Jan Weilands marionetten
nog steeds fascinerend
Man en vrouw
wisselen van r<j
SP
Els van Rooden vertelt
een fantastisch verhaal
ft»
Solistisch concert door
Nederlands kamerorkest
Ome Joop
wedstrijd
gaat door
Volle zaal
voor fluitist^
Nicolet )n
Wortels
TV COMMENTAAR
Nieuwe Noorse komedie bij Globe
>ei
Lunchpauze bij Centrum
Situatie Radio
Noord inzet
geschil bij NOS
KVNST&ArtrmK
7^
VRUDAG 23 FEBRUARI 1979
KUNST/RADIO/TELEVISIE
Zelfportret Jan Welland.
door Jac. Lelsz
EDE ..Zon marionet is
maar een ding. een levenloos
ding. wat hout en lappen, wat
spijkers en schroefogen,
waarin o wonder leven komt.
Leven, dat aan leven van een
mens doet denken, het poogt
uit te beelden, te benaderen.
„Dat schreef de kunstschilder, dich
ter en poppenspeler Jan Weiland eens
over de marionet. Hij noemde het een
misverstand dat het beste in de
marionet de bedrieglijke namaak van
de werkelijkheid zou zijn Als de ma
rionet op natuurlijke wijze zichzelf
blijft, dan kan men aldus Jan Wei
land naar de bekende manier van
zeggen „vergeten dat het maar een
pop is".
In het cultureel centrum De Reehorst
te Ede wordt op het ogenblik een
tentoonstelling gehouden van de
poppen, die Jan Weiland, bijgestaan
door zijn vrouw, zelf heeft gemaakt
en waarmee hij eens het hele land
doortrok en een groot aantal voor
stellingen heeft gegeven. Het is nu
ongeveer 40 jaar gelden dat hij er mee
ophield. In het begin van de dertiger
jaren was het begonnen. Nadat hij en
zijn vrouw samen een eenvoudige
sierpop hadden gemaakt, waar voor
de grap draden aan werden beves
tigd. raakte hij geheel in de ban van
het marionettentheater.
Op een tentoonstelling in Arnhem
liet hij enige poppen zien. De musicus
Albert KettelariJ bekeek ze met aan
dacht. HIJ stelde Jan Weiland voor
samen een marionettentheater te be
ginnen. En zo is het gebeurd. In 36
vond de eerste opvoering plaats voor
de Arnhemse Vereniging voor Moder
ne Muziek. Op het programma stond
de opera „El retablo de Maese Pedro"
van de Spaanse componist Manuel de
Falla. Tot de vocalisten behoorde nie
mand minder dan Laurens Bogtman.
Leerlingen van wat nu de Academie
voor Beeldende Kunsten heet trok
ken aan de touwtjes.
Niet tevreden
Het moet een groot succes zijn ge
weest. maar Jan Weiland was niet
tevreden. Er was een te groot appa
raat nodig. Daardoor voelde hij zich
theaterdirecteur, en die rol lag hem
niet zo. Hij wilde poppenspeler zijn.
Poppenspel moest, vond hij. een in
tieme kunst blijven. De poppen zelf
moesten prevaleren. Zo kwam hij tot
een heel nieuw repertoire, waarbij
poppen, decors en tekst gelijktijdig
ontstonden. Hij bewerkte o.m. ver
schillende sprookjes in dichtvorm.
Daartoe behoorde „De nieuwe kleren
van de keizer" van H. C- Anderson,
waarbij hij de moraal naar deze tijd
transponeerde. Dadelijk na 10 mei '40
dook het theatertje onder. Clandes
tien werden nog enkele voorstellin
gen gegeven, bij voorbeeld op de ver
jaardag van de koningin, recht tegen
over het huis van NSB-leider Anton
Mussert. Toen was het voorgoed ge
beurd. Jan Weiland liet verder de
schilderkunst het zwaarst wegen.
De poppen gingen in kisten en zijn nu
voor het eerst weer voor de dag ge
haald in verband met de tentoonstel
ling in Ede. Drie jaar geleden is Jan
Weiland op bijna 82-jarige leeftijd in
Lunteren overleden. Zijn poppen ble
ken bijzonder goed geconserveerd.
Het zijn dikwijls prachtig gesneden
poppen, waaraan ook wat de kleding
betreft veel zorg is besteed. Vele pop
pen zijn heel expressief en verraden
niet alleen technisch de hand
van een meester maar ook wat
uitdrukking betreft het inlevings
vermogen van de maker. Men moet er
bij voorbeeld de Chinees maar eens
op aanzien, ontworpen om de gedich
ten van Li Tai Po voor te dragen. Of
de Dood van Pierlala, Clowntje, Drin
ker enz. Soms is er sprake van een
lichte neiging tot het karikaturalen.
Subtiel
Duidelijk is dat Jan Weiland subtiel
te werk is gegaan, voorwaarde om tot
een geslaagde karakterisering te ko
men. Een aantal poppen is solitair
opgesteld, vele andere binnen het ka
der van het spel, waarin ze eens een
plaats hadden, zodat een reeks mini-
theaters ontstond. Er is ook een
marionettentheatertje, waarmee be
zoekers zelf mogen spelen, en dat valt
nog best tegen. Een aantal op het
thema pop en marionet gebaseerde
schilderijen laat zien dat Jan Wei
land, zo we dat nog niet wisten, zich
tot een schilder op respectabel ni
veau heeft ontwikkeld.
Teuntje de Klerk en Johan Leysen in de komedie „De stift8'
de maagd" bij zuidelijk toneel Globe.
ral
k i
tuu
rre
:ng
anj
Her
t e
nei
door André Rutten
dt
Reeks koppen van door Jan Weiland gemaakte poppen.
De door de Edese Kunststichting ge
organiseerde tentoonstelling is nog
tot 2 maart te bezichtigen, van maan
dag frm vrijdag van 10 tot 17 uur en
van 19 tot 21.30 uur, op zaterdag van
10 tot 16 uur; op zondag gesloten. De
mogelijkheid wordt onderzocht er
een reizendè expositie van te maken.
HAARLEM De komedie „De stier en de maagd" van de Ncf'
schrijver Knut Faldbakken (38) schept een situatie die al istf
komedieschrijvers gebruikt hebben: een alleen en krap wonende ji
man verleent op haar dringend verzoek een meisje-in-verleger nie
voor één nacht onderdak, maar krijgt haar in geen maanden meer v
door Andr* Rutten
AMSTERDAM De nieuwe lunchpauze-voorstelling van
Centrum ls een monoloog van Els van Rooden met een tekst
van John Halkin. „Bobby" getiteld, vertaald door Hugo
Helnen. Je kunt die monoloog een fantastische vertelling
noemen van een zelfstandige jonge vrouw, die een voor
iedereen onverklaarbaar auto-ongeluk overleefd heeft.
door Adr. Hager
De schrijver heeft een onderhol
de en geloofwaardige manier gi 'er
den om de verdere ontwikkèlingisa
die omgekeerde rolpatronen ukrrr
- - werken. Hij maakt er zelfs een
misch geschut bij- In tegendeel. Hij hoeks ver houding van door het ii P
De verklaring die zij zelf heeft ls. dat
zij ln een plotselinge schrikreacUe
een ruk aan het stuur gegeven heeft,
omdat zij plotseling heel duidelijk
het gezicht van een jongeman in haar
voorruit zag. die zij met een kinder
stemmetje „mammie" heeft horen
roepen. Zij wilde hem ontwijken, al
hoewel zij de volgende seconde al
wist dat het een hallucinatie geweest
moest zijn. Maar toen was het al te
laat
Dat heeft zij de politie niet vertelc
omdat die het toch niet zou geloven.
Geloof Je het wel als Je het Els van
Rooden hoort vertellen?
Zij gebruikt onder regie van Henk
Rigters uitstekend alle mogelijkhe
den. die de schrijver haar aanreikt
om haar verhaal bij het publiek als
een reeks zeer reële herinneringen
aan alles wat er in die paar seconden
gebeurd ls te doen overkomen. Ja.
denk Je. zelfs als Je nauwelijks iets
van auto rijden af weet. dat wil ik
best geloven. Alleen die korte halluci
natie. wat ls dat dan geweest."
Wat dat betreft word Je prompt be
diend. want Els van Rooden al
thans de vrouw die zij speelt wilde
dat ook weten en is er dus naarstig
naar op zoek gegaan. Vla een vereni
ging. die paranormale verschijnselen
verzamelt, komt zij er achter dat er
ongeveer op dezelfde plek al eerder
een ongeluk ls gebeurd, doordat de
Speciaal vandaag
De TROS toont fragmenten
uit de cabaretrevue Wat ieder
meisje moet weten, met Dimi-
tri Frenkel Frank en Robert
Long.
Ned. L21.55
Onderwerpen in Brand
punt: het de*e week door prof.
God dijn naar voren gebrachte
anti-paplsme in Nederland,
een reportage over de activi
teiten van de Baskische be
vrijdingsbeweging ETA tij
dens de Spaanse verkiezings
campagnes en een gesprek met
de minister-president.
Ned. 2/22.00
Aad van den Heuvel presen
teert De alles is anders show.
Ned. 2/22J5
De IKON start een vijfdeli
ge serie over de geschiedenis
van de Molukkers: Van Makas
sar tot Bovensmilde.
Ned. 1/22.50
In bet keurvorttelijk kas
teel te Mains wordt voor de
vijfentwintigste keer carnaval
gevierd.
Duitsl. 2 20.00
De zangeres Cora Canne
Meyer is te gast bij Jacques
van Kollenburg.
HUv. 1/16.00
bestuurder van een auto voor een
hallucinatie uitweek en daarbij een
vrouw overreed. Zij slaagt er zelfs in
het appartement te vinden waar die
verongelukte vrouw gewoond heeft
En langzamerhand wordt haar hallu
cinatie een soort tweede werkelijk
heid, die op een fantastische manier
met de eerste verweven wordt, met
aan het slot een climax, die je ver
bluft achterlaat.
Waarbij het er al niet meer om gaat.
of je het wel of niet kunt geloven. Wel
of het Je geboeid heeft. Tijdens het
kijken en luisteren dacht ik soms. dat
de schrijver het wat erg uitgesponnen
had. en aan het eind dat Els van
Roden en haar regisseur misschien te
zorgvuldig een normale vrouw heb
ben laten zien. Ik betrapte me er op,
dat lk niet echt nieuwsgierig werd
naar wat er aan de hand geweest was.
Zonder dat ik weet hoe die nieuwsgie
righeid misschien wel geprikkeld had
kunnen worden.
Op donderdag- en vrijdagmiddag
half een in Bellevue Amsterdam, op
woensdagmiddag in Toneelschuur
Haarlem.
Van onze radio- en tv-redactie
HILVER8UM - De NCRV ls niet van
plan te stoppen met de wedstrijd
voor kinderen „Wie lijkt het meest op
Ome Joop'''", ondanks een aantal
klachten van ouders en doktoren dat
het oefenen van de Ome Joop-stem
schadelijk zou kunnen zijn voor de
stembanden
Zo heeft drs. H. K .Schutte van het
Groninger Academisch Ziekenhuis
gezegd dat hij al een aantal kinderen
met stemklachten vanwege de rage te
behandelen heeft. Volgens hem zou
het overspannen gebruik van de
stembanden bij het nabootsen van
het Ome Joopgeluid verdikking van
en vocht op de stembanden veroorza
ken. Het resultaat ls heesheid die
alleen door rust en spraaklessen of
eventueel een operatie genezen kan
worden.
Drs. Schutte vindt dat het nadoen
van de Ome Joop-stem een normale
ontwikkeling van de stem tegengaat.
Dat geldt vooral voor kinderen uit de
hoogste klas van de lagere school, die
juist aan stemwisseling toe zijn.
Een stuk minder verontrustend is de
inhoud van de brief die de Nederland
se Vereniging voor Logopedie en Fo-
n ia trie heeft geschreven aan Oertom
de Beer. redacteur van de NCRV-
gids. die de Ome Joop-wedstrijd op
touw heeft gezet. Ze willen daarin
waarschuwen voor heesheid bij kin
deren. die door dit soort Ome Joop-
stemoefeningen kan ontstaan, maar
die ook het gevolg kan zijn van het
carnaval of hard schreeuwen ln het
zwembad Na een paar dagen zach
tjes praten zou de stem weer opge
knapt zijn
Els van Rooden in haar fantastische
vertelling „Bobbie".
HILVERSUM (ANP) „Het onzer
zijds gevoerde tolerante beleid bij
radio Noord, ondanks een jarenlange
gewoonte van bezwaddering via de
krant, is voorbij". Dat schrijft het
dagelijks bestuur van de NOS, de
raad van beheer, in een brief aan de
NOS-ondernemingsraad over de situ
atie bij radio Noord in Groningen. De
zinsnede slaat op de moeilijkheden
tussen hen en het hoofd van radio
Noord, Willem de Jong.
De ondernemingsraad van de NOS
legde vorig jaar november de schuld
van de moeilijkheden bij de leiding
van de NOS. die het hoofd had be
noemd terwijl bekend was dat de
medewerkers van radio Noord hem
niet ln die functie wilden hebben.
Door deze benoeming verslechterde
het werkklimaat bij radio Noord.
DEN HAAG Ter afsluiting van een
aantal concerten gewijd aan Bach en
Handel concerteerde het Nederlands
Kamer Orkest woensdagavond in de
Nieuwe Kerk. Het was eigenlijk meer
een solistenavond dan een orkestraal
gebeuren, het programmablad ver
meldde niet minder dan zes solisten-
namen. Over de leiding van dit con
cert liet men het publiek in het onge
wisse. de vermelding dat Jean-
Jacques Kantorow als aanvoerder
optrad had niet achterwege mogen
blijven.
Glen Wilson, klavecinist van het Ne
derlands Kamer Orkest, had zich
voor deze gelegenheid belast met de
samenstelling van een H&ndel-suite.
Dankzij de aanwezigheid van een
Franse balletgroep in Londen ver
werkte Handel omstreeks het jaar
1735 veel balletmuziek in zijn opera's.
Daarbij maakte hij ook dankbaar ge
bruik van het uit 1712 stammende „II
Pastor Fido". Bij de omwerking voor
zag hij het van een prelude-ballet
genaamd ..Terpsichore". Kantorow
kwam op en legde de viool naast zich
neer. wierp zich op als dirigent en na
afloop verliet hij het podium met de
viool onder de arm. De weergave viel
wat voorzichtig uit maar klonk overi
gens wel correct.
Bruiloftswerk
Bach was in zijn arbeidzame leven
ook nog leverancier van cantates
voor huldigingen, bruiloften en par
tijen. Een voorbeeld daarvan is de
cantate B.W.V. 210 'O holder Tag',
een bruiloftswerk dat hij na bewer
king van de tekst ook voor de huldi
ging van de graaf Von Flemmig heeft
bestemd. Glen Wilson heeft aan de
hand van drie tekstversies de cantate
210 a 'O. angenehme Melodie' gecon
strueerd. Het was de sopraan Nelly
van der Spek die deze langdurige
cantate, ln een opvallend hoge lig
ging geschreven, in een romantische
benadering gestalte gaf. Voorts ver
tolkte Glen Wilson de orgelpartij in
een door hem bewerkt „Concerto a
flue cori" van Handel.
Guy Touvron, trompet, Paul Verhey,
fluit, Thomas Indermühle, hobo en
Jean-Jacques Kontarow, viool, waren
de solisten in Bachs Brandenburgs
concert nummer 2, waarin men dui
delijk gekozen had voor het moderne
instrumentarium en de daarbij beho
rende speelwijze.
Maar Knut Faldbakken vult die
situatie anders in dan gewoonlijk,
zoals de titel al aangeeft; de stier is
het sterrebeeld van het meisje, de
maagd dat van de jonge man. Die
sterrebeelden hebben er verder niets
mee te maken. Het even noemen er
van vestigt er de aandacht op, dat hij
ln dit geval de beschermende, zorgen
de rol heeft, die meestal van de vrouw
wordt gevraagd, en dat zij de actieve-
ling is, de aanvalster, de avonturier
ster.
De schrijver gebruikt daar geen ko-
werkt die twee figuren zorgvuldig ge
nuanceerd en geloofwaardig uit. En
zo menselijk overtuigend worden zij
ook onder regie van Paul Vermeulen
Windsant bij Globe gespeeld. In de
vertaling van Karst Woudstra. Johan
Leysen is de hij, een zachtmoedige
student, die zijn eigen aanleg en zijn
eigen mogelijkheden nog aan het ver
kennen is. Het kleine appartement
dat hij bewoont weer een raak
ontwerp van Paul Gallis is vlekke
loos. Dat verandert als zij Teuntje
de Klerk bij hem binnenvlucht. Zij
is een schalks ondernemend meisje,
dat haar geringe bezit in een mandje
bij zich draagt, maar daar onmiddel
lijk chaos mee schept, zodat hij op
zijn kalme maar besliste manier aan
het redderen slaag. Zij acceptee
vanzelfsprekend zijn slaapbanl
biedt hem even vanzelfsprekem
dat met hem te delen. Als hi,
weigert trekt zij daar haar concl Kl
uit
Geloofwaardig
ADVERTENTIE
SBK Amsterdam
Amstel 31* (bij de Munt)
020 - 23 92 15
ft*
kunst
lenen sparen kopen
Galerie
Magdalene Sothmann
N.Z. Voorburgwal 284
1012 RT. tel. 020-236920
GERBRAND
VOLGER
schilderijen 10-2 3-3
open di. t/m za. 10-17
Za. en zon. gesloten.
ren van een wat oudere leraqte
Allard van der Scheer dien
hechte vriendschap met de hij rj
wikkelt. Tenslotte blijkt zij aan
laatste avontuurtje een baby ov
houden, waar hij dan voor gaat
gen terwijl zij werkt en een njcht
avontuurtje uitbroedt.
Het ontwikkelt zich voor je ogen
maal zo logisch-menselijk, dat hl ,r
nauwelijks verbaast: het ls eigeftelc
heel gewoon wat er gebeurt heia|
ongewoon, gek, komisch worded.
je niet wist hoe het gegroeid
ni
Juist daarom is het een komedieJani
is eigenlijk komisch, dat je dit, a A
het in het gewone leven tegenkwn
gek zou vinden. De uitstekende v.
stelling benadrukt dat trouweruPKl
door subtiele overdrijvinkjes.
De voorstelling is tot en met zat<
in de Toneelschuur Haarlem,
maandag tot en met 5 maart i
Brakke Orond Amsterdam.
door Jac. Kort
ST
üu
hu
AMSTERDAM In lange tijd h«
de kleine zaal niet zo vol gezieir*"
woensdagavond. Zelfs op het pod
stonden stoelen en daarvan wa iv
niet één onbezet. Maar ja, er spe [jT.
een fluitist en niet de eerste de b<
de Zwitser Aurèle Nicolet, die °et
veertig langspeelplaten op zijn n
heeft. Voeg daarbij, dat de fluit :or
menteel waanzinnig in trek is:
nni
Onder de titel „Makassar naar Bo
vensmilde" start de IKON van
avond een vijfdelige tv-serie over
de historische oorzaken van de
..Molukse aftocht naar Neder
land". Ik juich elke poging om
helderheid te brengen toe. maar
tegelijkertijd vraag ik'mij niet
zonder pessimisme af wat het re
sultaat zal zijn. Dat wij eeuwen
lang de baas waren in wat nu
Indonesië heet, hoeft voor de
meerderheid van ons volk nog niet
te hebben geleid tot enige kennis
van zaken. Maar de Molukse ge
meenschap vertoeft nu al 28 Jaar
te midden van ons. en de meesten
kunnen nog altijd een Ambonees
niet van een Javaan onder
scheiden.
Enfin, we gaan het desondanks
weer proberen, doch het blijft
moeilijk, want die voorgeschiede
nis is uitermate gecompliceerd.
Zelfs vijf programma's die van
de vluchtig Ingestelde kijker toch
veel geduld en Interesse vragen
vormen eigenlijk een te klein ka
der voor wat er allemaal ls gepas
seerd.
Hoe gewetensvol zij ook te werk
zijn gegaan, de samenstellers Ben
van Kaam. Aart Staartjes en
Henk Biersteker moesten vele ma
len een keuze doen. En als je het
door Ton Hydra
ene kiest, laat je het andere los.
Hun vertrekpunt is de tweede po
litionele actie tegen de republiek
van Soekamo. Begrijpelijk, maar
in de verhoudingen tussen Indo
nesiërs en het militante deel van
de Molukkers speelt ook geducht
mee het optreden van de Ambone-
se marechaussee bij de pacificatie
van delen van het overzeese rijk
sedert 1873 en het eerste kwart
van onze eeuw.
Een andere wortel van de diep
gaande tegenstellingen ls de onge
lijke behandeling van Javanen,
Menadonezen en Molukkers door
het gouvernement van Neder-
lands-Indië. Laatstgenoemden ge
noten bijzondere voorrechten.
Ook in de rechtspraak, want Am
bonezen werden gestraft als Euro
peanen. Dit betekende dat zij niet,
zoals de „inlanders", tot de strop
werden veroordeeld en evenmin
met ketenen om de voeten dwang
arbeid behoefden te verrichten.
Maar goed, wij keren terug naar
de tweede actie tegen Djokja. die
begon op 18 december 1948 Van
avond praten daarover Moham
med Roem. één van de belangrijk
ste republikeinse leiders van het
eerste uur, D. U. Stikker, toen Ne
derlands minister van buitenland
se zaken en Ide Anak Agung Gde
Agung, destijds premier van de
deelstaat Oost-Indoneslë, een
man van hoge Javaanse adel.
Ik weet niet of hun verhalen voor
de niet-lngewijde kijker voldoen
de zijn om zich een beeld te vor
men van het politieke krachten
spel dat aan de kleine oorlog voor
af ging. Wel moet duidelijk wor
den dat Stikker en Drees ln
tegenstelling tot andere toonaan
gevende Nederlanders wel ver
der wilden praten met de Indone
sische leiders. Dat wenste ook
Anak Agung en zijn deelstaat-re
gering. Hij vertelt dat Oost-Indo
nesië een synthese-politiek voer
de. en dus uit was op een samen
spel tussen Makassar en Djokja.
Toen Den Haag anders besliste, en
naar de wapens greep, trad het
kabinet-Anak Agung uit protest
af, met inbegrip van dr. Soumokil,
de latere RMS-leider, die in 1966
werd geëxecuteerd. 8tikker ver
klaart het aftreden van de Oostin-
donesische minister niet te heb
ben verwacht. Wel was hij er toen
al van overtuigd dat het invoeren
van nog meer deelstaten voor alle
partijen onaanvaardbaar zou zijn.
Dit kan. met een enkele andere
aanduiding in het programma, de
indruk wekken dat de vorming
van deelstaten uitsluitend een Ne
derlands streven was. Daar zet ik
toch een paar vraagtekens bij.
evenals bij de gedachte dat de
Indonesische bewindslieden van
die deelstaten niet veel meer dan
marionetten van luitenant-gou
verneur-generaal Van Mook zijn
geweest.
Interessant in de uitzending is
8tikkers schets van de enorme
moeilijkheden waarvoor Neder
land door de militaire actie kwam
te staan. Het was roeien tegen de
stroom ln, en de grootste keien
werden daarin geworpen door de
Verenigde Staten. Weldra volgden
Australië, India, Engeland, Paki
stan en Egypte. Zelfs door de
lucht werden de verbindingen tus
sen Nederland en Indonesië bijna
onmogelijk gemaakt Er bleef ten
slotte niets anders over dan de
gevaarlijke route via Mauritius;
ruim 5500 kilometer non-stop vlie
gen. De westerse wereld dwong
ons tot overdracht van de soeve
reiniteit als gevolg waarvan ge
maakte afspraken niet konden
worden nagekomen. Maar welke
rol hebben bij die andere landen
hun eigen zakelijke belangen ge
speeld?
directeuren van muziekscholen zi
met wachtlijsten van mensen
fluitles willen hebben. Dus van<
de volle zaal.
Aurèle Nicolet en zijn partner aa
piano Karl Engel begonnen hun
cert met twee zeer vroege Ma
sonates. K.V. 14 en K.V. 13. d"1-
componist in Londen componi
in de tijd dat hij vol bewonderi
voor Johann Christian Bach, Jol ft
Sebastians jongste zoon. Het zij
zekere zin heel eenvoudige wer
maar zij zijn in al hun eenvoiu
weeltjes van pure muziek. Pracht
ook Introductie en Variaties op
thema „Ihr Blümlein alle" van
Schubert, maar daarin wordt
wat meer virtuositeit van de b JL
spelers vereist.
Het hoogtepunt van het concert 1 9
ik Joueurs de Flüte opus 27, een ff
delig werk van Albert Roussel, da
volmaakt vanuit het instrument
schreven is als alleen de Fransei
konden. En nog een heel
stuk, qua inhoud ook. Hoe Nicol
bijkwam om het concert te
gen met een transcriptie van de
sonate van César Franck,
onbegrijpelijk. In een tijd, wi
men met pijnlijk purisme barol
ziek speelt op antieke en authei
instrumenten, zou Je een dei
arrangement niet meer op het
gramma verwachten bij zulk
groot artiest.
Want dat is Aurèle Nicolet
enige twijfel. Hij heeft een pracl
toon, een smetteloze techniek en|
enorme Idembeheerslng en dat
in dienst van een zeldzame mu
telt, hetgeen zijn spel bulten
expressief en boeiend maakt.
Engel stond hem met uitsteken
geleidingen ter zijde
