Kirchentag zou bij ons niet kunnen Klacht van vakgroep:'kerkelijke' doctoraalexamens onwettig Dreigende breuk bij Roemeense baptisten pEnoiici Trouw Conferenties VANDAAG Bezinning op levensstijl in Zeeland VOORBUGAN' VRIJDAG 22 JUNI 1979 KERK TROUW/KWARTET door ds F. Mooi We kunnen rustig aannemen, dat de Duitse Kirchentag ook in Nederland meer bekendheid heeft dan onze bloedeigen Kerkenconferentie. Ik kom steeds nog meelevende kerkleden tegen en zelfs predikanten of pastoors die niet weten dat er in ons land al een jaar lang een Kerkenconferentie aan de gang is. Of ze weten in elk geval niet wat die Kerkenconferentie nu precies is en wil. Maar dat er in Duitsland Kirchentage zijn, weet iedereen. Daarvoor kun je zelfs in de meest geseculariseerde kranten lezen. Nu de Kirchentag In Neurenberg ach ter de rug is en wij ln ons land aan de tweede ronde gaan beginnen, is het interessant beide evenementen eens met elkaar te vergelijken. Er zijn enkele duidelijke overeen komsten en nog duidelijker ver schillen Overeenkomsten: Het thema van de Kirchentag was ..zur Hoffnung berufen". Dat is letter lijk hetzelfde als de titel van de bro chure van de Kerkenconferentie „ge roepen tot Hoop". BIJ ons gaat het over „rekenschap geven van de hoop" en „nieuwe levensstijl" en de samen hang tussen die beide. Onze ooster buren hadden met de hun eigen Gründlichkeit alles wat er tussen he mel en aarde bestaat en denkbaar is in verband gebracht met de christelij ke hoop In een programma dat een voudigweg barstte van de compleet heid. van de deskundigheid en van de ADVERTENTIE Inbreng van mannen van naam in kerk en samenleving. Dit alles was bestemd voor de gemeente", die massaal naar Neuren berg was gekomen. Het totale aantal aanwezigen bij de diverse program mapunten varieerde van 80.000 tot 100 000 In Nederland Is de Kerken- conferenUe ook heel duidelijk een zaak van en voor de gemeente. Bij ons zijn 30.000 40.000 mensen meer of minder acUef bij de zaak betrok ken. Dat is procentueel gezien aan merkelijk meer dan in Duitsland! Ik signaleer hier allereerst een overeen komst: het ls alles met het oog op de gemeente en op leder die daar op enigerlei wijze bij betrokken wil zijn Als derde overeenkomst noem ik de oekumenische gerichtheid. Hoewel het In Duitsland een Evangelischer Verschillen Kirchentag is, speelt de oecumene toch een grote rol. Zowel ln de zin van interkerkelijke ontmoeting en sa menwerking alsook en vooral van een gerichtheid op de gehele mensenwe reld en haar bewoonbaarheid, dichbij en aardewijd. Vandaag verschijnt het nieu we nummer van ZELFBESCHIKKING met opzienbarende artikelen, een interview, commentaren en impressies. Wilt u op de hoogte blijven van de situatie van Zuidmo- lukkers en Papoea's, neem dan een abonnement op ZELFBESCHIKKING. Vraag ter kennismaking in ieder geval vandaag nog een gratis proefnummer aan. Schrijf (portvrij) aan: antwoordnummer 175, GRONINGEN. Zuidmolukkers en Papoea 's zijn uw belangstelling waard! waarin opgenomen: De Rotter dammer. met Dordts Dagblad. Nieuwe Haagse Courant met Nieuwe Leidse Courant Uitgave: Trouw/Kwartel BV Hoofdredacteur Jen/e Tammmga Dwecteu' mg O Poslma HOOFDKANTOOH Posbus 859 1000 AW Amsterdam lei 020913456 teiei (3006 Ptxig'o 66 00 00 Bark Ned Oerbar* Rehenmqnr 23 00 12 574 GemeertcQito Amsterdam X11000 RE GO ROTTE ROAM/OORORECHT 3000 AX Rotterdam uw 010-11556 ei bejorgnq) M 010-115566 (redactie) lel 115700 (uitsluitend voor advertenties) Westblaak 4 Rofler dam REGO DEN HAAG LEIOEN Postbus 101 2501 CC Oen Haaq lei 070-465*45 PerMireel 22 Oer- Haag REGO NOORO OOST-NEOERLANO (u isluitend admmtstiat'C) P6*lt>os 3 SuOO AA ZmO-e lei 05200-17030 Me'kmarht 56 2eo*e Abonnementsprljien Pe» maand I 15.90 Pw kwart Ml I 47.70 P»| half «aar 95.40 Per taar 186 60 Adverteeteraneven op aanvraag U+ adressen boven) Orgave la-vtet>er<mer- «-H30 van m jamJag l m v^Sag Op rondéQ van 16- 20 uu» iele» 020-9'345* Opqavr in..advertences W X-0 136666 O» te^k aan Me* Adv aMeknq postbus *33 1000 AK AMSTERDAM Adreswtfigmgen vtDuHtK) sctmfl«k)k aan on/e Amsterdamse adressen ping: een echte evangelische motiva tie, een oproep tot bekering van men sen en kerken en structuren, omdat het Koninkrijk van God nabij is. Het Rijk, dat wij in Jezus, de Messias, zien aanlichten in onze hopeloze we reld. het Rijk waar wij om bidden, als wij Jezus' woorden naspreken, het Rijk dat wij zoeken, als wij Hem volgen hoe zou dat ons allen niet van de wijs brengen, als wij merken dat wij in een ander magnetisch krachtveld terecht komen dan dat van onze eigenmachtige polarisatie? Verdieping van de oecumene: je wa gen in het spanningsgebied tussen het Rijk van God en de rijken en de rijkdommen geestelijk en materi eel van deze wereld dat was in Neurenberg evenzeer aan de orde als in onze Kerkenconferentie. Van links naar recits: Bondspresident Walter Scheel, minister-president Franz Josef Strausz, Kirchentagspresi- dent Klaus von Bismarck en bisschop Krekel van het rooms-katholieke diosees Bamberg. In Nederland ls de doelstelling van de Kerkenconferentie geformuleerd als „verbreding en verdieping van de oe cumene". Vanuit de overtuiging dat de oecume ne zozeer een kernpunt van de bijbel se verkondiging ls, dat zij een priori teit is of zou moeten zijn voor alle gelovigen en voor elke gemeente, wordt gestreefd naar verbreding: méér mensen er bij betrekken. Tege lijkertijd wordt gewerkt aan verdie- Wat het eerst opvalt is de geweldige massaliteit van het Duitse gebeuren. Ik heb Duitsers gesproken die er juist daarom niet heen wilden: het herin nerde hen teveel aan vroegere Nazi- partijcongressen. Die angst ls begrij pelijk. Ik ben persoonlijk ook eerder wat allergisch voor zulke massale toe standen. Toch was het beslist geen grimmige, of eenvormig gediscipli neerde meute, bereid om zich door wie dan ook te laten manipuleren. Er waren gewoon ontzettend veel mensen, erg veel jongeren vooral, die heel verschillende meningen en inte resses hadden en ook mochten heb ben. Er was een ontspannen, feestelij ke sfeer. Hoe heel anders gaat het bij ons. Wij richten ons direct en vrijwel uitslui tend op wat er plaatselijk gebeurt. Onze deelnemers zitten in gToepen die in eigen kring en vervolgens on derling zich beraden op wat er plaat selijk oecumenisch gedaan kan wor den en moet worden. Dit vereist veel meer initiatief en creativiteit van ker keraden en parochieraden, van pasto res en gemeenteleden. Ze krijgen geen kant en klaar enkele-dagen-vul- lend programma. Ze moeten zelf en met elkaar aan de slag aan de hand van een aantal richtlijnen en vragen en opdrachten. Ga d'r maar aan staan! Gelukkig zfjn zoveel mensen er aan gaan staan. Er is in heel wat plaatsen ook Iets heel wezenlijks aan de gang. In hoeverre de Kirchentag in Duitsland via de deelnemers en de enorme publiciteit doorwerkt in de plaatselijke situatie, weet ik niet. De berichten die je daar over hoort zijn heel verschillend, van optimistisch tot zeer sceptisch. Ik denk dat in elk geval de plaatselijke kerken en ge meenten van Neurenberg een gewel dige kick gekregen hebben door wat er zich voor hun ogen en in hun midden afspeelde, vooral in de ge meenschappelijke avondmaalsvierin gen en in het geëngageerd zijn van zoveel Jongeren. Wij bewandelen een heel andere weg. In plaats van een vitaminestoot in één keer, schrijven wij een twee jaar durende kuur voor. Met meer of min der resultaat? Ook dat valt moeilijk te becijferen. In elk geval denk ik dat zoiets als een Duitse Kirchentag bij ons volstrekt onmogelijk is. om een aantal redenen: Wij zijn geen Duitsers. Wij hebben niet een organisato risch apparaat, zoals de Kirchentag dat heeft in een staf van uiterst be kwame lieden die twee jaar lang full time aan de voorbereiding werken. De organisatie had een mate van per fectie die je gewoon blij maakte als er eens een detail niet klopte. Door een speling van het lot kwamen een Ne derlandse R.K. pater en een N.H.- ouderling ln een tweepersoons bed terecht bij een faipilie, die zich ge meld had om een Engels echtpaar te ontvangen. Verder liep alles op rol letjes. Kerk en samenleving zijn in Duits land minder geseculariseerd met alle voordelen èn gevaren van dien dan bij ons. Het zou bij ons nooit zozeer geïntegreerd in het openbare leven van een grote stad kunnen ge beuren als dat in Neurenberg het ge val was. Dat blijkt ook in de publiciteit De Kirchentag is in de Duitse pers een welhaast nationale zaak. Bijna alle kranten wijden veel aandacht, soms in speciale nummers, aan dit evene ment. Onze jongeren behalve de E.O.- jeugd zullen niet gemakkelijk in zo groten getale willen bijeenkomen, uit angst voor manipulatie, indoctrina tie. onechtheid en vanuit een scepti sche instelling tegenover massaliteit in het algemeen. Indringend Sommige Nederlandse deelnemers in Neurenberg hebben gevraagd: kun nen wij in 1980 als slot van de Tweede Kerkenconferentie ook niet een grote kerkendag organiseren? Misschien is het mogelijk een landelijke bijeen komst van één dag te houden. Maar in een Nederlandse „Kirchentag" ge loof ik niet zo erg. Het is in Duitsland een instituut geworden, dat ook daar al bijna uit de hand loopt. Er waren veel meer deelnemers dan men ver wacht had. Op onze regionale kerke- dagen van de Kerkenconferentie die op veel kleiner schaal toch ook heel inspirerende programma's hadden, was de opkomst bepaald niet over weldigend te noemen. Wij zullen het in hoofdzaak moeten hebben van pro cesmatig werken aan de basis, met geduld en doorzettingsvermogen en vindingrijkheid. Niet zo spectaculair maar wel indringend. Ds. F. Mooi, hervormd predikant te Haren (Gr.), is coördinator van de Tweede Kerkenconferentie. ADVERTENTIE AM8TERDAM (ANP) Het opnemen van vakken, die vanwege de kerken worden gedoceerd (zgn. kerkelijke vak ken). ln het doctoraal examen als een formeel deel van dat examen is ln strijd met het academisch statuut. Het is een aantasting van het „open bare" karakter van het onderwijs in de faculteit der godgeleerdheid en raakt daarom een van de fundamen tele verworvenheden van het Neder landse onderwijsstelsel. Het tast de geloofwaardigheid van de faculteit aan Deze klacht van prof. dr J. Smit Slbinga. voorzitter van de vakgroep nieuwe testament, werd een dezer da gen op een openbare vergadering be handeld door de geschillencommissie van de faculteit der godgeleerdheid van de Universiteit van Amsterdam. De commissie zal binnenkort uit spraak ln deze zaak doen. De scheiding tussen kerk en staat aan de openbare theologische facul teiten is geregeld in de wet op het hoger onderwijs van 1878. Sindsdien wordt gesproken van de „duplex or- do" enerzijds zijn er door de kroon benoemde docenten („staatshoogle- raren"). anderzijds de door de kerk ten) benoemde docenten („kerkelijke hoogleraren"). De kerkelijke hoogle ren mogen examineren „bij de exa mens van de faculteit". De kerkelijke examens schreef de toenmalige staatssecretaris van on derwijs en wetenschappen, dr G. Klein, op 29 september 1976 aan het college van bestuur van de rijksuni versiteit te Lelden, „kunnen niet met recht worden geacht te behoren tot de ln het academisch statuur be doelde vakken en zij kunnen niet op grond van welke regeling dan ook tot bijvak van het doctoraal examen van de thologische faculteit van een rijksuniversiteit worden gemaakt." Pais, heeft zijn instemming met het betoog van dr Klein betuigd in een brief van 14 augustus 1978 aan het college van bestuur van de universi teit van Amsterdam. Gewoonterecht Namens het bestuur van de theologi sche faculteit betoogde de decaan, prof. dr S. de Boer (kerk en dogmen- geschiedenis), dat er inzake het opne men van kerkelijke vakken ln het doctoraalexamen sprake is van ge woonterecht. niet alleen aan de Am sterdamse. maar aan alle openbare theologische faculteiten. Bovendien is het accademisch statuut ln de sec tie theologie van de academische raad en de structuur van de theologi sche studie in het kader van de her- programmering ter discussie. Het zou van slecht bestuur getuigen, aldus prof. De Boer, van de ene op de ande re dag verandering ln de bestaande situatie aan te brengen. Bovendien is naar zijn mening zowel het niveau van de doctoraalexamens als de rechtspositie van de studenten ge- waarbord door een „aangepaste pro cedure" terzake, die de faculteitsraad in november 1978 heeft aangenomen. Student A. Korth, lid van het facul teitsbestuur, zei dat toewijzing van de klacht zowel de ontwikkeling van het wetenschappelijk onderwijs als de beroepsperspectieven van de stu denten op het spel zou zetten. Daar om pleitte hij ervoor de klacht niet ontvankelijk te verklaren. Mr B Olivier, wetenschappelijk me dewerker aan de juridische faculteit van de Universiteit van Amsterdam, achtte het belang van de klager „zon neklaar". De integriteit van de facul teit. waaraan de klager ls verbonden, is in het geding. Hij wees in dit ver band naar soortgelijke kwesties aan de theologische faculteiten van Gro ningen en Leiden en naar recente publikaties van mevrouw drs C. J. L. Kloos en prof dr H. Berkhof in „Uni versiteit en hogeschool". Uit Egypte Prof. dr P. A. H. de Boer, emeritus hoogleraar oude testament van de rijksuniversiteit Lelden, beantwoordt de vraag „of het wettelijk mogelijk en wetenschappelijk gewenst is de scheiding van staat en kerk ln het openbaar universitair onderwijs op te heffen", negatief. Dit schrijft hij in het woord vooraf van een recentelijk door Brill te Lelden uitgegeven bro chure: „Honderd Jaar, uit Egyp te Leidse opstellen over de scheiding tussen kerk en staat aan de openbare theologische faculteit". Hierin zijn bijeengebracht een voor dracht van prof. dr. P. A. H. de Boer en artikelen van mevrouw drs Carola, J. L. Kloos. Noortje Evertsen en dr P. Sj. van Koningsveld, die met prof de Boer deze brochure heeft geredi geerd. Er bestaan momenteel meerderheids besluiten van de openbare theologi sche faculteiten ln ons land, die heb ben geleid tot voorstellen tot herpro grammering van de studie, waarin de scheiding tussen staat en kerk wordt doorbroken. Deze voorstellen liggen met een gunstig advies van de acade mische raad bij de minister van on derwijs en wetenschappen ter goed keuring. De auteurs van deze brochu re spreken echter de wens uit „dat de verantwoordelijke instanties in de universiteit er nauwlettend op toe zullen zien, dat de wettelijke schei ding tussen staat en kerk aan de openbare theologische faculteiten strikt wordt nageleefd." Wending, het maandblad voor evangelie, cultuur en samenleving. In deze aflevering: JODEN EN CHRISTENEN IN GESPREK? Op die vraag gaan in: David Hartman, Coos Schoneveld, Awraham Soetendorp, Lea Goldberg, Hendrik Werkman, Professor Boertien, Maria de Groot, Marion Wolff, Ellen Flesseman, D. J. van der Sluis. Te bestellen bij: Boekencentrum. Postbus 84176. Den Haag: telefoon 070-512111 Stuur mij I exemplaar van het juninummer van Wending 5,25 verzendkosten) Stuur mij een proefabonnement van 4 maanden voor 10, Re-creatie in de Emmaui Priorij, Maarssen. 9-15 juli. Inl. en opg. tel 03465-61678 De Stad van Axen: omgaan met mensen, n a v het boek van Cuvelier, 9-14 Juli. Hedenesse. Cadzand (tel 01179-1654). MIDDELBURG De hervormde provinciale kerkvergadering (PKV) van Zeeland heeft de kerkeraden ln deze provincie opgewekt, de bezin ning op de nieuwe levensstijl in hun gemeenten te stimuleren De PKV wil. dal de gemeenteleden meedoen aan een brede maatschap pelijke discussie over de kernenergie. Men zou bij de overheid moeten aan dringen op meer onderzoek naar an dere energiebronnen en daarbij de bereidheid moeten uitspreken om een hogere prijs voor energie te willen betalen „We hebben de indruk." zo zegt de PKV. „dat velen de ontwikkelingen en daarin dus die van de kernenergie, ais min of meer vanzelfsprekend over zich heen laten komen Wellicht is er ook nu nog in de gemeenten sprake van pen zekere gelatenheid, waarbij men zich neerlegt bij uitspraken van deskundigen en besluiten overlaat aan de politici Alsof die iets anders kunnen doen. dan uitgaan van dat wat de meerderheid van de bevolking al of niet stilzwijgend van het be staan verwacht en wil maken Aanleiding tot de oproep was een brief van de provinciale hervormde jeugdraad na de gebeurtenissen in Harrisburg In deze brief werd gepleit voor het wtilleggen van kerncentrales (zoals ln Borsself) door Aided Schipper In Roemeense gevangenissen zit een klein aantal studen ten. die lid zijn van het Comi té voor Vrijheid van Gods dienst en Geweten, dat in april 1978 werd opgericht door een groep Jonge baptis ten, leden van pinkstergroe- pen en orthodoxen. Kortgeleden zijn Dlmitrie Iancolovici tot zes maanden en Traian Bogdan tot twee maanden gevangenisstraf veroordeeld. Ludovic Oswath is tot een onbekende penode dwangarbeid en Calciu Oheorghe tot gevangenis straf veroordeeld Petru Cocirten en Ionel Prejban zijn zojuist vrijgelaten Zondag 11 maart werd de leider van het comité. Pavel Niculescu betrok ken bij een aanrijding, die gelukkig goed afliep, maar die volgens hemzelf opgezet was door veiligheidsmensen, want hij herkende enkele van de ge zichten van de betrokkenen Alhoewel drie maanden gevangennis- straf niet bepaald prettig is, kun Je moeilijk van echte christen-vervol gingen spreken De zaak ligt daar voor dan ook Iets te ingewikkeld. In Roemenië is sprake van een groot scheepse opleving van het geloof, zo wel onder de orthodoxe als onder de bapUstenjeugd Er zijn een aantal begaafde Jongere theologen, onder wie de bekende ds Joslf Ton. die veel invloed onder Jongeren hebben. De regering heeft dat niet zo graag Het idee dat de godsdienst weldra zal uitsterven mag zij wellicht hebben opgegeven, maar een religieuze ople ving is haar waarlijk te bar. Jongeren van een christelijke jeugdgroep be schrijven de situatie als volgt: „De leden van de baptlstenkerk in Roe menië zijn diep verdeeld. De kloof loopt in hoofdzaak tussen de kerklei ders en de leden. De leiders hebben een geheel van ideeën overgenomen van de top van het ministerie van godsdienstzaken van ons land. Op deze manier vormen zij een vervol gingsorgaan net als de atheïsten, die besloten hebben het christendom af te remmen totdat het verdwijnt." De jongeren gaan verder „De leiders van het ministerie zijn diplomaten. Juris ten, professoren, psychologen en an dere intellectuelen. Zij staan tegen over de kerkleiders, die geen intelle- cuele bekwaamheden bezitten en ook weinig theologische en politieke in houd hebben Eigenlijk aanvaarden zij wat hun tegenstanders ook van hen verlangen De jongeren laten weten dat op het seminarie alleen studenten worden toegelaten van wie verwacht wordt dat zij weinig invloed op andere zul len uitoefenen. De morele normen zijn er laag en de meeste studenten zijn volgzaam. Intussen is ln Roemenië echter een nieuwe generatie gelovigen ontstaan, onder wie moedige intellectuelen. Zij vormden vorig Jaar het Comité voor Vrijheid van Godsdienst en Geweten Zij hebben zich voorgenomen de re gering te houden aan haar ln Helsinki gedane belofte, de mensenrechten te beschermen. Hun publikaties zouden zij aan de staatsraad, de minister van justitie en aan het ministerie van godsdienstzaken. Vervolgens kwa men zij bloot te staan aan allerlei vervolgingen. Zij werden door colle ga's en mede-studenten in het open baar gekritiseerd en belasterd. Er werd op aangedrongen dat zij zouden moeten opgenomen worden in psy chiatrische klinieken of gevangenis sen of dat zij het land uitgezet dien den te worden. Een van de comité- leden werd ontslagen. Drie kregen huisarrest. Zij werden er van beschul digd agenten van het imperialisme te zijn. De doelen van het comité zijn echter nogal simpel. Het wil alleen maar informatie geven over de lotgevallen van vervolgde christenen en hen hel pen en de verhouding tussen de ker ken verbeteren. Het comité wil zich verder verdiepen ln het verschijnsel van godsdienst in een socialistisch land. Dat klinkt allemaal niet zo im perialistisch. Het comité wil een open gesprek tus sen een vrije kerk en een vrije staat, het wil dat de godsdienstige groepen het recht van vergadering krijgen, dat de evangelische beweging in de orthodoxe kerk (het „Leger van de Kerk") officieel erkend wordt en dat de Roemenen openlijk hun geloof kunnen belijden. Intussen staat de baptistenkerk on der hevige druk om zich te distantië ren van de baptisten die meedoen aan het comité. De kerkleiding zou dan echter de kerkorde geweld moe ten aandoen. Intussen heeft de unie officieel verboden dat er openlijk voor de gevangenen wordt gebeden. Dit verbod is door enkele plaatselijke gemeenten in de wind geslagen. Zo is in Ploiesti ln de kerk gebeden voor Pavel Nlcolescu, een van de comité leden in moeilijkheden. AFWEGEN EN LATEN WACHTl Nog steeds hebben de christenen» Turkije die hier een soort asiel vra arl k) |ie rgi geen duidelijk antwoord op hun vraag. In het gesjacher met deze mensen is men geneigd aan mett van achter het ijzeren gordijn te denken. Nu zal er niemand voor 1 september het land uitgezet wordisc Daarmee zo bestaat nu de indnfëv moeten deze mensen uit de Bossche kerk gelokt worden. Daa bestaat er geen enkele zekerheid aanzien van de vervulling van hui gerechtvaardigde wensen. Nog stefoll wordt er gewerkt met „het schriji leed" dat men moet ondergaan hebben. Met andere woorden, mensen van deze groep moeten m#ra teruggaan, hoewel ze weten dat de stemming tegen hen bepaald vijandig is, ondervinden ze dan schrijnend leed het lust mij niettó J iets te bedenken van wat mensen^ elkaar ln zulke situaties kunnen aandoen dan vallen ze in de termen. Zo langzamerhand kan zich afvragen of deze mensen allet al gedurende hun verblijf in dit tolerante land niet voldoende schrijnend leed hebben ondervom En dat alles gaat door voor een »r christelijk beleid. Dit laatste is vo< velen een volstrekt onbegrijpc-li ikt onaanvaardbare zaak. Men zal ziel rk dan ook niet moeten verwonderen k wanneer ook dit beleid weer een aantal mensen zal doen afhaken v wat met dit christelijk geloof bedo 1 is. Daar kunnen de kerken niet teil opwerken. Daar stoot een actie ali Zending in Nederland uiteraard ht ei hoofd tegen. Mensen die zo gemakkelijk omgaan met hun medemensen en hen zo gemakkell itl laten wachten op duidelijkheid en hulp laden een enorme verantwoordelijkheid op zich en maken de indruk hierop nauwelijkr aanspreekbaar te zijn. Wij zijn verontwaardigd over Maleisië dati Vietnam-vluchtelingen de zee opjaagt. Daar gaat het om duizendje in een land dat totaal overbevolkt Die toestand kennen wij niet. lede ie vergelijking gaat hier mank, maar ie gaan rustig verder met ons afwei en laten wachten. nra l 11« 1 t dl Beroepingswerk NED. HERV. KERK Beroepen te streekgem. De Drie ie (wijkgem. Hem c.a.; toez.): A. Ko e kand. te Leeuwarden; te Oude Toj. A. W. v.d. Pas te Rijssen. Aangenomen naar De Kaag: C. Kf1 man, kand. te Zoetermeer. Bedankt voor Kinderdijk: C. J. Plas te Delft. Afscheid op 24 juni van Vollenhof2 P. C. Snoep, wegens vervroegd en taat om gezondheidsredenen. n Intrede te Exmorra: 8. Bronkh kand. uit Amsterdam; te Woerden n; te He«lj L. v.d. Geer uit Heukelum; veen: R. M. K. van der Grijp, heen docent aan de theol. facultei^ Sao Leopaldo (Braz.); te Amersfof1 J. W. v.d. Heide uit Leeuwarden 1 Dronten; P. Hetebrij uit Assen Middelharnis: G. C. de Jong uit M d' kapelle; te Benschop: A. C. Kort uit Waspik; te Utrecht: J. Noltes i Harde (leraar godsdienst-onder Mavo té Elburg); te Ermelo: A Troost uit Asperen; te Puttershi J. A. Woudenberg, kand. uit Ma sen.; op 27 juni te Uddel: F. Roest, kand. uit Wageningen. GEREF. KERKEN Aangenomen naar Nieuwegein: I Bos te Bolnes. Afscheid van Klundert-Zevenberi D. de Bruijn ber. te Den Ham; Utrecht-Oost (arbeid onder studei den): P. Heinen wegens benoen 1 tot leraar godsdienst aan de acad. Rehoboth te Utrecht; Rijnsburg: P. Huisman ber. te L warden-West; van Dirkshorn: A. tersma, ber. te Veenendaal; E. Thijs, ber. te Bloemendaal; van melo: A. IJkema ber. te Hoogevi van Dieren: J. M. G. Sijtsma. dii dezelfde dienst zal worden bevest als legerpredikant in lang verba r standplaats Nunspeet. Intrede te Westeremden: K. Jo kand. uit Kampen, te Metslawii Koopman, kand. uit Kampen; te terlee (Gr). W. J. Pantjes. kanc Meppel; te Assen: J. A. van de Pi uit Zeist; te Aalten: L. L. Pleijsr Krabbendijke; te Papendrecht: V. Schuddebeurs uit Ureterp. ;ant -«! Josif Ton De positie van Josif Ton is intussen niet duidelijk. Deze winter schreef hij een brief ter ondersteuning van het comité, maar later liet hij weer zijn afkeuring blijken dat het comité zich agressief tegen de hele kerkleiding heeft verklaard. Van Ton is bekend dat hij er alles voor over heeft om te kunnen doorgaan met evangelisatie werk. En daarvoor is het waarschijn lijk nodig lid te blijven van de officië le baptlsten-unle. Indien hij de unie vaarwel zou zeggen, zou deze vermoe delijk uiteenvallen. Dr F. Malmberg s.j. In Eindhoven ls plotseling overleden dr. Felix Malmberg s.j. (75). Pater Malmberg was Jarenlang professor ln de theologie aan de jezuïetenoplei ding „Canisianum" te Maastricht; tot 1967 was hij daar rector. Als expo nent van de speculatieve neo-scholas- tiek, de destijds gangbare rooms-kat- holleke theologie, maakte hij van zeer nabij de ontwikkelingen mee in de Nederlandse rooms-kathoiieke kerkprovincie. In de jaren '60 kwam hij regelmatig in conflict met de auto riteiten van zijn orde. omdat hij de ontwikkelingen weigerde te dwarsbo men. Malmberg was nauw betrokken bij de oprichting van de Katholieke Theologische Hogeschool te Amster dam (KTHAj, waar ook de jezuïeten opleiding werd ondergebracht. Sinds 1971 doceerde hij theologie aan het Loyola College In Baltimore (VS). GEREF. KERKEN (VRIJG.) Afscheid van Valkenburg en Katwijk: Th. Hoff wegens emerit van Assen-Zuid (miss.pred. te Cu ba, Brazilië): S. Braaksma, ber. tl Hertogenbosch. Intrede te Buitenpost: F. J. van H kand. uit Nagele; te Dalfsen: A.r man uit oldehoven. NED. GEREF. KERKEN Afscheid van Oosterbeek-Wolfb E. Zwarteveen te Kampen. Intrede te Amstelveen: K. H Groot uit IJsselmuiden. CHR. GEREF. KERKEN AFscheid van Gouda: W. van 1 wegens benoeming tot directeur het Ned. Bijbelinstituut te Bosch Duin. GEREF. GEMEENTEN Beroepen te Capelle a d. IJssel: I Moerkerken te Nieuw-Bijerland: Aalst, Sprang-Capelle, Scherpen! i Enkhulzen, Eindhoven en Ho* veen: A. B. v.d. Heiden, kand i Veen; te Enschede, Puttershi Borssele, Vlissingen, Bodegra Scherpenzeel en Katwijk aan Zet de Pater. kand. te Boskoop te Mid burg-Zuid, Goudswaard en Bosto M Golverdlngen, kand. t« thuizen Afscheid van Werkendam: J. KaJ ber. te Beekbergen. REMONSTR. BROEDERSCHAP Intrede te Meppel: mevr. E. van 8 nis uit Naarden.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1979 | | pagina 2