GIR0100200 DEN HAAG
Is er dan niemand op wie je
kunt rekenen als je wilt leren lezen
en schrijven in een land waar 90%
van alle ouders analfabeet is?
Jazeker
Deze tekening komt uit een voorlichtingsmap die op
Guinee-Bissau wordt gebruikt om de bevolking duidelijk te
maken hoe belangrijk het is om te leren lezen en schrijven.
Op Gast aan Tafel-deelnemers.
Die zijn bereid een finandële bijdrage te leveren
voor de strijd tegen het analfabetisme in Guinee-
Bissau. De oorzaak daarvan? Toen Guinee-Bissau in
1974 onafhankelijk werd, lieten de Portugezen een
land achter waarvan ze de land
bouw, de gezondheidszorg en
het onderwijs schandelijk
hadden verwaarloosd.
Een uitgebuite bevolking
- waarvan 90% analfabeet
was - stond voor de loodzware
opgave om helemaal uit het
niets een menswaardig bestaan
te gaan opbouwen. Alleen in
een aantal gebieden die al voor
1974 door de onafhankelijk
heidsbeweging (E A J.G.C.)
waren bevrijd, was de situatie
hoopvoller. Want daar was de
bevolking er door enorme inspanningen in geslaagd de
eerste successen te boeken in de strijd tegen honger,
armoede en analfabetisme. En wel door op eigen
GUINEA
kracht een uniek onderwijssysteem op te zetten, waar
in leren èn werken hand in hand gaan. Een harde
noodzaak. Nog steeds, omdat het agrarische Guinee-
Bissau te arm is om allen gratis onderwijs te laten
volgen zoals bij ons.
Door bijvoorbeeld
's motgens op het land te
werken en 's middags te leren,
dragen de leerlingen nu zélf
bij aan de kosten van hun
onderwijs. Ze werken op die
manier mee aan de wederop
bouw van hun land. Terwijl
bovendien de combinatie van
theorie en praktijk de nuttig
ste leerschool voor het latere
leven vormt in het agrarische
Guinee-Bissau.
Door de geweldige inzet
van de bevolking blijkt die onderwijsaanpak ook na
de onafhankelijkheid op steeds meer plaatsen succes te
hebben. Maar die opzet kon niet van de grond komen,
voordat onder andere financiële bijdragen uit Neder
land het de jongeren in Guinee-Bissau mogelijk
hadden gemaakt om landbouwgereedschap te kopen.
Pas daarna konden ze gaan werken om te leren. Die
noodzaak van financiële bijdragen bestaat nog steeds.
Omdat op nog veel meer plaatsen in Guinee-Bissau
jongeren landbouwgereedschap moeten kunnen
kopen om zo aan hun eigen onderwijs te kunnen
werken. En omdat ook projecten moeten worden
opgezet om de ouders van die kinderen te leren lezen
en schrijven. Daarom is het
nodig dat ook in 1979
mensen meedoen met de
Gast aan Tafelaktie.
Zoals u.
