teleurstelling over CDA-inbreng
Waarheen met
het havenslib?
Personalia
iiroep Goudzwaard geeft 'ongevraagd advies'
Staatsbosbeheer zet
Janglauf-routes uit
Nieuwe
boeken
Hogere boete voor
Haagse zwartrijder
Bezetters nieuwe
lerarenopleiding
willen Pais spreken
Bezwaren tegen storten vervuilde bagger in zee
Hi
IlSDAG 20 FEBRUARI 1979
BINNENLAND
TROUW/KWARTET
iets bekorte vorm
ukken wij hierbij de
kst af van het gisteren
e$or de groep Goud-
-aard afgegeven „onge-
aagd advies". Het ad-
^)es is ondertekend door
B. Goudzwaard, oud-
imerlid voor de ARP
thans hoogleraar in
economie aan de Vrije
'"diversiteit in Amster-
m; dr. H. A. M. Fiolet,
cretaris van de Raad
n Kerken in Neder-
m id en de enige rooms-
tholiek onder de on-
rtekenaars; G. A.
eft, oud-Kamerlid van
ARP en oud-secreta-
van de NCRV; ds. C.
üu|ak, praeses van de ge-
rale synode van de ge
formeerde kerken in
derland; mr. Joh.
ins, oud-directeur van
dr. A. Kuyperstich-
en thans hoogleraar
n de V.U. in Amster-
m en dr G. Th. Rothui-
hoogleraar aan de
geologische hogeschool
Kampen.
we na een lange weg de laatste
van de organisatorische eenwor-
van het CDA-naderen, moet
den geconstateerd dat op het vlak
de persoonlijke verhoudingen
n: Hg veel is verbeterd. Op het plaat-
rt, jke vlak is gemeenschappelijk op-
ken in vele gevallen een succes
_n orden. Maar met name op het
c/i lelijke vlak is er, gemeten aan de
rt. >ud van het ideaal, ook veel dat
;er urstellingen heelt opgeroepen.
Vnaast zijn er ook in de samen-
nejtog van het CDA geleidelijk ver-
Uivingen aan het optreden. Daar-
moet de vraag naar de wijze van
oering van dit ideaal onder de
lige omstandigheden opnieuw in
openheid worden gesteld. Niet in
zin dat het ideaal zou moeten
den opgeheven, ol als een dag-
)m terzijde worden geschoven,
r wel in deze zin, dat we niet om
vraag heen kunnen of de voorge
len organisatorische uitwerking
dit ideaal niet moet worden bij-
eld in het licht van de gewijzigde
tandigheden.
- zijn teleurgesteld over de CDA-
al eng in het kabinetsbeleid, al is dit
ichzelf beschouwd nog zeker geen
a rslaggevende factor. Die inbreng
ë|nt niet uit in helderheid en her
baarheid. Er wordt op de winkel,
ast. De lopende zaken worden be-
tigd. Maar waarin leidt deze CDA-
eng tot een aansprekend en ver-
ot iwd beleid? Het maatschappelijk
Ichtenveld wordt zo te zien door
kabinet vaak veeleer als bedrei-
ervaren, dan als een platform
volk te winnen voor noodza-
maatschappelijke vernieu
wen. De bezuinigingsplannen zijn.
ddeels als „geïsoleerde" plannen
idiend, en nauwelijks ingebed in
wervende sociale context, waar-
len het appèl op het volk een
trale plaats inneemt.
vaart achter de totstandkoming
andere zeggenschapsverhoudin-
en van nieuwe vormen van inko-
isbeleid is er uit. En dat terwijl die
ntbeerlijk zijn om het appèl tot
m iging te doen slagen. Daarnaast
de bezinning op ..grenzen van
toegestaan wapengebruik door
(CDA Program van Uit-
gspunten) tot stilstand te zijn ge
ien; als ook de bezinning op onze
Prof. dr. H. A. M. Fiolet
sterk groeiende energievraag, die de
noodzaak van de toepassing van
kernenergie in al haar varianten ach
ter zich aantrekt. Gedacht kan wor
den aan de discussies rond de invoe
ring van de neutronenbom, en rond
de levering van nucleair materiaal
aan Brazilië.
Mildheid In het trekken van conclu
sies ten aanzien van een nog zo korte
periode is geboden. Maar we hebben
niet zonder zorg gade geslagen, hoe
na het aftreden van de heer Aantjes
de fractie heeft gemeend in het pro
bleem van de opvolging te moeten
voorzien. De indruk is gewekt, dat
althans een deel van de fractie zich
daarbij primair heeft laten leiden
door het streven naar een politieke
koers, die nauwer zou kunnen aan
sluiten bij het bestaande kabinetsbe
leid.
Vandaar ook de aandrang op de uit
werking van politieke uitgangspun
ten, die een binding leggen tussen
beginsel en praktijk, en waarop ieder
CD A-lid persoonlijk aanspreekbaar
zal moeten zijn. Ook ten aanzien van
een punt als dit rijst er echter gemak
kelijk twijfel: wat maakt het uit wan
neer er weer een nieuw rapport ont
staat, weer een aantal indrukwekken
de documenten wordt opgesteld,
wanneer de kloof tussen woorden en
daden zo probleemloos als een feit in
het CDA wordt aanvaard?
Wat het CDA als politieke organisatie
betreft, is de discussie die is gevoerd
en nog wordt gevoerd rondom de
grondslag weliswaar formeel tot een
afronding gekomen, maar laat deze
bij velen sporen van onbevredigdheid
achter. De sterk verdeelde stemming
op de AR-partijraad op het punt van
persoonlijke aanspreekbaarheid van
iedere CDA-vertegenwoordlger
spreekt daarbij voor zichzelf. Het wel
licht meest onbevredigende element
van deze hele discussie is geweest dat
ze zo sterk in abstracto is gevoerd, los
van de vraag naar de concrete inhoud
van een beleid dat door een levend
christelijk geloof gevoed wordt.
De afstand tussen papier en werke
lijkheid is vanouds al een verzoeking
voor politieke partijen geweest, maar
deze verzoeking is kennelijk ook het
CDA niet voorbijgegaan.
Een andere belangrijke factor die ge
noemd moet worden is een geleidelij
ke verschuiving die zichtbaar wordt
in de aanhang, in de achterban van
het CDA.
A. De sociale samenstelling van het
CDA dreigt een andere te worden dan
die van de confessionele partijen van
voorheen, met een toenemende on
dervertegenwoordiging van de arbei
ders.
B. Een niet onaanzienlijk aantal per
sonen, die in de periode achter ons de
partijen als de KVP en de ARP verlie
ten uit protest tegen een huns inziens
te vooruitstrevend beleid, blijkt zich
als nieuwe leden van het CDA te
hebben aangemeld; overigens naast
vele anderen, die dit hebben gedaan
vanwege hun waardering voor de
groeiende politieke eenheid van pro
testanten en katholieken;
Voortaan ook mogelijk bij minder sneeuw
Van een onzer verslaggevers
YIJVERDAL Het afgelopen weekeinde hebben enige
luizende langlaufers gebruik gemaakt van routes, die
Staatsbosbeheer had uitgezet om de Sallandse heuvel
ig. Bij wijze van proef zette Staatsbosbeheer voor het
naken van sporen voor het eerst een door een tractor
jetrokken slee in, zoals die ook in traditionele skielande
üs Oostenrijk, Zwitserland en Noorwegen voor dit doel
K>rdt gebruikt.
3e proef is zo goed geslaagd (en
tost bovendien zo weinig geld) dat
lergelijke sporen waarschijnlijk
'et volgend jaar ook in andere
loswachterijen in Nederland zul-
en worden getrokken. Dit kan al
lebeuren wanneer er aanzienlijk
Hinder sneeuw ligt, zodat er niet
»P zo'n uitzonderlijke winter, als
»e nu meemaken, behoeft te wor-
'en gewacht om deze voor ons
and nieuwe sport te beoefenen.
'adat man in het aangrenzende
ebied, de Holterberg. evenals el-
ers in ons land, van particuliere
HJde al was voorgegaan met het
ützetten van langlauf-routes,
orgde Staatsbosbeheer, vorige
'eek voor twee kersverse tracés
_^P de Sallandse heuvelrug. Het
fcaren routes van acht en zeven
blometer, die over de Noetseler-
berg en de Haarlerberg (ieder dorp
in deze omgeving heeft zijn eigen
berg) voerden. De routes konden
bovendien worden gekoppeld, zo
dat men een parcours van vijftien
kilometer door een wonderschoon
glooiend terrein kon afleggen.
Wanneer niet onverwacht snel de
dooi invalt, wordt in de loop van
deze week een derde route ge
creëerd over de top van de Eeler-
berg op de noordelijke Sallandse
heuvelrug. Dc routes worden
steeds uitgezet in de vorm van
lussen, zodat het punt van uitgang
tevens het punt van aankomst is.
Omdat de routes soms toch nog
enige aanleiding tot verwarring
geven, is Staatsbosbeheer van
plan deze week de sporen met
gekleurde, houten schijven te
markeren.
Van een onzer verslaggevers
DEN HAAG Tramreizigers zonder
geldig plaatsbewijs worden in Den
Haag zwaarder beboet. Voortaan re
kenen HTM-controieurs een bedrag
van.vijftien gulden aan zwartrijders
op de tram. Buspassagiers zonder
kaartje blijven voorlopig de huidige
boete van vijf gulden betalen.
De gemeenteraad van Den Haag
heeft gisteravond de algemene poli
tieverordening in die richting gewij
zigd. Voor hogere boetes op zwartrij
ders in de bus is de gemeente Den
Haag afhankelijk van medewerking
van de minister van verkeer en water
staat. Juist gisteren heeft minister
Tuijnman gezegd ook hogere bekeu
ringen te willen gaan rekenen voor
het reizen zonder kaartje. Hoever de
minister de boetes wil optrekken, is
nog niet bekend. Het Haagse open
baar vervoersbedrijf heeft vorig Jaar
uitgerekend dat gemiddeld negen
procent van de reizigers zonder geldig
plaatsbewijs meerijdt. De meeste
zwartrijders zijn te vinden in de tram.
bleek ook uit het onderzoek. Overi
gens zijn in Rotterdam en Amster
dam de boetes op zwartrijden al enige
tijd geleden opgetrokken tot vijftien
gulden per overtreding.
Rechterlijke macht Aan mr. F. B.
Dozy is per 1 Juni 1979 eervol ontslag
verleend uit zijn ambt van president
van het gerechtshof te Amsterdam,
onder dankbetuiging voor de vele en
gewichtige diensten.
m
G. A. Kieft
C. Niet weinig jongeren, die zich in
het verleden met enthousiasme voor
een KVP, een ARP en een CHU inzet
ten, hebben het CDA verlaten of
staan op het punt dat te doen. Er
komen zeker ook andere jongeren
weer bij; maar het is een veeg teken,
dat de meest bewogen christenjonge
ren hun politieke keuze elders zijn
gaan bepalen.
De oorzaken voor deze verschuivin
gen liggen ten dele buiten het CDA
het zou onjuist zijn het tegenoverge
stelde te beweren. Maar die constate
ring neemt het feit zelf nog niet weg.
En het is een féit dat zich gelden doet
bij de vraag, welke impulsen het CDA
als één gefuseerde partij in de nabije
toekomst zullen bereiken. De impul
sen zullen in sterke mate die zijn van
een vanzelfsprekendheidspolitiek,
die van een populaire middenkoers.
En hoe zal het CDA, gelet op wat
hierboven is gesteld zich daar onder
houden? Zal, ondanks alle organisa
torische stappen naar verdere een
heid, de inhoud dan niet verder teloor
gaan?
Bij degenen die binnen het CDA deze
zorgen delen, is er een tweetal stand
punten te beluisteren. In de eerste
plaats zijn er degenen die van mening
zijn, dat het beter is ten halve te
keren dan geheel te dwalen. Ge
vraagd naar het alternatief, wijzen zij
op de mogelijkheid bestaande partij
en (KVP. CHU en ARP) als zelfstandi
ge partijen te laten voortbestaan.
Daarnaast klinken de stemmen op
van degenen, die van mening zijn dat
de tijd reeds te ver is voortgeschre
den om ons zelf nog deze vraag te
stellen. Er is nu geen andere keus
meer dan voort te gaan. De geopper
de bedenkingen zijn goeddeels de
hunne, maar die hadden dan op een'
eerder ogenblik naar voren moeten
komen.
Ten aanzien van de eerste groep is
onze reactie dat zij uit het oog dreigt
te verliezen hoezeer de samenwerking
tussen protestanten en katholieken
in Nederland reeds gevorderd is,
vooral op het vlak van de plaatselijke
en regionale politiek. Het komt ons
voor dat in dit standpunt de winst,
die bereikt is in het proces van naar
elkaar toegroeien, onvoldoend wordt
gehonoreerd. Is bovendien voor dege
nen, die deze lijn voorstaan, het verle
den niet méér bepalend dan de toe
komst? In hoeverre ligt in deze lijn
ook niet een verheerlijking van het
eigen partijpolitieke verleden ten
grondslag? Nog sterker wellicht geldt
tegen deze redenering het argument,
dat het de relatie tussen leiders en
leden in zowel KVP. CHU. ARP als
CDA tot op de bodem moet versto
ren. Na aanvankelijk in vertrouwen
deze leiders te hebben gevolgd op de
weg naar verdere politieke eenwor
ding, zouden de leden van de ene dag
op de andere met de situatie worden
geconfronteerd, dat door hun politie
ke leiders eensklaps rechtsomkeert
wordt gemaakt. Kan dat een verant
woord. moreel verantwoord handelen
jegens die leden worden genoemd?
Daar staat een andere opvatting te
genover de opvatting, die juist alle
accent legt op de noodzaak van een
Ds. C. Mak
onverkorte voortgang op de weg naar
algehele partijpolitieke eenwording,
en die zich daarbij beroept op de
lange weg die reeds afgelegd is. Maar
ook hier rijst de vraag, of men zich zo
niet van een wezenlijk probleem af
maakt. Er is een morele plicht ten
aanzien van de partners in het een
wordingsproces het is juist. Maar
er is eveneens een morele verant
woordelijkheid voor wat men op een
gegeven ogenblik besluit en definitief
in beweging zet. Het gaat niet aan. de
inmiddels gegroeide praktijk van het
CDA-beleid hierbij als een te ver
waarlozen factor te behandelen, en
bovendien te suggereren dat de sa
menstelling van het CDA van nu de
zelfde zal zijn als die van KVP, ARP
en CHU voorheen. Er is het nodige
veranderd, en het kan de noodzaak
van een nieuwe stellingname
scheppen.
Conclusie
In deze afweging van factoren, moge
lijkheden en wenselijkheden kiezen
wij nu dan ook bewust voor een zeke
re „pas op de plaats" in organisatori-
Mr. J. H. Prins
sche zin, voor een consolidatie van de
gegroeide verhoudingen. Wij doen dit
ter wille van een gebleven ideaal, van
een inhoudsvolle christen-democrati
sche samenwerking. Dat ideaal van
toen is niet verbleekt, maar de werke
lijkheid is er op een aantal punten
steeds minder aan gaan beantwoor
den. Wij staan geen breuk voor. Wij
streven geen beëlndigingsbeleid na.
Naar evenmin een gedachteloos
voortjagen op een weg. die onder an
dere omstandigheden dan de huidige
als leidraad, en niet als onontkoom
bare verplichting, door de partijen is
aanvaard.
Deze pas op de plaats houdt in, dat
het gestelde einddoel de fusie
onder de huidige omstandigheden
niet langer via een gesloten tijdsche
ma wordt nagestreefd. De weg naar
de fusie op een later openblik blijft
open, maar ze wordt niet langer ver
plichtend en geforceerd voorgeschre
ven. In positieve zin kan deze consoli
datie inhouden, dat als een voorlopig
eindstadium de federatie wordt aan
vaard zoals die reeds op dit ogenblik
in tal van opzichten bestaat en werk-
Prof. dr. G. Th. Rothuizen
zaam is. Deze federatie denken wij
ons daarbij uitdrukkelijk wel in als
een federatie met de intentie van een
gemeenschappelijke lijst en van een
heid in fractiebeleid. Ook willen we er
bewust ruimte voor laten, dat in deze
federatie de directe CDA-leden an
ders dan nu volledig stemrecht zullen
hebben. Dit laatste sluit tevens de
mogelijkheid in dat partijen die hun
zelfstandigheid niet langer op prijs
stellen, op een ogenblik dat het ze
goeddunkt het lidmaatschap van hun
eigen partij kunnen laten overgaan in
het rechtstreeks lidmaatschap van
het CDA. Zo kan een proces van
eenwording gestalte krijgen dat aan
zienlijk natuurlijker is dan waartoe
het thans opgelegde tijdschema ver
plicht.
Daarom willen we de drie partijra
den, die 3 maart moeten beslissen
over de voorgenomen fusie tussen
KVP, ARP en CHU oproepen pas op
de plaats te maken, en zich te onthou
den van stappen die de algehele sa
mensmelting als de enig resterende
mogelijkheid van het ogenblik zou
den beogen.
Van een onzer verslaggevers I
DELFT De nieuwe leraren-*
opleiding Ubbo Emmius inj
Groningen is opnieuw bezet.'
Ruim 300 studenten besloten
daar gistermiddag toe. De
voornaamste eis van de bezet
ters is een gesprek met de
minister van onderwijs Pais.
De bezetting vanal vorige
week woensdag van de nieu
we lerarenopleiding (NLO)
Zuidwest-Nederland in Delft
duurt voort, evenals die in
Amsterdam en Nijmegen.
Brieven, gesprekken en een demon
stratie op Het Binnenhof van 5.500
studenten van NLO's, uit het hele
land, hebben de inzichten van de mi
nister volgens de bezetters niet kun
nen wijzigen. De eisen van de bezet
ters komen in het kort hierop neer:
geen verlaging van de numerus
fixus,
geen gedwongen ontslagen van do
centen en
geen financiering van drie nieuwe
instituten ten koste van de huidige
zeven NLO's.
Bovendien eisen de bezetters van
Pais dat hij laat zien, hoe hij becijfert
dat een NLO-student acht maal zo
duur is als een MO-student.
De bezetters, die zelf komen op „twee
maal zo duur" (ten gevolge van een
kwalitatief betere opleiding) zijn van
mening, dat Pais met zijn beleid pro
beert de NLO terug te schroeven, ten
gunste van de MO-oplelding. De mi
nister breekt hiermee het beleid af,
dat opgebouwd is door zijn voorgan
gers Van Veen, Veringa en Van Kerae-
nade, aldus de actievoerders.
Veel aandacht besteden de bezetters
aan het bestrijden van de negaUeve
publiciteit over de NLO tengevolge
van de bezuinigingsmaatregelen en
de volgens de bezetters onjuiste in
formatie over inkrimping van de ar
beidsmarkt voor leraren. Het gevaar
bestaat, dat wanneer minder studen
ten zich aanmelden, de plannen voor
Pais om de NLO af te bouwen, zullen
worden verwezenlijkt. Ongeacht of
deze plannen in de Kanier worden
aangenomen. Daarom blijft, ook tij
dens de bezetting, de administratie,
voor de aanmelding van nieuwe leer
lingen open.
vraagd en inmiddels heeft de Raad
van State laten weten daartoe te wU-
len overgaan. De zaak zal pu op 2?
maart worden behandeld.
Ergens heen
door Hans Schmit
De bezorgdheid die Nederland aan de dag pleegt te leggen
over de vervuiling van de Rijn wordt stroomopwaarts niet
altijd en niet overal met evenveel begrip ontvangen. Een
journalist uit de Elzas die onlangs in Nederland een kijkje
kwam nemen, viel van de ene verbazing in de andere. In de
streek waar hij woont, is het de gewoonste zaak ter wereld
grote hoeveelheden afvalzout van de kalimijnen in de Rijn te
storten. Dat stroomt vanzelf naar de zee, die toch al zout is.
Wat echter bijna niemand in de Elzas
weet, is dat miljoenen mensen van
dat Rijnwater afhankelijk zijn voor
hun drinkwatervoorziening. Het wa
ter dat in de Delta uit de kraan
stroomt, is Rijnwater dat met veel
moeite geschikt wordt gemaakt voor
menselijke consumptie. Want de be
woners van die rivierdelta hebben
niet, zoals de Fransen, de beschik
king over natuurlijke bronnen waar
van het water, met vele toegeschre
ven geneeskrachtige werkingen, per
fles wordt gedistribueerd en geconsu
meerd. Toen de Franse Journalist zijn
vrouw belde en haar vertelde dat hier
Rijnwater uit de kraan stroomt en
dat dat nog gedronken wordt ook,
viel hem een ongeloofwaardig gelach
ten deel.
Zolang bovenstrooms nog niet overal
een duidelijk inzicht bestaat in de
gevolgen van verontreinigende lozin
gen. verdient het aanbeveling de boer
op te gaan. De Rotterdamse wethou
der Van der Pols deed dat in zekere
zin op het onlangs in Düsseldorf ge
houden congres van een aantal ste
den die in het stroomgebied van de
Rijn liggen en die zich zorgen maken
over de vervulling van deze rivier.
Van der Pols wees er bij die gelegen
heid onder meer op dat in het streven
naar groei is vergeten de toenemende
vervuiling aan te pakken. Met de ge
volgen van die nalatigheid worden
wij nu geconfronteerd en die gevol
gen kunnen zeer vérstrekkend zijn.
Van der Pols noemde concrete voor
beelden, zoals de teruggang van de
zeehond in het Nederlandse wadden
gebied. Een teruggang die, zo die al in
het buitenland bekend mocht zijn,
nauwelijks in verband met de vervui
ling van de Rijn wordt gebracht.
Van der Pols wees in Düsseldorf ook
op het probleem van het verontrei
nigde havenslib een zaak die Ne
derland voor grote problemen stelt,
maar die internationaal nauwelijks
tot de verbeelding spreekt. Dat slib is
afkomstig uit de rivieren en havens
om Rotterdam en Dordrecht en moet
voortdurend worden opgebaggerd
om de vaargeulen en de havens op
diepte te houden. Anders zou de
grootste haven ter wereld al snel een
dode have zijn. Jaarlijks moet mo
menteel 21 miljoen kubieke meter
worden opgebaggerd het meeste
hiervan (dertien miljoen kubieke me
ter) wordt voor de kust van Hoek van
Holland in zee gestort; het overige
komt op het land.
Toegenomen
De hoeveelheid op te baggeren slib is
na de tweede wereldoorlog snel toege
nomen: er moet nu zeven keer zoveel
worden gebaggerd als in 1946. Dat
komt onder meer door de uitbreiding
van de havens (de stroomsnelheid is
daar lager, waardoor het slib eerder
neerslaat) en de steeds grotere diep
gang van de schepen. Vroeger ver
dween het slib op het land: zo is het
Kralingse bos in Rotterdam op ha
venslib gebouwd. Ook zijn talloze
nieuwe bouwlokaties in de Randstad
met havenslib opgehoogd.
De problemen dienden zich aan toen
het slib in steeds ernstiger mate ver
ontreinigd bleek. Zware metalen, ge
chloreerde koolwaterstoffen, olieres
ten en andere op de Rijn geloosde
stoffen (niet alleen afkomstig van bo
venstrooms gelegen industrie maar
ook van bedrijven in Rijnmond) bin
den zich deels aan het slib. Die stof
fen lopen zeer uiteen wat giftigheid
en afbreekbaarheid betreft. Geen en
kele gemeente is nog bijzonder hap
pig op het havenslib. Begrijpelijk,
gezien de ervaringen van de gemeen
te Vlaardingen. De met havenslib op
gespoten Broekpolder bleek onge
schikt voor bij voorbeeld de aanleg
van volkstuintjes omdat de giftige
stoffen in de gekweekte groenten
worden teruggevonden.
Grootste vuilnisvat
Inmiddels was echter een andere op
lossing gevonden: de zee. het grootste
en geduldigste vuilnisvat van de
aarde.
Aan de lozing op zee kleven ernstige
bezwaren: de giftige stoffen verdwij
nen zonder dat iemand weet waar
heen en met welke gevolgen. Met als
het ware de ogen dicht storten we
grote hoeveelheden gif in zee.
Bekend is dat voor de kust van Hoek
van Holland, op de plaats waar het
slib wordt gestort, het bodemleven
wordt vernietigd en de vorming van
plankton wordt belemmerd. Duide
lijk is ook dat. gezien de heersende
kuststroom. een deel van het gif naar
de Waddenzee wordt gevoerd. De pre
cieze gevolgen laten zich slechts ra
den, maar bekend is dat het gif zich
ophoopt in de vetlaag van vogels,
vissen en zoogdieren, dat vissen in
het onvolwassen stadium uiterst ge
voelig zijn voor verontreinigingen en
dat filtrerende bodemdleren als mos
selen en oesters veel schade kunnen
oplopen.
Toestemming
Een krachtig verbod van deze lozin
gen lijkt dan ook op zijn plaats, maar
het tegendeel is waar. In december
gaf minister Tuijnman (verkeer en
waterstaat) de gemeente Rotterdam
toestemming tot 1981 slib op de los-
wal-noord bij Hoek van Holland te
lozen, terwijl dit Jaar ook het sterk
verontreinigde slib uit drie havens
mag worden geloosd, dat vroeger niet
in zee mocht worden gestort. Het
betreft hier de zuidelijke Botlek, de
St. Laurenshaven en de derde petro
leumhaven.
Een in 1975 Ingestelde commissie van
Zuid-Holland, Rijnmond en Rotter
dam noemde het slib uit de Botlek en
omgeving „verontreinigd" en zei dat
het ongewenst is verontreinigde spe
cie in zee te storten, omdat elke be
heersing dan uitgesloten is.
Tegen de beschikking van minister
Tuijnman hebben een aantal organi
saties (Natuur en Milieu, Waddenzee
vereniging, Werkgroep Noordzee. Vis
serijschap) beroep aangetekend bij
de Raad van State. Eén van de over
wegingen is dat de lozing in strijd is
met twee internationale verdragen
tegen verontreiniging van de zee, die
Nederland heeft ondertekend Een
bezwaar van het Visserijschap is dat
de verkoopbaarheid van consumptie-
vis in gevaar komt. Een dergelijk
beroep vergt doorgaans nogal wat
tijd, zodat het mogelijk is dat er pas
een uitspraak valt wanneer het slib is
gestort. Natuur en Milieu heeft daar
om een versnelde behandeling aange-
Het is gemakkelijk gezegd: niet meer
in zee, maar dat neemt niet weg dat
het havenslib ergens heen moet.
Want aan baggeren valt niet te ontkOr
men, wil- minister Tuijnman niet eett
andere plicht (het open houden van
de havens) verzaken. De eerder gel-
noemde commissie pleitte voor het
opslaan van verontreinigd havenslip
op het land, waarbij technische maat
regelen moeten worden genomen orn
verspreiding te voorkomen, zoals hot
aanbrengen van een ondoorlatendé
basislaag. Ook kan worden gedacht
aan storting van het havenslib lp
grind- en kleiputten langs de Maaa,
Rijn en Waal. Concrete plannen voor
de stort in de Kaliwaal in bruten zijn
'echter op grote tegenstand van de
plaatselijke bevolking gestuit. Verder
bestaan er plannen met het slib hijt
Oostvoornse meer te ontdiepen.
Ook de milieugroepen menen dat
voorlopig moet worden overgegaan
tot storten op het land: het is moge
lijk voorzieningen te treffen om vefc
spreiding tegen te gaan, zodat d«
giftige stoffen bij elkaar blijven. D
Jurjen Keuning van Natuur en M6
lieu: „Er zijn ook mogelijkheden to|
hergebruik. rf
•a
Uit onderzoek is gebleken dat uit hel
slib bakstenen voor binnenmurefl
kunnen worden gemaakt. Ook kun»
nen blokken worden gemaakt vooÉ
dijklichamen en dergelijke. HergeZ
bruik eist echterwel een nauwkeurig^
indeling van wat „schoon" en wat
„vuil" is. Wat de verontreiniging be
treft, zullen we toch naar een funda
mentele oplossing toe moeten: het
treffen van maatregelen aan de bron.
Er zullen zuiveringsinstallaties moe
ten worden gebouwd, ook in Neder
land."
Onverdroten gaat de (kleine) uitgever
C. J. Aarts te Amsterdam voort met
zijn serie Amsterdamse cahiers.
Daarin verschijnen gedichtenbun
dels. waarvan de inhoud luchtig en
speels is, nimmer zouteloos en altijd
met een goed gevoel voor proporties.
Wat aan deze (studentikoze) poëzie
opvalt is dat zij met vaardige hand en
met menig kneepje is geschreven. De
Amsterdamse cahiers kunnen zich
verheugen in toenemende belangstel
ling, getuige alleen al de oplage van
de thans verschenen herdrukken.
Van SJoerd Kuypers „Mooie gedich
ten" verscheen de achtste druk in een
oplage van 500 exemplaren. Kuypers'
eerste lledjesbundel „De dichter
zingt" is als nummer 046 uitgekomen.
4.50).
Van Fetze Pijlman is „Oldambt" en
van Igor Streepjes „Weer een gezicht
dat met de billen vloekt" in tweede
druk verschenen 4,50) Een uitgave
waarmee Aarts veel eer behaalt is de
burleske van de gerenommeerde Ger-
rit KomriJ „Op de planken", waarvan
de eerste druk in 1973 in een oplage
van 65 exemplaren verscheen. De
tweede, uitgebreide, druk bevat alle
gedichten over het leven van de tra
gédienne Zlzi Maelstrom en de to
neelkunstenaar 8acha Culpepper De
uitgave geeft een voortreffelijk in
zicht in de grote kunstvaardigheid
van de auteur.
Een prettig auteur om in een margi
naal fonds te hebben is ook de geesti
ge en vindingrijke tekstschrijver Wil
lem Wilmink, van wie nu in boekvorm
het kinderverhaal Jan Olifant met
tekeningen van Joep Bertrams ver
schijnt. In het opdrachtvers staat o a,
„Aarts heeft hierbij geen winst op 'I
oog/ (of het moest wezen dat hij loog)?
doch slechts de eerbaarheid en deugd
van onze vaderlandse jeugd.2
9,50). 3
Onder de titel „Het mooiste melsji
van de klas" verzamelde tenslotte
Driek van Wissen zijn sonnetten, dli
vrijers-, huwelijks- en studentenlevci
tot onderwerp hebben. Daarnaast
vatten de sonnetten, die op gewiekst
wijze van woordspelingen an staande
uitdrukkingen gebruik maken, com
mentaren op het gebruik van de pil*
en op het roken. Te zamen maken zift
ontsnapping aan verstikkende ernsf
mogelijk, (ƒ4,50).
Bezoek De minister van landbouw
van de 8owjet-Unie, de heer V
Mesyats, is gisteren uit Moskou
Schiphol aangekomen. Hij brengt opi
uitnodiging van zijn Nederlandse'
ambtsgenoot Van der Stee een be-i
zoek van een week aan ons land Hifi
zal bezoeken brengen aan verschil
lende landbouwbedrijven en Indus-*
trieën in het hele land.
