Rocus van Yperen blijft
bezig zijn met muziek
Afdankertjes
Uit brieven van lezers
L
L
Jezelf overschatten is een ernstige fout'
p
;l
MAANDAG 26 FEBRUARI 1979
VARIA
TROUW/KWARTET
door Fred Lammers
WLJK BIJ DUURSTEDE
Als Rocus van Yperen dit
voorjaar 65 Jaar wordt zal
hij het lesgeven aan de con
servatoria tn Den Haag en
Tilburg moeten staken. Ver
der verandert er voorlopig
weinig ln zijn leven. HIJ
blijft voorzitter van de
Raad voor de Kunst, afde
ling muziek, en dirigent van
het Haags Kamerkoor, de
Voorburgse Oratoriumvere
niging (Haga Vocalis en het
Wijks Vocaal Ensemble. Hij
kan zich daaraan nog beter
gaan wijden, omdat het les
geven. nog afgezien van de
tijd die met het reizen is
gemoeid, wekelijks ruim 22
uur in beslag neemt.
Dat bezig zijn met muziek is
naar Rocus van Yperen
mij vertelt iets dat je niet
naast je neer kunt leggen.
..Het is een vak waarbij je
doorlopend betrokken bent.
zelfs in de weekeinden." Hij
kan zich nu moeilijk voor
stellen. dat er een periode is
geweest, dat hij zich nauwe
lijks druk maakte over
muziek.
..Hoewel ik van Jongsaf aan
met het muzlekbedrijf ben
opgegroeid omdat mijn
moeder pianoles gaf en va
der leraar was aan de Rot
terdamse Muziekschool,
voelde lk er weinig voor hun
voorbeeld te volgen. En dat
waren zij volkomen met me
eens. In de muziek was Im
mers geen droog brood te
verdienen. Ik heb mijn
boekhouddiploma gehaald
en ben op een accountants
kantoor gaan werken, tot
dat ik op een dag weer met
die muziek ln contact kwam
toen een vriend van me een
prelude van Rachmaninow
op de piano speelde. Dat
maakte de gevoelens die in
me sluimerden wakker en
zo ben ik toch muziek gaan
studeren."
Eduard Flipse
Dat is lang geleden. Vorig
Jaar heeft hij zijn veertigja
rig jubileum gevierd. Mu
ziek boeit Rocus van Ype
ren nu zo. dat hij blij is dat
het dirigeren niet is gebon
den aan een leeftijd. ..Ik ben
een figuur die altijd bezig ls.
iemand die bij voorkeur
niet doet wat een ander
doet. Dat de mensen dat
niet begrijpen kan ik me
heel goed voorstellen. Mijn
buurman zegt wel eens: ik
word moe van alles wat jij
aan het doen bent. Ik hoop
er nog een flinke tijd mee
door te kunnen gaan. al heb
lk me voorgenomen er me
teen mee te stoppen zodra
mijn werk me moeilijk gaat
vallen. Dat geldt ook voor
koorleden, al weten sommi
gen die grens helaas niet te
trekken Er zijn daarom ko
ren en orkesten die een leef
tijdsgrens hebben Inge
steld. meestal van zestig
Jaar Dat vind Ik discrimina
tie. omdat tal van mensen
tot op hoge leeftijd voortref
felijk kunnen zingen en mu
siceren. terwijl anderen ver
beneden die leeftijdslimiet
al niet goed meer functione
ren. Jezelf overschatten ls
Rocus van Yperen
een ernstige fout." Rocus
van Yperen betrekt dat ook
op zichzelf.
„Eduard Flipse, de bekende
Rotterdamse dirigent, zei
toen ik hem kort voor zijn
tachtigste verjaardag ont
moette tegen mij: Ik leer er
nog iedere dag van. Dat is
de enige Juiste instelling
van een dirigent. Je moet
steeds de kritische instel
ling ten opzichte van jezelf
en alles wat Je aan het doen
bent bewaren. Je vergissen
ls helemaal niet erg. maar
een dirigent die een ander
de schuld geeft ls eigenlijk
onvergeeflijk." vindt Rocus
van Yperen. Dat houdt niet
in dat hij gemakkelijk is
voor de mensen met wie hij
krijgt te maken.
..BIJ een orkest of ensemble
is er in feite steeds één per
soon die het voor het zeggen
heeft: de dirigent. Maar je
bereikt niets met te gaan
drammen als een soort dic
tator. wanneer je iets wilt
doorzetten. Je moet er
steeds voor zorgen een sfeer
te scheppen, waarin Je ple
zierig kunt werken, wat je
zelf voor ogen staat relati
veren."
Het ls vooral de moderne
muziek zelf heeft hij het
bij voorkeur over heden
daagse muziek die Rocus
van Yperen boeit. „De uit
drukkingswijze van mijn ei
gen tijd ervaar lk als de
meest reële en de meest
spanningsvolle, waarmee ik
niet wil zeggen dat andere
stijlen dan maar vergeten
moeten worden. Ik wil stel
ling nemen tegen de mening
van conservatoriumstuden
ten die alleen belangstelling
hebben voor het allernieuw
ste of het alleroudste en ver
geten dat er wat tussen zit."
De waardering voor het vak
van musicus neemt de laat
ste tijd toe. „Vroeger vond
men het niet eens een vak.
Dat men daar nu anders
over denkt is een heel ding.
hoewel de meeste mensen
nog geen idee hebben wat
ervoor komt kijken een
goed musicus te worden.
Muziekstudenten worden
minder hoog aangeslagen
dan andere studenten, ter
wijl Je aan een conservato
rium ook minstens zes Jaar
hard moet studeren wil Je in
staat zijn goede prestaties
te leveren. We zijn er nog
lang niet. Als Je alleen maar
denkt wat men op dit mo
ment dirigenten nog aan
durft doen. Ze kunnen van
de ene week op de andere de
laan uit worden gestuurd."
Vernieuwing
Rocus van Yperen houdt
zich ook met kerkmuziek
bezig. Dat gebeurt met
name ln het Haags Kamer
koor. Daar werkt ook de
vernieuwing door. „Het lied
boek van de kerken vind lk
een belangrijke verbetering.
De predikanten en de ker
kleiding willen over het al
gemeen graag aan die ver
nieuwing meedoen, terwijl
sommige kerkleden daar
weinig voor voelen. Daar
heb ik wel begrip voor. We
moeten een goede midden
weg zien te vinden. Feit is
dat de kerken een reeks van
Jaren weinig gevoel voor
cultuur hebben gehad en
nog niet hebben. Zo kan ik
me verschrikkelijk ergeren
aan mensen die na de kerk
dienst zeggen: wat was de
organist vanmorgen weer
slecht. Als je dan vraagt:
wat verdient die man. zeg
gen ze: weinig, want hij is
amateur. Ja, daar heb je
het! Men wil een goede pre
dikant en als er iets gedaan
moet worden mag de tim
merman ook komen. Dat
kan allemaal, maar voor een
organist ls geen geld."
Van Rocus van Yperen
wordt vaak gezegd dat zijn
programmakeuze bij con
certen origineel is. „Ik wei
ger stukken uit te voeren
alleen met de bedoeling
mensen in de zaal te krij
gen. Dat ligt mij niet. Daar
mee maak lk het mezelf
moeilijk. Als je dirigeert om
de verdiensten ben je gau
wer geneigd te zeggen: doe
maar. Onlangs heb lk met
het Wijks Vocaal Ensemble
een werk van de Duitser
Barbe uitgevoerd, omdat lk
niet alleen Bach en Scarlat
ti wil brengen. Veel mensen
vonden dat het mooiste.
Dat was een persoonlijke
overwinning. Toen lk nog
dirigent was van de Konink
lijke Militaire Kapel en con
certen gaf in de Haagse
Houtrusthallen deed lk er
altijd een stuk bij waarvan-
ik voor mezelf zei: dat is een
daad om te komen tot re
pertoire-vernieuwing. Je
moet dat mondjesmaat toe
dienen, zodat de mensen
zeggen: Zo heb lk het nog
nooit beluisterd."
Militaire muziek
Als de Koninklijke Militaire
kapel, waarvan Rocus tot
1972 dirigent was, ter spra
ke komt zegt hij: „Grappig,
de meeste mensen beginnen
daar altijd mee en Jij ein
digt ermee. Dat vind lk heel
plezierig, omdat het geheel
ln overeenstemming ls met
mijn musicus zijn. Die mili
taire muziek ls op mijn weg
gekomen toen ik na de oor
log als reserve-officier bij de
luchtdoelartillerie de kans
liep naar Indië te worden
gestuurd. Ik ben toen gaan
zoeken naar een mogelijk
heid ln het leger mijn muzi
kale werk te combineren
met mijn plicht Dat lukte
bij de KMK. Ik ben toen als
musicus beroepsmilitair ge
worden net zo als een dok
ter en een dominee ln het
leger beroeps worden. An
ders zou dat nooit zijn ge
beurd, want lk vind het een
verschrikkelijke zaak, dat
die militaire functies nodig
zijn."
Dat veel mensen op militai
re muziek, evenals op fanfa
rekorpsen, een beetje neer
kijken is volgehs Rocus van
Yperen niet terecht. „Ze
noemen dat hoempa-mu-
ziek, maar als je ziet met
welk een enorme Inzet die
mensen bezig zijn en op dit
terrein tot prestaties komen
waar je u tegen kunt zeg
gen." De muzikale moge
lijkheden zijn enorm verbe
terd in vergelijking met
vroeger. Over de nieuwe
subsidieregeling, die in ja
nuari is ingegaan, waarbij
aan de gemeentelijke over
heden een grote mate van
autonomie wordt gegeven,
maakt Rocus zich echter
zorgen. „Er zijn een hoop
gemeenten, waar men we
gens het ontbreken van des
kundige mensen ln het be
stuurlijk apparaat muziek
tot een sluitpost dreigt te
maken in het totale
welzijnspakket. Dat vind ik
een levensgevaarlijke situa
tie, vooral omdat musici
geen schreeuwers zijn, die
voor hun rechten op
komen."
Redelijke
contributie
In dit verband moet Rocus
van het hart dat de koren en
orkesten zelf ook het nodige
moeten doen om hun in
komsten te vergroten. „Een
redelijke contributie heffen
is een eerste vereiste. Dat is
een duidelijke zaak. Het
komt nog regelmatig voor
dat men vijf gulden per
maand aan contributie be
taalt. Twee pakjes sigaret
ten kosten meer. Ook de
toe gans prijzen van concer
ten moeten worden aange
past. In het buitenland is
het heel gewoon voor een
voetbalwedstrijd of een
goed concert entreeprijzen
te betalen tussen de 12 en
de 40 gulden. Ik wil hele
maal niet beweren dat wij
daar naar toe moeten, maar
het is toch heel normaal,
dat mensen als ze ergens
heen willen daar iets voor
over hebben. Wij denken nu
nog in prijzen van 25 Jaar
geleden. Als die wat worden
opgevoerd blijft het publiek
heus niet weg. Niet het pu
bliek maar de verenigings
besturen moeten in dit op
zicht worden opgevoed."
door Mink van Rijsdijk
Heel tenger is ze, met donker haar en ogen die
levendig en snel reageren op alles, rondom. Ze
spreekt erg rap, om dan zomaar ineens de kluts
totaal wijt te raken en alleen nog vreemd aan
doende klanken te uiten. Een goed oor vist hier
en daar soms nog een Hollands woord uit, maar
van enige samenhang is geen sprake meer. Ze
raakt altijd een beetje in paniek bij zo'n Babylo
nische storing, gesticuleert vervolgens met drifti
ge gebaartjes om daarna helemaal stil te vallen na
een afrondende opmerking over dat verhipt
moeilijke Hollands. Ze is in Zuid-Frankrijk gebo
ren, heet Frangoise en bezit door haar huwelijk
een jaar geleden een Nederlands paspoort. Veel
aanpassingsmoeilijkheden heeft ze niet gehad,
van de taalproblemen wilde ze geen drama ma
ken. „Ik was tenslotte door niemand verplicht
een buitenlander te trouwen," placht ze te zeg
gen. Aan andere eet- en drinkgewoonten dan ze
van huis kende, was ze vlug gewend. Eigenlijk
was er maar één ding dat ze buitensporig miste.
Dat was een bidet, een apparaat dat op elke
Franse badkamer aanwezig is en bestemd voor
hygiënische handelingen onder de gordel. Nu is
er in ons goede land best aan een bidet te komen,
maar daarvoor ontbraken dan weer de noodzake
lijke pegulanten. „lek wiel keen ollandse wiese-
puk worden," zei ze tegen haar man Egbert,
maar die tilde niet zo zwaar aan de zorgen van
zijn vrouw. Tijdens de eerste logeerpartij bij haar
ouders, klaagde Fran^oise haar nood bij haar
moeder, die met „het oude bidet van tante
Bernadette" voor een noodoplossing zorgde. Zo
verhuisde een antiek meubelstukje ergens van
een Franse zolder naar een huis in een Hollandse
nieuwbouwwijk een wit geëmailleerde bak,
rustend op een sierlijk frame van mahoniehout.
Frangoise was er bar mee in haar schik, al moest
■Eli
ze toegeven dat het nieuwe comfort aanzienlij
veel werk meebracht.
Tegenover Fran^oise en Egbert kwamen Els er
Bart wonen. De eerste weken zag bijna nieman
hen in het buurtje, want fervente doe-het-zelverv0
als ze waren, besteedden ze elk vrij ogenblik me
allerlei verander-klussen in hun nieuwe onderkoDa
men. Toen eindelijk de badkamer aan de beui jo
was, waren ze het erover eens dat dit vertrek ee me
stuk rianter zou worden als ze het licht groe 5ti
gekleurde bidet eruit zouden slopen. Bart wild
het ding op zolder zetten. Els was drastischer e
was voor afvoeren via grof huisvuil. „Maar da
wel zonder kranen," leidde Bart het meningsver531
schil naar een compromis. Een half uur nadat he
groene stuk sanitair buiten was gezet, sleept
Fran^oise het daar weg. Ze had aanvankelij ïe
haar ogen niet kunnen geloven. Wie zette er no v<
toch in vredesnaam een puntgaaf bidet voor drop
vuilnisman klaar? Toen Els haar overbuurvrouw ;t(
zag zeulen, snelde ze te hulp en bracht haar d [Q|
kranen nog achterna. Er kwam zowaar een be
reidwillige loodgieter, die het ding plaatste e
niet kon begrijpen dat het donkere mevrouwt]
zo blij was met een groen bidet in een blauw el
badkamer. Wist hij veel over „ollandse wiesi
pukken". Daags daarna was het vuilophaaldag e
jawel, daar lag het oude bidet van tante Bcrna^e
dette naast de plastic zak, wachtend op ee
definitief einde. Maar kijk Els ontdekt he el
afgedankte badkamergerief en rept zich naa
Frangoise's grof huisvuil. Nog diezelfde midda
pootte ze plantjes in de witte emaille bak, haald et
een waslap over het onderstel en gaf het va
bestemming veranderde apparaat een ereplaatsj
in de zithoek. Zo werden twee families blij mi
afdankertjes van elkaar, daarmee bewijzend hex wj
betrekkelijk de waarde van bezittingen is. Jam
mer dat ze daar geen oog voor hadden.
Deze rubriek is uitsluitend bestemd voor korte reacties op in deze krant gelezen
berichten, artikelen en commentaren, en nipt voor open brieven, gedichten,
oproepen of reacties op advertenties (deze laatste dienen tot de directie gericht te
worden). De redactie behoudt zich het recht van bekorting voor. Hierover o< over
het niet plaatsen (meestal door ruimtegebrek) kunnen wij helaas niet corresponde
ren. Brieven adresseren aan Secretaris hoofdredactie Trouw. Postbus 859,1000
AW Amsterdam. Bij publikatie worden naam en woonplaats van de schrijver
vermeld.
Fusie CDA (6)
Als rechtstreeks CDA-jongere meen
ik een enkele kanttekening te moeten
plaatsen bij het „ongevraagd advies"
van de groep-Goudzwaard. Met name
één ding heeft mij bijzonder onaange
naam getroffen. Er wordt namelijk
het volgende door de heren gesteld:
niet weinig jongeren, die zich in
het verleden met enthousiasme voor
een KVP, een ARP en een CHU inzet
ten, hebben het CDA verlaten of
staan op het punt dit te doen. Er
komen zeker ook andere jongeren
weer bij; maar het is een veeg teken,
dat de meest bewogen christenjonge
ren hun politieke keuze elders gaan
bepalen
Ik ben dan wel rechtstreeks CDA-
jongere geworden omdat ik in één
christelijke partij heel wat meer zag
dan in verschillende elkaar bestrij
dende zusterpartijen maar ik wil te
vens graag een „bewogen christen-
Jongere" zijn, zoals dat zo mooi ge-
Fusie CDA (7)
Hoewel zelf geen lid van de ARP ben
ik het roerend eens met professor
Goudzwaard, dat de definitieve fusie
nog maar even moet worden uitge
steld. Ik meen, dat er een aantal
zaken spelen, die het prille CDA geen
goed doen. De coalitie met de WD
zorgde voor een ruk naar rechts voor
dat het CDA zich goed en wel had
geprofileerd. Deze ruk naar rechts
werd nog ingrijpender door deelne
ming van nog al behoudende CDA'ers
aan de regering (Andriessen, Beel-
aerts van Blokland, Peijnenburg). Fa
taal voor de koers van het CDA was
ook het (door wie dan ook beraamde)
vertrek van de fractie-leider Wim
Aantjes. Met alle respect voor Ruud
Lubbers, maar het ls een duidelijk
minder Evangelisch geïnspireerde fi
guur. Ik meen, dat de bezwaren ver
vat ln dit ongevraagde advies van
Goudzwaard c.s. uiterst serieus moe
ten worden genomen. De medeonder
tekening van de KVP'er Fiolet geeft
aan, dat er ook ln katholieke kring
onbehagen bestaat.
Maastricht F. G. W. Smeets
Radio-Noord
Hierbij wil ik een hulde blijk geven
aan Radio-Noord voor hun krachtsin
spanning tijdens de periode van 14
tot en met 19 februari. Dankzij hen
zijn vele mensen en groepen geholpen
uit hun benarde positie door hoog
opgewaaide sneeuwduinen. Zonder
Radio-Noord zou de communicatie
niet zo goed gelopen zijn, als dat het
w( d
jsc;
Ine
nu gebeurd is. Zelfs op zondai_
gen nog een kerkdienst uitzende
mag dacht ik namens veel me et
zeggen: Hartelijk dank. Radio-N< e
geweldig wat jullie gedaan hebl
Roden J. Ba 1
Palestijnen (5)
Nu het Medisch Commitee Pale
kollekteert voor (medische) hulj
Palestijnen, blijken er nog steed! t
demokraten in Nederland te v
Deze lieden zijn zo demokratisi
ze de kollekte willen verbieden;
dat de PLO de staat Israël wil vi
tigen. Fijn dat ze het voor het zwfce
Israël opnemen, maar wat is hur^e
ning over het Israëlisch 1
arsenaal? In 1956 gebruikte
deze wapens voor de verovering
Sinaï en Gazastrook; in 1967, deel
gebieden en de westelijke Jord;
ver. Israël gebruikt zijn wapens
jaar om de Palestijnse staat te vetj
tigen. Mag er misschien gekcf
teerd worden voor hulp aan de si
offers van deze agressie?
Den Haag Peter B<
Abortus (41)
Hierbij roep ik allen op die gelov
de Heer van de Schepping, om
dend te strijden tegen dit onr
deze moord met voorbedachten
Laten wij. gelovigen, tevens d<
moeders én vaders in onze dife:
omgeving die het moeilijk he -
helpen en op alle geoorloofde w
bijstaan en de momenten van f
en verdriet met hen delen. Nogn
roep ik alle gelovigen in Nedeite:
op. om te bidden tot de Heer vai t
leven, dat deze „wet" niet word h
gevoerd. tc
Sassenheim P. A. M it
lij
MEDEDELING De in ons blal
zaterdag gepubliceerde brief „1
scheiding (4)" was ingezonden
dr. J. C. van Dongen te Utrecht^
Onder redactie van
mevrouw J. Wentink-Frumau
en mr J. J. Wentink
Vragen uitsluitend In envelop sturen naar postbus 507, 2270 A m
Voorburg. Per vraag een gulden in postzegels, het liefst in waardf
van 55 en 45 cent bijvoegen. Beslist niet aan de buitenkant opplakke
Geheimhouding verzekerd. Briefkaarten worden terzijde gelegd.
DRIE TURVEN HOOG is de stapel
brieven en paperassen over de Turf-
meetster Het is me niet mogelijk op
alle brieven persoonlijk in te gaan.
maar het is wel merkwaardig hier een
onderwerp van briefwisseling te heb
ben. waarover 2oveel uiteenlopende
en toch elkaar niet tegensprekende
en interessante zaken verteld wor
den. Het ligt ln de bedoeling over een
paar maanden een AO-boekje over
dit onderwerp uit te laten komen
(niet van mijn hand). In Drente en in
de Peel stapelden vrouwen en kinde
ren de uitgegraven en gestoken turf
netjes ln rijtjes op en een soort ploeg
baas of controleur telde het aantal
meters, stokken of roeden en idem
zoveel van deze meters (of andere
maten) was een dagtaak Het salaris,
werd in overeenstemming daarmee
uitbetaald het was bitter weinig.
De turf werd afgevoerd, meestal per
schuit. Een abonnee vertelt, dat ln
Zwartsluis over de vaten, waarin de
turf werd aangevoerd, een lat (riem)
werd gehaald en dan viel alles dat te
veel was er wel uit Deze riemen zijn
nog te zien in het Oale Musem te
Bargercompascuüm De familienaam
„de Riemer" hangt samen met het
hanteren van deze geijkte latten. In
het Westen van het land waren het
echter de vrouwen die het ambt van
turimeten in pacht hadden Ook hier
werd de turf ln schuiten aangevoerd
<ait wac vooral de harde laagveen-
turf) Door de plaatselijke magistraat
werd de meetster, ook wel tonster
genaamd beëdigd Deze vrouwen
moesten zijn uit de nette siand en
van onbesproken gedrag Meestal wa
ren het weduwen met minderjarige
kinderen Zij vulden de tonnen: na
dat ze drie keer er tegen gestoten
hadden, werd er nog een mandje bo
venop gekiept en wat er dan bleef
liggen hoorde bij de maat In Den
Haag werden de turfschepen gelost
aan de Brouwersgracht en een van de
lezeressen herinnert zich dat haar
grootvader (1839-1932) daarover ver
telde Ook te Zwartsluis was het vul
len en meten van de tonnen speciaal
vrouwenwerk In 1639 werden tien
paren vulsters of meetsters geregis
treerd In 1754 waren dat er dertig.
Per last turf ontvingen zij veertien
stuivers De pachtsom was eerst tien
gulden, later dertig De manden
moesten gehuurd worden van de dia
conie en de meetsters werkten zo
eerlijk mogelijk, zodat niet sommi
gen verder moesten lopen met de
manden dan andere meer gelukkigen.
De bijzondere kledij van de dames zal
wel nodig zijn geweest voor dit vuile
werk. Bij de post. die ik ontving over
dit onderwerp was ook de dissertatie
van W. J. Diepeveen: de Vervening in
Delfland en Schieland tot het einde
van de 16de eeuw (aan de VU. promo
ter Prof Sneller. 1950). Een lezer uit
Kollum vermeld, dat de tonnen van
de turfdragers tot de eerste wereld-N
oorlog eveneens door vrouwen gevuld
en gemeten werden. Bij elke ton werd
een streepje op een luik gezet. Het
vijfde streepje er dwars doorheen
(dat kennen we). Dat is dus een heel
verhaal geworden, niet volledig, maar
dat kan bij zo'n groot onderwerp niet.
Rest nog allen hartelijk te danken
voor de medewerking (en ook de uit
nodiging om eens aan te komen „op
de boerderij". Helaas is dat een bee
tje te ver voor ons. maar we vonden
het erg vriendelijk).
Vraag: In een houten ledikant ligt
een ijzeren spiraal. Wat is de oorzaak
van het irriterende gekraak van het
bed en nog iets: lk moet steeds maar
niezen als ik daar slaap, zelfs terwijl
ik niet verkouden ben.
ANTWOORD: Ik vermoed, dat deze
klacht een onsympathiek logeerbed
betreft: kraken betekent dat er iets
niet goed aansluit ln de verbinding
van de onderdelen of dat zo n onder
deel misschien krom getrokken is.
Zodra er een gewicht op drukt, ont
staat er wringing, dus gekraak Alles
goed controleren en proberen, ais het
niet aan de verbindingen ligt. met
kleine spietjes het verschil op te hef
fen Beginnen bij de steunpunten van
de spiraal. Wat het niezen aangaat.
dat moet u zelf uitvinden: Zit het ln
een oude kapokvulling of ls het de
vulling van de matras? Ligt het aan
wollen of kunststof dekens (of aan de
vloerbedekking?) een allergie kan
heel wat oorzaken hebben. Als u iets
nieuws aanschaft, moet u dat wel
weten!
Vraag: Nu ik voor de tweede keer ln
de maand februari het woord „doods
kist" ben tegengekomen, zou ik graag
willen weten: Hoort die s er nu wel of
niet bij?
ANTWOORD: Uw brief was de aan
leiding tot een heel prettig telefoon
gesprek met de heer W de Clerck
(Woordenboek der Nederlandse Taal
te Leiden) Ik hoop. dat na de opwek
king van Ton Hydra, de uitzending
van de VPRO op zondag 11 februari
over het WNT. mensen met proble
men wat de Nederlandse taal betreft,
begrepen hebben, hoe boelend het
onderzoek en de bestudering van een
levende taal kan zijn. In elk geval
mèg de verbindlngs-s geschreven en
gesproken worden, maar evèngoed
kan die s niet tussengevoegd worden.
Dat dit zo is. kunnen we zonder meer
uit het bekende Groene boekje halen.
Of u er mee tevreden bent, is uw taak.
VRAAG: Op een vraag: Was Mozart
vrijmetselaar? kreeg ik een kort en
bevestigend antwoord van u. Maar
waar haalde u dat zelf vandaan?
ANTWOORD: Lang geleden, toen
alle kinderen nog pianoles moesten
hebben, speelden we: In diesen heil-
'gen Hallen", en Vader vertelde toen
dat met die Hallen de magonnieke
tempel bedoeld werd. Als zoiets goed
verteld wordt, vergeet een kind dat
niet Mozart werd in 1784 ingewijd als
vrijmetselaar in de Weense loge: Zur
Wohlthfitigkeit. Ook bezocht hij vaak
de Loge „Zur Wahren Eintracht".
waar hij op 7 januari 1785 tot gezel
werd bevorderd. Een maand later
werd de componist Joseph Haydn in
die loge tot vrijmetselaar Ingewijd.
Meer hierover ls te vinden in de 7e
Jaargang 1956 nummer 1 van het
Tljdschrijft voor Vrijmetselaren
THOTH. In dit blad komt namelijk
een interessant artikel voor over Mo
zart (1756-1791) en het volledige pro
gramma van het herdenkingsconcert,
uitgevoerd door het Residentie-or
kest en het Haags Toonkunstkoor.
met solisten, onder leiding van Wil
lem van Otterloo. Dit concert werd
aangeboden door de Orde van vrij
metselaren onfer het Grootoosten der
Nederlanden en het programma ver
meldt uitsluitend mgonrueke compo
sities o.a. ook werk. dat hij het laatst,
kort voor zijn dood nog kon doen
uitvoeren, bij de wijding van de nieu
we tempel van zijn loge: „Eine kleine
Freimaurer-Kantate" (Zie ook artikel
van B. Croiset v. Uchelen in de Win
ker Prins-encyclopedie.)
VRAAG: Naar wie is de Lanslaan in
Utrecht genoemd?
Antwoord: De verzetsheld Leendert
Lans (geboren in 1916 en omgekomen
in 1945) was eigenlijk een Rotterdam
mer maar in de oorlog woonde hij te
Utrecht in een pension. De Lanslaan
werd volgens raadsbeschikking van 4
Juni '59 naar hem genoemd.
Reacties op vraag over reparatie van
een -ouderwets harmonium en de mu
ziek daarvoor: Wij ontvangen ver
schillende brieven van particulieren
en firma's, gespecialiseerd in het res
taureren van dergelijke instrumen
ten. Hoewel we deze contacten zeer
waarderen en met grote belangstel
ling de gegevens doorgenome:
doorgezonden hebben, was dit
niet dat wat onze briefschnjve
doelde. Het probleem van de ha
niummuziek is niet zo moeilijk
lossen, want er zijn zaken gen oef
deze muziek in voorraad hel
maar via de Vereniging voor Hui
ziek (Catharijnesingel 85 Utrech j*
030-310879) ontving ik de Bouw
van Augustus 1978 van het Bou
kon takt. redactie: Free Kroeze
werkgroep van deze naam is
onze mening wel de kring waar
briefschrijver naar zoekt. Wat de
eniging voor Huismuziek betreft
samen muziek maken nog
vindt dan muziek maken, k£
zijn hart ophalen.
Nieuwe cursus Sardana. Er zijn
wat reacties gekomen met gege
over volksdansmogelijkheden
cursussen, waarvoor onze hart< J
dank (mag het op deze manier?
dans heet niet Sardanc (met een
brief was in zeer origineel, ma:
duidelijk te ontcijferen hand:
geschreven) maar Sardana. Ter
genheid van het Poetry Internal
Festival in 1978 werd in het Alk
centrum te Rotterdam een cursu
talaanse dansen gegeven. In do
len, in het gemeentehuis en op
plaatsen in parken en op pleinen
den demonstraties gegeven Er
heel wat mensen, die graag de ci
eens zouden meemaken of herh
Walter Mooy en Joke Gerritse"
de Rotterdamse Kunstkring 1
plein 30. Rotterdam, willen dit
mogelijk maken.
