Vrouwen schrijven uit
protest nieuw hoorspel
De vrouw als
kleuren kapstok
Wereldpremière van
pauselijk toneelstuk
VPRO kan
Joodse film
uitzenden
'Wanneer kopjes rinkelen, komt de vrouw eraan'
Twee exposities in Canon Photo Gallery
Extase in
kunst en religie
TV COMMENTAAR
En dan nog
Mime festiva
in Utrecht
5.
Vader Frank:
Holocaust is
een noodzaa
uSfcp 50500
U.jjDAG 27 FEBRUARI 1979
KUNST/RADIO/TELEVISIE
TROUW/KWARTET
door Cisca Dresselhuys
HILVERSUM Wat doe Je
als actrice van de hoorspel
kern, wanneer Je vindt dat er
nooit eens een goede vrou
wenrol zit in de hoorspelen,
waarin je wekelijks moet
meespelen? Je kijkt uit naar
betere stukken en wanneer
dat niets oplevert, ga je zelf
proberen iets op papier te zet
ten. Dat hebben drie vrouwen
gedaan: gewoon uit wanhoop
dat er telkens weer hoorspe
len worden uitgezonden,
waarin de vrouw nooit iets
voorstelt. Willy Brill, al jaren
lang verbonden aan de hoor
spelkern. Ingrid van Delft,
tekstschrijfster, o.a. van het
vrouwenkabaret van Natasja
Emanuels en journaliste Ina
Bouman hebben twee pro
gramma's van een uur ge
maakt, die in mei door de
NOS zullen worden uitgezon
den. Het zijn vrouwenpro
gramma's in die zin, dat zij de
rol van de vrouw als onder
werp hebben.
..Ik zit dagelijks in hoorspelen, waar
in ik de meest afschuwelijke vrou
wenrollen moet spelen. Afschuwelijk,
omdat ze niets voorstellen. Echt waar
niet. In negen van de tien stukken
hebben de mannen prima rollen,
maar wordt aan de vrouw óf totaal
geen aandacht besteed of er worden
haar alleen maar een paar stompzin
nige zinnetjes in de mond gelegd. In
vrijwel alle spelen hebben de manne
lijke rollen heel duidelijke contouren:
hij is ondernemend, beleeft dingen,
heeft duidelijke meningen over van
alles en nog wat en betekent iets in de
maatschappij Als de vrouw über
haupt al aanwezig is in het stuk. is zij
een dommige, zorgelijke sloof, die
voortdurend met kopjes rinkelt. Als
er kopjesgerinkel in een hoorspel
voorkomt, heeft dat altijd met de
vrouw en nooit met een man te ma
ken." zegt Willy Brill, die al heel wat
rollen op haar naam heeft staan. En
dan heeft zij het echt niet over ouder
wetse stukken, maar over heden
daagse spelen, die bij wijze van spre
ken vandaag of gisteren zijn ge
schreven.
„Schrijvers verwerken tegenwoordig
alle mogelijke maatschappelijke pro
blemen in hun hoorspelen, maar bij
de rol van de vrouw blijven ze steken.
Dan komt er altijd weer dat tweede
rangs domme figuurtje, dat alleen
maar weet heeft van haar wereldje
tussen vier muren. We hebben nog
niet zo lang geleden eens een stuk
gedaan over flatneurose. Daar speel
den twee echtparen in. Van het ene
echtpaar bleef de vrouw letterlijk en
figuurlijk achter de deur: ze riep af en
toe eens iets vanachter een dichte
deur."
„Van het andere echtpaar was de
man degene, die de flat kocht, bezig
Willy Brill
was met hypotheken, regelen, geld
lenen enzovoort. De vrouw had het
alleen maar over de open keuken en
over het lawaai van de afzuigkap. De
gemiddelde vrouwelijke luisteraar
met een beetje onderscheidingsver
mogen moet toch wel doodziek wor
den van dat soort vrouwenrollen. Die
moet zichzelf toch wel eens gaan af
vragen „Ben ik dat nou? Gaat dat nu
echt over mij." De vrouwen in de
hoorspelen zijn geen levende wezens
meer. het zijn overblijfsels uit het
gedachtenleven van mannen, die niet
weten dat er heel wat veranderd is in
het leven van de vrouw."
Ander beeld
Het spel, dat de drie vrouwen nu
geschreven hebben, geeft dat is wel
duidelijk een heel ander beeld van
de vrouw. Men is uitgegaan van de
figuur Lilith, een vrouw uit de Joodse
mythologie, die haar voorstelt als de
eerste vrouw van Adam. Lilith is de
tegenhanger van Eva: zij is een
vrouw, die zich nooit heeft willen on
derwerpen. Volgens het verhaal Is ze
vanwege haar tegendraads optreden
ffoto Erwin Verbeijen)
uit het paradijs gestuurd. Wel behield
zij haar onsterfelijkheid, in tegenstel
ling tot haar „opvolgster" Eva.
De geest van Lilith het zichzelf niet
wegcijferen en opofferen, het voor
zichzelf en haar eigen meningen op
komen is. volgens de drie program
ma-maaksters. door de eeuwen heen
in allerlei vrouwen opgedoken: van
Xantippe en Cleopatra tot George
Sand en Marie Curie, van de suffra
gettes via Virginia Woolf en Aletta
Jacobs tot de hedendaagse femi
nisten.
„Alle vrouwen die zich niet onder de
voet laten lopen, hebben iets in zich
van Lilith. Dergelijke vrouwen zijn er
de hele geschiedenis door geweest,
maar ze waren wel uitzonderingen.
We willen met dit stuk de vanzelf
sprekendheid. waarmee vrouwen al
tijd op hun tweederangs plaats
gehouden zijn, ondergraven." zegt
tekstschrijfster Ingrid van Delft.
Het spel bestaat uit twee delen: het
eerste heeft als titel „Lilith. ik ben,
wie ben ik?" en het tweede „Lilith. de
eeuwige dissonant." Wat de vorm be-
ROME (AP) Het hoorspel „De juwelierswinkel" dat paus
Paulus Johannes II in 1960 schreef zal 1 maart door de
Italiaanse radio worden uitgezonden. Het is een wereldpre
mière.
Het stuk dat de paus schreef toen hij
nog aartsbisschop van Krakau was
verscheen voor het eerst onder pseu
doniem In een Pools katholiek tijd
schrift. Het behandelt de problemen
van de liefde en het huwelijk en is,
opgebouwd rond drie echtparen: een
stel wiens liefde langzaam tot rijp
heid komt. een tweede wiens huwe
lijk is stukgegaan en een derde wiens
Speciaal vandaag
D<- FO-dorumenUirr Ge
ïnspireerd om Ir scheppen,
over de Israëlische schilder
illustrator Jossi Stern, kreeg
op een film- en tv-festival in
New York de derde prijs,
Ned I 19.30
The way of love was het
thema voor een indrukwek
kende dienst in een van de
grootste negerkerken van
Amerika.
Ned. 1 20.10
Onderwerpen in VARA-Vi-
sie: een reportage uit Spanje
met het oog op de komende
verkiezingen en een verslag
over de drugsbestrijding in de
VS en de methodes die daarbij
toegepast worden.
Ned. 2 22.10
Nothelfer is de titel van een
film over het werk van advi
seurs voor levensvragen.
Duitsl. 2 21.20
Nederlanders werkten mee
aan een kerkroneert in Wells.
Engeland.
Hilv. 0 15 00
Fon» Disch spreekt met de
minister van Sociale Zaken, dr
H Alheda
Hilv 2 16.03
fouten het leven van hun kinderen
aantasten. De Juwelier heeft een sym
bolische rol. Hij vat alle gebeurtenis
sen in moreel verband samen. Na de
genoemde radiouitzending volgt er
spoedig een toneelopvoering van „De
Juwelier" in Polen, zo meldde een
weekblad deze week. Zoals bekend is
paus Paulus Johannes II een theater
liefhebber Voor hij op 26-jarige leef
tijd priester werd trad hij onder meer
op in een ..clandestien" theater tij
dens de Duitse bezetting. Hij is overi
gens met de eerste paus met literaire
aspiraties. De in de 15de eeuw ver
maarde schrijver Enea Silvio Piccolo
mini. de toenmalige paus Paulus II in
spé, heeft ook een toneelstuk ge
schreven onder de titel „De geschie
denis van de twee minnaren
De juwelierswinkel" is in het Ita
liaans gepubliceerd door de librena
Vatlcana. de uitgeverij van het Vati-
caan Het geld dat dit boek op mocht
brengen, zal in een kerkelijk fonds
gestort worden dat bestemd is voor
hulp aan arme landen
ADVERTENTIE
ln*rid van Delft
treft is het geen „normaal" hoorspel,
maar een verzameling korte of wat
langere scènes, die soms uit gespro
ken woord, soms uit liedjes of caba-
ret-achtige teksten bestaan. Er wer
ken. behalve een aantal mannen en
vrouwen van de hoorspelkern, twee
mensen van Poëzie-hardop en een
vrouw uit het kabaret van Natasja
Emanuels mee aan deze produktie.
die overigens nog helemaal moet wor
den opgenomen.
Achteraf
Aan de hand van een aantal uitspra
ken van min of meer bekende man
nen uit de geschiedenis, wordt aange
toond. dat de vrouw eeuwenlang op
een plaatsje achteraf is gehouden.
Daar zijn bekende uitspraken bij. zo
als die van Thomas van Aquino:De
vrouw is een mislukte man" en die
van Voltaire: „De vrouw is een men
selijk wezen, dat zich aankleedt, bab
belt en zich uitkleedt." Ook Maarten
Luther had niet van die verlichte
ideeën over vrouwen: „Vrouwen heb
ben brede heupen om thuis te zitten
en kinderen te krijgen," zei hij eens.
Dan nog een fraaie van de Duitse
filosoof Schopenhauer: „De vrouw is
een speling der natuur, het midden
houdend tussen mens en dier." Uit
onze eigen tijd een uitspraak van
schrijver Gerard Reve: „Sommig
mensen worden bij het begin van hun
leven al zwaar getroffen, zij worden
als vrouw geboren."
Ten slotte de vraag aan Willy Brill of
er tegenwoordig nog veel mensen
naar hoorspelen luisteren? „Vergele
ken met de tijd toen er nog geen
televisie was, is de belangstelling erg
teruggelopen. Toen bestond onze af
deling uit zo'n veertig mannen en
vrouwen, nu nog maar uit acht. Toch
wordt er nog steeds door flink wat
mensen geluisterd, ook al lijkt het in
percentages nauwelijks iets voor te
stellen. Wanneer er een half procent
naar een hoorspel luistert, zijn dat
toch altijd nog vijftigduizend men
sen. Het Is verstandig geweest, dat
men de uitzendtijden van de hoorspe
len heeft veranderd, min of meer aan
gepast aan de uitzendtijden van de
televisie. Er worden nu vaak stukken
uitgezonden aan het einde van de
middag of heel laat in de avond. Ik
denk. dat het hoorspel, zoals zoveel
andere dingen, toch weer terugkomt.
Maar willen we echt weer grote groe
pen mensen bereiken, dan mag er wel
wat veranderen aan het niveau van
de stukken. Ik vind het hoorspelre
pertoire in doorsnee niet van hoge
kwaliteit."
DEN HAAO (ANP) - Minister Gar
deniers van CRM heeft de VPRO
laten weten dat de verantwoording
om de omstreden film „De plaats van
de vreemdeling" op televisie te bren
gen alleen bij genoemde omroep ligt.
Zij is dan ook niet van plan het uit
zenden van de film tegen te houden.
Dat betekent dat de VPRO het con
tract voor vertoning van de film een
dezer dagen zal tekenen. De film zal
op de reeds afgesproken datum, 11
maart op televisie te zien zijn.
De VPRO is bereid de film zo goed
mogelijk te begeleiden. Tegen de ver
toning rezen nogal wat bezwaren, on
der meer van de kant van het Neder
lands-Israëlitisch kerkgenootschap
dat sprak van een film die kwetsend
voor de Joodse gemeenschap in Ne
derland is. Uitzenden voor de televi
sie zou veel leed kunnen berokkenen,
aldus het genootschap.
Minister Gardeniers is het daar niet
mee eens en laat nu de beslissing over
(foto stevens» aan de VPRO.
Barry Ryan
door Peter Dekkers
AMSTERDAM „Aloise" heette een van de grote hits
waarmee popzanger Barry Ryan in 1968 grote successen
oogstte. Vrij snel daarna verdween zijn naam uit de
wereld van de internationale showbusiness. Nu, ruim tien
jaar later, begint deze zelfde Barry Ryan bekendheid te
krijgen als vervaardiger van opmerkelijke kleurenfoto's.
Tot 2 maart is er in de Canon
Photo Gallery in Amsterdam een
expositie te zien van fotowerk van
Barry Ryan en zijn in Londen wo
nende collega Sandy Porter.
Afgezien van het feit dat beide
fotografen een overeenkomst ver
tonen in de keuze van hun objec
ten vrouwen namelijk heb
ben ze ook een gemeenschappelij
ke aanpak wat betreft het optui
gen van hun modellen. De manier
waarop de vrouwen op sommige
foto's zijn uitgedost met netkou
sen, gordijnen, maskers en glitter
toestanden, doet decadent aan.
Amusant
Barry Ryan noemt zijn foto's „iko-
nen van de twintigste eeuw" en hij
vindt dat foto's amusant moeten
zijn. Sommige foto's zijn dat in
derdaad, maar bij een deel van de
afdrukken had ik toch het gevoel
dat hij zich wat te veel heeft uitge
sloofd voor te weinig effect. Wat
overblijft zijn dan wél de fleurige
composities van zuurtjes-kleuren
die zó schreeuwend zijn, dat je ze
op straat al denkt te horen. Ryan
gebruikt zijn modellen als kleu-
renkapstok.
Ryans expositie, die aanmerkelijk
meer foto's omvat dan die van zijn
collega Sandy Porter, is toch een
alleszins boeiend geheel, zeker als
je bedenkt dat hij pas in 1976 is
begonnen met fotograferen, zon
der opleiding hiervoor genoten te
hebben en zonder er ooit een boek
over te hebben gelezen. Nu is dit
laatste geen zeldzaamheid in de
fotografenwereld, maar in ieder
geval zal Barry Ryan met zijn op
merkelijke kleurprodukten wel
vaker van zich laten horen.
De wat bescheidener expositie
van Sandy Porter in de Canon
Gallery bestaat, in tegenstelling
tot die van Ryan, uit zwart-wit
foto's waarvan sommige met een
zacht-bruine tint. Afgezien van dit
verschil met Ryans felle kleuren,
doen ze sterk denken aan de ma
nier waarop de laatstgenoemde
zijn modellen fotografeert. Ook
hier weer bizar uitgedoste vrou
wen met op de achtergrond inge-
monteerde onweersluchten of een
tv-toestel met een scherm vol in
elkaar overvloeiende vormen.
'Fanciful ladies'
Je hebt altijd de neiging om bij
het zien van foto's te zoeken naar
diepere betekenissen en dubbele
bodems, maar bij de afdrukken
van Porter ben ik hiermee maar
snel gestopt; de serie heet „fanci
ful ladies" en de documentatie
vermeldt dat de foto's zijn voort
gekomen uit „ean aantal persoon
lijke gebeurtenissen uit het leven
van Porter". Dat zal best wel zo
wezen, maar veel verder kom je
hiermee als beschouwer toch niet.
Van sommige foto's van Porter
wordt gezegd, dat ze doen denken
aan gedragspatronen van dieren,
en zo nu en dan valt dat ook wel te
herkennen, vooral bij een foto van
een blote dame in een bos die
voorzien is van een kippekop.
Maar verder Is het wel zoeken ge
blazen naar deze dierlijke elemen
ten, vooral voor een leek. die geen
zoölogie gestudeerd heeft zoals
Sandy Porter.
De Canon Photo Gallery, Ree
straat 19 in Amsterdam is geo
pend van dinsdag tot en met za
terdag van 12 tot 18 uur.
Hotel-arrangementen:
3-daagse reis, vanaf 82,—
Sdaagse reis, vanaf 150,—
8-daagse reis, vanaf 240,—
(2 resp. 4 of 7 dgn. vol-pension
bootvervoer en verzekering)
Bungalows/ appartementen:
een mid weekje Texel
al vanaf ca. 100,—
Inlichtingen en boekingen:
WV Texel
Postbus 3
1790 AA De Burg
Tel. 02220 - 2844
In Jeruzalem werkt een kunste
naar die de Joodse Rembrandt
wordt genoemd. Jossi Stern
werd 56 jaar geleden geboren in
Hongarije en hij vertrok op 17-
jarige leeftijd naar het toenmali
ge Palestina. Nu is de illegaal
binnengekomen schilder en te
kenaar m heel Israël een begrip.
Een kunstwerk van Stem be
vindt zich zelfs in de Arabische
wereld. Zijn „vredesengel" werd
aan president Sadat aangebo
den toen deze de heilige stad
bezocht.
Vanavond kunnen wij Jossi
Stem bezig zien in de documen
taire van Ko Durieux. „Geïnspi
reerd om te scheppen". Deze
EO-produktie werd vorig jaar op
het in New York gehouden Film
en televisiefestival bekroond
met de derde prijs.
Stem werkte aanvankelijk in de
landbouw. Hier werd zijn teken
talent ontdekt. Hij kreeg niet
alleen aansporingen om te gaan
studeren, het werd hem ook mo
gelijk gemaakt. Nadat hij de
academie in Jeruzalem had
doorlopen, stuurde de Israëli
sche regering hem naar Londen
en Parijs om zich verder te be
kwamen Met een beurs van de
Unesco kon hij vervolgens nog
een jaar studeren in de Verenig
de Staten.
Ko Durieux is erin geslaagd de
door Ton Hydra
veelzijdigheid van Jossi Stem in
beeld te brengen. Ook laat hij
zien van welke technieken de
kunstenaar zich bedient. Dat
Stem naar Rembrandts werken
met grote bewondering heeft ge
keken, is wel zeker. De invloe
den, zoals trouwens ook die van
andere kunstenaars, zijn aan
wijsbaar.
Hem op een lijn te stellen met
het genie van de Hollandse
meester, lijkt mij te veel eer. Wel
heeft de Israëlische kunstenaar
in zijn aanpak enige overeen
komst met Rembrandt. Evenals
zijn grote voorbeeld plukt Stern
allerlei kleurrijke lieden van de
straat om hen te vereeuwigen
als bijbelse figuren.
Jossi Stem heeft zijn interpreta
ties van de aartsvaders, profe
ten. helden en koningen bijeen
gebracht in een werk dat bin
nenkort ook in ons land zal ver
schijnen onder de titel „Volk
van het Boek". (Bij Gideon in
Hoornaar). Hij deed dit in sa
menwerking met de christen-
kunstenaar en schrijver Dave
Foster. Deze schreef ook het sce
nario van de EO-film.
Van Stem kan gezegd worden
dat hij zijn modellen in hun na
tuurlijke omgeving zoekt en hen
daarin ook geschilderd en gete
kend terugbrengt. Ik vind hem
vooral sterk in zijn karakterstu
dies. Van de andere door hem
beoefende genres heb ik via de
televisie de indruk gekregen dat
Stem nog altijd zoekende is
naar een nog persoonlijker stijl.
Het zou interessant zijn, hier
eens een overzichtstentoonstel
ling van hem te zien.
Een camerateam van de EO is
uit Chicago teruggekeerd met
een fascinerende film van een
godsdienstoefening in een van
de grootste negerkerken. Ger de
Ridder vertelde mij dat tijdens
de opnamen hem af en toe de
rillingen over de rug liepen. Dit
zal waarschijnlijk ook bij heel
wat kijkers het geval zijn als zij
zich openstellen voor de emotio
nele geloofsbeleving van de 3000
kerkgangers.
Het is alsof de zwarte christenen
het majestueuze in hun midden
proberen te halen. Je moet den
ken aan de psalmregel: „Dan ga
ik op tot Gods altaren", als van
vijf kanten lange rijen zangeres
sen en zangers in kleurige toga's
zingend de kerk betreden Een
fantastische entree die door de
predikant wordt beantwoord
met de juichkreet; „De Heer is
in Zijn tempel".
Vijf koren demonstreren in hun
zang een overgave die hier onbe
kend is en voor ons ook wezens
vreemd moet zijn. In zang en
predikatie wordt voelbaar en
zichtbaar aangestuurd op de ex
tase. Ook daar hebben wij moei
te mee, al ervaar je dat tijdens
het zingen met een tikkeltje ja
loezie.
Ds. W. N. Daniël gaat mij in het
opvoeren van de religieuze ver
voering te ver. Niet zonder risi
co, zo vernam ik. want zieken
huispersoneel moet vaak te hulp
komen omdat gelovigen tijdens
de climax van de dienst in zwijm
vallen. Die beelden worden niet
uitgezonden, zodat de film wel
te verdragen is.
In zijn studeerkamer is ds. Da
niël een totaal ander mens.
Zachtmoedig, rationeel den
kend en met zorg zijn woorden
kiezend. Dan is hij ook de hori-
zontalist die veel doet voor de
sociale opheffing van zijn paro
chianen. onder meer met wo
ningbouw en voedselvoorzie
ning. In zijn kerk worden elke
zondag vier diensten gehouden
die ongeveer twee uur duren De
extase verklaart ds. Daniël uit
slaventijd en rassendiscrimina
tie. Alleen in de kerk is de neger
mens echt vrij. Dat laten som
mige koordirigenten zien in een
verbluffend bewegingsspel.
De vijf concerten die het Reside 4
tie Orkest van 27 februari tot en meif*
maart zal geven, zullen worden get
rigeerd door de Franse dirigent Plk^
lippe Bender omdat Marek Jonows L
ziek is geworden. De eerste drie co
certen worden in Rotterdam gegeve
het vierde in Leiden en het vijfde erl
Den Haag. Bovendien is de Japan
pianiste Hanae Nakajima, die in R«
terdam zou meewerken, ziek gewo
den. Zij wordt vervangen door
Fransman Pascal Devoyon. Deze 2k,e
inplaats van het Vierde Pianoconce
van Saint-Saëns dat op het prograic
ma stond, het Tweede van dezelf< n'
componist spelen. Verder blijven ne
programma's ongewijzigd.
De Antiekbeurs Treslong die vo<
de 18e maal wordt gehouden in Spoifr'
hal Treslong te Hillegom op 3 en
maart, zal speciaal aandacht vragt
voor een grote collectie ikonen. Op
ningstijden 3 maart van 14.00 t<{
22.00 uur, 4 maart van 11.00 tot 18.
uur.
De Turnertentoonstelling in 1
Haagse Gemeentemuseum die op
februari zou worden gesloten, is
verband met de grote belangstel!
verlengd tot en met 18 maart,
kwamen tot dusverre 50.000 bezo
kers.
In Parijs heeft dit weekeinde i
première plaatsgevonden van de int
grale versie in drie acten van de oper
..Lulu" van Alban Berg onder leidin
van Pierre Boulez. Tot de aanweziger
behoorden de Westduitse bondskai
selier Helmut Schmidt, en de pianij
Arthur Rubinstein. „Lulu" werd to
nu toe gespeeld zonder derde acte din
de in 1935 op 50-jarige leeftijd gesto
ven componist niet had voltooid. Dt
Oostenrijkse componist Friedricl rc
Cerha heeft dat aan de hand van hefic
nagelaten materiaal gedaan.
De Nederlandse tekenfilm „Oh ra n
darling" van Börge Ring, geprodi1
ceerd door Nico Crama staat op dlbe
nominatie voor een Oscar in de cat<ia
gorie korte animatiefilms. Het is eeut
zeven minuten durende tekenfilif
over ouders en hun opgroeiende kii
deren. Op het filmfestival van Canne i
werd de film de prijs van de jurre
toegekend.
n
aaw
Van onze kunstredactie
UTRECHT Na het succes van voriL,
jaar wordt er in Utrecht opnieuw er
mimefestival georganiseerd. Ondi
de naam „Mime in beweging" zulle d
er een dertigtal Nederlandse en bu j{
tenlandse groepen van 1 tot 11 maai
in vier theaters optreden. Iederee
kan tijdens deze manifestatie
zijn trekken komen omdat er
gevarieerd aanbod in mime-stijlen il
die zoveel mogelijk per theater zij)
ingedeeld.
In „Tejater Kikker" ligt het accent o
..clowning en improvisatie". Hier zi,
onder meer Cacofonico Clowns Tht
tre met „EOO!", The moving pictur
mime show met „The seven Samurai
en „Het land van Onk" van het ONK
Theater te zien. In de Blauwe Zaa
zijn wat grotere voorstellingen
zien. Peter Wyssbrod geeft hier op
maart de wereldpremière van zi,
„Hommage au théatre" die door d
organisatoren als hoogtepunt van he
festival wordt beschouwd. Verder zij
hier het Griftheater. I Colombaior
en de groep Carrousel te zien. In d
grote Zaal van de schouwburg kom
Perspect met „de bolhoedmannen
en in Theater 't Hoogt treden groepe
op die de „grens-verleggende" mim
vertegenwoordigen. Een uitvoerig in
formatiebulletin is bij de verschillen
de theaters te verkrijgen.
BIRSFELDEN (UPI) De vader vi
Anne Frank vindt dat het verton<
van de televisieserie Holocaust e<
„absolute noodzaak" is. Hij tooi
zich bijzonder gelukkig dat de serie
West-Duitsland te zien is geweest
ook in Frankrijk en dat er binnenk<
een vertoning in Zwitserland zal zijn
Hij vindt dit een absolute noodzaa
in de strijd tegen de verschrikkelijk
onwetendheid over de lotgevallei
van de Joden in de Tweede Wereld
oorlog, die nog steeds leeft.
Volgens hem krijgen jonge mense
op school alleen maar wat steriel
informatie over wat is gebeurd, ter
wijl er overal neo-nazi-groepen ont
staan.
Het dagboek van zijn dochter Ann
Frank is nu ook vertaald in het Indo
nesisch. Dat is een van de vijftig tale
waarin het boek is verschenen.
ADVERTENTIE
Nederlandse Stichting voor
Leprabestrijding
p/a Koninklijk Instituu! voor de Tropen
Mauritskade 63.1092 AD Amsterdam
l!
