>0P OP DE PL A ATI
Weekendpuzzel
Drie heren die aardig meekunnen
s
ni
r
N
N
3
PM
Omkeergetallen en
palindromische getallen
Enige
vondst
van Joseph
m
m
■Hf li
mm m
[m m
si
m s
■S'« Gjl
ffix
ff
A
A E SA
i W
Unieke
redding
m 9 m pi
mmm m
w;,AJC*70
i 3A v
'M—M
RDAG 9 JUNI 1979
TROUW/KWARTET
21
or Willem-Jan Martin
Iedereen kent ze wel: de
(veelal) baardige types, die
zich telkens als het weer
mt aangenamer wordt met
een geteisterde gitaar voor
huisdeur, tent oi cara
van installeren om u, zon
der dat u daar nu duidelijk
de wens toe te kennen hebt
gegeven, te tracteren op
een spontane uitbarsting
van jeugdige creativiteit.
Misschien ook hebt u het zelf wel
eens gedaan. Veel studie is er niet
mee gemoeid: drie akkoorden, het
gezicht in een „geëngageerde"
plooi, en kijk eens aan, daar gaan
„We Shall Overcome", „If I Had A
Hammer" en „House Of The Ri
sing Sun" de ether in of het niks
kost-
Maar, wordt het al moeilijker om
mensen te vinden wier zang en
gitaarbegeleiding zich enigermate
verheffen boven het niveau van de
stereotiepe kampvuurriedel, echt
zeldzaam zijn degenen die een
adequate solistische beheersing
het zo immens populaire in
strument koppelen aan een vaar
dige zangstem en een open oog
voor wat de mensheid muzikaal te
bieden heeft, in plaats van steeds
dezelfde, tot op de draad versleten
deuntjes af te draaien (zie boven).
Zo heeft Nederland op dit punt
s de Unie van Utrecht nooit
meer dan een Eddy Christiani op
geleverd, terwijl internationaal
bijvoorbeeld de opvolger van Jimi
Link Wray
Hendrlx nog altijd niet gevonden
is. het gitaarspel van Eric Clapton
aftakelt naarmate zijn vocale acti
viteiten toenemen, Robbie Ro
bertson (The Band) staat te zingen
alsof ie een broek vol heeft en
Carlos Santana zijn mond maar
helemaal niet meer open doet.
Goede zanger-gitaristen zijn dus
schaars en het mag in dit licht dan
ook een unicum heten, dat het
popkantoor van deze bladen de
hand heeft weten te leggen op de
elpees van drie heren, die in het
onderhavige kader weliswaar niet
de sterren van de hemel plukken
(wat dat betreft lijkt het wachten
op Mark Knopfler en Glenn Frey,
deel uitmakend van respectieve
lijk Dire Straits en The Eagles),
maar toch door de bank genomen
aardig mee kunnen komen. Die
heren zijn Albert Lee, Ron Wood
en Link Wray, de platen ontvingen
achtereenvolgens de titels „Hi
ding" (A M AMLH 64750), „Olm-
me Some Neck" (CBS 83337) en
„Bullshot" (RCA PL-44000).
„Hiding"
Albert Lee was ooit de vervanger
van James Burton in de inmiddels
door John Denver opgekochte Hot
Band van Emmylou Harris. Op
„Hiding" wordt deze omstandig
heid in zekere zin verlengd door
dat Lee zich verzekerde van de
diensten van een aantal ouwe ma
ten plus voor het totale geluids
beeld Harris* echtgenoot en
„producer" Brian Ahem, terwijl
ook de repertoirekeus nu en dan
nadrukkelijk aan het vroegere
dienstverband refereert. Dat heeft
wellicht te maken met publicitaire
overwegingen, misschien ook
voelde Albert zich wat onzeker bij
zijn debuut als zelfstandig artiest,
wie zal het zeggen. In elk geval
heeft onze held de bescherming
van de Harrisfamilie niet echt no
dig, want juist buiten het daarmee
verbonden genre komt hij tot de
leukste prestaties. Dat zijn de mo
menten. waarop Lee zijn warme,
„gravelachtige" stemgeluid en ter
zake bespeelde gitaar (soms: pia
no of orgel) inzet in wat pittiger, R,
B-georiënteerde stukken en al
doende herinnert aan de activitei
ten van bekende kwaliteitprodu
centen als Robert Palmer, J. J.
Cale en genoemde Mark Knopfler.
Een verdere versterking van die
Albert Lee
koers zou Albert Lee wel eens een
stevig eind omhoog kunnen
stoten.
Acceptabel
Ron Wood, als tweede, zal men
zich herinneren als de gitarist^
naast Keith Richard. De Rolling
Stonés dus. Woods inbreng aldaar
kenmerkt zich door een uitermate
zonnig gehumeurde, pretentieloze
bonkerdebonk, die nu en dan enig
reliëf krijgt in de vorm van een
origineel ingezette, maar steeds
volstrekt ontsporende gitaarrie
del. Het is misschien juist de afwe
zigheid van het heilige moeten en
de prominente aanwezigheid van
de onversneden pret, die ook
„Gimme Some Neck" tot ze een
acceptabel werkstuk maken.
Wood bromt ontspannen voor zich
uit, toetert af en toe op de gitaar
en laat vooral de (zwaar aangezet
te) ritme-sectie het werk doen. In
tussen blijft er ruim tijd voor de
ene filtersigaret na de andere, ter
wijl ook eens bekeken kan worden
hoe de dames in het publiek er
vandaag uit zien. Laat Ron Wood
maar schuiven.
Link Wray, de laatste deelnemer
aan het gitaartrio, is een vitale
oude heer, die in een grijs verleden
reeds geavanceerde gitaartechnie
ken hanteerde en op die basis ook
scoorde via „The Rumble", maar
in de jaren nadien lange tijd ver
geefs streed om erkenning buiten
een piepkleine kring van ingewij
den. Pas sinds kort lijkt daarin
enige beweging te zitten, hetgeen
vermoedelijk vooral is bevorderd
door de gelegenheidscombinatie
met Wrays muzikale geestverwant
Robert Gordon. In elk geval werd
Wray na enige avonturen voor Po-
lydor nu dan door de firma RCA
de aanmaak van een elpee waard
bevonden, waarvan uitermate
luidruchtig en gedreven akte in de
vorm van „Bullshot".
Flitsend
De overheersende stijl is de „rock
and roll" van weleer. Wray heeft
nooit anders gespeeld en zal dat
ook niet doen. En steeds zijn er
wel leergierige jongelui te vinden,
die de oude meester daarbij bij
wijze van een gecombineerde leer-
en arbeidsovereenkomst willfen as
sisteren. Zo treffen we hier de ook
uit Dylan-kringen bekende bege
leiders Rob Stoner, Howie Wyeth
en Billy Cross. Het resultaat van
deze ontmoeting van twee genera
ties is dat er nauwelijks nostal
gisch wordt teruggeblikt, maar
daarentegen de oude patronen in
een flitsende, nieuwe „outfit" wor
den gestoken. Wray lijkt dairbij
meer op dreef dan ooit en com, cen
seert vocaal ook gemakkelijk het
vertrek van die kapsoneslijer van
een Gordon. Daarom, Link Wray
is O.K., niks meer, niky minder.
Enige aandacht moet tenslotte
worden besteed aan de jongste
elpees van Wet Willie en David
Bowie, zij het om uiteenlopende
redenen. Bij de heren Willie, pre
sent met „Which One's Willie?"
(Epic EPC 83585), is de attentie
positief gericht. Het betreft hier
een portie kokende muziek, die
het onderste uit de kan haalt. In
schrille tegenstelling daarmee
staat Bowie's „Lodger" (RCA PL-
13254), waarop we weinig meer
vernemen dan een serie hoogst
particuliere vingeroefeningen in
velerlei richting zonder dat de
juiste gevonden wordt. Pas met
het ook als single bekende „Boys
Keep Swinging" begint het ergens
op te lijken, maar dan is de elpee
al bijna afgelopen, Vooralsnog dus
een (onverwachte) misser van
„Darling" David.
Daarmee resteren in afnemende
mfite van beluisterbaarheid: John
Otway („Where Did I Go Right?"),
Violinski („No Cause For Alarm"),
Cherry Vanilla („Venus d'Vinyl"),
John Hall („Power"), Turbo („Tur
bo") en Frank Zappa („Orchestral
kei") en Frank Zappa („Orchestral
Favorites"). Dus.
Horizontaal. 1. slank, 5. wapen, 9.
verhaal, 14. eens, 16. snuiftabak, 18
touw, 19, insektenverterende plant,
21. deel, 22. ontkenning, 23. boom, 24.
handegge, 26. voorzetsel. 27. tel
woord, 29. muggelarve, 31. kleverige
stof, 32. dof, 34. vlaktemaat, 35. wen
ding, 37. zeden, 39. nieuwerwets, 41.
ten name (afk.), 42. Holl. gravin, 43.
watering, 45. lofzang, 46. vreemde
munt, 47. muzieknoot, 48. tekenge
reedschap, 50. begrip, 52. makker, 53.
plaats in Gelderland, 55. muzieknoot,
56. opgeworpen hoogte, 57. zuid
vrucht, 60. plaats in België, 61. fami
lielid, 62. vers, 64. rechten inbegrepen
(afk.), 65. godin van de toorn, 66.
tijding, 68. klaar, 70. ik ontken (Lat.),
72. zoutziederij, 74. ketting zonder
einde, 75. welpenleidster, 76. deel van
een trap, 77. redelijk schepsel.
Verticaal. 1. vrucht, 2. oorlogsgod, 3.
bedrog, 4. spleet, 6. voertuig, 7. hou
ten bakje, 8. gebint, 10. deel van de
bijbel, 11. wijze. 12. alvorens. 13. in
wendig orgaan, 15. wonde, 17. tijd
perk, 20. onderwerp, 25. rode verfstof,
27. grondsoort, 28. meisjesnaam, 30.
jongensnaam, 31. met teer bestrijken,
32. manier van klederdracht, 33. voor
zetsel, 35. paardje, 36. jongensnaam.
37. kort muziekstuk, 38. zijde van het
voorhoofd, 40. drempel, 41. keukenge
rei, 44. Europeaan, 46. kurk, 48. deel,
49. lof, 51. rund, 52. huishouding, 54.
uniek, 56. rivier in Rusland, 57. schild
pad, 58. twijg. 59. Myth, figuur, 60.
meisjesnaam, 61. tam, 63. menigje,
64. zuiver. 67. vroeger, 69. roem, 71.
aardrijkskundige aanduiding, "fci.
vooreetsel.
Oplossing tot en met woensdag a,s
per briefkaart zenden aan: Trouw.
Kwartet, Postbus 859, Amsterdafi.
Linksboven vermelden: Weekeiyl-
puzzel.
Oplossing vorige puzzel
Hor. 1. soes. 5. leest, 9. leng, 12. bedk,
14. ent, 15. meer, 17. rial, 19. keer,.$1.
os, 23. naderhand, 26. ma, 27. tas, 28.
Dee, 29. kar, 30. er, 31. Ossa. 33. deëg,
36. re, 37. taan, 39. ampel. 41. reet, {3.
Igel, 44. gier, 45. tere, 47. Oerle, S0.
item, 53. op, 54. lens, 56. eren, 58. Kb
59. ren, 60. ten, 62. dar, 63. en. 64.
miserabel, 68. ne, 69. nota, 70. riet, 72.
lade, 73. rem, 75. sero, 77. mare. 78.
merel, 79. mals.
Vert. 2. Ob, 3. eer, 4. sein. 6. Ee, 7
Enare, 8. st., 9. leed, 10. eer, 11. nr., 13.
kaars, 15. menie, 16. motet, 18. ld, 19.
ka, 20. baret, 22. Sara, 24. Edam, 25.
hede, 26. mare, 31. ongel. 32. salon, 34.
elger, 35. grein, 38. air, 40. por, 42. ert,
45. toren, 46. Epen, 48. Este, 49. Lena,
51. elan, 52. morel, 55. elite, 57. ereis,
61. erker, 64. mode, 65. sa, 66. br, 67.
leem, 69. nar, 71. tra, 72. la, 73. re, 74.
me, 76. o.l.
De prijswinnaars zijn: de beer D. H.
inga, Lijsterlaan 201, Bussum; de
heer H. Moorlag, Schelfhoutstraat
35, Groningen; mevrouw J. Harbrink
Numan, Kon. Lodewijklaan 200,
Apeldoorn.
Niet piekeren maar puzzelen
629e opgave voor de ladderwedstrijd
Tijdens de veertiende puzzelaars-
bijeenkomst op 19 november 1977
werd de puzzelaarsschare verrast
met een fraaie groepsopgave, die
enkele puzzelaars nog lang heeft
beziggehouden.
Een fijne puzzel om bij fraai weer
tijdens het weekeinde of tijdens
de lange zomeravonden op te los
sen in een luie tuinstoel.
De vragen zijn: Zoek voor de ge
tallen 1 t/m 100 (tientallen doen
niet mee) het kleinste veelvoud
van ten minste twee cijfers dat a.
van achter naar voren gelezen een
ander veelvoud van dat getal
vormt: b. een zo klein mogelijk
palindromisch getal is. (Een palin-
dromisch getal is een getal dat
gelijk blijft wanneer men dc cij
fers van achteren naar voren
leest).
Voorbeelden:
2. a. 24 - 42; b. 22
11. a. 132 - 231; b. 22
101. a. 1212 - 2121; b. 202.
De beste resultaten van a. en b.
worden elk met 10 punten be
loond. Wie bepaalde getallen niet
vindt of niet de kleinste getallen
vindt, krijgt minder punten.
De punten zijn bestemd voor de
doorlopende ladderwedstrijd
waaraan iedereen op elk moment
kan gaan deelnemen, ook als men
geen abonnee is. De punten blij
ven altijd geldig. Zij worden op uw
persoonlijke kaart genoteerd en
bij elke inzending wordt het totaal
op uw kaart hoger, totdat geen der
ladderbeklimmers een hoger to
taal heeft dan u, in welk geval u de
ladderprijs wint en weer opnieuw
kunt beginnen.
Wilt u bij de inzending van de
oplossing ook een waarderingscij
fer voor deze puzzel vermelden?
(10 als hoogste, 1 als laagste waar
dering).
Inzendingen uiterlijk op 7 juli 1979
bij de heer H. den Boer, Eikenlaan
112, 2691 EG 's-Gravenzande. Op
briefkaart of enveloppe: NIET
PIEKEREN MAAR PUZZELEN
en in uw schrijven volledige naam
en adres in blokletters vermelden
s.v.p. Adhesie en kritiek zijn als
altijd welkom. Ook vragen over
uw stand op de ladder. Wanneer u
antwoord verwkcht, wilt u dan een
postzegel van 55 ct. insluiten?
NPMP
Toen de Engelsman David Joseph
in 1921 in Manchester in de trein
stapte, zal hij niet vermoed heb
ben dat hij enkele uren lgter een
vondst zou doen, die in de schaak
literatuur niet onopgemerkt zou
blijven. Joseph was maar een be
ginnend schaker, die in zijn vrije
tijd af en toe een partijtje speelde.
Terwijl buiten het landschap met
de bomen erop in al zijn monoto-
mie voorbij raasde, pakte Joseph
uit zijn koffer een zakschaakspel-
letje dat hij van zijn kinderen voor
Kerstfeest had gekregen en om de
verveling van zo'n lange treinreis
enigszins te ondervangen, begon
thij wat wezenloos met de stukjes
te schuiven. Op een gegeven mo
ment had hij echter per toeval de
volgende interessante stelling op
het bord gezet:
Joseph keek er eens naar en con
stateerde toen, dat zwart na 1. h7-
h8D remise leek te maken met 1.
a2-alD en na 2. DhSxal is het pat..
De stelling hield hem echter bezig
en thuisgekomen bemerkte hij dat
wit op een schitterende wijze kan
winnen. Joseph vond: 1. h7-h8D
a2-alD 2. Dh8-g8! De enige winst-
zet, want op 2. Dd8 volgt 2.Dg7!
en na 2. Df8 speelt zwart verras
send 2. Da3! Na 3. Da3x is het
weer pat, terwijl op 3. Dd8 zwart
het schaakje 3. Dd6+ hèeft. Na
2. Dg8! heeft zwart maar een para
de: 2. Dal-a2. Weer kan wit de
dame niet slaan, maar nu volgt
Wel degelijk 3. Dg8-d8! Omdat
zwart nu niet meer met de dame
naar g7 kan gaan dat was de
functie van wits tweede zet is er
voor zwart, maar één mogelijk
heid: Da2-a4. Maar nu volgt het
verrassende afspel: 4. De8-e5
Kb8-a8 5. De5-h8!ü Daar staat de
dame weer op h8, met dat verschil
dat de zwarte koning op a8 staat,
zodat 5. Dal er gewoon met
schaak wordt afgeslagen. Wat
zwart nu ook speelt, hij gaat altijd
mat.
Dat is de enige vondst die Joseph
in zijn leven op schaakgebied
heeft gedaan. Hij heeft nadien nog
wel enkele studies gepubliceerd,
maar altijd waren dat bewerkin
gen op zijn eigen vondst, „het Jo-
sephthema". Voor de schaakcom
ponisten is het altijd een thema
geweest, dat tot de verbeelding
heeft gesproken en in 1964 is er
zelfs een Joseph-Thematoernooi
georganiseerd.
In 1923, twee jaar na zijn treinreis-
je, heeft Joseph voor het eerst zijn
idee in de vorm van een studie
gepubliceerd. Het voorspel dat hij
uiteindelijke oplossing vooraf liet
gaan, was echter niet bijzonder
fraai. De studie zag er als volgt uit:
Wit, Kd8 Lel, a5, h6 en Zwart. Ka7,
Ta6, a4, b7. De oplossing vindt u
natuurlijk nu snel: 1. Lel-f2+ Ka7-
b8 2. Lf2-b6 Ta6xb6 3. a5xb6 a4-a3
4. b6-h7 a3-a2 5. a7-a8D a2-a!D 6.
Dh8-g8 Dal-a2 7. Dg8-e8 Da2-a4 8.
De8-e5 Kb8-a8 9. De5-h8 en wint.
In 1932 heeft een anonieme Tsjech
het Joseph-thema in de meest
klassieke vorm uitgewerkt en bij
na altijd wordt die studie gepubli
ceerd om te laten zien wat het
Joseph-thema inhoudt: Wit, Kd8,
b5 en h2 en Zwart, Ka7, a6, b7. De
oplossing is: 1. b5-b6! Ka7-b8 2. ta2-
h4 a6-a5 3. h4-h5 a5-a4 4. H5-h6 a4-
a3 5. h6-h7 a3-a2. 6. h7-h8D a2-alD
enzovoorts.
Joseph zelf heeft nog tweemaal
iets gepubliceerd, dat het aanzien
waard is De eerste studie gaat
zelfs uit van een Joseph-thema,
waarbij een toren wordt gehaalg.
De oDlossine: 1. Dbl-dl Kd8-c8 2.
Ddlxg4t Dh5xg4 3. g7-g8Tü Op
g8D volgt 3. Kd8! en plotseling
komt wit niet verder.) 3.Dg4xg8
4. Kf8xg8 en wint.
En ten slotte heeft Joseph zijn
thema ook nog eens een keer ge
bruikt als een remisewapen. Als
eindspelstudie maakte hij:
1. Tg4xg3 h4xg3 2. Dhl-h4ü (Voor
al niet: 2. Dh5x blD 3. Dh7 Ddl 4.
Dh5 Dd4+ 5. Khl Dal.) 2.b2-blD
3. Dh4-b4 of e4 maakt remise.
David Joseph schijnt nog steeds
te leven. Hij moet diep in de tach
tig zijn. Hij is er het bewijs van dat
een zwak schaker in een moment
toeval iets prachtigs kan maken.
Onze tekenaar
geen rekenaar.
Hij ziet meer in
palindromische
woorden...
Na in de vorige kolom diverse mo
gelijkheden na 15. 5-10 te heb
ben toegelicht lijkt het mij raad
zaam, zo snel mogelijk de de partij
Drost-De Beer verder te gaan,
want anders is het best mogelijk,
dat er vandaag nog geen eind aan
komt.
In plaats van 15. 5-10 speelde
zwart hier 20-24 16. 29x20 15x24.
Wit beschikt nu over twee accep
tabele plannen, want de derde mo-
gelijkheid, het handhaven van de
opsluiting met deze gesloten klas
sieke stand, staat gelijk aan zelf
moord. Wel goed mogelijk is 27-21,
maar beter is dan nog het wat
eigenaardige 27-22 18x27; 32x21
16x27, 50-44 23x32; 37x28 en nu
zijn zowel 26-31! als ook 5-10 voor
zwart zeer bevredigend en voor
wit toch weinig kansrijk. Vandaar
dat ik in de partij kies voor het
wellic It wat minder ambitieus
ogende 7. 34-29. Mijn eigen erva
ringen en bedrevenheid in dit
vaak verguisde spelgenre én enige
mij bekende en minder sterk klas
siek gespeelde partijen van mijn
tegenstander rechtvaardigen deze
keuze volkomen.
17. 25x34 gedwongen want op
anders slaan volgt schijfwinst met
27-22 en 28-23
18. 29x40. Een ander idee is 18.
29x20 14x25 19, 39x30 25x34 20. 50-
44, om te proberen op de een of
andere manier te profiteren van
de wat verzwakte lange vleugel
van zwart. Maar wat vervelend is
b.v. 20. 1-6 21. 44-39 5-10 22.
39x30 23-29 23. 33x24 26-31 24.
37x26 17-21 25. 26x17 11x33 26.
38x29 18-22 27. 27x18 12x25 28. 45-
40 19x30 29. 35x24 en weliswaar is
schijf 24 niet te winnen met 10-15
en 9-14 wegens de opmars 42-38-33,
maar na 299-14 is 30. 24-20 nog
het beste, maar eventuele wins
tkansen zijn dan zeer zeker in rook
opgelost.
18. 17-21? Objectief gezien een
ronduit slechte zet. De Boer zei na
de partij, spanningen te hebben
willen creëren, maar hij doet dat
wel op een erg slechte manier! Zo
is vanaf deze zet 11-17 niet meer
mogelijk door 27-22 en 37-31 en na
12-17 moet steeds rekening wor
den gehouden met 37-31x31 en
dreigende opsluiting, waarna wit
veel beweeglijker spel zou kunnen
krijgen.
19. 40-34 5-10 20. 45-40 10-15 21. 50-
45 14-20 22. 34-30 20-25 23. 28-22.
Een goede kansen biedende Ghes-
temdoorstoot, die mijn tegenstan
der bewust heeft toegelaten, om
dat hij van mening was, dat de
inderdaad overbelaste lange vleu
gel van wit nadelig zou werken
Maar daar staat tegenover het
aantal schijven op zwarts korte
vleugel en de zwakke opstelling
door het ontbreken van schijf 2,
waardoor de ruil 11-17x17 uitge
sloten is.
23.25x34 24. 40x20 15x24 25. 33-
28 9-14 26. 36-31. Deze zet heeft wel
tamelijk veel tijd gekost, maar is
erg belangrijk voor het verloop
van de partij.
2614-20 27. 39-34 20-25 28. 43-
39 12-17 29.38-33 7-12 (gespeeld om
op 42-38 te vervolgen met 24-29!)
30. 41-36. Erg belangrijk Is nu dat
24-29 faalt door 31. 33x24 19x30 32.
28x19! 17x28 33. 32x23! 21x41 34
36X47 18X40 35. 35x24! 26x37 36
45x34 en ondanks de materieel
gelijkwaardige stand is het posi
tionele voordeel van wit zeer
groot. U begrijpt, dat dezelfde po
sitie ook via een andere slagkeuze
kan worden bereikt.
30. 3-9 31. 45-40. Sluit 24-29
weer uit, maar nu door de schijf op
veld 9 te gebruiken, of anders ge
zegd door na het slaan van zwart
met 18x20 te vervolgen met 19-14.
Maar ik hoopte dat mijn tegen
stander zich daardoor zou laten
afschrikken, want na de damafna-
me met 16-21 en 12-17 is de acht
om acht zeker remise. Mijn tegen
stander vervolgde echter met 31.
9-14 32. 42-38 1-6 33. 46-41 14-20.
Mogelijk was hier 23-29x29, om op
39-34 te vervolgen met 13-18; 22x2
14-20; 34X14 20x9; 2x30 25x45 met
een dure maar m i. toch wel accep
tabele doorbraak. In de partij is de
tijdnoodfase al aangebroken,
doordat opening en middenspel
veel van onze tijd gevergd hebben
en De Boer overziet deze mogelijk
heid, maar vindt een toch wel
unieke redding.
34. 48-43. De stand is precies vast
gelopen en tot zover had ik alles
wel zo'n beetje berekend, maar nu
gaat het toch nog mis.
34. 23-29 35. 34x14 20x9 36. 40-
34. Het ziet ernaar uit, dat zwart
volledig overspeeld is. Maar hij
heeft een uitzonderlijk onplezierig
zetje voor mij in petto.
36. 25-30! 37. 34x25 9-14! (Zie
diagram 2.) In deze toch wel voor-
delige stand vóór wit heb ik geen
winst kunnen vinden. Het dichtst
bij kom Je nog met het tegenoffer
35-30 24x35; 33-29 35-40 enz, maar
een echt sluitende winst is ook
daarin niet te vinden.
38. 39-34 14-20! 39. 25x14 24-30! Het
vervelende is. dat op 35x24 18-23;
28x19 17x48; 34-29 verhinderd Is
door 48-30!
40. 34x25 18-23 41. 28x19 17x48 42.
27-22. 14-10-5 zou erg slecht zijn
doordat zwart Juist over de nodige
vangstelllngen beschikt na 12-18.
4213x24 43. 31-27 48x31 en nu
begaat wit een gTove onnauwkeu
righeid, l.p.v. 22-18 te spelen, geeft
hij zwart een temro cadeau!
44. 22-17? 31x20 45. 25x14 11x22
(dreigt 22-28 en 26-31) 46. 41-37 12-
18 47. 14-10 21-27 48. 32x21 16x27
49. 37-32 27-31 50. 36x27 22x31 en
na nog vijf zetten werd terecht
remise overeengekomen.
