'och onderzoek
aar praktijken
Assisië
Overbetalingen bij banken
Huijsen: PvdA moet letten op verband
tussen levensbeschouwing en politiek
Moeder
Drie personeelsleden
Boldershof ontslagen
geniging doet beklag bij gerechtshof
IN MINIATUUR
)0R MOEDERDAG
Klachten over
naftakraker
Verhuizen om cavia's te houden
Werkwijze 'kwetsend'
Herwaardering
Banning bepleit
lAG 12 MEI 1979
BINNENLAND
TROUW/KWARTET
Hen onzer verslaggevers
■•ERDAM De vereniging Landelijke Organisatie Mo-
Zwakzinnigenzorg (LOMZ) heeft bij het gerechtshof in
josch een beklag ingediend ten aanzien van de zaak
ië". Dit omdat de officier van justitie bij de Bredase
iank geen vervolging heeft ingesteld of de vervolging
ieeft voortgezet naar aanleiding van het vermoeden, dat
Huize Assisië ernstige strafbare feiten zijn gepleegd.
kzinnigeninrichting te Uden-
wam eind vorig jaar in op-
wegens onoirbare medische
;en die daar in het begin van
n zeventig hadden plaatsge-
haar beklag zegt de LOMZ,
«lfs over het al dan niet ge-
zijn van strafbare feiten nog
kerheid bestaat, doordat de
fckelijke strafrechter geen
s strekkend onderzoek heeft
ld van berichten en verklarin-
betrokkenen heeft de LOMZ
ie indruk en op z'n minst
erechtvaardigde vermoeden"
r in een aantal gevallen spra-
weest van ernstige mishande
dat er zonder medische indi-
ider meer pijnlijke rugprikken
dpuncties) bij pupillen zijn
srd.
het Medisch Tuchtcollege in
isch zich nog steeds met de
zighoudt, geeft de vereniging
het mogelijke strafrechtelijke
ADVERTENTIE
iT IS EEN GOED IDEE!
nantische gedichten en
ervolle kleurenfoto's.
lijn vier boekjes:
IEDER
FDE
IDEREN
T PAARD
bonden t 12,90 per deel
krijgbaar in de boekhandel
VEEN EDE
karakter van de gepleegde handelin
gen de voorkeur aan het oordeel van
de onafhankelijke rechter. Daarom
heeft ze het hof verzocht „de mogelij
ke nalatigheid van de rechtbank in
Breda te corrigeren en nu alsnog een
nader onderzoek te gelasten of in te
stellen."
De officier van justitie in Breda, mr.
J. van Leeuwen, liet op 10 februari
weten geen strafvervolging te zullen
instellen tegen de arts dr. J. Huys-
mans en directeur E. van Dongen van
Huize Assisië. Volgens hem waren uit
het onderzoek van de inspectie voor
de geestelijke volksgezondheid geen
gronden naar voren gekomen voor
een strafrechtelijke vervolging.
Deze inspectie heeft onder meer vast
gesteld, dat er 180 röntgenfoto's van
hersenen van pupillen zijn gemaakt
in combinatie met een rugprik en
bijna 1300 gewone hersenfoto's. Ver
der voerde de arts in de zwak
zinnigeninrichting drie operaties uit
zonder dat daarbij voldoend gekwali-<
ficeerd personeel aanwezig was.
Daarnaast werden drie insulinekuren
toegepast en waren de medische ver
richtingen niet zorgvuldig vastgelegd
in de daarvoor bestemde dossiers.
De LOMZ, die in 1974 werd opgericht,
telt zowel ouders als werkers en des
kundigen onder haar leden. De vere
niging stelt zich ten doel het bevorde
ren van de moderne zwakzinnigen
zorg door middel van voorlichting,
begeleiding en adviezen.
Van onze correspondent
GELEEN Bewoners van Geleen en
omgeving ondervinden veel last van
de torenfakkel NAK-vier van DSM.
NAK-vier is een naftakraker waar
aardolieprodukten worden gekraakt
waardoor verschillende basisstoffen
voor de chémie vrijkomen. Zowel
overdag als "s nachts wordt deze ge
start sinds maart van dit jaar.
De bewoners ondervinden veel hinder
van licht, lawaai, stank, roetneerslag
en het trillen van ramen en vloeren.
Kinderen worden 's nachts met
schrik wakker. Buurtbewoners heb
ben tweeduizend handtekeningen
aan de DSM-directie aangeboden en
de Geleense actiegroep „milieu
moet" heeft een klacht ingediend bij
de Maastrichtse officier van justitie.
Deze stelt op dit moment een onder:
zoek in. Milieu moet heeft DSM ge
vraagd geluidsdempers op de afvoer
van de stoom te plaatsen en meer de
aanwezige grondfakkels te gebrui
ken. DSM verlaart dat de overlast
maar van korte duur zal zijn. Omwo
nenden zeggen dat DSM dit al maan
den beweert. Op 22 mei zal worden
gedemonstreerd als de gemeenteraad
van Geleen bijeenkomt.
TIEL (ANP) Het bejaarde
echtpaar A. Meijer uit Tiel gaat
met Pinksteren verhuizen naar
de Drentse plaats Gieten, om
dat de gemeente Tiel wil dat
het echtpaar een groot aantal
cavia's op straat zet. Op aan
dringen van een van de buren
heeft de gemeente het echt
paar een tijd terug geschreven
dat het maar twintig cavia's in
de woning mocht houden. De
familie wilde geen van de vol
gens haar 150 cavia's, die in de
bijkeuken en garage worden
gehouden Wegdoen.
Het echtpaar woont in Tiel in
een woonwijk met aaneenge
sloten bebouwing. Volgens de
gemeente stonken de dieren en
ontsnapte er zo nu en dan ook
nog een. Het echtpaar Meijer
wilde aanvankelijk bij de raad
van state tegen de beslissing
van de gemeente in beroep
gaan, maar zag daarvan af toen
bleek dat er in de gemeente
Gieten waar een zoon woont
geen bezwaar bestond tegen
de komst van de cavia's. Het
echtpaar krijgt daar bovendien
een vrijstaand huis.
Het fokken van cavia's is vol
gens het echtpaar, wat het aan
tal betreft, „uit de hand gelo
pen". Ze wilden de beesten ech
ter niet wegdoen. Dat er van
stankverspreiding sprake is ge
weest wijzen ze verontwaar
digd van de hand. Bij navraag
blijkt dat het volgens de ge
meente Tiel gaat om zo'n twee
duizend cavia's.
Op de foto het echtpaar Meijer
met de cavia's.
Van een onzer verslaggevers
DRUTEN De kantonrechter in Nijmegen heeft de arbeids
overeenkomst tussen de zwakzinnigeninrichting Boldershof
te Druten en een drietal mannelijke personeelsleden ontbon
den. Een van hen is met onmiddellijke ingang ontslagen, de
anderen moeten per 1 juli vertrekken.
Je hebt de lijst van boeken die je
wilt meenemen naar een onbe
woond eiland. Je hebt ook een
lijst van de boeken die het afge
lopen jaar de meeste indruk op
je gemaakt hebben. Ik heb een
derde lijst: de boeken die ik niet
gelezen heb en die ik al lang van
plan ben om te lezen, maar die ik
om de een of andere reden nog
steeds niet gelezen heb.
1 De memoires van Adenauer.
De oudere lezers zullen hem zich
herinneren. Hij werd der Alte
genoemd. Ik heb eens in een
boekwinkel de eerste pagina van
zijn memoires gelezen, maar ze
toen niet gekocht, uit gierigheid
denk ik. Maar die eerste pagina
was uitstekend: hij wordt, ik ge
loof in 1944, bij een gevangenis
afgeleverd. De directeur heet
hem welkom en vraagt ongerust
of hij zoms van plan is zelfmoord
te plegen, want dat doen wel
meer gevangenen en daar krijgt
hij, de directeur, altijd zo'n last
mee. Ik verzekerde hem, schrijft
Adenauer, dat ik niet van plan
was zelfmoord te plegen. Hij was
toen achter in de zestig. Zijn
carrière moest nog beginnen.
Langs de grote weg. In het En
gels heet het geloof ik The high
way. Er komt een smid in voor.
Het is een prachtig boek dat ik
als kind heb gelezen en ooit meer
teruggevonden. Ik weet niét
meer hoe de schrijver heet. Het
is in de jaren twintig van deze
eeuw geschreven, maar speelt in
een tijd zonder automobielen. Ik
was het vergeten, maar Ray
mond Chandler vertelt ergens
dat hij het als Jong recensent
besproken heeft en het een grote
toekomst heeft voorspeld.
3.
Nils Holgerssons wonderbare
reis van Selma Lagerlöf. Dit
boek wordt door velen aanbevo
len, en dat is misschien de réden
dat ik het nooit gelezen heb. Zo
heeft het tien jaar geduurd voor
ik Een dag uit het leven van
Ivan Denisovitsj van Solzjenit-
syn gelezen heb: iedereen sprak
en schreef er met grote geestdrift
over. en dat maakte mij kregel.
De eerste die me Nils Hotgers-
son aanbeval, was een meisje uit
mijn klas. En nu lees ik weer dat
Karei van het Reve is hoogle
raar Slavische talen (zeg maar:
Russisch) in Leiden, maar hij
hoort tot het slag mensen dat de
gelukkige neiging heeft zich
niet altijd bij hun leest te hou
den. Hij schrijft over een onnoe
melijk aantal onderwerpen in
een aanmerkelijk aantal bladen.
Zijn ambities reiken zelfs ver-
'der. Omdat hij behalve een Am
sterdamse doctorsbul ook een
diploma van de grafische school
bezit, beroept bij zich er op niet
alleen boeken en artikelen te
kunnen schrijven, maar ze des
noods ook zelf te kunnen zeiten
en drukken. Van zijn hand ver
scheen o.a. een leerboek voor de
Russische taal. In de boeken
worden ons ter vertaling zinnen
opgegeven als: ik ben op 17 mei
1921 in Amsterdam geboren"
(dat klopt wat Van het Reve
betreft) en „mijn broer is veel
begaafder dan ik" (waaruit mag
worden afgeleid dat ook hij een
broer heeft).
Karl Popper het zo'n prachtig
boek vindt.
4.
De toneelstukken van Plautus.
Op school lees Je vaak of las
je, in mijn tijd Latijnse schrij
vers die een beetje deftig, gekun
steld schreven: Livius. Tacitus.
Vergilius, Horatius. Als zij schre
ven „Jan slaat Piet." dan schre
ven zij niet. als u begrijpt wat ik
bedoel. „Janus slaat Petrum",
maar ..Petrum Janus slaat", zo
dat je vreselijk zoeken moest om
te vinden wat er eigenlijk aan de
hand was. Pas later kwam ik er
achter dat er ook auteurs waren
die gewoon latijn schreven zoals
Catullus, die een gedicht begint
met „Passer mortuus est meae
puellae": ..de mus van mijn
meisje is dood" v/at Je meteen
begrijpt als Je weet dat passer
„musbetekent. Nu schijnt
Plautus ook in ondeftig Latijn te
hebben geschreven, en ook zegt
men dat die toneelstukken leuk
zijn.
5.
Het boekje van Einstein over de
relativiteitstheorie, bestemd
voor het gewone publiek. Ik zag
een Nederlandse vertaling bij
mijn zwager Isaac Faro. maar ik
wacht tot ik een Duitse uitgave
vind. want 2o'n vertaler hoeft
maar één woord verkeerd te ver
talen en je begrijpt een hele zin
niet. Vroeger dacht ik dat ik die
theorie toch nooit zou kunnen
begrijpen, maar Je weet nooit.
Dus vooruit. Maar eerst moet ik
een Duitse tekst vinden.
6.
Het boek van Van Vloten over
Multatuli. Men zegt dat in dat
boek zoveel slechts over Multa
tuli staat dat Multatuli na het
verschijnen van dat boek nooit
meer een letter gepubliceerd
heeft. Dat vind ik een grote pres
tatie: een schreeuwe rals Multa
tuli de mond snoeren Maar het
boek interesseert me ook omdat
ik een groot liefhebber ben van
negatieve informatie over figu
ren die ik bewonder.
7.
Het boek dat Nietzsche mooi
vond. Helaas heb ik geen andere
omschrijving. Het zit zo: ergens
in zijn verzamelde werken en
brieven schrijft Nietzsche als
ik het goed onthouden heb dat
!er in het Duits eigenlijk maar
drie leesbare boeken geschreven
zijn: de gesprekken van Goethe
met Eckermann, de Gedanken-
bücher van Lichtenberg en nog
een derde boek, waarvan titel en
auteur me helaas ontschoten
zijn. Nu heb ik die gesprekken
met Goethe een paar keer met
plezier gelezen, en ook Lichten
berg lees ik graag. En daarom
denk ik dat ik dat derde boek
ook mooi zal vinden Maar ik
weet niet wie de schrijver is, ik
weet niet hoe het heet en ik weet
niet waar het over gaat
Het drietal heeft geen beroepsmoge
lijkheid. Tussen de drie werknemers,
die behoorden tot wat in deze kring
„lijst 4" genoemd wordt, en de leiding
van Boldershof bestaat al een jaar
een controverse met betrekking tot
de visie op dé integratie van zwakzin
nigen in de samenleving.
Het Gelderse college van gedeputeer
den heeft gisteren op door een staten
lid gestelde yragen geantwoord, dat
een aantal ideeën van de leden van
„lijst 4" waardering verdient, maar
dat de wijze waarop deze zouden
moeten worden bewerkstelligd van
weinig werkelijkheidszin getuigt.
Hun werkwijze zou kwetsend zijn ge
weest, reden ook waarom onder meer
de ouderraad zich van hen heeft ge
distantieerd.
De leden van „lijst 4" hebben hun
werk goed gedaan; uit niets is geble
ken dat de verzorging van de pupillen
in gevaar is gekomen. Bij de ontslag
procedure is dan ook niet de manier
waarop zij hun werk deden als argu
mentatie gebruikt, maar uitsluitend
hun on-loyale houding ten opzichte
van het beleid van het bestuur van
Boldershof.
Volgens directeur H. Angenent van
Boldershof, dat uitgaat van een stich
ting met christelijke levensbeschou
wing en waar bijna zeshonderd pupil
len worden verpleegd in de leeftijd
van drie tot ruim zeventig jaar, staan
de mensen van „lijst 4" op het stand
punt dat dergelijke inrichtingen zou
den moeten worden opgeheven. De
zwakzinningen behoren in hun ge-
dachtengang door de samenleving
zelf te worden opgevangen zij het met
enige deskundige assistentie.
„Het zou prachtig zijn als het kon,
maar dat gaat gewoon niet. en zeker
niet van vandaag op morgen", aldus
de heer Angenent. die zegt dat de
mensen van „lijst 4" met harde acties
in de omgeving van het Instituut en
onder de ouders probeerden bijval te
krijgen voor hun ideeën. „Zelfs op
schokkende wijze, bijvoorbeeld door
Boldershof te vergelijken met een
concentratiekamp."
Van onze sociaal economische redactie
DEN HAAG Bij banken, verzekeringen en bedrijven in de zakelijke dienstverlening is vorig
voorjaar aan werknemers die niet onder een CAO vielen, bijna 1,4 procent meer loon betaald
dan de „wet niet-CAO-inkomens" toestond. Directieleden kregen ruim 1,7 procent meer dan
toegestaan. De overbetalingen vonden vrijwel allemaal plaats aan werknemers voor wie geen
schriftelijke afspraken over de beloning waren gemaakt.
Dit blijkt uit een onderzoek van de
loontechnische dienst van het minis
terie van sociale zaken naar de nale
ving van de „wet niet-CAO-inkomens
in de periode oktober 1977 april
1978, toen deze wet in werking kwam.
Een eerder onderzoek in metaalbe
drijven over dezelfde periode leverde
eveneens niet toegestane overbeta
lingen op van bijna een procent aan
nietrCAO-werknemers en zelfs 2,3
procent aan directieleden.
Het NCW (christelijke werkgevers)
trekt uit het onderzoek de conclusie
dat de wet te strak is in het toestaan
van „incidentele" loonsverhogingen,
zoals promoties. De betalingen in
strijd met de wet moeten volgens het
NCW worden verklaard uit de span
ningen op de arbeidsmarkt. Als een
bedrijf de wet precies wil nakomen
zou het nog veel moeilijker worden
aan vakbewkaam personeel te ko
men. Het NCW vindt dat de wet moet
worden verruimd.
Onderzochte bedrijven zelf gaven als
verklaring voor de overbetalingen:
extra verhoging vanwege concurren
tie op de arbeidsmarkt, honoreren
van vraaglonen, gedane beloftes na
komen, ofwel buitenlandse moeder
maatschappijen.
Ondanks de overbetalingen is in de
onderzochte bedrijven de totale loon
stijging voor CAO-werknemers en
niet-CAO-werknemers in het onder
zochte halfjaar allebei 5,9 procent ge
weest. Het NCW en het zusterverbond
VNO stellen dan ook vast dat eigen
lijk aan het hoofddoel van de wet
niet-CAO-werknemers werd voldaan.
De verklaring is dat CAO-werkne
mers meer in aanmerking kwamen
voor „periodieken" (Jaarlijkse verho
ging vanwege leeftijd of diensttijd) en
voor prestatie- en overwerktoeslagen
dan niet-CAO-werknemers gemid
deld
Dit zou kunnen komen doordat jon
gere werknemers (periodièken) en
handarbeiders (overwerk, prestatie
toeslag) vaker onder de groep CAO-
'werknemers vallen. Het gemis aan
aanspraken uit deze posten is dus als
het ware goedgemaakt door niet toe
gestane overbetalingen. Volgens de
regels van de wet had de loonstijging
voor de niet CAO-werknemers be
perkt moeten blijven tot 4,5 procent.
door Anneke Visser
AMSTERDAM In de strategienota die het bestuur van de
Partij van de Arbeid onlangs het licht deed zien is met geen
woord gerept over de relatie tussen levensbeschouwing en
politiek. Coos Huijsen, oud-Kamerlid voor de CHU en nu als
PvdA-lid actief binnen het Centrum voor levensbeschouwing
en politiek vindt dat dit moet veranderen.
Huijsen: „De Partij van de Arbeid
moet om twee redenen aandacht be
steden aan deze relatie. Ten eerste zal
daardoor de kwaliteit van de progres
sieve politiek worden verbeterd. Ten
tweede ligt hier de sleutel voor een
uiteindelijke 'progressieve meerder
heid. in elk geval voor versterking
van links."
Het vraagstuk betreffende de relatie
levensbeschouwing en politiek hangt
samen met het feit dat vanuit ver
schillende invalshoeken maatschap
pelijke onvrede politiek wordt ver
taald. Voor sommigen vormt de basis
van het politieke handelen het evan
gelie. Anderen daarentegen zijn van
mening dat het evangelie mogelijk
inspiratiebron kan zijn, maar zij wij
zen partijvorming op religieuze basis
af. Zij vinden doorgaans politiek on
derdak in een partij die, hoewel uit
gaande van een duidelijk omschre
ven maatschappijvisie, toch ruimte
laat aan mensen van verschillende
geestelijke achtergronden.
Vlak na de Tweede Wereldoorlog ver
vulde de Partij van de Arbeid dez
functie. Binnen de zogeheten werkge
meenschappen werd mensen de mo
gelijkheid geboden in te gaan op hun
specifieke achtergrond en het socia
lisme zoals de PvdA dat onder
schrijft. Behalve een humanistische
was er een katholieke en een protes
tants-christelijke werkgemeenschap
Alleen toegankelijk voor partijleden
waren zij een logisch vervolg op de
doorbraakgedachte, zoals die door
Banning. Schermerhorn en anderen
tijdens en na de oorlog was ontwik
keld.
Mandement
Aldus leek een oplossing gevonden
voor mensen die. veelal van christelij
ke huize niet tot een confessionele
partij wilden toetreden. De kwestie
werd weer actueel toen in mei 1954,
nu 25 Jaar geleden, de bisschoppen
vla het mandement rooms-katholleke
kiezers onder meer verboden op een
andere partij te stemmen dan de
KVP. Eenzelfde verbod gold het lid
maatschap van een niet confessione
le partij. De achterliggende filosofie
was duidelijk: een christen behoorde
op een christelijke partij te stemmen.
De toenmalige gezagsverhoudingen
lieten niet toe dat massaal tegen dit
herderlijk schrijven stelling werd ge
nomen, al was lang niet ledereen even
gelukkig met de vingerwijzing vanuit
Rome. Vooral voor de PvdA kwam
het verbod hard aan. Juist deze partij
probeerde over de eigen grenzen heen
te reiken en leek daar niet helemaal
in te mislukken.
Onder invloed van de vernieuwings
beweging van de jaren zestig hielden
de werkgemeenschappen op te be
staan. Zij hadden hun tijd gehad, ae
integratie leek voltooid. Toch bleef er
een latente behoefte bestaan aan be
zinning op de relatie tussen levensbe
schouwing en politiek. De toenmalige
partijvoorzitter André van der Louw
reageerde daarop met de oprichting
van het Centrum voor Levensbe
schouwing en politiek (CLP) in '73. In
tegenstelling tot de werkgemeen
schappen staat dit centrum open
voor niet-leden. Voor het overige is de
grondgedachte gelijk gebleven: be
zinning op de achtergrond van ieders
politieke handelen. Daarnaast moet
het centrum de PvdA „voeden", al
dus de leden, en heeft het tevens een
adviserende functie naar het bestuur
van die partij toe.
Achterban
Coos HUIJSEN: „Tijdens de door-
braakperiode was het zo dat de gene
raals overliepen naar de PvdA, terwijl
de achterban thuis bleef. Nu is het
Juist de achterban die zich mobili
seert en van engagement blijk geeft.
Buiten de PvdA doen zich ontwikke
lingen voor in progressieve zin. waar
voor deze partij nog nauwelijks oog
heeft, maar die enorme kansen
bieden."
Hij noemt onder meer de basisge
meenten. de nieuwe levensstijlbewe
ging. Pax Christi en hij wijst op uit
spraken van de Wereldraad van Ker
ken. Degenen die op deze niveaus
actief zijn, willen hun maatschappe
lijk engagement politiek vertalen. De
partij die daar het best op in kan
springen is volgens Huijsen de PvdA.
De mensen
Voorwaarde daartoe is wel. aldus
Huijsen, dat de PvdA duidelijker dan
voorheen moet stellen dat de politiek
waarvoor zij staat bedreven wordt
ten bate van mensen De mensen
moeten zich kunnen herkennen in het
beleid van de partij, zij moeten de
indruk hebben dat het beleid er voor
hen is en niet omgekeerd Structuur
veranderingen zijn nodig, zegt Huij
sen, maar alleen opdat de mens zich
volledig kan ontplooien. De PvdA
moet duidelijk maken dat zij aan
mensen geen verantwoordelijkheid
wil ontnemen, maar deze Juist wil
spreiden.
Huijsen: „Ik pleit voor een herwaar
dering van en een aanvulling op het
personalisme van Banning. Per se
geen oppoetsen. Daarvoor neigde hij
te veel naar het harmoniemodel, zijn
ethiek was vaak te puriteins en zijn
kijk op sociale verbanden, zoals de
natie en het gezin, was nogal traditio
neel. Maar de kern van zijn denken
blijft waardevol: hij legde de nadruk
op de persoonsontwikkeling van de
mens, en erkende de waarde van een
levensbeschouwelijke inbreng zowel
van het christendom als van het hu
manisme."
Gevoeligheid
Behalve in kerkelijke kring bespeurt
hij ook elders blijken van een nieuwe
gevoeligheid als het gaat om de per
soonsontplooiing van de mens. Hij
doelt op de humanistische psycholo
gie (Rogers) en het hedendaagse fe
minisme. In zoverre het feminisme
niet wordt gehanteerd als een geslo
ten ideologie houdt dit volgens Huij
sen een pleidooi in voor gelijke ont
wikkelingsmogelijkheden van vrouw
en man, Ook de seksuele revolutie
plaatst hij in het rijtje. „Hoewel Ban
ning die lijn waarschijnlijk niet door
getrokken zou hebben", zegt hij. Zijn
herwaardering van en aanvulling op
Banning kenschetst hij als „neo-per-
sonalisme".
Het beleid van de PvdA uit de Jaren
'50 en '60 laat volgens Huijsen zien
dat de noodzaak van structurele ver
anderingen wel werd erkend, maar
dat soms net als bij ieder ander het
zicht op de ontwikkeling van de mens
als individu afwezig was HIJ wijst op
de massaliteit van de nieuwbouw, de
anonimiteit op de mammoetscholen
en het te laat ontdekken van de nega
tieve gevolgen van schaalvergroting.
Destijds onderschreef menigeen de
groeicultus. Welvaart werd vereenzel
vigd met welzijn Maar alras bleek
dat de ongebreidelde groei van het
een (welvaart) niet een navenante
groei van het ander (welzijn) met zich
bracht.
Welzijn
Huijsen: „Juist als je denkt aan pro
blemen van vandaag en morgen zoals
de zorg voor het milieu, het dreigend
tekort aan grondstoffen, de noodzaak
van een nieuwe economische orde.
dan zijn dat zaken die het welzijn van
de mens betreffen. In kringen buiten
de partij voelt men zich bij deze pro
blematiek betrokken en men wil dit
politiek handen en voeten geven."
De Partij van de Arbeid moet hier
oog voor gaan krijgen vindt Huijsen
en tegenover wat hij noemt de „de
fensieve strategie" van zijn partij
pleit hij voor een „expansieve strate
gie" gericht op een progressieve
meerderheid. De PvdA moet. aldus
Huijsen. openingen maken naar de
kiezers achter het CDA. Naar de men
sen die, hoewel maatschappljhervor-
mend bezig, de stap niet kunnen ma
ken naar de partij die dit streven
politiek vertaalt.
Huijsen: „In de strategienota zit een
element van navelstaren. Je moet
over de eigen muren heen gaan kij
ken. Uit de nota blijkt duidelijk dat
impulsen van buitenaf niet worden
opgevangen. Het centrum wil twee
gespreksronden op gang brengen
over het thema levensbeschouwing
en politiek. Een gesprek met christe
nen en humanisten in de partij zelf
over de vraag hoe zij vinden dat deze
relatie het best tot zijn recht kan
komen. En een gesprek met mensen
buiten de partij die de politieke
sprong nog steeds niet durven ma
ken, ondanks hun progressieve op
stelling. Maar na een meer personalis
tische handreiking doen ze het
zeker
