Utopieën ook nu in de mode Tekening van een lezer Personalia ipothekers-assistenten foorop met nieuwe CAO Onderzoek darmkanker bevolking Zoetermeer hirtreclame Commentaar Dromen van nieuwe samenleving én dreigende ondergang étere regeling nachtdiensten Ede wil beperking van parkeren LPG-tankauto's Op initiatief huisarts Vooralsnog geen maatregelen tegen arts van Assisië Twee TT-renners beboet in Assen suske begon als 'rikki' sleuterwarmer ook beroemd? geen w.c. sterilisatie gepikeerd voorstel rRIJDAG 5 JANUARI 1979 BINNENLAND TROUW/KWARTET 5 minister van CRM heeft geen waren meer tegen het dragen n shirtreclame op de televisie dens het uitzenden van flitsen n sportwedstrijden. Dat is een jrstrekkend besluit. nister Gardeniers lijkt met haar ;uwe standpunt over shirtrecla- e en televisie, dat zij deze week een radio-uitzending formuleer- i, in strijd te komen met de nroepwet. Die is over reclame in ether kort en duidelijk. Artikel van de omroepwet zegt: Behou- :ns toestemming van de betrok- n minister mogen de uitzendin- n niet dienstbaar zijn aan recla- edoeleinden. e woorden „behoudens toestem- Jing" zijn, zo blijkt uit de memo van toelichting bij de wet, zo igkozen om het de STER, als Jige, mogelijk te maken reclame- okjes uit te zenden. Aan alle idere, zo gaat de toelichting ver- r, zal geen toestemming worden rleend. i j e vraag is in hoeverre er sprake is s in reclame als sportlieden op de rlevisie worden getoond met an- >nces op rug of/en borst. En is er lig onderscheid te maken tussen tonen en noemen van sponsor- men? e ervaring heeft geleerd dat het itclamewezen veel waarde hecht n de simpele naamreclame op 8 dio en televisie. Die gratis recla me in de media vormt in feite de •sisis van vrijwel alle sponsorcon- *icten. Zonder die „free publici- ",zo staat in nogal wat contrac- n zelfs zwart op wit, is er alle ïijden om de overeenkomst met imiddellijke ingang op te zeggen. k z e reclamewereld ziet dus blijk- ls ar het shirt van .een sportman J :l degelijk als een medium voor advertenties. In de praktijk blijkt ook dat er wordt bijgehouden hoe veel minuten een bepaalde recla me gratis op de televisie is geweest. Er valt in feite geen argument aan te dragen tegen de stelling dat shirtreclame hoe kort getoond ook, per slot van rekening komen de meeste STER-spotjes ook niet boven de twintig seconden uit wel degelijk reclame op de televi sie is. Met andere woorden: de minister van CRM botst met de omroepwet als zij shirtreclame op de televisie toestaat. Zij gaat ook in tegen een ambtelijke commissie uit haar ei gen departement die haar vorig jaar adviseerde iedere vorm van shirtreclame op de televisie te ver bieden. Er moet immers op dat moment gekozen worden voor het in overeenstemming brengen van de praktijk met de omroepwet of het zetten van een stap op weg naar de commerciële omroep. Wat de minister nu doet is de wet uitleggen in overeenstemming met de (dreigende) praktijk. Erger is echter dat er naar onze mening sprake is van een onge wenste dreiging: de verdere ver commercialisering van de omroep, na de ook al in grote trekken ongewenste vercommercialisering van de sport. De minister had er beter aan gedaan iedere vorm van sluikreclame in sportuitzendingen te verbieden. En tenslotte: met deze uitspraak van de minister van CRM lijkt ook alle reden verdwenen te zijn om de merchandising, (het koppelen van uitzendingen aan commerciële doelen) in omroepland nog verder te bestrijden. De omroepwet laat zich nu eenmaal niet per probleem afzonderlijk uitleggen. belangrijkste is, dat de assisten- nu per nachtdienst één uur loon etaald krijgen. Daarnaast heb- ze voor iedere keer dat ze tijdens nachtdienst in actie moeten ko- voor een telefoontje of voor het veren van een recept recht op één extra tot maximaal zeven uur. e vergoeding kan worden uitge- ïkt in geld of in vrije tijd, waarbij KAB O voorkeur geeft aan het ">tste. lgens de woordvoerder van de nd houdt dit een verbetering in ten zichte van de bestaande regeling, arbij de assistenten in de nacht- nst 1,75 per uur kregen en zes lden per afgeleverd recept. Werden geen recepten afgeleverd, dan be- >nd de nachtdienstvergoeding chts uit het uurloon, bonden willen dit systeem overi- ns het liefst helemaal afschaffen, idat ze het verfoeilijk vinden en uit tijd De werkgevers echter de ninklijke Nederlandse maatschap ter bevordering der pharmacle NMP) willen niet gewoon de ge- rkte uren plus toeslag uitbetalen. nachtdienstvergoedingen waren <^de oorzaak van dat de CAO-onder- ndelingen juni vorig jaar voor het door Plet Hagen Utopieën zijn in de mode. Er is kennelijk een grote behoefte aan beschrijvingen van een „nergens-landwaar honger, armoede, overbevolking, onderdrukking, milieuvervuiling en oorlog niet voorkomen. Utopieën hebben altijd bestaan. Het geloof in een betere maatschappij, in een nieuw paradijs, is zo oud als de mens zelf. Vooral in tijden waarin de toekomst er somber uitziet, beginnen de mensen weer te dromen van een betere wereld. een onzer verslaggevers CN HAAG De zesduizend apothekers-assistenten in ons id zijn dit jaar de eerste werknemers voor wie een nieuwe iO is afgesloten. Na moeizame onderhandelingen noemde n woordvoerder van de KABO (katholieke bond van over- Jidspersoneel en werknemers in de gezondheidszorg) het zindelijke resultaat bevredigend. Ook nu ls dat het geval. De mensen worden doodgegooid met sombere rapporten, waarin de ondergang van de wereld op afzienbare termijn voor speld wordt. Tegelijkertijd ls de hoop op een werkelijke vernieuwing van de maatschappij (zoals ln de Jaren zestig bestond) vervlogen. Wie zich ln die situatie niet helemaal aan pessimis me gewonnen wil geven, gaat dag dromen. Hoezeer droombeelden omtrent een nieuwe samenleving en profetieën over de dreigende ondergang produkt van eenzelfde tijd zijn, blijkt wel uit de twee laatste afleveringen van het ln boekvorm verschijnende Duitse tijdschrift Kursbuch (nummers 52 en 53). De titel van de eerste bundel is „Twijfel aan de toekomst", de tweede bundel heet „Zin in de toekomst". Kursbuch 52 opent met een uiterma te cynische, maar wel meeslepend geschreven inleiding van Hans Mag nus Enzensberger. Een verkort citaat om de sfeer aan te geven: „De apoca- lyps behoort tot onze ideologische handbagage Ze treedt ons ln alle mogelijke gedaanten tege moet, als waarschuwende vinger en als wetenschappelijke prognose, als collectieve fictie 'en als sektarische oproep, als product van de vermaak industrie en als bijgeloof Ze ls alomtegenwoordig, maar niet „wer kelijk"; ze is een beeld dat wij ons maken, een product van onze eigen fantasie, een catastrofe in ons hoofd." Kil Enzensberger wijst erop. dat ook de apocalyps niet meer is wat zij ge weest is. Nu geen adembenemende verhalen meer, die nog een sfeer van heiligheid ademen, maar kille compu ter-uitdraaien vol cijfers en formules. Niet meer de wraak Oods die toe slaat, maar een door mensen zelf ver oorzaakte ramp. Nog een verschil met vroegere onheilsprofetieën is, dat het oordeel zich niet meer zal voltrekken als een plotselinge en totale wereldbrand, maar als een geleidelijk over ons ko mende rampspoed, die van land tot land en van klasse tot klasse ver schilt. De rijke westerling kan vanuit zijn elektronisch beveiligde bunker per kleurentelevisie zien hoe de ar men in de derde wereld van honger wegkwijnen. Ironisch Enzensberger geeft toe dat zijn ver haal erg ironisch is. Hij gelooft niet zo in die al te zwartgallige toekomst beelden van Havannas rokende ge leerden, die ons voorspellen dat de ozongordel van onze atmosfeer bin nen twintig Jaar verdwenen zal zijn. Dit soort onheilsprofetieën zijn vol gens Enzensberger vooral op te vat ten als een uiting van onze eigen angst voor de toekomst. We moeten gewoon wat minder bang zijn voor onze eigen angst, zegt hij. Aan de andere kant is Enzensberger QloCh ook erg sceptisch over de vele opti mistische utopieëen die de kop opste ken. Alle utopieën van de negentien de eeuw zijn door de geschiedenis gelogenstraft. Herinnert men zich nog welke schone beloften omstreeks 1917 aan het Russische volk zijn ge daan? Ook Lenin was zo'n utopist, die „vooruit droomde". Kijk eens wat er van terecht ls gekomen. De bijdrage van Rainer Domer is zo mogelijk nog somberder. De beroem de utopieën van Thomas More (die in 1517 zijn „Utopia" schreef), Campa- nella (de Zonnestaat. 1823) en Bacon („Nova Atlantis", 1624) hebben wei nig bijgedragen aan de bestrijding van de euvelen van het opkomend kapitalisme. Veel meer hebben ze een gevoel van berusting gewekt: „Ner gens-land" (dat is de letterlijke verta ling van „Utopia") ls toch onbereik baar. Over utopisten van later tijd oordeelt Dorner nog strenger. De gelovigen die buiten de bestaande orde alternatie ve woon- en werkgemeenschappen gesticht hebben zijn tenslotte alle maal geëindigd als rauwkost etende Tekeningen, bij voorkeur in liggend for maat. sturen aan Trouw, jury politieke prent, postbus 859. 1000 AW Amster dam. Naam en adres aan de achterzi|de vermelden. Voor geplaatste prenten is er een boekenbon. eerst ln de geschiedenis werden opge schort. Andere resultaten zijn dat de werk week voor assistenten van 55 Jaar en ouder wordt teruggebracht tot 37.5 uur en dat vakantie met één dag wordt uitgebreid tot 21 dagen. EDE (ANP) B. en W. van Ede zijn van plan niet alleen het vervoer van gevaarlijke stoffen, maar ook het par keren van tankauto's met deze stof fen te beperken. Maatregelen ln die zin zullen worden genomen na ont vangst van de nog deze maand te verwachten provinciale nota over deze zaak, aldus het antwoord van B en W. op vragen van het raadslid J. Louwerse-Reijenveld (progressief Ede). Mevrouw Louwerse stelde haar vra gen naar aanleiding van berichten over de vestiging van Elpee-Gas BV in de bebouwde kom van Ede. schrijver van het boek „Atoomstaat") vertelt hoe hij overal „toekomst- werkplaatsen" heeft meegemaakt, waar mensen van een woonwijk of bedrijf in staat bleken alternatieven te bedenken voor de kaalslag-plan nen van de zogenaamde deskun digen. Toneelgroep Ernst Bloch sektariërs. Hun utopieën hebben geen enkele invloed gehad op het maatschappelijke systeem, dat zij ontvluchtten. De critici van het utopisch denken sluiten doorgaans aan bij Marx en Engels. Dezen hebben het utopisch socialisme van hun dagen afgedaan als amateuristische pogingen van idealisten, die de wetmatigheden van de geschiedenis der klassenstrijd niet begrepen hadden. Een ander voorbeeld van een „con crete utopie" ls bij voorbeeld de vrije toneelgroep „Theaterwehr Brandhei- de" die ls voortgekomen uit de eerste protesten tegen de atoomcentrale bij Brockdorf. Het verslag schrijft open hartig over de moeilijkheden. Maar de uiteindelijke resultaten (aanslui ting bij de plaatselijke bevolking, verkiezingswinst voor de „groene" partijen in de omgeving, een volge boekte agenda voor de rest van het seizoen) geven toch hoop. Zo worden er meer utopieën beschre ven. die al dan niet ln praktijk zijn gebracht. Het Kursbuch bevat artike len over bevrijde techniek, alternatie ve universiteiten (als supermarkten van ideeën), Franse arbeiders die zelf hun met sluiting bedreigde bedrijf runnen. Engelse werknemers die al ternatieve produkten uitdenken, vrije scholen, enzovoorts. Wie een toepassing zoekt van het utopisch denken op de Nederlandse situatie kan terecht bij het vorig jaar verschenen boekje „Naar de toe komst leven" van Mady A. Thung en anderen, dat is geschreven ter voor bereiding van de conferentie van de Wereldraad van Kerken over Kerk en Samenleving. In dit boekje wordt ook een verbinding gelegd met bijbelse noties als bekering, gerechtigheid en hoop. Als praktische voorbeelden worden o.a. genoemd de Nieuwe Le vensstijlgroepen, het experiment met De Kleine Aarde ln Boxtel, en de Contourennota van oud-minister Van Kemenade. Het gevaar van utopieën ls dat zij makkelijk ontaarden ln vrijblijvende blauwdrukken van een maatschappij die nergens bestaat. Voor zover zij concrete vormen aannemen, verwor den zij al gauw tot „vrijplaatsen". De moeilijkste opgave blijft dan vanuit die vrijplaatsen invloed uit te oefe nen op de samenleving zelf. De tegenwoordige utopisten knopen aan bij de ln 1977 overleden Duitse filosoof Ernst Bloch, wiens hoofd werk „Das Prinzip Hoffnung" in 1954 verscheen. Bloch geeft daarin een overzicht van utopische momenten die ln de loop der geschiedenis ln kunst, literatuur, politiek, filosofie en godsdienst manifest zijn geworden. Hoewel zelf Marxist meent Bloch, an ders dan Marx, dat mensen door het ontwikkelen van utopieën wel dege lijk op de geschiedenis vooruit kun nen lopen. Ook Mozes (uittocht uit het slavenhuis van Egypte) en Jezus (koninkrijk der hemelen) passen in die traditie van hoopvolle tekenen. De grote omwenteling ln het utopisch denken ligt voor Bloch toch bij Marx. Die heeft ons geleerd de utopie te vertalen ln concrete werkelijkheid. Vandaar dat sinds Bloch wordt ge sproken over „concrete" utopieën, ln onderscheid van de abstracte utopi eën van mensen als Thomas More. In Kursbuch 53 wordt op die lijn verder geborduurd. Robert Jungk (de Van een onzer verslaggevers ZOETERMEER Meer dan vijftienduizend Inwoners van Zoetermeer kunnen dit Jaar meedoen aan een omvangrijk bevolkingsonderzoek naar darmkanker. Iedereen boven de veertig jaar en ouder krijgt een testpakketje thuis gestuurd, waarmee de aanwezigheid van bloed in de ontlasting kan wor den aangetoond. Initiatiefnemer hiertoe is de Zoeter- meerse huisarts A. N de Wolf. die van mening is dat dit een vrij betrouwba re methode is om darmkanker op te sporen. Dr De Wolf heeft voor dit onderzoek een subsidie van 230.000 gulden ontvangen van het preventie- fonds van het ministerie van CRM, waarmee hij twee Jaar lang kan door gaan. De eerste testpakketjes zijn inmid dels verzonden en het is de bedoeling dat de deelnemers aan het ondeizoek Van een onzer verslaggevers TILBURG Het bestuur van de Da niel de Brouwer-stichting, waaronder het zwakzinnigeninstituut Huize As sisië valt. is niet van plan vooralsnog maatregelen te nemen tegen de arts van het instituut, dr J. Huljsmans. Eerst wil het bestuur de behandeling van de klacht afwachten, die de In spectie voor de geestelijke volksge zondheid in Den Bosch heeft inge diend bij het medisch tuchtcollege, aldus voorzitter dr A. Bartels van de stichting. Huize Assisië kwam eind vorig Jaar ln opspraak, toen bekend werd dat daar in het begin van de jaren zeventig schedelmetingen zijn verricht op zwakzinnigen. Ook heeft de arts en kele pupillen geopereerd zonder dat de ouders hiervan op de hoogte wa ren. De resultaten van het onderzoek, dat de inspectie momenteel instelt naar deze handelingen in het insti tuut, worden een dezer dagen ver wacht. Verscheidene Kamerleden hebben aangedrongen op openbaar making van die resultaten. Naar aanleiding van tussentijdse be vindingen heeft de inspectie eind vo rig jaar al besloten een klacht in te dienen bij het medisch tuchtcollege ln Den Bosch. Wat die klacht precies Inhoudt, heeft het ministerie van volksgezondheid niet bekend willen maken, omdat men daarmee zou vooruitlopen op de eindconclusie van het onderzoek. hun pakketjes per post naar de huls arts terugsturen, die de ontlasting dan zal onderzoeken. Volgens dr De Wolf ls darmkanker in een vroeg stadium ontdekt bijna altijd te genezen. „Ons onderzoek is er vooral op gericht om te kijken hoe betrouw baar de test ls en of het publiek op grote schaal wil meedoen aan het onderzoek. Zijn de resultaten posi tief, dan kan op veel grotere schaal naar darmkanker worden gezocht." ASSEN (ANP) De politierechter ln Assen mr A. O. de Wilde, heeft we gens mishandeling van een politie man de motorrenner Jon E. (32) uit Crescent in Zuld-Afrlka veroordeeld tot een boete van tweeduizend gul den en twee weken voorwaardelijk gevangenisstraf met een proeftijd van twee Jaar Overeenkom stig de els van de officier kreeg de motorrenner Thomas William H. uit Lisburn ln Noord-Ierland wegens ver nieling een boete van 750 gulden. Belde renners hadden meegedaan aan de T.T.-races die vorig Jaar ln Assen zijn verreden. E. had een derde plaats veroverd in de 350 cc-klasse. Dat werd op 25 Juli uitbundig door het tweetal gevierd. In de Oudestraat in Assen kregen zij te maken met de Asser politie, die maande tot doorlo pen. Aanvankelijk werd aan dit bevel voldaan, maar het tweetal kwam te rug. Een politieman kreeg van E. een vuistslag in het gezicht, en H. verniel de een ruitenwisser van een politie auto. Adviseur De heer J. J. Lllipaly is de nieuwe adviseur voor het onderwijs aan Mo lukse kinderen bij het ministerie van onderwijs en wetenschappen HIJ ls de opvolger van Th. O. Kuhuwael, die vorig jaar overleed. De heer Lllipaly (35), die op 8arua werd geboren, ls o m vlce-voorzltter van het inspraakorgaan welzijn Mo- lukkers. Tot 1977 was hij hoofd van een protestants-christelijke lagere school ln Middelburg en daarna ln dezelfde plaats leraar opvoedkunde aan de christelijke pedagogische aca demie. „Het enige dat jij goed kunt. is tekenen en schrijven. Maar daar kan je toch nooit Je brood mee verdienen". Harde woorden van een broeder-onderwijzer tegen een lagere-schooljongetje, woor den die trouwens niet zijn uitge komen ook. Want dat jongetje heette Willy Vandersteen. die la ter vooral beroemd zou worden door zijn schier eindeloze reeks Suske en Wiske-stripverhalen. Suske en Wiske, aanvankelijk als Rikki en Wiske door het leven stappend, omdat de uitgever dat mooier vond die al meer dan dertig Jaar te maken hebben met musketiers, een zingend nijl paard. een speelgoedzaaier, mus ketiers, sjeiks, zeerovers, een rij mend paard, spoken, wolven, elf jes. olifanten en marsmannetjes, en dan meestal gesecondeerd door tante Sidonia, Lambiek en Jerome. Willy Vandersteen heeft de helft van zijn leven aan de zijde van Suske en Wiske doorgebracht, schrift Erik Durnez ln een pas bij Standaard Uitgeverij verschenen boek over de striptekenaar. „Ik vier het elke dag" heet het boek' en het is uitgegeven wegens Van- dersteens vijfenzestigste verjaar dag. Een beetje laat. want op 15 februari wordt de tekenaar al 66. maar toch best leuk, al was het alleen maar vanwege de vele pa gina's afbeeldingen uit 8uske- en Wiske-verhalen en uit andere al bums van Vandersteen, waaron der zijn eerste echte stripwerk „Piwo" (1943), Pudlfar, Tor en Peerke Sorgeloos, verhalen die Vandersteen veelal alleen met „Wil" ondertekende. Het boek valt ln zes delen uiteen: het leven van Willy Vandersteen in woord, hetzelfde in beeld, zijn creaties van 1941 af, hoe een strip tot stand komt, waar je de helden Suske en Wiske allemaal op te genkomt en het complete vier pagina's beslaande overzicht van al zijn werk. Behalve de onderwijzer zagen wel meer mensen dat Wiliy al Jong heel aardig tekende en over een grote fantasie beschikte. Wel iswaar was hij een bedeesd ven tje, maar toch altijd hét brein achter het vermaak van vriend jes en vriendinnetjes. Op de stoep tekende hij met krijt de wielerwedstrijd van Brasschaat. En hij vertelde verhalen over rid ders en kastelen: „Toen op school de geschiedenis van de kruis tochten verteld was, trok Willy met zijn vriendjes naar de kerk om de zelfgemaakte wapenuit rustingen te laten zegenen. Maar de onderpastoor zei dat het Hei lig Graf al bevrijd was". Vader Vandersteen (Sus voor zijn vrien den en vermoedelijk dus naam gever van stripheld Suske) zag maar niks ln de ambities van zijn zoon. Eenmaal wilde hij zelfs op bedevaart naar Scherpenheuvel om zijn zoon tot betere ideeën te brengen. Willy moest bij hem ln de leer (vader was beeldhouwer en ornamentmaker), maar de aanhouder wint en zo ging het met Willy ook. Intussen zijn, vertelt Durnez in zijn boek, de verhalen van Van dersteen uitgegeven ln het Frans, Duits, Engels. Portugees, Deens, Zweeds, Noors, Indonesisch, Ja pans en Arabisch, en natuurlijk ln het Vlaams en Nederlands. Van Suske en Wiske zijn in het Nederlands alleen al zo'n tachtig miljoen exemplaren verschenen, en daarme ls de ln Antwerpen geboren en getogen Wllly Van dersteen. na Walt Disney, een van de meest gelezen stripteke naars ter wereld. Stripverzame laars geven bendes geld uit voor de eerste uitgaven en onlangs werd ln Antwerpen bij een In braak ln een motorjacht zelfs de volledige reeks Suske en Wiske- albums gestolen, waarvoor de ei genaar overigens was verzekerd. De helden Suske en Wiske kom Je nu tegen op badmatjes, op snoep- verpakkingen, op shirtjes, op stickers, op zeeppoeder en op de trein, op soeppakjes, op kalen ders, tassen en melkbekers, mis schien meer in Vlaanderen dan in Nederland, maar ze zijn er toch maar. Wie er zo goed als alles over wil lezen, kan „Ik vier het elke dag" voor 19,95 ln de win kel kopen. Westduitse automobilisten, in deze dagen minstens even zwaar beproefd als Nederlandse auto rijders, kunnen 'm al krijgen: de sleutelwarmer waarmee je ten minste het autoportier sonder problemen open krijgt. De war mer die er uitziet als een sleutel hanger, werkt op een batterijtje. Tien seconden de sleutel er in, de warme sleutel gauw in het be vroren slot en het portier kan geopend worden alsof er nooit iets aan de hand was. Op één batterijtje kan deze Westduitse vinding wel duizend keer een sleutel opwarmen, waarschijn lijk dus genoeg om de koudste winter door te komen sonder zo'n nieuw energiebronnetje U hoeven aanschaffen. Peter Hillary uit Auckland (Nleuw-Zeeland) heeft het op z'n 24ste Jaar nog weinig verder ge bracht dan tot zoon van een be roemde vader. Die vader is Sir Edmund Hillary die ln 1962 als eerste en tot nog toe enige in de geschiedenis de 6750 hoge Ama- dablam in het Himaiayagebergte beklom en bedwong. Zoon Peter wordt nu misschien net zo be roemd, als hem tenminste als tweede ter wereld datzelfde lukt. HIJ heeft inmiddels al toestem ming van de Nepalese regering om later dit jaar aan het hoofd van een kleine Nieuwzeelandse expeditie een poging te wagen om ook de top van de Amada- blam te bereiken. Hillary Junior heeft als skileraar ai aardig wat ervaring ln de bergen opgedaan. De voltallige gemeenteraad (zes mannen en een vrouw) van Car- pentersville, een forensendorp ten noordwesten van Chicago, zit ln de gevangenis. De rechtbank heeft bepaald dat de raadsleden gegijzeld moeten blijven totdat ze tot andere gedachten geko men zullen zijn over de riolering. In het aardige plaatsje kunnen volgens de raadsleden elf nieuw bouwhuizen namelijk niet op de riolering worden aangesloten; het systeem is nu al overbelast, zeggen ze, maar de rechtbank vindt het desondanks geen stijl de nieuwe bewoners dus maar met tonnetjes af te schepen. In tussen moeten die bij wijze van spreken wel op hun ton blijven zitten zolang de raadsleden in de cel zitten. In Willow Island ln de Ameri kaanse staat West Virginia heb ben vijf vrouwen zich noodge dwongen laten steriliseren omdat ze anders hun baan bij het che misch bedrijf American Cyana- mld kwijtgeraakt zouden zijn. Het ging om deze vijf en nog drie vrouwen tussen 28 en 43 Jaar, die allen op een verfstoffenafdellng werkten; de zwaar loodhoudende grondstoffen die aan hun werk te pas komen, worden als levensge vaarlijk beschouwd voor een foe tus. reden waarom de directie van het bedrijf de acht vrouwen met het oog op een eventuele zwangerschap verzocht de blezen te pakken of zich te laten sterili seren. Een van de vrouwen kon bewijzen dat ze geen kinderen meer kon krijgen, twee anderen wisten overplaatsing te bewerk stelligen, maar de overige vijf za gen geen andere mogelijkheid terwille van hun baan Inderdaad tot sterilisatie over te gaan Wim Ramaker, hoofd van NCRV's literaire afdeling en te genwoordig in Engeland wonend, ls een beetje boos geworden op een briefschrijver ln de NCRV- glds die hem een „hooghartige en discriminerende houding tegen over christendom en kerk" toe schrijft. Het ging om een uit spraak van de door Ramaker geïnterviewde acteur Henk van Ulsen, die de gidslezer als een uitspraak van Ramaker zelf op vatte. „Het ls Jammer dat de mensen vaak niet kunnen lezen," schrijft Ramaker nu nogal gepi keerd terug in de gids. en voegt er na een nadere toelichting aan toe: „Misschien vindt de brief schrijver het leuk te weten dat lk zelf nog steeds lid ben (ln Neder land) van de Chr Oeref. Kerk te Kampen (betaal zelfs mijn kerke lijke bijdrage en kerk daar ook nog wel eens) en ln Engeland van de Anglicaanse Kerk, alwaar lk lid van het koor ben In leder geval een teken dat ik meezing." „Het is alweer enige tijd gelden dat de voorzitter van de Tweede Kamer het gewenst achtte om een minuscuul digitaal tljdaan- duidend klokje aan het spreek gestoelte te monteren, om de sprekers ln de Kamer te wijzen op de hun toegemeten tijd. Mijn voorstel is: geef ze een Resisten tie-orkest en niemand komt lan ger aan het woord dan ls toe ge- sta ap" (Brief in de Varaglds). I

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1979 | | pagina 5