Hongaars-Russisch programm!
onderleiding van Lazarjew
EO weerspreekt kritiö
op personeelsbeleid I
904/8
Rotterdams Philharmonisch Orkest niet in topvorm, j
Zondag:
eerste
journaal vo
de doven
Twee shows
TV COMMENTAAR
ZATERDAG 31 MAART 1979
KUNST/RADIO/TELEVISIE
TROUW/KWARTET
door Jan van Galen
AMSTERDAM Jaap Drup
steen (36) bepaalt al Jarenlang
het gezicht van de VPRO. Als
grafisch ontwerper en beeld
virtuoos is hij een unieke uit
zondering in de omroepwe
reld. Zijn werk ls een menge
ling van humoristische mo
menten en fantastische, crea
tieve vormen. Elektronische
technieken dienen tegelijk als
middel en uitgangspunt.
Die combinatie resulteerde al eerder
in tv-hoogtepunten als Het Grote Ge
beuren (naar het verhaal van Belcam-
po) en de BV Haast Show (een won
derlijke reis van Willem Breukers mu-
ziek-kollektiet). Daarnaast tekende
hij voor de visualisering van onder
meer Het Gat van Nederland en Ma-
chiavelli en vervaardigde hij de in
middels overbekende VPRO-vignet-
ten. Morgenavond (Ned 2 20.40 uur)
zendt de VPRO het eerste program
ma uit van een nieuwe serie van
Drupsteen.
Het gaat om een serie van negen
alieveringen, waarin zeer verschillen
de onderwerpen, variërend van alle
daags tot zeer fantastisch, aan de
orde komen. Zoals altijd bij Jaap
Drupsteen ligt de nadruk op de visue
le vormgeving. Soms maakt hij ge
bruik van tekeningen, soms van fo
to s, soms zijn het collages en één
verhaal is buiten opgenomen en later
van enige vldeografische ingrepen
voorzien. De reeks heet ..De beide
dames en en dan volgt de titel,
zoals De Lynx. 50.000. De Soulkliniek
en Het geheim van Momca.
De verhalen zijn geschreven door
Rudy Koopmans (lector in de socio
grafie en jazzrecensent van De
Volkskrant), spelregie berust bij Mll-
ka Henriques de Castro.
Voor mensen die het medium een
warm hart toedragen ls het videogra-
flsche werk van Drupsteen een dank
bare afwisseling van het gemiddelde
aanbod In Nederland blijkt het ma
ken van (qua vormgeving en kleur)
ondermaatse produkten nog altijd
eerder een verdienste dan een gruwel
te zijn.
Zelf praat Drupsteen bescheiden,
haast verontschuldigend, over zijn vl
deografische vondsten „Tv maken
blijft voor mij één grote ontdekkings
reis. waarin ik mij laat sturen door
mijn fantasie, de visioenen die ik
krijg. Er zitten geen diepliggende fllo
sofién achter mijn programma's, ik
wil slechts een verhaal vertellen dat
Speciaal vandaag
De beroemde fluitist James
Galway treedt op in Music
gallery-
Ned. 1/19.45
Met een onderbreking voor
het korte journaal vertoont de
AVRO de Amerikaanse speel
film Skilift naar de dood.
Ned. f20.40
Negentien landen zijn ver
tegenwoordigd op het Eurovi
sie songfestival in Jerusalem.
Ned. 2/21.00
De man met de Röntgeno-
gen is een Amerikaanse scien-
ce-fictionfilm uit 1903.
Duitsl. 1/2330
Gasten in De Rooie Haan
lijn minister Van der Stee en
de-Tweede Kamerleden Weij-
ers (CDA) en Dolman (PvdA)
Hilv. 1/12.41
Na veertien Jaar stopt de
NCRV haar populaire Sport-
show.
Hilv. 3/16.03
De rustdag wordt gewijd in
de Grote Kerk van Maassluis,
waar ds D. D. Lucas voorgaat
en Feite As ma het orgel be
speelt.
Hilv. 2/22.00
PVT) M?0QS«7 TT
mensen nog niet eerder gehoord heb
ben. ik wil ze iets laten zien. dat ze
nog nooit hebben waargenomen."
Drupsteen geeft er de voorkeur aan
niet al te veel ophef te maken over
zijn nieuwe serie. Behoedzaam zijn
formulering zoekend en sterk relati
verend komt hij bij het terugblikken
op zijn carrière tot de conclusie dat
alles een logisch gevolg is van zijn
achtergrond. Bij alles wat hij doet
voor tv speelt zijn opleiding als grafi
cus (aanvankelijk volgde hij aan de
kunstacademie in Enschede een stu
die voor binnenhuisarchitect) een
doorslaggevende rol.
Drupsteen: „Ik ben wel aangenaam
verrast door het succes, omdat duide
lijk vormtechnische programma's
ook klaarblijkelijk bij het publiek
aanslaan. Programma's die door
gaans het meeste succes hebben zijn
gepréfabriceerde produkten. dingen
die erop afgesteld zijn om het publiek
te behagen. Ik doe daar niet zo erg
aan mee. Ik maak wat ik zelf mooi
vind. waarvan lk natuurlijk wel denk
dat anderen het ook interessant vin
den. Maar ik weiger te werken met
bestaande ideeën, dat is geen zuiver
uitgangspunt. De kijker heeft recht
op verrassingen, op nieuwe vormen,
daar word Je als tv-maker voor
betaald
Ik werk zuiver ambachtelijk. Ik begin
nooit met een vaste opzet. Ik drijf op
ervaring, vaktechnisch, en verder heb
ik een goed verhaal nodig als basisge
geven. Voor de rest vaar ik blind op
mijn fantasie. Zoiets groeit terwijl je
het maakt. Ik denk dat spontaniteit
ook een grote rol speelt. Als Je experi
menteert met vormtechnisch gege
vens onstaat dat vanzelf. Het is een
soort kick om te ontdekken dat be
paalde visuele grappen lukken. In
feite is dat mijn enige bedoeling, de
drijfveer waar alles op berust.
Als de begrippen die ik verbeeld
eventueel lelden tot dieperliggende
zaken, dan is dat toeval, ik stuur daar
niet consequent op aan. Mensen zien
er vaak veel meer in dan mijn bedoe
ling is. Vind ik overigens prima, maar
het moet niet. Niemand hoeft zich
bekocht of om de tuin geleld te voe
len. Men moet onbevangen, zonder
verwachtingen achter de buis krui
pen. want zo begin ik ook aan mijn
programma's".
Toch hebben de programma's van
Drupsteen, buiten zijn videografische
aanpak, doorgaans ieta gemeen. Uit
Het Grote Gebeuren, de BV Haast
Show en ook zijn nieuwe serie valt
een soort lugubere sfeer te distilleren,
decadentie ten voeten uit. een kille,
klinische samenleving. In Het Grote
Gebeuren betrof het de huivering
wekkende invasie van onaardse we
zens. in de BV Haast Show muzikan-
Speciaal morgen
De vesperviering in de
Groningse Martinikerk
wordt geleid door pastoor B.
van der Maas.
Ned. 1/17.M
Moeders en dochters pra
ten over vormen van seksu
eel geweld.
Ned. 2. /18.45
Cherry Duyns onderzocht
wat er is overgebleven van
de ideeën van Edward Bella
my. Hij bepleitte een gelijk
aandeel voor een ieder uit de
door de staat beheerde hulp
bronnen.
Ned. 2/21.45
Na een lang op de plank
gehouden aflevering van de
serie Centraal Station (21.00)
volgt De ver van m'n bed
show over aspecten van de
Derde Wereld.
Ned. 1/22.00
De Parijse opvoering van
Lulu, een voor velen moei
lijk toegankelijke opera van
Alban Berg, is door Duits-
landkijkers te velgen.
Duitsl. 112.05
Ds. A. Pronk en ds. P. Os
kamp gaan voor in de Tabor-
kerk te Purmerend.
Hilv. 2/10.00
ten in een bizarre kosmos en ook in
De Beide Dames en alle afleverin
gen hebben als centraal thema bizar
re. fantastische gebeurtenissen.
Drupsteen zegt dat een grootste ge
mene deler mogelijk wel aanwezig is,
maar dat er van opzet geen sprake is.
„Je hebt het nu over het verhaal en
daarvoor moet je eigenlijk bij de au
teur zijn, voor de nieuwe serie bij
Rudy Koopmans. Maar ik durf wel
uit zijn naam te zeggen dat er bij het
schrijven niet opzettelijk gezocht is
naar ingedikte symbolen. Ze zijn zeer
oppervlakkig. Het zijn wel miraculeu
ze of wonderlijke vertellingen, anders
kan ik er niet mee werken. Bizarre
dingen zijn duizend maal interessan
ter dan realistische. Als ik een ver
haal in beeld breng over een strand
wandeling, zoals in een aflevering,
dan moet dat een ongelooflijk ver
haal zijn, iets wat de mensen nog
nooit eerder hebben gezien, anders
kunnen ze net zo goed zelf zo'n wan
deling maken.
De moeilijkheid ls echter vaak: hoe
kom je aan goede stukken. Voor deze
serie had ik enkele mensen gevraagd
een scenario te maken. Op sommige
verhalen moest ik te lang wachten en
andere waren weer net niet wat ik
bedoelde. Toen kwam Rudy Koop
mans aan met wat ik precies nodig
had. Hij heeft toen maar meteen alle
afleveringen voor zijn rekening geno
men. Dat lag voor de hand. Mogelijk
hadden de anderen ook prachtige
dingen gemaakt, maar dit bespaarde
nu eenmaal veel tijd".
Opvallend ook is de casting, het uit
zoeken van de acteurs voor de serie.
Daarmee hield Milka Henriques de
Castro zich bezig, Drupsteens levens
gezellin. Hij wil er wel de nadruk op
leggen dat die samenwerking niets
heeft te maken met vriendjespolitiek,
maar een logisch voortvloeisel is uit
het samengaan van capaciteiten en
interesses. Drupsteen „Ik heb wel op
vattingen over spelregie, maar ik ben
niet in staat tot de juiste uitwerking
te komen. Milka heeft technische er
varing opgedaan bij de NOS en heeft
in de reclamewereld veel aan casting
gedaan; overigens is de reclame een
uitstekende leerschool. Het aardige is
dat ze niet op zeker heeft gespeeld, ze
heeft het aangedurfd mensen bepaal
de rollen te geven waarin je ze nooit
ziet. Er lopen zoveel acteurs rond die
uitstekende kwaliteiten hebben,
maar ooit eens een politieagent heb
ben gespeeld en gedoemd zijn hun
verdere leven in een uniform rond te
lopen. Juist dit soort acteurs zijn ar
tistiek gezien goed bruikbaar want ze
zijn niet blassé. integendeel, ze spelen
nieuwe rollen juist met grote overga
ve. Inzet werkt bevorderlijk voor het
eindprodukt. Ik ben zelf een enorme
perfectionist, ik verwacht van ande
ren ook dat ze het uiterste geven.
Als de sfeer goed is kun je veel sneller
werken. Zoiets moet natuurlijk wel
groeien. In het begin had ik nogal
problemen met de faciliteiten-toele
vering van de NOS. Dat is misschien
het aardigste van roem. langzaam
maar zeker merken ze dat je niet voor
niets een nadrukkelijk beroep op ze
doet. Ze zien dat het resultaat de
moeite waard is. De NOS heeft nu op
mijn verzoek een apparaat ontwik
keld waardoor ik veel sneller kan
werken. Het is nu mogelijk bijvoor
beeld de achtergrond van een lokatie
weg te halen en het er later weer voor
te plakken. Aan de andere kant is er
nu een ander gevaar, doordat ze ge
bruik willen gaan maken van appara
tuur waarmee automatisch kleuren,
helderheid en contrast worden afge
steld. Als dat ding er inderdaad komt
kan ik wel ophouden, want dan is het
niet meer mogelijk alles met de hand
bij te stellen. En juist van die moge
lijkheden maak ik veel gebruik. Dan
kan ik de verschillende beeldsegmen
ten niet meer tot één geheel samen
smelten. Het hele geheim van de vide
ografische methode is dat Je verschil
lende beeldcomponenten samen
voegt. Dat kun je alleen perfect doen
door het met de hand af te stellen. Als
de voorgrond bijvoorbeeld te rood is,
draai ik dat eruit. Met die nieuwe
apparatuur is dat niet meer moge
lijk."
Drupsteen propagandeert zijn werk
wijze overigens niet als een soort leer.
Hij gaat ervan uit dat iedereen maar
zelf moet uitmaken hoe hij zich met
het medium bezighoudt, al verwon
dert hij zich er wel over dat de makers
na meer dan vertig jaar tv-geschiede-
nis het medium altijd nog gebruiken
alsof het film betreft. „Het is natuur
lijk ergens absurd dat alles eerst zeer
groot wordt opgenomen en dan voor
tv-zoveel maal verkleind wordt. Waar
gaat het nu om: je creëert een illusie-
dan heb ik het niet over tv als infor
matief medium, maar over een over
drachtelijke vorm van drama' je
creëert een schijnbare realiteit op een
formaat van 50 bij 60 centimeter.
Waarom zou je dan alles eerst heel
groot nabouwen om het daarna weer
terug te brengen tot minuscule pro
porties? Je kunt de dingen ook foto-
door W. H. Wolvekamp
Het eerste concert van het
Rotterdams Philharmonisch
Orkest na zijn tournee naar
Honkong en Japan werd don
derdagavond in de Doelen ge
geven onder leiding van de in
1947 te Moskou geboren diri
gent Aleksandr Lazarjew.
Het door hem gebrachte Russisch-
Hongaarse programma bevatte als
zelfstandige orkestcentrale werken
van het symfonisch gedicht „Een
nacht op de kale berg" van Moes-
sorgski (In plaats van de aanvanke
lijk aangekondigde Eerste Symfonie
van Prokofjew) en het Concert voor
Orkest van Bartok. Solistische afwis
seling bracht Frédéric Meinders met
het Tweede pianoconcert in c kl. van
Rachmaninow.
Rachmanlnow en Bartók zijn beiden
pianisten van naam geweest, maar
hebben als componisten in hun wer- geluidsvolume kon het overigf
ken voor orkest bewezen zich geheel stekende klavierspel van ft
van het klavier te kunnen distantië-1 Meinders niet overal stand
ren. De tweede en derde symfonie van In meerdere gedeelten was h
Rachmaninow en het Concert voor van de pianist nauwelijks f4®
Orkest van Bartók tonen dit overdui- Zijn muzikale voordracht,
delijk aan, doordat deze werken ge
heel vanuit de orkestrale mogelijkhe
den zijn gedacht. Moessorgstó symfo
nisch gedicht liet het R.Ph.O. nog technisch beheerst,
niet in topvorm horen. De niet overal
duidelijke bewegingen van de diri
gent zullen hieraan niet vreemd zijn
geweest. Want een korte tijd van
voorbereiding mag voor een geren-
nommeerd orkest als het R.Ph.O.
geen aanleiding zijn dat een stuk van
het ijzeren repertoire in de uitvoering
niet boven het middelmatige
uitkomt.
van de pianist nauwelijks hc|
Adagio sostenuto was van ofli
lijke schoonheid, en zover waa
baar, klonk de solopartij
e
Dirigent Aleksandr Lazarjerf
zijn beste troeven voor na de a
hebben bewaard. Bartóks (J
voor Orkest (dat binnen eert
larf
In Rachmoninow's Tweede Piano
concert zette de dirigent het Orkest
tot een veel te luid spel aan. Tegen dit
waardig korte tijd popula
klonk onder zijn inspirerendei
overtuigend, waarbij de blazi
het leeuwendeel leverden ink
schoonheid.
I
Dit concert werd opgenomen
Tros-radio voor uitzending opj
ter tijdstip.
graferen of intekenen. Het is dan niet
helemaal echt, maar met de tegen
woordige technieken merk je daar
weinig meer van. Trouwens als ik
naar al die boardkartonnen-decors
kijk denk ik ook: wat een namaak-
troep. Mijn methode scheelt ook han
den vol geld. Voor een aflevering had
ik bijvoorbeeld een groot leeg plein
nodig in Den Haag. nabouwen in de
juiste proporties is onmogelijk en een
echt plein helemaal leeg maken kost
te veel geld. Stel je maar voor: je
moet dan een hele grote technische
ploeg aantrekken, je hebt verkeer
spolitie nodig en eventueel moet je
nog alle parkeermeters, lichtpalen
enzovoorts wegslepen. Daar begin ik
niet aan. Ik teken dat plein gewoon
en monteer mijn personages erin. Als
je de achtergrond elektronisch invult
is de illusie compleet, want meer dan
namaakrealiteit is drama op tv niet."
Over zijn vignetten wil Drupsteen
kort zijn. Ze zijn allemaal verschil
lend maar ze hebben wel een bindned
element. Hij tracht in deze beeldgra
fieken weer te geven wat hij in de
VPRO ziet: een kritische, verkennen
de omroep, waar veel ruimte is voor
gevoel voor humor en dat alles zonder
gelieerdheid aan een of andere poli
tieke of culturele stroming.
Na lang aanhouden van de intervie
wer wil hij één voorbeeld geven hoe je
videograflsch in ieder geval niet te
werk moet gaan: „De essentiële fout
bij de VARA-Haan is dat 2e de ach
tergrond hebben weggesloopt. Wat
was het VAR A-symbool bij uitstek:
een haan kraaiend voor een opko
mende zon, het zonnegloren, symbool
voor ideeën, het ontwaken, verfris
sende socialistische denkbeelden. Nu
ze die achtergrond hebben wegge
haald is er slechts een haan overge
bleven. De betekenis van het beeld is
bijna altijd letterlijk: een hanige heer
ofte wel een protserige, prallende.
betweterige, man, een parvenu, een
pocher. Dat komt zeer onsympathiek
over. Ik kan me goed voorstellen.dat
de echte VARA-mensen daar woe
dend over zijn geworden."
'Geen tirannen in de top'
Van onze radio- en tv-redactie
i
HILVERSUM De aanval van het blad Sociaal Econon
Management op de leiding van de Evangelische Omroep
alle perken te buiten. Het is volkomen in strijd m*
werkelijkheid dat de voorzitter, ds W. Glashouwer, e
directeur, drs L. P. Dorenbos, als tirannen worden voorga
en dat door verkeerd personeelsbeleid ontslagen vallen. 1
min zou er een tekort zijn van een miljoen gulden p
uitgaven.
Dit is de strekking van een verklaring 130 medewerkers noodzakelijk!
van het algemeen bestuur van de EO,
die in spoedzitting bijeen is geweest
naar aanleiding van de beschuldigin
gen in het blad Sociaal Economisch
Management. Het blad doet deze
week een boekje van zestien pagina's
open over onder meer het slechte
personeelsbeleid bij de EO, waardoor
er aan de lopende band conflicten
met medewerkers zijn ontstaan die
meestal uitlopen in ontslag.
Het algemeen bestuur, bestaande uit
zestien personen, deelt verder mee,
dat ook het personeelsbeleid is ge
voerd door het bestuur onder goed
keuring van de Stichtingsraad en dat
onvermijdelijke ontslagen steeds
diepgaand zijn besproken en sommi
ge ernstige, moeilijke en pijnlijke ge
vallen met bijna onverantwoordelijk
veel tijd en geduld.
Het algemeen bestuur van de EO
steekt echter de hand in eigen boe
zem als het diep betreurt niet bij
machte te zijn geweest om moeilijk
heden met medewerkers, die uit ver
antwoordelijkheid voor het werk niet
konden worden gehandhaafd, te
voorkomen en dat het daarom bij
aanstellingen nog zorgvuldiger zal
zijn dan in vorige jaren, toen een
snelle groei tot het huidige aantal van
Aan het eind van de verklaring*
nog meegedeeld dat deze is
steld zonder de stemmen vi
meest aangevallen personen, dl
zitter en de directeur. Hoewi
blad Sociaal Economisch M
ment een reeks gevallen noer
gedesillusioneerde ex-persor
den en de inhoud van briev
dossiers geeft, wil men bij de E
verder ingaan op deze zaken.
Van onze radio- en tv-redactie
Botanische tekenaars exposeren in Leiden
LEIDEN Ter gelegenheid van het
150-jarig bestaan van het Rijksherba
rium te Leiden wordt in het Stedelijk
Museum „De Lakenhal" van 5 april
tot 20 mei de tentoonstelling „Flo
ra verbeeld, botanische tekenaars en
hun werk" gehouden.
De kern van deze expositie wordt
gevormd door een kleine selectie uit
de rijke, maar nauwelijks bekende
verzameling aquarellen, tekeningen
en prenten van planten, van het
Rijksherbarium.
De botanische tekenaar is, schaarse
uitzonderingen daargelaten, een vrij
wel vergeten figuur, geen botanicus
en ook geen kunstenaar, eerder eigen
lijk een ambachtsman, ook al wordt
de kunde bij sommigen bijna kunst.
Vele aquarellen en tekeningen zijn
dan ook anoniem en van hen die wel
werk signeerden is ook niet veel meer
dan de naam bekend.
Juist om deze redenen is geprobeerd
enkele van de belangrijkste in de
verzameling aanwezige tekenaars
wat meer naar voren te halen, ze zo
mogelijk ook niet alleen te laten zien
als kundig botanisch tekenaar, maar
ook ander werk, zoals portretten,
landschappen en stadsgezichten te
tonen.
De tentoonstelling bestrijkt de perio
de van het einde van de 17e tot het
begin van de 20ste eeuw.
Mensen die denken dat ze alles hebben gezien zullen zich verbazen in de m/SStofSTsrokiSSS
Oude Kerk Amsterdam
7500 werken van 500 kunstenaars
KUNSTBEURS 31 maart L m 6 mei
Open van 10-7, zondag 2-6
Om het even of men voorkeur
geeft aan klassieke muziek, lichte
verstrooiende klanken, jazz of
pop, iedereen kan iets van zijn
gading vinden bij het Boston
Symphony Orkest. Dit is morgen
bij de KRO één van de verrassin
gen in het Engelse programma dat
de geschiedenis van dit fameuze
Amerikaanse ensemble in beeld
brengt en verklankt
Alle musici beheersen verscheide
ne genres en kunnen het orkest op
slag van „kleur" laten veranderen.
Met typisch Amerikaanse allure
zorgt de directie er dan voor dat
de entourage van de Symphony
Hall aan de gewijzigde speelstijl
wordt aangepast. Tijdens de zo
mermaanden wordt Boston be
heerst door de „pops": 54 populai
re concerten in negen weken. De
rijen zitplaatsen worden daarvoor
gedemonteerd en vervangen door
gezellige zitjes en tientallen schil
ders voorzien de hele zaal van mo
derne feestkleur. Is die zaal blauw
gemaakt, dan verschijnen ook de
muzikanten in een blauwe
smoking.
Een andere merkwaardigheid is
dat het totaal anders klinkende
orkest bij het spelen van populai
re nummers als „Tea for two" van
Youmans wordt geleid door een
enthousiaste grijsaard van diep m
de zeventig: Arthur Fiedler. In het
door Ton Hydra
programma dirigeert hij ook een
swingende uitvoering van Sousa's
„Stars and stripes forever".
Als klassiek orkest laten de Bos-
tonners zich horen in composities
van Berlioz, Bartok, Brahms,
Beethoven en Ravel.
Op de „bok" staat dan de nu 44-
jarige, in Japan geboren Seiji Oza-
wa. Hij is eveneens vaste dirigent
van het orkest van San Francisco.
Korte interviews met orkestlei
ders. solisten en concertmeester
onderbreken de muziekfragmen
ten. Het lijkt praten van de hak op
de tak maar op deze manier pas
seert de bijna honderdjarige ge
schiedenis van het orkest de revue
zonder dat het gaat vervelen.
Er zitten heel wat opmerkelijke
kanten aan. Om te beginnen de
stichter zelf. In 1881 begon Henri
Lee Higginson aan de realisering
van een oude droom: een Bostons
Syrnphonie Orkest dat kon wedij
veren met de orkesten van grote
Europese steden. Behalve majoor
was hij bankier en dit verklaart
waarom hij niet alleen veertig Jaar
lang de scepter zwaaide maar ook
alle kosten uit eigen zak betaalde.
Higginson trok uitsluitend Duitse
dirigenten aan. Pas toen hij terug
trad en de eerste wereldoorlog
voor een anti-Duitse stemming
had gezorgd, vestigde het orkest
in leiders en repertoirekeuze een
Franse traditie. Na een inzinking
bracht Pierre Monteux het orkest
tot zijn vroegere glans en glorie
terug.
De grootste invloed is uitgegaan
van Serge Koussevitsky. Hij ls te
zien in een geïnspireerde uitvoe
ring van de Ouverture Egmont
van Beethoven uit 1949. Zijn beste
violisten haalde hij persoonlijk uit
Oosteuropese landen, zijn hout
blazers uit Frankrijk en Italië en
voor zijn kopersectie selecteerde
hij Duitsers. Tegenwoordig be
staat het Boston Symphony Or
kest voor 95 procent uit in Ameri
ka geboren muzikanten. Hun sala
ris komt voor 55 procent uit parti
culiere fondsen en om die op peil
te houden moeten zij soms de gek
ste dingen doen. Rijke dames kun
nen bij voorbeeld een populaire
musicus huren om een dagje uit
rijden te gaan. Ik vind dat nogal
vernederend.
Isaac Stem. de beroemde violist
prijst de warme orkestklank en
geeft dan een grandioze vertol
king van Beethovens Vioolconcert
in D. Maj. De vonken springen er
af. Het langste muziekfragment in
dit genotvolle programma is ont
leend aan „Central Park in the
dark" van Charles Ives, de Ameri
kaanse componist die eerst na zijn
dood in 1954 over de hele wereld
erkenning kreeg.
Na een twee jaar bewaard geble
ven aflevering van de tv-serie Cen
traal Station, zendt de KRO haar
door Han van der Meer gepresen
teerde Derde Wereld-show uit.
Van regisseur Fons Peters mocht
ik gistermiddag een deel van die
zo ingewikkelde ampexmontage
mee maken. Dat karwei vergt een
enorm concentratievermogen en
veel geduld. Als er een paar minu
ten beeld wordt uitgezonden, zit er
voor uren werk in. De doorsnee
kijker kan zich dit eenvoudig niet
voorstellen.
In „De ver van m'n bed show"
krijgt u informatie over de weer
oprukkende malaria en over on
derwijsproblemen voor duizenden
hier wonende Turkse kinderen die
tussen twee culturen leven. Dolf
de Vries confronteert ons in een
raak cabaretnummer met het veel
voorkomende denken over het
adopteren van gekleurde kinde
ren. De Surinaamse schrijver Ed
gar Cairo geeft te genieten van
kostelijk en sterk beeldend woord
gebruik in zijn nieuwste roman:
DJ are erven. Een Surinaamse ver
rijking van huiselijk Nederlands.
HILVERSUM Met ingang vai
dag zal de NOS-televisie om
om zes uur, in principe op beid
ten tegelijk, geschreven nieu'
zendingen voor doven en slee
renden uitzenden. Deze uitzend
zullen het nieuws van de af ge
morgen of middag bevatten en
den samengesteld door drie reds
ren van het journaal. Ze dure;
minuten.
De uitzendingen zijn mogelijk g
den dankzij het besluit van de r
ter van CRM zeventig minuten
zendtijd per week toe te kennen
wat genoemd wordt een experi
van een jaar. In oktober zal de
aan de minister moeten laten
of en zo ja hoe de uitzendingen
april 1980 moeten worden voort(
Rond honderd doven en slechth
den zijn betrokken geweest bij
ven voor het aangepaste journaa
een aantal mogelijkheden werdt1
tijdstippen een en zes uur gek
Deze mensen zijn ook betrokke
weest bij het kiezen van het letl
pe. de snelheid van de „pagina'
het woordgebruik.
Per uitzending zullen ongeveer
tien pagina's worden gebruikt. If
pagina bestaat uit negen regels
maximaal 28 karakters (letter j
leestekens) per regel. Daaruit
blijken dat het een heel gepuzzel
de samenstellers is de tekst h
samen te vatten.
Werk Rederijkers v
'Brugge naar Tilbur
De tentoonstelling omvat een
aantal zeer waardevolle geschri
voorwerpen en schilderijen, die
het eerst buiten Bruggb te bewo
ren zijn. De Rederijkerskamers -
nog steeds bestaan bloeieden i
al in de 15e en L6e eeuw. Het w
een soort letterkundige gilden, x
in zich burgers verzamelden,
daadwerkelijk de schone letteren
de beoefenen.
De Rederijkerstijd kan bescho
worden als overgang van de Mi
leeuwen naar de Renaissance. De
raire waarde van de Rederijker
ken is niet zo groot, maar zij to
wel een steeds sterker wordende i
vidualisme en een bewust str(
naar schoonheid van vorm.
De Brugse Rederijkerskamers
„De Koninklijke Aloude Hoofdca
ra van de Rhetorycken van den H
chen Gheest" (1428), „De Keyzerl
Vrye Camera van der Rethoryc
der Weerde Drie Santinnen" (1470
„De Aloude Rhetorycken Can
van het Heilich Cruys" (1621).
De galerie is van maandag tot en l
vrijdag geopend van 10.00 tot 1
uur en tijdens alle voorstellingen.'
