De kabouters naar Europa
Nederland stelt
minimumeisen op
Unctad-conferentie
De tekening van een lezer
Trouw
Commentaar
POLITIEK
een schoen voor iedere voet
}ewetensconflict
'Forse ingreep' in grondpolitiek
muppet film
met de bus
stuur 'n brief
kerk in casino
=ATERDAG 2 JUNI 1979
4
BINNENLAND
TROUW/KWARTET
'andaag wordt in het Drentse
lasselte een demonstratie gehou-
en tegen de plannen tot berging
an atoomafva! in de noordelijke
Dutkoepels. Het ziet er naar uit
at die demonstratie een vreed-
aam verloop zal hebben, maar het
bbeuren heeft zijn schaduw reeds
ooruit geworpen. De Nederland-
e Politiebond had vorige week
en discussiedag georganiseerd.
)aar werd de vraag aan de orde
Esteld hoe een politieman, die als
aatsburger de bezwaren tegen
sn dergelijke opslag deelt, zich
ient op te stellen als er zich onver-
oopt onregelmatigheden voor
oen en hij dus in conflict met het
igen geweten komt. Zo ver lijkt
et dit weekeinde niet te komen en
laarom is er gelegenheid voor wat
ibstracte bespiegelingen over deze
aak.
)verigens, hoe je ook tegenover
et probleem van de opslag staat,
iet valt naar onze mening te waar-
leren dat Leen van der Linden van
je Nederlandse Politiebond de be-
ios^nSen^e^art'8'n8 van teden zo
)a£iiim opvat en zo tijdig de discussie
s begonnen.
rtog
ten der Linden verdient ook
aardering voor de manier waarop
lij het vraagstuk heeft geformu-
eerd, namelijk aan welke over-
leid een politieman zich dient te
onformeren in het geval van een
onflict. De overheid van ons land
voont immers niet alleen in Den
laag. Ook de provincie- en ge-
neentebesturen, die bij voorbaat
irotest hebben aangetekend tegen
loringen en eventuele opslag, vor-
nen de overheid.
Misschien hebben die politieman
nen ook wel eens in de boeken van
Abraham Kuyper gelezen, die in
,Ons Program" het provincialisme
leeft verdedigd en schreef: „Wij
venschen niet het pittige begrip
/an een Zeeuw of een Fries, tegen
het vage .zwevende begrip van een
^Nederlander" uit te ruilen. Voor
ons besef is niemand Nederlander
lan doordat hij Zeeuw, Fries, Hol
ander enz. is; en dok dat weêr
illeen doordien hij zich voelt inwo-
ïer van Middelburg of Leeuwar
den of Amsterdam, of in wat plaats
zijn geslacht gevestigd en zijn
werkkring gevallen is".
Ook zo'n politieman, al is hij dan
officieel een RIJKS-politieman, is
evenzeer een Gasselter en Drent
als een Nederlander en dat moet
ook gelden voor de commissaris-'
sen van de koningin en de burge
meesters van de betrokken ge
meenten ook al maakt hun
juridische positie dat in de praktijk
soms moeilijk.
Wel is het goed in de discussie te
bedenken, dat de provincie- en
gemeentebesturen bij het uitspre
ken van hun bezwaren en protest
tegen maatregelen van de centrale
overheid zich scherp bewust die
nen te zijn van de eigen positie als
overheid. Provincie- en gemeente
bestuur zijn geen actiegroepen en
zij moeten er zich voor hoeden dat
te worden. Een officieel genomen
besluit om tegen de centrale over
heid te protesteren, mag niet licht
zinnig genomen worden, maar de
eenmaal genomen beslissing mag
evenmin een vrijblijvend karakter
krijgen, Anders gezegd: De plaat
selijke bestuurders mogen niet
voor het eerste zuchtje tegenwind
wijken maar moeten tot in hoogste
beroepsinstantie ernst maken met
hun bezwaren. Pas als die uit
spraak in hoogste instantie er is en
negatief voor de protesterende ge
westelijke bestuurders uitvalt, is
het gewetensconflict acuut.
Tenslotte: Het is de vraag of de
provinciale commissaris van Dren
te, Tineke Schilthuis, een erg ge
lukkige uitspraak deed toen zij
suggereerde de bij deze demon
stratie in te zetten politie-eenhe-
den al bij voorbaat te schonen van
gewetensbezwaarden om uitlok
king te voorkomen. Zo'n maatre
gel zou wel eens een tegengesteld
effect kunnen hebben namelijk dat
de demonstranten weten of zullen
denken dat de aanwezige politie
mensen ook persoonlijke tegen
standers zijn. Juist zo'n van gewe
tensbezwaarden gezuiverd politie
korps zou wel eens als een uitlok
king kunnen worden geschouwd.
DEN HAAG Je kunt er de klok op gelijk zetten: telkens als
in dit land iets of iemand de normale schaal dreigt te
overschrijden, staat er prompt een legertje klaar om de
overtreders van deze ongeschreven regelen terug te fluiten. Of
het nu een dominee geldt, die zich vanaf de kansel met
politiek bemoeit dan wel een politicus die voor Nederland een
internationale taak ziet weggelegd-steevast kunnen zij reke
nen op zwaar weer.
ADVERTENTIE
Nederland gidsland als het gaat om
de aanpak van milieuproblemen?
Laat ons niet lachen. Nee. om een of
andere duistere reden is het alleen
sportlieden beschoren de bescheiden
schaal van ons landje te mogen over
schrijden. Gemakkelijk daarom viel
te voorspellen dat de Europese ver
kiezingen volop in de vuurlinie zou
den komen te liggen. Stel je voor,
Nederland dat meewerkt aan de Eu
ropese idealen. Jonge socialisten
spanden de propageerders van Euro
pa prompt een kort geding aan we
gens volksverlakkerij, anti-verkie-
zingscomités rezen als paddestoelen
uit de grond en de hoofdredacteur
van het weekblad De Tijd Arie Kui
per meende zijn lezers zelfs op te
moeten roepen hun stembiljet maar
te verscheuren.
Toch waag ik het er maar op een
positief stemadvies uit te brengen,
niet in de laatste plaats omdat de
anti-Europeanen me daarbij een flink
stuk geholpen hebben. Neem bijvoor
beeld de categorie mensen, die hun
afkeer jegens Europa voornamelijk
ontlenen aan de wetenschap dat het
Europese parlement vrijwel niets in
de melk te brokkelen heeft en die
veronderstellen dat dit in de toe
komst ook wel nooit het geval zal
zijn.
De Groningse hoogleraar Degen-
kamp, het PvdA-Tweede-Kamerlid
Arie van der Hek en hoe ze allemaal
verder heten mogen, vertellen daar
mee echter weinig nieuws. Het Euro
pese parlement is. zo leerden we op de
lagere school al, in belangrijke mate
slechts een raadgevende vergadering.
Het zijn de nationale regeringen die
in feite aan de touwtjes trekken. Het
zijn dus grotendeels de nationale be
langen die de doorslag geven. Of,
zoals Arie van de Hek het kernachtig
pleegt te zeggen: denk je nu werkelijk
dat ik er een moment over zou pieke
ren akkoord te gaan met een Euro
pees voorstel de Rotterdamse indus
trie gebieden wat evenwichtiger over
Europa te verdelen?
Boerenbedrog
Het klinkt overtuigend en nuchter.
Zo van: Europese idealen zijn mooi
maar we moeten ons geen knollen
voor citroenen laten verkopen. Toch
gaat er echter puur boerenbedrog
achter schuil. Want van geen land zal
ooit worden gevraagd op zo'n over
duidelijke wijze zijn eigen belangen
te schaden. Zoiets is pas mogelijk als
de Europese integratie werkelijk een
feit is. Zo goed als het nu in Neder
land redelijk is, dat de opbrengsten
van het aardgas niet eenzijdig in Gro
ningse handen vallen: ook al schijnt
men daar in die provincie niet onver
deeld gelukkig mee te zijn.
Bij de Europese samenwerking gaat
het vooralsnog voornamelijk om
grensoverschrijdende problemen.
Bijvoorbeeld hebben economische
problemen van land X gevolge voor
land Y en dus ligt het voor de hand
dat land Y daarover meepraat en
eigenlijk ook mee zou moeten beslis
sen, ook al is het nu nog lang niet zo
ver. Zo goed als twee buren hun ruzie
over de plaatsing van een appel
boompje samen moeten uitvechten.
En met meerderen als hun probleem
ook anderen aangaan. Bijvoorbeeld
als buurman landbouwvergift in zijn
slootje laat lopen.
Onvermogen
Anti-Europeanen willen prompt uit
roepen: precies, maar nu bedisselen
de Europese regeringsleiders dit
soort zaakje zonder dat het Europees
parlement een echte controle uitoe
fent. Daarom zouden de nationale
parlementen die taak weer op zich
moeten nemen. Daarmee is echter de
cirkel van het onvermogen rond.
Want de nationale parlementen roe
pen al sinds jaar en dag dat dit soort
problemen een internationale aan
pak behoeven.
En gelijk hebben ze, want het is voor
een Nederlands parlement niet goed
doenlijk dit soort problemen over
zichtelijk te behandelen. Het klinkt
natuurlijk wel mooi om de zaak zo
veel mogelijk in eigen hand te hou
den, maar hoe het ook wendt of keert,
de bestuurlijke schaal is en blijft
daarvoor te klein en er zal bijgevolg
hoe dan ook gezocht moeten worden
naar een groter bestuurlijk verband.
En waarom zou Europa dat niet kun
nen zijn? Of zouden die critici van
Europa echt menen, dat we weer op
nieuw moeten beginnen?
De tweede categorie anti-Europea
nen zit nog meer vastgebakken aan
dit soort kabouterdenken. Niet alleen
vinden zij dat het Europese parle
ment niets voorstelt, zij zijn ook de
stellige mening toegedaan, dat het
ook niets mag voorstellen. Het Euro
pese parlement is hun in hun ogen de
dekmantel voor een complot van ka
pitalistische belangen. Het grootka
pitaal neemt de echte beslissingen en
arme Europese burgers worden in
deze visie zoet gehouden met een nep
instelling.
Onderstroom
Het is deze wijze van deken, die te
kens en op de meest verrassendste
momenten weer blijkt op te duiken.
Het is de gestage onderstroom. Die
een broertje dood heeft aan hét mee
doen in grotere verbanden, zoniet te
gen het meedoen als zodanig. Mee
doen leidt maar af. sterker nog, het
vertroeteld de eigen idealen. Demo-
door Willem Breedveld
cratie is mooi, maar zij dient beperkt
te blijven tot de horizon van de gewo
ne burger. Terug naar de basis, de
buurten in zo luiden de slogans.
De SDAP'er Troelstra werd er pijn
lijk mee geconfronteerd toen hij zich
al te zeer als een parlementariër ont
popte en directe acties van de partij
wat naar de achtergrond wilde schui
ven. Hij raakte prompt in conflict
met Domela Nieuwenhuis. De hele
SDAP sloeg dezelfde schrik om het
hart toen de toenmalige liberalen de
partij een plaats aanbood in het
kabinet.
Het Zwolse congres van 1914 besloot
dit aanbod af te wijzen. Die voortdu
rende aarzeling tussen meedoen en
niet meedoen, beleefde een laatste
hoogtepunt in de jaren zestig, inclu
sief zelfs een echte kabouterbewe
ging. En diezelfde onderstroom mani
festeert zich nu weer in verhevigde
mate onder de jonge socialisten.
ook niet bij. ook al staat daar een
Joop den Uyl met zijn waarschuwen
de woorden, dat een terugval naar al
te enge nationalistische kaders
Duitsland weieens in een geïsoleerde
positie zou kunnen dringen met, zoals
de geschiedenis heeft geleerd, de
daarmee gepaard gaande oorlogs
dreiging in Europa. Het is nota bene
Arie Kuiper, die Den Uyl deze week in
De Tijd op dit punt volkomen gelijk
geeft. Zijn stembriefje was toen ech
ter al verscheurd.
Trouwens, er is nog iets. De anti
europeanen behoeven zich werkelijk
niet te beklagen over de grensover
schrijdende activiteiten van onze Eu
ropese lijsttrekkers. Het zijn bepaald
geen pleitbezorgers van al te hoog
gestemde Europese idealen. Integen-
deel, zoveel hebben zij wel van het
kabouterdenken opgestoken, dat zij
zich hullen in een bijna brave be
scheidenheid. Het zijn kabouters die
naar Europa gaan. Kabouters echter,
die vastbesloten zijn wel degelijk
over de schutting te kijken.
Tenslotte: waarom zouden we door
niet te stemmen, onszelf het genoe
gen ontzeggen van een onrustig mo
mentje voor onze eigen Haagse politi
ci. Want het mag dan wel allemaal om
Europa zijn begonnen, de verkie
zingsuitslag is ook weer niet helemaal
onbelangrijk voor de krachtsverhou-*
dingen in Kabouterland.
Hardnekkig
Deze hardnekkige loot aan de steeds
weer opbloeiende kabouterboom
biedt echter al evenmin een oplossing
voor grensoverschrijdende proble
men. Bovendien bevat zij ook de ont
kenning van ieder denkbaar groeipro
ces naar grotere verbanden, gewoon
omdat men er niet aan wil. Het
spreekwoord boompje dood, planter-
tje dood geldt niet voor kabouters.
Die hebben het te druk met hun eigen
knolgewassen.
Over de schutting kijken is er daarom
door Nico Kussendrager
MANILA Nederland heeft zijn wensen op de vijfde wereld
handelsconferentie (Unctad) verder toegespitst. Als zelfs dit,"
wensenpakket niet haalbaar is, zal minister de Koning moge
lijk op bepaalde punten tegen Unctad-voorstellen stemmen.
De wensen van Nederland zijn: regel
matig overleg tussen Noord en Zuid
over het tegenhouden van invoer uit
de Derde Wereld (protectionisme) en
aanpassing van de industrie in het
voordeel van ontwikkelingslanden.
Onderhandelingen, laat staan toe
zicht op die zaken, zitten er niet in.
Wat betreft geldzaken (het huidige
ADVERTENTIE
Tekeningen, bij voorkeur in liggend formaat, sturen aan Trouw, jury politieke prent,
postbus 659,1000 AW, Amsterdam. Naam en adres aan de achterzijde vermelden.
Voor geplaatste prenten is er een boekenbom
iVan onze parlementsredactie
iüEN HAAG Het kabinet wil specu
latie en prijsstijging van landbouw
gronden voorkomen. Daartoe zal het
binnenkort een wetsontwerp bij de
Tweede Kamer indienen, waarin de
jkoop en verkoop van landbouwgron
den aan regels wordt gebonden.
Eén van die regels is, dat de Kroon
risen kan stellen van zowel persoon
lijke (bijvoorbeeld: is de koper zelf
nandbouwer?) als van zakelijke aard.
!De laatste eis kan zowel betrekking
jhebben op de minimale als de maxi
male omvang van de te vervreemden
grond. De te stellen eisen zullen na
der worden uitgewerkt in een Alge-
men^ maatregel van bestuur.
Premier Van Agt noemt het wetsont
werp een forse ingreep in de bestaan
de grondpolitiek. Nochtans heeft het
kabinet de politieke hamvraag over
deze kwestie nog niet beantwoord,
namelijk welke prijs berekend dient
te worden bij de koop en verkoop van
grond. Hiervoor is een wijziging van
de Onteigeningswet nodig. Alweer
twee jaar geleden viel het kabinet-
Den Uyl over deze kwestie. Inzet van
het politieke conflict was toen, of de
gebruikswaarde van de grond moest
worden berekend, dan wel de ver-
keerswaarde.
THIEME'S
ZAKWOORDENBOEKEN
FRANS f 14.50
DUITS f 17.50
ENGELS f 17.50
Uitstekend geschikt
als schoolwoorden-
boeken, gezinswoorden
boeken en taalgidsen
op reis of vakantie.
"TUILEN W: OME VUL
PENNEN PL".!*'...?"
Ze zijn er
THIEME'S
ZAKWOORDENBOEKEN
FRANS f 14.50
DUITS f17.50
ENGELS f17.50
Uitstekend geschikt
als schoolwoorden-
boeken, gezinswoorden
boeken en taalgidsen
op reis of vakantie.
thieme-zutphen
postbus 7
monetair geldstelsel is nadelig voor
de Derde Wereld) is op zijn best be
spreking binnen Unctad mogelijk.
Over onderlinge samenhang tussen"
handel, ontwikkeling en geldzaken,
kan een speciale studiegroep gaan,
praten, maar die mag niet komen op<<
terreinen van bestaande internatio
nale instellingen. M
Voor Nederland is dit het minimum"
om de Unctad nog enigszins succes
rijk te maken. De Nederlandse dele
gatie heeft nog geprobeerd Noorwe
gen te bewegen een gezamenlijk
standpunt, dat afwijkt van dat van
de overige Westerse landen, in te ne
men. Het overleg liep echter op het
laatste moment stuk.
Twee voorstellen zijn gisteravond tij
dens de Algemene Vergadering aan-,
genomen, ondanks het verzet van de«*
Westerse landen, waaronder Neder*
land. Het gaat onder andere om een-
Unctad-studie ten behoeve van de-
sociale, politieke en economische mo-*,
gelijkheden voor de bevrijdingsbewe-»
gingen in Palestina. Zimbabwe (Rho*
desië). Namibië en Zuid-Afrika Met^
name het leggen van een verband'
tussen Zuid-Afrika en Israël was de
Westerse afgevaardigden een doorn
in het oog. Ook het feit dat de politiek
daardoor werd binnengehaald erger
de de Westerse landen, omdat de
Unctad een conferèntie is voor han
del en ontwikkeling en niet voor poli
tieke zaken.
Verder werd, ondanks vereet van het-
Westen, een verklaring aangenomen*
dat geen eenzijdige maatregelen over,,
het gebruik van de zee en de zeebo-»
dem mogen worden genomen, zolang»
de 2ich voortslepende zeerechtconfe-*
rentie niet is afgelopen. Er is besloten*-
de zesde wereldhandelsconferentie g
over vier jaar in de Cubaanse hoofd-r
stad Havana te houden. De conferen
tie in Manila loopt dit weekeinde af.
Je kunt natuurlijk doen of er
niets aan de hand is. Gewoon je
ene. kleinere voet in een te grote
schoen stoppen en maar slof
fen en slippen of andersom en
dan pijn lijden als Assepoesters
zusters. In beide gevallen zullen
je voeten er niet beter op worden.
Wie blijft doen of z'n neus bloedt
kan er zelfs bloedende voeten
aan overhouden. Maar je zult
maar opgescheept zijn met voe
ten, waarvan de een groter is dan
de ander.
Nu heeft ieder mens dat wel een
beetje (meestal is de rechtervoet
iets groter), maar er moeten ge
noeg mensen rondlopen op voe
ten die wel een halve of hele maat
van elkaar verschillen. Koop
daar maar es een paar passende
schoenen voor. Daar zijn wel op
lossingen voor te vinden. De
duurste is twee paar dezelfde
schoenen in verschillende maten
te kopen en van beide paren een
exemplaar weg te gooien. Of je
kunt met iemand die precies zul
ke voeten heeft, maar dan net
andersom, samen twee paar ko
pen en dan ieder van elk paar één
schoen' aantrekken. Maar vind
maar eens zo iemand, die ook
zo'n afwijkende maat en boven
dien dezelfde smaak moet
hebben.
In Engeland is iemand onlangs
op een lumineus idee gekomen.
Die heeft zich als centrale regis-
tratiepost opgeworpen voor alle
mensen met verschillende maten
voeten. Alle „afwijkenden" kun
nen er daar achterkomen met wie
ze samen schoenen kunnen ko
pen om zich tot één paar te kun
nen beperken. Bestaat zoiets ook
in ons land? Nee, zegt adjunct
secretaris J. van Dooremalen van
de Federatie van Nederlandse
Schoenfabrikanten. „De enige
mogelijkheid hier is dat je de
schoenwinkelier je probleem
voorlegt. Een goeie schoenwinke
lier en daar zijn er veel van
zal altijd wel willen helpen als hij
kan. En dat kan als het om een
schoen van Nederlands fabrikaat
gaat. De winkelier kan dan bij de
fabrikant een „onpaar" bestellen,
bijvoorbeeld één schoen in maat
38 en de andere in 39. Dat kost
dan wel tien tot twintig procent
extra, maar het is toch nog heel
wat goedkoper dan dat je een
dubbel paar schoenen moet ko
pen." En stel dat de winkelier
niets wil doen? „Dan kan de
klant altijd nog rechtstreeks de
fabrikant benaderen. Als je het
merk weet, weet je ook wie de
fabrikant is".
Nu zullen niet alle moeilijke-voe
ten-mensen op de hoogte zijn van
deze mogelijkheden. De heer Van
Dooremalen meent dat de mees
ten het met lapmiddelen doen.
„Ik denk dat men heel vaak
schoenen koopt die aan de groot
ste voet passen en de neus van
die ene dan maar opvullen met
watjes of zo om niet teveel te
sloffen". Dat is jammer, want er
is echt wel iets beters aan te
doen, zoals er ook voor mensen
met uitzonderlijk kleine of uit
zonderlijk grote voeten zaken
zijn die gespecialiseerd zijn in erg
grote en erg kleine maten. Men
sen die dat weten blijken er veel
voor over te hebben; die reizen
wel vijftig, zestig kilometer om
een goed paar schoenen te be
machtigen."
Wordt het geen tijd dat winke
liers en fabrikanten samen eens
iets regelen voor al die mensen
met verschillende voeten? De
heer Van Dooremalen denkt niet
dat er zoveel van die mensen zijn.
„Als het echt zo'n groot probleem
was, zouden ze er bij de Stichting
Voet Schoeisel er al lang van
gehoord hebben, en dan hadden
ze er zeker iets aan gedaan".
In meer dan honderd landen zien
televisiekijkers regelmatig de
Muppet Show. Blijkbaar kunnen
ze er niet genoeg van krijgen,
want sinds de serie drie jaar gele
den begon, blijven de afleverin
gen over het scherm rollen. En
dus kon het niet uitblijven: er
moest ook een Muppet-fllm voor
de bioscoop komen. Deze week is
„The Muppet'Movie" in Londen
in première gegaan. Daarin ver
tellen de doortastende kikker
Kermit, de beauty miss Piggy en
alle andere Muppets hoe ze van
niets tot wereldberoemdheden
uitgroeiden. Natuurlijk ontvan
gen ze ook gasten in hun film,
onder wie Bob Hope, Telly Sava-
las (Kojak) en Orson Welles.
Toen Kermit een aantal jaren
geleden voor het eerst op de tele
visie verscheen in de Ameri
kaanse versie van het kinderpro
gramma Sesam Straat be
stond hij al lang De man die nog
steeds achter de Muppets staat,
de Amerikaan Jim Henson, fabri
ceerde hern 22 jaar geleden uit
een oude jas van zijn moeder met
pingpolballetjes als ogen. Toen
Kermit en zijn medemuppets
dankzij de bemoeienissen van
een Britse impressario hun eigen
Muppet-programma kregen,
bleek al gauw dat volwassenen er
even graag naar keken als kinde
ren. De Muppets een combina
tie van puppet (handpop) en ma
rionette (een pop die aan touw
tjes hangt) worden alleen al in
Amerika door 153 stations uitge
zonden.
Er zit niets anders op: de eige
naar van deze fiets zal met kind
op de arm voorlopig de bus moe
ten nemen, totdat de merel haar
eieren in het kinderzitje heeft
uitgebroed en de jongen zijn uit
gevlogen. Nu was die eigenaar
z'n fiets toch al kwijt, want het
ding staat al een tijdje tussen
andere gevonden voorwerpen
bij de politie van het Engelse
plaatsje Grantham. En mocht de
eigenaar gauw komen opdagen,
dan heeft het vogeltje de politie
wel met een extra probleem op
gezadeld, omdat die de fiets zo
niet wil meegeven.
Kurt Bansimir, een 35-jarige ra
diotechnicus. probeerde in sep
tember 1975 op volkomen wettige
manier uit Oost-Duitsland te
emigreren. Als reactie daarop
werd in december zijn paspoort
ingetrokken, en kreeg hij kort
daarna ontslag op z'n werk. Hij
werd in die tijd constant met
arrestatie bedreigd door de plaat
selijke autoriteiten. Daarop
schreef hij een brief aan partij
voorzitter Erich Honecker. waar
in hij tegen die behandeling pro
testeerde want, schreef hij. „ik
heb toch geen wet overtreden".
Het enige wat gebeurde was dat
de bedreigingen steeds ernstiger
werden, en dat was voor hem een
reden om in Januari 1977 een
brief te schrijven aan de VN-com-
missie voor de rechten van de
mens, waarin hij om hulp voor
zijn problemen vroeg. Hij schreef
te verwachten spoedig gearres
teerd te worden. Inderdaad werd
hij op 7 april 1977 gearresteerd,
en na vier maanden tot zes jaar
gevangenisstraf veroordeeld we
gens „hetze tegen de staat" Am
nesty kreeg van een Oostenrijkse
vriend die een contactpersoon in
Oost-Duitsland had. informatie
over de geestelijke en lichamelij
ke toestand van Kurt Bansimir.
Helaas kwam de contactpersoon
door het verstrekken van de in
formatie ook in moeilijkheden;
eind vorig Jaar werd hij eveneens
gearresteerd. Zodoende dateert
de laatste informatie over Kurt
Bansimir al van een paar maan
den geleden. Toen werd geschre
ven dat Zijn lichamelijke en gees
telijke toestand zeer slecht was,
mede door een hongerstaking.
Hij ging daartoe over in een po
ging om toch nog ijecht te vinden.
Beleefde brieven met het verzoek
om vrijlating van Kurt Bansimir
kunnen gestuurd worden naar;
Erich Honecker. Vorsitzende des
Staatsrates der D D R. Berlin
Niederschönhausen Karl von
Ossietszy Strasse, DDR; en
aan: Friedrich Dickel. Minister
des Innern der D.D.R. und Gene-
raloberst der Volkspolizei 108
Berlin W.8 Mauerstrasse 29-32,
DDR
De kerkdiensten voor vakantie
gangers in het Cocarde-centrum
in Valkenburg (ingang Casino)
zijn vorig Jaar zo goed bevallen,
dat de gereformeerde kerkeraad
van Maastricht er dit jaar weer
heeft aangeklopt. Het gebouw
beschikt over twee voor de dien
sten zeer geschikte zalen, een van
200 plaatsen en een van 600 (voor
het hoogseizoen). Daar kan ieder
een zondagsmorgens weer te
recht, steeds om half elf. Alleen
op de twee zondagen waarop In
Valkenburg wereldkampioen
schappen wielrennen plaatsvin
den, worden de diensten naar de
hervormde Kloosterkerk ver
plaatst.
