
van een witte schijf op veld 35.
Maar als de positie wat langer
bekeken wordt, zal men tot de
ontdekking komen, dat zwart zelfs
direct kan Winnen met 323-
9!
Zo zal daarna op 33. 43-39 volgen
25-30 34. 34x25 23-29 35. 33x24 19x
30 36. 25x34 17-21. Verder volgt op
33. 48-42 natuurlijk 23-29 gevolgd
door 17-21 of 22. Na 33. 41-36 volgt
weer 23-29, omdat na slaan met
schijf 33 volgt 17-21 met schijf-
winst. Hetzelfde gebeurt ook na
slaan met schijf 34. Om die zetjes
naar veld 42 of 26 te ontlopen is
ook 33. 41-37 niet goed omdat dan
weer 25-30, 23-29 en 17-21x42 mo
gelijk is en ten slotte verliest 27-22
door 19-24! en het afspel met de
dammen is na 10-4 11-17 gewon-
p
m
s
H
m
-
m
'w
n
B
m
B
B
WaB,
m
mm
B
'w.
DIAORAM 2
nen voor wit. Jammer dat Lenie
dit heeft overzien, want dan zou
haar titel nog meer glans hebben
gekregen, dan nu overigens al het
geval is.
Zie diagram n
Vervolgens een combinatie uit de
partij Geurts-Polman. Hoewel
niet uitzonderlijk moeilijk en ei
genlijk voor Petra Polman ook wel
wat beschamend, want een derge
lijk talent hoort haar typecombi
naties natuurlijk wel te kennen,
won Lenie hier met het zetje van
Springer met 27-22 18x27; 32x21
23x41; 21-17 11x22; 42-37 41x32;
38x29 een schijf en even later de
partij.
Tenslotte nog het zetje van Loch-
tenberg, waarvan de Friese verte
genwoordigster Iepie Poepjes-
Koopmans tegen haar rivale Piet
je Veenboer-Haisma het slachtof
fer werd.
1. 31-27 19-23 2 33-28 17-21 3. 28*
19 14x23 4. 39-33 19-14 5. 33-28 5-10
6. 28 x 19 14 x 23 7. 44-39 10-14 en nu
volgde natuurlijk 27-22, 36-31, 32-
27, 37 x 10 en na 9-14 won wit een
schijf maar toch wist de zwart-
speelster met een slimme manoeu
vre het ergste te voorkomen, zodat
de partij nog remise werd.
Hoewel de stukken op het schaak
bord in feite niets anders verte
genwoordigen dan abstracte ma
thematische krachten, hebben zij
voor de schakers dikwijls een be
paalde gevoelswaarde. Weliswaar
zal geen schaker tijdens de partij
op het idee komen dat de loper
eigenlijk staat voor wat aan de
hoven de raadsheer van de koning
was en zal hij het paard niet als
een dier ervaren, toch gaat van
stukken een zekere psychologi
sche werking uit. Toen aan de
oud-wereldkampioen Boris Spass
ki werd gevraagd met welk stuk
hij eigenlijk het liefst speelde,
nam hij liefkozend de zwarte
dame in zijn hand.
De bekende biograaf van Freud,
de Engelsman Ernest Jones, heeft
eens een psychoanalytische ver
handeling over het schaakspel ge
schreven, waarin hij tracht uit te
leggen dat de koning de vaderfi
guur verpersoonlijkt. Jones ging
zelfs zover de schaker te beschrij
ven als de vadermoordenaar en
aan de hand van partijen van het
Amerikaanse schaakgenie Paul
Morphy, waarin de koning van
achteren wordt aangevallen, pro
beert Jones bovendien aan te to
nen dat het schaken een belangrij
ke homoseksuele component
heeft.
Wij schakers moeten om deze psy
choanalytische opvattingen altijd
erg lachen en wij beschouwen het
als een nieuw bewijs hoe belache
lijk het gebruik van symbolen als
potlood, toren, banaan, kopje,
zwembad, grot is ik laat het aan
de fantasie van de lezer over om
deze opsomming naar eigen belie
ven aan te vullen.
Als de koning in het schaakspel de
vader is, dan zou je zeggen dat
dame of de koningin voor de moe- diagram I
der moet staan en inderdaag heeft
een andere psychiater in een stuk
„de Mater dolorasa' iets dergelijks
willen aantonen. De dame is het
sterkste stuk uit het schaakspel.
Zij leidt meestal de aanval, zij
heeft de krachten van alle andere
stukken met uitzondering van
het vreemde paard in zich en zij
is het dikwijls die de vijandelijke
tar-'; 'Us?IHÉ
m 8.
A BAB
m gfl&nB
koning mat zet. Zo beschouwd is
het schaakspel een spel van twee
gezinnetjes tegen elkaar. Wie zijn
dame kwijt raakt is dikwijls verlo
ren en vandaar dat van het offeren
van een dame altijd een grote be
koring uitgaat, als daarmee de
partij wordt gewonnen. Het dame-*
offer is dikwijls een mechanische,
dwingende aangelegenheid, maar
soms is er wel eens een dameoffer
op de lange termijn, bat is dan de
hoogste combinatie, die je in het
schaakspel kunt uitvoeren. Wie
kent bijvoorbeeld niet het dame
offer dat Kotov in Zurich '53 tegen
Averbach bracht? Het is een klas
siek voorbeeld, dat nog steeds ie
dereen in bewondering achterlaat.
Zie diagram I
Wit: Averbach Zwart: Kotov
30. Dd7xh3ü 31. Kh2xh3 Tf6-
h6t 32. Kh3-g4 Pg8-f6t 33. Kg4-f5
(Zoals een konijn, gebioleerd door
een boa contrictor, schreef Bron-
stein.) 33.Pf6-d7 34. Tg2-g5 (Er
dreigde mat.) 34. Tb8-f8t35.
Kf5-g4 Pd7-f6t36. Kg4-f5 Pf6-(8t diagram II
37. Kf5-g4 Pf8-f6+ 38. Kg4-f5
Pf6xd5t 39. Kf5-g4 Pd5-f6t 40.
Kg4-f5 Pf6-g8+ 41. Kf5-g4 Pg8-f6t
42. Kf4-f5 Pf6-g8t 43. Kf5-g4
LeTxgS (Na een paar maal de zet
ten herhaald te hebben om de
tijdcontrole te bereiken, volgt het
slotspel.) 44. Kg4xg5 (Beter was
44. Le3 Le2 45. Lf4x f4x 46. Pf4x
Th4t 47. Kg3 Tf4x, maar ook dit is
hopeloos.) 44. Tf8-f7 45. Lf2-h4
Th6-g6t 46. K(5-h5 Tf7-g7 47. Lh4-
gS Tg6xg5t 48. Kh5-h4 Pg8-f6 49.
Pe2-g3 T(5xg3 50. Dd2xd6 Tg3-g6
51. Dd6-b8t Tg7-g8 en wit gaf het
op.
Wie weet echter dat de arme Aver
bach zeven jaar daarvoor even
eens met een schitterend dameof
fer had verloren? In de volgende
stelling had hij tegen de onbeken
de schaker Gusev zwart.
Zie diagram II
1, Dd6xe5ü f6xe5 (Wat heeft wit
eigenlijk voor zijn dame? Zo op
het oog niet eens een stuk, maar
toch staat hij gewonnen!) 2. Tal-fl
Tc6-c8 (Zwart kan niets doen: 2.
Te6x 3. Lc4 en hij staat mach
teloos tegen 4. Le6xt en 5. Tf8
mat.) 3. Le2-dl! (Het laatste witte
stuk, op weg naar b3.) 3Tc8-c4
4. Ldl-b3 b6-b5 5. Lb3xc4 (Wit
heeft al een loper voor de dame.) 5.
b5xc4 6. b2-b3 (Een ongeloof
lijk stille zet! Zwart is volkomen
passief, hij moet wel.) 6. a7-a5
7. b3xc4 De8-e7 8. Kgl-g2 'Weer
een stille zet. Ik zou deze partij tot
de stilste partij uit de schaakge
schiedenis willen uitroepen.) 8.
De7-a3 9. Tfl-f2 Da3-e7 10. Tf2-fl
(Misschien om zijn tegenstander
te treiteren, om diens agonie nog
langer te laten voortduren, her
haalt wit ogenschijnlijk zetten.)
10.g6-g5? (Murw geslagen doet
zwart een zet die zijn stelling nog
meer verzwakt. Maar in feite was
er geen redding meer. Natuurlijk
had wit zitten nadenken hoe hij na
opnieuw 10. Da3 had kunnen
winnen. Dat gaat op de volgende
imposante manier: 11. Tf7! Da2xt
12. Kg3 Da3 18 moet weer wor
den gedekt. 13. c5! Dc3x 14. Kg4
Dc5x 15. Tg7t Kf8 16 Tc7t en
wint.) 11. Tf2-f5 gS-g4 (Op 11.
a4 kan wit misselijk 12. a3 spelen,
waarna zwart verliest zoals in de
partij.) 12. c4-c5 De7-d8 13. c5-c6
Dd8-e7 14. c6-c7! En zo beslist deze
armzalige pion. Averbach gaf het
op. HIJ was ook typisch iemand
die meer van torens, dan van da
mes hield.
