tletiekstrijd met lichtpuntjes
Nicols nog
klaar
oor titel"
9,42
Vakidioot
De NMB-Spaarbrief aan toonder
met Beursnotering.
Tom
Quinn
mensen
in de
sport
nk Brouwer verbetert ook record op 200 meter: 20.95 seconden
^uglas Morton tevreden werper in nieuwe, jonge ploeg
-^n der Stee moet
insoren ruiters
^Kamer bespreken
Een lucratieve spaarvorm:
iser eerste in
,'inde van de Aude
De NMB denkt met u mee
4-R
DAG 22 JUNI 1979
SPORT
TROUW/KWARTET
17
in d
oden
nkan
totk
iet k
a
g. Vr
voli
len.
>eve,
sseni
Theo Reitsma
SENDAAL Henk
er is de grote winnaar
!Sirden van de atletiekin-
4nd Nederland-Noorwe-
Nadat hij op de eerste
recordhouder 100 meter
jeworden. liep hij giste-
en nieuwe recordtijd op
10 meter: 20.95. Dat was
nderdste seconde snel-
ii|an de tijd van Raymond
nveen in 1975 in Mexico
'fnfccord had neergezet.
lil
tra's
Tel
rd
prolongeerde ook op de
f dag de verheugende medede-
it hij meer winst mogelijk acht.
[ing niet helemaal lekker. Het
ip wankelen wat me na zo n
meter overkwam, terwijl ik
toen net dacht dat er nog een versnel
ling los zou komen". Brouwer liep zijn
recordrace met een toelaatbare rug-
wind van 1.7 meter per seconde Met
zijn prestatie nadert hij nu de Olym
pische limiet van 20.6
Over het verwezenlijken van een
Olympische limiet behoeft Harry
Schulting zich geen zorgen te maken.
De atleet uit Vught. die op de eerste
dag een nieuwe nationaal record op
de 400 meter vlak vestigde, is op de
400 meter horden ver genoeg gevor
derd om op dat punt geen zorgen te
kennen. Op de horden liep hij siteren
een handtijd van 49.8, terwijl de elec-
tronische tijdwaarneming op dat mo
ment pauseerde. Daarmee onder
streepte Schulting dat hij bij de Eu
ropese top behoort. Het wachten is
nu op internationale confrontaties
waarvan de belangrijkste dit seizoen
in augustus vallen. Na de Europa
cup-wedstrijd volgende week in Zwit
serland trekt Schulting voor drie we
ken naar het Franse Font Romeu
voor een hoogtestage Daarna ver
schijnt hij op het Europese circuit
van invitatiewedstrijden In Roosen
daal zat hij tijdens het eerste gedeel
te van de wedstrijd te dicht op de
ROOSENDAAL - De Kemaanse atleet Henri
Rono zal zondag m Nijmegen niet deel kunnen
nemen aan internationale atletiekwedstrijden D«
alleliekbond van Kenia heelt Rono een startver
bod opgelegd hetgeen door de internationale,
amateur atletiek unie ilAAF) is overgenomen De
Engelsman Steve Ovett komt daarentegen wel
naar Nijmegen Oveet is Europees kampioen op
de 1500 meter en nummer twee van Europa op de
800 meter
horden en mislukte zijn pasritme
voor de laatste. „Daar had ik veertien
zijn pasritme voor de laatste. „Daar
had ik veertien en een halve pas in
plaats van veertien". erkende Schul
ting. ..Dan mis je eigenlijk net die
concurrentie die je juist dan nodig
hebt om harder te gaan."
Met atleten die hem tot een echte
wedstrijd prikkelen moet Schulting
dit seizoen nog de recordtijd van
Frank Nusse om zeep kunnen helpen.
..Maar een record komt altijd onver
wacht. De 400 meter van gisteren,
verwachtte ik niet. Toen dat gebeur
de hoopte ik ook op een recordverbe
tering op de horden, maar je ziet. dat
blijft nu nog uit."
In de interland van de heren die door
Nederland ruim werd gewonnen, was
voorts opvallend de terugkeer van
Evert Hoving die de 800 meter won in
1.48.2 voor Arno Körmeling in 1.48.7.
Hoving heeft lang met blessures
rondgelopen en lijkt nu weer de juiste
opbouw te hebben die een rentree,
ook in internationale wedstrijden
kan garanderen.
Ruud Wielart won het hoogspringen
met 2.17 en bevestigde daarmee dat
het oog van trainersmeester Tancic
toch wat te weinig over zijn trainings-
arbeid waakt. In april verbleef de
Duitse oefenmeester in Estenona in
Spanje en aan de training die daar
mogelijk was dankte Tancic de
vlucht die drie Duitse hoogspringers
kort geleden naar 2 30 meter maak
ten Wielart over de trainer: „Ze zijn
daar in Duitsland steeds op pad Het
is moeilijk om een periode uit te
kiezen om eens langs te gaan
Bij de dames vestigde de 19 jarige Els
Vader uit Souburg opnieuw de aan
dacht op zich. Zij lapt alle discussies
over haar armbewegingen terecht
aan haar laars en gaat gewoon door
lopend harder en jaagt zo op de re
cords van Wilma van Gooi. Met 23 43
was zij nu twee seconden boven het
200 meter record beland. De toekom
stige fysiotherapeute was de topper
uit het Nederlandse damesgezel
schap dat de interland tegen de No
ren eveneens met winst afsloot Een
andere goede prestatie werd trou
wens bij die dames nog geleverd door
Bea Wiarda. de Friese discuswerpster
die ondanks een blessure 53.90
haalde.
•orbr
len.
I b.l
en a
Nieu
Co Matoc
LRLEM Zes jaar geleden had Douglas Morton er in
iita Kansas geen flauw benul van dat er ook in Nederland
l gehonkbald. Tijdens een bezoek aan zijn zuster, die hier
en tijdje woonde, kwam hij pas tot die verrassende
lekking. Dat was in de herfst van 1974 en een paar
nden later nam Morton zelf actief deel aan zijn favoriete
rt in dit land. Bij de Haarlem Nicols openbaarde Morton
als een uitstekende werper, die een welkome versterking
k voor de toen bepaald niet door zwakte gekenmerkte
rlemse selectie. Morton wilde na zijn universiteitsperiode
wel wat van de wereld zien. Vandaar, dat hij het aanbod
te komen spelen graag accepteerde.
in bleek een blijver te zijn. Anno
is hij aan zijn vijfde seizoen bij
laarlemse ex-kampioen bezig,
seizoenen, waarin Norton vele
ten van het Nederlandse honk-
eerde kennen. Maar niet van
bal alleen. Douglas Morton
inmiddels een aardige betrek-
deel van de selectie uitmaakte, werd
gekenmerkt door het behalen van het
landskampioenschap, de Nederland
se beker en als klap op de vuurpijl de
Europa-Cup. Morton's wens iets van
dit continent te zien is in die periode
volledig beantwoord, mede door de
seizoenvoorbereidingen, die meestal
Douglas Morton: „Ik vind dat het een goede beslissing is geweest om verder te gaan met een
jonge ploeg."
gevonden bij een in Haarlem op Amerikaanse legerbases in West-
ohuujtigde Amerikaanse aannemers- Duitsland plaatsvonden. Tot het vo-
schappij. is getrouwd met een seizoen bleef de supprematie van
rlandse. spreekt Engels en Ne- de Nicols vrijwel onaangetast. Behal-
nds. voelt zich kortom best thuis ve de karrevracht internationals, die
ners derland, al levert het wisselvalli- Nicols op de been bracht, bleek de
Vrii imaat hem als werper toch wel- ploeg ook nog een fijne neus voor
^problemen op. Amerikaans talent te hebben. Morton
zelf had inmiddels in 1976 gezorgd
Morton bij Nicols begon gros- voor de komst van achtervanger Bill
e de Haarlemse club in landti- Kelley, een oude studiegenoot. (Mor-
Zijn eerste seizoen, waarin naast ton: „1977 was ons beste seizoen. Met
on ook landgenoot Steve Steitz de ervaren Nederlandse spelers en
Bill Kelley en Garry Holland eindig
den we toen bovenaan met een voor
sprong van twaalf punten).
HAAG De vier grote fracties
Tweede Kamer. PvdA. CDA.
en D '66 willen van minister Van
Itee van Landbouw en Visserij
'ij zijn plannen tot sponsoring
>ncoursen voor de wereldbeker
springruiters eerst in de Kamer
t bespreken. Leden uit deze frac-
jr j(J»ebben hierom in vragen van de
iter verzocht.
•acties willen weten wat precies
annen zijn. onder wiens verant-
delijkheid dat gaat gebeuren en
e organisaties daarbij worden
ikken. Zij vragen ook of het de
wo» eling is dat radio en televisie bij
p j- lies moeten worden betrokken
3 ini iet laatste het geval is. dan vindt
tamer dat minister Gardeniers
CRM. onder wie het omroepbe-
'alt. in de plannenmakerij moet
en betrokken. Mevrouw Garde-
363 is al lange tijd moeizaam bezig
lijnen op te stellen tegen sluik -
me op radio en televisie Dat
vanzelfsprekend voornamelijk
portgebeurtenissen.
Dat seizoen zou tevens de afsluiting
vormen van de grote Nicols succes-
senreeks. De oudere spelers binnen
de keuzegroep begonnen langzaam
maar zeker af te raken. Het Haarlem
se bestuur koos toen vrij rigoreus
voor een beleid zonder „top"-Ameri-
kanen". waarbij de jeugd van de vere
niging een grotere kans zou krijgen.
Morton bleef echter en werd met zijn
28 jaar min of meer een van de routi
niers van de ploeg. Onder leiding van
coach John Barrertt kwamen de
Haarlemmers dat jaar niet verder
dan een hoge klassering in de degra
datiepoule van de hoofdklasse. Mor
ton deed even als de rest van de ploeg
dat seizoen trouwens weinig van zich
spreken.
„Dat was een mentale kwestie." zegt
de Amerikaan op een zonnig Haar
lems terras. „Drie jaar achter elkaar
kampioen worden had de ploeg een
overdosis van zelfvertrouwen gege
ven. In 1977 verloor ik geen wedstrijd
als werper. Winnen was toen zo na
tuurlijk geworden en het ging alle
maal zo relaxed dat je het eigenlijk
niet zoveel meer deed. Zonder Ameri
kanen en met een aantal jeugdspelers
werd het het jaar erop allemaal veel
moeilijker. Bovendien werd het trai
nen voor de oude spelers een steeds
grotere opgave en kwamen we tegen
ploegen te staan, die koste wat het
kost van de Nicols wilden winnen. Ik
moet trouwens zeggen dat het in de
degradatiegroep in de tweede helft
van het seizoen een stuk beter ging.
Toen waren we al een beetje aan de
situatie gewend geraakt."
Ondanks de lage klassering blijkt de
toen ingeslagen weg, dit jaar het pad
van de herovering van de successen-
reeks Met een team. dat door Nicols
routinier Jan Dik Leurs gekscherend
wel eens is aangeduid als de „kinder
crèche", weet de Haarlemse vereni
ging de tribunes weer vol te krijgen.
„Voor het eerst sinds jaren moesten
er zondag voor de wedstrijd tegen
Amstel Tijgers weer eens twee kas
sa's open in plaats van één," meldt
Morton verheugd. „Ik vind dat het
een goede beslissing is geweest om
verder te gaan met een jonge ploeg.
In zo n ploeg is plaats voor een Ame
rikaan maar die moet er dan wel
precies in passen. Met Jack Shine
hebben we zo iemand gevonden. Die
jongen is nog maar 23 jaar en is naar
Nederland gekomen, omdat hij. net
zo als ik. nog wat van de wereld wil
zien." aldus Morton, die zich zelf al
niet meer tot de buitenlanders in de
Nicolsploeg rekent. „Dat zit me inder
daad een beetje dwars," zegt de wer
per wat later. „Ik speel hier nu al vijf
jaar. ik woon en werk hier, maar voor
de honkbalbond ben ik nog steeds
Amerikaan. Zelfs in Europa Cup-wed
strijden mag ik niet voor de Nicols
uitkomen. En dat terwijl iemand als
Angela, die vlak voor de aanvang van
het seizoen van de Antillen kwam, nu
al voor het Nederlandse team is gese
lecteerd. Maar ik ben toch ook niet
van plan om de Nederlandse nationa
liteit aan te nemen Ik weet nog niet
of mijn vrouw en ik hier inderdaad
willen blijven."
Maar terug naar de Nicols. Morton,
samen met Ron Giroldi, de voor
naamste werper van de Haarlem
mers. acht zijn ploeg nog niet in staat
dit jaar al voor een kampioenschap te
ADVERTENTIE
ICASSONNE Francesco Moser
- U'
e v«t de opmerkelijke reeks van Itali-
wielersuccessen in dit seizoen
meer gestalte gegeven. Na over-
ilngen van Saronni in de Ronde
Romandië. de Ronde van Italië
Midi Libre schreef Moser. in het
ar winnaar in twee klassiekers
énde van de Aude op zijn naam
.Italiaan dankt zijn eindzege aan
overwinning in de proloog en de
.iJallend passieve houding van het
ton in de eerste etappe, waardoor
er met vijf medevluchters in 26
meter een voorsprong van ruim
minuten kon opbouwen
ad e laatste rit. met start en finish in
I »i assonne 1166 kilometer), kwam
o'ev positie van Moser niet meer in
•90 ar. Villemiane. tweede op vijf se-
flen probeerde nog wel wat maar
J bekwaam afgestopt. Laurent,
jt op 7 seconden, kwam in het
door twee valpartijen.
"Effectief rendement dd. 19 juni 1979)
Een waardepapier aan toonder
dat op de Effectenbeurs verhan
delbaar is. De NMB Spaarbriefis te
verkrijgen in coupures van duizend
en vijfduizend gulden.
Gemakkelijk overdraagbaar,
ook als schenking en cadeau. Fis
caal voordelig voor hen die straks
door pensionering in een lager be
lastingtarief vallen: de rente is pas
na de datum van uitkering belast
baar.
Verkrijgbaar op alle NMB kan
toren. U kunt daar tevens, geheel
vrijblijvend uiteraard, de huidige
koers en het effectieve rendement
opvragen
NEDERLANOSCHE
MIDDENSTANOSBANK
zorgen: „We zijn nog in een opbouw
fase. Kijk maar naar de wedstrijd van
afgelopen zondag. Die vijfde innings,
toen er vier man van Amstel Tijgers
op één actie binnenkwamen, door al
lemaal fouten. Dat heb ik van mijn
leven nog nooit mee gemaakt. Dat zie
je alleen maar bij meisjes-softball.
denk ik. Maar van die fouten leert de
ploeg wel. Op de training van dinsdag
hebben we het allemaal nog eens rus
tig doorgepraat en gewoon tegen el
kaar gezegd, dat we tegen Storks dit
weekende weer punten moeten pak
ken. Vroeger verwachtten de mensen
altijd van je dat je won. Als je dan
eens verloor, dan ontstond er meteen
onrust. Nu is het allemaal anders.
Winnen betekent veel meer. omdat er
hard voor geknokt moet worden Ver
liezen daarentegen telt niet zo zwaar
meer en wordt sneller geaccepteerd
En daarbij komt nog, dat wij op dit
moment spelen met een stel jongens
die het nog niet allemaal perfect be
heersen, maar er wel hard voor willen
werken, het ze toch meer aan
spreekt."
Nicols heeft dit seizoen ook een ande
re coach. Huub Kool. voormalige spe
ler van de club. zwaait dit jaar de
scepter. Morton „Er is veel te zeggen
voor een Amerikaanse coach. Maar
die moet zich toch altijd aanpassen.
De discipline op trainingen bijvoor
beeld is hier veel minder dan in Ame
rika. Het communiceren met een Ne
derlandse coach verloopt toch beter
denk ik. Huub heeft nog weinig erva
ring. Maar hij heeft wel het voordeel
dat hij altijd als catcher heeft ge
speeld. Dan weet je toch veel van
iedere veldpositie af. Hij heeft een
moeilijke taak. Hij staat vaak voor de
keuze of hij een routinier of een jon
gere speler moet opstellen. Aan de
andere kant is dat wel goed. Er heerst
een goede stemming in de ploeg
waarvan ik denk dat die wel bijelkaar
blijft, en het gegeven dat er meerdere
spelers zijn voor een positie geeft een
gezonde concurrentie binnen de
ploeg."
Behalve de veranderende omstandig
heden binnen zijn eigen ploeg heeft
Douglas Morton in die vijf jaar bij de
Nicols toch ook veranderingen bin
nen het totale Nederlandse honkbal
gezien. Morton: „Het niveau in het
algemeen is beter geworden. Er zijn
meer goede ploegen gekomen. In het
begin waren er niet meer dan twee of
drie echt goede werpers. Maar nu zijn
het er wel zes of zeven. Ik denk dat de
komst van Amerikanen naar Neder
land daar wel wat toe heeft bijgedra
gen. Het is eigenlijk net zo met de
ontwikkeling van het voetbal in Ame
rika. Daar hebben ze ook Europese
spelers nodig om voetbal populair te
maken
Blijft de vraag waarom Morton vijf
jaar lang dezelfde club in voor- en
tegenspoed is trouw gebleven Be
taald wordt hij niet afgezien van een
kleine onkostenvoorziening. Morton
„Ik heb in de loop der Jaren wel wat
aanbiedingen van andere clubs ge
had. Maar die heb ik altijd naast me
neergelegd. Nicols heeft toen ik hier
pas kwam veel voor mij gedaan, on
der andere aan een baan geholpen
Het bevalt me nog steeds goed in
Haarlem. Vandaar dat ik hier nog
steeds speel"
Er waren momenten dat je dacht
Jeetje, daar komt ie weer aan.
over welk basketbalaspect zullen
we het nu weer hebben Niet om
dat je geen gesprekstof meer over
had. maar meer omdat hij nou
eens even niet over iets anders
kwam praten. Je wist het zeker:
basketbal, daar zou over gespro
ken worden.
Zo'n avond was bij voorbeeld zon
dag De Nederlandse herenbasket-
balploeg had na een goed spel van
Polen gewonnen. De wedstrijd op
zich stelde echter niets voor en ik
durf nog steeds te stellen dat Po
len er zich hoegenaamd niet voor
schaamde deze partij te verliezen.
Het zou hun een rotzorg zijn. ze
vende waren ze sowieso.
Het moet toen ongeveer zo gegaan
zijn: Quinn is nogal blij met zijn
ploeg die de kleedkamer ingaat en
de Amerikaanse coach voegt zich
bij zijn jongens. Hij beseft dat dit
een belangrijke overwinning is na
een toernooi waarin veel is misge
gaan. Na vijf minuten in spelers
kringen verkeerd te hebben stapt
hij naar buiten om volgens zijn
gevoel de aanwezige Nederlandse
journalisten-groep te woord te
staan Dat is immers bij de twee
nederlagen van de voorgaande da
gen ook zo gegaan. Quinn opent
dus de deur en ziet niks. hij stapt
naar buiten en kijkt de gang in en
ziet nog steeds niks. Dan wordt hij
langzaam boos en gaat de kleed
kamer weer in. Tegen de spelers
vaart hij op ongelooflijke manier
uit over het wegblijven van de
persmensen. Onder het motto: Je
ziet ze alleen als het misgaat, tiert
hij krachtig.
's Avonds om even voor enen ont
moeten wij elkaar in de bar van
het spelershotel. Ik heb het ver
haal van de spelers gehoord en
weet dus hoe kwaad en hoe verbit
terd hij is. Ik groet, hij groet. Niks
aan de hand natuurlijk en waarom
dan ook? Gewoon een coach, geen
vragen gesteld, meer niet. Maar
meneer is wel boos. We staan even
stil en dan vraagt hij: „Heb je de
wedstrijden van vanavond ge
zien?"
Die vraag ligt ongeveer in de lijn
van iemand die zo Juist van de
Canarische eilanden terugkomt
en dan de vraag voorgelegd krijgt
of hij nog wat in de zon gelegen
heeft. Ik knik dus en roep dat ik
het erg goed basketbal vond.
Quinn trekt dan zijn gezicht in een
scheve grimas en zegt: „Very good
basketball, very good, very good".
Steeds maar die laatste woorden
uitend verdwijnt hij bijna glimla
chend om de hoek. Als ik denk dat
hij weg is en me dus weer omdraai
is zijn gezicht echter plotsklaps
terug: „We hebben vanmiddag
ook goed tegen de Polen gespeeld.
Maar die wedstrijd zul je mis
schien wel gezien hebben!" Dan
verdwijnt hij en blijft er stilte.
Tom Quinn is bijna 50 Jaar oud en
Amerikaan. Hij is van beroep bas-
ketbalcoach en probeert dat be
roep zo goed mogelijk uit te oefe
nen. Met zwier heeft hij zich na
een bepaald niet onsuccesvolle
loopbaan in Amerika op het Euro
pese profcircuit gestort Eerst in
Nederland, daarna in België en
daarna weer in Zweden werkte hij
met clubteams. Hij behaalde suc
cessen, maar werd snel voor de eer
bedankt. In Italië was hij een
bondscoach voor de Nederlande
herenploeg en wel omdat ander
half jaar geleden de beste spelers
in Nederland vonden dat ze hem
maar moesten hebben, omdat
Quinn met zijn kennis en zijn in
zicht de redder des vaderlands zou
zijn.
Tom Quinn is een geweldig vak
man. beter te omschrijven als een
vakidioot. Zijn leven is één grote
ronde Oranje-basketbal. Hij leeft,
doet en denkt in die sport en heeft
het liefst dat de hem omringende
mensen datzelfde doen. Van zijn
spelers vraagt hij niet veel. als ze
dan maar precies doen wat hij
voor hen heeft uitgedacht. Met
andere woorden hij vraagt ontzet
tend veel van ze! Quinn bedenkt
lijnen binnen het basketbal en via
die patronen moet er maar ge
werkt worden. Iedere speler die op
zijn training komt krijgt een lijn-
nummer en gedurende de gehele
voorbereiding van een groot toer
nooi worden die bepaalde trajec
ten geoefend. Tot in den treure
werkelijk, of zoals één van zijn
belangrijkste spelers zei: „Tot we
die dingen niet meer konden zien.
We stonden te smachten om eens
een keer tien minuten te mogen
hollen, hij bleef maar over die tac
tiek lullen. Je werd er op het laatst
strontziek van".
Maar Quinn is Quinn en met ijze
ren hand houdt hij vast aan zijn
principes. Leuk of niet. het ge
beurt en daarmee toont hij aan
een volledig professionele coach
te zijn. Hij bedenkt, de spelers
hebben maar in te vullen. Als ze
het goed doen. oké. geen enkel
probleem, geen klopje na, maar
gewoon je taak vervult; gaat het
mis. dan strooit Quinn zout in alle
wonden Als het ware spuwt hij de
woorden dan in het gezicht van de
spelers, acteert soms uiterst sar
castisch voor buitenstaanders bij
het onbeschofte af om op zo'n
manier zijn spelers te prikkelen
Eén van zijn spelers. Van Helfte
ren .Ik kreeg vaak zo verschrik
kelijk op mijn sodemieter dat ik
dacht wat sta ik hier nou te doen.
ik word gewoon uitgescholden."
En schutter Akerboom ..Ik heb op
het punt gestaan weg te lopen, ik
laat me in mijn vakantie toch niet
door een man die toevallig mijn
coach is de hele dag verrot
schelden."
Leuke achtergrond dus voor een
nationale ploeg die een groot Eu
ropees toernooi moet afwerken.
En logisch dan ook dat in de broei
kas van de spelers er iets is gaan
werken. De ontevredenen, de in
Quinn's ogen dus mindere spelers,
begonnen langzaam op te spelen
en er was wrijving voelbaar na vijf
dagen.
Quinn's naam werd op dat mo
ment steeds meer genoemd Hij
zou te hard zijn. vooral te onper
soonlijk en zijn relaties tot de spe
lers zou tot een absoluut mini
mum beperkt blijven. Dezelfde
speler Van Helfteren zei daarover
„Ik heb nog nooit met hem over
iets anders dan basketbal kunnen
praten. Ik zou wel eens over een
ander onderwerp willen kletsen,
maar dat komt er beslist niet van.
Als je ziet hoe het aan tafel gaat
het is gewoon bespottelijk. Ieder
een komt zo vroeg mogelijk aan
tafel om maar niet bij hem In de
buurt te zitten." En een andere
van Quinn's spelers „Ik heb in
twee maanden precies één keer
door Mart Smeets
met hem gepraat Verder niet. Ik
heb wel eens het idee dat hij me
nauwelijks kent."
Quinn dus een merkwaardige zon
derling? Een ijskoude, onpersoon
lijke fluim van een coach die het
alleen maar voor geld doet? Nee:
Natuurlijk niet! Quinn is Quinn en
dat was van tevoren bekend. Bij
bondsbestuurderen en zeker ook
bij de spelers die hem zo adoreer
den. Quinn is niet geïnteresseerd
in het leven van zijn spelers. Hij
toont geen behoefte aan relatie
met Juist die mensen. Hij laat ze
als het ware links liggen, terwijl
hij toch een kaartenbak aan gege
vens van al zijn spelers in zijn
geheugen gegrieft heeft staan En
soms put hij uit dat geheugen.
Met kleine roffelende zinnen, vol
vergif, vaak humorloos. Maar. kei
en keihard.
Quinn is Quinn. Een vakman tot
en met. Totaal verslingerd aan het
basketbal en werkend met een
mateloze inzet. Een man met trots
ook. Een man die in de herfst van
zijn loopbaan staat en geen baan
voor het volgende seizoen heeft.
En daarom in Turijn bij het Euro
pees kampioenschap zo donders-
graag had willen schitteren met
het Nederlands team. Dat lukte
niet en Quinn versomberde. Speel
de conflicten uit via de band. Riep
tegen de spelers dat zeker zeven
van de tien hem door de pers ge
stelde vragen uitermate dom wa
ren en dat de verzamelde pers er
helemaal niets van kon. Riep te
gen de verzamelde pers dat zeker
zeven van zijn twaalf spelers niet
voldeden. En sprak en dacht ver
der de hele dag over basketbal.
De scherpe, gelijnde kop boven
het voortrollende lichaam De wat
danserig aandoende bewegingen.
En altijd maar schemaatjes teke
nend. op bierviltjes of servetjes,
de opzetjes van aanvallen, de per
soonsbeschrijvingen van zijn spe
lers aan andere coaches, de tekort
komingen van aanstaande tegen
standers. de fraaie momenten van
de voorgaande avondwedstrijden.
Het was en bleef basketbal. Maar
Quinn faalde niet in Turijn. Dat
wil zeggen, hij faalde niet op tech
nisch gebied. Hij was op en top
met zijn vak bezig. Hij vergat al
leen één ding en wel dat zijn spe
lers gewone, normale zielen zijn
die de basketbalsport leuk vinden
en die graag in het Nederlands
team spelen, maar die daarnaast
ook nog wel eens een keer willen
gaan stappen, zuipen, zwemmen,
dollen, vrijen of voetballen. En op
dat moment had Quinn geen en
kel antwoord klaar Hij kon niet
improviseren en had ook niet de
kracht te redigeren toen hem een
keer gevraagd werd of zijn spelers
op een vrije ochtend naar het
zwembad mochten gaan Vandaar
dat er een gesteven sfeertje over
bleef, waarin de spelers tegen de
uren knokten en zich getergd door
het grote toernooi worstelden.
Quinn bezocht in ae vroege och
tenduren een kliniek, coachte
s middags de wedstrijd van het
Nederlands team en zag en analy
seerde 's avonds twee topwedstrij
den Daarna liep hij nog wel eens
naar de bar om met iedere passant
over basketbal te praten. Reden
waarom ik wel eens dacht: ik wou
dat hij nou begon over die twee
verschrikkelijk lekkere Griekse
meiden die net binnengekomen
zijn. Dan opende hij zijn mond en
zei „Heb je .gezien dat de Oriekse
ploeg de beste rebounder van het
toernooi heeft?" Op zulke momen
ten moest ik aan de soms steige
rende spelers denken en keek dan
naar de Griekse inbreng in de bar.
Basketbal is erg leuk. je kan er
van leven, maar het is niet alles.
