Een slecht plan om kosten van de
gezondheidszorg omlaag te helpen
Oppositie wil invloed
Kamer bij benoemingen
Hoge Raad uitbreiden
De tekening van een lezer
Trouw
Commentaar
gedenksteen uit japanse stad
5'
Spoorwegstaking
Fundamenteel uitgangspunt van ziekenfondswet zou verlaten worden
Beledigend voor
de huisartsen
(Automobilist rijdt na ongeluk door
Olieprijs
echte snoopy
Geen reclame
bof
geen geweld
Columbo
USD AG 13 JUNI 1979
BINNENLAND
TROUW/KWARTET
Ken behoeft geen kenner van de
pschiedenis van ons land te zijn
nn te weten welk een geladen
itekenis het woord „spoorweg-
.«iking" daarin heeft. Die wat
motionele sfeer om een woord is
pchter geen reden om bij voorbaat
ipaniek te raken, nu de vervoers-
onden van de FNV hebben ge-
met een spoorwegstaking
maandag aanstaande. Ten
;te is de rol van het spoorweg-
keer op het ogenblik binnen het
:heel van de vervoersmogelijk-
(helaas) heel wat bescheide-
dan in 1903 en 1944 en ten
•ede is de staking naar de duur
ten van bescheiden omvang.
leel wat -mensen zullen als de
iking doorgaat maandagmor-
last ondervinden, maar ander-
jjns is het duidelijk dat de Ver-
ibonden bewust een zo gela-
viden woord hebben gebruikt voor
dreigement aan de NS-directie
om dat dreigement zo indrukwek-
Qy kend mogelijk te doen zijn.
■I® Belangrijker zijn toch de principië-
m( Ie overwegingen, die aan een oor-
ïai deel over de FNV-oproep ten
U grondslag dienen te liggen. De re-
heeft inmiddels aangekon-
dat het na de spoorwegsta-
van 1903 tot stand gekomen
Ulfjiakings verbod voor ambtenaren
ltiopde helling gaat. Die toezegging
kwam ten eerste omdat het niet
door d k-en-dun is vol te houden
;H|dat alle ambtelijke werkzaamhe-
Sjden zo gewichtig zijn dat zij niet
principe het stakingsrecht toekent.
De Nederlandse regering heeft bij
de parafering ten aanzien van amb
tenaren een uitzondering gemaakt;
niet uit liefde tot een streng verbod
en een onvermogen om te onder
scheiden tussen alle categorieën
ambtenaren, maar juist uit behoef
te om heel subtiel te onderschei
den. Minister De Ruiter van justi-
door Jelle Jan Klinkert
Je lukraak verwijzen naar allerlei wil
lekeurige specialisten, alsof ze hun
patiënten min of meer automatisch
uit luiheid doorsturen. Het is daarom
tie heeft zich bij het debat in de De gezondheidszorg in Nederland wordt duurder en duurder, goed eens meer precies te kijken hoe
Tweede Kamer zelfs strikt op een Vooral de tweede lijn ziekenhuizen met specialistische hulp nmVuiteiét werkeUJk'
termijn vastgelegd voor de tot- kost erg veel geld. Als je in de gezondheidszorg de kosten-
standkoming van zo'n uitzonde- ontwikkeling wilt afremmen, wat ligt er dan meer voor de ai meteen is op te merken, dat er
ringsrege! voor heel urgente over- hand dan ervoor te zorgen, dat er minder mensen in die verschillende soorten verwijzingen
tweede lijn terecht komen? En wie verwijst de patiënten naar
de tweede lijn? Juist, de huisarts. Daarop moeten de maatre
gelen zich dus richten.
heidsdiensten: 1980/1981.
ïj
dinH rl
5 net de diensten van het particulie-
i|t bedrijf kunnen worden vergele-
M ken en tweede omdat het Euro
pees Sociaal Handvest alle werk-
l nemers (én die van de overheid én
die van het particulier bedrijf) in
Dat overwegende is het de vraag of
de FNV-bonden er goed aan doen
met hun aangekondigde (en for- PP deze eenvoudige gedachtengang
j tf Is het plan gebaseerd, dat voorzitter
meel nog steeds verboden) acties van jje Nederlandse Vereni-
van maandag door deze nieuwe ging van Ziekenfondsen op tafel heeft
wetgevende arbeid heen te fietsen, gelegd, om de kosten van de gezond-
Natuurlijk kunnen de bonden te- heidszorg omlaag-te helpen. En laat
l,,„ Ik het maar meteen zeggen: ik vind
genwerpen, dat hun dreigement het, een siecht plan; het is fundamen-
zich niet tegen de overheid richt, tggj onjuist, ongenuanceerd en on-
maar tegen de niet al te gewillige doordacht en bovendien beledigend
directie van de N.V. Nederlandse voor de huisarts.
Spoorwegen. Wie echter weet dat Waar t het om? Zoa]s gezegd. de
alle aandelen van die N.V. zich in kosten van de gezondheidszorg in Ne-
handen bevinden van de overheid, derland schieten omhoog, vooral
zal het dubbelzinnige van die on- doordat steeds meer mensen dure
derscheiding inzien.
Ook de FNV-vervoersbonden ver
dienen hetzelfde verwijt dat wij nu
precies een jaar geleden in deze
kolom aan het adres van ambtena
ren-voorman Dutman richtten: zij
wekken de indruk niet alleen bui
ten-parlementair, maar zelfs anti
parlementair bezig te zijn, terwijl
bovendien te vrezen valt dat zij het
er op deze manier alleen maar
voor zichzelf en hun leden moeilij
ker op maken bij de voortgaande
discussie over het stakingsrecht
van ambtenaren.
zijn. Ten eerste zijn er de verwijzin
gen die op grond van een beslissing
van de huisarts (eventueel samen met
de patiënt) tot stand komen.
redenering heeft in elk geval de char
me van de eenvoud.
ARNHEM (ANP) De 21-jarige
dienstplichtig korporaal Albert Jan-
len uit Arnhem is dood aangetroffen
'Hop de Cattepoelseweg in zijn woon
plaats. Naast hem lag zijn fiets. De
iNpolltle en de marechaussee nemen
aan, dat de jongeman door een auto
ütis aangereden. Auto en bestuurder
waren echter spoorloos.
:tk
iki ASTEN De 63-jarige L. Geraerts
odult Someren is om het leven gekomen
Ktoen hij met zijn auto in botsing
kwam met een vrachtwagen.
GRONINGEN De 51-jarige me
vrouw H. Boersema uit Groningen is
overleden aan ernstig schedelletsel,
dat zij maandagavond bij een ver
keersongeluk in Groningen had opge
lopen. De vrouw reed op haar fiets en
werd in de buurt van een kruispunt,
aangereden door een automobilist.
De man, de 49-jarige R. E. M. uit
Groningen, verkeerde onder invloed,
maar had volgens de politie geen
schuld aan het ongeluk.
specialistische hulp in ziekenhuizen
en poliklinieken nodig blijken te heb
ben. Anders gezegd: het verwijsbeleid
van de huisartsen maakt dat er flinke
kosten gemaakt worden.
Verder blijkt, dat er flinke verschillen
bestaan tussen hulsartsen op het ter
rein van het verwijzen. Het lijkt net,
alsof de ene huisarts veel gemakkelij
ker en vlugger de specialist inscha
kelt dan de andere. Er zijn in ons land
minstens vijftienhonderd huisartsen,
die ongeveer eenderde van alle pa
tiënten doorverwijzen (ik citeer nu
Anbeek), daarentegen blijken er ook
huisartsen te zijn die de helft van alle
patiënten doorverwijzen. Anbeek
concludeert nu, dat de ene huisarts
zoveel mogelijk zelf probeert te hel
pen en dat de ander dat niet doet.
„Onder deze omstandigheden vind ik
dat laatstgenoemde groep niet een
zelfde vergoeding voor verrichte dien
sten toekomt als de eerste." Anders
gèzegd: verschil van inspanning mag
naar Anbeeks overtuiging best leiden
tot verschil in honorering. En dat is
dan meteen het plan: huisartsen die
minder verwijzen gaan relatief meer
verdienen dan hun meer verwijzende
collega's: dat zal er toe leiden dat
huisartsen minder gaan verwijzen,
waardoor er minder patiënten in de
tweede lijn komen. Dat zal een
belangrijke besparing kunnen geven.
Je kunt zeggen wat je wilt, maar deze'
Onjuist
Maar er zit in elk geval een funda
menteel onjuist element in. Onze zie
kenfondswet heeft de honorering van
de huisarts zo geregeld, dat hij voor
elke bij hem ingeschreven patiënt Zo is er dus een groep „echte verwij-
een bepaalde, vaste vergoeding per zingen gebaseerd op een beslissing
jaar krijgt. Deze honorering en dat van de hulsarts en een groep ver-
Ten tweede zijn er de zogenaamde
administratieve verwijzingen; ver-
wijskaarten worden hierbij na één
jaar eigenlijk automatisch afgegeven
opdat de specialist zijn behandeling
kan voortzetten. Deze laatste groep
bestond eigenlijk niet uit „echte" ver
wijzingen. Net zo min als dat het
geval is bij verwijzingen achteraf
(waarbij bijvoorbeeld door een acute
situatie een patiënt al opgenomen is
voordat de huisarts een verwijskaart
kon schrijven) of bij meer eenvoudige
verwijzingen, zoals bijvoorbeeld die
naar een oogarts.
is het mooie staat geheel los van de
hoeveelheid hulp die de huisarts aan
bepaalde patiënten verleent. Zieke of
gezonde patiënten hij krijgt voor
allen dezelfde vergoeding. Dank zij
deze regeling kunnen huisarts én pa
tiënt erop aan, dat er geen financiële
overwegingen meespelen in de hulp
verlening van de huisarts.
In het voorgestelde plan wordt dit
fundamentele uitgangspunt verlaten.
De huisarts die veel verwijst gaat
immers minder verdienen dan hij die
weinig verwijst. En een patiënt die
graag wil worden verwezen maar een
weigerachtige huisarts op zijn weg
vind, kan dan ook in de toekomst
als dit plan door zou gaan allerlei
lelijke bijgedachten krijgen. Hij wil
me niet verwijzen, denkt zo'n patiënt,
omdat hem dat geld kost.
Ik denk dat dit soort zaken buitenge
woon verstorend op de artspatiënt
relatie kunnen werken. Het resultaat
van het plan zou kunnen zijn, dat de
hulpverlening in de eerste lijn niet
beter, maar juist slechter wordt.
Ongenuanceerd
De voorzitter van de VNZ heeft zich
ook ongenuanceerd uitgelaten. Het
lijkt net of huisartsen maar zo'n beet-
wijzingen waarop de huisarts nauwe
lijks invloed heeft. In verband met
Anbeeks plan is het belangrijk dat de
laatste groep ongeveer 60 procent
van alle verwijzingen bevat. Op
slechts 40 procent van zijn verwijzin
gen heeft de huisarts wel invloed.
Maar dan komt de volgende nuane-
ring: in die laatste 40 procent heeft de
huisarts het natuurlijk niet alleen
voor het zeggen: de beslissing over
verwijzen is ook een functie van de
relatie tussen patiënt en arts. Ofwel:
de patiënt zelf heeft op de verwijsbe-
slissing zeker ook invloed.
dan zijn deze drie nuanceringen ui
terst belangrijk. Maar nog belangrij
ker is, dat inzicht gebaseerd op on
derzoek in de mate waarin verwijzin
gen van verschillende soort voorko
men, geheel ontbreekt. Niemand
weet precies hoe dat verwijzen pre
cies gaat. Als Anbeeks plan doorgaat,
dan is het op dit moment geheel
onduidelijk welk effect het zal heb
ben als het al effect heeft.
Ondoordacht
Want nu kom ik op mijn derde punt:
het plan is ondoordacht. Uit wat ik
hierboven schreef zal dat al enigszins
duidelijk geworden zijn. Maar er is
nog meer over op te merken. Zoals
gezegd speelt ook de patiënt een rol
in het verwijsbeleid van de huisarts.
Je kunt dit algemener stellen: de aard
van het patiëntenbestand kan een
sterke Invloed op het verwijspercen-
tage hebben. Een hulsarts met veel
bejaarden en jonge kinderen verwijst
meer dan een huisarts met veel jong
volwassenen in zijn praktijk. Ook de
aanwezigheid van specialistische
voorzieningen is belangrijk. In brede
lagen van de gezondheidszorg be
staat de overtuiging dat het aanbod
van specialistische voorzieningen de
vraag ernaar uitlokt en niet
andersom. Een huisarts met een aca
demisch ziekenhuis naast de deur zal
daardoor meer verwijzen dan een op
het platteland.
Dit zijn maar enkele factoren die het
verwijsbeleid beïnvloeden. Ze zijn
voldoende om aan te tonen, dat ver
schillen in verwijscljfers tussen huis
artsen niet betekenen, dat de ene
huisarts zijn patiënten zoveel moge
lijk zelf probeert te helpen en dat de
andere dat niet doet. Deze conclusie
van Anbeek is gewoon zeer ondoor
dacht
Beledigend
Tenslotte is het voorgestelde bezuini
gingsplan beledigend voor de hulsart
sen. De VNZ geeft de indruk dat het
enige dat bij huisartsen telt een be
dreiging van hun portemonnee is. Ik
zal de laatste zijn om te beweren dat
huisartsen te weinig verdienen, maar
ik weiger te geloven dat de huisarts
bij zijn hulpverlening vooral aan geld
denkt. Daar komt bij dat ik het zeer
onjuist acht om dubieuze maatrege
len op het terrein van het medisch
handelen af te dwingen met bedrei
gingen in de financiële sfeer.
Maar kan er dan wel worden bezui
nigd op het gebied van verwijzingen?
Iedereen zegt toch dat er te veel
wordt verwezen? Maar al te vaak
blijkt dat wat iedereen zegt een on
juist vooroordeel is. Vooreerst is de
juistheid ervan in elk geval niet aan
getoond. Als er daarom maatregelen
op dit gebied worden voorgesteld,
dan dienen die goed doordacht te
zijn, en de beleidsvoerders behoren er
blijk van te geven dat ze op de hoogte
zijn van de situatie waar ze het over
hebben. In dit opzicht vormen de
woorden van de voorzitter van de
VNZ een ernstige teleurstelling.
Typen
En een derde nuancering van het
verschijnsel verwijzen is, dat er bin
nen de 40 procent-groep weer ver
schillende typen verwijzingen zijn. Zo
kan een huisarts verwijzen ter thera
pie: hij weet wat de patiënt heeft
maar is zelf niet in staat adequate
hulp te geven. Een andere vorm van
verwijzen is ter diagnose: het lukt de
huisarts door verscheidene oorzaken
niet erachter te komen wat een pa
tiënt mankeert: hij vindt tegenstrijdi
ge symptomen, of hij vindt bijzonder
onderzoek noodzakelijk.
Als het om kostenbeheersing gaat,
Van onze parlementsredactie
DEN HAAG PvdA en D'66 menen, dat de invloed van de
Tweede Kamer op de samenstelling van de Hoge Raad verder
moet worden uitgebreid. Dat de Kamer, die de kandidaten
voor het hoogste rechtscollege voor benoeming aan de konin
gin voordraagt, nu voor het eerst inlormatie heelt gekregen
over de kandidaten, beschouwen zij slechts als een eerste
stap. Tot dusver volgde de Kamer vrijwel altijd klakkeloos de
aanbeveling van de Hoge Raad zelf.
De regeringspartijen CDA en WD- wel een ander uiterste als de geestelij
ke en maatschappelijke achtergron
den en de politieke instelling van de
leden zozeer als thans onder de ko
renmaat blijven".
Tekeningen, bij voorkeur in liggend formaat, sturen aan Trouw, jury politieke prent,
postbus 859,1000 AW, Amsterdam. Naam en adres aan de achterzijde vermelden.
Voor geplaatste prenten is er een boekenbon.
toonden zich gisteren tevreden over
de nieuwe procedure, waarbij de raad
informatie geeft over de kandidaten.
Het CDA-Kamerlid Van Dam vroeg
zich wel af waarom deze informatie
vertrouwelijk is verstrekt. „Kennelijk Hij stelde voor om de procedure langs
Otto Frank, de vader van Anne Frank, laat de Koningin de toegang zien naar de schuilplaats waar de familie Frank
»ch tijdens de tweede wereldoorlog verborgen hield. Het was gisteren vijftig jaar geleden dat Anne Frank, het in
Amsterdam ondergedoken Joodse meisje dat een dagboek bijhield dat wereldberoemd zou worden, werd geboren.
Koningin Juliana woonde de ingebruikneming van een nieuwe tentoonstellingsruimte in het Anne Frank huis
fis ter en bij.
de schuchterheid van een beginne
ling", concludeerde hij.
PvdA en D'66 vinden, dat de Hoge
Raad verder moet gaan met het be
trachten van openheid. Het D'66-Ka-
merlid mevr. Wessel-Tuinstra zei, dat
de Kamer er recht op heeft te weten
of de Hoge Raad, die niet alleen
rechtspreekt maar ook recht vormt,
„midden in de maatschappij staat."
Zij stelde voor, dat de Raad in 't
vervolg minderheidsstandpunten pu
bliceert en jaarlijks verantwoording
aflegt in een openbaar verslag. Vol
gens haar dient ook de sollicitatiepro
cedure meer open te worden om de
schijn van „vriendjespolitiek" te ver
mijden.
de weg van informeel overleg te ver-
beteren. Zowel Roethof als Nijpels
wees erop, dat de Hoge Raad de afge
lopen jaren in maatschappelijk ge
voelige zaken als abortus, echtschei
ding, filmkeuring, drinkwaterfluori-
dering en weggelopen miderjarigerf
uitspraken heeft gedaan die in veel
gevallen de kracht hebben van wetge
ving. „Daarom is het belangrijk dat
de Kamer de achtergronden van kan
didaten kent," aldus de socialist.
ADVERTENTIE
EXCUSEZ-MOi NOUS N'AVONS PAS DE
C0MPU1A...
Criteria
H iN fs~ TERS
De Kamer was algemeen van mening,
dat de samenstelling van de Hoge
Raad niet „verpolitiekt" mag wor
den. De WD'er Nijpels, zei, dat des
kundigheid en maatschappelijke in
teresse de belangrijkste toetsingscri
teria moeten zijn voor kandidaten.
„De maatschappelijke interesse mag
niet verward worden met de politieke
voorkeur", aldus de liberaal.
Ook de socialist Roethof zei, dat de
benoeming van leden van de Hoge
Raad niet in de partijpolitieke sfeer
mag worden getrokken. „Maar het is
EEN GEWAARSCHUWD MENS I
GENU T VOOR TWEE.
NEEM VAN HUIS UIT
UW POT COMPIEIA MEE/
Maar weinigen in Nederland zul
len er een idee van hebben wie hij
was. Hij was geen Van Heutz,
geen Berlage, geen De Ruyter of
een andere beroemdheid uit onze
historie. Toch krijgt hij ruim ze
ventig jaar na zijn dood alsnog
een gedenkteken. Van mensen
die hem na honderd jaar nog
dankbaar zijn voor wat hij voor
hun voorouders deed.
Het gaat om ir. Cornelis Johan
nes van Doorn, in 1906 in Amster
dam overleden, die zich tussen
1872 en 1880 voor de Japanse
regering bezighield met planning
en uitvoering van allerlei ingeni
eurswerken. Zijn belangrijkste
werk was de constructie van Asa-
ka-drainage, waardoor het water
van het Inawasjiromeer (dat mid
den in de prefectuur Foekoesji-
ma ligt, ongeveer 250 kilometer
ten noorden van Tokio) via een 42
kilometer lange waterloop in de
Asaka-vlakte geleid kon worden.
Het gebied dat nog steeds van ir.
Van Doorns werk profiteert, is
een kleine 1100 vierkante kilome
ter groot. In dat gebied ligt Kori-
yama, een stad van 280.000 inwo
ners. De mensen van Koriyama
vinden het niet voldoende dat lr.
Van Doorn bij zijn terugkeer in
Nederland (in 1880 een onder
scheiding van de Japanse rege
ring kreeg. Zij willen hem pos-
thuum eren door een gedenkte
ken te plaatsen op zijn graf, op de
Nieuwe Oosterbegraafplaats in
Amsterdam.
De plechtigheid voltrekt zich
over twee weken, op 27 juni. Er
komt dan een delegatie van Kori
yama naar Amsterdam en een
afvaardiging van het gemeente
bestuur van het Gelderse Brum-
men. In die gemeente ligt de
woonkern Hall, waar ir. Van
Doorn in 1837 geboren werd als
zoon van de plaatselijke predi
kant. Eigenlijk werd het pas goed
duidelijk dat Brummen ooit een
beroemdheid onder zijn inwoners
heeft gehad, toen een paar maan
den geleden plotseling een film
ploeg van de Japanse televisie in
Hall opdook en daar de pastorie,
het kerkje, het graf van ds. Van
Doorn en andere plaatsen filmde
die aan ir. Van Doorn herinneren.
Plaatsen en dingen waarmee de
beroemde zoon in zijn Jonge ja
ren te maken heeft gehad, want
hij is al op vrij jeugdige leeftijd
uit Hall vertrokken, zegt voor
lichter Schinkel, tevens chef van
de afdeling welzijnszaken in
Brummen. Dat zal er ook wel de
oorzaak van zijn, dat Hall en
Brummen ir. Van Doorn eigenlijk
vergeten waren. Maar dat is nu
veranderd, want behalve de Ja
panse filmploeg kwam er een
maand geleden ook nog eens een
filmploeg van de BBC naar Hal
len dat valt op in zo'n klein dorp.
De inwoners van Hall en Brum
men hebben de film over hun
dorp niet te zien gekregen. Maar
andersom zullen in Japan de tele
visiekijkers wel kunnen zien,
waar „hun" ingenieur geboren en
gedeeltelijk getogen is. En ook
door wie het dorp nu bestuurd
wordt, want Brummens burge
meester, mevrouw Van de Bosch-
Brethouwer, en voorlichter
Schinkel staan op de film. Zij
belden zullen zeker deel uitma
ken van de delegatie van Brum
men die op 27 juni de plechtig
heid op de Nieuwe Oosterbe
graafplaats zal bijwonen.
Ook in de Turkse stad Istanboel
zijn ze krap in de benzine komen
te zitten. Geen wonder dat de
dansparen die in een danswed
strijd de eerste en tweede prijs
wonnen, erg blij zijn met hun
beloning een jerrycan vol benzi
ne. De eerste prijswinnaar kreeg
25 liter, de tweede tien liter. De
derde prijs was gewoon een fles
champagne. De winnaars hielden
er wel van, maar zelden toch dat
ze liever een flesje benzine gehad
zouden hebben.
En dit is nu de echte Snoopy.
Bijna echt tenminste, want zijn
baas heet niet Charlie Brown,
maar Ronald Hudson, een korpo
raal in het Britse leger, die met
dit plaatje van zijn fraai uitge
doste hondje een prijs in een
fotowedstrijd won.
De Britse uitgeverij Hodder en
Stoughton heeft een plan moeten
laten varen om via lucifersboek
jes in de Engelse treinen reclame
te maken voor een pocketuitgave
van „The train robbers", het
boek van Piers Paul Read, dat de
grote treinroof van 1963 be
schrijft. De uitgeverij heeft ge
hoor gegeven aan de protesten
van de bond van spoorwegperso
neel, die geen reclame wenst voor
een boek over een misdaad, waar
door een van hun collega's, een
machinist, zeven Jaar heeft moe
ten lijden voordat hij aan de bij
de overval opgelopen verwondin
gen bezweek.
Zó belangrijk is het nou ook weer
niet dat de aanstaande bruide
gom een minister is en zijn toe
komstige vrouw een prinses,
maar in Zimbabwe (het voormali
ge Rhodesië) en Liechtenstein
zullen ze er wel een groot feest
van maken als hsv zo ver is. Hij is
minister van vervoer, energie en
posterijen Pieter van der Byl van
Zimbabwe en zij Charlotte van
Liechtenstein, een prinsesje mag
je dus wel zeggen, van zo'n
dwergstaatje. Zij is 26 Jaar, hij al
55, dus misschien ai gauw toe aan
een kunstgebit. In dat geval boft
hij, want het land van zijn bruid
bestaat grotendeels van de pro-
duktie van gebitsprothesen, dus
zo'n huwelijk is nooit weg De
datum voor de bruiloft is overi
gens nog niet vastgesteld.
Onnodig geweld ligt de beide t v -
politiechefs niet, die deze week in
Televizier geportretteerd wor
den. De ene is Siegfried Lowitz,
sinds kort als hoofdcommissaris
Erwin Köster in de boeiende serie
„Onze ouwe" op het Nederlandse
scherm te zien: „Mijn commissa
ris is de man die voor herstel van
orde en gerechtigheid zorgt. Een
oerprincipe dat lk voor televisie
volledig onderschrijf". Zijn t.v.-
collega Nicole Heesters, enkele
malen hoofdcommissaris Mari
anne Buchmüller in de serie Tat-
ort, heeft net als Lowitz als voor
waarde voor haar rol gesteld dat
er geen nodeloos bloed in „haar"
Tatorts zou vloeien. „In de televi
siejournaals worden we er dage
lijks mee geconfronteerd. Wat we
daarin te zien krijgen is erg ge
noeg. Dat de televisie zo
nodig moet proberen deze gruwe
lijke werkelijkheid ook nog eens
in krimi's te coplëren, gaat mij te
ver. Naar mijn mening is het me
rendeel van die schietpartijen no
dig om het gebrek aan dramatiek
te verdoezelen".
Nicole Heesters (inderdaad, volle
dochter van de zich nu Johannes
noemende Johan Heesters) is 42,
Lowitz wordt dit jaar september
65 en is dus in zijn beroep echt al
een beetje een „ouwe". Niettemin
is hij in de film nog altijd zo n
druk baasje, dat hij regelmatig
brieven krijgt van kijkers die zich
zorgen om zijn gezondheid ma
ken, Die zien liever niet dat hun
„ouwe" zich nog in al te gevaarlij
ke avonturen stort
Inspecteur Columbo (alias Peter
Falk) heeft voor de verandering
eens met echte misdadigers te
maken gehad. Twee technisch
zeer bedreven heren hebben hem
onlangs de kneepjes bijgebracht
hoe allerlei sloten op eenvoudige
wijze zonder sleutel geopend
kunnen worden, Peter Falk
moest die trucs leren voor zijn
nieuwste film die over een over
val gaat. Tot en .met de laatste
„les" was alles volkomen legaal,
Toch heeft de politie de twee
technici nu in de cel gestopt. Ze
worden ervan beschuldigd met
een derde man bezig te zijn ge
weest met de voorbereidingen
voor een levensechte roofoverval,
waarbij ze op het Newyorkse
vliegveld La Guardia een bedrag
van ongeveer vier ton hadden
willen buitmaken. Bij een van
Columbo's leermeesters thuis
heeft de politie verscheidene
vuurwapens met geluiddemper
en valse papieren gevonden De
t.v.-inspecteur heeft deze mis
daad niet zelf opgelost Sterker
nog. hij had er geen Idee van.
