LJ
1
Fantasie en
werkelijkheid
in
een absurd bestaan
Overtuigende 'kasteelroma|
van het Publiekstheater
Levendige voorstelling
van De Getemde Feeks
TV COMMENTAAR 1
'Prijsstijging van
bioscoopkaartje
was niet extreem'
Kerstmuziek
en Australische
Nederlanders
Vier Nederlandse
stukken gestolen
Kamerorkest zingt
warm en expressief
Agnes B. van Franz Xaver Kroetz
Door toneelgroep De Appel
1 r
Bariton Lux<l!
schitterend
Kerstmatinee
KUNST/RADIO/TELEVISIE
Speciaal vandaag
AMSTERDAM (ANP) - De Neder
landse Bioscoopbond meent, dat er
van een excessieve prijsontwikkeling
bij de bioscopen geen sprake is. Dit
zegt de directeur van de bond in het
Jongste nummer van „Film", het or
gaan van de bond. in reactie op een
publicatie van het Konsumenten
Kontakt, waaruit bleek dat de toe
gangsprijzen in 1977 met zeventien
procent zijn gestegea
De directeur. J. Th. van Taalingen,
zegt dat de stijging ongeveer parallel
loopt met die van het bedrijfsleven in
het algemeen. De pnjzen van verge
lijkbaar amusement, zoals toneel,
ballet, opera, concerten en dergelijke
liggen doorgaans op een hoger ni
veau. aldus Van Taalingen. Hij meent
bovendien dat de prijzen daar geen
juist beeld geven van de feitelijke
situatie, omdat dit amusement in het
algemeen zeer sterk wordt gesubsidi
eerd
Het verloop van de entreeprijzen van
de Nederlandse bioscopen is naar zijn
mening in 1977 conform de prijsvoor-
schriften geschied. Het stijgingsper
centage 17 heeft betrekking op
de gemiddelde besteding per bezoe
ker en zegt mets omtrent de prijsstij
ging Dit bestedingsgemiddelde
wordt naar zijn mening beïnvloed
door de voorkeur van het publiek
voor duurdere rangen, de verhoogde
entreeprijzen van avondvullende
films i..A bridge too far". „Soldaat
van Oranje") en de vestigingen van
nieuwe, met hoge investeringen ge
paard gaande, bioscopen, aldus Van
Taalingen
Kerst 1978 zit er weer op. Ook dus
wat radio en televisie betreft. Een
soort terugblik op alles wat er tij
dens de Kerstdagen te horen was. is
bijna ondoenlijk. Ik pak er dan
maar ook wat kleine stukjes uit het
enorme Kerstmenu en de aanloop
daartoe. Eerst een opmerking voor
af Denkt u aan giro 999? Dat is wel
het belangrijkste van deze Kerst.
Echt vrede op aarde is er immers
niet? Maar met wat geld en goede
wil kunnen we met elkaar tenmin
ste een paar Vietnamese vluchtelin
gen een beetje gelukkig maken. U
hebt toch gezien in een reportage
van TROS-aktua hoe rot die men
sen het hadden? En u hebt toch ook
bij Sonja kunnen zien en horen hoe
het" ook zou kunnen.
Over Sonja gesproken. Of moet ik
met André beginnen? Of moet ik
nog verder terug' Het is eigenlijk
triest dat men ook bij de televisie
op enkele uitzonderingen na
niets weet te beginnen met waar het
echt om gaat met Kerstfeest. Om
dat woorden tekort schieten gaat
men zich dan maar behelpen met
wat aardige films en vooral met
muziek Dit laatste was er In over
vloed En dan kom lk toch bij André
van Duin terecht. Ik heb op een
bepaalde manier best waardering
voor die man hoewel het niveau van
zijn show's een paar Jaar geleden
beter was. Maar wat de TROS ons
van hem met betrekking tot Kerst
meende te moeten tonen was wer
kelijk beneden elk peil.
Ik zwijg dan maar over de zoge
naamde leuke grappen met promi
nenten als Simon van Collum, Ted
de Braak en Kick Stokhuizen. Maar
ik kan het niet laten iets te schrij
ven over de erbarmelijke uitvoering
door Van Duin van enkele Kerstlie
deren. Laat hij dat in vredesnaam
over aan de mensen die dat echt
kunnen. Het was bijna een beledi
ging tegenover al die mensen die in
koorverband als solist af anderszins
het Kerstgebeuren zingend of spre
kend hebben uitgebeeld. Ik ken
amateurs die honderdmaal beter
kunnen laten horen hoe een Kerst
lied moet worden gezongen. Ik hoop
van harte dat het bij deze ene
Kerstshow blijft.
Maar nu ik het toch over muziek
heb een paar woorden over de ker.. -
matinee van het Concertgebouw
orkest. Al had het programma niets
met Kerst te maken, het was wel
een hoogtepunt. Vooral door de ge
lukkige greep het concert tegelij
kertijd op radio en televisie uit te
zenden. We kregen daardoor ook
eens een goed muziekgeluid bij TV-
beelden. Iets wat tegenwoordig ge
lukkig steeds vaker voorkomt. Let
maar op het tweede deel van het
traditionele Nieuwjaarsconcert uit
Wenen en een optreden van de grote
ster van dit moment Olivia Newton
John aanstaande zaterdagavond.
Het heeft alleen een groot nadeel
de radio wordt steeds meer een
soort bijwagen van de televisie.
En dat is natuurlijk de bedoeling
niet. Alleen als je die combinatie
niet toepast is het resultaat vaak
bedroevend.
De NCRV had een speciale „U zij de
Glorie" gemaakt in Zeeland. Aan
het eind verontschuldigde de om-
roepster zich voor de slechte ge
luidskwaliteit. die was niet zoals de
NCRV zich die had voorgesteld.
Zo n -ncuus i niet op zijn plaats.
M:--ïk hr nrr.a zo goed mo
gelijk of - i't niet aan de
Niet de men-
s--T. u- :en en kijken
en d au literal zeggen dat het ei
genlijk niet goed was. Dat is oneer
lijk en onjuist. Bijna net zo vreemd
was de waslijst die de TROS op ons
liet afkomen met alle mensen erop
die een goed 1978 werden gewenst.
Hadden ze niet gewoon beter een
kaart kunnen sturen? Men zal het
daar wel een leuk idee hebben ge
vonden. Ik zag het nut ervan niet.
Wat ik wel aardig en nuttig vond
was Koos („Een groot uur U") Pos-
tema in Australië. De VARA was
trouwens toch fors over de grens
bezig, want Henk van Stipriaan
deed eigenlijk hetzelfde in Canada:
praten met mensen over het waar
om van l\un emigratie. In ongeveer
25 jaar zijn een half miljoen Neder
landers naar vier werelddelen
geëmigreerd, iets wat in veel fami
lies nu nog steeds doorwerkt. Het
merkwaardige is. dat hoewel velen
het in het nieuwe vaderland goed
doen. er altijd een soort heimwee
naar ons kleine landje blijft be
staan. Nederland is en blijft een
thuishaven.
Ook al blijkt tijdens een vakantie
dat het in Nederland toch niet meer
is zoals het was toen men de reis
aanvaardde. Ik heb het zelf In Cana
da en Amerika ervaren. Ieder brok
je Nederland is meegenomen. Al is
het maar een Nederlandse winkel of
de radio-uitzendingen ter plaatse,
of iemand uit Nederland die voor de
emigranten komt optreden. In deze
uitzending van Postema en de zij
nen bleef het bij een aantal per
soonlijke ontboezemingen. Ik ben
zeer benieuwd naar het vervolg in
januari.
Van Gewest tot Gewest:
Spcculaasplanken, personeel»-
opleiding Deltawerken. De
Rotte, het wonder van Bruine-
haar en het museum „Slager".
Ned. 1/1SJ9
In één keer herhaalt de
NCRV de in 1973 als driedelige
serie uitgexonden Engelse
thriller De man die xichself
achterna zat. De rollen van
NATA-functionaris David
Foster en diens Oostduitse
dubbelganger worden ge
speeld door Donald Burton.
Ned. 2.20.J2
Geluidshinder en kind in
xiekenhuis zijn de onderwer
pen van het programma met
IM. 1/10.55
In aijn tv-spel Nicht nar zur
Weihnachtszeit hekelt Hein-
rich Boll de leegheid van ui
terlijke vormen en tradities.
Duitsl. 2/22.59
Opnamen van het Residen
tie Orkest worden uitgezon
den ter nagedachtenis van de
dit jaar in Australië omgeko
men dirigent Willem van Ot-
tertoo.
Hilv. €19.99
Niro de Jong presenteert de
Vera Lynn-story.
Hilv. 1/14.99
WOENSDAG 27 DECEMBER 1978
TROUW/KWARTET
door Dirkje Houtman
AMSTERDAM Theater
groep Carrousel heeft ln een
week twee programma's uit
gebracht voor kinderen ln de
leeftijd van zes tot twaalf
jaar. Het zijn „Wie is miss
Messelmuis?" en ..Met je be
nen door de brievenbus", alle
bei door de groep zeil bedacht
en ultgevcrd. Zoals de titels
doen vermoeden zijn het twee
aanstekelijke programmes,
waaraan en dat geldt met
door Jac. Kort
AMSTERDAM Een Kerst
matinee mèt kerst- en aanver
wante muziek was op de
Tweede Kerstdag in de Grote
Zaal van het Concertgebouw
te beluisteren tijdens het con
cert door het Nederlands Ka
merorkest onder leiding van
de jonge Hongaarse dirigent
Ivan Fischer.
Het programma, dat geheel gewijd
was aan werken van Johann Sebasti
an Bach, vermeldde als eerste werk
diens Suite nr 3 in D grote terts, die
niet het minst door de drie trompet
ten die Bach heeft voorgeschreven,
oen zeer feestelijk karakter heeft.
Het Nederlands Kamerkoor En Ca-
pella in 7 Amsterdam zong vervol
gens het dubbelkorige motet
„Komm, Jesu, komm"! dat de mees
ter waarschijnlijk niet voor het kerst
feest heeft geschreven, maar dat op
dit programma allerminst misplaatst
was.
name voor „Wie is miss Mes
selmuis?" ook volwassenen
veel plezier kunnen beleven.
„Wie is miss Messelmuis?" speelt in
een hotel, dat allang geen klandizie
meer geniet. Eigenaars zijn de drie
broers Anton. Gert en Tommy Op
een dag gaat de telefoon en dient
miss Messelmuis (Beppie Melissen)
zich aan. Ze zegt een beroemd film-"
ster uit Hollywood te zijn en de ma
nieren heeft ze wel. E<*rst komen de
zes koffers, dan volgt de miss. Ze ziet
er een beetje extravagant uit en de
heren raken erg van haar onder de
Indruk; ze worden zelfs verliefd op
mevrouw muis. De broers zien niet
dat de ster nauwelijks op haar boot-
Als laatste werk voor de pauze klond
het Concert in E groot voor viool en
orkest, waarin Vera Beths de soliste
was. Na de pauze werd het Magnificat
uitgevoerd door de beide koren, het
orkest en de volgende solisten: An-
dinda de Nijs, sopraan. Lena Külu-
nen. alt. Zeger Vandersteene, tenor
en Harry van der Kamp. bas.
Naar Bach's voorbeeld had men ook
dit keer de delen van het Magnificat
afgewisseld door vier koraalmotetten
in de Duitse en Latijnse taal.
Dit voortreffelijk bij het kerstfeest
aansluitende programma kreeg een
in alle opzichten fraaie uitvoering.
Ivan Fischer toonde al direct in de
suite, dat hij een dirigent Is. die een
gezonde opvatting heeft van de Bach-
muziek: niet modieus naar de een of
andere richting, maar wel zeer muzi
kaal.
De koren zongen onder zijn energieke
leiding warm en expressief. De vier
solisten waren elk heel goed voor hun
taak berekend, mooi van klank en
met een doorleefde voordracht.
Vera Beths speelde haar viool-solo
zeer knap en met name het adagio
met veel uitdrukking.
gehakte schoenen kan lopen, al pro
beert ze dit nog zo elegant verber
gen. Ze doorzien ook haar smoezen
niet; mevrouw Messelmuis heeft hele
maal geen geld en haar koffers zijn
leeg. Maar de heren hebben alle be
grip. Ze zijn zo ingenomen met hun
logé dat ze haar nog eens extra in de
watten leggen. Als alles uitkomt mag.
Ja moet miss Messelmuis zelfs blijven
en voortaan helpt ze mee in het hotel-
bedrijf.
Fantasieën
En al houdt de miss de boel voor de
gek, ze ls geen bedriegster. Ze geeft
alleen maar toe aan haar fantasieën
die iedereen wel heeft; de wens be
roemd te zijn en te baden in een luxe
van boa's, hotels en grenzeloze aan
dacht. Het puollek doorziet miss Mes
selmuis best, maar gunt haar haar
fantasie omdat ze zo aardig is en
bijna aandoenlijk wordt ln haar
stoerheid. Ook de drie heren gaan
gretig in op haar prachtige bedenk
sels. die heel goed aansluiten bij hun
eigen absurde bestaan. Gert kookt
elke dag honderd liter soep voor
eventuele gasten; de broers begroe
ten elkaar elke ochtend alsof ze zelf
de gasten van het hotel zijn en Tom
mie heeft een vriend gevonden in
stofzuiger En-es. die. als een hond.
met de bekende zuig-geluiden op hem
reageert.
De broers vormen een mooi clownes-
que trio. niet alleen in hun uiterlijk,
maar ook ln hun gebaren. Acrobati
sche hoogstandjes afgemaakt met
een uitstekende timing zorgen voor
gave stukken slapstick. René Groot
hof als Gert ls hier een meester ln. De
manier waarop hij beweegt, denkt en
kijkt maakt hem tot een prachtige
clown, die niet alleen amuseert maar
ook ontroert. De twee anderen, Otto
van Deemster (Anton) en Pleter Kra
mer (Tommie), sluiten hier prima bij
aan.
Variété
„Met Je benen door de brievenbus"
toont een aantal alledaagse gebeurte
nissen uit het leven van vier mensen
die ln eenzelfde straat wonen. Deze
voorstelling mist de rode draaid die
„miss Messelmuis" wel heeft. De af
zonderlijke belevenissen van de vier
worden op een variété-achtige manier
aan elkaar geregen. Egbert, een verle
gen jongen laat zijn hond uit en ls
verliefd op Stlen. Deze volkse, uit
bundige buurvrouw heeft dat niet in
de gaten, ze is met haar hoofd bij het
circus dat ze binnenkort gaat bezoe
ken. De keurige meneer Lodewljks
maakt zich druk om zijn marmot, die
ook nog dood gaat en de Groningse
deerne Do heeft fraaie dromen en een
huis dat even later ln brand staat
Het zijn simpele gebeurtenissen, die
niet ver genoeg zijn uitgewerkt. Het
blijft vaak bij een aanzet. De over
gangen tussen de scènes zijn, afge
zien van het (tap)dansen en zingen
tussendoor, niet flitsend genoeg. En
dat gaat dan ten koste van het tempo
en de continuïteit. Overigens zitten er
in deze voorstelling genoeg leuke
vondsten, en wordt er goed gespeeld,
waardoor het geheel toch best leuk is.
Op 26 december ln de schouwburg
van Breda en verder dit seizoen nog
op vele plaatsen in Nederland.
SAN FRANCISCO (AP) Dieven
zijn het Young Museum in San Fran
cisco binnengedrongen en er met een
Rembrandt en drie andere Neder
landse schilderstukken vandoor
gegaan.
Functionarissen van het museum zei
den dat de dieven het Portret van de
Rabbi van Rembrandt ter waarde
van twee miljoen gulden hadden ge
stolen. De andere schilderijen zijn
een nachtgezicht op een rivier van
Aert van der Neer, een havengezicht
van Willem van der Velde en een
Interieur van een Rotterdamse kerk
van Anthonle Delorme.
.De kunstdieven zijn door een dak
raam dat niet door een alarm bevei
ligd was, het museum binnengedron
gen. De politie neemt aan dat ten
minste twee personen bij de diefstal
betrokken zijn.
„De trap" van Gerard Lemmens
komt van 2 t/m 13 januari weer in de
Brakke Grond te Amsterdam. Deze
voorstelling in de regie van Lodewijk
de Boer is vooral geprezen om het
uitstekende spel van de acteurs Cor
van Rijn, Huib Broos en Jenny
Arean.
door André Rutten
DEN HAAG Grote geestdrift was er vrijdagavond voor de
manier waarop de toneelgroep De Appel onder aanvoering
van Erik Vos ln haar eigen theater „De getemde Feeks" van
William Shakespeare speelt
De Appel begint, zoals indertijd ook
Theater heeft gedaan, met de veelal
weggelaten inleidende scène. Een
dronken ketellapper, die ergens bui
ten zijn roes ligt uit te slapen, wordt
gevonden door een edelman, die de
inval krijgt een grap met hem uit te
halen, hij laat hem wassen en in fijne
nachtkleding in een zacht bed stop
pen. om hem bij het ontwaken wijs te
maken, dat hij een edelman is. die al
twintig Jaar ln dc waan verkeert dat
hij een ketellapper ls. Een toeval doet
ook een groep rondtrekkende toneel
spelers arriveren. ZIJ worden in de
grap opgenomen: ter ere van de te
ruggevonden edelman zullen zij spe
ciaal voor hem de klucht van de ge
temde feeks spelen.
Daaruit zijn verschillende conse
quenties getrokken.
Omdat er dus rondtrekkende acteurs
spelen, worden elementen uit de com-
media-dell-arte. zoals gebruikt in de
vroegere volkskluchten, in een typi
sche Appel-versie kwistig gebruikt.
Vooral uiteraard in vele bijkomstige
scènetjes, die op zichzelf niet erg
grappig meer zijn, worden vernuftige
clownsacts gespeeld. Op een verras
sende manier doorweven met heel'
lichte fantasietjes: het zachtzinnige
zusje Blanca (Catherine ten Bruggen-
cate) van de feeks heeft voortdurend
een parasolletje in de hand. dat
zachtjes meedelnt met haar bewe
gingen.
Uitdagend spel
Een tweede consequentie ls. dat de
ketellapper Sly inderdaad naar de
voorstelling zit te kijken, daar com
mentaar op heeft en soms zelfs in
grijpt. Willem Wagter doet dat voor
treffelijk en het wordt ook bijzonder
leuk in de voorstelling opgevangen,
waarvoor teksten uit een oudere, ano
nieme versie van De Feeks zijn ge
bruikt. Uiteraard eindigt de voorstel
ling waar zij begon. De ketellapper is
m zijn eigen kleding op zijn slaapplek
teruggelegd en vraagt zich bij het
wakker worden af. of hij het allemaal
maar gedroomd heeft Hij vindt wel
een piepklein parasolletje, dat een
Scène uit de Appel-voorstelling van De getemde feeks:
Roelant Radier, Rein Edzard, Henk Votel, Eric Schneider,
Aus Greidanus en Robert Prager.
van de spelers, toen Sly nog sliep,
daar heeft laten vallen. Hij rent naar
huls. naar zijn vrouw: „en als ze
kwaad op me is. weet ik. hoe ik een
feeks moet temmen."
De feeks (Geert de Groot) en haar
temmer (Eric Schneider) zijn in die
klucht uiteraard de hoofdfiguren ge
bleven. Maar in deze interpretatie: de
temmer wil de als al te fel gevreesde
vrouw graag hebben, omdat hij uit
haar optreden afleidt dat zij een
vrouw met karakter is. Hij speelt dus
een uitdagend spel met haar. Het
duurt even eer zij dat door heeft,
maar dan gaat zij ook bewust het spel
meespelen, en met plezier. Haar grote
onderdanigheidsbetuiging aan haar
temmer is dan ook geladen met inten
se ironie en daardoor een wapen ge
worden. Geert de Jong speelt dat
voortreffelijk en Eric Schneider, die
de hele rol bijzonder ontspannen en
overtuigend speelt, geeft' die ironie
een uitstekend perspectief door zijn
eigen ironiserende reacties er op.
Een geslaagde Appel-productie,
waarin rauwe effecten iveel mensen
lachten daar onbedaarlijk om)' sa
mengaan met meer zorgvuldig uitge
werkte en toch heel levendige ele
menten.
De openingsscène van „Met je benen door
de
door André Rutten
sche: wat mensen zijn wordt niet be
paald door hun bewustzijn, hun be
wustzijn wordt bepaald door wat zij
maatschappelijk zijn.
In de voorstelling van Ton Lutz en
zijn spelers tekent zich welsprekend
een miniatuur-samenleving af. Een
dorpje, afhankelijk van de rijke ro
zenkrans-magnaat op het kasteel.
Een arm. en dus integer meisje be
landt onder zijn dak en wordt zich
van de harde werkelijkheid bewust.
Zij trekt er de consequentie uit en
keert, opnieuw arm, aangewezen op
eigen werkzaamheid, wel met haar
man, naar het volk terug.
De voorstelling laat in haar ervarin
gen ook zien, dat er verschillende
graden van bewustzijn, verschillende
mentaliteiten, zoals die voortkomen
uit uiteenlopende maatschappelijke
posities, met elkaar in botsing
komen.
Dat is geen louter verstandelijke con
structie, omdat de figuren erin een
eigen persoonlijkheid hebben en met
emoties geladen zijn. Het meest ge
nuanceerd de voornaamste tegenspe
lers: de centrale figuur Agnes (Josee
Ruiter, kristalhelderX en haar schoon
ouders, die door haar wel tot naden
ken komen maar niet veranderen
(Hans Boswinkel en Arm Hasekamp).
De andere, op een eenvoudiger, maai
doeltreffende manier ook (Loes Hen-
sen bijvoorbeeld als de moeder van
een arbeidersgezin).
brievenbus"
AMSTERDAM Het Pu
bliekstheater heeft zaterdag
vóór Kerstmis de Nederland
se première gegeven van „Ag
nes B een recent stuk (1976)
van de Beierse schrijver
'Franz Xaver Kroetz (32), ver
taald door Martin Hartkamp
en geregisseerd door Ton
Lutz.
Agnes B. ontmoet als haar moeder
net gestorven is en haar vader failliet
is gegaan, een rijke jonge man. die
haar trouwt, waardoor zij in alle luxe
op een kasteel komt te wonen.
Dit lijkt een keukenmeidenroman.
(Het programmaboekje maakt duide
lijk, dat het een „kasteelroman" ls,
een van de vele genre's in de „Trivial-
llteratur", de ook tegenwoordig nog
gretig verslonden goedkope roman
tiek).
Kroetz prikt in zijn stuk de valse
schijn daarvan wel door: hij confron
teert die met de barre werkelijkheid.
Agnes wordt in feite door haar
droomprins verkracht. Dat verstoort
haar droom niet, omdat hij haar
trouwt, nadat zij hem verteld heeft
dat zij zwanger van hem is. De toe
stemming ervoor dwingt hij als een
huilerig verwend kind van zijn ouders
af. Vanuit die droom daalt zij als
pasgetrouwde Jonge vrouw, met het
gevoel dat zij een weldoende fee is,
naar de arme dorpelingen af. die op
basis van stukloon rozenkransen
(Beierse ironie van de schrijver?) voor
haar schoonvader maken, waardoor
hij zo rijk geworden is. Zij wordt er
uitgescholden en letterlijk uitge
kleed, waarna een kermisbaas haar
misbruikt ln ruil voor een jas om haar
naaktheid te bedekken. Tijdens een
gezamenlijke maaltijd op het kasteel
spreken haar schoonouders schande
ever een jonge vrouw van het dorp,
die haar baby heeft laten verhonge
ren. Agnes werpt haar schoonvader
voor de voeten, dat hij de moorde
naar is: ook zij kreeg een karig stuk
loon, was dus niet in het ziekenfonds
en te arm om haar kind de juiste
voeding te geven.
De tegengestelde denkwijzen worden
dan op scherp gesteld en leiden tot
een definitieve breuk.
Parabel
Maar „Agnes B." is geen realistisch
psychologisch drama. Eerder een pa
rabel, een gelijkenis, niet in bijbelse
zin, maar in dialectisch-materialisti-
Een emotionele scene uit Agnes B. tussen Agnes (J
Ruiter), haar man (Henk Reijn) en haar schoonouders
Hasekamp en Hans Boswinkel).
Een overtuigende voorstelling
opmerkelijke gebeurtenis in t
wikkeling van het Publieksthi
6
door Jac. Kort
AMSTERDAM Wat
genlijk een kerstmat!
Een uitvoering van wille^
rige muziek, die min of
toevallig op de middag
een der beide kerstadl jj
wordt gegeven, of de uit
ring van muziek, die enig
band houdt met het
feest?
Ik heb lang gedacht, dat het
de bedoeling was, maar zij die
het Concertgebouw voor het
hebben, huldigen blijkbaar
vatting. die de andere kant
Vandaar dat op eerste kerstd
horen waren de vier „Lieder
Fahrenden Gesellen", die Gi
Mahler op 24-jarlge leeftijd co
neerde, nadat de zangeres Joh
Richter niet van zijn liefdesbeti
gen gediend bleek te zijn. en de
de Symfonie, die Ludwig von Bé
ven in 1806 componeerde. e]
Op zichzelf natuurlijk twee sctm
rende composities. Het eerste
maakt van tekstbehandeling, ir
sche vondsten en orkestcolorié
tweede een werk, dat tussen de(
en de vijfde symfonie van Beeth
bijna onproblematisch en onbe
lijkt.
Voor de ziek geworden alt JuliJ
mart, had men op het laatste r
blik de Engelse bariton Ben
Luxon als Invaller weten te vt
De man zong de Mahler-liederi
wel vokaal als qua expressie zo
terend, dat wat dat betreft nie
spijt heeft gevoeld. Hij kreeg dü
een langdurige ovatie.
Het Concertgebouworkest ondA.
ding van Bernhard Haitink zt
voor een begeleiding, die zowel
rlg als doorzichtig was. zodat d
ger aan het orkest een Ideale pitdi
had. Ook de Beethoven-syre
werd met opmerkelijk elan er
veel zorg voor de afwerking ven
Dit alles in de Grote zaal. wi
temperatuur per minuut opliï d«
gevolg van de ontelbare televisie
pen. die zowel op en bij het
als elders ln de zaal waren
bracht. Dit concert werd n
niet alleen direct door de NOS iji
uitgezonden, maar ook door vit fc
den op de televisie, terwijl dit te
op een later tijdstip nog do^ar
andere landen zal gebeuren
Het publiek, dat de zaal geheel'
liet zich echter noch door de
noch door het gedoe van de
mensen afleiden Het luisterde^
aandachtig en met ongewoon 4
gehoest.
