KNMI breidt voorspelling uit
Trouw Commentaar
'We moeten geen computerpapegaaien worden'
i Minister pakt misbruik BV aan
tbc: nog altijd besmet woord
Wethoudersassistent (1)
Wethoudersassistent (2)
in bad
waanzin
BINNENLAND
TROUW/KWARTET
5
^Het creatieve politieke bedrijf in
aa Amsterdam, dat de nationale sa-
te nenleving al menigmaal heeft ver-
rijkt (met mensen als Wibaut,
Hadjememaar, Roel van Duyn en
Han Lammers, om maar enkele
willekeurige voorbeelden te noe-
heeft een nieuw begrip toe-
nd gevoegd aan de politieke woorden
schat: de persoonlijke, politieke
wethoudersassistent.
Vandaag zal de Amsterdamse ge-
eeimeenteraad kunnen beslissen over
tal een voorstel van b. en w. om het
alle negen wethouders mogelijk te
;n maken een persoonlijk assistent in
dienst te nemen. Deze zal buiten
01 iet gemeentelijke ambtenaren-ap
paraat staan en zijn (haar) baas
■■vooral moeten assisteren bij de
Ëfcolitieke aspecten van het wethou-
lerswerk.
m 4et motief voor de invoering van
leze nieuwe politieke functionaris
*a s wel te begrijpen. De burgerij in
:en stad als Amsterdam heeft de
nij leiging zich intensief met het ge-
neentebestuur te bemoeien. De
apolitieke druk op de wethouders is
laardoor aanzienlijk toegenomen
en voor de bestuurder die de be-
loefte aan inspraak wil honoreren
de taak verzwaard. Maar dat
leze takenverzwaring het best kan
worden opgevangen met een uit
breiding van de politieke bureau
cratie op plaatselijk niveau wil er
bij ons nog niet in.
De Amsterdamse vinding zal zeker
niet bijdragen aan de verkleining
"ivan de afstand tussen burger en
I bestuurder. Integendeel, de burger
t^jdie zich richt tot het stadsbestuur
:al de betaalde wethoudersassis-
vaker zien als een nieuwe
lindernis in de gemeentelijke
Wi
n
doolhof: weer zo'n mooiprater van
het stadhuis."
Met zijn betaalde adviseur komt
de wethouder ook sterker te staan
tegenover de rest van de gemeen
teraad en dat is al evenmin een
verbetering van de democratie. De
wethouder maakt gewoon deel uit
van de raad. In de grote gemeen
ten is hij echter niet. meer de
vooruitgeschoven post van de
raad, maar veel meer de beroeps
bestuurder die beschikt over een
grote ambtelijke staf en in hoge
mate zelfstandig zijn beleid kan
ontwikkelen. Deze zelfstandige
positie wordt in Amsterdam ver
groot door de wethouders ook nog
eens politieke adviseurs te geven.
Zij krijgen daardoor ook een voor
sprong op hun partijgenoten in de
raad. En dat terwijl in Amsterdam
door de creatie van een negende
wethouderszetel het dagelijks be
stuur toch al een beetje topzwaar is
geworden.
Uit het oogpunt van democratie
lijkt het veel beter de positie van
de raad tegenover het college van
b. en w. te versterken. Uitbreiding
van het aantal medewerkers van de
fractie komt ons logischer voor dan
invoering van een persoonlijke
wethoudersassistent. Als de wet
houder naast de bestuurlijke assis
tentie die hij ruimschoots van de
gewone ambtenaren kan krijgen,
behoefte heeft aan politieke advi
sering, moet hij die in de eerste
plaats bij de organen en leden van
zijn eigen partij zien te vinden.
Juist de eigen raadsfractie zou voor
de wethouder/beroepsbestuurder
bij uitstek het orgaan moeten zijn
waar hij zich laat voorlichten over
de politieke gevoeligheden en de
stemming bij de achterban.
)an is er ook nog het probleem
kvelke status de wethoudersassis-
ent moet hebben. Vanwege de
lersoonlijke band met de wethou-
en Ier is het niet wenselijk deze func-
aa ionaris als een gewoon ambtenaar
lt€jn dienst van de gemeente te be
schouwen. Het is wettelijk niet
de wethouder dan maar
en toelage te geven waarmee hij
ijn mannetje kan betalen. In Am-
terdam hebben ze deze proble-
nen weten te omzeilen dank zij de
Stichtingsvorm: de assistenten zul-
Hen in dienst komen van stichtingen
ie door de wethouders worden
evormd en door de gemeente zul-
worden gefinancieerd. In zijn
Jpeest extreme uitwas kan deze
wonderlijke constructie betekenen
AÈat we in Amsterdam straks stich-
ngen hebben bestaande uit één
wethouder met één personeelslid,
it
en.pe ambtenarenbonden hebben te
recht nogal schamper gereageerd
m °n
an onze parlementsredactie
HAAG Minister De Ruiter
ce, an justitie wil nog voor de zomer
le wetsontwerpen bij de Kamer in-
;nen ter bestrijding van het mis-
ruik van Besloten Vennootschap-
Hij zei gisteren in de Eerste
learner, dat het tegengaan van dit
schijnsel hoge prioriteit heeft,
n slappe lijn van de overheid zou
desastreuze gevolgen hebben voor de
oflinanciële moraal van de burgers".
ldus de minister.
a
Ir e bewindsman wil wettelijk regelen
at een aannemer hoofdelijk aan-
irakelijk wordt gesteld voor de af-
jtj racht van premies en belastingen
4( an onderaannemers. Deze maatre-
5 5 el is vooral gericht tegen koppelba-
door Fred Lammers
DE BILT Het KNMI gaat In 1980 de weervoorspellingen op
langere termijn belangrijk uitbreiden. Het wil dan vier dagen
van tevoren gaan zeggen welk weertype verwacht kan worden.
„We denken er zelfs over een vijfdaagse prognose te gaan
geven, en daar zal het niet bij blijven. Als we met die vier- en
vijfdaagse vooruitzichten goede resultaten boeken, kunnen
over enige jaren prognoses voor zeven dagen van ons worden
verwacht," aldus dr. H. C. Bijvoet, hoofddirecteur van het
deze week 125 jaar bestaande Koninklijk Nederlands Meteo
rologisch Instituut in De Bilt.
Amerikaanse weerinstituten wagen
zich al sinds enige tijd aan het open
baarmaken van weervooruitzichten
voor een periode van maximaal vijf
en een halve dag. Dat gebeurt met
verrassende resultaten. Zo wisten zij
de „groene" Kerst en de koude inval
rond de jaarwisseling van tevoren te
melden.
Het KNMI heeft zich lange tijd scep
tisch opgesteld ten aanzien van ver
wachtingen voor een termijn langer
dan drie dagen. Dat dr. Bijvoet en
zijn naaste medewerkers daar nu
ginds kort anders over zijn gaan den
ken, is te danken aan belangrijke
ontwikkelingen, die zich de laatste
tijd in Europees verband hebben
voorgedaan.
„Zeventien landen, waaronder de
EEG-partners, hebben besloten nauw
te gaan samenwerken op het gebied
van de weervoorspellingen. Met el
kaar financieren wij die nieuwe aan-
op de Amsterdamse vinding, ook
al omdat volstrekt onduidelijk is in
welke verhouding de politieke as
sistent zal staan tot de gewone
gemeentelijke ambtenaar: een rij
ke bron van onverkwikkelijke con
flicten.
Het is te hopen dat de Amsterdam
se gemeenteraad (die overigens in
principe al akkoord is gegaan met
de invoering van wethoudrersassis-
tenten) nog eens kritisch wil den
ken over de praktische gevolgen
van het fenomeen. En anders móe
ten Gedeputeerde Staten of (in
laatste instantie) de Kroon dat
maar doen, want bij de versterking
van de democratie op plaatselijk
niveau bestaat er geen enkele be
hoefte aan het precedent dat in
Amsterdam nu geschapen dreigt te
worden. Er is behoefte aan maat
regelen die de zelfwerkzaamheid
van de burgers stimuleert, niet aan
een versterking van de partijtop en
nieuwe baantjes.
Dr. H. C. Bijvoet
(foto: Henk Tukker)
pak en dat maakt het mogelijk met
name een zogeheten „cray", een in
drukwekkende computer, waarvan er
momenteel alleen nog maar een bij
onze Amerikaanse collega's is te vin
den, aan te schaffen. Als afzonderlijk
land en dat geldt voor alle partners,
zouden we een dergelijk kostbaar ap
paraat niet kunnen betalen. Die com
puter wordt opgesteld in het Britse
Reading. Alle aangesloten landen
krijgen vandaar dagelijks hun gege
vens", vertelt dr. Bijvoet.
„Elk nationaal weerinstituut moet
die gegevens zelf vertalen in weer-
prognoses. Daarbij geldt de eigen ver
antwoordelijkheid hoe ver men wil
gaan met het doen van uitspraken op
langere termijn. Het KNMI stelt hoge
eisen. Je moet betrouwbaar blijven.
Het heeft geen zin de mensen onzin te
vertellen. Vandaar dat wij er voorlo
pig niet over denken het weer tien
dagen vooruit te gaan voorspellen, al
zal dat met die apparatuur in Rea
ding tot de mogelijkheden behoren."
Proeven
Het KNMI is al druk bezig proeven te
nemen met langlopende weervoor
spellingen. Is dr. Bijvoet tevreden
over de resultaten? „Ja. Als wij de
resultaten van onze proefnemingen
naast die van onze Amerikaanse col
lega's leggen, komen wij zelfs beter
voor de dag. al hebben wij natuurlijk
ook onze missers. Maar al met al
meen ik nu toch dat het verantwoord
is dat het KNMI zich ook op het
terrein van die wat verder reikende
prognoses begeeft."
Een bijkomstig probleem is volgens
dr. Bijvoet een goede methode te
vinden, waarop die weerberichten
voor langere térmijn openbaar ge
maakt moeten worden. „Veel mensen
raken nu al in de war als ze worden
geconfronteerd met weersverwach
tingen voor drie dagen. De wijze van
presentatie is erg belangrijk. Daar
zijn we nog niet uit, maar we hebben
ook wat dat betreft nog even de tijd,"
meent dr. Bijvoet.
Kijkje bij het tekenen van weerkaarten met behulp van satellietfoto's in het gebouw van het
KNMI in De Bilt, dat vandaag 125 jaar bestaat.
In wereldwijd verband wordt op het
ogenblik gewerkt om de weerberich
ten een optimale betrouwbaarheid te
geven. In dit kader moet ook de
proefneming worden gezien, die deze
maand is begonnen en die tot eind
1979 zal duren. Dat is het FGGE
(First Globe Garp Experiment). Het
woord Garp, dat je in geen enkele
woordenboek vindt, is een samenvoe
ging van afkortingen, die staan voor
het begrip: wereld atmosfeeronder-
zoek.
Het experiment houdt in dat overal
in de wereld dit jaar extra proefne
mingen worden gedaan op velerlei
gebied, die van belang kunnen zijn
bij het doen van weervoorspellingen.
Elk land heeft een opdracht gekre
gen. Nederland heeft op zich geno
men de waarnemingen, die door de
burgerluchtvaart worden gedaan, on
der de loep te nemen. Natuurlijk is
het niet nieuw, dat men gegevens van
vliegtuigen krijgt.
„Zwarte doosjes"
Al sinds enige jaren worden de waar
nemingen die op de tapes in de be-
Tekeningen, bij voorkeur in liggend for
maat. sturen aan Trouw, jury politieke
prent, postbus 859, 1000 AW Amster
dam. Naam en adres aan de achterzijde
vermelden Voor geplaatste prenten is er
een boekenbom
zen die veelal als onderaannemers
optreden.
Verder werkt de bewindsman aan een
wetsvoorstel om bestuurders van
BV's onder bepaalde voorwaarden
persoonlijk aansprakelijk te stellen
voor verschuldigde belastingen en
premies. Nu is het zo dat bij het
faillissement van een BV een bestuur
der niet hoofdelijk kan worden aan
gesproken. De BV is een zelfstandige,
rechtspersoon.
Ten slotte bereidt de minister een
wetsontwerp voor dat onder meer
voorziet in een versterking van de
positie van de curator bij faillisse
ment van BV's tegenover commissa
rissen en bestuurders.
faamde „zwarte doosjes" worden ge
registreerd en die ook meteorologi
sche gegevens bevatten, doorge
speeld aan de weerinstituten. Dit Jaar
krijgt dat echter bijzondere aan
dacht, al gaat men ook weer niet zo
ver alle 95 bij het onderzoek betrok
ken toestellen uit te rusten met een
extra waamemlngsapparatuur, die
gegevens voor weerkundigen van be
lang, meteen via een satelliet door
seint naar Amerika.
Er zijn op het ogenblik tien vliegtui
gen van verschillende maatschappij
en, waaronder de „Donau" van de
KLM, met zo'n apparaatje. De 95
toestellen die aan het onderzoek mee
doen, zijn zorgvuldig geselecteerd.
Het zijn vooral toestellen die vliegen
op trajecten waar weer wordt ge
maakt en dat zijn met name de Noor-
datlantlsche routes.
In het kader van het onderzoek ont
vangt het KNMI ook nog gegevens
van vliegtuigen die in de tropen vlie
gen. „Er is als voorwaarde gesteld,
dat de rapporten over die vluchten
getypt moeten worden ingeleverd,
maar of we daar veel van kunnen
verwachten? We hebben al gemerkt
dat de dames die de ponsbanden be
werken het er soms erg moeilijk mee
hebben. Het lezen van Europees
schrift van een Arabier valt niet
mee."
Steeds meer wordt het werk dat op de
weerinstituten wordt verricht een
zaak van computers. Dr. Bijvoet on
derkent de gevaren die daaraan zijn
verbonden. „In de praktijk ontkom je
er echter nauwelijks aan. Je merkt
dat bij de amateur-weerkundigen, die
ons een paar Jaar geleden nog verwe
ten dat wij te weinig naar buiten
kijken. Nu hebben de meesten zelf
computers in huis en ondervinden ze
dat je er niet onderuit komt steeds
meer te gaan varen op wat die com
puters ons allemaal aan gegevens
voorschotelen. We moeten daarom
goed oppassen geen computerpape
gaaien te worden."
Buys Ballot
Het was professor dr. C. M. D. Buys
Ballot, die in 1854 leiding ging geven
aan het toen opgerichte KNMI. Dr
Bijvoet, die sinds begin 1976 in zijn
voetsporen is getreden, benijdt zijn
bekende voorganger wel eens de rust
waarin deze kon werken. „Buys Bal
lot moest zich met weinig hulpmidde
len zien te redden, maar die buitte hij
dan ook volledig uit. Hij kreeg één
keer per dag waarnemingen binnen,
in het begin schriftelijk, later holden
zijn medewerkers naar de plaatselij
ke telegraafkantoren om hun gege
vens per telegram door te seinen. Wij
ontvangen acht keer per dag waarne
mingen en hebben directe telexver
bindingen met alle delen in de wereld.
Dat is allemaal prachtig. Toch heb ik
wel eens het gevoel dat we van al die
gegevens, die wij dagelijks krijgen
geen optimaal gebruik maken. Het
samenstellen van weerberichten is in
zeker zin ook haastwerk geworden."
Buys Ballot werkte met tien mensen,
dr. Bijvoet voert zeshonderd mede
werkers aan. Daarvoor komt heel wat
kijken.
Het weer heeft dr. Bijvoet altijd ge
boeid. „Ik begon als vrijwillig onweer
waarnemer in Heemstede. Zo kwam
ik bij het KNMI terecht. Twintig Jaar
werkte ik op de weerkamer. Daar ben
je heel direct betrokken bij het ma
ken van de weervooruitzichten. Dat
mis ik tegenwoordig wel. Vooral in
deze weken, nu de winter telkens voor
nieuwe verrassingen zorgt, kan ik de
verleiding soms niet weerstaan af en
toe naar de weertoren te klimmen en
potlood en gum even ter hand te
nemen. Het komt helaas steeds vaker
voor dat ik zo druk ben met allerlei
nevenactiviteiten, dat ik zelf niet
eens weet wat voor weer het wordt
Dodewaard bezorgd over straling
Van onze redacteur wetenschappen
DODEWAARD Burgemeester en
wethouders van Dodewaard hebben
de inspecteur van de volksgezond
heid in Gelderland schriftelijk ge
vraagd of hij reden ziet tot bezorgd
heid over de straling van de plaatse
lijke kerncentrale
B en w hadden een brief gekregen van
acht van de elf leden van de gemeen
teraad, die hun bezorgdheid uitten
over buitenlands onderzoek naar de
mogelijke invloed van zeer geringe
maar langdurige straling op de men
selijke gezondheid. „Ofschoon op dit
moment de resultaten van deze on
derzoeken door officiële instanties
nog niet zijn bevestigd, vervult datge
ne wat wij ervan gehoord hebben ons
met enige zorg," aldus de raadsleden.
Zij achten het ongewenst dat onder
de burgers onzekerheid en twijfel
gaat ontstaan over de werking van de
centrale
De stralingsbelasting voor omwonen
den van een kerncentrale in normaal
bedrijf is een fractie van de geringd
maar levenslange straling die voorv
durend uit de ruimte en uit de bodem
komt.
w
lllll
Tuberculose. Vroeger was dat
een echt schrikbeeld, een letter
lijk „besmet" woord. Wie tbc had,
ging dood of ten minste voor een
jaar of langer naar een sanatori
um. Tegenwoordig zul je heel
goed moeten zoeken om nog zo'n
sanatorium te ontdekken. Tuber
culose is een overwonnen ziekte
en we schrikken er niet meer van.
Of wel? Je zou het wel denken als
je in het Epidemiologisch Bulle
tin van de GG en GD van Rotter
dam leest wat er voor paniek
ontstond toen bij een jonge
vrouw tbc ontdekt werd. In een
ziekenhuis nog wel, waar ze blijk
baar ook niet meer wisten wat
tbc was. Het hoeft niet in Rotter
dam gebeurd te zijn, want het
blad vertelt dat het relaas afkom
stig is van een districtsverpleeg-
kundige voor tuberculosebestrij
ding „ergens in Nederland". Waar
het gebeurde weten we dus niet.
wel dat het nog maar kort gele
den was, in 1977
In dat ziekenhuis ergens in N
derlapd werd de patiënte du
genomen. Iedereen v.:u,
bang. We citeren: „Ver h- v'e;
personeelsleden we ie
haar te zorgen. j H
kamerdeur stond een taf'.va r
op stapels schorten, mondmas-
kers. handschoenen, mutsjes en
overschoentjes. Ieder die naar
binnen ging moest hiervan ge
bruik maken, ook de echtgenoot:
ander bezoek mocht patiënte
niet ontvangen. In de eerste week
gingen er uren voorbij zonder dat
er iemand bij haar kwam. Ze
hield haar kamer en badkamer
zelf schoon. Eten en drinken
werd in plastic bordjes en bekers
overgeschept en geschonken (dus
altijd lauw) en werd aangereikt
door een gehandschoende hand
om de hoek van de deur.
Een televisietoestel werd gewei
gerd, omdat dit na haar vertrek
onbruikbaar zou zijn. Een
brief die ze naar haar broer in het
buitenland had geschreven,
mocht niet verstuurd worden.
Na haar thuiskomst had ze
noch nachtmerries over die hand
om de deur."
Zulke vaak middeleeuws aan
doende maatregelen zijn geba
seerd op veelal verouderde
ideeën over de besmettelijkheid
van de tuberculosepatiënt, aldus
het commentaar in het biad. Al
leen hoestende en kuchende pa
renten met open longtubercuio-
z.jn besmettelijk en versprei
ding van de ziekte via dode voor
werpen komt niet voor. Dat
klopt, zegt zuster Hellinga van de
afdeling tuberculosebestrijding
van de geneeskundige hoofdin
spectie. „Per jaar hebben we nog
zo'n 250 gevallen van open tbc,
een echt besmettelijke vorm dus,
die in ziekenhuizen ontdekt wor
den. In ziekenhuizen waar ze ge
regeld tbc-patiënten zien, zijn ze
natuurlijk lang zo bang niet als
daar waar ze nooit met de ziekte
geconfronteerd worden. Een ge
val als met die vrouw kén zich
voordoen, maar is een uitzonde
ring." Tuberculose komt lang
niet zoveel meer voor als vroeger,
zegt zuster Hellinga, en daardoor
springt men er wat te nonchalant
mee om: „Als je vijfentwintig
Jaar geleden maar even hoestte,
stuurde de dokter je meteen naar
een consultatiebureau. Nu denkt
hij eerst aan allerlei andere din
gen, en pas in derde, vierde in
stantie aan tbc. Op cursussen
voor artsen en dergelijke wijzen
wij er steeds weer op: denk ook
eens aan tbc."
Ons land telt nog maar drie sana
toria, met kleine afdelingen voor
tbc-patiënten, vaak mensen die
thuis niet verzorgd kunnen wor
den, buitenlanders bij voorbeeld.
Dank zij de uitstekende medicij
nen van tegenwoordig kan zelfs
een ernstige patiënt thuis behan
deld worden, die is na een week of
vier al niet meer besmettelijk en
niemand gaat er meer dood ^tan.
En mocht hij of zij toch in een
ziekenhuis terecht komen, dan is
er nog geen reden tot ongerust
heid: „Alle ziekenhuizen die een
tbc-patiënt hebben opgenomen,
sturen bericht naar het consulta
tiebureau. Dat stuurt iemand
naar de patiënt die zijn contac
ten moet opgeven, want die moe
ten natuurlijk ook gecontroleerd
worden. Mocht dan blijken dat
de behandeling overdreven voor
zichtig of onjuist is, dan kunnen
wij direct met de artsen praten."
Wie vrijdag naar Sonja's Goed
Nieuws show kijkt, zal haar niet
in de gebruikelijke Amsterdamse
zaal aantreffen. Wel onder de pal
men. in een tropische omgeving,
en toch in Amsterdam. De show
voltrekt zich in het dan nét geo
pende, vernieuwde De Miranda-
bad. dat voor zo'n 25 miljoen in
een tropische toestand veran-
derd is, compleet met palmen en
bijbehorende kunstmatige
warmte. In het bassin met zijn
namaakrotsen en hoge golfslag
moet het volgens Studio aange
naam toeven zijn, maar we mo
gen aannemen dat Sonja niet in
dat bad zal zitten
Deze kaart is bedoeld om naar Solomon Mahlangu in de gevangenis
van Pretoria gestuurd te worden, en naar zijn moeder, mevrouw
Martha Mahlangu, die in dezelfde Zuidafrikaanse stad woont. De
adressen zijn er al opgedrukt en ook staat er in het Nederlands en
Engels dit tekstje op: „Alleen de apartheidswetten bestempelen
vrijheidsstrijders tot misdadigers". Solomon Mahlangu is zo'n
vrijheidsstrijder, die in maart vorig jaar als misdadiger ter dood is
veroordeeld. Nog steeds is hij niet geëxecuteerd; zijn moeder,
broers en zusters bezoeken hem dagelijks in de dodencel en zijn
advocaten vechten voor zijn leven. De Anti-Apartheids Beweging
Nederland hoopt de advocaten een flinke ruggesteun te geven door
de briefkaartenactie, maar dan moeten Solomon en zijn moeder ook
bedolven worden onder de kaarten. Op die manier zal het de
Zuidafrikaanse autoriteiten duidelijk worden, dat Mahlangu's zaak
ook hier de aandacht heeft. De kaarten, waarop dus alleen nog
naam en adres ingevuld moéten worden, kunnen bij de AABN in
Amsterdam (postbus 10500, tel. 020-237335) besteld worden. Ze
kosten per set van tien stuks 50 cent, maar daar komen portokosten
bij: één stel kaarten komt dan op 1,30, twee op 1,80, drie op 2,70
en vier op 3,20. Ze kunnen ook per giro besteld worden: postgiro
580900 ten name van AABN, Amsterdam. De beweging stelt boven
dien gratis een overdruk uit het Zuidelijk Afrika Nieuws over
Mahlangu beschikbaar.
Steeds meer Engelsen hebben hun
bulk nu al vol van dat „Europese"
gedoe met maten en gewichten. Hun
gallons, pounds, pints en miles klin
ken vertrouwd in Britse oren en zo
moet het blijven. Niks te maken met
tiendelige stelsels of „metrieke waan
zin", zoals het tijdschrift „This Eng
land" het Europese systeem van me
ters, kilo's en liters noemt. Zo zouden
de meeste Engelsen er althans over
denken volgens een groep Britse za
kenlieden. Ze hebben in de ambtswo
ning van premier Callaghan. Dow-
ningstreet 10 dus, een petitie aange
boden met honderdduizend handte
keningen van mensen die vierkant
tegen het tiendelige stelsel zijn en de
regering vragen alsjeblieft eerst een
referendum te houden voordat die
„metrieke waanzin" verplicht wordt
gesteld. Volgens de zakenlieden wil
len de Engelse pubs en cafetaria's
hun „pint" beslist houden en zouden
de piloten plannen beramen om iets
tegen de invoering van het „Europese
systeem" op hun terrein te doen. In
Australië, waar het tiendelige stelsel
wel al verplicht is, zou een steekproef
hebben uitgewezen dat 90 procent
van alle leeftijdsgroepen de nieuwe
reken-eenheden nog steeds erg moei
lijk vindt.
