Missionaris in nieuwe rol
Poëtisch-realistisch toneel
iUlttSI
Werkcentrum Dans met
nieuwe choreografieën
eade
htidendaagtf
Tv-reportage over Varende Hollanders op de Amazone
Een vreugdeloze aangelegenheid
En dan nog
Het vertrek van de hongerkunstenaar
Mini-voetbal en
vreemde
ombudsman
TV COMMENTAAR
Ktonert
GALERIE
DE RAAM
Zomertentoonstelling
HÜSSTEGE
VRIJDAG 1 JUNI 1979
KUNST/RADIO/TELEVISIE
TROUW/KWARTET
t
door Riet Dlemer
HILVERSUM Zijn er eigenlijk nog wel missionarissen vul desgewenst in: zendelingen?
En wat doen die mensen vandaag de dag nog? Het zijn toch allemaal ontwikkelingswerkers
geworden! Met deze boude uitspraken uit een in veel opzichten ver van het missie- (of
zendings-) gebied verwijderd Nederland wordt op een heel positieve manier afgerekend in de
KRO-reportage „De varende Hollanders op de Amazone" Een programma van Marga
Kerklaan dat vanavond om half elf op Nederland 2 wordt uitgezonden
Ze bezocht daarvoor Amazonas, een
noordelijke provincie van Brazilië,
waar achttien Nederlanders werken
in een heet en ruw klimaat. Toch laat
ze de bewoners van deze streek de
hoofdfiguren zijn. terwijl vijf missio
narissen voor gids spelen. De opna
men werden gemaakt in het bisdom
Tefé. een gebied dat acht keer zo
groot is als Nederland Bisschop is de
72-Jarlge uit Friesland afkomstige
Jouke de Lange, wiens residentie, een
soort houten zomerhuisje zoals wij
dat van de campings kennen, in lijn
rechte tegenstelling staat tot de mo
numentale bisschopspalelzen die het
Westen kent. De nuchtere, praktische
missionarissen die aan het woord ko
men zijn. Theo van Zoggei, Jos van
Roy. Plet Michlels, Toon Jansen, al
len afkomstig uit zuid-Nederland en
reeds genoemde bisschop.
„Ik hoor het niet graag dat ze mij
alleen ontwikkelingswerker noe
men." bekent Theo van Zoggel in het
vraaggesprek. „Laat ik het zo zeggen
Je hebt met iemand te maken die
godsdienstig is en tegelijkertijd anal
fabeet. Hij woont in een gemeen
schap. heeft tegelijkertijd ook zieke
kinderen in huis Die kun Je dan niet
alleen maar gaan benaderen als gods
dienstobject. want Je hebt te maken
met alle sectoren van het menszijn
Zielt|es winnen
Jos van Roy vult aan: Er wordt wel
gezegd dat je iemand die honger
heeft het geloof In Ood niet kunt
bijbrengen. Die andere aspecten heb
ben we dan nooit verwaarloosd. In
het verleden is ons nogal eens voor de
voeten geworpen dat wij alleen op
zieltjes winnen uit waren. Dat deden
we niet. alleen zieltjes winnen en die
andere sectoren van het menszijn
verwaarlozen, en dat doen we nu ook
niet. Alleen maar ontwikkelingswer
kers zijn. dat willen we ook niet!"
Datzelfde gold ook al voor een missio
naris van de oude stempel de inmid
dels overleden. Jan van de Dungen
die zijn parochianen doopte, trouwde
en begroef. En hij deelde hun armoe
de. Zijn generatie stichtte scholen en
ziekenhuizen maar Van de Dungen
zei daarbij: de volgende missionaris
sen kunnen een stap verder gaan.
Dat blijkt ook wel uit het werk van
Theo van Zoggel. Jos de Roy en de
anderen. Voor zij hun uitspraken
doen over de vergelijking tussen ont
wikkelingswerk en missie is in de
goed gemaakte en voor zichzelf spre
kende tv-reportage al heel wat ge
toond waarmee ze bezig zijn. Hoofd
persoon in de reportage zijn echter de
rubbertappers, afstammelingen van
boeren uit provincies rondom Tefé.
Waarschijnlijk wordt nadrukkelijk
het woord „hoofdpersonen" gebruikt
voor deze rubbertappers om de rol
van de missionarissen van de nieuwe
tijd aan te geven. Hun leidende posi
tie heeft plaats gemaakt voor een
meer stimulerende begeleiding.
Goud verdienen
Rondom de eeuwwisseling, maar ook
tijdens de Tweede Wereldoorlog wer
den boeren uit gebieden met langdu
rige droogte met valse beloften ver
leid naar Tefé te komen omdat daar
bij het tappen van rubber van de
bomen die In het wild staan goud te
verdienen zou zijn. Uit het gesprek
met een van hen, Francisco geheten,
blijkt dat hij wordt uitgebuit en niets
verdient. Datgene wat hij koopt aan
levensmiddelen wordt van zijn loon
afgeschreven. De man is 52 Jaar. maar
hij lijkt minstens 75. In de tv-reporta
ge vertelt hij dat hij eigenlijk naar
het ziekenhuis zou moeten voor zijn
zieke been. maar dat hij de twintig
gulden reiskosten niet kan betalen.
Ter geruststelling kan buiten de re
portage om worden gezegd dat de
man dankzij het bezoek van de mis
sionarissen toch ter verzorging in het
ziekenhuis is terechtgekomen.
Voor Nederland dat praktisch geen
afstanden kent is de situatie in de
provincie Amazonas acht maal zo
groot als Nederland nauwelijks
voor te stellen. De missionarissen
kunnen de posten, die ze per boot
aandoen, niet meer dan een of hoog
stens twee keer per jaar aandoen.
Een van de problemen van dit gebied
is de verkoop op grote schaal van
stukken grond aan kapitaalkrachti
gen uit het zuiden van Brazilië. Als ze
niet oppassen worden kleine boeren,
voormalige rubbertappers, die tien
tallen jaren op hun landje wonen en
werken, daarvan de dupe. Hun grond
wordt opgekocht en boerengezinnen
worden weggejaagd, terwijl er in Bra
zilië een wet is die bepaalt dat ie
mand die een Jaar en een dag op een
stuk grond heeft gewerkt, eigendoms
papieren kan gaan halen.
Een andere missionaris, Jos van Roy,
gaat vragenderwijs na hoe het met de
eigendomspapieren van de bevolking
staat. „Heb je ooit je best gedaan
eigendomspapier te krijgen?" vraagt
hij. Uit het gemompel blijkt van niet.
Theo: „De grond is van het hele volk.
Het land is van de mens die er woont.
Ik wil jullie nog wat zeggen: iemand
die hier langer woont dan een jaar en
een dag, kan niet van zijn land wor
den gejaagd!" Zo leert hij dat ook de
arme de plicht heeft achter zijn rech
ten aan te gaan.
Zo proberen de paters de boeren te
activeren tegen het onrecht, waar
door rubberplantages in de Amazo
nas door Brazilië worden verpacht
aan buitenlandse grootkapitalisten,
die het niet kan schelen dat door het
kappen van bossen de kleine boeren
de dupe worden, maar evenmin dat
de zuurstofvoorzieningen voor een
groot deel in het gedrang komt. De
Amazonas levert als „de longen van
de wereld" twintig tot veertig procent
van de totale hoeveelheid zuurstof
die de wereldbevolking nodig heeft
en dit systeem zou worden verstoord
als er wel werd gekapt en niet werd
aangeplant.
De tv-reportage „De varende Hollan
ders op de Amazone" is gemaakt in
het kader van de week voor de Neder
landse missionarissen, waarin finan
ciële bijdragen worden geïnd die het
mogelijk maken dat Nederlandse
missionarissen op geregelde tijden
met verlof komen in het steeds duur-
der wordende vaderland. In de missie
werken 5570 Nederlandse mannen en
vrouwen.
De Nederlandse missionaris Theo van Zoggel in gesprek met de bevolking van de
Braziliaanse provincie Amazonas.
door Ineke Sluiter
AMSTERDAM Het Werkcentrum Dans wil ervaren en
onervaren choreogralen de kans bieden bij te dragen aan een
repertoire, dat de eigentijdse ontwikkelingen in de dans
weerspiegelt
De twee choreografen, die woensdag
avond ln Centrum Bellevue aan het
woord waren, hebben, gezien vorige
balletten, beiden best Iets te zeggen,
maar op z'n zachtst gezegd was er
sprake van een communicatiestoor
nis. die de toeschouwer een moeilijk
avondje bezorgde Ik stel me voor dat
de argeloze bezoeker zal vragen: is
dat nou dans? En dan antwoord ik
nee. gelukkig niet. want een zo vreug
deloze aangelegenheid als het nu
leek. Is het beslist niet
Het eerste baliet was „Field Piece"
van Ton Simons, met, naar hij zegt
als uitgangspunt beweging in per
spectief langzamer naarmate verder
van de toeschouwer al. sneller en
gedetalleerder als ze dichterbij komt
Een Interessant genoeg startpunt,
waar Je graag naar uitkeek, maar het
kwam totaal niet uit de verf. Een
onsamenhangend geheel, het eigen
ritme van de beweging hield geen
stand tegen het geluidsdecor van vier
door elkaar spelende radio's (live,
met als saillant detail de nieuwsbe
richten van negen uur) Emotioneel
kwam de beweging nergens-vandaan,
je kreeg er ook geen binding mee. het
leek daardoor op gymnastiek, en de
dansers kregen niet die kansen die ze
verdienden door hun inzet, en dat
was. gewild of ongewild, ook duide
lijk op hun gezichten te lezen Het is
misschien wat flauw om van de in
vloeden van Merce Cunningham te
spreken (Simons studeert bij hem)
maar iets was toch wel aanwezig,
maar niet te vcrgplijken met het werk
van „de Meester" Bovendien kunnen
de dansers bewegingstechnisch zeker
niet waar maken wat eventueel de
bedoeling is. behalve Howard Madu-
ro. die het meest zichzelf bleef en zich
ontwikkelt tot een danser met een
zeer persoonlijke stijl
Voorspelbaar
Na de pauze „Chris" van Hans Tuer-
Speciaal vandaag
Laat mij maar eenxaam tot
U komen is een door de NCRV
gefilmd portret over de dich
ter Willem de Mérode.
Ned. 1/21.55
Voor wie dit hoortis
eveneens een dichterlijk pro
gramma van de NCRV met
teksten over liefde en dood
van bekende Nederlandse
dichters
Ned. 1/22.35
Brandpunt heeft een eigen
reportage aan de vooravond
van het besoek van paus Jo
hannes Paulus II aan tijn va
derland, Polen. Verder een re
portage over het isoleren van
psychiatrische patiënten en
delinquenten
Ned.2'21.55
De varende Hollanders op
de Amaxone is een reportage
over het werk van missiona
rissen in Noord-Braailie
Ned.2 22.36
Vierde aflevering van
IKON's Geld en geluksho*
Ned. 1/23.66
Opening van het Holland
Festival 1979 in het Luxor
Theater te Rotterdam
Hllv. 2 26.66
lings In wezen tal van goeie aanzet
ten, niet om negatief over te worden,
maar zo voorspelbaar, zo on-speeis de
mogelijkheden uitgebuit, bijna door
drammerig in het etaleren van vond
sten die ongeïnspireerd herhaald wer
den. het overbodige, levende decor
van vijf Halteraars, de „camp"-mu-
zlek (decadent-kitscherig) samen re
sulterend in een desastreuze saai
heid
Een beeld uit „Field Piece", een choreografie van Ton Simons, uitgevoerd
door Werkcentrum Dans.
Ook hier ogenschijnlijk geen sprank
je plezier, een haast vertwijfelde
ernst, die gezien het resultaat ook
misschien wel terecht was. Daarom
mag het adequate danswerk van zo
wel Patricia van Roessel als Piet Ro-
gie best worden genoemd. Jammer,
dat deze twee balletten samen op het
programma stonden, ze versterkten
elkaar negatief.' Als het Werkcentrum
Dans als een van zijn taken be
schouwt publiek te werven voor het
fenomeen dans. en dat is nog steeds
hard nodig, dan lijkt me dit program
ma niet het meest ideale instrument
om dat te bereiken.
Het Peking Opera Gezelschap ver
zorgt van 31 juni tot 20 augustus 14
voorstellingen in ons land, te weten in
het Congresgebouw in Den Haag, de
Stadsschouwburg in Amsterdam en
de Schouwburg in Rotterdam. De
vriendschapsvereniging Nederland-
China organiseert in verband daar
mee op 2 juni een informatiemiddag
over de Chinese Peking Opera in de
aula van het Museum voor volken
kunde in Leiden.
Cultureel Centrum de Vaart in Hil
versum toont van 2 juni tot 2 juli
olieverven van Tidi da Silva, waarin
de eenzaamheid van de mens cen
traal staat, en naieve schilderijtjes
van Corrie Oudenaller-Klaus.
Uit de kunstverzameling van Tey-
ler£ Museum aan het Spaarne in
Haarlem worden deze zomer 45 pren
ten getoond van de gTaveur Jan Pie
terszoon Saenredam, een laat-manie-
ristische kunstenaar uit de Haarlem
se School. De expositie duurt tot 18
augustus.
door André Rutten
AMSTERDAM In het Universiteitstheater is tot en met 3 juni ,,Het vertrek van de
hongerkunstenaar", het meest recente stuk (uit 1976) van de Poolse schrijver Tadeusz
Rozewicz te zien in een voorstelling geregisseerd door de in Nederland werkende Poolse
Joanna Bilska. Met de produktiegroep van Crea, de culturele organisatie van de universiteit
van Amsterdam
Rozewicz" toneel wordt soms absur
distisch genoemd, ook wel surrealis
tisch, hijzelf duidt het aan als poë
tisch-realistisch. Dat wil zeggen, dat
hij wel dingen van alledag gebruikt,
maar niet de alledaagse werkelijk
heid nabootst. Wel met die alledag-
elementen een stuk samenstelt, dus
een voorstelling ontwerpt, waarin een
of meer figuren centraal staan,
die met die alle-dag-elementen niet
uit de voeten kunnen, zodat voor de
toeschouwers duidelijk wordt, hoe
beperkt, hoe kortzichtig, hoe vreemd,
hoe absurd alledaags gedrag kan zijn
In het nu gespeelde stuk gaat hij uit
van een van de meer bekende verha
len van Franz Kafka. „Een honger
kunstenaar" uit 1921/1922. Dat ver
haal is een typisch Kafkaniaanse be
schrijving van een fenomeen, dat bij
mijn weten nooit bestaan heeft: een
man die zich telkens opnieuw veertig
dagen ln een kool laat opsluiten om
het publiek in telkens weer een ande
re stad zich tegen betaling te laten
vergapen aan zijn kunst van niets te
eten. Bij Kafka eindigt hij als een
circusnummer, dat niet in het circus
zelf wordt vertoond, maar ln de gang
naar de dierenstallen, die de bezoe
kers m de pauze kunnen bezichtigen.
Zij kijken dan ook even naar hem
Dat circus heeft Rozewicz geheel
weggelaten. In zijn stuk is de honger
kunstenaar nog een zelfstandige at
tractie, die niet meer aan het circus
toekomt, omdat zijn impressario er
geen brood meer in ziet. Hij vertrekt
dus
Kooi
Bij Kafka is het verhaal een beschrij
ving, met slechte aan het eind een
korte dialoog, waarmee ook Rozewicz
eindigt. Het stuk is een uitbeelding
van de situatie, Midden op het toneel
een kooi waarin de hongerkunstenaar
in zwart tricot. Daaromheen de sug
gestie van een parkje met een witte
tuinbak, een kiosk, wat boompjes en
een parkhek, mede door de belichting
De NCRV heeft het minivoetbal
seizoen weer afgesloten. Geen spe
ciale voetbalshow meer op de buis
dus. En dat is jammer, want die
partijtjes zijn vaak zeker zo aardig
als het grote voetbal bulten. Dat
verschil werd deze week duidelijk
na het zien van de schamele Euro
pa-cup-finale tussen de landskam
pioenen van Engeland en Zweden
De minst slechte won. maar daar
was dan ook alle mee gezegd. Men
sen van de Duitse televisie die het
gebeuren uitstekend ln beeld
brachten, zagen geen kans het ge
heel de moeite waard te maken,
want de twee ploegen scharrelden
slechts wat rond bij die streep in
het midden van het beeld. Nee.
geef mij dan maar minivoetbal
Vaak uitstekende sport, vooral
ook sportief, en gaat het mis dan
is er een strafbankje. goed voet
bal. ondanks soms wat oudere
spelers, een prima entourage en
een attent camerateam. Kortom,
een echte show Weer was het
team van Oost-Nederland de win
naar en weer visten de militairen
net naast de hoofdprijs Volgende
winter komt dit spektakel weer
terug op de Nederlandse buis Er
zijn ooit plannen geweest om het
geheel echt internationaal te ma
ken, maar kennelijk is dat toch
niet gelukt. Ik vermoed dat dat
maar goed is ook. want het zou
dan direct minder aardig zijn
doordat de betrokkenen van de
toeschouwers en kijkers bij een
echt Nederlands gebeuren waar
schijnlijk toch veel groter is.
De NCRV bracht ons ook een re
portage over een s.o.s.-telefoon-
dienst voor jongeren in het Zwit
serse Bern. Dit gebeurde dan naar
aanleiding van het begin van iets
dergelijks in Amsterdam en over
enige tijd ook in Utrecht en in
Rotterdam. Het is een trieste zaak
dat zo'n dienst moet worden inge
steld Gezien de honderden tele
foontjes die in Bern zijn geturfd, is
het meer dan noodzakelijk dat
jongeren op deze manier proble
men kunnen voorleggen aan der
den Een deel van de jeugd ziet
blijkbaar geen kans met ouders of
opvoeders over problemen te pra
ten. laat staan ze op te lossen. Een
ander deel zal het waarschijnlijk
wel goed uitkomen dat er zoiets is
Ik kan mij ten minste na die repor
tage niet aan de indruk onttrek
ken dat er nogal eens vragen bij
zitten die zijn ingegeven doordat
men van thuis iets niet mag en via
de telefoondienst probeert het
toch gedaan te krijgen. Als het die
kant op zou gaan. moet zoiets wor
den verboden, want dat kan en
mag de bedoeling nooit zijn. In
veel gevallen gaat het om relatie
problemen. ouders-kinderen, jon
gens-meisjes en dergelijke. In zul
ke gevallen kan een vervolg op de
telefoondienst wellicht zeer nuttig
zijn Alleen, dat vervolg blijkt niet
zo goed geregeld te zijn. Het zou
aanbeveling verdienen daaraan
met man en macht te werken. In
dien veel ouders meer tijd en aan
dacht zouden hebben voor hun
kinderen, zouden overigens veel
van die telefoontjes niet eens no-
'dig zijn
De ombudsman begint steeds
meer te lijken op een soort ex
trauitzending voor een bepaalde
politieke partij Frits Bom. ook in
zijn andere omroepbanen al geen
lieverdje, ontpopt zich als een
schopper tegen het huidige Haag
se huis. Dat iemand het met de
handelwijze van de regering of
met de samenstelling van de mi-
nisterploeg niet helemaal eens is,
is zijn goed recht. Maar de manier
waarop hij daar blijk van geeft
doet wat ongezond aan. Het zou.
denk ik. beter zijn als hij probeer
de echt onbudsman te zijn. Hij zou
er op zijn minst geloofwaardiger
en achtenswaardiger door worden.
Dat dan even los gezien van het
vele onrecht dat het onbudsteam
signaleert en waarin het probeert
rechtverbetering te brengen.
VARA-Visie bracht als inleiding
op de tamme discussie over de
nieuwe plannen van Den Uyl een
reportage over rijk en arm in En
geland. Het is ni£t voor het eerst
dat dat er zoiets in beeld komt.
Maar iedere keer kijk je toch weer
verbaasd naar die gigantische we
reld van tegenstelling die aan de
andere kant van de Noordzee
heerst. Nergens ter wereld zijn die
verschillen zo nadrukkelijk aan
wezig als daar zo gemakkelijk in
beeld te brengen. Aan de andere
kant proefde ik uit die reportage,
maar dat zal we niet de bedoeling
geweest zijn. dat de geïnterview
den teen hertog en een vuilnisop
halen het eigenlijk ieder op hun
manier bost naar hun zin hebben
Ad Interim
In het prentenkabinet van het Sin
ger Museum in Laren is van 2 juni tot
en met 1 juli een tentoonstelling van
Mexicaanse grafiek. De tentoonstel
ling geeft een indruk van hedendaag
se Mexicaanse Grafiek door werk van
een 18-tal kunstenaars onder wie
Capdevilla, Messequer. Orozoco en
Rivera.
In het Dordrechts Museum worden
van 2 juni tot 8 juli werken van de
beeldende kunstenaarsregeling ge
toond. Voor de tentoonstelling is een
keuze gemaakt uit het tussen augus
tus 1978 en april 1979 van kunste
naars uit Dordrecht en haar regio
aangekochte werk.
een suggestief toneelbeeld van Alicja
Werbachowska. Eerst is het nacht en
zijn er alleen maar drie opzichters
(door het publiek aangewezen,
vreemd genoeg meestal slagers, zegt
Kafka). Als het dag wordt verschijnt
eerst de impressario met zijn vrouw,
die in de kiosk (kassa) plaats neemt,
er wandelen wat mensen rond. ook
twee moeders met kinderwagens, die
allemaal over eten praten, er rent een
groepje turnsters rond. In het tweede
bedrijf gaat 's nachts de vrouw van
de impressario de kooi binnen omdat
zij hem aantrekkelijk vindt, maar hij
reageert niet. 's Morgens versieren
kinderen de kooi met guirlandes, er
zijn weer veertig dagen om, hij zal
weer eten krijgen maar dat loopt
dus op een gedwongen vertrek uit.
Een ander soort toneel dus dan we in
Nederland gewend zijn. anders ook
dan voorheen hier gespeeld Kafka-
bewerkingen, wel verwant aan Gom-
browicz, om althans enig idee te
geven
l ADVERTENTIE
Tentoonstelling
van werken door Hollandse Impressio
nisten. Russische en Griekse ikonen uit
de 17e. 10e en 19e eeuw.
Galerie De Klooster-esch
Kunsthandel-Ikonen
Westerstraat 9 Almelo
Dinsdags t/m zaterdags
van 2 tot 6 uur
of na tlf. afspr.
Tel. 05490-14500
Eigen parkeergel.
WESTFRIES MUSEUM
HOORN ROODE STEEN
Tel. 02290-15783/15597
Historisch Museum van Hoorn
en Westlriesland schilderijen,
glas, zilver, keramiek, meu
bels, oud speelgoed, interi
eurs, archeologie, enz. Verder
de aparte afdeling:
„We8tfriese Naïeven
EXPOSITIES
„Een Sjoel in
de Mediene"
(Joods leven in Hoorn)
31-5 t/m 16-9-79
Open: ma. t/m zat. 10-17,
zondags 12-17 uur
van hoge
kwaliteit
Permanente verkoopexpositie elke
do. en za. van 10-12 u. en van 2-4 u.,
op vrij.av, van 19-21 u. en op andere
tijden na afspraak. 03404-12285.
's avonds 17586.
dkonenmlcnc^
^WSrtmann
Slotlaan 128 Zeist-Holland
FRANS HALSMUSEUM
Groot Heiligland 62,
Haarlem.
AVONDOPENSTELLING
met kaarslicht en muziek
rondom Pinksteren
op 2, 3 en 4 juni
van 20.30 - 22.30 uur
marktstraat 33^ Js371ac ravehslèiri
Hélène Nillissen
grafiek aquarellen
Jeannie Lelyveld
plastiek
3 tot 29 juni
08867-2835 Wo t/m ma. za. 10-17
u. zo 14-17 u
verkoop tentoonstelling
american patchwork quilts
tot 18 juni 1979
geopend vrijdag, zaterdag
en zondag
van 12-18 uur
en volgens afspraak
harvey
anuschka menist
hoger einde noord 45
ouderkerk aan de amstel
telefoon 02963-3158
holland
Er zijn mensen die zeggenje
kunt er wel EEN DAG rond
dwalen-in de oud-Hollandse
toonkamers van
Antiek Boetiek
Hoogendoorn
Zlldstraat 63. Aalsmeer
s Woensdagmiddags gesloten!
Ter gelegenheid van 25 jaar
europese culturele stichting
fundatie kunsthuis, Amsterdam
'HET
MENSBEELD
IN DE EUROPESE
KUNST NA 1945'
een keuze van 70 werken, films en video
17 mei t/m 29 juni
Lljnbaensgracht 54
(tussen Westerstraat en
Lindengracht) tel.: 020-259814
open dinsdag l/m zondag 12-17 uur
Inlichtingen over deze speciale advertenties
TEL. 020-913456
Oude kunst uit het verre oosten
Pré-Columbiaanse kunst uit diverse culturen.
Particuliere collectie ikonen
Steeds de combinatie antiek-modern
Driehoeven 12, Haaren N.B. 04171-1264-1995.
