Toezegging ondanks gevaren
58 MILJOEN
NEDERLANDERS
'Pais moet op Raad
van State wachten'
as
Trouw #i Commentaar
Stit
uTïl
hT^4'f.
ook oma heeft koelkast nodig
jooneis
jooneis (2)
Tankauto kantelt wegens gladheid
Brabant welwillend bij uitbreiding General Electric Plastics
De terugkeer van
In kwestie Amsterdamse universiteit
*■9
O
n
de melkboer!
erbarmelijk
abortus
„blitsgosers"
veiliger
WOENSDAG 10 JANUARI 1979
BINNENLAND
TROUW/KWARTET
5
*Ja een paar keer met een aanvul-
:nde looneis te hebben gedreigd,
leeft de Federatie Nederlandse
Vakbeweging de knoop doorge-
lakt. Nederlands grootste vakcen-
rale vraagt van de werkgevers een
lanvullende loonsverhoging van 20
gilden voor iedereen.
Toen die eis nog in de sfeer van het
Ireigement zat. gebruikte de FNV
- en het CNV trouwens ook als
irgument dat men onverkort wen-
te vast te houden aan de handha
ring van de koopkracht voor de
nkomensgroepen beneden de
J0.000 gulden. Een tweede harde
is van de vakbeweging was en
is dat geen onderscheid mag
irorden gemaakt tussen de men
en, die werk hebben en de socia-
uitkeringstrekkers. De gevolgen
'an de economische teruggang mo
len, zo redeneerde de vakbewe-
ing niet worden afgewenteld op
legenen, die toch al in de schaduw
ran het maatschappelijke leven zit-
)eze argumentatie heeft de FNV
iu aangevuld met verwijzingen
naar de herstructurering van de
kinderbijslag, de verhoging van al
lerlei gemeentelijke belastingen en
de bezuinigingsmaatregelen uit
Bestek '81. Die extra argumenten
zijn ook wel nodig, want uit de
)erekeningen van het Centraal
Planbureau blijkt dat de doorsnee
werknemer er dit jaar in koop-
cracht niet op achteruitgaat en dan
s er al rekening gehouden met het
vervallen van de extra kinderbijs-
ag voor studerende of invalide
testienjarige kinderen. De halve-
ing van de kinderbijslag voor het
Toch is daarmee de kous niet af.
Want ook al zou de vakbeweging
noeten kiezen tussen niets doen
n zo een koopkrachtverlies voor
ommige laagstbetaalden aanvaar-
lend of een globale maatregel,
lan nog rijst de vraag of er per se
noet worden uitgeweken naar een
lanvullende loonsverhoging voor
edereen.
Dm te beginnen zou een hogere
'loer in de prijscompensatie veel
neer dan een loonsverhoging voor
edereen ten goede komen aan de
aagstbetaalden. Het maakt nogal
vat uit of iemand 260 of 300 gul
len per procent prijsstijging krijgt
'ecompenseerd. En wanneer tij
lens het CAO-overleg zou blijken
lat er verder enige ruimte voor
erhoging van de loonkosten aan-
vezig is. dan zou deze ruimte bij
voorkeur kunnen worden benut
>m maatregelen te betalen die
verkgelegenheid bevorderen.
■let is met name het CNV dat deze
veg wijst en ook de Industriebon-
len FNV hebben al laten weten
lat ook zij de handen willen vrij
louden om met die twintig gulden
ventuele werktijdverkorting te
jetalen. Ook het FNV sluit overi-
-ens niet uit dat het deze kant zal
jpgaan, maar waarom er nu de-
nonstratief voor een globale
oonsverhoging bovenop de prijs-
rompensatie is gekozen?
eerste kind valt wel buiten de
koopkrachtberekeningen en dat
geldt ook voor de verhoging van de
gemeentelijke belastingen en
straks wellicht voor de maatrege
len in de gezondheidszorg.
De FNV geeft toe dat er op dit
moment geen „cijfermatige onder
bouwing" is te geven voor de
noodzaak van een aanvullende
looneis. Toch zal de stelling op
gaan, dat er achter de officiële
cijfers vele gezinnen schuilgaan die
onevenredig zwaar door de bezui
nigingsmaatregelen zullen worden
getroffen. Statistieken geven
meestal een globaal inzicht. Het
gezin dat „toevallig" wordt gecon
fronteerd met een werkloze vader,
een studerend kind dat zestien jaar
wordt en een forse verhoging van
de gemeentelijke tarieven is in die
statistiek niet terug te vinden.
Het draait nu om de vraag of de
inkomenspositie van een nog on
bekend aantal huishoudens een
loonsverhoging over de gehele li
nie rechtvaardigt. Zijn er werke
lijk geen maatregelen te beden
ken, die alleen en uitsluitend al te
zwaar getroffen gezinnen ont
lasten?
Uit de globale looneis, die de FNV
stelt en die het CNV zonodig als
nog wil stellen, blijkt eigenlijk al
dat de vakbeweging niet beschikt
over een instrumentarium dat ver
fijnd genoeg is om het loonbeleid
naar bijzondere groepen werkne
mers te kunnen differentiëren. Het
CAO-beleid is per definitie collec
tief en dus globaal van aard.
Het antwoord op die vraag ligt
besloten in de politieke koers van
het kabinet-Van Agt. Daar wringt
de schoen en dat geldt voor beide
vakcentrales. Want al stelt het
CNV geen aanvullende looneis
„ter wille van de werkgelegen
heid" beide vakcentrales kun
nen elkaar moeiteloos vinden in
hun pogingen om het gevoerde
kabinetsbeleid op onderdelen on
gedaan te maken.
Op zichzelf behoort ook dat tot de
belangenbehartigende taak van de
vakbeweging, maar op het mo
ment dat de weerzin tegen een
kabinetsbeleid zich dwars tegen de
beslissingen van het parlement
openbaart door het stellen van po
litiek geïnspireerde looneisen,
krijgt een dergelijke manoeuvre
een bedenkelijke kant.
Afgezien van principiële overwe
gingen is het overigens ook zeer de
vraag of het uit tactische overwe
gingen zo verstandig is de werkge
vers te confronteren met lasten die
zij zelf niet hebben veroorzaakt.
Hun verzet zal er niet minder om
zijn. In een periode waarin kostba
re zaken als de vervroegde uittre
ding (ook volgens de vakbewe
ging) de hoogste prioriteit dienen
te hebben, is dat hoogst onge
wenst. Ook zonder politieke bijbe
doelingen zal het CAO-overleg al
moeilijk genoeg zijn.
5TEENWIJK (ANP) Op de grens
an Friesland en Drente is gistermor
en een tankauto met LPG-gas door
le gladheid van de weg geraakt en in
en sloot terecht gekomen. Wegens
intploffingsgevaar werd de weg
igenblikkelijk door de politie van
Veststellingwerf afgesloten.
door Hans Schmit
DEN BOSCH General Elec
tric Plastics, een chemisch be
drijf in Bergen op Zoom, heeft
zich wat veiligheid betreft
geen beste reputatie kunnen
verwerven. De fabriek, in 1974
in een folder als een der
schoonste en veiligste ter we
reld aan de bevolking van
Halsteren en Bergen op Zoom
gepresenteerd, bleek na ver
loop van tijd op diverse plaat
sen te „lekken", waardoor ge
vaarlijke stoffen als fosgeen,
benzeen en methyleenchtori-
de ontsnapten.
Dat kwam niet alleen door ondeugde
lijkheid van de installaties, maar ook
doordat de bedrijfsleiding ernstig te
kort schoot in zorgvuldigheid, zoals
de Arbeidsinspectie in februari 1978
constateerde. Er is hard gewerkt aan
verbetering van de veiligheid, maar
de situatie is nog steeds niet zoals die
zou moeten zijn. De uitworp van tolu
een en methyleenchloride is nog
steeds hoger dan toegestaan, de ge
luidshinder aan de kant van de be
bouwing van Halsteren gaat nog
steeds tien tot vijftien decibel uit
boven wat maximaal is toegestaan,
terwijl de stankoverlast nog steeds
niet is bedwongen.
Terwijl de huidige problemen deels
nog moeten worden opgelost, denkt
de Amerikaanse multinational (die in
de Nederlandse vestiging op het indu
strieterrein Theodorushaven de
kunststoffen Noryl en Lexan produ
ceert) reeds enkele jaren aan verdere
uitbreiding van het bedrijf. In juni
1977 liet General Electric het provin
ciaal bestuur van Noord-Brabant we
ten enkele bestaande installaties te
willen uitbreiden en een monomeer-
fabriek, een polymeerfabriek en een
plascticplaatfabriek ergens in Euro
pa. maar bij voorkeur in Bergen op
Zoom. te willen bouwen.
Voor een dergelijke uitbreiding moet
het provinciaal bestuur vergunnin
gen verlenen volgens de hinderwet en
de wet luchtverontreiniging en Gene
ral Electric wilde graag, op zo kort
mogelijke termijn, weten of zo'n ver
gunning tot de mogelijkheden be
hoorde. Anders hoef je er als bedrijf
niet eens aan te beginnen en kun Je
beter meteen de blik richten naar een
land waar ze niet zo moeilijk doen
over milieu en veiligheid.
Fosgeen incident
De haast van General Electric werd
doorkruist door het beruchte fos-
geenincident. maar nadat het rumoer
was verstomd en nieuwe veiligheids
voorzieningen waren aangebracht,
schreef het bedrijf het college van
gedeputeerde staten opnieuw een
brief. Het verzoek kwam er in het kort
op neer dat weliswaar nog geen be
slissing is genomen over de uitbrei
ding. maar dat men toch al graag zou
willen weten of de vergunningen er
zouden komen En graag zo snel mo
gelijk uitsluitsel, heren.
De provinciale bestuurders bekeken
de aanvraag en concludeerden dat de
plannen een verzwaring van de belas
ting van het milieu en een vergroting
van het gevaar zullen betekenen.
Maar ondanks dat het college van GS
meent dat General Electric een be
drijf is dat met zeer giftige en zeer
exploslegevaarlijke stoffen werkt, zei
de meerderheid (CDA en WD) in
principe ja tegen General Electric. Na
een aantal andere instanties nog om
advies te hebben gevraagd, zal het
provinciaal bestuur vandaag zo goed
als zeker de voorlopige toezegging tot
een definitieve maken. General Elec
tric Plastics weet dan dat GS „de
redelijke verwachting" heeft dat het
de vergunningen zal verlenen. Alleen
de twee socialistische gedeputeerden
verzetten zich tegen de toezegging.
Positief effect
Waarom ondanks de onderkende ge
varen toch een toezegging tot vergun
ningenverlening wordt gedaan, ligt in
deze Jaren vol sombere verhalen over
werkloosheid en slechte economische
vooruitzichten voor de hand: de
werkgelegenheidssituatie in de regio
is niet best en de uitbreiding heeft
een positief effect op de betalingsba
lans. Daarom hebben de ministers
,Van Aardenne (economische zaken)
en Albeda (sociale zaken) zich even
eens positief opgesteld. Van de be-
ADVERTENTIE
HUN STRIJDMACHT
opnieuw van Het Spectrum
Tekeningen, bij voorkeur in liggend for
maat. sturen aan Trouw, jury politieke
prent, postbus 859. 1000 AW Amster
dam. Naam en adres aan de achterzijde
1 ri
r w"f k. *7 1
vermelden. Voor geplaatste prenten is er
een boekenbon.
De inmiddels gewaarschuwde dienst
voor gevaarlijke stoffen in Joure con
stateerde echter geen gevaar voor
ontsnappend gas waarna twee kraan
wagens het gevaarte weer op de weg
takelden. Het verkeer werd van half
acht gistermorgen tot half drie 's mid
dags omgeleid.
trokken gemeenten zegt Bergen op
Zoom ook ja. maar Halsteren daaren
tegen wijst de voorgenomen uitbrei
ding van de hand. Aan het ja-woord
van GS zijn nog wel wat voorwaarden
verbonden, zoals het oplossen van de
huidige problemen (ontsnappingen,
stank, lawaai). Ook moet de kans dat
met een explosie in de polymeerfa
briek (en die is niet onaanzienlijk) de
Lexanfabriek met chloor- en fosgeen-
installaties mee de lucht ingaat ..aan
vaardbaar klein" zijn en moet de fos-
geeninstallatie nu eindelijk eens een
Jaar zonder gevaarlijke storingen
werken.
Protestbrief
De welwillende houding wordt de
Brabantse bestuurders niet door ie
dereen in dank afgenomen. Meer dan
vijfduizend omwonenden hebben een
protestbrief ondertekend, milieu
groeperingen verzetten zich en ook de
Arbeidsinspectie heeft zijn bevreem
ding over de toezegging uitgespro
ken. Eén van de merkwaardige aspec
ten is het feit dat het provinciaal
bestuur nü al over de zaak praat. Er is
geen enkel wettelijk voorschrift dat
het college van GS nu al zegt de
redelijke verwachting te hebben de
benodigde vergunningen te zullen
verlenen. General Electric moet nota
bene zelf nog intern beslissen of er
wordt uitgebreid en zo ja. waar die
uitbreiding gaat plaatsvinden.
Het provinciaal bestuur hoeft pas iets
te zeggen als de aanvragen tot de
vergunningen zijn ingediend; toezeg
gingen voor die tijd zijn volstrekt
overbodig en lelden alleen maar tot
een beperking van de latere beleids
vrijheid. GS zet zich zelf. nog voor er
ook maar een aanvraag is Ingediend,
met de rug tegen de muur. Hiermee
wordt opnieuw de zo moeizaam tot
stand gekomen milieuwetgeving uit
gehold en ontkracht.
Niet te overzien
Maar nog merkwaardiger dan het ge
ven van een toezegging die niet gege
ven behoeft te worden en waarmee de
eigen onderhandelingspositie bij
voorbaat wordt ondermijnd, is het
feit dat de toezegging betrekking
heeft op een uitbreiding waarvan de
gevolgen bij lange na nog niet zijn te
overzien. Want niemand weet eigen
lijk precies wat er nu in die nieuwe
fabriek (Als die komt èn als die in
Bergen op Zoom komt) gaat gebeu
ren. De beschrijving van de processen
Is zeer globaal. Het gaat om een ge
heel nieuwe fabriek (het is geen kopie
van een elders bestaande fabriek» en
het verschaffen van gedetailleerde
gegevens over de uitworp van stoffen
en gevaren vergt miljoenen guldens
en vele maanden. En die uitgaven
doet Oeneral Electric pas als het een
principe-toezegging van GS heeft.
En GS geeft die; ondanks het incom
plete beeld en het ontbreken van vele
nadere gegevens. Voor de Arbeidsin
spectie is de verstrekte Informatie
volstrekt onvoldoende om zich een
standpunt te kunnen vormen en deze
dienst vraagt zich dan ook af waarom
nu. vele maanden vóór de Interne
beslissing van General Electric, op
basis van zeer weinig gegevens een zo
belangrijke beslissing moeten wor
den genomen.
Te hoge uitworp
De onzekerheden en de toenemende
gevaren bij de uitbreiding lijken niet
gering. Zo zal het chloortransport per
spoor door Bergen op Zoom verdub
belen. terwijl de toename van het
risico niet kan worden ondervangen
in de vergunningen die volgens de
hinderwet en de wet luchtverontreini
ging moeten worden afgegeven De
uitworp van tolueen en methanol
(een nieuwe stof voor de Nederlandse
vestiging) zal waarschijnlijk te hoog
zijn. Voorts is de kans op een explosie
bij een lek in de polymeerfabriek
groot en zoals gezegd zou deze fa
briek dicht bij de Lexan-fabriek ko
men te staan. Dat het beter is niet te
dicht bij het nieuwe bedrijf te wonen,
erkennen GS ook want zij raden be
bouwing van de Molenplaat af. Daar
is een nieuwe woonwijk gepland, die
dan op een afstand van twee kilome
ter van het complex van General
Electric zou komen te liggen.
In Halsteren is men daar nogal boos
over, omdat de eerste huizen in die
gemeente nog geen vijfhonderd me
ter van het bedrijf liggen. CDA. PvdA
en twee plaatselijke partijen zorgden
er dan ook voor dat de meerheid van
de raad van Halsteren nee zegt tegen
de uitbreiding. In de aangrenzende
gemeente Bergen op Zoom denk het
plaatselijke CDA echter geheel an
ders over de uitbreidingsplannen en
kan de provinciale toezegging dank
zij de steun ook van de WD vanuit
die gemeente op instemming
rekenen.
DEN HAAG (ANP) Het zou onjuist zijn als minister Pais de
(sub)faculteiten van de Universiteit van Amsterdam vak
groepbesturen zou opleggen nog vóór de Raad van State
uitspraak heeft gedaan over het beroep dat de universiteit bij
dit college heeft ingesteld.
Dat betoogde gisteren staatsraad mr.
J. M. Kan. die de hoorzitting van de
Raad van State, afdeling bestuurlijke
geschillen, voorzat.
De minister van onderwijs en weten
schappen zal worden gevraagd geen
maatregelen te nemen totdat de
Raad van State heeft uitgemaakt of
..Amsterdam" al of niet terecht expe
rimenten met vakgroepbesturen
wordt ontzegd.
De universiteit had zich tot de raad
gewend om te voorkomen dat de mi
nister tussentijds zou ingrijpen. Pais
liet vorige maand weten dat de uni
versiteit tot half januari de tijd had
om zelf orde op zaken te stellen.
De universiteit zou er dan voor moe
ten zorgen dat. zoals de wet wil. de
vakgroepbesturen voor het meren
deel bestaat uit wetenschappers in
vaste dienst.
Amsterdam wil echter dat deze groep
de helft van de besturen vormt en dat
de andere helft bestaat uit studenten
en uit wetenschappers in tijdelijke
dienst. Dat zou moeten gelden voor
een groot aantal subfaculteiten, waar
die regeling al enige tijd van kracht
is.
De universiteit beroept zich daarbij
op een zogenaamd experimenteer-ar
tikel in de Wet Universitaire Be-
stuurshervorming waarbij een derge
lijk bestuursexperlment in principe
tot de mogelijkheden wordt ver
klaard. Daarvoor moet dan echter
een aanvraag worden Ingediend bij
de minister en deze heeft alle aanvra
gen afgewezen.
In november en december van het
vorig Jaar leidde dat tot de bezetting
van het Maagdenhuis. Pais benoem
de daarop het college van bestuur
van de universiteit tot regeringscom
missaris.
Tijdens de hoorzitting gisteren be
toogde mr. R. O. Louw namens de
minister dat de situatie in Amster
dam in strijd is met de wet en dat er
sprake is van verwaarlozing. De toe
stand, waarbij de helft van de be-
stuursplaatsen wordt ingenomen
door wetenschappers in vaste dienst
en voor de rest door studenten en
wetenschappers in tijdelijke dienst
bestaat al jaren.
Illllll
Grootmoeders tijd, wanneer was
dat eigenlijk? Als je die uitdruk
king leest, schijn je daarbij aan
het eind van de vorige eeuw. het
begin van deze eeuw of ten min
ste aan de eerste twintig, dertig
jaar te moeten denken. Dat is
natuurlijk nonsens. Want wat
moeten de oma's van onze tijd
daar niet van denken? Die vaak
nog jonge oma's, die dan mis
schien nog wel tips en middeltjes
van hun moeders en grootmoe
ders geleerd hebben, maar die
tegelijk wel degelijk bij de tijd
zijn en net zo goed met koelkas
ten. elektrische strijkijzers en
wasmachines op de hoogte zijn.
Daarom is het goed dat „Oma
weet het beter" (een bij Tiebosch
in Amsterdam verschenen boek
van Eveline Kalckhoven Smit,
14.90) niet alleen zaken behan
delt die we tegenwoordig „nostal
gisch" moeten noemen. Er staan
„meer dan 2500 adviezen, ant
woorden, recepten en huismidde
len" in. voor het merendeel welis
waar van die oma-wijsheden, zul
len we maar zeggen, maar dan
wel aangevuld met wat moderne
verworvenheden. Een oude af-
wastip bij voorbeeld, erg handig
voor alleenwonende vrouwen en
mannen die een hekel aan afwas
sen hebben, is deze: serviesgoed
en bestek dat in een heet sopje
schoongemaakt is. kan daarna in
heet, gekookt water worden ge
legd Afdruipen moet dan nog
wel. maar afdrogen hoeft niet
meer, want door dat koken van
het spoelwater heb je geen last
van kalkaanslag en dus ook niet
van gevlekte spullen.
Het boek staat vol met dit soort
handige tips: hoe je een paraplu
waterdicht maakt, hoe je het
druipen van kaarsen voorkomt,
hoe je een smerige zemelap
schoon krijgt of muffe keuken
kastjes fris. hoe Je er achter komt
of goud en linnen echt zijn. hoe je
vliegen en vlooien vangt en een
knellende ring van je vinger
krijgt en nog veel meer. De „tips
voor lijf en leden" zijn bij veel
voorkomende ziekten makkelijk
zelf toe te passén, de „tips voor
moeder en kind" gaan in op de
behandeling van moeder-en-
kind-problemen vroeger en nu.
en dan is er (natuurlijk) ook een
hoofdstuk over kruiden Verder
zijn er „oude kookrecepten en
keukenadviezen", recepten die
de eertijds ais „goede huisvrouw"
bestempelde echtgenote op tafel
bracht. Ook weer met handige
foefjes, want die hadden al die
goede huisvrouwen op de „kook
school" opgedaan. Dat bevroren
aardappelen bij voorbeeld best
lekker smaken na twee keer ko
ken. net als aangebrande aardap
pelen. Tussen de ouderwetse, me
rendeels simpele recepten vind Je
ook weer modernigheden als
koelkasten en diepvriesproduk-
ten, want daar kan oma toch niet
meer buiten. Hoofdstukken over
natuurlijke schoonheidsmidde
len. over bloemen en planten en
Daar komt de melkboer. Een
beetje ongewone verschijning
zo. maar ook de weersomstan
digheden in het Engelse graaf
schap Kent waren bijzonder on
gewoon. Melkman Joe Griffin
die daar in het dorp Hotfield
woont, kon door de sneeuwval
zijn wagen niet meer gebruiken
en nam daarom een slee en hon
den. Zijn eigen trekhonden,
want hij is lid van de Britse
Husky-club en bezit zelf ook een
aantal van deze poolhonden. Die
moeten geregeld getraind wor
den en zo sloeg Joe twee vliegen
in één klap: hij kon zijn afgele
gen klanten aan melk en levens
middelen helpen en tegelijk de
honden trainen.
een zaai- en plantkalender voor
groenten en kruiden completeren
het boek.
Erg leuk (en nieuw in een derge
lijk boek) is een overzicht van de
markten in het hele land, met
plaatsen en waar mogelijk ope
ningstijden. Het enige wat eigen
lijk niet helemaal klopt is de
omslagplaat: oma zit daar om
ringd door uitsluitend ouderwet
se potten, pannetjes en schoon
maakmiddelen; de koelkast zie je
er niet. Maar dat komt misschien
doordat ze er geen bederfelijke
etenswaren tussen heeft staan.
Al sinds 1964 zit de 42-jarige Hen
ry Tucker wegens een poging tot
verkrachting in de staatsgevan
genis van de Amerikaanse stad
Richmond. Van dat „zitten"
heeft hij negen maanden liggend
in de ziekenhuisafdeling doorge
bracht. maar dan zonder enige
medische verzorging. De gevol
gen zijn verschrikkelijk: de man
was zo erg doorgelegen dat de
maden uit zijn wonden kropen,
en zijn heupgewrichten zo onher
stelbaar beschadigd zijn dat hij
voor de rest van zijn leven in een
rolstoel zal moeten. Dankzij de
bemoeienis van d'e Amerikaanse
unie voor de burgerlijke vrijhe
den (ACLU) krijgt Tucker nu een
schadevergoeding van ruim een
miljoen gulden, waarvan het.
overgrote deel aan zijn medische
behandeling besteed zal worden.
Volgens de ACLU ondergaan in
de V S. ..nog duizenden gevange
nen dagelijks een verschrikkelijk
lijden als gevolg van de erbarme
lijke medische toestanden". De
organisatie heeft op grond van
het gebeurde gTatie voor Tucker
gevraagd.
Mevrouw Annelien Kappeyne
van de Coppello vice-voorzit-
ter van de WD-fractie in de
Tweede Kamer heeft zo haar
eigen ideeën over mannen die
„nee" zeggen tegen abortus. In
het feministisch maandblad Op
zij zegt ze: „Er zijn veel mannen,
vooral oudere mannen, die zich
emotioneel erg tegen abortus ver
zetten. Mijn veronderstelling is
dat zij Of enig kind zijn Of een
sterke moederbinding hebben
De gedachte is dat zij zich niet
kunnen voorstellen dat hun moe
der hen niet had willen hebben.
Ze kunnen het emotioneel niet
verwerken dat ze misschien niet
geboren waren. Er zijn veel
mensen die ik ken die gewoon
zeggen: nou. Ik ben tegen. Mijn
omgeving zit vol met dat soort
mannen, liberale mannen van
wie Je het niet zou verwachten. Ik
kan mijn stelling niet weten
schappelijk onderbouwen, maar
ik heb gemerkt dat het vaak wel
klopt".
Mensen die aan drukke straten
wonen, weten er alles van: Als Je
's zomers eindelijk eens op Je
balkon kunt zitten is het er niet
om uit te houden van het lawaai
dat auto's en vooral motorfietsen
maken. Zelfs een automobilist
beklaagde zich onlangs ln De
Kampioen over die tweewielige
lawaalproducenten. waarop on
middellijk een fervente motorrij
der ln het geweer kwam Een le
zer uit Soest stuurde ons die reac
tie ook ln De Kampioen toe.
Het zijn niet „de" motorrijders,
maar de Jongelui die extra la
waaiige uitlaten op hun voertuig
(ook auto's) monteren. „Dat la
waai heeft niets met de snelheid
uit te staan." schrijft de motorrij
der. „Deze lieden rijden Juist ln
een lage versnelling met veel toe
ren om een nog „sportiever" ge
luid te krijgen, maar blijven
daarbij toch wel bij de vijftig
kilometer per uur. al klinkt het
dan ook of ze er vér boven zitten.
Ik rijd nu mijn vierde motor en
altijd met de standaardpijpen;
als het mogelijk was zou ik nog
stillere pijpen willen monteren en
met mij vele anderen Het wordt
in de motorwereld betreurd, dat
er dergelijke lawaaipijpen gepro
duceerd. geïmporteerd en ver
kocht worden. Wij weten dat deze
blitsgosers, de Jeugdigen die der
gelijke rommel monteren, na een
paar Jaar van de motor stappen
nadat ze de echte motorrijders
met hun kabaal en rijstijl ln dis
krediet hebben gebracht."
Met de grote rode reflector waar
mee per 1 november alle fietsen
hier moeten zijn uitgerust (net
als met lichtgevende pedalen
trouwens) zijn ze ln Amerika nog
niet tevreden. Daar hebben ze
een ronddraaiende rode reflector
bedacht die boven het achterwiel
gemonteerd wordt en door de pe
daalbeweging ronddraait Zo zou
fietsen nog veiliger moeten zijn.
