Als dominees zeggen: je mag Hervormd werkboek komt niet boven reisverslag uit Trouw Drie boekjes van Kok, Kampen Conferenties UIT DE WEEKBLADEN Interlektuur HdyBbleó Hetzerige manier van spreken VANDAAG VOORBIJGANGER Zendingspredikan voor Djokja Kerk schiet tekort jegens homofielen „MAANDAG 5 MAART 1979 :rk TROUW/KWARTET door A. J. Klei Als dominees of anderssoortige pastores een boekje voor Jongeren hebben vervaardigd, pak lk zo n werkje altijd met frisse argwaan op. Alle kans immers, dat je een relaas in handen knjgt. dat voorzichtig tussen ja en nee blijft hangen en dit poogt te verbergen achter een luidruchtig gebruik van dat modieuze Jofele taaltje, waarbij je het ene moet ..inleveren", het andere een „uitdaging" vormt en overal een „stuk" verantwoordelijkheid „ligt". Als een dergelijk geschrift dan bovendien nog .Je mag" heet. word lk helemaal wantrouwig. Als dominees zeggen: Je mag berg Je dan maar. Informeerde Je vroeger bij je predikant of je naar de kerk moest, dan antwoordde hij minzaam: Je moet niet. Je mégJawel, maar wee je gebeente als Je thuisbleef. Tegenwoordig is de kerkgang niet meer zo'n punt en gaan de vragen over sex en kernbewapening (om me nu hier maar toe te bepalen). Welnu, nog steeds verklaart de pastor vriendelijk, je mag en let op. daar ..ligt" weer een „stuk" verantwoordelijkheid. Maar als je gaat samenwonen of dienst weigeren, houdt hij zich op zn minst op de vlakte. Nu weet ik wel dat jongeren (en ouderen erbij) zouden gaan steigeren. Indien op kansels en pastorale boekwerkjes aan de lopende band ethische stelligheden verkocht zouden worden, maar dit hoeft het misnoegen in modern aangeklede vrijblijvende stichtelijkheid volstrekt niet in de weg te staan. Aan de andere kant doet het extra deugd als Je iets tegenkomt, dat wat méér voorstelt. Ik heb zo n idee dat dit laatste het geval is met „Je mag", een negentig bladzijden tellend boekje voor Jongeren van de Woerdense godsdienstleraar Aalt van de Olind (ultg. Kok, Kampen, prijs elf-en-een-halve gulden). Niet dat er schokkende, kant-en-klare adviezen in staan, terwijl het woordje „stuk" vaker gebruikt wordt dan me lief is, maar hier dient de „stichtelijkheid" niet om hete hangijzers zo snel mogelijk weer toe te dekken, maar Juist om ze nog eens extra naar voren te halen. De auteur geeft ook duidelijker een richting aan dan velen van zijn bentgenoten plegen te doen en het grappige is. dat hij dit soms ook doet door maar eerlijk te zeggen dat-le 't zelf ook niet precies weet. Ik ga wat citeren. Om te beginnen het hele paragraafje over homofilie: DEMWRMHR.... „Er zijn mensen die hun partner zoeken bij iemand van hetzelfde geslacht. Voor een belangrijk deel te wijten aan het ontbreken van zelfstandigheid, en het opbreken van een verkeerde opvoeding. We zijn bijvoorbeeld zo geremd, dat we geen relatie durven opbouwen met de andèr van het andere geslacht. Toch is er die onweerstaanbare neiging tot de ander, en we berusten erin homofiel te zijn. Daarnaast zi jn er inderdaad mensen (ik meen ongeveer 4%) die vanuit zichzelf niets anders kunnen dan een liefdesrelatie aan te gaan met iemand van het eigen geslacht. Tot deze groep van mensen zou lk willen zeggen: trek Je niets aan van het oordeel van de mensen. Verder geloof ik, dat precies dezelfde principes van toepassing zijn: voor het opbouwen van een relatie zijn liefde, eerbied en zelfstandigheid noodzakelijke voorwaarden. God. die Liefde is, geeft geen onmogelijke opdrachten. Daarom moet de maatschappij mensen met een andere gerichtheid het geluk mogelijk maken. Elkaar met teksten om de oren slaan is ook hier Jezus voor de voeten lopen." Over euthanasie (een fragment): „Een ander probleem is het wanneer de mens zelf de dood aandurft, terwijl het sterven door de wetenschap kunstmatig wordt uitgesteld. Ik geloof niet dat hiervoor (zo min als bij abortus provokatus) uniforme regels gegeven kunnen en mogen worden. Elk mensenleven is uniek. Ook elke mensen-dood. Ze horen bij elkaar, leven en dood. Hoe we het ook wenden of keren, eens zal onze laatste hartslag zijn. Echt leven wil ook zeggen: met die laatste hartslag vrede hebben." Aalt van de Glind is geen pacifist zonder meer, al zou hij>lgenlijk wel willen. Hij is namelijk „niet gerust op de goedwillendheid van de mensen". Dit zegt hij in het hoofdstukje over „Vrede vinden", waaruit ik tenslotte het volgende doorgeef: ..Liever rood dan dood? Vraag het de mensen in de Derde Wereld. Zie hoe het Kommunisme zijn duizenden verslaat. Ook wij zijn liever rood dan dood! Als ik voor de keus gesteld werd vandaag voor het vuurpeloton te verschijnen of morgen naar Rusland te emigreren, ik zou het laatste kiezen. Als we dan menen (en ik doe dat!) dat we op grond van de Bijbel het Russische Kommunisme moeten afwijzen, dan is het beste middel te zorgen dat de Derde Wereld recht gedaan wordt. Brood voor hen. in plaats van kanonnen voor ons. Toch is niet in eerste instantie de angst voor het Kommunisme de drijfveer. Dat mag het ook niet zijn! Het gaat om de principiële vraag: Mogen wij geld uitgeven om onze rechten in de toekomst te waarborgen, terwijl anderen nu een onrechtvaardige hongerdood sterven? Ik meen van niet, we zullen stappen moeten ondernemen om dit onrecht recht te trékken." Aldus Aalt van de Glind, die in zijn boekje veel meer ter sprake brengt. §.m. geloofsvragen en geld (dit laatste kan blijken uit bijgaande, uit „Je mag" overgenomen tekening). Hij introduceert zichzelf op de eerste pagina als volgt: „De schrijver was van huis uit, en is Gereformeerd. Hij is lid van A.R.P. en Arjos, werkte bij de Christelijke Plattelands Jongeren Bond, en is godsdienstleraar. Het Christelijke druipt er van alle (buiten-)kanten af. De binnenkant ziet er dikwijls anders uit. Toch geloof ik: Ik weet dat God de mensen, Jou en mij, liefheeft." De Italiaanse president Sandro Pertini feliciteert hier moe der Teresa, die zojuist in Rome de internationale Balzanprijs heeft gekregen. De prijs, die eens in de drie jaar wordt gegeven, ging naar moeder Teresa voor haar bijzondere inspanningen voor de allerarmsten in India en andere lan den. Er is een bedrag van ruim een half miljoen gulden aan verbonden. Moeder Teresa, een r.k. religieuze uit Joegoslavië, is 68 jaar. Sinds haar achttiende jaar werkt ze in India, waar ze met name bekend werd door haar sterfhuizen voor daklozen in de grote steden. Van een onzer redacteuren AMSTERDAM Een delegatie van de Hervormde Jeugdraad heeft vorig jaar maart een bezoek gebracht aan diverse landen in het Midden-Oosten. Op basis van de voor en tijdens deze reis verzamelde informatie en inzichten is een werkboek verschenen dat voor groepen jongeren als handleiding kan fungeren bij de bestudering van de problematiek in dat deel van de wereld. Het bezoek van de delegatie aan het Midden-Oosten viel onder meer sa men met de aanval van elf Palestijn se guerrillastrijders vanuit zee op de kibboets Mafigan Michael, van waar zij zich per bus schietend op weg begaven naar Tel Aviv. De delegatie reisde van Syrië naar Jordanië op het moment dat Israëli sche troepen het zuiden van Libanon binnentrokken als vergeldingsactie voor de Palestijnse overval. Het reis schema dat voorin in het werkboek is opgenomen naast het overzicht van waarin opgenomen: De Rotter dammer. met Dordts Dagblad, Nieuwe Haagse Courant met Nieuwe Leidse Courant Uitgave: Trouw/Kwartet BV Hoofdredacteur Jenze Tammmga Directeur mg O Postma HOOFDKANTOOR Poslthjs 8S9 1000 AW Amsterdam tel 020-913456 telex 13006 Postgiro 66 00 00 Bonk Ned Cfed*tt>an* Rekernrgnr 23 00 12 574 Gemeentegiro Amsterdam X11000 REGIO ROTTERDAM/DORDRECHT PositHjs 948 3000 AX Rotterdam tel 010-115568 en bezorging) tel 010-115588 (redactie) 115700 (uitsluitend voor REGIO OEN HAAG/LEIDEN Postbus 101 2501 CC Oen Haag lel 070-469445 Parkstraat 22 Oen Haag REGIO NOORD/OOST-NE DER LAND Postbus 3 8000 AA Zwote lel 05200-17030 Melkmarkt 56 Zwolle Abonnementsprijzen: Per maand 15.90 Per kwartaal 47.70 Per ba/1 jaar 95.40 Per far f 188 60 Opgave (anviieber<hien 9-19 30 van maandag t'm vr*Jag Op zondag van 18- 20 uur teiet 020-913456 Opgave mm.-advertenties lel 020-936868 of schf.ttehfk aan Mm.-Adv aldeiing postbus 433 1000 AK AMSTEROAM Adres*n»Z'g»ng«n u'fsiurtend scnnfie»nk de gebeurtenissen van die dagen, geeft aan hoe tastbaar de problemen voor de deelnemers van de groep zijn geworden. De rechtstreekse confron tatie met de problemen in dit deel van de wereld geeft de bestudering ervan extra intensiteit. Toch blijft het werkboek maar een reisverslag. Er wordt In de bijdragen herhaaldelijk melding gemaakt van aankomsten op vliegvelden. Dat soort belevenissen spreekt de betrok kenen zeer aan. maar het is de vraag of zulke mededelingen voor het me rendeel van de lezers interessant is. Ook staat er een verslag in van een lezing van een zekere professor Des- soukl over de Arabische wereld, zon der dat wordt duidelijk gemaakt, wie en wat die professor nu eigenlijk is. Op dit soort punten blijkt ook de zwakte van een reisverslag. Het wordt al gauw tot een boekje voor Ingewijden. Toch biedt het werkboek van de Her vormde Jeugdraad ruim voldoende aanknopingspunten voor discussies en gesprekken in allerlei verenigin gen en clubs. Daarbij zal vooral de rol van de christenen In het conflict tus sen Joden en moslems door de artike len In dit werkboek een grote impuls kunnen krijgen. Onder de christenen in de Arabische wereld bestaat nog niet de belangstelling voor de joodse afkomst van het christelijk geloof die het christelijke denken in de westerse wereld begint te doortrekken. Het besef dat Israël de oudere broer van het christendom is. ontbreekt daar te enen male Sommige Arabische chris tenen hebben zelfs het gevoel dat ze dichter bij de moslems staan dan bij de joden, omdat de moslems zij het op een andere manier nog in Jezus geloven. Het werkboek eindigt met suggesties voor een andere verwerking van de in het boek aan de orde gestelde proble men en met voorstellen voor een jon- gerendienst. Een uitgebreide litera tuurlijst. onderverdeeld naar ver schillende onderwerpen, bevat vol doende materiaal om de inleiding want meer Is het werkboek toch niet te complementeren. Midden-Oosten, verslag van een ver kenningstocht, uitgave van de Her vormde Jeugdraad in Driebergen (96 pagina's), is voor vijf gulden te be stellen op giro 482800 t.n.v. penning meester HJR, Driebergen onder ver melding van Midden-Oosten map. Illustratie uit het werkboek van. de hervormde jeugdraad over het Midden Oosten. „We leven op een slagveld" heet een nieuw boekje van dominee-dichter Hans Bouma en hij koos deze weinig opwekkende titel omdat hij 45 pagi na's lang schrijft over onze verwoes tende invloed op de natuur. De titels van de hoofdstukjes zijp: Waar u ook uitkomt/Een engagement dat geen grenzen kent/De natuur is de natuur niet meeren: Adam de scheppende aardman. Het boekje is een uitgave van Kok in Kampen en kost drie rijksdaalders. Op twee kwartjes na een tientje vraagt Kok voor een fraai ogend boekje met „De mooiste gedichten van Jacqueline van der Waals". Ze zijn uitgekozen door Sipke van der Land, die ook een deel van de in het boekje opgenomen „stemmingsfo to's" maakte. Een derde, nieuw bij Kok uitgeko men boekje is geschreven door Els de Graaf, die samen met haar man in Utrecht bijeenkomsten van de Volle Evangeliegemeente belegt. Het heet „Het plan van God met de mensen", telt 55 pagina's en kost 6,90. Geloof, waar haal je het vandaan? remonstrants jongerenweekend. 10- 11 maart. Vierhouten. Inf. en opg. tel. 030-315271. Hoever moet het geloof in de poli tiek doordringen en hoever de poli tiek in het geloof? Spreker prof. dr. H. M. Kuitert. Open Kerk-beweging Zuid-Holland, zaterdag 31 maart. 10- 15.30 uur. Pedagogische academie Thomas More, Stationssingel 80, Rot terdam. Aanm. 070-909627. Praten over levensvragen met tie ners, m.m.v. mevrouw M. Harryvan- van Loon. voor ouders en jeugdouder- lingen. zaterdag 17 maart 10.15-16.30 uur. Toerustingscentrum Leusden (tel. 033-43244). Overwinnend leven, quakerretrai te. 30 nfbart-1 april, doopsgezind broederschapshuis, Elspeet. Aanm. tel. 033-40612. ROME (CIC) Vrijdag is bisschop Möller van Groningen als laatste van de zeven Nederlandse r.k.-bisschop- pen bij de paus op bezoek geweest. Donderdagmiddag sprak de paus met bisschop Bluyssen van Den Bosch. De paus heeft zich in de ge sprekken uitvoerig laten informeren over de situatie in de Nederlandse kerkprovincie. Verwacht wordt, dat hij over niet al te lange tijd de zeven bisschoppen tegelijk zal uitnodigen voor een gesprek. ADVERTENTIE INTERNATIONAAL EVANGELISCH BOEKCENTRUM Parkstraat 29. p b 355. 6800 AJ ARNHEM NEW INTERNATIONAL VERSION. Zondarvan. geb f 19, 75 Dc moderne Engelse vertaling van de Bijbel, de vertalers, evangeli cals. hebben gestreefd naar ge trouwheid aan de oorspronkelijke taal. duidelijkheid en een mooie stijl. Daar zijn zij prima in geslaagd. dit en nog veel meer boeken uit binnen- en buitenland hebben wij voor U Pak uw telefoon en draai. 065-4341*0 en wij komen in aktie' Onze winkels vindt u in Arnhem. Parkstraa' 29. Broerenstraat 35. Assen Vaart z-z, 13 Drs. T. J. J. B. Wolters in het baptis tenweekblad De Christen: De laatste Jaren hoor je steeds meer het woord „marxistisch" vallen. En dan niet door marxisten zelf, die zijn er niet zo veel. doch door een bepaal de groep christenen die met die term de oorsprong van alle kwaad menen te hebben ontdekt. Wat bedoelt men er eigenlijk mee? Zelf heb ik er nogal wat moeite voor moeten doen om daar enigszins achter te komen. Bij de EO en anderen schijnt het alle maal duidelijk te zijn. Bij alle ondui delijkheid mijnerzijds valt wel op dat er een ruime definitie gehanteerd wordt. Er moeten in Nederland hele horden rond lopen die voor het etiket ..marxistisch" in aanmerking komen. Naar mijn mening bereik je met deze toch wel wat hetzerige manier van spreken heel weinig. Je verduidelijkt er niets mee. Wel wordt er ingespeeld op bestaande angstgevoelens, waar door de behoefte aan ongenuanceer de argumenten zal toenemen. Met de ruime definitie van het begrip „marx istisch" blijkt op de één of andere manier een enge opvatting van het woord „christen" samen te hangen. Om 'zonder voorbehoud als mede christen erkend te worden, dat gaat niet zo gemakkelijk. Maar mensen die zich nooit marxist zouden noe men. krijgen dit etiket tegen wil en dank opgeplakt. Hier deugt toch iets niet. Vooral degenen die graag willen begrijpen wat er in de wereld omgaat, zonder direct de behoefte te hebben zich te profileren door anderen een negatief etiket op te plakken. Door die etikettenplakkenj dreigt er bo vendien een psychologisch vereni gingsproces dat de zaak van het evangelie in niet geringe mate kwaad kan doen. Echte gedachtenwisseling wordt zo onmogelijk. De hier gesigna leerde ontwikkeling is m l. een teken dat het in bepaalde kringen van de „evangelischen" aan politieke visie ontbreekt. Zwijgen De „buitenverbandse" vrijgemaak- ten bepalen opnieuw hun houding ten opzichte van de wereldraad van kerken. Ds. W. G. Rietkerk in het weekblad Opbouw: Er is sinds de breuk met de „binnen- verbanders" onder ons een soort stil zwijgen gevallen waar het gaat om onze houding tegenover de Werel draad van Kerken. Een stilzwijgen waaruit ook een zekere verlegenheid blijkt en soms ook een gebrek aan interesse om ons hoe dan ook nog bezig te houden met „hoogkerkelij ke." i.b.v. synodale en kerkorganisa torische aangelegenheden. De verle genheid komt voort uit het feit dat de vrijgemaakte kerk inzake de Wereld raad van Kerken altijd overduidelijk is geweest. Wij komen allemaal uit een verleden waarin om de haverklap gepreekt en geschreven werd tegen de „valse oecumene". Wij staan nu een jaar of tien na de breuk en vragen ons nu af sinds we zelf ook onbe trouwbaar zijn verklaard of wel alles zo onbetrouwbaar was, wat als zodanig werd afgewezen. De omscha keling die nodig is om tot een eigen opinie te komen vraagt tijd. maar ik dacht dat er nu wel genoeg afstand gegroeid is om opnieuw onze houding tegenover de Wereldraad van Kerken aan de orde te stellen. Ik ben hiertoe gestimuleerd door een boekje van Prof. dr K. Runia „De Wereldraad ln discussie". Rechtsbuiten Ds. Rietkerk ziet belangrijke positie ve punten in de Wereldraad: 1. Ze is forum, spreekbuis en overleg orgaan voor vele kerken, die ware kerken van Jezus Christus zijn en die (denk maar aan de .zwarte" kerkenj verder nergens een plaats hebben waar ze zich kunnen uitspreken en een open oor vinden. Vele jonge ker ken uit de derde wereld zijn er lid van en dat volkomen te goeder trouw. Dat geeft ons automatisch een band met wat er in de Wereldraad gezegd wordt en gebeurt. Ik kom uit een gezin van 12 kinderen: als zes van mijn broers en zusters samenkomen al was het in een voetbalclub om daar te praten over wat zij gemeenschappe lijk hebben, dan zou ik daar te allen tijde met grote interesse kennis van nemen. De familieband trekt. 2. Ik proef in de betrokkenheid van de Wereldraad op de sociale en politieke vragen van deze tijd iets echts. Er wordt met grote bewogenheid nage dacht over de vragen van een recht vaardige inkomstenverdeling, een herwaardering van de arbeid, de structuren van de samenleving, de wortels van de rassendiscriminatie etc. Ik denk dat je kaf van koren moet scheiden. Het is vaak een kako fonie van stemmen, die hier opklin ken. Toch ontbreekt onder het kaf het koren niet. Daarom vestigde ik de aandacht op blz. 153 van het boekje van Runia, waar Van den Heuvel zijn pleidooi voert voor het maatschappe lijk engagement van de Wereldraad. Hier moeten wij luisteren en kunnen wij leren. Toch leiden deze twee positieve pun ten en er zijn er zeker meer te noemen mij niet tot de positie van Runia als rechtsbinnen. Ik blijf het als een hoofdprobleem ervaren wat Runia niet noemt dat ik nergens in het N.T. een basis vind voor het scheppen van overkoepelende kerk besturen. Ik voel een diep protest als ik iemand wie dan ook zie optre den namens de kerk: voorzitter van een synode of secretaris van de Wereldraad. Waar haalt hij die be voegdheid vandaan? Kerkelijke su- perbesturen moeten er niet zijn. Al lerlei overlegorganen zijn goed en ook collectieve steunfondsen als ik weet dat wij eensgeestes zijn. maar een bestuur beven ons hoofd, boven de kerken en daarom ook vaak los van de kerken, daarin geloof ik niet. In tussen ook >ze mening geef ik niet oin geli;.; t> '-rijgen, maar lk stel mij op n v or betere. Ze brengt mij er wel toe om mij anders dan Runia uiteindelijk op te stellen als rechts buiten en soms als linksbuiten. Outsider düs. Maar dan wel een, die meeleeft in een eerlijke interesse en een echte betrokkenheid. Ds. Hegger rinj' ere 1 En dan nu nog prof. dr. K. Runia zelf. in een commentaar in Centraal Weekblad op het vertrek van ds. H. J. Hegger uit de gereformeerde kerken: Het is duidelijk dat er in de laatste jaren veel veranderingen hebben plaats gevonden. Het is ook duidelijk dat er veel mensen in onze kerken zijn die niet erg gelukkig met deze veranderingen zijn (waarbij ik in het midden laat of dit een kwestie van niet durven of niet willen is) om op bepaalde punten duidelijk te spre ken. Ja. in bepaalde gevallen is dit wel gebeurd. Ik denk aan de leer der verzoening in verband met dr. Wier- singa en de binding aan de belijdenis in verband met prof. Kuitert. Maar vooral op het punt van het Schrift- vraagstuk is er veel aarzeling. Alles wat hier over gaat wordt naar het Deputaatschap voor Kerk en Theolo gie toegeschoven. Zo langzamerhand kan de vraag niet vermeden worden of dit deputaatschap soms gaat func tioneren als de befaamde doofpot. Zelf geloof ik met ds. Hegger dat in het boekje van drs. Boelens allerlei uitspraken staan die duidelijk in strijd zijn met Schrift en belijdenis en dat er in dit opzicht voor de synode geen reden was om de kwestie weer door te schuiven. We moeten er inder daad voor oppassen dat we niet met de mond belijden dat we een belijde- niskerk zijn, terwijl we intussen aller lei inbreuk op en ontkenning van de belijdenis maar laten geworden. Maar betekent dit nu dat de situatie zo is dat de ware gelovigen deze ker ken moeten verlaten? Hoewel ik zelf ook de nodige kritiek heb (en wie heeft die niet?), is er m.i. nog ontzag lijk veel in onze kerken waar we dankbaar voor moeten zijn. Elke zon dag horen honderdduizenden het evangelie. Elke week zijn tienduizen den bezig in het werk van de kerk. Zeker, er zijn ook gemeenten waai grote spanningen zijn en waar men sen het erg moeilijk hebben en „lij den aan de kerk". Dat „lijden" mag niet onderschat worden. Maar tege lijk mag het ons niet blind maken voor de vele mogelijkheden die ons kerkelijk leven biedt. Tussen beesten en engelen Hij was tussen de wilde dieren en de engelen dienden Hem. (Markus 1,12-15) Het verhaal van Jezus' verzoekini de woestijn wordt door de andere twee synoptische evangelieën uitgebreid verteld. Markus wijkt' hen af. Hij vermeldt de verzoekini en geeft een soort situatie-tekenio De Geest dreef Jezus de woestijn i veertig dagen wordt Hij daar dooi satan verzocht en dan: hij was tus de wilde dieren en de engelen dienden Hem. Zelfs de overwinnio1 wordt niet vermeld. Die ligt erin besloten. Jezus wordt op de proef gesteld, maar Hij is er blijkbaar doorheen gekomen. Hoe was dat d: Markus, kan je er nog iets meer va zeggen. Hij was bij de wilde dieren l en dienende engelen. Ik lees erin: I was bij ons. De aarde is geen heme en de aarde is ook geen hel. Er zijn wilde dieren en er zijn engelen. Tussen die twee beweegt zich ons bestaan. Met die twee leven we. Da betekent niet dat we de mensen on ons heen opdelen. Wilde dieren en engelen. Want dan moeten we ook voor ons zelf een keuze maken. Ik, een engel? Een wild dier? Ik denk dat het om ons heen en in ons is. Ee grommend dier in mij is mij niet onbekend. Een engel aan mijn oor komt ook voor. Maar dit zou uitzichtsloos zijn, want wie wint 't dan op den duur? En voor die vraai heeft Markus net genoeg. Hij kwan er doorheen, als een soort belofte voor wat er zou gebeuren. De wilde dieren zouden op Hem aanstormen en Hem zelfs grijpen en vernielen, maar de engelen zouden niet ontbreken om te verkondigen dat I leeft. Zo zijn we in deze veertigdagentijd. Met de belofte va zijn doorkomst en overwinning. Peter Vins Keston College in Engeland heeft i de Sowjet-Unie bericht ontvange dat Peter Vins is vrijgelaten en ten i is in zijn woonplaats Kief. Hij w a opgepakt wegens „parasitisme", oi dat hij geen werk heeft, maar alg meen werd aangenomen dat de we1 kelijke reden gelegen was in de actii teiten van Peter Vins voor het Helsii ki-comité voor de mensenrechten de Oekraïne. Peters vader, de beke de baptistenleider Georgi Vins. weer teruggebracht naar het stri kamp in Jakoetië. Siberië. Onlan was hij daarvandaan om onbeken redenen overgebracht naar een i vangenis in Moskou. Karl Rahner Vandaag wordt de internationaal b kende Duitse rooms-katholieke thei1 loog Karl Rahner 75 jaar. Ter gel genheid daarvan zijn hem twee bo ken aangeboden. Het eerste is ee feestbundel waaraan 38 theologe hebben meegewerkt en dat tot tit heeft „Wagnis Theologie" (theolog als waagstuk). Het tweede is een Ral ner-leesboek met als titel „Rekel schap van het geloof." Dit boek. si mengesteld door Karl Lehmann e Albert Raffelt, bevat de belangrijkst passages uit het werk van Rahne Beide boeken zijn verschenen bij d Duitse uitgeverij Herder. i Van een onzer verslaggevers SOEST In een gezamenlijke dien van de gereformeerde kerk en de he vormde gemeente van Soest is gist ren ds H. Veltkamp (31) met zijn gezi uitgezonden als zendingspredikai naar Indonesië. Ds Veltkamp (zelf gereformeerd) gaa namelijk voor gezamenlijke rekenin van de hervormde en de gereformee de zendirtg. Iets dergelijks is nog ni< eerder voorgekomen. In Djokjakart op Java wordt hij studentenpred kant als opvolger van de hervormt ds P. P. van Lelyveld. In de kerkdienst gisteren gingen voi de plaatselijke hervormde predikai P. Kloek en de gereformeerde ds P. van Berge, die zendingssecretaris en ook in Soest woont. LEIDEN (ANP) De kerken makel de enorme pretenties die zij vanui het evangelie hebben om alle mensei wat te bieden niet waar tegenove homofielen. Dat komt omdat de ker kelijke structuur de vrijheid vai spreken en handelen erg beperkt, om dat de kerken verantwoording schul dig zijn aan behoudende organen er gemeenteleden. Vaak verschuilei pastores zich achter de verantwoor ding aan behoudenden om hun eigei angst of onwil niet te hoeven beken nen. Deze opmerkingen zijn te lezei in een verslag van de Leidse werk groep „kerk en homosexualiteit" ovei de houding van pastores uit Leiden en omstreken tegenover homofielea De groep heeft een onderzoek naar de pastorale zorg voor homofielen inge steld. omdat velen van hen niet naar geestelijke leidsmannen durven toes tappen om hun problemen te bespre ken. Dit verbaast de groep ten zeer ste, omdat pastores toch de eersten zouden moeten zijn bij wie je met je moeilijkheden terecht kunt.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1979 | | pagina 2