Houterig en ouderwets it brieven van lezers DE PARIJSE MODE )AG 6 FEBRUARI 1979 BINNENLAND TROUW/KWARTET P 6 - RHS 11 rubriek is uitsluitend bestemd voor korte reacties op in deze krant gelezen 'Wen, artikeien en commentaren, en niet voor open brieven, gedichten, ioorpen ieac,,es °P advertenties (deze laatste dienen tot de directie gericht te e jen). De redactie behoudt zich het recht van bekorting voor. Hierover ot over dj"*' plaatsen (meestal door ruimtegebrek) kunnen wij helaas niet corresponde- ^Bneven adresseren aan Secretaris hoofdredactie Trouw, Postbus 859,1000 Amsterdam. Bij publikatie worden naam en woonplaats van de schrijver bu- h, prgers (slot) morgens al vroeg de deur uit en weder dienende lag Trouw In de bus. Hulde aan de bezor- Nigtevechthof in Amsterdam, dam H. Bruintjer lift redactie: Dat dit de laatste s over dit onderwerp, die we en, betekent niet dat de waar voor de bezorgers een einde De inzendingen zijn bijna alle iijke strekking. Door dit hier den inplaats van al die brieven itsen, maken we weer ruimte ndere brieven. Gljsen (7) irtje en Leen dragen van Ciska en Kees in rant geven wel weer hoe som- nensen hun leven menen te i leven, maar dienen niet tot king van het normbesef. Leuk lijk dat KI aart je en Leen dan iaar, na een poosje van „sa men". trouwden. Jammer, dat snen hiervoor zo alledaags zijn, ledenmaats. Waarom in onze die zich ais principeel presen- nlet op hedendaagse manier in op de geboden van de Heer? ook „Trouw" geen taak in het le hen onderhouden wat Ik u nheb". En de „bevelen" van de ,a.v. het huwelijk zijn duidelijk. I niet ouderwets of burgerlijk, wel naar de wil van de Heer om ijk te zeggen: „Het huwelijk zij bij allen" en „kinderen zijn een ink van God". drecht D. van den Dool irtje en Leen (2) ouw van zaterdag las ik het over de opvatting van het Ijk van KI aartje en Leen. Ten en van de uitlating van Klaar st „het huwelijk niet hoeft te in knusse gezinnetjes met tjes" wil ik opmerken, dat zij inziens een verkeerde voorstel- eeft van een gezellig gezin. Er rsüst nog wel gezellige en knus- linnen ook jonge waar r niet werkt (of hoeft te wer- naar wel tijd besteedt aan vrij- rswerk buiten haar gezinnetje rendlen nog een gezellige sfeer e scheppen in huls. Dit zijn echt intaarde gezinnetjes, e opmerking: „Niet dat ik ge it een kind de relatie completer Je krijgt er een mens bij en r den wij gewoon leuk". Het n van een kind kan de relatie t man en vrouw sterker maken et kind bij voorbeeld ziek wordt )s men een kind moet missen. Dan weet Je wat Je voor elkaar kan [kenen. r als Klaartje vindt dat ze er ion een mens bij krijgt, dan zal ze ehien beter kinderloos kunnen tn, want er zijn al meer dan B mensen op de wereld, van wie indien nog duizenden sterven honger. Misschien horen we jtje en Leen nog eens in een over tien Jaar en wie weet n zij dan tegen die tijd wel een |jk knus gereformeerd gezin- er lo W.A. Baas den Boer Ije en Leen (3) alement van 27 januari werd lerwerp huwelijk onder de loep üen, waarbij vooral de koppen de artikelen me troffen. „Sa- lonen, we zien geen verschil" en 'luwelijk heeft me wel eens be- teten we eigenlijk met deze len? Wat is de bedoeling ervan? ersoonlijk kwam het over als p zij het kleine aanval op het Mljk. Moeten we zo langzamer- Imaar menen, dat het inderdaad I verschil meer maakt? istage drup holt de steen, zegt jreekwoord. Steeds kleine aan- lü en na verloop van tijd ontdek te wat we uit handen hebben Ven en zien we steeds meer een- mensen zonder geborgenheid. i toch al die aanvallen op hu- k en gezin? ioten H. Arwert-Datema erdam locaust De enquête van De Tijd 16 gewoon een lachertje. Hoe kan een doorsnee burger de taak van een bisschop be oordelen, hoe kan een doorsnee bur ger beoordelen of de bisschop zijn werkzaamheden naar eer en geweten doet Het zal mgr. Gljsen naar ik meen een zorg zijn of hij populair Is of niet. Het is natuurlijk wel prettig, maar met populaire personen Is het vaak „vandaag Hosanna en morgen kruisig hem". Als ik zo rondom mij heen beluister wat men eigenlijk zou willen van de bisschoppen dan ls dat fiatteren wat momenteel in Neder land, en dan bedoel ik niet alléén bij de katholieken, langzamerhand als normaal beschouwd gaat worden. En als dat toevallig indruist tegen de moraal en er een bisschop is die niet meespeelt, maar duidelijk zegt hoe het nu eigenlijk wel is dat is dan erg vervelend en dan moet die bis schop kost wat kost weg. Dan moet hij volgens Wil MelJs maar weg gepro moveerd worden. Het doet velen pijn dat de bisschop niet op al die roddels reageert. Maar ik geloof dat hij in deze de verstan digste weg kiest. Christus zweeg ook bij Pilatus. Amsterdam J. A. Drabbel Post De heer Visser uit Rljssen vindt dat zijn vakantiekaarten zo lang onder weg zijn. Daar is wel wat aan te doen. Neem bij uw vakantiebagage wat blanco enveloppen mee en verzend de kaarten als brief. De volgende voor delen wegen ruimschoots op tegen het iets hogere verzendtarief: binnen een week op de plaats van bestemming: de enveloppen kunnen vooraf worden geadresseerd (wel Ne derland erbij zetten!); de vaak kost bare kaarten blijven tijdens het ver voer beschermd; de kaart kan lekker vol worden beschreven, ook het adresgedeelte. Stuur niet jan en alleman een kaart; oom Joop en tante Marie weten heus wel dat u ver weg bent! Zij zien trou wens de foto- of diaserie na afloop. Stuurt u dit jaar ook eens een kaart naar een eenzame of zieke, mijnheer Visser? Scharnegoutum R. K. Meijer Libanon (3) Wanneer Nederlanders straks zullen gaan bufferen in het Midden-Oosten zullen ze zich bijzonder neutraal moe ten gedragen. Elke daad die maar in het voordeel van Israël kan worden uitgelegd, kan mogelijk door Rus land worden aangegrepen om de Ne derlandse diplomatieke vertegen woordiging in Moskou te weigeren in het vervolg Israëlische zaken te be hartigen. Omdat dat laatste nooit ge beuren mag, vraag Ik me af of de „militaire" functie straks met de di plomatieke te verenigen is. Drachten E. A. H. H. Groene veld-Jamoél Vervroegd pensioen In Trouw van 25 Januari las ik met verbazing de reactie van de heer B. van Dalen, vice-voorzltter van de al gemene bond van onderwijzend per soneel (ABOP) op de eenmalige maatregel van minister Pais om on derwijzend personeel bij het kleuter-, lager-, en buitengewoon onderwijs, die 60 Jaar of ouder zijn, de keuze te geven om per 1 augustus a s. met vervroegd pensioen te gaan. Ze moe ten zich dan wel drie maanden van te voren aanmelden. Op grond daarvan roept de heer Van Dalen uit: „De tijd om daarvoor te kiezen ls veel te kort. De belangstelling daarvoor zal wel gering zijn." Wat die belangstelling betreft, denkt hij natuurlijk terug aan oud-minister Van Kemenade, die in september 1976 bekend maakte, dat alle onderwijskrachten, die 63 Jaar of ouder waren, per 1 december 1976, dus nog geen drie maanden la ter. met vervroegd pensioen konder gaan. Hij had niet eens gedacht aan het feit, dat vast benoemde krachten bij het onderwijs nog altijd een op zeggingstermijn van drie maanden hadden. Inderdaad was toen het suc ces van die maatregel gering. Alle reerst al omdat niemand de tijd kreeg om er drie maanden over te denken: men moest toen In oktober 1S76 al beslissen. Vervolgens omdat bij velen het afbreken van hun werk midden in de vruchtbaarste periode van het cur susjaar dus zeer ten nadele van de leerlingen toch wel op ernstige bezwaren stuitte. Nee, dan liever deze maatregel van minister Pais, die ten minste beseft dat zulke afwisselingen van de wacht aan het eind van de schoolcursus dienen plaats te vinden. Dordrecht I.G. de Meijer Libanon (4) Het verwondert mij in niet één krant te lezen dat aankomende militairen bij hun keuze voor de standplaats Zuidlaren, uitvoerig worden ingelicht over de mogelijkheden van uitzen ding als VN-onderdeel naar het bui tenland. Dit kan zijn als vredesmacht of in geval van natuurrampen. De dienstplichtige tekent ervoor hier mee akkoord te gaan. Verder liggen op de zolder van de kazerne in Zuidla ren alle uitrustingstukken voor uit zending, als tropenuniformen etc. alle van het VN-embleem voorzien. Te vens worden deze militairen ingeënt tegen malaria en alle in de tropen voorkomende ziekten, terwijl andere militairen deze bijzondere prikken niet krijgen. Men kan nu toch moei lijk 2eggen dat men niet of onvoel- doende op de hoogte is gesteld, ter-, wijl men evenmin een beroep kan doen op gewetensbezwaar. Haren J. Bakker Eierrapen artje en Leen (4) ient van 27 januari bevatte verhalen: één van een ouder dat aardig was met ook wel diepgang, maar verder ook een aai van een jong echtpaar dat verschil ziet tussen trouwen en inwonen, ik vraag me af waarom uw" zoiets opneemt zonder enig commentaar, onge man zegt dat hij zijn geloof kenbaar kan maken als hij sa- koont, maar zou een gelovige moeten beginnen met te lulste- naar die God die het huwelijk Ingesteld? De hele Schrift is vol de heiligheid van het huwelijk en van de betekenis daarvan, zowel het samenleven als man en w als voor de uitbreiding van het i en mede daardoor de toekomst de kerk. ovengenoemd artikel lees ik niets ts dan het zich aanpassen aan levensstijl die steeds wereldser It drs W. Zeldenrust. este Duiters zien waarheid in Ho- ust". maar de meeste Duitsers, irlanders enz. zouden ook waar- gezien hebben omtrent de altijd ■jilecht gebrandmerkte verliezer 'een oorlog, als Duitsland gewon- had. Waarmee gezegd wil zijn, voorlichting omtrent door twee 'Jen uitgevoerde uitroeiingsac- |die oorlog heet. geschiedt door of druk van de winnaar, op Zoom AL Moors Blijkbaar kent de stichting Kritisch Faunabeheer het boekje „de Kievit" van de bekende bioloog Tolman niet Tolman stelt dat het rapen van de eerste kievitseieren nu tot 6 april heel gunstig is voor de vogelstand, omdat de vogels uit de eind mei- begin april uitgekomen eieren weinig overlevingskansen hebben. De kievit legt na het rapen wéér en dat broed sel heeft wat betere kansen. Voor de duidelijkheid: er wordt maar één keer gebroed. De goede zoekers zijn ook nestverzorgers. Wij hebben vorig jaar. daags voor het omploegen van enkele percelen grond, daarvan alle eieren geraapt en deze, met onze er varing, zo vakkundig mogelijk over andere nesten op gunstiger plaatsen verdeeld. Faunabeheer zal dit ook wel voorstaan, maar deze idealisten "hebben dikwijls niet de kennis van en de tijd voor het zoeken, gezien onze ervaring. Ongetwijfeld doet deze ver eniging veel goed, maar de goede, eierzoekers doen het voor de kieviten beter. Vlaardingen Van Bodegom David du Plessis De internationaal bekende pinkster- man David du Plessis komt midden maart in Nederland voor een korte tournee. Hij spreekt vrijdagavond 16 maart in hotel Krasnapolsky in Am sterdam. Zondag 18 maart spreekt hij s morgens in Den Haag in het Capi tol evangelie-centrum van Joh. Maas- bacn en 's middags in de Havenkerk in Schiedam. Zaterdagmiddag 17 maart wordt er in de Gouwekerk in Gouda een ontmoeting georgani seerd met predikanten, priesters en voorgangers. David du Plessis is nauw betrokken bij de charismati sche vernieuwingsbeweging In de kerken. Amsterdam R. van Ommen-de Vries Vijf gulden (7) Het is niet zo moeilijk bij een inko men van veertigduizend gulden die vijf gulden te betalen. Maar beseffen degenen die dit hebben uitgedacht wel, dat een bejaard echtpaar met een AOW-uitkering van 1.345 gulden per maand, ook deze vijf gulden moe ten gaan betalen. Dan praat lk nog maar niet over alleenstaanden. Bij een verhoging van de AOW-uitkering met 31 gulden per maand, gaat hier van 24 gulden naar het bejaardenzie kenfonds. Laat men nu niet de men sen vertellen dat men bij opname in het ziekenhuis vijf gulden uitspaart, omdat men niet thuis eet. Ik vind dit een kolderverhaal. Wee u wat het openbaar vervoer, naar een zieken huis kost? BIJ dit alles vraag ik mij af, lk hoor niet meer, dat de sterkste schouders de zwaarste lasten moeten dragen. Honselersdijk C. Landman Tophit-terreur (2) Het deed me enorm veel genoegen, dat Guus van Hemert (Trouw 19 Ja nuari 1979) de aandacht vestigde op de muziek die ons wordt opgedron gen (al kom ik dan niet meer in een zwembad). Het „pluspunt" dat de achtergrondmuziek daar uitsluitend voor de klanten bestemd is, is een unicum, want als er in de straat ge verfd, gebouwd of gesnoeid wordt, wordt de hele buurt gedoemd de „sfeer" te verdragen. Ook bij de kap per staat meestal de radio aan. Wat er tegen te doen? Een aantal muziek vrije uren! Ja, maar wie organiseert dat? Als lk een Jongen op straat zie zijn bromfiets schoonmaken met de transistor-radio vlakbij, vraag ik wel eens of hij een muziekvergunnlng heeft Dan kijkt hij mij aan, niets begrijpend... Bovendien vind ik het een belediging voor de componist als naar zijn werk slechts in de tweede plaats geluisterd wordt. Werkende vrouw Met veel genoegen als ik „Podium" van 26 Januari inzake de problemen van de oudere, ongehuwde en nog werkende vrouw. Het was mij uit het hart gegrepen. Niet alleen omdat ik zelf in deze positie verkeer (gelukkig nog een goede gezondheid geniet, waarvoor Je dankbaar kunt zijn) maar ook in het belang van mijn lotgenoten, die het wellicht nog zwaarder hebben. Wanneer komt hierin eindelijk eens verandering ten goede? Inderdaad, wij behoren tot de vergeten groepen, diverse categori eën vrouwen ontvangen op 60-jarige leeftijd een of andere uitkering, maar de ongehuwde werkende vrouw moet doorgaan tot 65 jaar, tenzij zij eerder wordt afgekeurd. Financieel be zwaarlijk? Als ik om mij heen zie waar sommige uitkeringen terecht komen, dan ls er toch wel van enige onrechtvaardigheid sprake. Ik hoop dat er niet meer eindeloos over gedis cussieerd behoeft te worden, maar dat er spoedig daden volgen. Amsterdam A. M. E. Kerckerinck Van der Klaauw Er zullen maar weinig Nederlanders zijn, die minister van der Klaauw zullen rangschikken onder de be kwaamste figufen in het huidige ka binet Nu kan ik me soms kwaad maken op degenen, die hem dit te pas en te onpas voor de voeten gooien. De ene mens zijn nu eenmaal meer talen ten geschonken dan de ander en dat kan men iemand moeilijk verwijten. Maar wat ik de heer Ven der Klaauw wél kwalijk neem is, dat hij op het WD-congres in Zwolle zich zo afzette tegen zijn voorganger Van der Stoel. Hij hield de congresgangers voor, dat hij het toch maar een stuk beter deed. Nu ben ik geenszins een rode rakker, maar naar mijn bescheiden mening was Van der Stoel toch een van de beste ministers op zijn terrein in na oorlogs Nederland. Hem viel de eer te beurt zijn naam te mogen geven aan een plein in Athene. Dit vanwege zijn inspanningen om in Griekenland weer een democratie van de grond te krijgen. En wie herinnert zich niet zijn moedig optreden in Tsjechoslo- wakije? Daar stond hij er op een strijder voor de mensenrechten te ontmoeten, hetgeen hem op woeden de reacties van de daar aan het be wind zijnde communistische regering kwam te staan. Naar Van der Klaauw zal wel nooit een plein genoemd wor den en erg moedig heeft hij zich in China ook niet gedragen. Best moge lijk dat Van der Klaauw voor onze industrie meer orders mee brengt dan zijn voorganger Maar deze laatste kwam onvervaard op voor de ver drukten. de rechtelozen, de gemartel- den en voor hen die ln eigen land geen stem meer hebben. Als Christen voel ik met met zo'n figuur nauw verbon den. En wat Van der Klaauw betreft lk zou me maar wat bescheidener opstellen dan laatst in Zwolle. door Edith Witzleb Houterig, fantasieloos en ouderwets, dat is ronduit wat er over de Parijse mode gezegd kan worden. Het is verbazingwekkend. Hoe halen de grote modeontwerpers het in het jaar 1979 in hun hoofd. En het ts er niet één, neen. ze hebben allemaal bijna hetzelfde of ze het zo afgesproken hebben: terug n8ar de jaren vijftig Dat. terwijl het ons vrouwen juist nu zo gemakkelijk gemaakt wordt. Bloesje wassen? In één dag droog en gestreken hoeft het ook niet want als het nat op een hangertje hangt is het weer helemaal kreukvrij. Neen. dachten de modeontwerpers, daar steken we een stokje voor en ze schrijven voor zomer en voorjaar bloesjes voor met dikke schoudervullingen. Ik zie me al peuteren. Bloesjes wassen, schoudervulling eruit, bloesje droog, vulling er weer in. Nu is het ook nog de vraag welke vrouw er zo bij wil lopen. Pakjes Ook de mantelpakjes uit 1950 zijn dan weer terug. Nauwe rokken, waarin Je alleen maar kunt strompelen, getailleerde jasjes, ook nl weer met schouder-vullingen tot bijna aan je oren. Verder: nylons met naad en puntschoenen met naaldhakken. Mijn grote vraag, wie loopt daar nou nog in? Wie doet het? Waar zijn de lekkere lange broeken en de vrijetijdskledlng voor de vrouw? Ineens opgedoekt? Welnee, dat neemt toch niemand. Jurken Een enkele ontwerper heeft Jurken gebracht die wijd en swingend zijn. Maar dan wel met een hevig ingesnoerde taille. Er moet een ceintuur omheen van minstens 15 centimeter, zodat Je bijna geen adem meer kunt halen Verder hebben de meeste ontwerpers vampmodellen voor ons gemaakt. We moeten er weer uitzien als Marylin Monroe. Mariene Dietrich, Joan Crawford en de andere sterren uit die tijd De typische „Hollywood-glamour" uit die tijd moet hersteld worden. Mode is kennelijk geen fantasie meer en ook niet meer ingesteld op de vrouw van vandaag. Mode ls commercie geworden. De enige bedoeling van die mode ls: alles weggooien en opnieuw kopen. Zo blijft het geld rollen. Bont Bij de jassen was er veel bont te zien. Zonder schaamte werd er ook veel bont van beschermde diersoorten gebruikt: ocelot of panter. Om zoiets te brengen, daar is wel lef voor nodig, terwijl de helft van de wereld juist bezig is om die dieren voor het nageslacht te behouden. Wie zijn de ontwerpers, die deze onzin aan de vrouw willen brengen? Waar komen welbekende namen: Cardin, Dior, (het huis Dior dan), Scherrer. Lanvin en eigenlijk zo'n beetje alle anderen. Een uitzondering was Nina Riccl. Zij is overleden en haar zoon zet de modezaak voort. Hier was alles vrij rustig ofschoon de brede schouders ook niet ontbraken. Haar De meeste mannequins waren lichtblond geverfd. Het oosterse type is er helemaal uit. Een enkele had de haardos lichtblauw, paars, lila of roze geverfd. Maar dat was misschien alleen maar om op te vallen. Ook onder de ragdunne avondjurken zaten „metershoge" schoudervulllngen. Lelijk om te zien. want ze schijnen natuurlijk onder dat lichte, ragfijne spul door. Neen. om te juichen is die mode niet. Eén troost: in vele winkels is nog mode anno 1978 te koop. Zijn er ook nog lange broeken, jeans, lekkere losse jasjes voor de vakantie en fijne truien en ïbloesjes: zonder schoudervulling. Rechtsboven: Jurkje van Pierre Cardin: Mouwen zijn het niet, meer flodders, die op een kleerhanger hangen. Linksboven: Een pakje van Pierre Cardin: de schouders zijn gewoon mismaakt, de rok is niet zo nauw als bij andere ontwerpers, die valt wel mee. Rechts Onder: Emmanuel Ungaro kwam met deze glin sterende jurk. Het is een avondjurk. Ook weer die enorme schouders. Links Onder: André Gour- règes brengt nog wel een pan talon. Maar hij zet de vrouw er wel mee voor gek. Eindhoven W.E. van Herpeveld APO In de discussies over het arbeidsvoor waardenbeleid worden de laatste Ja ren door de werknemersorganisaties steeds minder materiële eisen gesteld aan de werkgevers. De nadruk wordt meer verschoven naar het greep krij gen op de werkgelegenheid. Dit Jaar ls deze tendens opnieuw te bespeuren in de eisen die gesteld zijn door de vakorganisaties. De FNV stelt als be langrijkste onderhandellngsvoor- waarde de verkorting van de wer kweek, met daarbij als dwangmiddel gebruikend de maandelijkse salaris verhoging van twintig gulden. Bij het CNV geniet de vervroegde uittreding van oudere werknemers de hoogste prioriteit. Wat mij in Ijet eisenpakket van de FNV bevreemdt is het niet terugkeren van de z.g.n. APO (Arbeidsplaatsenovereen komst). Voor velen is deze term al een soort begrip geworden, ondanks het feit dat men er de laatste tijd weinig tot niets meer over hoort. De FNV heeft het Jaar 1978 nog wel uitgeroe pen tot het jaar van de APO. Men wilde duidelijke afspraken maken met de werkgevers over con aantal punten aangaande de werkgelegen heid. Deze afspraken moesten gebun deld worden ln een APO, die naast de CAO een eigen leven zou gaan leiden. Het werd door de FNV als een Instru ment gezien tot verdere democratise ring van het bedrij is leven. (Zowaar een loffelijk streven). Men kan echter constateren dat er ln 1978 erg weinig APO's tot stand zijn gekomen. Met ai haar (ongenuanceerde) kreten ls de FNV stuk gelopen op haar eigen „uit vinding". Ze is te hard van stapel gelopen met het Introduceren van de APO en Ln feite hebben ze door hun sterk polariserende terminologie en houdtng de werkgevers de schrik op het lijf gejaagd. De laatstgenoemde groep heeft er mede daarom sterk afwijzend op gereageerd Het ls Jam mer te moeten constateren, dat de APO. zoals de FNV die voorstond, in de discussie rond het arbeidsvoor waardengeld van 1979 niet meer voorkomt. Kampen D. Terpstra Letelier In Trouw van 26 Januari stond een ronduit misselijk artikel van de heer Neuman, over de enige jaren geleden vermoorde Orlando Letelier. Letelier was ten tijde van de regerlng-Allende Chlleens ambassadeur in Washing ton. De moord op Letelier in de Vere nigde Staten ls zo goed als zeker uitgevoerd op instigatie van de mis dadige kliek, die Chili nu ai weer enige jaren terroriseert. Neuman laat weliswaar doorscheme ren, dat een moord natuurlijk af te keuren ls, anderzijds insinueert hij dat Letelier het aan zijn eigen optre den te danken had. Letelier verkeer de, volgens Neuman, ln politiek zeer onbetrouwbare kringen. De man ver wachtte bovendien meer steun vhn het Oostblok dan van het vrije Wes ten ln zijn strijd tegen de dictator Pinochet En dat nota bene terwijl hij zijn vrijheid te danken had aan de vorige minister van Buitenlandse Za ken van de V S.. Henry Kissinger. Neuman vergeet hierbij te vermel den. dat Kissinger als voorzitter van de Nationale Veiligheidsraad verant woordelijk was voor de vele miljoe nen dollars, die de V.8. aan het verzet tegen de democratisch gekozen rege- rtng-Allende toestopte. Mede hieraan heeft Chili zijn huidige deplorabele situatie te danken. De heer Neuman zou er beter aan doen deze schande lijke feiten uit de doeken te doen, dan zich met incidentele verbintenissen van de heer Letelier bezig te houden. Liever de hele waarheid over Kissin ger, dan een vermoorde bij mijn weten rechtschapen man, op zo'n infame en oncontroleerbare wijze te bekladden Leiden G. VUscher Hulde Graag even een woord van dank aan alle mannen van politie en brandweer die, wanneer men tijdens deze koude winter een beroep op hen doet wan neer er ergens „dieren in nood" zijn (en dat zijn er vele) zij meteen bereid zijn om te helpen. Rotterdam A.M. de Vries

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1979 | | pagina 11