Een moeizaam stapeltje
l
Weekendpuzzel
Diepgang van
Ton Sijbrands
Schaaktalent zal altijd
een mysterie blijven
A Aeafl
|H MB
i A ES]JB IA
."STSV
ÜL P,
Schaken
m itsTi
AfABA A
A A
m euH§
IBII AH
B?B b H
bij de boekhandel
J I M I i
m m m
m o
e jb 'q O 0
m bb m
js a o m a
a
Nieuwe
boeken
Dammen
VARIA
TROUW/KWARTET
19
Hoewel het jaar nog maar net be
gonnen is. prijkt er toch al weer
een aardig stapeltje popmuziek op
de recensie-tafel. Tussen de
Nieuwjaarskaarten en sneeuw
buien door werden op het kantoor
van de afdeling Moderne Muziek
van deze bladen zo'n kleine tien
stuks langspeelplaten bezorgd,
daarmee elke gedachte aan een
rustig begin wreed verstorend.
Het is in 1979 kennelijk al niet
anders dan in voorgaande jaren:
er moet doodgewoon weer keihard
gebuffeld worden.
Aanleiding tot deze ontmoedigen
de vaststelling vormt allereerst
„Minute by Minute" (Warner Bros.
WB 56 486). de jongste elpee van
The Doobie Brothers. Een aardige
plaat overigens. Aardiger althans
dan de directe voorganger. „Li-
vin" On The Fault Line", met welk
werkstuk de heren het absolute
dieptepunt bereikten in een ont
wikkeling, waarbij per elpee een
stukje vitaliteit werd ingeleverd
ten gunste van een uitermate lan
derig type „semi-jazz". „Minute"
etc. komt met name in de bijdra
gen van gitarist Patrick Simmons
wat opgewekter over, al heeft ook
hij wel betere tijden gekend. Maar
het leeft tenminste een beetje en
dat is al heel wat vergeleken met
de zeurkouserij van toetsenman
Michael McDonald (ex-Steely
Dan), zoals die plaat na plaat ver
werkt moest worden. Overigens is
deze McDonald ook hier met een
aantal stukken present. Gewoon
overslaan, dan gaat het wel.
Na een lange periode van stilte is
er vervolgens wederom een „zelf
standige" langspeler verschenen
van Crazy Horse, het reguliere be
geleidingstrio van Neil Young.
„Crazy Moon" (RCA PL-13054) is
de naam en dat valt allemaal niet
mee. Onder de hoed van Young
kunnen de heren er wat van, maar
gezellig bonkerdebonken op mate
riaal van een begenadigd compo
nist is nog wel even wat anders
dan zelf de pen ter hand te nemen
en een behoorlijk stukje muziek
schrijven. Toen Crazy Horse nog
mede bevolkt werd door de overle
den gitarist Danny Whitten alsme
de de Spector-discipel Jack Nitz-
sche ging dat prima en werd ten
minste één dijk van een plaat af
geleverd. Frank Sampedro, Billy
Talbot en Ralph Molina hebben
op het punt .van schrijven echter
nauwelijks kwaliteit in huis, zodat
door Willem-Jan Martin
Lou Reed
het resultaat van de gezamenlijke
inspanningen minder dan mager
genoemd moet worden. De meeste
stukken zijn uitermate knullig in
elkaar gesleuteld, zowel naar tekst
als muziek, en het is tekenend
voor het onvermogen van het trio.
dat de zon alleen daar even door
wil breken, waar hun werkgever zo
vriendelijk was een gitaarbijdrage
te verzorgen. Terug naar je plaats,
mannen.
Lou Reed
Gaan we verder met „Take No
Prisoners" (RCA XL-3066), een
dubbele „live" elpee uit de koker
van Lou Reed. De platen bevatten
geen nieuwe nummers, het gaat
om acht, vaak zeer lang uitge
werkte, „songs" die afkomstig zijn
van bekende (Reed) en minder be
kende (Velvet Underground) stu
diosessies. Er is echter wel het
nodige aan gedaan om de aan
schaf verantwoord te doen zijn.
Sommige stukken kregen een to
taal andere uitvoering (zo bij voor
beeld I'm Waiting For My Man.
dat in weinig meer herinnert aan
de oorspronkelijke stomende ver
sie van Velvet Underground), er
werden een paar zangeressen inge
huurd en voor dezelfde prijs kan
ook nog genoten worden van de
wijze, waarop Reed herhaaldelijk
een paar schreeuwlelijken uit het
publiek „onschadelijk" maakt.
Reed is daarin bijzonder op dreef,
maar blijft tussen de scheldpartij
en door tegelijk wel zeer indrin
gende muziek produceren.
Zeker acceptabel is ook „Come
See Me" (RCA PL 37217) door het
Franse kwintet Little Bob Story.
Boven komen drijven in de „new
wave"- en „punk"-beweging lijkt
het erop. dat Little Bob (zanger
Bobby Piazza, inderdaad ternau
wernood drie turven hoog) en zijn
vrienden tot de blijvers zullen
gaan behoren, dit door de concen
tratie op de aanmaak van een on
verwoestbaar soort „rock and
roll". Weinig franje, een hoog tem
po, geoliede gitaren en verzorgde
vocalen, dat zijn zo de ingrediën
ten waaruit ook „Come See Me"
weer is samengesteld en die in de
meeste gevallen zorg dragen voor
een hoge graad van dansbaarheid.
Ik mag dat wel.
Molly Hatchet
Voorts is er dan een eerste, gelijk
namige elpee van de Amerikaanse
zesmansformatie Molly Hatchet
(Epic Stereo JE 35347). Potige ty
pes. zo aan de hoesfoto te zien, en
in de hier voorgeschotelde klan
ken komt dat ook tot uitdrukking.
Het genre is dat van de „southern
rock", de aanpak die van Lynyrd
Skynyrd, dus: drie sologitaren in
de aanslag, de blik op oneindig en
beuken maar. Molly kan daarmee
aardig uit de voeten en komt tot
heel behoorlijke resultaten. De
vraag is echter of het allemaal wel
zo nodig is. wat hier plaatsvindt,
hebben we al vele malen eerder
gehoord, sterker: juist het uitblij
ven van nieuwe impulsen en de
voortdurende herhaling zijn er
verantwoordelijk voor dat de
„southern rock" nog slechts een
kwijnend bestaan leidt. Door we
derom op die oude patronen in te
Dooby Bros
spelen brengt Hatchet in deze toe
stand weinig verandering en blok
keert zij daarmee voor zichzelf te
gelijkertijd het pad naar de roem.
De volgende ster aan het firma
ment van deze week is gitarist
Phil Manzanera en een elpee geti
teld „K-Scope" (Polydor Deluxe
POLD 5011). De laatste produktie,
die ik mij van Manzanera herin
ner, „Diamond Head" of zoiets,
bevatte een portie popmuziek,
waarin op afgewogen wijze met
oude en nieuwe elementen werd
omgesprongen. Intrigerende klan
ken vaak, niet zelden wist Phil een
fikse dosis hoogspanning te creë
ren. Op „K-Scope" echter is het
allemaal wat meer van dik hout
zaagt men planken. Slechts in uit
zonderlijke gevallen slaat de vonk
over, terwijl de Inbreng van een
aantal Britse en Nieuwzeelandse
(de gebroeders Neal en Tim Finn
uit de formatie Split Enz.) „flip-
po's" de muziek er ook niet steeds
duidelijker op maakt. Nee. dit
moeten we maar vergeten.
En daarmee zijn we zo ongeveer
aan het einde van dit uiteindelijk
toch tamelijk moeizame stapeltje
popmuziek. Op de plank liggen
nog elpees van respectievelijk The
Clash („Give 'Em Enough Rope"
CBS 82431) en Dan Hartman
(„Instant Replay" Blue Sky
83265). Bij de eersten gaat het om
een voortzetting van het „punk-
"geluid, terwijl Hartman voor de
verandering maar weer eens een
greep in de „disco"trommel doet.
Ze zien maar. Ik maak er geen
woorden meer aan vuil. Aan die
onzin.
door J. J. M. Kiggen
Aan het begin van het nieuwe jaar
graag uw aandacht voor het program
ma 1979 van onze PTT en daarna wat
internationale zaken die ook de Ne
derlandse filatelistische wereld
raken.
PTT heeft voor ons 10 emissies in
petto met totaal 18 postzegels, één
velletje en een bijzondere briefkaart;
alles bij elkaar voor nog geen 16.
Even in het kort de details: op 23
januari een herdenkingszegel wegens
het feit dat 400 jaar geleden de Unie
van Utrecht als tegenhanger van de
Unie van Atrecht onder Willem van
Oranje door onze gewesten werd ge
sloten; op 20 februari de propaganda-
zegel ter gelegenheid van de a s. ver
kiezingen voor het Europese Parle
ment, die vorig jaar zou verschijnen;
op 13 maart al een zegel ter viering
van de 70e verjaardag van koningin
Juliana; 3 april de jaarlijkse zomer-
postzegels met toeslag voor culturele
en sociale doeleinden; dit jaar gewijd
aan muziek aan de St. Janskerk te
Gouda; op 2 mei de twee Europa-
zegels in het teken van de PTT-histo-
rie; het 50-jarig bestaan van het Ned.
Postmuseum brengt een speciale
briefkaart onder de aandacht op 18
mei; 5 juni een zegel gewijd aan de
Kamers van Koophandel in ons land;
28 augustus een gecombineerde uit
gifte: een zegel herdenkt het 60-jarig
bestaan van het vrouwenkiesrecht in
Nederland en de tweede het eeuw
feest van de voetbalsport in ons land;
2 oktober herdenkingszegels gewijd
aan twee grote vaderlanders: Jan
Steen en Joost van den Vondel, die
beiden 300 jaar geleden gestorven
zijn; en als laatste de gebruikelijke
kinderpostzegels met toeslag voor de
bekende doelen.
Over het geheel een interessant pro
gramma. Verder nog het volgende.
Het Jaar 1979 is door de Ver. Naties
uitgeroepen tot „Internationaal Jaar
voor het Kind". In verschillende jaar
programma's de Ned. Kinderpost
zegels zullen ook daaraan gewijd zijn
heb ik al zegels met dit thema
aangekondigd gezien. Ook aan de
verkiezingen voor het Europese Par
lement zullen heel wat postadminis
traties aandacht besteden. De Euro
pa-zegels van dit jaar zullen in het
teken staan van de PTT-historie; een
onderwerp dat door de gezamenlijke
CEPT-landen is overeengekomen we
gens het 20-jarig bestaan van deze
organisatie. In het najaar van 1979 zal
het 18e vijfjaarlijkse congres van de
Wereldpostvereniging in Rio de Ja
neiro (Brazilië) plaats vinden. En als
laatste: de grote internationale post
zegeltentoonstelling van dit jaar, zal
in de maand mei te Sofia (Bulgarije)
worden gehouden.
Horizontaal. 1. selderij, 4. vernis, 6.
berg in Thessalië, 9. meisjesnaam, 10.
snuiftabak. 12. gekheid, 14. rondhout,
16. evenredig deel, 18. schatten, 20.
plaats in Limburg, 22. spijltje, 24.
graag, 26. dat is (afk. Lat 27. ver
stand, 30. dyne (afk.), 31. van elk
evenveel, 32. honingdrank, 33. mu
zieknoot. 35. plaats in Gelderland, 36.
boom. 38. vertragingstoestel, 40.
plechtige gelofte, 42. danspartij. 42.
modegek, 43. bitter vocht. 44. snlj-
werktuig, 41. gemeenteweide, 48. deel
van de hals. 50. teken in de dieren
riem, 52. een zekere, 53. zaak, 55.
maanstand, 57. flinkheid, 60. voorzet
sel, 61. zegeteken, 63. scherp kijken,
65. stroopballetje (gew.), 66. drukte,
69. ongevulde, 70. onder anderen
(afk.), 71. plaats in Italië, 73. riviertje
op Sumatra, 75. voegwoord, 76. kort
muziekstuk, 77. vlug, 78. insektene-
tend zoogdier.
Verticaal. 1. meer in Finland. 2. bon
bon. 3. en anderen (afk.), 4. vrouw van
Jacob, 5. rund, 6. aardrijkskundige
aanduiding. 7. lid van de senaat, 8.
roofvogel, 9. dierentuin, 11. plezier.
13. nauwe. 15. strijdperk, 17. scheik.
element, 19. krijgsgewoel, 21. voor
voegsel, 23. meisjesnaam. 25. soort
bijl, 28. zinnebeeld. 29. soort visnet,
31. gif slangetje. 34. schrijfkosten, 35.
water in Utrecht, 36. vocht maat, 37.
smal stuk hout, 39. tam, 45. edelge
steente, 47. enkele, 48. hachelijk, 49.
zuiver, 51. honingdrank, 53. rivier,
54.bedoelen, 56. tent, 58. overschot.
59. aanloop. 60. platte steen, 62. onder
anderen (afk.), 64. muzieknoot, 67.
grondsoort, 68. vruchtenat, 72. stoom
schip (afk.), 74. water in Friesland.
Oplossingen per briefkaart t/m
woensdag a.s. zenden naar: Trouw/
Kwartet, Postbus 859, Amsterdam.
Linksboven vermelden: Weekend
puzzel.
Oplossing vorige puzzel:
MÓ
60
it
m
*1
5
3
7
7
1
1
Hl
8
1
9
8
♦il
♦I
3
8
♦li
1
1
1
0
u
0
♦H
8
9
h
nrr
i
3
9
e
If
♦IT
5
7
♦S
0
i
2
9
1
5
3
7
2
O
2
l
8
1
0
i
2
De prijswinnaars zijn: de beer A. A.
Yewangoe, Vermuydenstraat 252,
Kampen; de beer II. den Boer, Eiken
laan 112, 's-Gravenzande; de heer S.
de Haas, Da Costastraat 104, Putten.
ADVERTENTIE
Een steeds terugkerende vraag in de
psychologie is: wat is nu eigenlijk
talent? Hoe komt het dat sommige
mensen een talenknobbel hebben en
anderen gewoon een wrat? Waarom
heeft van twee ogenschijnlijk even
intelligente mensen de één meer aan-
leg voor wiskunde en rekenen dan de
jander. Waardoor wordt bepaald dat
I iemand talent heeft voor schaken?
Tot nu toe is het in feite nog niemand
(gelukt het begrip talent te formalise
ren. En omdat er nu eenmaal onder
de proefpersonen weinig animo be
staat zich tijdens het leven de herse
nen te laten opensnijden ten bate van
de wetenschap, ziet het er naar uit
dat ook in de komende jaren „talent"
een vaag begrip zal blijven. Wel is er
in de laatste decennia enig onderzoek
gedaan met schaakwonderkinderen.
De zesjarige Reshevsky die aan twin
tig borden simultaan speelde is enige
tijd door enkele onderzoekers ge
volgd. maar erg veel waardevols heeft
dat nauwelijks opgeleverd. De enige
die zich enigszins relevant met de
psychologie van de schaker heeft be
ziggehouden is prof. A. D. de Groot
geweest, die vlak na de oorlog op dit
onderwerp is gepromoveerd. Hij stel
de vast dat sterke schakers uiterst
snel en volledig een schaakstelling
waarnemen. Met een experiment dat
niet langer dan vijf seconden duurt,
kon hij in feite nagaan of een schaker
van grootmeestemiveau is.
Maar met dat onderzoek, dat door de
sceptici als triviaal wordt omschre
ven, is nog niets gezegd over de vraag
wat nu eigenlijk schaaktalent is.
Toen Rob Hartoch als schaakmede
werker van Het Parool de gepensio
neerde Lodewijk Prins opvolgde, liet
lij in een interview in dat dagblad
weten „beslist niet minder talent te
lebben dan Jan Timman". Zo iets
clinkt uit de mond van iemand met
125 Elo-punten minder dan Timman
logal potsierlijk. Erg sympathiek is
iet ook niet als iemand zegt: „Als ik
naar gewild had, dan zou ik even
?oed zijn als jij".
Haar echt weerleggen kunnen wij de
nening van Hartoch niet. Op hun
veertiende leken Hartoch en Timman
:ven veel belovend. Timman heeft
lijn talenten „goed gebruikt" en is
doorgestoten naar de wereldtop. Har-
door Max Pam
toch werd tweede bij de jeugdwereld
kampioenschappen, maar is daarna
niet eens van grootmeestersterkte ge
worden. Te lui geweest, zegt hij zelf.
Misschien. Of had hij uiteindelijk
toch te weinig talent?
In Sas van Gent vindt op dit ogenblik
het Europees jeugdkampioenschap
plaats. Zo'n toernooi is altijd een
mooie gelegenheid om de grootmees
ters van de toekomst aan te wijzen.
Spasski en Karpov begonnen hun
carrieire met het winnen van interna
tionale jeugdtoernooien. Maar van
ABBB
Roy Dieks die evenals Hartoch een
keer tweede werd bij de jeugdkampi
oenschappen horen wij niets meer.
Geen talent? Die twijfel geldt in ieder
geval niet voor de Rus Sergei Dolma-
tov die op het moment dat ik deze
rubriek schrijf de meeste kans heeft
om wereldkampioen bij de jeugd te
worden. Opvallend is dat zijn stijl
enige overeenkomst vertoont met die
van Karpov.
Wit: Dolmatov Zwart: Karolyi (Hon
garije)
1. e2-e4 e7-e6 2. d2-d4 d7-d5 3. Pbl-d2
P(8-f6 4. e4-e5 Pf6-d7 5. c2-c3 c7-c5 5.
f2-f4 Pb8-c6 7. Pd2-f3 Dd8-f6 8. gl-gZ
Lf8-e7 9. Lfl-h3 0-0 10. Pgl-e2 Db6-a6
(Het is opmerkelijk dat zwart in deze
stelling al nauwelijks een goed plan
heeft.) 11. 9-0 Pd7-b6 12. Tfl-f2 c5xd4
13. Pe2xd4! Pc6xd4 14. Pf3xd4 Le7-c5
15. Lh3-fl Da6-a4 16. b2-b3 Da4-e8 17.
a2-a4 Lc8-d7 18. Lfl-d3 Pb6-c8 19.
Lcl-e3 Pc8-e7 20. Ddl-c2 g7-g6 (Met
zeer eenvoudige middelen heeft wit
een strategisch gewonnen positie op
gebouwd.) 21. Dc2-d2 Pe7-c6 22. g3-
*4!
zie diagram I
Steeds venijniger wordt de dreiging
23. Pf5 Le3x 24. Ph6t Kg7 25. De3x
Kh6x 26. I5t met een vernietigende
aanval) 22. Lc5xd4 23. c3xd4 f7-f6
(Onmiddellijk 23. f5 had een
tempo bespaard.) 24. Tal-fl f6-f5 25.
g4xf5 e6xf5 26. Tf2-g2 De8-e7 27. Ld3-
e2 Ta8-c8 28. Le3-f2 Kg8-f7 (Zwart
raakt in paniek) 29. Tg2-g3 Kf7-e6?
(Maar dit is pas echt gekkenwerk.
Beslist noodzakelijk was 29. Le6,
hoewel zwart dan ook niet erg fraai
staat) 30. Tg3-b3 Ld7-«8 31. Tfl-cl
De7-d7 32. Tcl-c5! (Zwart is in aan
absolute tempodwang met een bord
vol stukken)
zie diagram n
32. Pc6-e7 (Geeft de strijd op.
maar 32. h5 was ook geen zet) 33.
Tb3xb7 Le8-f7 34. Le2-b5 Dd7-d8 (Wel
een heel zielige stelling) 35. Tc5xc8
Dd8xc8 36. Th7-b3 a7-a6. 37. Lb5-fl
Dd8-d7 38. Lf2-h4 Tf8-c8 39. Th3-c3
Tc8-c7 40. a4-a5 Tc7xc3 (Op 40
Dc8 volgt 41. Tc7x Dc7x 42 Db4) 41.
Dd2xc3 Dd7-c6 42. Dc3-b4 Pe7-g8 43.
Db4-f8 Dc6-c7 44. Lh4-d8 en zwart gaf
op.
MAX PAM
De tweekamp
Karpov-Kortsjnoi
Het schaak der
wrake
door Hans Bouwmeester
Jaap van den Herik
Lex jongsma
Hét grote verslag
van de 32 partijen,
drie maanden lang.
analyses, inleidingen,
nabeschouwingen,
met uniek dagjournaal.
Spectrum Paperback
16.90
Enige dagen voor het vertrek van de
Nederlandse ploeg naar Israël voor de
eerste vriendschappelijke Interland
met Gendlerman en de zijnen, die
door de Nederlandse ploeg met maar
liefst 47-13 werd gewonnen (uw redac
teur was met -1 de enige Nederlander
met een negatieve score), ontving ik
het nieuwste boek van Ton Sij
brands, geheten „Tweekamp Wiers-
ma-Clerc 1978".
Na een overzicht van de onderlinge
duels door de Jaren heen. waarin
Wiersma natuurlijk een duidelijk
overwicht heeft behaald, volgt het
verklaren van de zes partijen en dit is
weer op z'n voortreffelijke manier ge
beurd, dat er als het ware een nieuwe
dimensie aan de partijen is toege
voegd. Kopen dus. en niet wachten
tot het bij De Slegte ligt! Ik heb een
fragment uitgezocht uit de tweede
partij om een beetje een indruk te
geven van de diepte waarmee alles is
geanalyseerd.
zwart (18)
m
\M £3
wk WK WK
Elseviers Gids van bet weer Günter
D. Roth, Elsevier-Amsterdam/Brus-
sel. 248 bladzijden. Uitvoering: ge
bonden. Prijs: 35,-.
„Elseviers Gids van het weer biedt
een leder de mogelijkheid meer in
zicht te krijgen in de meteorologie.
Interessant en boelend zowel voor
oud als Jong, leek als vakman," aldus
een begeleidend schrijven bij dit
boek. Dat lijkt me nogal overdreven.
Wie niet enigszins in de materie is
ingewijd, zoals bijvoorbeeld een
weeramateur, zal lang niet alles als
gesneden koek ervaren. Er is nogal
wat basiskennis vereist om op pagina
12 een term als centrifugaalkracht en
op pagina 30 de formule van de
binnenkomende zonnestraling 1400
J.m'.s 1,37 kW.rn' zonder indiges
tie te verteren.
Verder mis ik in dit boek een boeien
de verhalende lijn, althans het kwam
op mij ietwat „kalenderbladachtig"
over. Op blaadje 74: Stapelwolken,
blaadje 76: Lichtende nachtwolken,
blaadje 78: Mist. Het meest waarde
volle onderdeel is de „tentoonstel
ling" en bespreking van de verschil
lende weertypen, verlucht met vrij
duidelijke kaartjes en vermelding
van effect van die typen in de Euro
landen. Duidelijk zijn ook de hoofd
stukken over de aardrotatie, het we
zen én de eigenschappen van hoge- en
lagedrukgebieden, de windsystemen
en de diverse val- en wervelwinden.
Het boek schiet tekort als de weer
kundige publieksvoorlichting in Ne
derland aan de orde komt Er wordt
nog gezegd, dat de luchthaven Eelde
de RONO-verwachtlngen maakt, wat
al in zomer '77 niet meer het geval
was.
De Belgische regionale radioweer
man Jan Boomans wordt wel ge
noemd, maar vertaler drs. H. J. Krlj-
nen schijnt nog nooit van de twee
radiovoorlichters Pelleboer en De
Jong te hebben gehoord. Vreemd ei
genlijk. dat bijvoorbeeld B Zwart,
die de omslagfoto's verzorgde, hem
dat niet even vertelde. Of lopen deze
KNMI'ers elkaar nooit tegen het lijf?
Hans de Jong
wit (18)
Na Clercs 18. 40-35 (diagram) dwingt
de dreiging 19: 24-19 en 20. 34-30
Wiersma tot een voor het verdere
verloop zeer belangrijke keuze
1814-19. Na zeer lang nadenken
gespeeld. De tekstzet zal Wiersma
ongetwijfeld aan zijn hart zijn ge
gaan, want nadat het bord enige zet
ten lang in vuur en vlam heeft ge
staan. ziet hij zich genoodzaakt de
spanningen eigenhandig tot een voor
een nog altijd Interessante flankpar
tij gebruikelijk niveau terug te bren
gen. Maar de variant(en) die de we
reldkampioen na afloop van de partij
aangaf maakte afdoende duidelijk
dat zwart zijn heil in 1813-19 enz
niet hoefde te zoeken. En hoe is het
met 184-10!? gesteld? Ik herinner
mij dat op het demonstratiebord 4-10
geen moment serieus is onderzocht,
en ik vermoed dat ook de spelers deze
zet niet ernstig in hun overwegingen
hebben betrokken na afloop werd
er in leder geval met geen woord over
gerept. Toch blijkt bij analyse dat
18 4-10 op zijn minst goed speel
baar was geweest en mogelijk zelfs
als alternatief voor de wat magere
tekstzet de voorkeur had verdiend.
Maar laten we eerst onderzoeken wat
de gevolgen van 1813-19, 19.
24x13 8x28, 20. 32x23 zouden zijn ge-
door Frank Drost
weest. Dan valt allereerst op. dat de
kardinale zet 20.21.27 op dit mo
ment falikant fout zou zijn in ver
band met het witte antwoord 21. 34-
30, 25x34. 22. 39x30. dat immers 33-28
dreigt en op 224-10, 23. 30-25
mogelijk maakt.
Onmiddellijk 20 21-27 komt dus
niet in aanmerking, maar zwart zou
deze zet wel met 204-9 kunnen
voorbereiden. De belangrijkste vari
ant, aangegeven door Wiersma. komt
er dan als volgt uit te zien: 204-9,
21. 35-30. 9-13, 22 30-24 21-27? (maar
op 22. 7-11 of 22 3-8 krijgt wit
met 31-27x27x27 zeer goed spel) 23
49-44! 7-11 (want op 23 17-21??
wint 23-19 en 33-28) 24. 33-28 22x33 25.
39x28 18-22, 26 23-181! (de pointe, die
deze alles of niets variant ten gunste
van wit beslist) 12x32,27. 37x28 22x33
(gedwongen want na 2726x37
comblneerd wit zich vla 28. 41x12, 29.
12-7, 30 34-30, 31. 38x7 en 31. 7-1 naar
dam) 28 31x22 17x28 29 34-30 25x23
30 38x9. 20x29 31 9x20. 15x24. 32. 36-
32. 26x37. 33. 41x34 en het resterende
afspel zou wit met enig beleid in een
overmachtswinst moeten kunnen
ombuigen.
Zou zwart de insnoering van de witte
linkervleugel met 21-27 willen voorbe
reiden door in plaats van schijf 4.
schijf 3 naar het te dichten gat op 13
te dirigeren, dan beschikt wit over
een aanmerkelijk eenvoudiger, doch
niet minder effectieve weerlegging
20.3-9!? (toch al niet zo aantrek
kelijk omdat zwart nu na 34 30x30 tot
4-10 verplicht zou zijn, maar alla) 21.
35-30. 9-13 22 30-24 21-27? 23. 49-44' 7-
11. 24. 33-28! 22x33, 25 39x28 18-22 en
omdat er geen schijf op 3 staat kan
wit gewoon 26 43-39 22x33 27 39x28
doen. want een combinatie zit er
mijns inziens niet in.
Nee. dan lijkt 20.3-8 meer kans op
succes te geven. Het is namelijk vrij
zeker, dat wit in dat geval niet met
schijf 35 op mag komen, zoals de
volgende variant laat zien. 203-8,
21 35-30? 21-27! 22 30 24 14-19! 23
23x14 20x9 en nu 1) 24 24-19 15 20 met
op de volgende zet 9-12+2) 24. 49-44
17-21! (chiquer dan 24 7-11.25 24-
19 15-20 enz wat eveneens goed zou
zijn) 25. 24-19 1-6! en twee lichte com
binaties blijken doorslaggevend op
26 29-24 volgt 8-13 en 15-20x49, ter
wijl op 26 44-40 25-30! 8-13. 27-32 en
21x45 beslist. Dat betekent dat wit na
20. 3 8 het best 21 34-30 25x34 22
39x30 doet. Zwart antwoordt gedwon
gen 22. 4-9 en de dan onstane
situatie is uiterst moeilijk te beoor
delen.
Tot zover Sijbrands!
