nou j*
rouw commentaar
Hl/ LEEFT
TENMINSTE N0&I
rapporten, wie leest ze ooit?
gorter werken (1)
irter werkei (2)
Kloek idee (1)
Kloek idee (2)
Wijsheid? (1)
Wijsheid? (2)
DE STEM DES VOLKS
natuurramp
auto weg
dolman
doorgaan
ISDAG 20 MAART 1979
BINNENLAND
TROUW/KWARTET
5
PARIJS ME NTPARLEMËNTAIRPARLEMENTARIËRSPARLEME NT ARISMEPAR.LEMENT
redactie: Ferry Mingelen bijdragen: Theo Koelé. Bram Pols, Johan van Workum tekening: Tom Janssen (zie: „kloek idee"»
H geleidelijke verkorting van de werk\eek be-
m (I allerminst als een illusoir perspectief terzijde
morden geschoven, zo blijkt uit een opnerkelijke
m jtie van het Centraal Planbureau. Weliwaar zijn
ki negatieve effecten, zoals een dalin; van de
ort, een teruglopen ook van het totaleproduktie-
sau van ons bedrijfsleven en een opwiartse druk
het inflatiepeil. Maar daar staan ock positieve
D iltaten tegenover. De werkloosheid fan aanzien-
I dalen en meer nog neemt de werkgelegenheid
in bedrijven. Korter werken le«rt dus wel
i,( elijk een bijdrage aan de oplosing van het
kloosheidsprobleem en het biedt nimer perspec-
a en voor tweeling-banen, een baa» voor man en
uw enz.
u i deze op zichzelf positieve resiltaten is echter
belangrijk „maar" verbonden: de vlieger gaat
jen op wanneer werknemers o'er de hele linie
r« id zijn een stukje van hun koopkracht op te
jjj ren. Volgens het rekenmode van het Planbu-
keftj kan bij een koopkrachtoffe'van twee procent
Tjaar in 1983 de 35-urige w-rkweek al realiteit
lal. Behalve de al genoemde ngatieve effecten zou
toi werkloosheid dan met 45.(00 gedaald kunnen
'"'■en de werkgelegenheid ntt maar liefst 70.000
toegenomen. Dit positiev effect zou zich in de
ipvolgende jaren voortz-tten.
jt het perspectief an korter werken daarom
als een onbereikbaar ideaal terzijde worden
>n ïoven? Het lijkt <ns dat de exercities van het
a tureau daartoe >p zichzelf geen aanleiding
j leven te geven, ^eker niet wanneer men (wat
lat Planbureau niet gedaan heeft) kijkt naar de
elijke effecten Jie de verdere automatisering
>s) op de wekgelegenheid zal hebben. De
eweging bijvorbeeld heeft uitgerekend dat het
ootg daarvan wteens zou kunnen zijn een toene-
van de wekloosheid tot maar liefst een half
11 >en
in wezenils essentiële vraag over, het al dan
anwezig ijn van een bereidheid tot het bren-
van een bopkrachtoffer. Binnen de vakbewe-
is die *aag nog niet duidelijk beantwoord,
buiten er echter genoeg losgemaakt om wel
:n posiieve beantwoording te kunnen mikken,
orbeeï is er het pleidooi voor een nieuwe.
Met dit belangrijke voorbehoud zitten we meteen in
de kern van de problematiek, die op het ogenblik
het arbeidsvoorwaardenoverleg in met name de
industriële sector beheerst. De werkgevers willen
van geen arbeidstijdverkorting weten. Voor hen zijn
de negatieve effecten op het ogenblik doorslagge
vend. Temeer ook waar zich nog allerlei nevenpro
blemen voordoen, zoals de opzichzelf feitelijk juiste
constatering dat het ondanks de huidige werkloos
heid. vaak moeilijk is om aan geschikt personeel te
komen.
Het is bij deze toch al sombere kijk, begrijpelijk dat
werkgevers ook geen al te hoge pet op hebben van
de offerbereidheid van de werknemers. Een blik op
de cijfers van het Planbureau bevestigt inderdaad
hoe desastreas het achterwege blijven van zo'n offer
zou zijn. Niët alleen zijn de negatieve effecten dan
bijna zwartgallig, maar pakt zelfs het effect op de
werkloosheid in het tegendeel uit. Het Planbureau
zelf blijkt al evenmin erg overtuigd te zijn van de
realiteitswaarde van een loonoffer. Het verwijst
onder meer naar een enquête van het Ministerie van
sociale zaken, waaruit blijkt dat slechts zestien
procent van de werknemers bereid is loon in te
leveren voor minder werken.
soberder levensstijl; is er een vraag ook naar kwali
teit in plaats van kwantiteit.
Tegen die achtergrond is het brengen van een
loonoffer aanzienlijk minder illusoir dan het op het
eerste gezicht lijkt. Voorwaarde is dan echter wel
dat het offer naar evenredigheid wordt gebracht.
Uitgaande van de twee procent ,per jaar die de
modale werknemer aan koopkracht zou moeten
inleveren, zou het offer voor de minimuminkomens
dan gelijk nul kunnen zijn en voor de hogere
inkomens meer dan twee procent. Het model van
het Planbureau maakt ten slotte nog eens duidelijk,
wat de koopkrachteffecten zijn wanneer werkne
mers geen koopkrachtoffer brengen en toch gorter
willen werken. Ook dan zal (door de zoveel hogere
inflatie) hun koopkracht er met een half procent per
jaar op achteruit gaan.
Korter werken kan dus wel, maar er moet hoe dan
ook een offer voor worden gebracht.
Tekeningen, bij voorkeur in liggend tor-
maat. sturen aan Trouw, jury politieke
prent, postbus 859, 1000 AW Amster
dam. Naam en adres aan de achterzijde
vermelden. Voor geplaatste prenten is er
èen boekenbon.
„Een avondje zonder tv. de ver
warming op achttien graden, de
lampen vroeg uit, de gordijnen
dicht, werkelijke snelheidsbeper
kingen op de autowegen, minder
militaire oefeningen. Het is een
willekeurige greep uit de talloze
mogelijkheden tot energie-bespa
ring, die momenteel door het mi
nisterie van economische zaken
worden bekeken.
De meeste mensen zullen zich er
niet zo van bewust zijn. maar de
tijden van energie-schaarste zijn
niet voorbij, in tegendeel. De om
wenteling in Iran, een belangrijke
olie-leverancier voor Nederland,
heeft de oliestroom vanuit dat
land naar West-Europa vrijwel
doen droogvallen. De prijzen drei
gen fors te gaan stijgen en andere
Arabische landen wensen hun
sterke positie op de ollemarkt te
gebruiken om politieke erkenning
van de Palestijnen af te dwingen.
Reden genoeg dus, om de afhan
kelijkheid van olie. door besparin
gen in het gebruik te verminderen
Vijf procent minder is het doel,
vrijwillig, of als het moet met
dwang. De ambtelijke werkgroep
olie-crisis in Den Haag is weer tot
leven gewekt en werkt momenteel
aan een waslijst van maatregelen,
waarover voorlopig geen medede
lingen naar buiten worden ge
daan. De werkgroep koopt name
lijk niets voor speculaties vooraf,
en hoopt dat ook het parlement
dit standpunt zal delen.
Hoe moeilijk de taak van de werk
groep is, blijkt wel uit een recente
discussie over het nut om de hon
derd kilometer snelheid precies te
gaan afdwingen. In tegenstelling
tot de CDA-energiespecialist Van
Houwelihgen, voelde minister
Tuijnman (verkeer en waterstaat)
in eerste instantie weinig vocrr
nieuwe acties op dit punt. Hij
scheen door economische zaken
hierbij in het gelijk gesteld te wor
den, want van die kant kwam de
berekening dat handhaving van
de honderd kilometer snelheid
aan de gewenste energie-bespa
ring slechts tienden van een pro
cent bijdraagt. Het kabinet heeft
Tuijnman echter tot bijstelling
van zijn standpunt gedwongen,
want alle beetjes om de vijf pro
cent besparing te bereiken helpen.
Een beroep op de bevolking om
het zuiniger aan te doen, zal wei
nig effect hebben als de overheid
niet zelf het goede voorbeeld
geeft. Zo bezien dus een goede
zaak dat het ministerie van bin
nenlandse zaken ambtenaar P
Kloek met honderd gulden heeft
beloond voor een helder idee voor
„departementale energie-bespa-
ring. Wat Kloek dan wel voorstel
de? Heel simpel: „Het uitschake
len van de elektrische verlichting
op de werkkamer bij beëindiging
van het werk". Was dat dan zo
origineel? We herinneren ons nog
een door de overheid betaalde ad
vertentie onder de kop: „Vandaag
denken weer tienduizenden men
sen dat licht op kantoor niets
kost". Ook een ministeriële circu
laire nep een jaar geleden al op
„het licht op de kamer niet onno
dig te laten branden"
Vanwaar dan toch de beloning
van het niet zo nieuwe idee van
ambtenaar Kloek, vroegen we aan
de secretaris van de ideeën-com
missie op het ministerie van bin
nenlandse zaken, de heer De Jong:
„De heer Kloek werkt 's avonds'
vaak over en hij heeft daarbij op
gemerkt dat veel lampen in lege
kamers blijven branden. De circu
laire om daar op te letten, heeft
dus weinig effect, zo concludeerde
hij. Daarom heeft hij de kwestie
via de ideeënbus opnieuw onder
de aandacht willen brengen
Gebleken is dat er per jaar duizen
den guldens bespaard kunnen
worden, als iedereen na zijn werk
het licht uit doet. Op zo'n bedrag
is een beloning van 100 gulden
niet overdreven hoog. Zijn idee
heeft er nu toe geleid dat schoon-
maak-ploegen de opdracht heb
ben 's avonds het licht overal uit
te doen en dat wordt nog eens
door de bewakingsdienst gecon
troleerd. Boosdoeners vinden de
volgende dag op hun bureau een
briefje voortaan beter op te let
ten". aldus De Jong
Staan deze goedbedoelde acties
niet in pijnlijke tegenstelling tot
de gigantische neon-B van bin
nenlandse zaken die 'slivonds aan
de buitenkant van het gebouw tot
ver in de omtrek zijn licht uit
straalt? „Inderdaad", zegt De
Jong, „je vraagt je af of dat nu wel
nodig is." Het idee om de energie-
verspillende „B" voortaan maar
uit te laten, maakt dus wel kans
op een beloning? „Jazeker" meent
De Jong. Er valt voor gisse ambte
naren dus nog heel wat bij te ver
dienen
Het meest geheimzinnige staats
bedrijf staat vandaag voor het
eerst in de geschiedenis op de
agenda van de Tweede Kamer
Opgericht in 1921, jaaromzet 1.8
miljard gulden (in 1977) sterk
groeiend, aantal werknemers ruim
vierhonderd, hoofdzetel te Zwolle,
10.000 leveranciers en 25.000 Afne
mers. De naam Rijksinkoopbu-
reau (RIB), formeel onderdeel van
het ministerie van financiën.
Het RIB is begonnen om door
bundeling van aankopen voor de
overheid lagere prijzen te krijgen
en tijd te besparen. Alle rijksin-
- stellingen moeten hun aankopen
in principe via het RIB doen.
Soms kan het RIB uit eigen voor
raad leveren (kantoormaterialen)
maar vaker zoekt het bureau voor
de afnemers een leverancier. De
grootste omzet (zestig procent)
wordt gehaald via „afnemers" die
rechtstreeks kopen van leveran
ciers die met het RIB contracten
hebben afgesloten en met flinke
kortingen leveren.
Niet alleen rijksinstellingen, maar
ook lagere overheden en gesubsi
dieerde instellingen kunnen (vrij
willig) via het RIB kopen. Sinds
het RIB in de „zachte sector" ac
tief klanten werft, is de omzet fors
gegroeid en verdubbelde zelfs-in 5
jaar. In 1977 was de verdeling:
rijksinstellingen 750 miljoen gul
den. gemeente en provincie 200
miljoen en gesubsidieerde instel
lingen maar liefst 900 miljoen.
Deze groei is het RIB niet overal
in dank afgenomen, vandaar de
toegenomen publieke belangstel
ling. Die bleek bij de atgelopen
kabinetsformatie, toen de mid
denstand bij monde van NCOV-
voorzitter Zuidhof. zich bij forma
teur Den Uyl erover beklaagde dat
het RIB veel werkgelegenheid on
der de kleinere middenstand ver
nietigt.
Bekend is het voorbeeld van de
warme bakkers die zo'n jaar ol
wat geleden van het plaatselijke
bejaardenoord of ziekenhuis te
horen kregen dat zij geen brood
meer hoefden te leveren. Er was
een man van het RIB geweest en
voortaan werd het brood goedkp-
per via het RIB van de broodfa
briek betrokken. Veel broodfa-
breiken zijn inmiddels ook alweer
pijnlijk gesaneerd -- naar boze
tongen beweren kwam dat ook
doordat het RIB gebruik dan wel
misbruik makend van de overca
paciteit steeds lagere prijzen be
dong. Totdat ze te laag werden om
nog brood voor te bakken.
Van recenter datum zijn de pro
blemen in de schoonmaaksector
Vroeger hadden veel instellingen
een schoonmaakbedrijf uit eigen
stad of streek. Nu sluit het RIB
veel contracten af. uiteraard tegen
beduidend lagere prijzen. De klei
nere schoonmaakbedrijven kla
gen steen en been. zij komen er
niet meer aan te pas, zij kunnen
voor zo weinig geld geen net werk
leveren.
Politiek is de belangstelling voor
het RIB vooral gewekt door de
orders die regelmatig in het bui
tenland werden geplaatst omdat
men daar goedkoper kon leveren
Veelvouden van de aldus bespaar
de belastingcenten werden intus
sen wel uitgegeven aan werkgele
genheidsprogramma's. De laagste
prijs lijkt bij het RIB nog steeds
de hoogste wijsheid. Of dat zo
moet blijven, maakt de Kamer
vandaag uit.
ledereen in Nederland kan
zonder veel moeite een po
litieke partij oprichten,
maar echt meedoen aan
verkiezingen kost een
handvol geld. Dat juist
ontneemt de zonderling
nogal eens de moed om
zich als voorman te laten
inschrijven van een club
die de maatschappij nu
eindelijk eens naar beho
ren gaat inrichten. Heb je
eenmaal een Kamerzetel,
dan krijg je ook de fel be
geerde zendtijd. Extra
zendtijd zelfs in de zes we
ken die aan Tweede Ka
merverkiezingen vooraf
gaan. In Den Haag is nu de
vraag gerezen of die extra
zendtijd ook voor de Euro
pese verkiezingen moei
worden toegekend
Dit zou kunnen op grond
van artikel 26 van de om
roepwet: de minister van
CRM kan zendtijd toewij
zen voor bijzondere geval
len of doeleinden. Dit zou
er dan zo een zijn. Geen
woord in het betreffende
artikel echter over partij
en of zetels. Dus wie krij
gen er nu zendtijd? Alk-
partijen die aan de Euro
pese verkiezingen mee
doen. of ook tegenstander
van Europa? Volgens
ambtenaren van CRM
zouden tegenstanders van
Europa ook de gelegen
heid moeten krijgen hun
standpunt uiteen te
zetten
Een woordvoerder van de
omroepraad: ..In een de
mocratie heeft iedereen
récht op zijn zegje, eèn
aanvraag van een tegen
stander zal dus zorgvuldig
overwogen moeten wor
den" Het eventueel toe
wijzen van zendtijd aan
tegenstanders van de Eu
ropese verkiezingen kan
verstrekkende gevolgen
hebben. Mag meneer Pie-
terse. omdat hij tegen het
Nederlandse parlement is,
dan straks ook op de buis
bij Kamerverkiezingen0
Dan wordt dat „langs de
mocratische weg zorgvul
dig overwogen"
Wolff iCPNi: ..Dat wordt
dan lachen, langs demo
cratische weg de democra
tie laten ondermijnen
Maak je borst maar nat"
Kosto (PvdA): „Ik wil te
genstanders niet mond
dood maken, maar dit zou
te ver gaan. daar zijn an
dere programma's voor"
Van der Sanden (CDAi
..Die zendtijd is alleen
voor partijen die mee
doen. maar het argument
van Wolff deel ik niet. De
CPN zelf heeft tot 1965
geen zendtijd gehad, om
dat die zich niet- aan de
democratische beginselen
hield. Dat is toen veran
derd. de democratie moet
ook tegenstand kunnen
verdragen"
Wolff: ..Dat zat heel an
ders. Wij werden ervan be
ticht anti-nationalistisch
te zijn. het was vlak na de
koude oorlog. Maar we na
men wel deel aan het par
lement. we hielden ons
aan de democratische
spelregels
Dat geldt niet voor mak
kers als Glimmerveen
wier aanvraag om zendtijd
„zorgvuldig overwogen
gaat worden Nou dat
hebben we ons een keer
laten gebeuren. Als er nu
weer van die louche figu
ren aan bod dreigen te ko
men, laten we geen steen
op de andere"
PARLEMENTPARLEMENTAIRPARLEMENTARIËRSPARLEMENTARISMEPARLEMENTE
Overal waar gewerkt wordt,
wordt ook vergaderd. Er zal nog
moeilijk een bedrijf te vinden
zijn, waar geen commissies ge
vormd zijn die op gezette tijden
vergaderen. Uit zo'n bespreking
komt een rapport. Dat rapport is
er om gelezen te worden door de
belanghebbenden. Tenslotte is er
niet voor niets tijd, moeite en
geld aan besteed. Een beetje
groot bedrijf dat het goed voor
heeft met zijn mensen, zet het
hele personeelsbeleid op papier
en geeft er iedereen een eigen
exemplaar van. Een nog dikker
rapport dus, vaak fcelfs een klein
boekwerkje met een zeker be
langrijke. maar weinig opwinden
de inhoud. Elk personeelslid
wordt geacht het te lezen, maar
of dat er ooit van komt? Voor
hoeveel mensen hebben dergelij
ke tijdrovende rapporten eigen
lijk n^t?
Profiel, het maandblad voor de
medewerkers van Verkeer en Wa
terstaat. heeft geprobeerd da.
een indruk van te kr Ue'
ministerie heeft ook i.
personeelsbeleid" late
stellen. Toen alle mt ■v:-
het boekje al een ki- d;.
maanden in huis hadden be! k
Profiel er een stuk of wat door
het hele land op. Verkeer en Wa
terstaat heeft heel wat medewer
kers, dus het probeersel kon niet
veel meer dan een steekproefje
zijn. Maar de uitkomst loog er
niet om.
Van de éénentwintig opgebelde
medewerkers onder wie een
paar administratieve mensen, en
kele opzichters, e*n brugwachter,
een voorlichter ai een ingenieur
beweerden ZGVen het boekje
niet ontvangen te hebben. Zes
hadden het wel gekregen, maar
lazen het in het geheel niet. Van
de overigen was »r één verder dan
bladzij 43 gekomen, had één er na
het lezen „geen bijzondere herin
nering" aan en wisten twee niet
meer te zeggen dan dat het boek
je „nogal droog' was. Een opzich
ter had er zijr best op gedaan,
maar vond datje er wel een stu
die van mocht maken om de om
schrijving te kinnen volgen. Een
afdelingshoofc: „Ik heb de nota
wel gekregen, maar je krijgt zo
veel rapportei te lezen". Een ver
keersleider ken het zich evenmin
herinneren: ,./e krijgt zoveel rot
zooi van de dienst". En ten slotte
een ingenieur: „Ja, ik heb de nota
gelezen, msar je moet me niet
direct vragen wat er in staat."
Niet meerdan twee mensen, een
voorlichte' en een medewerkster
van Personeelszaken waar de
nota vanlaan komt vonden
het een „leesbaar" en „interes
sant" stuk.
Duidelijk is wel. dat de aandacht
voor het werkstuk in geen enkele
verhouding staat tot de moeite
van het samenstellen. Misschien
worden de mensen een beetje
moe van rapporten lezen. Mis
schien zou er gewoon een tijdje
wat minder vergaderd moeten
worden en moeten er wat minder
rapporten geschreven worden.
WEET U DIT
VAN
Lange slierten mensen, met of
zonder gasmasker, hebben in
Stockholm het verkeer finaal
vast laten lopen. Hun overi
gens zeer vreedzame demon
stratie tegen onnodig gebruik
van (Je auto in de binnenstad
hield in, dat ze in het spitsuur op
de drukste punten van de hoofd
stad in dicht aaneengesloten
groepen over de zebrapaden lie
pen. zodat automobilisten geen
kans kregen om door te rijden.
De Zweedse minister Bondestam
van verkeer heeft nu verklaard
van mening te zijn. dat het niet
strikt noodzakelijke autoverkeer
uit de binnenstad zal moeten ver
dwijnen.
De Melkweg bevat
vermoedelijk >00
miljard sterren
De aard en de sal
menstelling van de
sterren is praktisch
gelijk aon die v.d.zonj
Sterren zijn
gloeiende gosbollen
met temperaturen
v.3000-ip0.000oC.
Sterren meteen
gelig licht noderen
het einde v. hun be-
sterren komt meteen snelheid von
300.000 km.per sekonde noor ons toe
Die ofshmd in een joar heet een lichtjaar.
In feite had de vijftienjarige Bus-
summer niets anders gedaan dan
zeer geïnteresseerd het gesprek
volgen tussen de conducteur en
een paar passagiers die zonder
kaartje in de trein zaten. Een
andere treinpassagier vatte zijn
strakke blik verkeerd op en
meende dat de jongen hem zat
aan te staren. Volgens De Gooi
en Eemlander ontspon zich de
volgende korte, krachtige con
versatie tussen die twee Passa
gier: ..Moet je soms een foto van
me?" Jongen: „Nee, ik spaar geen
natuurrampen". Even krachtig,
en gelukkig voor de Bussummer
ook kort. waren de1 klappen die
de zich beledigd voelende passa
gier aan de jongen uitdeelde,
maar wel hard genoeg om de dok
ter de schade te laten opnemen
De Bussumse jongen heeft bij de
politie een klacht wegens mis
handeling ingediend.
voor alle minderheden: ze staat
altijd aan de kant waar de klap
pen vallen: ze is extreem tole
rant: iedereen mag van haar doen
wat ie wil, zelfs degenen die door
iedereen worden uitgekotst gunt
ze al- het geluk van de wereld:
Dolman kan alles zeggen, omdat
ze eenzaam is".
Het is een uitgesproken Dolman-
kenner die dit zegt. iemand die de
vriendelijke bemoeial van top tot
teen en van binnen en buiten
kent. omdat ie haar zelf ge
creëerd heeft. Sterker nog: om
dat ie haar zelf is Paul Haenen,
onder meer medewerker van (de
Amsterdamse omroep i Radio
Stad, is dezelfde als Margreet
Dolman. Wie haar hoort, hoort
hem. Waarom hij zijn „stemme
tje" destijds Margreet Dolman
genoemd heeft weet hij zelf niet
meer. want. dan is al 170 uitzen
dingen geleden, bekent hij in Te-
levizier. ..En van die stem kom ik
voorlopig niet af'
Wie is toch die Margreet Dolman
die aan hét eind van Son jas
Goed Nieuws Show en in Radio
Stad ongezouten haar geheel ei
gen inzichten op mensen en
maatschappij ten beste geeft?
Wat voor type is de loslippige
Margreet? Een paar karakter
trekken van deze letterlijk veel
zeggende dame: „Ze komt op
Als hij zijn belofte houdt, staat
kapper Gerry Stupple uit de En
gelse havenstad Dover nu nog te
knippen. Zondag overschreed hij
het oude record non-stop-haar
knippen. toen hij 305 uur aan de
gang was. Om te voorkomen dat
iemand hem ooit nog eens pro
beert in te halen, verklaarde hij
op dat grootse moment door te
zullen gaan tot hij de 400 uur
volgemaakt had. Mits hij natuur
lijk genoeg klanten zo gek vindt
om zich te laten behandelen door
een kapper die met zijn ogen
dicht staat te knippen
Niet mooi Ze hadden het
misschien zelfs gratis kunnen
krijgen, maar de directie van een
bank in het Franse Montbeliard
vond Gérard Zlotykamians
muurschildering blijkbaar zo le
lijk. dat ze de politie vroeg pro
ces-verbaal op to maken De
schilder had de verkeerde muur
genomen en was toen al opge
pakt. omdat de politie hem voor
een willekeurige kladderaar had
aangezien En dat terwijl Zloty-
kamlan nota bene In opdracht
van de gemeente de openbare
^gebotfwen versierde.
Wespennest Niet dat de
Eenrummer Scholtens wespen
nesten fabriceert of repareert,
maar wel heeft hij er een van
ruim een meter lang en een halve
meter breed in zijn werkplaats
staan. Vorig Jaar maakte hij hon
derden wespen in en bij zijn huis
onschadelijk en dit Jaar heeft hij
hun lege nest gevonden, op
zijn eigen zolder De Groninger*
mag zich dan letterlijk in de nes
ten hebben gestoken, steken is er
dus niet meer bij
