Trouw
commentaa,'1PARLEMENTPARLEMENTAIRPARLEMENTARIËRSPARLEMENTARISMEPARLEMENTE
jongeren over hun toekomst
afstraffing' (1)
Afstraffing' (2)
Diplomatieke
(uit)verkoop
Diplomatieke
(uit)verkoop (2)
Diplomatieke
(uit)verkoop (3)
Roerig debat
Doorbraak?
Agenda
rode sneeuw
dolfijnen
callaghan wint
benjamin
hèhè
voorbeeld
WSDAG 20 FEBRUARi 19"9
BINNENLAND
TROUW/KWARTET
Redactie: Ferry Mingelen. Bijdragen: Jan Bezemer. Hans Goslinga. Tekening: Tom Janssen
lastig hebben verscheidene Chinese leiders giste-
l meegedeeld dat zi met de invasie in Vietnam
fts anders voor heboen dan Vietnam een afstraf
te geven voor ajn agressieve daden aan de
namees-Chinese grens. De Volksrepubliek is.
5 de leiders, zekir niet van plan Vietnam onder
t voet te lopen, en als het aan Peking ligt zal het
Lflict beperkt blijven en geen internationale ge
lgen hebben.
lanks deze geruststellende woorden is het con-
niet zonder gevaar en kan wel degelijk worden
leid dat de Chinezen met vuur spelen. De Volks-
ibliek China en Vietnam zijn immers niet de
spelers in dit macabere spel. Vietnam heeft
ig jaar een verdrag van vriendschap en samen-
king met di Sowjet-Unie gesloten, een verdrag
bi j nadere iezing meer weg heeft van een militair
ioord. En Vietnam heeft in het recente verleden
rezen militair geweld niet te schuwen als het
gaat zijn belangen in Zuidoost-Azië veilig te
llen.
lijkt erop dat de Chinese leiders een koele
:nsom hebben gemaakt, alvorens afgelopen za-
lag tot grootscheeps geweld over te gaan. Drie
iken geleden immers was er al sprake van dat er in
Chinese grensprovincie Yunnan troepen werden
roncentreerd. Afgelopen weekeinde was voor de
hinezen blijkbaar de maat vol en, wat belangrijker
de tijd rijp. Grote delen van het Vietnamese leger
ebben immers de handen vol aan Cambodja, waar
strijd tegen de guerrilleros van de verdreven
premier Pol Pot nog steeds niet gestreden is. Verder
laar militaire acties kunnen uit de hand lopen en de
ig is wat er gaat gebeuren als Hanoi zijn niet
laanzienlijke strijdkrachten gaat hergroeperen en
grootscheepse tegenaanval inzet. Zullen de
lezen zich dan zonder slag of stoot terugtrek-
En als dat gebeurt (de afstraffing is immers
schied) zal de Vietnamese strijdmacht dan halt
!-| iuden bij de Chinese grens of al evenzeer geneigd
de Chinezen op hun beurt een „afstraffing" te
:n? En wat zal dan de houding zijn van de
'tal Dwjet-Unie, met zijn enorme troepenmacht aan de
'Ij hinese grens?
lid ndanks de harde veroordelingen in Moskou aan
l"4t adres van Peking is het niet waarschijnlijk dat de
jet-leiders Vietnam zullen aanzetten tot groot-
epse acties tegen de Volksrepubliek. Zonder
nzienlijke militaire steun van de Sowjet-Unie is
t voor Hanoi verre van aantrekkelijk een volledi-
oorlog tegen de Chinezen te beginnen. En hoewel
Chinese strijdkrachten vopr de Sowjet-Unie
I
houden opstandige bergstammen in Laos ook nog
eens ongeveer dertigduizend man aan Vietnamese
troepen bezig. Peking heeft berekend gebruik ge
maakt van de relatieve zwakte van de Vietnamese
legers aan zijn zuidgrenzen.
Ook voor het Chinese prestige in de Aziatische regio
was de tijd rijp dat Peking een daad ging stellen en
liet zien dat niet Vietnam, maar de Volksrepubliek
de belangrijkste mogendheid in dat gebied is. Met
name de ASEAN-landen (de niet-communistische
associatie van Zuidoost-Aziatische naties) hebben
na de Vietnamese inval in Cambodja in december
vorig jaar zich vertwijfeld afgevraagd wie het Viet
namese geweld zou kunnen stoppen. Met de militai
re actie van afgelopen zaterdag geeft Peking daar het
antwoord op. De Volksrepubliek acht zich in staat
zijn vroegere vazal, die het nota bene heeft aange
durfd een verbond te sluiten met de barbaar uit het
noorden, een halt toe te roepen.
Een andere overweging voor de Chinese leiders zou
de binnenlandse situatie in de Volksrepubliek kun
nen zijn. China staat voor immense problemen op
sociaal-economisch gebied (alleen al om die reden is
een grootscheepse oorlog van Chinese zijde niet te
verwachten) en het bewind in Peking is minder
stabiel dan de leiders ons willen doen geloven. Een
militaire actie tegen een „buitenlandse agressor" is
in veel landen al eerder een probaat middel geble
ken om een nationale eenheid te smeden en om de
aandacht van eigen binnenlandse problemen wat af
te leiden.
momenteel geen partij zijn. zal Moskou zich wel
twee maal bedenken alvorens China binnen te
vallen. Alleen al de overweging dat na een eventuele
overwinning de Russen een land met naar schatting
800 miljoen inwoners onder de duim moeten hou
den, moet de Sowjet-leiders te denken geven.
De rol van de Verenigde Staten in het geheel lijkt
zich te moeten beperken tot een stevig aandringen
op de Chinese leiders zich verre te houden van
verdere militaire avonturen. Per slot van rekening
hebben de Amerikanen enige ervaring in Vietnam
en verder is de relatie Washington-Peking wel even
anders dan die tussen Moskou en Hanoi. Juist omdat
die relatie anders is, weten de Chinezen dat ze (in
ieder geval voorlopig) niet automatisch kunnen
rekenen op Amerikaanse militaire steun. Vandaar
hun geruststellende woorden dat het slechts om een
afstraffing gaat. Maar het blijft spelen met vuur.
omdat de Vietnamezen waarechijnlijk heel andere
ideeën over „afstraffingen" hebben.
Tekeningen, bij voorkeur in liggend for
maat. sturen aan Trouw, jury politieke
prent, postbus 859. 1000 AW Amster
dam. Naam en adres aan de achterzijde
vermelden. Voor geplaatste prenten is er
een boekenbon
ik dt
hov u/4.er ofo
Ex-minister Van der Stoel (PvdA)
mag zijn opvolger op buitenlandse
zaken. Van der Klaauw, wel dank
baar zijn. Door Van der Klaauws
ongemotiveerde uitval naar het
buitenlands beleid van het vorige
kabinet, geniet Van der Stoel nu
ineens grote populariteit. Het is
roerend om hem zelf vanuit de
PvdA-linkervleugel te horen prij
zen over zijn grote bekwaamhe
den als minister.
Natuurlijk, het beleid dat Van der
Stoel voerde, steekt met kop en
schouders uit boven het beleids
matige luchtledig, waarin de heer
Van der Klaauw zich zo op zijn
gemak lijkt te voelen. Maar de
verering die Van der Stoel nu ten
deel valt. steekt toch schril af te
gen de aanvallen die hij als minis
ter voortdurend van PvdA-zijde
kreeg te verduren. Hij werd al te
gen de zin van het Pvd A-partij be
stuur minister, fungeerde als pis
paal op menige PvdA-bijeen-
komst en kreeg constant kritiek
op zijn behoedzame benadering
van zaken als de NAVO. zuidelijk
Afrika en de erkenning van Gui-
nee-Bissau (om eens een typisch
PvdA-stokpaardje uit 1973 te noe
men). Eensgezind was de kritiek
uit die hoek dat Van der Stoel ook
stijf was. te slecht met mensen om
kon gaan om zijn beleid echt „te
verkopen".
Het is goed hieraan te herinneren,
nu vorige week reorganisatieplan
nen voor de voorlichting van bui
tenlandse zaken zijn uitgelekt.
Het is namelijk verleidelijk deze
plannen uitsluitend en in direct
verband te zien met de weder
waardigheden van de huidige mi
nister. Immers, een zwakke minis
ter heeft bij uitstek baat bij een
actieve afdeling voorlichting en
een deskundige woordvoerder. Zij
kunnen dè minister op het moeilij
ke pad der publiciteit voor mis
stappen behoeden en ook probe
ren, het beleid dat de minister
eigenlijk had willen voeren, over
het voetlicht te krijgen.
Van der Klaauw heeft op dit punt
niet erg geboft. Zijn officiële
woordvoerder is een carrière-di
plomaat, die zich met weinig en
thousiasme heeft laten benoemen
en nu onder weg naar een echte
ambassadeurspost zonder veel ac
tiviteiten op zijn bevordering
wacht. Zijn verschijning ken
merkt zich, getuigen insiders iro
nisch, „door flapperende jaspan
den, waarmee hij zich, als zijn
minister weer eens in de puree zit,
haastig uit de voeten maakt".
Het bericht vorige week dat
deze woordvoerder voortijdig be
noemd zou worden tot ambassa
deur in Kameroen, verbaasde in
gewijden dan ook niet. Zijn plaats
zou worden ingenomen door de
heer Ekker. een ex-joumalist die
zich overigens al vele jaren in de
diplomatieke dienst als persman
in Mexico-stad en Washington
nuttig heeft gemaakt. De benoe
ming zou gebeuren onder gelijktij
dige samenvoeging van de voor
lichtingsdiensten van buitenland
se zaken en ontwikkelingshulp.
Het bericht was voorbarig, maar
dat er wat te gebeuren staat, is
zeker. Buitenlandse zaken heeft
oude plannen tot samenvoeging
van beide voorlichtingsdiensten
weer van stal gehaald en die ter
bestudering aan Ekker voorge
legd. Als hij er wat in ziet, kan
Ekker een benoeming tot hoofd
van de nieuwe gecombineerde
voorlichtingsdienst tegemoet
De bedoeling is. zegt buitenlandse
zaken, om de voorlichting door
samenwerking van de beide dien
sten (of de culturele voorlichtings
dienst er nog bij komt is onzeker)
te verbeteren. Buitenlandse zaken
zou een voorbeeld kunnen nemen
aan de actieve manier waarop ont
wikkelingssamenwerking de eigen
Zie roerig debat
winkel verkoopt. Een bredere
voorlichting bij voorbeeld naar ac
tiegroepen op het buitenlands ter
rein, folders over het Nederlandse
Midden-Oosten-beleid. de men
senrechtenpolitiek, net zoals ont
wikkelingshulp met echte journa
listen en eigen folders en krantjes
aan de weg timmert.
Zo zou, op den duur, heel voorzich
tig een eind kunnen worden ge
maakt aan de stoffige opvatting
dat de woordvoering op buiten
landse zaken uitsluitend door di
plomaten kan geschieden. Het is
geen nieuw plan, soortgelijke
plannen werden in de jaren 1973-
74 ook al gelanceerd. Omdat Van
der Stoel toen ook slecht over
kwam in de publiciteit? Het is niet
bekend. Feit is dat de plannen
toen niet doorgingen. Van der
Stoel voelde wel voor een wat ac
tievere verkoop van zijn beleid
„zonder in regeringspropaganda
te vervallen." zoals hij nu zegt.
Pronk, de toenmalige minister
van ontwikkelingssamenwerking,
moest er echter niets van weten:
„De voorlichtingsdiensten van
buitenlandse zaken en ontwikke
lingshulp hebben geheel verschil
lende taken", zegt hij nu. „Buiten
landse zaken is gericht op de tra
ditionele behartiging van de Ne
derlandse belangen. Bij ontwikke
lingssamenwerking gaat het meer
om voorlichting over de proble
men in de derde wereld, het be
wustmaken van de Nederlandse
bevolking. De activiteiten die je
dan steunt, kunnen wel eens strij
dig zijn met de engere Nederland
se belangenbehartiging. Bij een
gecombineerde voorlichtings
dienst zul je, ondanks alle garan
ties van het tegendeel, zien dat de
traditionele benadering van bui
tenlandse zaken de boventoon
gaat voeren."
„Dit heeft allemaal niks met een
betere voorlichting te maken. Het
gaat er de ambtenaren van buiten
landse zaken alleen maar om ont
wikkelingshulp weer onder hun
hoede te krijgen. Het beleid mag
niet strijdig zijn, maar de verschil
len van opvatting behoren door de
ministers politiek te worden uitge
praat en niet tevoren door ambte
naren te worden weggemasseerd.
Dat minister De Koning (ontwik
kelingssamenwerking) zich niet
tegen deze plannen verzet, is een
bewijs temeer dat de winkel van
ontwikkelingshulp wordt uitver
kocht aan andere departementen.
Het is schandelijk dat de voorlich
ting ontwikkelingshulp wordt ver
kocht om het beleid van Van der
Klaauw te stutten." aldus Pronk.
Minister De Koning heeft kenne
lijk minder moeite met de al of
niet vermeende „machtsoverna
me door buitenlandse zaken". Zijn
relaties met Van der Klaauw zijn
politiek veel inniger dan die tus
sen Pronk en Van der Stoel. Be
wust heeft De Koning zijn werk
kamer gekozen naast die van de
minister van buitenlandse zaken.
De bewindslieden zullen hun eens
gezindheid en hun plannen bin
nenkort mogen toelichten in de
Kamercommissie van buitenland
se zaken. Politiek Den Haag is
zeer geïnteresseerd in de interne
organisatie van de Nederlandse,
buitenlandse sector.
Tweede-Kamerleden houden hun
adem in. De debatten volkshuis
vesting moeten worden afge
maakt. Na de roerige start van
vorige week laat het zich raden
dat de Kamer in tweede termijn
nog menig folkloristisch tafereel
tje tegemoet gaat.
Waarschijnlijk zal het verzoek om
schorsing, dat donderdag tot een
voortijdig einde van de vergade
ring leidde, niet opnieuw in stem
ming worden gebracht. Immers de
socialisten hebben ruimschoots
de tijd gehad voor fractieberaad.
Wel is er enige kans op een motie
waarin het beleid van minister
Beelaerts wordt afgekeurd, maar
het is zeker dat die. bij gebrek aan
steun in de Kamer, wordt ver
worpen.
De Kamer kan beginnen aan de
tweede termijn. Maar dan? In de
eerste vergadertermijn is het voor
namelijk aftasten tussen de ver
schillende partijen onderling en
tussen Kamer en regering.
Staatssecretaris Brokx en Bee
laerts van Blokland konden zich
toen nog bedienen van door amb
tenaren voorgekauwde antwoor
den en toch ging het mis. In twee
de termijn ls veel meer eigen in
zicht en improvisatie nodig. Dan
moet worden ingegaan op vragen
die op dat moment ter tafel
komen.
'Het in hoog tempo voorlezen van
antwoorden door de bewindslie
den van volkshuisvesting leverde
al de nodige hilariteit op. Bee
laerts kreeg het verzoek om „dat
bandje" wat langzamer af te
draaien. Brokx hield zich zo letter
lijk aan zijn tekst, dat zelfs afkor
tingen door de Kamer schalden.
„Dat antwoord is al eerder gege
ven in t.k." Het leek wel een tijd
schrift, en Brokx moet dat ook
gedacht hebben. Het moest echter
zijn: „dat antwoord is al eerder
gegeven in de Tweede Kamer."
Aanvallen, interrupties en losse
opmerkingen zijn er nog volop te
verwachten. Kamervoorzitter
Vondeling zal het moeilijk krijgen
om de vergadering in goede banen
te leiden. Vorige week al moest hij
aan de noodrem trekken door
PvdA-Kamerlid Kombrink te
sommeren dat hij zijn mond ver
der moest houden of anders de
Kamer verlaten. Allesbehalve da
gelijks werk voor de Kamervoor
zitter, ook al wil men hem weieens
de schoolmeester noemen.
Een keer eerder is een Kamerlid
uit de vergadering verwijderd. Dat
was in de vijftiger jaren, toen de
batten over defensie en buiten
landse zaken, als gevolg van de
koude oorlog met nogal wat emo
ties gepaard gingen. Het betrok
ken Kamerlid een communist
verscheen enkele momenten la
ter doodleuk weer in de Kamer,
waarop hij opnieuw verwijderd
moest worden.
Voorzover bekend is dat de enige
keer na de oorlog dat op een der
gelijke wijze de verhitte gemoede
ren in de Kamer beteugeld moes
ten worden. Totdat Kombrink vo
rige week als een kwajongen door
de schoolmeester teruggewezen
werd. De socialist is niet verwij
derd. Hij had er echter dermate de
smoor in, dat hij mokkend de kof
fiekamer opzocht.
Wel bedingt het voorstel een zorg
vuldige afweging tussen het be
lang van het ongeboren leven en
de noodsituatie van de vrouw. De
verantwoordelijkheid daarvoor
komt te berusten bij arts en vrouw
te zamen.
Een verschuiving dus van de ver
antwoordelijkheid. van de over
heid naar de burger. De wijze
mannen van de Raad van State
hebben deze „doorbraak" ook ge
signaleerd en voorzien van vraag
tekens.
In zijn advies merkte de raad op.
dat de regering geheel is voorbij
gegaan aan de vraag of aan bur
gers de beschikking over ongebo
ren leven mag en behoort te wor
den overgelaten. Het ontwerp er
kent immers, aldus de raad. dit
beschikkingsrecht van burgers
(arts. vrouw en anderen die bij de
beslissing worden betrokken).
„Een dergelijke erkenning zal
voor velen een moeilijke zaak
zijn." waarschuwde de raad. die de
erkenning van dit beschikkings
recht „een unieke situatie" noem
de. Hebben de ministers zich daar
rekenschap van gegeven?, vroe
gen de regeringsadviseurs zich af.
De regering antwoordde royaal:
„De hele toelichting kan worden
opgevat als het antwoord op die
kardinale vraag. Juist dit vol
strekt unieke element bij beslis
singen over abortus, maakt dat
die beslissingen met de grootst
mogelijke zorgvuldigheid dienen
te worden voorbereid. Het wets
ontwerp heeft hieraan in een reeks
bepalingen uitdrukking trachten
te geven."
Een fundamentele doorbraak in
het CDA. noemde fractieleider
Lubbers zaterdag bij de VARA het
loslaten van de opvatting dat de
wet zou moeten omschrijven wan
neer abortus wel en niet is toege
staan. „Daar zijn we doorheen,"
zei hij.
De eerdere abortusvoorstellen van
confessionele zijde. Stuyt/Van Agt
en Gardeniers/Van Leeuwen, be
vatten zon algemene norm wel:
abortus nee, tenzij de lichamelijke
of geestelijke gezondheid van de
vrouw ernstig zou worden be
dreigd.
De afweging tussen de bescher
ming van het ongeboren mense
lijk leven en de gezondheid van de
vrouw werd in handen gelegd van
de arts. Hij moest zijn beslissing
nemen in overleg met de vrouw en
één of meer deskundigen.
Het wetsontwerp van het liberaal/
christen-democratische duo Gin
jaar/De Ruiter bevat geen algeme
ne norm. Daar is bewust van afge
zien. omdat zo'n norm niet voor
elk individueel geval hanteerbaar
Na de voortzetting van het debat
over volkshuisvesting zal de Ka
mer zich deze week bezighouden
met onder meer financiële duister
nis bij de KLM in New York. het
Europese beleid, milieu-wetge
ving. onderwijs en de aanleg van
de Almere-spoorlijn.
De Eerste Kamer handelt onder
meer de begroting van volksge
zondheid em milieuhygiëne af.
PARLEMENTPARLEMENTAIRPARLËMENTARIËRSPARLEMENTARISMEPARLEMENTE
Wat verwachten jonge mensen
van de toekomst? Heieen van
vijftien, een gymnasiumleerlinge,
heeft er nog niet zo vaak over
nagedacht, vertelt ze in Contour,
maandblad van YWCA Neder
land. „Je zit op school en het
enige wat belangrijk lijkt is je
diploma halen. Als je je afvraagt
welke vakken je in je keuzepak
ket zult nemen, wordt er meteen
gevraagd: wit wil je worden? wat
zou je willen studeren? Of: voor
welke beroepsopleiding heb je in
teresse? Maar het is voor mij de
vraag óf ji wel een beroep zult
kiezen. N;emand denkt er aan
dat je mitschien gewoon iets an
ders wilt."
Het zit haar niet lekker dat er
zon vanzelfsprekend verband
wordt gelegd tussen opleiding en
wensen van de leerling: „Ik zit op
het gynnasium, hè. Zou ik nou
bijvoorbeeld zeggen: ik wil in de
verpleging, dan zeggen ze: waar
om ga je dan niet naar de havo?
Het toch zonde om met een
gymnasiumdiploma een beroep
te kiezen, waar je ook met een
havi- of mavodiploma kunt ko
men. Nou. dat vind ik stom. Ze
zien je hele schoolopleiding al
leen maar als een middel om later
iels te worden, iets nuttigs te
gaan doen. Wat je zelf belangrijk
en dus leuk vindt om te doen
doet er niet toe."
Voor Heieen is de toekomst dus
nog erg vaak. maar Reinout, een
paar jaar ouder, is daar al zwaar
in teleurgesteld. Hij werkt, maar
noodgedwongen. Vroeger ver
wachtte hij veel van zijn toe
komst. Thuis leerde hij om „erg
toekomstgericht" te denken, zo
als hij het in Contour uitdrukt
Van jongsaf aan wist hij al dat hij
arts wilde worden, maar dat zat
en zit er nog steeds niet in. Hij
had de pech dat net tegen zijn
eindexamen lotingen en studen
tenstops werden ingevoerd. Rei
nout lootte uit. Hij ging psycho
logie studeren in de verwachting
het jaar daarop over te kunnen
stappen naar geneeskunde. Het
pakte anders uit. Tot viermaal
toe lootte hij uit. De psycholo-
giestudie lag hem helemaal niet.
Hij kijkt nu niet meer vol ver
wachting vooruit; dat heeft hij
wel afgeleerd. Hij leeft wat je
noemt bij de dag. „Nu is dat een
heel bevredigend bestaan voor
me. Af en toe werk ik als chauf
feur en ik doe wat ik leuk vind.
Dat is niet jarenlang vol te hou
den. maar daarover probeer ik
me geen zorgen te maken. Ik
tracht iedere dag zo prettig mo
gelijk te maken en me zoveel
mogelijk te amuseren. Op het
moment dat deze levenswijze me
niet meer bevalt zal ik wel iets
anders vinden, tenminste, daar
ga ik nu van uit."
Reinout heeft er veel van opge
stoken: „Mocht ik ooit kinderen
opvoeden, dan zou ik proberen ze
minder toekomstgericht te leren
denken dan mijn ouders me ge
leerd hebben." En over werkloos
heid: „Ik heb de indruk dat het
voornamelijk de oudere genera
tie is die zich moeilijk kan ver
plaatsen in het uitzichtloze be
staan van veel jongeren. Ik er
vaar de uitzichtloosheid niet als
een probleem, maar als een wijze
van leven." Desondanks blijft het
„erg teleurstellend als je merkt,
dat wat je verwacht van de toe
komst niet te realiseren is."
Op bergtoppen in Tsjechoslowa-
kije is dit weekend rode sneeuw
gevallen Een vreemd kleurtje
voor sneeuw, en dat komt. mel
den Tsjechoslowaakse kranten,
doordat er gelijk met de sneeuw
roodbruin zand uit de Sahara
meegevallen is. Ondanks dat
stukje Sahara is het er overigens
niet warmer geworden.
Callaghan heeft de verkieiingen
gewonnen. Net als de Britse pre
mier (Downingstreet 10) draagt
zijn tijdelijke Londense onder
komen het nummer 10. De ter
rier heeft al zijn rivalen op een
hondenshow in Londen versla
gen en daarmee de ministerpre
sident een goed voorbeeld gege
ven voor de verkiezingen later
dit jaar. Het enige wat de pre
mier nu nog te doen staat is dit
goede voorbeeld volgen.
De vissers van de Japanse Iki-
cilanden hebben van twee orga
nisaties voor natuurbescherming
Green Peace en een particulie
re Amerikaanse vereniging een
aanbod van duizend gulden ge
kregen, als ze tweehonderd dolfij
nen willen vrijlaten die ze in een
baai gevangen houden. Een jaar
geleden kwamen de vissers van
Iki in het nieuws, doordat ze zo'n
duizend dolfijnen afslachtten die
zich op hun visgronden aan
„hun" vissen tegoed deden. Dit
jaar hebben ze tot nu toe bedui
dend minder slachtoffers ge
maakt. maar ze dreigen wel er
veel meer te zullen doden als de
Japanse regering geen afdoende
maatregelen neemt. De dolfijnen
die nu in de baai gevangen zitten
zouden naar aquaria en onder
zoekinstituten gebracht worden,
maar de natuurbeschermers heb
ben daar niet veel vertrouwen in.
De vissers hebben beloofd eerst
goed over het geboden geld en de
mil te zullen nadenken voordat
ze een definitieve beslissing
nemen
hebben ze daar een wedstrijd van
gemaakt die nu voor de tweede
keer gelopen is. Jim Rafferty, een
26-Jarige bankemployé, won dit
maal door de 1575 traptreden in
12 minuten en 19 seconden te
nemen. Hij versloeg 24 mededin
gers onder wie vier vrouwen
en zag tegelijk voor het eerst in
zijn leven zijn woonplaats vanaf
de top van het gebouw, want
daar was hij nog nooit geweest,
hoewel hij in New York geboren
en getogen is. Pas op he. nipper
tje besloot hij mee te doe i. vroeg
zijn baas twee snipper mrtjes,
verkleedde zich gauw en kwam
nog maar nèt voor de start aan.
vertelde hij. naar adem snak
kend.
Wie kan het vlugst over de trap
pen naar het dak van het toren
hoge Newyorkse Empire State
Building rennen? In New York
Benjamin, een Amerikaans jon
getje van drie. blijft uitsluitend
in leven dankzij een beademings
toestel. Hij is al bewusteloos
sinds hij vorig jaar gewond werd
bij een verkeersongeluk. Ook al
zou hij ooit nog eens uit zijn
coma ontwaken, dan nog heeft
Benjamin volgens zijn artsen
geen enkele kans meer op een
normaal leven omdat hij onher
stelbaar hersenletsel heeft opge
lopen. Tot nu toe hebben de ou
ders vergeefs aan het ziekenhuis
verzocht het leven van hun kind
niet langer te rekken Uiteinde
lijk hebben ze de rechter in Los
Angelos te hulp geroepen, die nu
beslist heeft dat In dit geval de
wens van de ouders geëerbiedigd
dient te worden. De vader mag de
artsen nu opdragen het beade
mingstoestel weg te halen, zodat
het jongetje sterft.
Redacteur Harald Irnberger van
het Weense tijdschrift Extrablatt
heeft een koekje van eigen deeg
gekregen, weet het reclameweek
blad Adformatie. Imberger had
het kerstnummer van zijn blad
„versierd" met een blote dame.
slechts op sommige plaatsen be
dekt met kerstboomglitterdtn-
gen. Een duidelijk lustobject dus,
en de redactie van het feministi
sche blad „Auf" vond het dan
ook geen aardig grapje. Een re
dactrice belde Irnberger op en
maakte een afspraak voor een
gesprekje na de kantooruren
dan zou de keuze van omslagen
voor Extrablatt eens goed door
gepraat moeten worden. Irnber
ger zag er geen kwaad in en stem
de toe Maar in plaats van die ene
redactrice verschenen er 23 vrou
welijke journalisten die hem zon
der pardon opdroegen zich uit U
kleden. Toen hij niet. onmiddel
lijk aan de opdracht gevolg gal
hielpen de vrouwen hem een
handje en maakten vervolgens
enkele foto's van de geheel ont
klede redacteur. Een van die fo
to's zal nu als omslag van „Auf"
gebruikt worden.
