Vrouw zorgend bezig,
man geeft leiding
irwijt bonden
emotioneel
Tekening van een lezer
BASF
90
ilijde rijder Tuijnman (1)
Vrijwilligerswerk doorgelicht
lijde rijder Tuijnman (2)
ptie Hoogovens
riuuy
Politiek FORi/tf
OP.l/NDEUTSCHE'VilZ
„Wij hebben de BASF
chroomdioxyde super getest
en moeten BASF nageven
dat het de waarschijnlijk
beste band ter wereld is."
chromdioxid super
SM cassette
F
;i
SI >1
ze zijn een slag apart
mary rose
licht en duur
ontwikkeling
opvreter
aap sylvia
snuffel
RDAG 15 MAART 1979
BINNENLAND
TROUW/KWARTET
5
ouw Commentaar
r Tuijnman heeft automo-
al bij voorbaat ontslagen
wellicht pijnlijke verplich
te denken over de bijdrage
touden kunnen leveren aan
rgestelde energiebesparing
c procent. Natuurlijk, hij zal
rhouden het eens wat rusti-
te doen, maar om daarvan
wezenlijke besparing aan
te verwachten, nee, daar-
de minister niet overtuigd,
aarom ook niet van plan de
van de maximum snelheid
:rv iderd kilometer strenger te
'rekren, dan wel andere maat-
te overwegen om het ener-
uik van het autoverkeer te
^ertuigender vrijbrief voor
omvangrijke categorie
Verbruikers is bijna niet
De controle blijft zoals
iedere automobilist kan
dankbaar noteren, met
>t hart 120 km te kunnen
rijden omdat de politie
rijpt bij snelheden boven
Het zou immers onbe-
werk zijn de marginale
rs aan te pakken. Voor-
nog een automobilist te
i, die zich wel aan de
kilometer houdt uit over
wegingen van energiebesparing,
dan kan hij nu van de minister
horen dat het allemaal toch niks
uithaalt.
Een onbeschaamder belijdenis van
het blij-dat-ik-rij beginsel is nau
welijks denkbaar. Iedereen weet
dat het brandstofverbruik van een
auto aanzienlijk toeneemt bij de
overschrijding van een kritisch toe
rental. Voor de meeste auto's ligt
dat in de buurt van de honderd
kilometer. En voorzover deze we
tenschap nog niet bekend was,
heeft uitgerekend een oliemaat
schappij (Shell), die het toch van
de omzet moet hebben, het de
automobilisten in een huis-aan-
huisfolder recentelijk nog eens
voorgerekend.
De minister praat dus tegen beter
weten. Waarschijnlijk omdat hij
het lastig vindt het gedragspatroon
van automobilisten te moeten
doorbreken. De gewoonte is nu
eenmaal het honderd kilometer-
verbod ruim te interpreteren en
waarom zou je daartegen verzet
ten? Tuijnman geeft er daarom de
voorkeur aan de automobilist met
zijn sterk energieverbruikend ge
drag gerust te stellen. Op die ma
nier zitten we straks ai gauw aan de
140 kilometer.
|og een bedenkelijk aspect
opstelling van minister
Onbedoeld misschien,
j de opstelling deze week
mier Van Agt bij de Euro-
I in Parijs verzwakt.
op grote schaal kerncen-
iunnen worden gebouwd,
eerst een bevredigende
e voor de berging van het
konden' worden, hield de
Idaar staande, tegen de
|ruk in van Duitsland en
Duitsland bijvoorbeeld
premier voor, dat Neder-
i met dit standpunt op den
lankelijk maakt van lan-
nu wel kerncentrales bou-
anders gezegd: Nederland
laat andere landen voor de risico's
opdraaien om er straks zelf van te
kunnen en te moeten profiteren.
Het is duidelijk: ons land is met
deze verwijten onder sterke inter
nationale druk komen te staan.
Het is in de premier te prijzen, dat
hij daarvoor vooralsnog niet is ge
zwicht. De geloofwaardigheid van
dit Nederlandse standpunt brengt
echter wel met zich mee, dat dan
ook maximaal gewerkt moet wor
den aan alternatieve oplossingen.,
Daarvoor is tijd nodig en om die te
winnen is zuiniger gebruik van de
bestaande energiebronnen een ab
solute voorwaarde. Minister Tuijn
man heeft aan de geloofwaardig
heid daarvan afbreuk gedaan.
Ten uitgegeven verklaring
directie voor dat de Hoog
stellen in het CAO-overleg
|f 75 miljoen gulden kosten.
van de Industriebonden
:NKV zullen, bij inwilliging,
Ti gulden kosten.
tde voorzitter van de Indu-
1NW. Arie Groenevelt. zou-
blve Hoogovens ook andere
zoals Philips in het CAO-
I ^werktijdverkorting afwijzen
Uts daarvan zou er wèl over
logingen te praten zijn. De
e N rs zouden er. volgens hem,
J* tweede 400-guldengolf voor
Prillkeren
nee
Is zegt nu dat er alleen spra-
P' een verhoging van de ploe-
rtj' -toeslagen. Maar die verho-
?m it nog voort uit het CAO-
'ie' In 1978. „Uw verwijt dat
/an is met de geldbuidel ram-
m| dat Hoogovens verantwoor-
PJ® roor een nieuwe 400-gulden-
p® rhalve volledig ongegrond".
d directie. Hoogovens doet
laai
door Cisca Dresselhuys
DEN HAAG Vrouwen en vrijwilligerswerk: twee bij elkaar horende begrippen. En, als het
aan de regering-Van Agt ligt, twee gebieden die de komende tijd nog meer met elkaar te
maken zullen krijgen. Want er moet immers onder andere bezuinigd worden op personeel in de
welzijnssector en wie kunnen de openvallende plaatsen dan beter innemen dan (onbetaalde)
vrijwilligsters? Daarmee handhaaf je de hulp zo goed mogelijk en het is lekker goedkoop.
se sociaal-economische redactie
DEN De Hoogovens-directie heeft het verwijt van de
lebonden NW en NKV, dat het bedrijf „door ramme-
de geldbuidel" werktijdverkorting wil afkopen als
ïeel" van de hand gewezen.
Hoe komt het eigenlijk, dat vrouwen
zich door de Jaren heen altijd zo aan
getrokken hebben gevoeld tot allerlei
soorten van vrijwilligerswerk, worden
ze nooit eens opstandig dat ze voor al
dat harde werken geen cent zien, en
hoe staan mannen eigenlijk ten op
zichte van dit soort werk?
Op verzoek van de Emancipatiecom
missie heeft mevrouw drs J. L. Meyer
van het Sociaal en Cultureel Planbu
reau een overzicht gemaakt van de
vrouwen in het vrijwilligerswerk. Dit
rapport is nu door de Emancipatie
commissie aangeboden, samen met
een paar aanbevelingen, een staatsse
cretaris Jeltlen Kraaijeveld-Wouters
van emancipatiezaken.
Mevrouw Meyer komt tot de conclu
sie, dat je In veel vormen van vrijwilli
gerswerk overwegend vrouwen aan
treft. Dit zijn dan die soorten werk,
die dicht aansluiten bij het traditio
neel vrouwelijke patroon van zorgen
en verplegen. Vrijwilligerswerk dat te
maken heeft met de zorg voor kleine
kinderen, directe hulp aan buren, be
jaarden en gehandicapten wordt voor
negentig procent door vrouwen ge
daan. Er zitten ook wel mannen in het
vrijwilligerswerk, maar die vind je op
heel andere gebieden en ook In heel
andere functies.
Mannen worden vaker aangetroffen
in politieke organisaties, de vakbewe
ging, belangenverenigingen en ande
re maatschappelijk gerichte organi
saties. Ze zijn daar niet bezig met
zorgen, maar zitten in leidinggevende
of organisatorische functies, terwijl
vrouwen vrijwel altijd bezig zijn met
praktisch uitvoerend werk. Vrouwe
lijke vrijwilligers hebben zelden een
leidinggevende funktle, behalve wan
neer ze in vrouwenorganisaties mee
draaien. die met een bestuur werken.
Aantallen
Hoeveel mannen en vrouwen zitten er
eigenlijk in het vrijwilligerswerk in
ons land? Daarover bestaan geen pre
cieze cijfers, maar wel enkele schat
tingen. Die komen erop neer, dat er
100.000 vrijwilligers zitten in politieke
organisaties, eveneens 100.000 in de
vakbeweging, tussen de 150.000 en
200.000 in de onderwijswereld (ouder
commissies en dergelijke); een paar
honderdduizend vrijwilligsters zijn te
vinden in vrouwenorganisaties en
vrouwenbevrijdingsbewegingen.
200.000 in de sector van het vrije
Jeugdwerk, volksontwikelingswerk,
club- en buurthuiswerk, amateuristi
sche kunst en andere sociaal-culture
le activiteiten; enkele duizenden vrij
willigers ten bate van minderheids
groepen die voor hun rechten opko
men. 100.000 vrijwilligers ten bate
van dienstverlening op sociaal en me
disch gebied, en zo'n 400.000 op het
gebied van sportorganisaties (nu wor
den deze laatsten buiten beschou
wing gelaten, omdat het hier moeilijk
uit te maken is wie er voor z'n hobby
in de sport meedraait en wie als echte
vrijwilliger).
Uit onderzoek is verder gebleken, dat
vooral veel huisvrouwen te vinden
zijn in het vrijwilligerswerk (zeven
tien procent) gevolgd door vrouwen
met een part-time baan (dertien pro
cent), daarna komen de vrouwen met
een full-time baan (elf procent) en pas
daarna de mannen met een full-time
baan (tien procent).
Zelfs wanneer vrouwen een baan bui
tenshuis hebben draaien ze toch in
groteren getale mee in het vrijwilli
gerswerk dan mannen met een baan.
Alleenstaande vrouwen komen het
meest voor in het vrijwilligerswerk,
gevolgd door getrouwde vrouwen
zonder kinderen of getrouwde vrou
wen van wie de kinderen de deur al
uit zijn. Over het algemeen trekt het
vrijwilligerswerk vaak vrouwen met
een goede opleiding aan.
Wat trekt vrouwen nu eigenlijk aan in
het vrijwilligerswerk? „Ik wilde iets
voor m'n medemens doen. Er is zo
veel werk dat nodig is, kijk maar eens
om Je heen. En ach, met m'n huishou
den ben ik gauw klaar; als je een
beetje vroeg opstaat, kun je om ne
gen uur de boel al aan kant hebben.
En om de rest van de dag dan niks te
doen, dat is niks voor mij en iedere
dag op visite gaan. hoeft voor mij ook
niet," antwoordt een 55-jarige vrouw,
die als vrijwilligster van het Rode
Kruis gehandicapte mensen thuis
bezoekt.
„Ik vind het prettige aan dit werk,
dat je veel mensen leert kennen. Het
is fijn om mensen in nood te kunnen
helpen, dat geeft voldoening. Ik kan
ook zelf m'n werktijden bepalen en
dat moet wel met twee kinderen. Ik
doe dit werk veel liever dan halve
dagen op kantoor zitten. Zonder op
leiding kun je toch nauwelijks werk
krijgen? Ik vind het fijn om dit werk
er naast mijn huishouden bij te kun
nen doen," zegt een 33-jarlge huis
vrouw, die als vrijwilligster bij de
telefoondienst van een burenhulp-
dienst werk.
Van de vrijwilligers doet 87 procent
dit werk om „Iets voor de medemens
te doen", 67 procent „om mensen te
helpen zichzelf te helpen," 28 procent
„om de maatschappij te veranderen",
34 procent „om in zelfhulpgroepen
iets voor Jezelf en voor anderen te
doen". Verder worden motleven ge
noemd als: het aanleren van sociale
vaardigheden <57 procent), iets om
handen willen hebben (57 procent),
als afwisseling van het dagelijkse
werk (40 procent), sociale contacten
(40 procent), vlucht uit huls (20 pro
cent).
Motiveringen
Uit een aantal motiveringen blijkt
ontevredenheid met de eigen leefsitu
atie; men hoopt die wat te compense
ren met het verrichten van vrijwilli
gerswerk. Zo komt het nogal eens
voor. dat getrouwde vrouwen dit
werk gaan doen omdat ze geen bevre
diging vinden in het huishouden en ze
te weinig opleiding hebben om een
aardige, betaalde baan te vinden.
Dat er voor vrijwilligerswerk meestal
niets of erg weinig betaald wordt,
vinden de meeste vrouwen niet erg,
hoewel er heus wel vrouwen zijn die
wanneer ze konden kiezen, liever een
betaalde functie zouden hebben.
Voor de (theoretische) keus gesteld,
blijkt van de werkende vrouwen 60
procent een betaalde werkkring te
verkiezen boven onbetaald vrijwilli
gerswerk; van de vrouwen zonder
baan zou 42 procent liever betaald
dan onbetaald werk doen.
Dat vrijwilligerswerk danook vooral
aantrekkingskracht heeft op (ge
trouwde) vrouwen uit de wat betere
sociale milieus is niet zo vreemd: bij
vrouwen uit de lagere milieus heeft
vrijwilligerswerk lets van een luxe;
wanneer deze vrouwen naast hun ge
zin en huishouden zouden gaan wer
ken, willen ze daarvoor graag betaald
worden, omdat ze het geld prima kun
nen gebruiken.
In een begeleidende brief aan staats
secretaris Kraaljeveld wijst Paula
Wassen, voorzitter van de Emancipa-
Tekeningen, bij voorkeur in liggend for
maat. sturen aan Trouw, jury politieke
prent, postbus 859, 1000 AW Amster
dam. Naam en adres aan de achterzijde
vermelden. Voor geplaatste prenten is er
een boekenbon.
Sckonole!
niets anders dan CAO-afspraken
nakomen.
Verder wijst de directie erop dat er
met haar wel degelijk is te praten
over werktijdverkorting. Zo wil Hoog
ovens in de periode 1980-1985 streven
naar een regeling voor vervroegde
uittreding vanaf het 60-ste jaar voor
ploegenwerkers (dag- en kantoor
dienst. 61,5 jaar). Ook wil Hoogovens
aan het personeel in de drie en vier
ploegendiensten de mogelijkheid bie
der. om een deel van de verhoogde
ploegentoeslag aan te wenden voor
het opnemen van vrije tijd in de vorm
van twee verlofdagen.
In de verklaring keert de directie zich
wel tegen een verkorting van de werk
week, vooral omdat deze vakbondseis
voorbij gaat aan de problematiek van
het personeelstekort.
De vakbonden zullen vandaag op
nieuw met Hoogovens onderhande
len over een nieuwe CAO. Vanavond
zullen de vakbondsleden worden in
gelicht over de onderhandelingsresul
taten.
Vrouwelijke vrijwilligers zijn vooral te vinden in de „zor
gende" sector.
tiekommissle duidelijk op een paar vindt, dat vrouwen en mannen gelijk
nadelen, die er, naast voordelen, ver- aan alle vormen van vrijwillig werk
bonden zijn aan het vrijwilligerswerk, zullen deelnemen.
„Enerzijds kan dit werk voor de indi
viduele vrijwilliger en vrijwilligster
de voordelen bieden van het verrich
ten van bezigheden, die Inhoudelijk
boeiender zijn dan men in het dage
lijkse leven heeft. Het biedt mogelijk
heden tot betrokkenheid, maat
schappelijke dienstbaarheid en eigen
inbreng. Aan de andere kant mag niet
over het hoofd worden gezien, dat
vrijwillig werk onbetaald werk is. Het
draagt als zodanig niet bij tot de
economische onafhankelijkheid van
de vrijwilliger en vrijwilligster. Daar
mee wordt de deelneming beperkt tot
mensen, die al via een andere weg in
hun levensonderhoud voorzien (bij
voorbeeld getrouwde vrouwen via de
echtgenoot)", aldus de brief
Meer in het bijzonder ligt er, volgens
Paula Wassen, vanuit het emancipa
tiebeleid de taak om te bevorderen,
dat er een zodanige roldoorbreking
en herverdeling van arbeid plaats-
Concrete punten, waarop de overheid
goed moet letten, zijn volgens haar:
voorkómen dat er een verschuiving
plaatsvindt van betaald naar onbe
taald werk, waarbij ervan wordt uit
gegaan dat getrouwde vrouwen dit
wel kunnen, willen en zullen doen;
voorkómen, dat vrijwillig werk onge
merkt overgaat in onbetaalde banen,
waardoor vrijwilligers werk onttrek
ken aan de arbeidsmarkt; het bieden
van goede organisatorische en admi
nistratieve ondersteuning van het
vrijwilligerswerk; het waar nodig
beschikbaar stellen van reèle on
kostenvergoedingen voor vrijwilli
gers, zodat dit werk niet voorbehou
den blijft aan „gegoede" mensen en
profiteert van de dienstbare opstel
ling van vrouwen, en tenslotte het
onderzoeken van de mogelijkheid om
vrijwilligers op grond van opgebouw
de kennis en ervaring bevoegdheden
te geven waarmee ze ook buiten het
vrijwilligerswerk terecht kunnen.
'ADVERTENTIE
(Populaer Elektronic, Denemarken, 10/78)
PO
Voor meer informatie over BASF chroomdioxyde cassettes
BASF Nederland B.V., Postbus 1019, 6801 MC ARNHEM
r. I
ie k
looi
lat
lag
kza
I hi
Idu
uw
we
i\\
ide
?nn
ven
A te
iver
le 5
jkl
eft
ht
har
n in-«r
Bezoekers van orgelconcerten
zijn een slag apart. Mensen die
naar een pianorecital gaan of
naar een oratoriumuitvoering,
klappen en gaan koffie drinken.
Maar na afloop van een orgelbe
speling staan de lfefhebbers druk
te redeneren over wat ze gehoord
hebben. Jansen was aardig op
dreef vanavond, maar Franck
kan ie toch niet spelen, daar
moet je Pletersen voor hebben.
Pietersen? Hoe kom je erbij! Als
iemand Franck verprutst, is hij
het, nee. geef mij Klaassen
maarEnfin, zo gaat dat en
ook de kwaliteiten van het be
speelde orgel worden zorgvuldig
onder de loep genomen. Namen
van orgelmakers vliegen heen en
weer. begrippen als barok en ro
mantiek worden uitgewisseld
kortom, er is een grote betrok
kenheid. die Je buiten de orgelwe
reld niet zo gauw aantreft.
Neem nu de Alblasserwaard In
deze streek worden elk jaar hele
reeksen orgelbespelingen gege
ven op de talrijke goede orgels
die daar te vinden zijn. Verleden
jaar zijn ze begonnen met het
uitgeven van een boekje dat als
titel kreeg: ..Orgelklanken in de
Alblasserwaard" Daar stond de
volledige concertagenda in, daar
in kon je afbeeldingen, beschrij
vingen en disposities vinden van
de orgels waarop geconcerteerd
zou worden, plus een opstel over
de orgelhistorie van de Alblasser
waard. Het uitgaafje vond veel
aftrek en dit had tot gevolg, dat
..Orgelklanken in de Alblasser
waard 2" uitgekomen is. Voor
1979 dus
Uit de agenda blijkt dat er het
ganse jaar orgel gespeeld wordt
in de Alblasserwaard. Ook dit
maal beschrijvingen en foto's
van orgels (het bijgaande plaatje
van het Gorkumse orgel is er één
van) en voorts bestaat de inhoud
uit portretten en levensbeschrij
vingen van de concertgevers, der
tien in getal, van Feike Asma en
Jet Dubbeldam, van Jan J. van
den Berg en Hank Klop, om een
paar namen te noemen. Iedere
concertgever compleet met
speeltafel wat wil de ware or
gelliefhebber nog meer? De bio
grafieën zijn soms erg subjectief
van toon. dat zou wel eens aanlei
ding tot nieuwe discussies kun
nen geven. Wie belangstelling
voor deze boekjes heeft, moet
eens schrijven naar de heer J 't
Jong. Kerkbuurt 60, 3354 XK Pa-
pendrecht
De Mary Rose was de trots van
de Britse zeemacht, het eerste
slagschip van de vloot dat ooit
gebouwd was. Op voor- en ach
tersteven stond een hoge ge
vechtstoren, een voor de kanon
niers en een voor de boogschut
ters. Meer dan vier eeuwen gele
den is de Mary Rose genoemd
naar Mary Tudor dicht bij de
haven van de Britse havenstad
Portsmouth omgeslagen en ge
zonken. Van de zevenhonderd
manschappen werden er maar
enkele tientallen gered. Het schip
was op 19 juli 1545 uitgevaren om
de strijd aan te binden met de
Fransen. De zee was kalm, er
stond weinig wind en een aanne
melijke verklaring voor de ramp
heeft niemand dan ook ooit kun
nen geven. Of het zou moeten
zijn dat het schip topzwaar is
geweest: het was gebouwd voor
het vervoer van vierhonderd
man, maar die fatale dag waren
het er dus driehonderd te veel.
Misschien valt er nu nog iets over
de oorzaak te achterhalen, als het
de Engelsen dit voorjaar lukt het
wrak te lichten. De Venetlaanse
duikers die kort na de ramp in
opdracht van koning Hendrik de
Achtste naar de plaats des on-
heils doken, brachten indertijd
niet meer dan een paar stukken
van de zeilen en wat hout naar
boven, zodat er nog heel wat op
de bodem van de zee moet liggen
Er wordt steeds meer voor de
flets uitgevonden. Zo is in Ameri
ka een zadel als een hangmat in
de handel gebracht: een breed
geval, waarbij In een metalen fra
me een kussen hangt. En in Zwit
serland hebben vliegtuigingeni
eurs een geheel uit kunststof ge
maakte fiets ontworpen. Het ver
schil met een gewone flets is dat
het stuur ondersteboven op de
voorvork staat en dat het hele
fietsje net ruim 2'/* kilo weegt. Ze
zouden zelfs een nog lichter
exemplaar kunnen bouwen, van
1 1,2 kilo, dus zo iets als wat een
niet al te groot gezin in één keer
aan aardappelen opeet. Maar dat
wordt dan wel wat duurder dan
een avondmaaltje, hebben de he
ren in Zürich uitgerekend: zo'n
superlicht rijwiel gaat zeker te
gen de vijfentwintigduizend gul
den kosten.
Het EO-periodiék Alpha verge
lijkt de stormachtige ontwikke
ling van de elektronica met die
van de auto: „Als de autoindus
trie dezelfde ontwikkeling zou
hebben doorgemaakt als de elek
tronica. zou de auto van tien jaar
geleden die toen ca. 10.000
kostte nu nog maar één dui
zendste van de prijs vergen. Een
tientje dus. En de wagen zou bo
vendien 15.000 kilometer per uur
kunnen rijden, en een brandstof
verbruik van 1 op 1000 hebben.
Bij een defect zou men hem het
best weg kunnen gooien en een
nieuwe kopen".
Wat hij ook at. blijkbaar nam zijn
lichaam nauwelijks meer voedsel
op, en geen enkele arts kon hem
vertellen waar dat aan lag. Tot-
dat Lepolttevln een keer een
sprong moest nemen en daar vre
selijke maagpijnen aan over
hield. Dankzij die klachten wer
den er eindelijk röntgenfoto's ge
maakt. Er bleek hem een twaalf
centimeter lang pincet dwars te
zitten, dat een chirurg bij een
operatie had vergeten. Het pincet
is intussen verwijderd en Lepoit-
tevin kan zijn 34 kilo weer bijspij
keren. Hij bewaart de grote op
vreter als souvenir
„Ik wil me nu als actrice bewij
zen. Zelfs al moet ik van voren af
aan beginnen, ik wil het hier in de
States helemaal maken. Maar ik
accepteer niet alles. Men vroeg
mij een paar jaar geleden het
liefje van King Kong, de mon
steraap, te spelen. Ik dacht er
niet aan. Als ze me aangeboden
hadden de aap te spelen, dan had
ik die rol in overweging genomen,
verklaart Sylvia Kristel in Televi-
zler.
Veel mensen zouden er dolgeluk
kig mee geweest zijn, maar de 56-
jarige Joseph Lepolttevln uit de
Franse stad Nancy maakte zich
grote zorgen omdat hij in vrij
korte tijd wel 34 kilo lichter werd.
Segeant Mlke Schultz, gestatio
neerd op de Amerikaanse lucht
machtbasis San Vito del Nor-
manni in het zuiden van Italië.
heeft zijn hond altijd bij zich.
Niet alleen voor de gezelligheid,
want de vijf jaar oude Mister B is
net als zijn baas en huisgenoot
uit de Verenigde Staten afkom
stig en in overheidsdienst. HIJ is
een zgn „sniffer", een snuffel
hond, wiens taak het is goed ver
stopte drugs op te sporen. Tot
voor kort werden daar alleen her
dershonden voor gebruikt, maar
tegenwoordig komen steeds meer
kleinere honden aan bod Mister
B is een beagle die zijn taak goed
verstaat. In negenennegentig van
de honderd gevallen ruikt hij wat
er aan drugs te ruiken valt. Voor
al met hasj Is hij op z'n best; zelfs
als een zakje met het spul in een
benzinetank gehangen is, weet
Mister B. het feilloos te ontdek
ken. De hasjhond heeft een ge
heel eigen methode ook: gaan de
meeste snuffelhonden aan een
plek met een luchtje krabben.
Mister B. doet niets anders dan er
strak en waardig naar zitten
staren.
Gezinnetje De 46-jarige me
vrouw Lucia Rosctano en haar
man hadden al een aardig groot
gezinnetje, en daar is nu nog Bru
no bij gekomen, de 21ste spruit.
Zijn ouders zijn ook 21 jaar ge
trouwd. van de kinderen zijn er
drie overleden, drie getrouwd het
huis uit, maar de overige vijftien
wonen nog gezellig thuis, in het
dorp Giovanni Rotondo, ten
noorden van de Zuiditaliaanse
stad Bart.
