Kabinetscrisis onverstandig
Tekening van een lezer
spreken zonder klappertanden
rouw Commentaar
tl8'
'Andriessen
moet ons
krediet geven'
Verplicht landelijk examen
geschiedenis niet in '81
lijnman en het parlement (1)
lijnman en het parlement (2)
rije baan
M;;
ederlandse arts op vrije voeten
CNV-voorzitter, ondanks bezwaren tegen bezuiniging:
zelf melken
vaste gast
redders
karl marx
oefenbom
UDAG 15 JUNI 1979
BINNENLAND
TROUW/KWARTET
lister Tuijnman van verkeer en
prstaat heeft natuurlijk geen
Inent het parlement opzettelijk
pen spel willen zetten. Er hoeft
Jl enkele twijfel te bestaan, ook
I na het pinnige interpellatiede-
fje van de PvdA-kamerlid Ed
Thijn, waarin termen als
Inachting voor het parlement",
T Kamer mag slechts voor ap-
fcsmachine spelen, dan wel
ptioneren als overbodig sluit-
niet van de lucht waren.
schien was het wel dit geweld,
de regeringspartijen al op de
rhand in de al te simpele verde-
jngslinie terugdrong van de mi-
sr heeft gelijk en de aantijgin-
van de oppositie zijn volko-
Juit de lucht gegrepen. Dat is
ner, omdat door het optreden
de minister het parlement wel
lijk in een moeilijke positie is
moeuvreerd.
kan onze volksvertegenwoordi-
geen enkele wijziging meer
"""^irengen in een ingrijpend ta-
rievenplan voor het openbaar ver
voer. Met ingang van 1 oktober
zullen de meeste tarieven van
openbaar vervoer grotendeels op
elkaar worden afgestemd en wel
zodanig dat het in de toekomst
mogelijk moet kunnen zijn (het
doet er niet toe waar) kaartjes te
kunnen kopen die overal geldig
zijn.
Om deze operatie mogelijk te ma
ken worden de tarieven met ge
middeld 5,5verhoogd. Dat is
hoger dan de procentuele stijging
van de kosten van levensonder
houd. Bovendien gaat het om een
gemiddelde verhoging die per ge
meente nogal verschillend zal uit
pakken.
Welnu voor de Tweede Kamer
geldt dat zij dit hele pakket moet
accepteren dan wel met een jaar
uitstellen met alle budgettaire con
sequenties van dien. Het zal duide
lijk zijn, dat geen enkel zichzelf
respecterend parlement dit zomaar
over zijn kant gaan.
hteraf zijn er natuurlijk duizen-
excuses te verzinnen waarom
Kamer zich toch maar in dit lot
:t schikken. Zo kan de minister
verdediging aanvoeren dat hij
ten tijdsklem is geraakt, onder
doordat ambtgenoten van
ie kot o over sommige onderdelen van
pakket anders bleken te
ltef ^n.
lelijk
bliek rendien is er het formele argu-
Jeesï ^at ^et ^'er s'ec^ts om u'1"
)duciren<^ be'eid gaat waaiover de
ister de Kamer niet vooraf be-
ft te raadplegen. En tenslotte is
- dat was vooral op dit punt dat
regeringspartijen overstag gin-
de overweging van de mi-
;r dat de Kamer het over de
ifdlijnen van de zaak wel met
eens kon zijn. Het nieuwe
lent zou daarom alleen maar
tariefstijging zijn en daarover
IM
;emeente Rotterdam hecht, in
;lijking met vorig jaar, minder
ir aan de bouw van een tunnel
le omgeving van de Van Brie-
loordbrug; bij niet-Rotterdam-
en niet-eilanders vooral be-
van de berichten over kilo-
Iers lange files bij de brug.
Iterdam heeft er nu ook wel
naar de capaciteit te vergro-
door de brug uit te kragen.
0 uitstekend plan, mits aan één
nrwaarde wordt voldaan, name-
dat de op deze manier verkre-
1 extra ruimte wordt gebruikt als
e baan voor het openbaar ver-
Een betere propaganda voor
openbaar vervoer dan zich on-
mmerd langs zuchtende en in
file opgesloten automobilisten
kken
N HAAG (ANP) De rechtbank
oede Izmir (Turkije) heeft een huisarts
Oldebroek gisterochtend veroor-
!ld tot een maand gevangenisstraf,
idat hij al twee maanden had geze-
kwam hij meteen op vrije voeten.
ens de juridische afdeling van de
VB, die de Nederlander heeft bij-
taan. mag de arts Turkije nog niet
laten omdat de openbare aankla
daar volgens de wet nog een ter-
in van een week heeft om in beroep
door Johan van Workum an Huub Elzerman
Toen de vice-vooreitter van de FNV, Wim Spit, vorige week
„massale demonstraties tegen de bezuinigingsplannen van
het kabinet" aankondigde, was op het zelfde moment al
duidelijk dat er volgende week dinsdag in Utrecht alléén
FNV'ers te hoop zullen lopen. „Iedereen is van harte welkom",
riep Spit wervend, maar de inhoud en de organisatie van de
betoging zal conform het FNV-beleid zijn." En eraan toege
voegd: „Nee, we hebben niemand gevraagd om mee te doen,
ook het CNV niet. De uitnodiging loopt via u, via de publici
teit."
behoeft de minister toch echt niet
vooraf de Kamer te raadplegen?
Zo eenvoudig is het echter niet. Zo
berust het laatste deel van de 's
ministers verdediging slechts op
veronderstellingen zijnerzijds.
Want over de nota van de minister
heeft de Kamer zich noch nimmer
uitgesproken.
En gegeven de omvang van de
tariefstijging ligt het zelfs voor de
hand dat de Kamer moeite met het
voorstel zal hebben. Het een is nu
echter aan het ander gekoppeld en
daarmee is de Kamer in een uiterst
moeilijke positie gemanoeuvreerd.
Formeel mag de minister dan wel
het gelijk aan zijn zijde hebben,
materieel heeft hij het gemeen
zaam overleg met het parlement
op zijn minst gezegd ernstig be
moeilijkt.
voortreppende bussen of trams,
laat zich niet denken. Vooral zij
die weten hoe zonder drastische
maatregelen^ ten bate van het
openbaar vervoer over een paar
jaar de blijde rijders in het spitsuur
zullen omkomen (en die ook an
derszins het land leefbaar willen
houden), dienen dit alternatief
blijmoedig onder ogen te zien.
Een onderzoek naar reismotieven
en -doel (in die stilstaande files is
daar ruimschoots tijd voor) biedt
de opgeslotenen in elk geval één
keer een aardig verzetje en geeft
de vervoersmaatschappijen de
kans om het aantal busverbindin
gen op een zo rationeel mogelijke
wijze uit te breiden en eventueel
de aanleg van nieuwe railverbin
dingen tijdig voor te bereiden.
Zoals gezegd, op dat moment was
duidelijk dat een organisatie met een
greintje gevoel voor eigenwaarde niet
op zo'n uitnodiging ingaat. Spit had
net zo goed kunnen zeggen dat hij er
niet over piekerde een telefoontje aan
het CNV te besteden. Toch is het niet
zozeer het wat onbehouwen uitnodi-
gingsbeleid van de FNV geweest dat
het Christelijk Nationaal Vakver
bond van deelneming aan de demon
stratie in utrecht en de stakingen
elders in het land heeft afgehouden.
Een politieke staking tegen een kabi
net is afgezien van enige geèstver-
wantschap met het CDA in CNV-
kring altijd al een teer punt geweest.
Een uitstekende kenner van de Ne
derlandse maatschappelijke verhou
dingen als Wim Spit weet dat natuur
lijk ook.
Het kost CNV-vooraitter Harm van
der Meulen dan ook geen moeite om
breeduit te argumenteren waarom
het CNV zich niet laat verleiden tot
een aanval op het voorbestaan van
het kabinet zelf. Waarom doet het
CNV niet mee? Het heeft per slot van
rekening moeite genoeg met het kabi
netsbeleid.
„Ik zou het," zegt Harm van der Meu
len, na een lange uiteenzetting, „geen
goede zaak vinden, wanneer het kabi
net zou vallen. Het zou betekenen dat
allerlei noodzakelijke beslissingen
worden uitgesteld, dat we met de
werkloosheidsbestrijding minstens
driekwart jaar achterop raken en dat
heel 1980 voor dat doel verloren gaat.
Een kabinetscrisis nu en ik zeg dat
los van de politieke kleur en samen
stelling van deze regering is onver
standig. Geen werkloze zou ermee
geholpen zijn. Hij zou het ook niet
begrijpen."
'Niet mijn zaak'
„Bovendien," Zegt hij ten slotte, „is
de val van het kabinet niet mijn zaak.
Vragen daarover moeten jullie aan
Ruud Lubbers stellen. Als hij meent
dat hij het kabinet om zeep moet
brengen, dan is dat niet mijn zaak.
Onze opzet is een ander beleid, niet
het kabinet naar huis sturen."
Het CNV heeft dus zo zijn bedenkin
gen tegen de stormloop van de FNV
tegen het kabinet. Van der Meulen
wijst erop dat zijn organisatie niet
eens is uitgenodigd om aan de de
monstraties mee te doen. Het CNV
zou zonder enige inspraak fungeren
als toehoorder. Bovendien zou deel
neming van de christelijke vakcen
trale op zijn zachtst gezegd inconse
quent zijn, omdat de FNV ook de
monstreert tegen de aftopping van de
prijscompensatie en dat is juist een
van de punten waarvoor het CNV zich
zeer heeft beijverd.
„Wij zijn in het algemeen," zegt Van
der Meulen, „er ook geen voorstander
van dat het kabinet inbreekt in al
afgesloten CAO's, maar van het geld
dat uit een aftopping voortvloeit kun
nen arbeidsplaatsen worden gefinan
cierd. En dat geeft voor ons de door
slag. Wij accepteren voor dit punt
ingrijpen in de CAO's."
Ook tegen de acties die de FNV over
al in het land organiseert, kijkt het
CNV vreemd aan. De vakbeweging
heeft immers met het kabinet een
conflict over Bestek '81. Wat heeft
een individuele werkgever daarmee
te maken? Er zijn zelfs werkgevers
bij voorbeeld in de welzijnssector
die in hun protest tegen Bestek '81
één lijn trekken met de vakbeweging.
'Politiek'
„Het is duidelijk," 2egt Van der Meu
len, „dat deze demonstraties en ac
ties een politiek karakter hebben.
Het gaat niet meer om kritiek op het
beleid. Nee, het hele kabinet moet
weg."
„Onze opvatting is dat maatschappe
lijke organisaties zoals het CNV
kanalen zijn taak als kritische organi
satie te vervullen. Zo zijn er de afgelo
pen dagen series gesprekken geweest
met de fracties van CDA, PvdA en
VVD.
Keuze
Onmiddellijk na de bekendmaking
dat het CNV niet mee zou doen aan
de demonstraties in Utrecht liet de
FNV weten dat ook de weigering om
zich aan te sluiten een politieke keuze
inhoudt. Ook de FNV zegt het kabi
netsbeleid te willen beoordelen, maar
wil bij een negatieve beoordeling de
conclusie trekken dat een kabinet
beter kan opstappen. Als het CNV die
conclusie uitsluit, zo redeneert de
FNV, dan is dat ook een politieke
uitspraak.
CNV-vooraitter Harm van der
Meulen
en politieke partijen principieel een
gescheiden verantwoordelijkheid
hebben. De vraag of de politieke sa
menstelling van een kabinet deugt,
moet worden beantwoord door het
parlement, niet door de vakbeweging.
Wij proberen wel invloed uit te oefe
nen op parlement en kabinet we
houden maandagavond een eigen de
monstratie tegen het kabinetsbeleid
maar we richten ons met zakelijke
kritiek op onderdelen van Bestek '81.
De vraag of er aan die kritiek politie
ke consequenties moeten worden ver
bonden, moet in het parlement wor
den uitgemaakt. Dat is niet onze ver
antwoordelijkheid. Het is wel zo dat
het CNV niet de straat op gaat wan
neer het kabinet in overleg met het
parlement een besluit heeft genomen.
Wij zijn zoveel democraat dat dan
voor ons de kous af is."
De CNV-voorzitter geeft ook te ken
nen dat hij niet te klagen heeft over
de mogelijkheden om zijn stem te
laten horen. Het CNV heeft volop de
gelegenheid om langs democratische
Tekeningen, bij voorkeur in liggend for
maat, sturen aan Trouw, jury politieke
prent, postbus 859, 1000 AW Amster
dam. Naam en adres aan de achterzijde
vermelden. Voor geplaatste prenten is er
een boekenbon.
te gaan. Of dit zal gebeuren was bij de
ANWB niet bekend.
De huisarts zat sinds eerste paasdag
gevangen op beschuldiging van dief
stal en poging tot smokkel van arche
ologische voorwerpen. Hij had in Ep-
hesus bij Izmir een steen opgeraapt
en daarna meegenomen van een ter
rein waar opgravingen werden ver
richt. Dat gebeurde tijdens een uit
stapje dat de familie Kuiper tijdens
een cruise maakte.
Van der Meulen: „Ik vind dat wij elk
kabinet, van welke samenstelling dan
ook, vanuit onze eigen verantwoorde
lijkheid moeten beoordelen op zijn
daden. Als een kabinet het in onze
ogen goed of slecht doet dan zeggen
we dat. Dat is dan een politieke uit
spraak, ingegeven door onze solidari
teit met werkenden en niet-werken- Positief
den, maar dat betekent niet dat we
ons bezig houden met de partij-poli
tiek."
een betere methode vinden dan Wille
keurig nu eens en dan de andere
groep te treffen.
Wij zeggen ook heel nadrukkelijk dat
er in en na 1980 een duidelijke poging
moet worden aangewend om de
doorsnee-inkomensgroepen op de
nul-lijn te krijgen en dat er een aftop-
ping komt van de prijscompensatie,
die werkelijk iets kan beteken voor
de bestrijding van de werkloosheid."
„Daar komt overigens bij dat de be
reidheid van grote groepen werkne
mers om een stukje van de prijscom
pensatie in te leveren een geweldige
uitstraling zou hebben in het bedrijfs
leven zoals van de ambtenaren, de
trendvolgers en de sociale-uitkerings-
trekkers. De beslist noodzakelijke
ombuigingen kunnen dan op een an
dere wijze toch worden bewerkstel
ligd." „Onze mensen willen overigens
best een stukje van de prijscompen
satie inleveren terwillen van de werk
gelegenheid. Die bereidheid hebben
ze al verschillende keren uitge
sproken."
Strategie
Van der Meulen signaleert ook een
verschil in strategie tussen CNV en
FNV. Beide vakcentrales hebben fun
damentele bezwaren tegen Bestek
'81, Maar het CNV wil zich tot het
uiterste wil inspannen om het kabi
netsbeleid om te buigen.
„Wij houden staande," zegt Van der
Meulen, „dat wij op onderdelen van
het beleid onze invloed ten goede van
de betrokken werknemers en sociale
uitkeringstrekkers hebben kunnen
aanwenden. Wij hebben ons veel in
spanningen getroost, toen het ging
om de handhaving van de koop
kracht van de doorsnee-erknemer.
wij hebben voorgesteld om de salaris
sen van de ambtenaren en sociale
uitkeringstrekkers niet met een half
procent voor iedereen te korten, maar
met 0,3 procent voor de laagste en 0,7
procent voor de hoogste inkomens
groepen, wij hebben voor elkaar ge
kregen dat er geen enkele korting is
toegepast op de salarissen van de
mensen die zich laten omscholen in
de Centra voor Vakopleiding Volwas
senen. We doen ons uiterste best om
het beleid om te buigen."
Constructief
„Het CNV bestaat dan ook niet uit
een club „nee-zeggers". We proberen
met constructieve tegenvoorstellen
het beleid zodanig om te buigen dat
de sterkste schouders de zwaarste
lasten te dragen krijgen.
Zo zijn wij voor een belastingverho
ging naar draagkracht, omdat we dat
Van der Meulen voegt hier aan toe
dat hij het postief vindt dat de FNV
in tweede instantie welwillend heeft
gereageerd op de plannen van opposi
tieleider Den Uyl, die immers een
straf inkomensbeleid in de plaats wil
zetten van verdergaande bezuinigin
gen. Het kabinet zou er volgens hem
verstandig aan doen om in te spelen
op dit soort signalen van de vakbewe
ging. Vooral in vooruitzicht van de
problemen in de jaren '80 en '81 zou
dat dringend gewenst zijn.
„Het kabinet," zegt hij, „moet vóór 1
juli wat gas terugnemen. Het moet
niet alleen kijken hoe 1979 kan wor
den binnengehaald, maar ook op 1980
letten. Als ze 1979 met huid en haar
willen binnenhalen, dan is 1980 be
dorven. Daarom moet minister An
driessen ons wat krediet geven."
Uiteraard zou aanvaarding van de
voorstellen van de vakbeweging door
het CDA de coalitie met de WD
onder grote druk zetten. Maar Van
der Meulen wijst de suggestie van de
hand, dat vragen om een fundamen
teel ander beleid hetzelfde is als het
vragen om een ander kabinet.
„Wij hopen een willig oor te krijgen
bij het kabinet en bij het CDA voor
onze voorstellen." zegt Van der Meu
len ten slotte „En het kan best waar
zijn dat het consequenties kan heb
ben voor het kabinet als wij onze zin
krijgen, maar daar hoeft het CNV
geen rekening mee te houden. Als het
CDA onze voorstellen overneemt en
dan geen kans ziet om ze over te
brengen op de coalitiepartner dan
moeten zij daar consequenties uit
trekken. Niet wij."
Van onze onderwijsredactie
DEN HAAG Er komt in 1981 nog geen verplicht landelijk
eindexamen geschiedenis. Staatssecretaris De Jong heeft de
beslissing over deze kwestie tenminste een jaar uitgesteld. Hij
wil de vraag of geschiedenis landelijk moet worden geëxami
neerd opnemen in de examennota die hij begin volgend jaar
wil publiceren.
Geschiedenis is het enige eindexa
menvak waarvoor nog geen centraal
schriftelijk eindexamen verplicht is.
De meeste scholen beperken zich tot
het door de eigen leraren afgenomen
schoolonderzoek. Slechts een kwart
van de scholen doet vrijwillig mee
aan het experimentele landelijke
examen, dat door een speciale staats
commissie wordt ontworpen.
Deze staatscommissie is in 1971 inge
steld om de mogelijkheid te onder
zoeken van een centraal schriftelijk
eindexamen. Er is nu enkele jaren
met zulke examens geëxperimen
teerd, maar de meningen hierover lo
pen uiteen. De staatscommissie zelf
heeft de staatssecretaris aangeraden
in 1981 een verplicht examen in te
voeren. Maar de Vereniging van lera
ren Geschiedenis en staatsinrichting
in Nederland (VGN) heeft zich on
langs uitgesproken tegen zo'n ver
plichting. Een van de argumenten
was, dat de vrijheid van de scholen te
veel wordt Ingeperkt.
Staatssecretaris De Jong, zelf ge
schiedenisleraar voordat hij op het
ministerie terecht kwam, lijkt wel
voor deze redenering te voelen. Ook
vanuit het bijzonder onderwijs wordt,
aandrang uitgeoefend om in de eind
examens rekening te houden met het
eigen karakter van de school.
Hoe staatssecretaris De Jong deze
problematiek moet oplossen is nog
onduidelijk. Want als hij het centraal
schriftelijk examen voor geschiede
nis facultatief stelt, zal dit ook gevol
gen hebben voor andere vakken. Een
vrijere opzet van het gehele eindexa
men is echter weer in strijd met het
streven vanuit het hoger onderwijs
(o.a. de commissie-Wiegersma) om
het centraal schriftelijk eindexamen
extra te benadrukken.
Een doorkneed redenaar zal het
niet overkomen. Die krijgt niet
plotseling rode oren tot een volle
dig rood hoofd, houdt niet mid
den in een zin op omdat zijn
tanden klapperen en zijn knieën
knikken, stottert niet en heeft
geen drijfnatte handen van
angst: daar merkt zijn gehoor
niets van.
De meeste mensen hoeven niet in
het openbaar te spreken en dat is
maar goed ook. Want veel van
hen zouden wat je noemt de ze
nuwen hebben. Plankenkoorts
dus, die absoluut lijkt te ontbre
ken bij dominees, vakbondsmen
sen, voordrachtskunstenaars,
t.v.-presentatoren en al die ande
ren voor wie spreken in het open
baar bij hun vak hoort. Nou, ver
geet het maar. Iedereen heeft
plankenkoorts in meer of minde
re mate. En spreken in het open
baar kunnen we ook allemaal.
Als we maar willen. Dat zegt Bert
Edens tenminste in zijn juist bij
Educaboek in Culemborg ver
schenen boekje „Vam Stamelaar
tot Redenaar" 15), een instruc
tief werkje aan de hand waarvan
een aanstaand spreker in elk ge
val de techniek onder de knie
moet kunnen krijgen. Spreken,
zegt hij, is geen gave, maar een
vaardigheid die men door oefe
ning kan ontwikkelen. „Het argu
ment dat .zenuwen" iemand be
lemmeren voor een groep te spre
ken, is vrijwel altijd onjuist.
Plankenkoorts moet men niet
zien als een remmende factor:
elke spreker heeft planken
koorts, maar die belemmert hem
niet een goede prestatie te leve
ren. Integendeel: degene die to
taal onbevangen het publiek te
gemoet treedt, die een ander
koud laat, verricht zelfs een min
dere prestatie dan degene die wel
gespannnen is. Die spanning
komt voort uit de zorg die de
spreker heeft, of zijn voordracht
goed overkomt bij het publiek;
de totaal onbevangen en onbe
kommerde spreker maakt zich
daar niet druk om".
Al sinds jaar en dag wordt be
weerd dat de kunst makkelijk
aan te leren valt op de mondelin
ge cursussen die her en der in het
land gegeven worden, en nu het
ook schriftelijk kan moeten we
haast wel aannemen dat het waar
is. Maar even waar is, dat het
bijna niemand zomaar komt aan
waaien. Je moet er wat voor
doen. Leren hoe je moet begin
nen, en hoe je een punt achter je
verhaal moet zetten bij voor
beeld. Dat je niet te lange, inge
wikkelde zinnen maakt, geen on
begrijpelijke woorden gebruikt
en niet in herhalingen vervalt.
Edens geeft bladzij na bladzij
voorbeelden van hoe het moet en
niet moet, aan de hand van cita
ten uit boeken, toespraken van
diverse jaargangen en uitspraken
van taalverbeteraar Vondeling.
Hoe het niet (meer) moet illu
streert hij onder meer met een
aanhef die in de vorige eeuw ge
bruikelijk was bij de opening van
het academisch jaar: „Edele jon
gelingen, kweekelingen dezer
doorluchtige school, de vreugd
uwer ouders, de hoop uwer leer
meesters, en de toekomstige
roem van het Vaderland. Uitgele-
zene jongelingschap". Plechtige
woorden gebruiken vindt Edens
ook maar niks. Voor „ont
vreemd" moeten we gestolen ge
bruiken, voor „reeds" al voor
„gaarne" graag en voor „naar
stig" ijverig, zegt hij.
Een apart hoofdstukje vormt de
houding van de spreker. Met de
handen zitten sprekers nogal
eens in het haar letterlijk. Ze
wrijven over hun neus, krabben
zich achter het oor, houden hun
handen op hun rug of voor hun
buik, allemaal van die onzekere
gebaren die het publiek beslist
opvallen. In elk geval laten zien,
die handen, adviseert Edens.
Sprekers beginnen ook vaak.
zegt hij, met op één been te steu
nen, en vervolgens van het ene op
het andere heen en weer te wiebe
len. Dat irriteert de luisteraar,
net als krakende schoenen of
klossende klompschoenen. Echte
regels voor hoe het dan wél moet
zijn overigens niet te geven.
Wie nog maar aan het begin van
zijn lessen staat, zal maar moei
lijk kunnen geloven zelf nog eens
voor een publiek te staan dat aan
zijn lippen hangt. Maar volgens
Edens moeten we er ernstig reke
ning mee houden dat ook voor
ons het uur aanbreekt waarop we
het spreekgestoelte zullen be
klimmen, want steeds meer men
sen moeten wel „sinds inspraak,
democratisering, ondernemings
raden gemeengoed zijn". Naar
stig pardon, ijverig het
boekje bestuderen dus maar, en
met Je knikkende knieën en tril
lende piepstem flink voor de spie
gel oefenen voor als het zo ver
komt. Edens vindt leren spreken
zelfs zo belangrijk, dat hij het als
facultatief en liefst verplicht exa
menvak zou willen invoeren,
want „spreken en schrijven beho
ren in Nederlandse scholen ge
lijkwaardig te zijn".
Een beker melk vindt gretig af
trek bij de kindertjes van een
kleuterschool in München. Mis
schien zijn niet eens alle kleu
ters zo dol op melk, maar omdat
ze hun bekertje zelf uit de als koe
vermomde koelmachine mogen
tappen gaat de melk er in als
limonade.
Een 76-jarige vrouw blijkt al
meer dan een halve eeuw in een
ziekenhuis in het Noorditaliaan-
se Modena te verblijven, en ze
vindt het er nog fijn ook. Sinds 1
december 1927 ligt en loopt de
vrouw afwisselend in hetzelfde
ziekenhuis: ze lijdt aan bronchi
tis en heeft vaak koorts. Als ze
zich goed voelt helpt ze in de
linnenkamer. Een Italiaanse
journalist ontdekte de record-
houdster, toen ze als ziekenhuis
patiënte voor de Europese ver
kiezingen naar de stembus
kwam. Op zijn vraag of ze nooit
de aanvechting had zo gauw mo
gelijk uit het ziekenhuis te ver
dwijnen, antwoordde de patiënte
dat ze daar zelfs met Kerst of
andere hoogtijdagen geen enkele
behoefte aan had: „Op die dagen
bid ik extra om hier maar te
kunnen blijven".
plomatieke bagage was. De rat
ten kwamen dus als redders in de
nood toen ze de zakken zo ver
open knaagden dat de marihua
na er uitstroomde. De Roemeen
se ambassade in Monrovia zei
overigens niets van de zending af
te weten.
Op een velling in Parijs komt op
4 Juli een origineel exemplaar
van Karl Marx' Communistisch
Manifest onder de hamer. Het
stuk, dat in 1848 in Londen
waar Marx toen als banneling
woonde verscheen, is in het
Duits gesteld Het is 23 pagina's
dik en gedrukt op krantepapier.
Marx heeft het indertijd op eigen
kosten uitgegeven Het is sinds
de oorlog pas het tweede exem
plaar dat publiekelijk verkocht
wordt. De waarde wordt op een
kleine honderdduizend gulden
geschat.
Een inwoonster van een dorp bij
Manilla, de hoofdstad van de Fi
lippijnen, liep van schrik een
shock op toen ze uit een laag
overkomend vliegtuig twee bom
men zag vallen, die enkele woon
huizen zwaar beschadigden. Het
bleken nepbommen van beton te
zijn, tijdens een oefenvlucht af
geworpen door een straalge-
vechtsbommenwerper van de
Amerikaanse luchtmacht.
Waren er geen hongerige ratten
op het vliegveld van de Llberaan-
se hoofdstad Monrovia geweest,
dan had die lading marihuana
misschien nog een kansje gehad
het land binnen te komen. Zeven
zakken vol met het spul, bestemd
voor de Roemeense ambassade,
gaven de luchthavenpolitie toch
al te denken, maar ze kon er niet
zomaar aankomen, omdat het di
