werkt averechts
Fietsenfabriek
EMPO failliet
Textielaanvoer stagneert
laat Unctad niet onberoerd
arroa-mijt gevaar
fi>or de fruitteelt
Winkeldieven vaak scholier
'atat
uurder
of Odell: beleid is onlogisch en merkwaardig
U—
Kledingmarkt
sterk verzadigd
Russen eten
kip uit
Nederland
Postorder-bedrijven kunnen klanten niet leveren
Goudprijs stijgt
nog verder
Sr en Wereldbank rekenen te weinig met Derde Wereld
o'Ie hand
m ERDAG 26 MEI 1979
FINANCIENtN ECONOMIE
TROUW/KWARTET
31
een onzer verslaggevers
ITERDAM De filosofie van het huidige energiebeleid in Nederland berust op de
nderstelling dat zich binnen afzienbare tijd een tekort aan olie en aardgas zal voordoen,
rbij wordt echter voorbijgegaan aan de werkelijke oorzaken van de Nederlandse schaar-
Onze energiepolitiek werkt averechts.
conclusie komt dr P. R.
hoogleraar in de economische
ciale geografie aan de Erasmus
rsiteit te Rotterdam in een kri-
g beschouwing van de uitgangs
van het Nederlandse energle-
9i De beschouwing van prof
is gepubliceerd in Economisch
3tyische Berichten.
3ai odell merkt in zijn artikel op
wezenlijke discussie over hel
ebeleid van Nederland wordl
rsboomd door één fundamen
•llingname van de regering, na
dat zij niet zal toestaan dat d(
lo-fcle veronderstelling die aar
Ynergiebeleid ten grondslag ligt
vochten wordt. Deze central*
A kierstelling is de vaste overtui
gg ran de regering, dat op relatiel
j: termijn een fysieke schaarste
pe en aardgas een feit zal zijn
ïid van de regering met be
tot de verwachte schaarste
en aardgas de eerste teke-
aarvan zouden de huidige pro-
aan de aanbodzijde zijn
ich, aldus prof Odell, ten eerste
op het beperken van het energiever
bruik. ten tweede op het zuinig om
springen met onze aardgasreserves
en ten derde op het ontwikkelen van
alternatieve energiebronnen. Wat het
besparen van energie betreft meent
hij, dat dit weliswaar al een tijdje met
wisselend enthousiasme wordt gepre
dikt, maar dat het zeer weinig in de
praktijk wordt gebracht. Dit komt
o.a. door het onwrikbare vertrouwen
dat onze politici hebben in het prijs
mechanisme als het voornaamste in
strument voor het besparen van
energie.
Prijsmechanisme
Volgens Odell is energiebesparing
met als enig instrument het prijsme
chanisme echter geen lang leven be
schoren. Het doelbewust bevorderen
van de elektrificatie gevolg van het
aanwenden van kernenergie en kolen
voor de leverantie van energie die in
de vorm van elektriciteit nodig is
zal onvermijdelijk leiden tot een (vol
komen onnodige) stijging van het
energieverbruik.
Er is volgens prof. Odell echter nog
een andere reden, waarom men niet
te vast op de mogelijkheden van be
sparing zal kunnen vertrouwen. Dat
is de onveranderde officiële opvat
ting. dat de economische groei afhan
kelijk is van een stijging van het
energieverbruik. Anders gezegd, de
redenering is dat te voorzichtig om
springen met energie te weinig groei
oplevert. Iets, waarvan de Juistheid
echter in twijfel moet worden ge
trokken.
Wat de aanbodkant betreft is het
overheidsbeleid gericht op het ver
vangen van het gebruik van aardgas
door het gebruik van andere energie
bronnen. Daarbij, aldus Odell, is men
zelfs bereid het olieverbruik opzette
lijk te verhogen ondanks het feit, dat
de regering beweert dat er sprake is
van een feitelijk en potentieel tekort
schietend olieaanbod. Het beleid
houdt ook rekening met een stijgend
gebruik van kolen, die van een andere
kant van de aardbol zullen moeten
worden gehaald (net als de olie). Ook,
zegt hij. vloeit uit dit beleid de wens
voort om dure kernenergie (duur, om
dat kernenergie slechts voor de pro-
duktie van elektriciteit kan worden
aangewend) te gebruiken.
Onzekerheden
Volgens Odell kan de conclusie niet
anders zijn dan dat dit een merk
waardig beleid is, vol onzekerheden
en onberekenbare gevolgen. En, zegt
hij. het wordt bijna helemaal onbe
grijpelijk door de even merkwaardige
beslissing met betrekking tot het ge
bruik van aardgasvoorraden, nl. de OPRC
beslissing om duurdere bronnen te v
prefereren boven goedkopere.
van bepaalde economisch-politieke
omstandigheden, waarin de oliepro
ducenten nu verkeren. De daarmede
samenhangende problemen worden
nog versterkt door de klakkeloze aan
vaarding door de verbruikers van olie
van het idee, dat het overduidelijk
door mensen bedachte olietekort on
losmakelijk verbonden is met de
vooruitzichten op lange termijn met
betrekking tot de beschikbaarheid
van dit produkt.
In al zijn facetten, meent prof. Odell,
is het energiebeleid onlogisch en in
consistent, voornamelijk omdat niet
doelbewust en systematisch aan
dacht is geschonken aan de gevolgen
van de uitgestippelde beleidslijnen.
De situatie wordt daarbij nog ver
slechterd door de gerechtvaardigde
twijfel die we kunnen hebben ten
aanzien van de fundamentele veron
derstellingen achter de ontwikkeling
van het beleid.
Is er werkelijk enig bewijs voor een
zodanig tekort aan olie en aardgas
dat het beleid voor de lange termijn
zonder meer van een dergelijke
schaarste moet uitgaan? Volgens
Odell is eerder het tegendeel het ge
val. De schaarste die we nu kennen,
merkt hij op, is uitsluitend het gevolg
Volgens Odell kan de OPEC naar
believen de produktie beperken. „En
wij helpen de OPEC bij het realiseren
van haar doelstellingen". In de eerste
plaats door niet te onderkennen, dat
de mate waarin het kleine aantal
OPEC-landen (13) de markt beheerst
(marktaandeel 60 procent) louter een
historische toevalligheid is. Voorts
door ons falen wat betreft het tot
ontwikkeling brengen van olie- en
aardgasvelden in andere delen van de
wereld.
En dat nu nieuwe technieken be
schikbaar zijn en de consument be
reid is een hogere prijs te betalen.
Ook speelt echter een rol het feit, dat
industriële landen, die belangrijke
olie- en aardgasvoorraden ontdekt
hebben, hun produktie van olie en
gas beneden de volledige capaciteit
proberen te houden.
Door ons handelen wordt de macht
van het OPEC-kartel steeds groter.
Volgens prof. Odell is het daarom
zaak, dat de produktie van de nu
bekende explolteerbare voorraden
tot het maximaal mogelijke wordt
opgevoerd, teneinde zo de wereld
vraag naar olie uit de OPEC-landen
te beperken. Verder zal daadwerke
lijk moeten worden overgegaan op
een strategie, gericht op een laag
energieverbruik teneinde zowel het
„politieke" olietekort op de korte ter
mijn te verminderen als de onzeker
heid ten aanzien van het energie
aanbod op de lange termijn te doen
afnemen.
Ten slotte zal er een overeenkomst
moeten komen tussen alle westerse
landen om zich gezamenlijk in te
spannen om olie en gasbronnen te
zoeken en te exploiteren in zoveel
mogelijk landen en streken. „Als
men", aldus Odell, „op deze drie pun
ten tot daden overgaat kunnen ten
minste drie generaties over de olie en
aardgas beschikken".
HAAO (ANP) Met de mogelijke komst van de varroa-
een insect dat een dodelijke bijenziekte veroorzaakt,
m( t ook de fruitteelt in ons land bedreigd. Dit meent de
Tiiging tot bevordering van de bijenteelt.
ADVERTENTIE
deze vereniging heeft de var-
al grote schade aangericht
jde bijenvolken in Duitsland en
groot, dat hij vanuit Duits
land binnenkomt,
ongeveer 15.000 bijenhouders
triand zijn er naar schatting
i die regelmatig bijenvolken
Jen: aan fruittelers voor de be-
'lg van bloemen van onder meer
len, frambozen, kruisbessen
en maar ook van appels, peren
augurken.
Het telen van deze fluitsoorten zou
ernstige schade ondervinden wan
neer de varroa-mijt zich daadwerke
lijk onder de Nederlandse bijen zou
nestelen.
Dat zou kunnen betekenen dat er
over een of twee Jaar geen gezonde bij
meer is in Nederland. De vereniging is
zeer verontrust temeer omdat er over
het spreldingsgedrag van de varroa-
mijt. weinig bekend is, wat de bestrij
ding van dit insect bemoeilijkt.
ÏS9M HAAG (ANP) De
kimumprijs voor patates
nfes (zonder saus) is ver-
gd tot 95 cent voor 165
|n in plaats van 80 cent
1150 gram. De oorzaak van
prijsverhoging is de kosten-
ting van de grondstoffen,
V tnamelijk die van voorge-
ken frites, aldus heeft het
üsterie van economische
fcn meegedeeld.
I gaat hier om patat in een
enaamde wegwerpverpak-
O-k. Voor andere gewichts-
19iveelheden dan 165 gram zal
nk#rijs evenredig hoger of la-
worden. Er wordt nu uitge-
m van 165 gram, omdat uit
onderzoek van het Produk-
eitscentrum van het Be-
fschap Horeca is gebleken,
dit de meest voorkomende
lie is.
I aardappelprijsstijging in
e maanden is een niet onge-
jikelijk verschijnsel, aldus
ministerie van Economi-
t zaken. Het aardappelsei-
b loopt namelijk ten einde.
Van een onzer verslaggevers
AMSTERDAM Volgens de
Duitse professor Helmstfldter
is de kledingmarkt in zijn lang
in sterke mate verzadigd, voor
al voor die kleding die we als
basisbehoefte beschouwen. In
1958 had nog 80 procent van de
kledingaankopen betrekking
op die eerste behoeften, in 1976
was dat slechts 46 procent. Bo
vendien als het inkomen netto
met één procent stijgt, gaan de
textielaankopen met niet meer
dan 0.8 procent omhoog
De verzadiging heeft vervelen
de consequenties voor de ate
liers waar ze kwaliteitskleding
maken. Zoals bekend legt men
er in de textielwereld steeds de
nadruk op, dat de West-Euro-
pese producenten het moeten
zoeken in kwaliteitskleding.
Tegen het massagoed uit bij
voorbeeld Hongkong kunnen
we hier toch niet op concurre
ren. De kwaliteitskleding moet
een hogere prijs opbrengen. En
prof. Helmstödter betwijfeld,
of de consument die wel wil
opbrengen, zo blijkt uit het
weekblad Adformatie.
UTRECHT (ANP)
De grootste afnemer
van Nederlandse kip is
de Sowjet-Unie. De
Russen kochten in
april 1.651 ton panklare
kippen. West-Duits-
land kwam op de twee
de plaats met 400 ton.
Door de gestegen ex
port naar deze en ande
re landen blijven wei
nig kippen in de voor
raadkamers van de
slachterijen over.
Dit blijkt uit cijfers
van het Produktschap
voor puimvee en eieren
over de export van
deze bedrijfstak in de
afgelopen maand. In
het algemeen steeg de
uitvoer van zowel eie
ren als geslacht pluim
vee gedurende het eer
ste kwartaal van dit
jaar in vergelijking met
dezelfde periode vorig
jaar. De prijzen stegen
echter niet mee.
Het produktschap
maakt zich zorgen over
de gestegen prijzen van
het pluimveevoer. Het
verwacht over niet al te
lange tijd doorbereke
ning hiervan in de prij
zen voor de consument.
Van een onzer verslaggevers
DEN HAAG Scholleren of stu
denten zijn erg vaak betrokken
bij winkeldiefstallen in waren
huizen. Van de ruim 25.000 men
sen die vorig jaar in een waren
huis wegens diefstal zijn aange
houden gaf 42 procent op scholiei
of student te zijn. HuisvrouweD
vertegenwoordigden 13 procent
van het totaal.
Deze gegevens zijn naar voren
gekomen bij een onderzoek var
het Centraal Bureau voor de Sta
tistiek in 331 grote zaken. Be hal
ve voor het beroep interesseerden
de onderzoekers zich ook voor d<
herkomst van de betrapten. Die
bleken in 17.974 gevallen Neder
lander te zijn. Er waren 2.708 bui
tenlanders onder de aangehoude
nen en 4.751 personen van wie de
nationaliteit niet bekend was. De
winkeldieven waren overwegend
mannen. Tegenover iedere drie
mannen stonden twee vrouwen.
Kleding en kleding-accessoires
waren bij de winkeldieven hel
meest in trek, kwam te voor
schijn uit het CBS-onderzoek
Een op de vijf diefstallen lag op
dat gebied. Hierna volgder
schrijfwaren, doe-het-zelf-artike-
len, voedingswaren en drank.
Of een winkeldiefstal aan de poli
tie wordt gemeld bleek sterk af
hankelijk van de waarde van de
gestolen goederen. In 57 procent
van alle gevallen werd de politie
erin gemengd, maar als het om
goederen ging met een waarde
van minder dan 25 gulden werd
slechts een kwart van de diefstal
len aan de politie doorgegeven.
De verkoopwaarde van alle in de
331 zaken gestolen goederen was
in 1978 1.640.000 gulden. Onge
veer een derde van die goederen
moest als verloren worden be
schouwd.
Van een onzer verslaggevers
VORDEN De rechtbank ln Zutphen heeft de rijwiellabriek
EMPO in Zutphen failliet verklaard. Bij EMPO werken veer
tig mensen; jaren geleden waren dat er nog tachtig.
Van een onzer verslaggevers
AMSTERDAM Nederlandse postorderbedrijven zeggen hinder te ondervinden van de
import-beperkende maatregelen in de textiel Leveringen aan de klanten kunnen soms niet
worden uitgevoerd omdat de goederen niet binnenkomen. Dat is het gevolg van onverwachte
administratieve belemmeringen bij import uit Derde Wereldlanden zegt de Nederlandse
Postorderbond. Textielgoederen zijn goed voor 40 procent van het postordersassortiment.
De curator in het faillissement mr. A
van Oosten zal trachten gegadigden
voor overname te vinden, waarbij be
houd van de werkgelegenheid een be
langrijk argument is. Volgens de cu
rator „staat het bedrijf er netjes bij,
de lonen zijn betaald en we hebben
nu een zekere adempauze om te pro
beren de continuïteit van de fabriek
veilig te stellen."
Mr. Van Oosten die pas sinds enkele
dagen curator is, wist nog niet precies
waarom het met EMPO mis is ge
gaan. Op zichzelf is het faillissement
een opmerkelijke zaak want het aan
tal verkochte fietsen in Nederland
bewoog zich de laatste jaren in stij
gende lijn. Weliswaar kocht de consu
ment veel importfietsen maar de rij
wielfabrikanten in Nederland hebben
in het algemeen toch meegeprofi
teerd van de hausse. Directe oorzaak
van het faillissement was een gebrek
aan contante geldmiddelen; er is een
grote schuld aan de fiscus en aan de
bedrijfsvereniging.
De administratieve maatregelen
waarvan in toenemende mate ge
bruik wordt gemaakt, behoren bij het
Multivezelakkoord, de afspraak met
ontwikkelingslanden om hun textie-
lultvoer naar de EO af te remmen. De
service aan de klanten wordt hier
door onnodig verzwakt, vindt de
Postorderbond. „Men ziet over het
hoofd dat de Nederlandse textielhan
del en de postorderbedrijven op de
import uit de Derde Wereld zijn aan
gewezen omdat de Nederlandse tex
tielindustrie onvoldoende kan leve
ren. De postorderbedrijven hebben
zich samen met andere partners in de
textielhandel gewend tot staatsscre
taris Beijen van economische zaken.
EMPO is een van de zeer weinige KrAfllPt
fietsenfabrieken in Nederland die
niet in buitenlandse handen is. Het is
een oud familiebedrijf. „Onder het
personeel is nog veel ambachtelijke
kennis," aldus mr. Van Oosten.
Kopen per post was vroeger bijna
altijd: kopen op krediet. Zo'n tien
jaar gelden geschiedde nog 80 6 90
procent van de betalingen op termijn.
nu minder dan 50 proent. Dat zei
directeur Schellekens van Necker-
mann Postorders onlangs op een stu
diedag. Schellekens vermeldde niet
of de kredietverlening ook in absolu
te bedragen is teruggelopen. De laat
ste tien Jaar is de postorderomzet
namelijk nogal gegroeid. Die groei
zette ook in 1978 door: met 9 procent"
terwijl de detailhandel in zijn geheel
7 procent steeg en de warenhuisom-
zet slechts 6 procent. De postorder
bond raamt de totale verkoop per
post ln 1978 op 1,1 miljard.
De bond voorspelt tenslotte dat de
vaak zeer lijvige postordercatalogi ln
de toekomst niet meer gratis toege
zonden worden maar te koop zullen
zijn in de boekhandel. Reden: de pro
duktie en verzending wordt te duur.
Manu-france in Frankrijk zendt al
jaren niet gratis toe en Neckermann
ln Duitsland doet dat sinds kort niet
meer.
Van een onzer verslaggevers
AMSTERDAM Aan de stijging van
de goudprijs komt geen einde. Vrij
dag ging het opnieuw bergopwaarts.
In Londen werd de „psychologische
grens" van 270 dollar per ounce (31,1
gram) overschreden met een notering
van 270,15 dollar per ounce. Woens
dag beliep de prijs nog 265,625 dollar
per ounce.
In Zürich kwam de goudprijs gisteren
uit op 270,125 dollar per ounce. In
Amsterdam werden vrijdag geen
goudnoteringen opgemaakt
flco Kussendrager
ILLA Op de VN-conferentie voor handel en ontwikkeling speelt
,een rol. De westerse landen willen eigenlijk niet praten over
0)taire zaken. Die horen thuis bij de Wereldbank en bij het Interna-
e Monetaire Fonds (IMF) en niet op de Unctad, in Manilla. De
11 kkelingslanden zijn het daarmee niet eens. Zij hebben nauwelijks
d bij het IMF en bij de Wereldbank en ze vinden dat die
lingen te weinig rekenen met het belang van de Derde Wereld. Mooi klinkend
lai dat ze tijdens de Unctad veel waarde hechten aan overleg over
vtaire zaken.
mie. Als wij voortdurend gebrek aan geld
hebben, kunnen we niets in het westen
kopen wat de economische opleving nog
verder belemmert. Iets doen aan betalings
balansoverschotten en -tekorten is ook in
het belang van het westen zelf. Overigens
verzetten West-Duitsland en Japan zich
met hand en tand tegen bemoeienis van het
IMF met hun economische zaken.
reldgeldstelsel kraakt in zal zijn voe-
ie denkt aan de oliecrisis, de waarde-
van de dollar, de voortdurende beta-
lansoverschotten van sommige lan-
dus de tekorten van veel andere, en
schulden waarin de Derde Wereld
eeft moeten steken, weet waarom,
lame de betalingsbalanstekorten
ee zij worden opgezadeld zijn de Der-
ild een doorn het oog. Zij moet veel
ofcopen tegen steeds hogere prijzen
rieprodukten in het westen bijvoor-
dan zij kan verkopen (vooral grond-
eeJ). En wie meer uitgeeft dan hij ver-
lt met tekorten.
d
c
érnationale Monetaire Ponds wil in
tval wel bijspringen met leningen,
at gaat met harde hand Er worden
gesteld aan de ontwikkelingslan-
t om leningen aankloppen Die lan-
•eten fors bezuinigen. Niet zelden op
sociale programma's in bijvoorbeeld onder
wijs en gezondheidszorg. De Derde Wereld
wil nu dat het Internationale Monetaire
Fonds meer op lange termijn gaat werken.
Dat het niet alleen noodverbanden legt
voor ontwikkelingslanden in acute moei
lijkheden, maar meer bijdraagt aan de ont
wikkeling van de Derde Wereld. Arme lan
den moeten de tijd krijgen hun economie op
poten te zetten en over langere termijn op
goede voorwaarden kunnen lenen.
Verder vraagt de „Groep van 77" (119 ont
wikkelingslanden). dat het IMF zich bezig
gaat houden met de betalingsbalansover
schotten van westerse landen. Niet alleen
de Derde Wereldstaten die te kort komen
moeten op hun vingers worden getikt, maar
bijvoorbeeld ook Japan en West-Duitsland.
die bij wijze van spreken niet weten waar ze
met hun yens en dollars naar toe moeten.
Bovendien, zeggen de ontwikkelingslanden,
is dat zeer ongezond voor de wereldecono
Voor hulp aan ontwikkelingslanden met
tekorten heeft het IMF een aparte instelling
voor „compensatoire financiering". Lenin
gen van het monetaire fonds voor landen
met tekorten. Het klinkt mooi, maar de
ontwikkelingslanden hebben er weinig aan.
Het leeuwedeel van de 10 miljard gulden,
die tot nu toe voor „compensatoire financie
ring". is uitgegeven ging naar landen als
Australië, Nieuw-Zeeland en Zuid-Afrika.
Die horen nu niet direct tot de Derde We
reld. Voor de ontwikkelingslanden, die be
talingsbalanshulp kregen door aanvullende
financieringen van het IMF, is het nogal
ongelijk verdeeld. Egypte kreeg meer dan
zijn hele tekort door tegenvallende uitvoer
van grondstoffen vergoed; Papoea Nieuw-
Guinea slechts 1 procent. Ook dat steekt de
ontwikkelingslanden. Evenals de harde af-
betalingseisen en de rente.
Ze willen dat de regeling voor „compensa
toire financiering" meer wordt toegesneden
op de Derde Wereld en alleen gaat gelden
voor grondstoffen. Daar hebben de ontwik
kelingslanden het meeste aan. Opvallend is
dat ze daarbij West-Duitsland aan hun zijde
vinden en dat gebeurt zelden. Bonn wil een
uitbreiding van de overeenkomst voor „sta
bilisering van exportopbrengsten", die de
Europese Gemeenschap heeft met een aan
tal ontwikkelingslanden, vooral ln Afrika.
Het lijkt op de leningen van het IMF bij
tegenvallende uitvoer.
Schuldenlast
Doordat zij voortdurend te kort komen heb
ben de ontwikkelingslanden overal en ner
gens moeten lenen om toch nog de eindjes
aan elkaar te kunnen knopen. Hun schul
denlast wordt op het ogenblik geschat op
600 miljard gulden, grotendeels bij westerse
landen en Internationale instellingen en
voor de rest bij de gewone banken. Tot hun
nadeel zijn de Derde Wereldlanden steeds
meer op banken aangewezen en bankiers
staan niet bekend als ontwikkelaars. De
Derde Wereld moet echter wel bij de duivel
te biecht omdat tekorten steeds groter wor
den en aan de andere kant de bereidheid
van de westerse landen tot het geven van
ontwikkelingshulp steeds geringer wordt.
Met name de Afrikanen wijzen er hier ln
Manilla ook nog op dat ze door de tekorten
en de schulden fors moeten bezuinigen.
Moeten besluiten een waterleiding dan
maar niet aan te leggen of gedwongen zijn
verbetering van de landbouw te laten wach
ten. Op de Unctad gaat een rapport rond
waaruit blijkt, dat Afrikaanse landen door
de zware schuldenlast gedwongen waren
produkten uit te voeren tegen veel te lage
prijzen. Hoeveel er betaald werd was niet zo
belangrijk, als er maar geld in het laatje
kwam. Geldgebrek en schulden belemme
ren steeds meer de ontwikkeling van de
Derde Wereld.
Verlichting
Voor de armste ontwikkelingslanden met
betalingsbalanstekorten kwam enige ver
lichting toen westerse landen waaronder.
Nederland besloten de schuld kwijt te
schelden. De Verenigde 8taten piekeren
daar niet over, zo herhaalde gisteren de
Amerikaanse delegatieleider in een ge
sprek. Kwijtschelding van schulden is, vol
gens de Amerikaanse wet. niet mogelijk, zo
zei hij. Washington stelt zich trouwens op
de Unctad helemaal bikkelhard op tegen
over'de Derde Wereld
Over de schuldenverlichting zeggen de ont
wikkelingslanden hier. dat het allemaal aar
dig is. maar niet voldoende Zij bepleiten de
instelling van een internationale schulden
commissie. waar de Derde Wereld een be
hoorlijke vinger ln de pap moet hebben. Die
commissie moet alle schulden op een rijtje
zetten, maar vooral ook beoordelen hoe de
economie van ontwikkelingslanden erbij
staat. Als bij voorbeeld Zambia door een
lage koperprtjs waar dat land niets aan
kan doen zijn verplichtingen niet kan
nakomen, dan moet daarover gepraat kun
nen worden.
De westerse landen voelen tot op heden
weinig voor zo'n schuldencommissie, maar
*r bestaat enig vertrouwen dat deze er wel
komt. Wat de taken en bevoegdheden en de
invloed van de Derde Wereld zouden moe
ten zijn, is weer een heel ander verhaal. Het
is niet de enige nieuwe Instelling die de
ontwikkelingslanden willen. Ze vragen ook
;en „gespreksgroep van deskundigen op
hoog niveau", die zich moet bezighouden
met de wereldeconomie en met name het
wereldgeldstelsel. Het westen is tegen met
uitzondering van Nederland, dat wél wil
praten over zo'n deskundlgengroep.
