ans van slagen zeer klein
Knap herstel van
jjmsketbalploeg
Harken
Zuidkoreaanse dames
strelen het oog
Gerrie
Knetemann
;ietsen
laar
Ie maan?
Nieuw voor Nederland
De Bijbel en hetChristendom
mart
s meets
mensen
in de
sport
>ine van den Bunder gaf profcarrière snel op
ilmte brengt zege tegen Grieken
Hovenkamp
vier duels
geschorst
KHflfifl
SPORT
TROUW/KWARTET P 13 - RHS 17
or Matty Verkamman.
JENDIJKE Ex-profwielrenner Toine van den Bunder
woont een riante bungalow, die een meervoudig Tour-
naar niet zou misstaan. Die fraaie stulp ln het uitgestrekte
uwsvlaamse landschap heeft echter niets te maken met de
iomsten die het onbetwiste maar ln het profmétier toch
'slukte talent aan de wielersport heeft overgehouden. Lou-
j dank zij een florerend (familie)aannemingsbedrijf ls Van
i Bunder al op jeugdige leeftijd (27) tot de rijen der alleszins
gestelden toegetreden.
Ine van den Bunder valt dan ook
beetje uit de toon ln deze serie die
tie kanten van één der meest
i een ti)d, dat de Nederlandse
Wlelerprofs In sportieve zin onge
kende successen behalen, Is de
-kloosheld schrijnender dan
olt en stammen veel sociale re
als uit de oertijd. Over die keer
zijde van de klatergouden medail-
3 gaat deze serie van vier verha-
>n. Vandaag wordt het derde ar
tikel gepubliceerd. De delen één
>n twee stonden op 27 en 28
In de krant Morgen
>rdt de serie afgerond.
dogenloze beroepssporten be-
t. Een sociaal drame is hij aller-
ist. Het min of meer vrijblijvende
ln elk geval afstandelijke karakter
Ade korte prof carrière hij begon
'nel van dit jaar en stapte enkele
ken geleden definitief af van
Van den Bunder typeerde, stelde hem
evenwel beter dan anderen ln staat
om het opgeklopte gebeuren op Juiste
waarde te schatten.
Hij erkent dat ook, maar selt gelijker
tijd vast: „Het wat niet het beste
uitgangspunt om ln dat wereldje te
slagen. Ik heb nooit voor de volle
honderd procent mijn aandacht op
het wielrennen gericht. En lk geloof
dat je toch gek van die sport moet
zijn om er iets ln te kunnen bereiken:
dat Je de Instelling van types als Raas
en Knetemann moet hebben."
Wanneer hij de eerste aflevering van
deze serie (ln Trouw van woensdag 27
december) heeft gelezen, vereucht
hij: „Het ls een droevig maar waar
verhaal."
Aanvankelijk terughoudend maar
gaandeweg openhartiger, meent hij
onder meer kernachtig over de wan
toestanden: „Het was nog erger dan
ik had verwacht. De verschillen in
verdiensten zijn zo verschrikkelijk
groot. Een enkeling verdient een paar
ton. Voor de meesten ls het echter een
armoedig bestaan. Velen moeten
maar afwachten of ze hun geld krij
gen, er ls altijd wel gezeur met de
sponsor. Als Je om wat voor reden
dan ook een keer niet komt opdagen,
dan zegt zo'n sponsor al gauw: lever
jij Je materiaal maar in."
Van den Bunder begrijpt al die ren
ners ook nauwelijks die zich voor een
grijpstuiver uit de naad fietsen. Hij
vermoedt wel dat die vrijwillige maar
door de sponsor ln stand gehouden
lijdensweg doorgaans iets heeft te
maken met „de sfeer van het wereld
je". Van den Bunder: „Het Idee dat je
met Merckx hebt gefietst hè. BIJ de
amateurs is het echt een mooie sport,
bij de profs is het hard en puur com
mercieel. Toch schijnt het voor velen
een droomwereld te zijn. Men is al blij
met een salaris van tweehonderd gul
den. Ik heb ook nooit de renners
begrepen die in de winter niet gaan
werken. Dat wordt ln hun wereld ken
nelijk als een afgang ervaren. Maar
volgens mij heeft het toch ook Iets
met een zekere luiheid te maken.
Toine van den Bunder: „Ik heb nooit de renners begrepen die
in de winter niet gaan werken. Dat wordt in hun wereld
kennelijk als een afgang ervaren".
Wanneer de doorsnee profwielrenner
gewoon ging werken, dan verdiende
hij t>eter, had hij sociale zekerheid en
een beter leven. Toch willen ze bijna
allemaal liever fietsen dan werken."
Over de gigantische ongelijkheid
wordt volgens Van den Bunder on
derling nauwelijks gerept. „De één
denkt van de ander dat hij het beter
heeft, maar over het loon wordt bijna
niet gepraat. Maar Ja, de werkelijk
heid in Nederland is dat alleen de
renners van die ene grote ploeg (Post)
het goed hebben. De rest is kachel
hout, terwijl er bij die andere ploegen
toch ook goede renners zitten."
Van den Bunder geeft een voorbeeld
dat de armoede nog eens onder
streept. „Ik heb gehoord dat Cees Bal
dit Jaar een contract van 50.000 gul
den had. Nou, die zijn er maar een
paar, met zo'n contract. Maar dan
moet hij zelf wel voor zijn sociale
lasten opdraaien en wanneer hij ln
Zwitserland rijdt dan dient hij ook de
reiskosten nog te betalen. Als Je de
onkosten, het risico en de sociale las
ten aftrekt, dan fietst het gros onge
veer voor niks."
Naar eigen zeggen had Toine van den
Bunder in de „eenmans-ploeg" van
Ben van Erp niet eens slecht. Hij
tekende een B-contract, wat betekent
dat men niet bij de sponsor op de
loonlijst staat en dus zelf alle sociale
voorzieningen moet regelen. Van den
Bunder: „Ik zat in leder geval boven
het minimum loon. Maar Ja, als één
ling is het nu eenmaal een onbegon
nen zaak. Ik maakte uiteindelijk te
weinig reclame, waar het toch alle
maal om begonnen is. Nu ben ik daar
het afgelopen Jaar door de fabriek
zeker niet over lastig gevallen. Je
hebt natuurlijk bepaalde publicitaire'
verplichtingen, als een verslaggever
Je benadert, dan moet je daar mee
praten. Maar wanneer ik eens zes
weken achter elkaar niet in de kran
ten stond, dan werd daar echt niets
over gezegd."
Op voorhand had Van den Bunder
weinig hoop op succes. „Voor mezelf
ben lk achteraf nog tevreden ook. Ik
heb twee keer gewonnen, maar dat
was voor de sponsor toch niet genoeg.
Er ls geen enkele éénling die het kan
maken."
En zeker Van den Bunder niet, die als
neo-prof op fikse tegenwerking van
de ploeg-Post stuitte. Hij geeft enkele
achtergronden prijs, die aantonen
dat er van veel solidariteit bij de
coureurs ook geen sprake is. De kille
relatie met een andere Zeeuw, Jan
Raas, was er de oorzaak van dat Van
den Bunder bijvoorbeeld niet mocht
winnen wanneer er renners van Post
aan het vertrek verschenen. Van den
Bunder: „BIJ de amateurs reed ik
inderdaad met Wim de Waal altijd
tegen Raas. Hij kon toch bijna nooit
van ons winnen. Nou, dat was bij de
beroepsrenners dus omgekeerd. Ik
had daar trouwens wel begrip voor. In
zijn positie zou lk waarschijnlijk het
zelfde hebben gedaan als Raas. Daar
komt bij dat die renners van Post in
hun eerste Jaar als prof ook maar een
enkele wedstrijd wonnen. Dan wordt
er wel even voor gezorgd dat een
nieuweling als Van den Bunder ook
niet wint. In Je eentje ben je natuur
lijk kansloos tegen zo'n overmacht."
Aangevend dat de macht van Post
(te) groot ls, zegt Van den Bunder:
„Wil je als prof echt slagen dan moet
Je toch in die ploeg terecht zien te
komen. Daar heeft men soms veel
voor over. Kijk maar naar een Martin
Havik, die in België (bij de ploeg
Deloof) nog een contract voor twee
jaar had. Die heeft zich daar voor
20.000 gulden vrijgekocht om naar
Post over te stappen."
Door de in de wielerwereld zeer om
streden Ton Vissers ls Van den Bun
der onlangs nog benaderd voor een
contract bij een nieuwe wlelerstal die
vooralsnog met meer vraagtekens
dan zekerheden is omgeven De
Zeeuw heeft evenwel niet eens de
moeite genomen om de voorwaarden
te gaan aanhoren. „Het ging in mijn
geval weer om meer dan het mini
mumloon. Maar met Vissers wil ik
niet eens praten. Dat wordt weer zo'n
sponsor die jongens voor 1000 gulden
ln de maand laat tekenen." Toine van
den Bunder schudt er zijn hoofd bij.
„Ik heb dat fietsen echt niet zo leuk
gevonden als de meeste mensen wel
dachten. Qua mensenkennis ls het
wel aardig geweest. Ik heb er veel van
geleerd. Hoe de mensen zUn."
oor Steve Reed
POCKHOLM Dat de Nederlandse basketbalploeg al na
M e ee dagen toernooi een zege te pakken had (Nederland-
J fjlekenland, 98-90), mag een pure verdienste heten voor alle
stookkenen. De ploeg die door de NBB werd afgevaardigd
5ag dan waarschijnlijk niet de creme-de-la-creme van het
ederlandse basketbal vertegenwoordigen, de vastberaden
heid waarmee het gezelschap de volle 40 minuten tegen de
Jlde Grieken te werk ging was uitermate knap. Een meer dan
diende overwinning derhalve.
men de kern van dit Nederlandse
9® m een pikant detail: op Schiphol,
98 ijtfc voor het vertrek naar de Zweed-
loofdstad zei topspeler Kees Aker-
m vrij serieus: „Jeetje, ls dit de
«iziiieg, lk ga me maar eens aan een
ir man voorstellen.") ligt een cen-
11e plaats voor het punch-duo Sik-
ig-Van Helfteren. Eerstgenoemde
i «een bijna super-veteraan en tevens
z-jjta speler met een merkwaardige
j at van dienst. Hij begon zijn car-
423 «e bij DED ln Amsterdam, speelde
in de Oranje-ploeg, verdween ver-
6. gens vrij lang uit de top, werd
4 fcch van het Delftse Punch en toen
zichzelf te veel speler ging voelen,
rgat hij dat coachen maar weer. Hij
irf akte, vier Jaar geleden, onder
DS%idscoach Sheridan, een terechte
ugkomst ln de nationale ploeg
mdrfe. Sikking werd aanvoerder toe en
it het Canadese toernooi van Ha-
G,v|lton en verdween direct na dat
1 emool uit het internationale zicht.
,271 Jaar was hij terug, maar nu weer
ii 6i*is als trainer-coach: eerst als assls-
it van Tom Quinn, daarna solo als
fo ier van het Nederlandse B-team
6o3t afgelopen zomer ln Athene een
7*mooi betwistte. Maar eind decern-
e r vond de Delftenaar dat hij als
igjsler toch meer plezier had en voor-
i7o^ leman<* het wist was hij weer
fo avoerder van de nationale ploeg,
3151
n Helfteren ls zo langzamerhand
,,s c een Instituut binnen het Neder-
i saftds team geworden. De nors ogen-
Brabander ls een uitstekend ver-
ilger die geen enkel contact
12* luwt. In Iedere wedstrijd heeft hij
•3?' 1 een keertje ruzie met een tegen-
1 inder, hoewel de jaren ook zijn hef-
>e held wat hebben afgeschaafd. Van
Ifteren verdedigt ten alle tijde zijn
leggenoten en zichzelf, ook als daar
Wl|yek geweld aan te pas moet komen,
laat niet met zichzelf noch met
derland sollen. Daarnaast heeft hij
vreemde eigenschap in een wed-
i63hjd of alles raak, of alles mis te
lieten. Dat laatste deed hij in de
i; rste wedstrijd van het toernooi, te-
n Frankrijk, maar daar tegenover
mden toen wel 15 rebounds (inter-
,i tionaal gezien erg sterk) en 10
aten.
Het merkwaardige duo van Punch is
dus 40% van de basis van Nederland
en speelt weer rustig samen na eerder
dit Jaar ln de eigen club onderling de
grootste ruzie te hebben gehad. Een
ruzie die optimaal tot uiting kwam
toen de stront-eigenwijze Sikking de
verveeld nukkige Van Helfteren
staande een competitie-wedstrijd de
bal in het gezicht gooide. Maar voor
de rest zijn het uiterst aardige men
sen, die nu samen op allerlei manie
ren proberen de over-enthousiaste
Grieken te weren.
Van Helfteren begon als verdediger
op de Griekse Amerikaan Yatzaglou,
een festijn dat de Delftenaar moeilijk
afging. Juist hij, die bekend staat als
meester-klever, moest ervaren dat hij
een stapje te langzaam was voor de
fantastisch snel en goed schietende
Griek. Het was in feite voor het eerst
dat de Delftenaar op een kleinere
schutter werd gezet, in het verleden
had hij altijd zijn eUebogen in lange
lijven mogen plaatsen. Yatzaglou
hield Griekenland in de race tegen
een kalm en uiterst bekeken spelende
Nederlandse ploeg, maar na enig wis
selwerk kwam Sikking tegen de
Griekse topschutter te staan. Het
bleek een vondst van coach Quinn
want na enige fouten wist de Neder
landse aanvoerder de boel tegenover
de Griek te klaren. Dat de Nederland
se ploeg kon gaan rusten met 50-46,
was aanvallend te danken aan het
drietal Hagens-Akerboom-Van Vliet;
alle drie benutten ze koeltjes hun
kansen en gingen daar ook mee door
in de tweede helft.
Op deze manier haalde de
Nederlandse ploeg toch nog zijn over
winning. De Grieken speelden te cha
otisch en botsten op een Nederlandse
ploeg die constant kalmte wist te
bewaren en altijd Akerboom als sluit
post in de aanval vond. Terwijl Ha-
geas de fles champagne voor de beste
speler van de wedstrijd aangeboden
kreeg, liepen de Nederlandse spelers
blij en lachend de zaal uit. Tweede
keus of niet. de zegen was meer dan
verdiend en iedereen had zijn aandeel
in dat geheel. Coach Quinn verdeelde
de speelminuten beter dan een dag
eerder, waardoor met name zijn vier
scorers langer op de been konden
blijven Een mooie zege derhalve.
ZEIST Hugo Hovenkamp is
door de tuchtcommlssie van
de KNVB voor vier wedstrij
den geschorst. De linkerverde
diger van AZ'67 kreeg vorige
week een voorlopige schorsing
opgelegd, omdat hij tijdens de
competitiewedstrijd Haar
lem—AZ zijn tegenstander
Heuser een kopstoot toediende
waar de Haarlemmer een
hoofdwond aan overhield. De
international bekende schuld.
Zijn schorsing van vier wed
strijden ging in per 21 decem
ber. Alle vier duels zijn on
voorwaardelijk. Hij kreeg bo
vendien een boete van 250
gulden.
NEC—PSV
NIJMEGEN NEC en PSV
zijn het nog steeds niet eens
over het vaststellen van een
nieuwe datum van de al twee
maal afgelaste wedstrijd tus
sen beide ploegen. Het leek er
in eerste instantie op dat de
besturen van beide clubs tot
overeenstemming zouden ko
men over woensdag 31 januari,
maar nu voelt PSV daar in
eens niet veel meer voor. Drie
dagen daarna moeten de Eind-
hovenaren namelijk aantre
den in de zware thuiswed
strijd tegen Ajax. Manager
Ben van Gelder van PSV wil
nu eerst overleg plegen met
trainer Kees Rijvers. Aange
zien deze echter met vakantie
is, kan het nog wel een weekje
duren voordat er een definitie
ve beslissing zal vallen. NEC
heeft competltlelelder Jan
Huybregts inmiddels laten we
ten bezwaar te hebben indien
de wedstrijd verplaatst zal
worden naar 7 februari, zoals
in de lijn der verwachting ligt.
NEC voert als argument aan
dat men dan moet inhalen tus
sen twee zware uitwedstrijden
(Roda JC en FC Twente) in. Bij
NEC is men van mening dat de
degradatiebelangen van de
Nijmegenaren even zwaar die
nen te wegen als de
kampioensaspiraties van PSV.
Geert Meijer
BRISTOL Geert Meijer, de
linkerspits van Ajax, verblijft
op dit moment in Bristol, waar
hij bij de Engelse eerste-divi-
sieclub Bristol City traint.
Volgens Ajax-penningmeester
Brandsteder neemt Meijer in
Bristol deel aan de training tot
30 december. Na een korte te
rugkeer naar Amsterdam, zal
hij in de eerste 10 dagen van
januari enkele vriendschappe
lijke wedstrijden spelen met
de Engelse club. Op 12 januari
moet hij zich echter weer in de
Meer op de training melden.
APELDOORN De tijd voor de war-
ming-up duurde langer dan de wed
strijd zelf. De cijfers waarmee het
Zuidkoreaanse Hyundai op het Dyna-
motoernool de Zweedse tegenstander
Sollentuna versloeg, logen er dan ook
niet om: 15-0 en 15-2.
Ook tijdens de tweede dag van het
toernooi Apeldoorn wist de Zuidkore
aanse ploeg weer de ogen te strelen.
De show is misschien niet zo perfect
al die van de landgenootjes die vorig
jaar hier de eerste prijs weghaalden.
De finaleplaats werd bereikt door
DVC, dat de lljstaanvoerster is ln de
vaderlandse eredivisie dames, te ver
slaan met 15-2 en 15-8 (2-0). DVC
kwam terecht ln de kruisfinale voor
de eerste vier plaatsen, door overwin
ningen op het Hongaarse Tungsram
en het Poolse Gedania, maar met een
nederlaag tegen het Tsjechoslowaak-
se Lokomotlva. Dat Lokomotiva
moet met Dynamo uitmaken wie de
grote finale tegen Hyundai speelt.
ADVERTENTIE-
Wat geloofden en schreven de grote denkers van hpt
Christendom. De eerste weldoordachte, prachtig
geïllustreerde verzameling kernteksten uit de
kerkelijke traditie. Theologen, filosofen en dichters, zelf
aan het woord: Irenaeus, Augustinus, Franciscus van
Assisi, Eckhart, Hus, Luther, Calvijn, Zwingli,
Kierkegaard, Schweizer, Tillich, Bonhoeffer, Barth en
talloze anderen. Dé richtinggevers voor geloof en
traditie. Met speciale aandacht voor het meest
verdrongen onderwerp uit de kerkgeschiedenis: de
verhouding tot het jodendom. Met adviezen en
bijdragen van Prof. Dr. Otto J. de Jong en Prof. Dr.
J. van Laarhoven. Een standaardwerk in 4 delen met
meer dan 1500 illustraties in kleur, waarvan het eerste
deel verschijnt in december 1978: de overige drie delen
verschijnen in 1979. Bij intekening 85,- per deel.
Na verschijnen 100,- per deel
Uw voordeel 4 x 15,- als u nu beslist. Voor meer
informatie: De Haan. Postbus 268.2000 AG Haarlem.
De Haan
Denkend aan Steve Ovett zal Ger
rie Knetemann volgende week
niet in Bussum uitstappen als hij
in Hilversum de Sportman van het
Jaarprijs uitgereikt krijgt. Knete
mann zal volop aanwezig zijn, de
brutale blik in de ogen, de puur
Amsterdamse humor rondstrooi
end, de kreet Ti-Raleigh losjes
voorop de tong. Knetemann zal
diegenen die hem interviewen of
een handje geven makkelijk pare
ren, zal hen vertellen hoe het alle
maal ls. zal zeer duidelijk uit de
doeken doen dat hij en Moser over
het weer spraken tijdens de laat
ste kilometers van het beruchte
wereldkampioenschap wielrennen
voor profs, zal. kortom, ruim
schoots de wereld aftroeven en,
hoewel aangedaan met weer een
laureaat, glimlachend het podium
afstappen. Met iets van „zie zo.
dat hebben we alweer gehad."
Gerrie Knetemann legde keurig
de straat in een sjiek gedeelte van
Buitenveldert en fietste in de mid
daguren hard terwijl hij in de
weekenden wedstrijden won. Dat
was vroeger. Nu ls nu. En nu zegt
Knetemann dat hij toen de straat
stenen in de grond duwde voor het
huis van Joop den Uyl. „Maar zelfs
een kopje koffie kon er niet af", is
de rekening voor de PvdA-ploeg-
leider. die daarmede precies neer
gelegd wordt zoals de volslagen
rechtlijnig denkende wereldkam
pioen altijd doet. Met iedereen en
met alles
Knetemann dolt even makkelijk
met Dries van Agt als die zijn
zomerhobby in de Franse Alpen
komt uitoefenen als met de koffie
juffrouw van de NOS-kantlne als
hij moet wachten tot zijn nummer
aan de beurt is voor het Studio
Sport jaaroverzicht. Knetemann
is een soort Willem Suurbier, maar
dan ln gekuiste vorm. Amster
dams, jawel, maar zonder uiterst
grof taalgebruik en zonder in het
openbaar zijn snikkel uit zijn
broek te halen. Knetemann ls
geestiger, scherper ook, misschien
volkser, maar toch ook meer man
van de wereld. „Vroeger reed Je op
de flets langs een groot hotel en
dacht Je hoe mooi het daar wel zou
zijn. Nu slaap je er alle dagen en
weet Je het niet eens."
De NOS-radio zat afgelopen zo
mer goed toen het Knetemann als
columnist liet opdraven tijdens de
urenlange Tour de France-uitzen-
dingen. Naast pure sport (Kuiper-
Zoetemelk-Hinault) kon de luiste
raar aan het eind van de avond
altijd nog even lachen. Gerrie
Knetemann trad nog even op en
maakte van het fietsen van de dag
weer een doodgewone bezigheid
Hij overtrad geheel zonder dat be
wust te doen, de wetten van me
vrouw Gardeniers die dat trou
wens ook niet wist hij leerde het
Nederlandse luistervolk op een ge
weldige manier te relativeren en
maakte tevens duidelijk dat taal
gemaakt kan worden Na een
week wist de vaste luisteraar dat
je nog even flink door moest har
ken om de kopgroep bij te benen
Na een zeer zware etappe, met
name in de bergen, was het leven
er niet prettiger op geworden
Maar dat had een naam. Volko
men uitgewoond was je dan en het
duurde niet lang of Je hoorde de
kreet terug. Knetemann als taai
maker, een geslaagde vondst voor
één Jaar
Knetemann uitgewoond. Een tijd
je nadat de klimmers klaar waren
kwam er zo'n groepje. Klasse-rij
ders, maar geen berg-toppers
Knetemann was een van hen. Zijn
kop vies en vuil, de mond open. de
bril bemodderd en beslagen, de
pet klein op het natte hoofd. „Ko
lere, wat een dag," sprak ie dan,
ging zitten en greep een flesje mi
neraal-water. De trillende spieren
ln de kuiten waren het bewiis
„Veel verloren?" was een vaste
vraag, waarna meestal de werke
lijkheid weer langzaam terug
kwam in „Maar ik wou de Tour dit
jaar toch maar eens niet winnen."
Terwijl er verder niet veel te vra
gen was. stond het groepje Hol
landse Journalisten rond de Am
sterdammer. „Nou jongens, zie
Jullie morgen wel weer, misschien
hebben Jullie dan nog iets zinnigs
te vragen de mazzel" en reed
langzaam weg. De volgende dag
won hij de etappe.
Knetemann op een rustdag in de
Tour. Het is ochtend in Biarritz,
vaal weer, kouder dan ledereen
denkt. De verzamelde pers
stroomt toe om de ploeg van Peter
Post te bewonderen. Vier gele
truien, dat moet gefotografeerd
worden. Gerben Karstens is de
grapjas, de oudste ook. Knete
mann de dolle hond. constant
prikkend met zijn scherpe Am
sterdamse gezegden. „Ik met een
gele trui, neem daar nou even een
foto van, anders geloven de men
sen dat volgend jaar nooit meer
Dan een trainingsritje Omdat hef
koud is, gaat Knetemann nog
even zijn lange broek halen en
moet het gezelschap even wach
ten. Als hij terugkomt, krijgt hij er
van langs maar zijn antwoord is al
klaar: ..Mag ik alsjeblieft, lk moet
de komende dagen toch al af
zien
Afzien als een beer, dat doet ie in
de bergen. Later zal hij eens tegen
Joop Zoetemelk zeggen: „We rij
den dezelfde Tour, alleen in de
bergen ligt er een half uurtje tus
sen ons. Dan zien we elkaar ge
woon een paar dagen niet. dan
flets jij en dan zit ik te harken
Zoetemelk lacht dan flauwtjes en
heeft geen weerwoord
Knetemann tijdens de ronde van
Santpoort Veel publiek, op een
warme zaterdagmiddag De Tour
successen hebben een brede basis
gelegd voor een maandje proffiet-
sen in diverse Nederlandse criteria
waar Jan Raas en Knetemann de
bovenbazen zijn. Knetemann en
de andere jongens uit de Tour
verkopen hun nummertje goed,
zijn de hele middag in de slag en
tonen daarmede aan „prof' te
zijn. Ze werken zich vol ln het
zweet, controleren de koers en
winnen ook. Pakken ook het grote
geld, de bekende keerzijde van de
meer dan bekende sportmedaille
Presteren ln het buitenland wordt
thuis omgezet ln harde munt
De Tourhelden verdienen duizen
den en de kleine Nederlandse ren
ners die meedraaien in de wed
strijden en soms een tafellamp als
premie mogen verdienen, moeten
het met een paar tientjes doen.
Een vreemde verhouding, echter
niet voor Knetemann die dat
haarfijn uitlegt: ,,Ik heb me eer,
maand lang de kl afgedraaid
in Frankrijk De mensen, ons pu
bliek dus. hebben dat gezien en
die komen voor ons. Ze komen
voor Raas en Van der Hoek en
Lubberding en voor mij en niet
voor die jongens die hier met een
witte trui in het peloton meefiet
sen. Als Je presteert in het leven
dan moet dat betaald worden, zo
is het overal dus ook bij het wiel
rennen. Ik teer niet op die Tour.
want ik fiets hier ook hard Ik laat
de mensen wat zien, ontsnap of ga
anderen halen. Vandaag kon je
dat mooi bij Raas zien. Die rijdt
vier rondjes voor tijd lek. Iedere
andere coureur is dan allang blij,
stapt lekker af en g:aat zich was
sen. Raas niet, die wisselt van wiel
en komt alleen terug in de fi
nale kijk dat doe lk ook, van je
aanwezigheid blijk geven Wat.
hoeveel lk nu met zo'n rondje ver
dien? Gaat je geen moer aan
Knetemann wereldkampioen
Verslaat Moser in de slechtst geco
verde finale ooit door een t.v -or
ganisatie uitgezonden. Gaat daar
na eventjes zitten om eens lekker
te snotteren en ontvangt vervol
gens de regenboogtrui. Heft de
armen, zuigt de koude, natte lucht
in en is op weg een ander mens te
worden. Anders maar toch dezell
de. Tijdens het interview, een half
uur later: „Je vroeg me toen In
Santpoort hoeveel ik per rondje
verdiende, dat zal nu helemaal wel
omhoogschieten.
Knetemann in de Studio Het
jaaroverzicht. Komt binnen met
vrouw en in bontjas. Een geweldi
ge grote bontjas, een soort, beer
die Je omdoet Ziet er keurig uit,
heeft de lenzen nu in en de humor
nog steeds voor op de tong. Grapt
zich een weg door de moeizame
uren die de uitzending vooraf
gaan. Is er veel voor hem veran
derd? „Ja en neen. Na dat wereld
kampioenschap is er veel gebeurd,
maar dat wil niet zeggen dat iede
re gebeurtenis een verandering
met zich brengt. Ik heb veel meer
sociale verplichtingen. Moet aan
wezig zijn, men wil een wereld
kampioen in de omgeving. Eervol?
Ja, natuurlijk, daar zal ik niet om
liegen. Het is leuk, maar vermoei
end Er wordt veel meer op me
gelet. Maar thuis, met Oreet en die
kleine blijft alles hetzelfde We
hebben het goed, niets te klagen,
we blijven dezelfden
Dan in het interview: „Is iets ver
anderd? Ja, verleden jaar zat ik
niet in het jaaroverzicht, nu wel
Dat vind ik een hele eer om eerlijk
te zijn. En later, heel snel ..Ik
moest laatst als wereldkampioen
ergens zijn Er werden films ge
draaid. Prins Bernhard was er ook
en de mensen wilde ons geloof ik
naast elkaar hebben Maar lk ben
maar achterin de zaal gaan zitten
naast Post. ik dacht ..zo ia het ook
wel goed, de prins voorin en Kn»
temann achterin de zaal. want zo
liggen de verhoudingen toch0"
