'Ik zou best wel weer terug willen'
i
Schippers
De tekening van een lezer
Trouw
Commentaar
11 11H I f il 11
Investeren in .menselijk kapitaal' (1)
Investeren in .menselijk kapitaal' (2)
SKosmische steen
Svas oorzaak van
gichtverschijnsel
Frits Schuitema bij zijn terugkeer in Nederland:
Speculatie op
beurs over
duur actie
«3
wensen en waarzeggen
wat uit de
hand loopt
wat (niet)
moet blijven
wie jarig zijn
troost
WOENSDAG 3 JANUARI 1979
TROUW/KWARTET
5
van de vreemdste tegenstellin
in de hedendaagse Nederland-
samenleving is het bestaan van
vacatures naast zo-
zeel tienduizenden werklozen. Je
lioort steeds meer klachten van
bedrijven die niet aan voldoende
zakbekwaam personeel kunnen
komen. De verbonden van werk
spreken over honderddui
moeilijk vervulbare vacatures
pleiten voor een soort nationaal
staan er ruim 65.000 va-
»tures opgegeven bij de arbeids
bureaus. Veel daarvan zijn al ver
zuid of anderzins opgeheven zon-
jer dat dit is doorgegeven aan het
irbeidsbureau. Een ander deel van
vacatures wordt echter nimmer
Daarnaast zijn er vaca
vervuld door minder geschik
arbeidskrachten, louter omdat
werkgever geen keus had en
niet langer kon wachten.
Daar tegenover zijn er thans offici
eel bijna tweehonderdduizend
werklozen. Een deel van hen is zo
moeilijk plaatsbaar door leef
tijd, zeer langdurige werkloosheid,
andere ongunstige kwaliteiten
dat zij nog nauwelijks als werk
zoekenden worden aangemerkt.
Anderzijds zijn er ook veel echte
werkzoekenden die zich niet mel
den bij een arbeidsbureau, omdat
zij zichzelf toch niet veel kans
geven bijvoorbeeld.
Voorts zijn er waarschijnlijk tien
duizenden gedeeltelijk arbeidsge-
schikten in de WAO, die liever een
aangepaste baan zouden hebben
en dus eigenlijk als werkzoeken
den zouden moeten worden aange
merkt.
Er zit dus duidelijk nogal wat
scheef in de arbeidsmarkt.
Sommigen zien simpelweg de op
lossing in een flinke verlaging van
de sociale uitkeringen. Dan willen
de werkzoekenden wel weer aan
de slag, zo wordt dan gesteld. Wij
vrezen echter dat deze simpele
methode slechts een heel kleine
bijdrage aan de oplossing van het
probleem zal leveren. Want het is
niet zo dat iedereen maar blijft
zitten waar hij zit. De arbeidsbu
reaus hebben een „omzet" van
meer dan een half miljoen bemid
delingen per jaar. Het aantal men
sen dat van baan verandert is,
vergeleken met vroeger, enorm
groot. Er is dus een flinke door
stroming op de arbeidsmarkt.
Dat maakt het bestaan van zoveel
moeilijk vervulbare of niet goed
vervulde vacatures alleen maar
vreemder. Er zijn daarom hoogst
waarschijnlijk geen simpele oplos
singen voor de problemen op onze
arbeidsmarkt mogelijk. Maar er
moet wel hoognodig veel meer
gebeuren dan tot nu toe gebeurt.
Bezien vanuit het grote aantal
werkzoekenden is de tegenstelling
minstens zo vreemd, juist ook
wanneer je de zaak uitsluitend fi
nancieel benadert volgens de „the
orie van het menselijk kapitaal".
De tot langs de zijlijn toezien ver
oordeelde werkzoekenden kosten
de samenleving niet alleen maar
miljarden guldens,' voor het
levensonderhoud, voordien al
leeft de samenleving miljarden be-
teed om deze medeburgers te
doen opgroeien en opleiden tot
irbeidskrachten. Dit „menselijk
lapitaal" blijft nu onbenut als
vare het een gigantische misinves-
lering. Werkloze handen in de rol
£ran stilstaande machines.
n zijn proefschrift over de theorie
t an de sociale zekerheid (waarover
'ij gisteren berichtten) wijst dr. L.
*e Blanc op de mogelijkheid iets te
oen aan deze vreemde tegenstel-
ng door aanvullende investerin-
en te verrichten in het „menselijk
apitaal". Hij beredeneert dat er
conomisch beschouwd voor vele
londerden miljoenen guldens per
aar verantwoord besteed zou kun
nen worden aan on-, her- en bij-
verbetering van arbeids
e.d. Le Blanc meent dat
sjlaarvoor de reserves van sommige
fondsen, bestemd voor so-
iale uitkeringen gebruikt kunnen
morden.
Ik
.C>eze zienswijze ontbreekt het be-
IEN HAAG (ANP) Een VTeemd
a chtverschljnsel. dat zondagavond
oor een groot aantal mensen werd
j* aargenomen, was volgens het ster-
ekenkundig Instituut in Utrecht een
!r tuk steen uit de kosmische ruimte,
^it heeft prof. dr. C. de Jager van het
r ïstituut meegedeeld.
[j. >e vuurbal die op oudejaarsavond,
na acht uur. boven Nederland
ijierscheen, bewoog zich van noord
lar oost en liet een spoor van von-
in achter. Dit indrukwekkende ver-
paald niet aan overtuigingskracht.
Als de aanvullende „investerin
gen" inderdaad hun vrucht afwer
pen, zullen meer werkzoekenden
aan de slag komen en zal de toe
stroom van nieuwe werkzoeken
den worden afgeremd. Er zullen
dan minder mensen een sociale
uitkering nodig hebben. Zo bezien
kunnen dus inderdaad verant
woord gelden uit de uitkerings
fondsen worden aangewend voor
deze aanvullende „investeringen".
Een opinie-onderzoek heeft aan
het licht gebracht dat in de meeste
landen van de Europese gemeen
schap, ook in Nederland, de bur
gers het nieuwe jaar voornamelijk
met pessimisme tegemoet treden
en dan vooral vanwege de econo
mische situatie. Toch mag gerust
bemoediging worden geput uit het
grote aantal vacatures naast zoveel
werklozen. Dat bewijst dat we de
economische problemen niet werk
loos over ons heen hoeven te laten
gaan, maar dat er nog heel wat aan
te doen is.
Het ministerie van sociale zaken
wordt geleid door een bij uitstek
deskundige op het gebied van de
arbeidsmarkt, dr. Albeda. Onze
beste wensen voor het nieuwe jaar
gaan ook speciaal naar hem uit, in
de hoop dat dit jaar het probleem
van de aansluiting van vraag en
aanbod op de arbeidsmarkt daad
krachtig zal worden aangepakt.
door Fred Lammers
EINDHOVEN „Als het aan
mij ligt zou ik graag terug
willen gaan naar El Salvador.
Afgezien van de toestanden
die daar heersen wonen er
aardige mensen, met wie ik in
de ruim drie maanden dat ik
er werkzaam was een goed
contact heb opgebouwd. De
beslissing over al dan niet te
ruggaan hangt echter af van
wat mijn bazen hier zeggen en
vooral hoe Mieke, mijn vrouw,
er over denkt. Als zij er niet
voor voelt met de kinderen
weer te gaan wonen in een
land waar je dagelijks onder
een zekere spanning moet le
ven, zal ik het haar beslist
niet aandoen."
Dit gaf de zaterdagavond laat vrijge
komen Philips-directeur Frits Schui
tema (34) mij ten antwoord toen ik
hem gisteren vroeg of hij de republiek
waar hij zo'n bang avontuur overleef
de voortaan zal mijden. Frits Schui
tema was uiterlijk volkomen rustig
en zag er heel goed uit toen hij giste
ren in Eindhoven opdook, na de
terugreis, die grotendeels in particu
liere vliegtuigen werd afgelegd, om
vragen van journalisten te beant
woorden.
„Ik ben in een uitstekende conditie
en heb de afgelopen weken nauwe
lijks een pond aan gewicht verloren,"
zei hij er zelf over. Dat neemt niet
weg, dat hij gedurende zijn gijzeling
heel moeilijke perioden heeft doorge
maakt. „Ik heb een aantal flinke de
pressies gehad. Je mag het rustig
weten dat ik diverse keren heb zitten
janken. Ik heb ook weer echt leren
bidden. Al klinkt het misschien een
beetje hypocriet, ik heb vaak op mijn
knieën voor mijn bed gelegen. Als je,
zoals ik, 36 dagen in een met board
geblindeerd kamertje van drieëneen
halve bij drieëneenhalve meter bent
opgesloten met als enige inventaris
een bed, een wastafel, een geïmprovi
seerd toilet en een oude douche met
een koude kraan, die ik nauwelijks
durfde te gebruiken, omdat ik wist
dat de watervoorraad schaars was en
af en toe je tanden kunnen poetsen
minstens zo belangrijk is. heb Je alle
tijd over je leven na te denken. Als er
een ding is dat Je leert beseffen, wan
neer je in een situatie verkeert waarin
het niet zeker is of Je er levend uit
komt, dan is het wel dat Je geweldig
waardeert wat je hebt, wat het waard
is een fijn gezin te hebben."
Frits Schuitema met zijn vrouw Mieke en de kinderen Kim en Vicky (links).
Meegevallen
Achteraf zijn de ruim vijf weken, dat
hij op een onbekende plaats in El
Salvador gevangen zat Frits Schuite
ma meegevallen. „Al heb ik een hoop
moeilijke momenten gehad, ik heb
vanaf de eerste dag een duidelijk
dagschema gemaakt. Ik bracht onge
veer twaalf uur per dag in bed door.
Al had ik duidelijk angst voor mijn
ontvoerders, die mij constant be
waakten, ik wilde mijn waardigheid
ophouden, me niet laten kennen. Ik
geloof dat zij dat hebben gewaar
deerd, dat ik daardoor na een paar
weken contact met hen kreeg, met
hen kon discussiëren."
Slechts twee van zijn ontvoerders
heeft Frits enigszins gezien en dan
nog alleen hun ogen, voor de rest
waren zij gemaskerd. „De leider van
de ontvoerders heb ik wel regelmatig
gesproken, maar voordat hij binnen
kwam moest ik de donkere afgeplak
te bril opzetten, die ze een paar minu
ten nadat ze me in gijzeling namen al
op mijn neus duwden." Die gijzeling
kwam, hoewel Frits Schuitema wist
dat hem iets dergelijks boven het
hoofd kon hangen, als een volkomen
verrassing. „Toen ik op de 24ste no
vember naar huis ging om te lunchen
werd ik klem gereden. Mijn auto was
ineens omringd door gewapende
mannen, die riepen: 'guerrillo, guer-
riilo'. Nou dat had ik toen ook al
begrepen. Maar ze hebben me, ik kan
niet anders zeggen, goed behandeld.
In het begin zelden ze trouwens tegen
me dat het niet hun bedoeling was me
fysiek iets aan te doen. De verwon
dingen op mijn gezicht zijn dan ook
niet door de mannen, die mij gevan
gen hielden toegebracht, maar het
resultaat van het feit, dat ik, voordat
ik zondag doorreisde naar mijn
vrouw en de kinderen in Guatemala
bij een vriend met een roestig scheer
mes mijn snor en baard van 36 dagen
heb afgeschoren. Drie keer per dag
kreeg ik eenvoudig, maar goed. te
eten. Van de 36 dagen 35 keer kip in
allerlei variaties. Dat hoef ik voorlo
pig, zoals u zult begrijpen, niet meer
te hebben."
De warmte in het vertrek was ook een
probleem. „Na veertien dagen was
het er bloedheet. Op mijn verzoek
kwamen ze toen met een ventilator
aanzetten, die 's middags een poosje
aan mocht. Maar de grootste moei
lijkheid was de tijd te doden. De
laatste weken kreeg ik aardig wat
lectuur, vooral kranten. Maar dat bij
na niets te lezen hebben was ver
schrikkelijk. Ik heb mijn ontvoerders
ai gauw om een bijbel gevraagd. Dat
deed ik uit religieuze motieven, maar
ook omdat je met de bijbel wat lezen
betreft voorlopig vooruit kunt. Ik heb
er een gekregen, in het Spaans, dat ik
nogal gebrekkig beheers. Elke dag
heb ik daar een paar uur in zitten
lezen. Het heeft mij mentaal een gro
te steun gegeven. Mede daardoor
voelde ik me heel rustig."
Een paar keer tijdens zijn gevangen
schap zag het er naar uit dat Frits
vrijgelaten zou worden. „Maar steeds
ging het niet door wat een flinke
afknapper voor me was. Ik zat ook
doorlopend in angst dat de politie
mijn schuilplaats zou ontdekken. Als
het tot een vuurgevecht was geko
men met de guerrillo's had ik niets
meer voor mijn leven gegeven. Mijn
vrijlating is nog onverwacht ge
komen."
„Een week geleden had ik niet kun
nen denken dat ik nu hier zou zitten.
Vrijdagavond kreeg ik te horen, dat
het niet lang meer zou duren, voordat
ik vrij zou zijn. Het wachten was op
de radio-uitzending via de Wereldom
roep waarin het manifest van de ont
voerders zou worden voorgelezen. De
hele zaterdag zijn mijn ontvoerders
met een oud radiootje bezig geweest
het bericht op te vangen waarin die
uitzending werd aangekondigd. Het
lukte niet. Ik heb toen plagend aan
geboden tegen gereduceerde prijs een
goede radio van ons te kopen."
Zaterdagavond, anderhalf uur voor
de uitzending, herkreeg Frits Schui
tema de vrijheid. „Ze hebben me op
een drukke weg bij het centrum afge
zet. Ik kan niet beschrijven hoe ik me
voelde toen ik na 36 uur dat bedomp
te kamertje mocht verlaten. Eenmaal
vrij heb ik eerst een meter in de lucht
gesprongen toen ben ik met een taxi
naar de Britse club gereden. Daar
was echter niemand aanwezig. Ik ben
daarop naar een Mac Donald restau
rant gelopen, om mijn vrouw en
vrienden te bellen. Ze keken daar me
daar zo gek aan, waarschijnlijk van
wege mijn baard en de vieze kleren
die ik aanhad mijn broek en over
hemd waren gescheurd en zaten vol
vlekken dat ze me niet binnenlie
ten. Tenslotte is het me in een ander
restaurant toch gelukt een collega
aan de lijn te krijgen. Een uurtje later
kon ik mijn vrouw en mijn moeder in
Leeuwarden bellen en vertellen dat Ik
vrij was."
Sympathie
Van een verbroedering tussen hem en
zijn ontvoerders is volgens Frits
Schuitema „geen sprake" geweest.
„Wel heb ik tijdens onze vaak lange
gesprekken gezegd dat ik altijd sym
pathie heb voor jonge mensen die zo
toegewijd zijn aan hun land, dat ze
bereid zijn voor hun idealen te
sterven."
De enige brief die Frits in al die
weken van zijn vrouw ontving was
voor hem de grote oppepper. „Elke
keer als ik het moeilijk had las ik
hem. Ik heb dat zeker veertig keer
gedaan. Eerst kreeg ik het dan nog
een beetje moeilijk maar dan dacht
ik: vooruit, laat je niet kennen!".
Vervolg van pagina 1
Tekeningen, bij voorkeur in liggend formaat, sturen aan Trouw, jury politieke prent,
postbus 859, 1000 AW, Amsterdam. Naam en adres aan de achterzijde vermelden.
Voor geplaatste prenten is er een boekenbon.
schijnsel wordt, volgens professor De
Jager, veroorzaakt doordat een stuk
steen uit de kosmische ruimte de
aarde nadert met een snelheid van
vele tientallen kilometers per secon
de. Wanneer de steen in de hoge at
mosfeer komt, wordt de lucht ter
plaatse tot licht geven gebracht als
gevolg van de hoge snelheid van het
binnendringende voorwerp, aldus de
professor.
Volgens het sterrenkundig instituut
komen dergelijke verschijnselen vrij
geregeld voor, maar zijn slechts zel
den boven ons land te zien. Het licht
verschijnsel werd, volgens de meldin
gen. alleen boven de grote rivieren
gesignaleerd. Verscheidene mensen
zeiden het verschijnsel ongeveer
twintig seconden te hebben gezien.
mortale0 Af. \E-t-'
Een bevrachter van een
transportonderneming verklaarde
dat hem het telefoneren meermalen
onmogelijk was gemaakt. Tot grote
moeilijkheden kwam het evenwel
niet.
Volgens de voorzitter van de toer
beurtvereniging Noord-Zuid, B. Bes
jes, valt er niet te ontkomen aan
intimidatiepogingen van de zijde van
actievoerende schippers. „Het is ook
niet om aan te zien als een collega
vracht aanneemt terwijl jijzelf mis
schien wel voor weken aan de kant
ligt". Volgens hem is er echter aller
minst sprake van dat de bonden aan
sturen op een harde confrontatie tus
sen stakende en werkwillige schip
pers.
Weinig effect
De eerste dagen wordt nog weinig
effect verwacht van de stakingsactie.
Veel verladers hebben zich eind vori
ge week ingedekt voor de eerste da
gen van het nieuwe jaar. Bovendien is
er op de Rotterdamse schippersbeurs
weinig ladingaanbod, volgens de be
vrachters. Dit laatste is zeker het
geval voor de binnenvaart. Dit heeft
twee oorzaken. Door het slechte weer
is het noorden van het land onbereik
baar per schip en schakelen de verla
ders over op wegvervoer en spoorwe
gen. Daarnaast hebben de grote ver
laders de laatste dagen van het
„oude" jaar nog erg veel vracht kun
nen „wegwerken".
„Iedereen heeft de stakingsactie zien
aankomen en heeft z'n maatregelen
kunnen treffen", aldus een be
vrachter.
Niet alleen op de beurzen, maar ook
in de Rotterdamse haven is het actie
comité van de schippersbonden alert.
Er wordt op toegezien dat alleen die
binnenschepen worden geladen,
waarvoor de lading vorig jaar is aan
genomen. Schippers die buiten de
beurs om vracht hebben aangeno
men. worden tegengehouden, maar
totnutoe hoefde slechts één „besmet"
schip aangehouden te worden. Ook
bij de grens met België, bij Sas van
Gent, werden gistermiddag schepen
tegengehouden door postende sta
kers, die controleerden wanneer en
waar de schepen bevracht waren.
De actie wordt volgens de bonden
gesteund door circa 70 procent van de
leden van de ONS en ASV en door de
toerbeurtvereniging Noord-Zuid. Op
de vergaderingen die gehouden zijn
stemden bijna 600 schippers voor ac
tie en 250 tegen. De Federatie van
Schippersbonden heeft op grond van
een enquête onder haar leden beslo
ten de actie niet te steunen. Van de
550 deelnemers aan de enquête ble
ken er 519 tegen een vrachtboycot te
zijn.
Spoedoverleg
Tot op het laatste moment was het
onzeker of de stakingsactie zou door
gaan, omdat staatssecretaris Neelle
Smit-Kroes (verkeer en waterstaat)
besloot tot een spoedoverleg om tot
een vergelijk met de schippersbon
den te komen. In dat gesprek deed de
staatssecretaris het voorstel de wet
telijke verplichting tot aankondiging
van vracht en vrachtvoorwaarden
binnen één maand en een instituut
voor regeling van de vracht binnen
zes maanden in te voeren. Het instel
len van dit instituut ter vervanging
van de huidige vrijwillige toerbeurt-
regeling riep bij de bonden weerstan
den op, omdat de verladers daarin
Op de Rotterdamse schippers
beurs werd dinsdagmiddag al
druk gespeculeerd over de
duur van de stakingsactie en
de gevolgen.
Sommige bevrachters houden
het erop dat de boycot over een
paar dagen zal doodbloeden en
het effect nauwelijks merkbaar
zal zijn door de flauwe stem
ming op de graanmarkt. Op de
beurs in Rotterdam vormen
graan en veevoeder de belang
rijkste lading.
Andere bevrachters denken
dat de actie vrij lang kan du
ren. omdat de schippers vorig
Jaar goed verdiend hebben. De
vrachtprijzen lagen relatief
hoog en de schippers kunnen
het financieel nog weken uit
zingen. Maar het effect zal in
ieder geval meevallen, als het
weer slecht blijft, omdat er dan
sowieso veel lading per auto en
trein gaat, staking of geen
staking.
De stakende schippers zelf.
tenslotte, zeggen over het alge
meen bereid te zijn desnoods
acht weken door te gaan
ook een vertegenwoordiging zouden
krijgen. Volgens de militante schip
persbonden moet de verdeling van de
vracht uitsluitend in handen van de
schippers blijven.
De Federatie meent dat het op demo
cratische gronden niet meer dan bil
lijk is dat ook de verladers zeggen
schap krijgen in het in te stellen
Instituut.
[lllllllllililllillU
Wat zal er dit jaar in de wereld
gebeuren? Er zijn mensen die be
weren dat ze daar nu al iets van
afweten. Amerikaanse voorspel
lers bijvoorbeeld - die een jaar
geleden de val van de dollar, de
Israëlisch-Egyptische toenade
ring en de terugkeer naar Was
hington van de Zuid-Koreaan
Tongsoen Park, betrokken bij
het omkoopschandaal in de se
naat, zagen aankomen - hebben
weer een rijtje opmerkelijke
voorspellingen gedaan.
Idi Amin van Oeganda, zeggen
ze, zal zich dit jaar kandidaat
stellen voor de Nobelprijs voor de
vrede; midden in New York, in
Central Park, wordt aardgas aan
geboord en Jackie Kennedy On-
assis trouwt opnieuw, ditmaal
met een oliebaron. Vijf jaar na
„Watergate" breekt in Washing
ton een nieuw schandaal uit met
een Indonesische zakenman, een
discodanser en een vroegere me
dewerker van het Witte Huis als
sleutelfiguren. Er zal een me
disch rapport verschijnen met de
opzienbarende mededeling dat
trimmen haaruitval veroorzaakt,
en er wordt een aanslag gepleegd
op een Israëlisch politicus. Als
president Sadat niet aftreedt
loopt zijn leven gevaar en de sjah
van Perzië raakt zijn troon kwijt.
Met dat laatste zijn de Griekse
waarzeggers het niet eens. Vol
gens hen zal er in elk geval een
aanslag op Sadat gepleegd wor
den, maar de sjah zal ondanks de
bloedige incidenten in zijn land
overeind blijven. Libië's leider
Kadaffi wordt door een andere
militair verdrongen, het vredes
verdrag tussen Israëel en Egypte
komt er echt, maar Israël zal nu
moeilijkheden met Syrië krijgen.
De populariteit van president
Carter houdt gelijke tred met de
dalende waarde van de dollar en
een van de leiders in het Kremlin
zal overlijden - wat geen wonder
is, want daar zitten nogal wat
oudjes.
Iedereen mag natuurlijk van die
voorspellingen denken wat hij
wil. Er zijn er trouwens nog veel
meer, maar we zullen ons niet
langer bezighouden met mogelijk
te verwachten rampen in de na
tuur of op politiek terrein. Veel
aardiger is het om de hartewen-
sen te lezen van kinderen van de
Goudse basisschool „Livingsto
ne". waarvan sommige nog wel te
verwezenlijken zijn ook
Wat zouden die kinderen het
liefst willen? Dat de tandarts een
keer kiespijn krijgt, schreef er
een op. Dat ik een keer een tien
voor mijn rekenen haal. hoopt
een ander, maar een klasgenootje
wil daar zelf niet te veel moeite
voor hoeven doen: dat mijn vader
mijn huiswerk maakt, zegt die
leerling. Andere wensen: een keer
Toppop presenteren, een ritje
maken in de gouden koets, een
week voor koning spelen, dineren
bij de burgemeester, een keer
dansen met John Travolta of Oli
via Newton-John, een keer als
politie-agent het verkeer regelen,
een lied voor de televisie zingen,
dat ik bionisch ben, dat onze
hond Jonkies krijgt, en dat het
vrede is en zal blijven over de
hele wereld.
De 56.000 vrouwen die sinds kort
in het Amerikaanse leger precies
dezelfde functies kunnen berei
ken als de mannen bezorgen de
legerleiding veel hoofdbrekens.
Of eigenlijk niet de vrouwen,
maar de vrouwen en mannen sa
men. Want de (700.000) mannen
zijn bepaald niet vies van hun
nieuwe vrouwelijke collega's en
treden de geldende voorschriften
met voeten. Officieel zijn intieme
relaties tussen de sexen straf
baar. maar in de praktijk blijkt er
weinig tegen te doen. Officieren
maken afspraakjes met vrouwe
lijke onderofficieren, vrouwelijke
luitenants scharrelen met de he
ren sergeants. Vrouwelijke char
me wordt ingezet om promotie te
maken en het komt nogal eens
voor dat mannen in de vrouwen
verblijven betrapt worden en om
gekeerd. „Straffen en boetes hel
pen hier niet", schrijft de Frank
furter Allgemeine Zeitung in een
commentaar. „Je kunt de natuur
niet dwingen en de Amerikanen
zullen er mee moeten leren
leven".
Tegen de driehonderd wensen
heeft een groot reclamebureau in
het reclameweekblad Adforma-
tle op een rijtje gezet. Twee volle
pagina's, zes kolommen lang ge
vuld met mensen en dingen die
volgens het bureau moeten blij
ven of veranderen in dit nieuwe
jaar.
Blijven moeten bijvoorbeeld: de
onopgebroken helft van Amster
dam. de paus, houten wasknij
pers, Green Peace, NCRV's
Showroom, de nieuwe haring,
Hongaarse violisten, fietsenma
kers. verlovingsringen, imitatie-
bont. defecte parkeermeters, der
tig graden in de schaduw, kerken
voor Marokkanen, twijfel aan on
derzoek, moedermavo's, eendeli
ge badpakken. The Times, dissi
dente feministen, overstekend
wild, energie, werk
Veranderen moeten, volgens het
reclamebureau nog altijd: de op
gebroken helft van Amsterdam.
MIEUWJAARSKAARTJI
I De eerste nieuw.
jaarsUaarten zijn i
uitgevonden mde
I middeleeuwen
Toen begon het
nieuwe jaar nog W>—
op 25 december
fla de middeleeuwen raakte het gebruik
van nieuwjaarskaarten mm of meer inde
verqetelhe-d maar in de 18e eeuw begonde
grote triomf van de nieuwjaarskaart
In W.Europa ver.
ruin- 50 landen is De Ver Staten verstu.
het verzen den van ren de meeste nieuw,
nieuwjaarskaarten j aarsmensen ter wc.
een.gemenegev«oonte md.ca2rniljard!!!
planerende prinsen, kookboeken
van omroepers, 'n stuk werkgele
genheid. 'n stuk beleving, de Kal-
verstraat, herhaling van Holland
se series, gratis KLM-tickets, Bij
dat ik Rij, nog altijd „te gek"
zeggen, de kapper van Van Aar-
denne, heren die „motten" zeg
gen, discjockeytaal, Mary Hart
man, Varahanen, het Theater
van de Lach, Aantjesmoppen, ik.
De rijtjes kunnen naar believen
veranderd of aangevuld worden.
Twee belangrijke verjaardagen
zijn dezer dagen gevierd: van een
bijzondere uitgeverij en een bij
zondere aap. De laatste is Massa,
een bejaarde gorilla die zijn 48ste
verjaardag in de dierentuin van
de Amerikaanse stad Philadel
phia gevierd heeft. Hij is niet
alleen de oudste gorilla ter we
reld in gevangenschap, maar ver
moedelijk ook de allereerste aap
die ooit door een mensenkoor is
toegezongen. Hij kreeg het lied
„happy birthday to you" plus een
grote taart, samengesteld uit zijn
lleveltngshapjes.
Vijf Jaar oud is de feministische
uitgeverij De Bonte Was gewor
den. Deze bijzondere uitgeverij is
op oudejaarsavond 1973 opge
richt en heeft zich sindsdien be
zig gehouden met het schrijven,
samenstellen en uitgeven van
boeken in begrijpelijke taal over
de vrouwenstrijd. Daar hebben
tot nog toe al veel vrouwen aan
meegewerkt, maar nu wil De
Bonte Was graag dat alle vrou
wen deze verjaardag meevieren.
Iedere vrouw. Jong of oud, kan
meedoen aan de samenstelling
van een verhalenboek waarvan
de titel al vaststaat: „Vrouwen
tegen de verdrukking in". De ver
halen moeten gaan over een ge
beurtenis, waarbij het vrouwen
(in hun eentje of met elkaar) ge
lukt is om tegen de verdrukking
in iets voor elkaar te krijgen. „BIJ
voorbeeld over oudtantes", ver
klaart de Jarige, „die uit het be
jaardenhuis ontsnapten en hun
huis wisten terug te krijgen, over
moeder die het van de pastoor
won, over buurvrouwen die de
sociale dienst bezetten, over de
goeie zet die Je zelf wel eens 's
nachts in bed bedacht hebt".
Voorbeelden dus, want het kan
van alles zijn, echt gebeurd of
verzonnen, wensdroom of werke
lijkheid. uit verleden, heden of
toekomst. .Als het verhaal maar
laat zien dat we ook wel eens iets
kunnen winnen" In dichtvorm
mag ook, maar in elk geval moet
het verhaal vóór 31 maart dit jaar
binnen zijn bij De Bonte Was,
postbus 10222, Amsterdam. Het
boek zal nog voor de zomerva
kan tie verschijnen.
Een troost voor al wie geneigd
is enge voorspellingen te gelo
ven: een zwarte kat die uw weg
kruist, brengt alleen maar on
heil als u een muls bent.
(Uit het tijdschrift De Be-
Jaarden).
