Lange kabinetsformatie blijft
gl
3!
3?
elke dag moeder aan de muur
Trouw
Commentaar
Vervaldatum (1)
ërvaldatum (2)
'erheugend initiatief van Albeda
Versterking van rol partijleider biedt geen oplossing
wijsheid
ZATERDAG 16 DECEMBER 1978
BINNENLAND
TROUW/KWARTET
(orgen verstrijkt de termijn waar-
,jnnen Israël en Egypte een vre
esakkoord hadden moeten afslui-
:n. In Camp David meenden de
iraëlische premier Begin en de
•yptische president Sadat dat ze
luimaal drie maanden nodig zou
den hebben voor een vredesver-
Irag De euforie na Camp David
leeg bijna ten top toen premier
legin verklaarde dat hij zelfs ruim
innen die termijn het karwei
icht te kunnen klaren.
te drie maanden zijn morgen om,
aar uitzicht op een spoedig ak-
oord is er niet. De Israëlische
egering verwierp gisteren de laat-
voorstellen van de Amerikaan-
t minister Vance en probeerde de
rarte piet toe te schuiven aan
gypte. Cairo probeert op zijn
curt het omgekeerde,
iet zijn vooral de Verenigde Sta-'
I en Egypte geweest die hun
iterste best gedaan hebben om
oor de zeventiende december een
koord rond te krijgen. Beide
oden beseften de zware politiek-
(chologische betekenis van deze
ct recht stelt Israël dat het ge
rek over vrede niet behoeft te
irden afgebroken nu 17 decem-
bijna is aangebroken. Het
eft ook volstrekt niet te verba
dat het heel moeilijk is om na
rtig jaar vijandigheid binnen lut-
e maanden tot vrede te komen,
iderling wantrouwen verdwijnt
it van de ene op de andere dag.
>k de gisteren in Cairo uitge
raken bereidheid om verder te
iten onderstreept nog eens het
istmatige van een vervaldatum.
t kunstmatig zo'n datum echter
is, de politiek-psychologische
etekenis ervan kan niet ontkend
orden. Het missen van zo'n da
im betekent toch een domper op
tt vredesproces,
vraag wie de meeste schuld
i teft aan het verstrijken van de
rvaldatum laat zich heel moeilijk
antwoorden. Egypte en de VS
ijten het aan de harde houding
de regering Begin. Aan de
adere kant bestaat echter ook de
druk dat Egypte niet zonder
eer bereid is tot een uitruil van.
datum. Zou men inderdaad voor
de zeventiende slagen, dan zou dat
een belangrijke politieke overwin
ning betekenen. Van Amerikaanse
kan werd enorme druk op Israël
uitgeoefend mee te gaan met de
laatste voorstellen van Vance en
Sadat. Senator Byrd, die als Car
ters tweede stem wordt be
schouwd, liet zich ontvallen, dat
een weigering van Israël wel eens
kan betekenen dat de Amerikaan
se Senaat niet akkoord zal gaan
met uitbreiding van de hulp aan
Israël. Ook het Witte Huis legde
deze week, bij monde van de
woordvoerder van de Amerikaan
se president, de verantwoordelijk
heid geheel bii Israël.
Het verhogen van de druk op Is
raël heeft echter een averechts ef
fect gehad. Niet alleen verklaarde
Jeruzalem voortdurend, dat er na
17 december best gewoon doorge
praat kan worden, maar ook zeer
gematigde figuren als de voormali
ge minister van buitenlandse zaken
Abba Eban, uitten zware kritiek
op de nauwelijks verholen Ameri
kaanse dreigementen.
eisen. In Cairo is eerder deze week
wel gezegd dat men bereid is te
aanvaarden dat het Israëlisch-
Egyptische vredesverdrag belang
rijker is dan de Arabische verplich
tingen van Egypte op voorwaarde
dat Israël akkoord gaat met een
tijdschema voor de autonomie van
dé bezette gebieden, maar Cairo
wekt toch de indruk dat het daar
weer nieuwe voorwaarden aan
hèeft toegevoegd. Zo is Egypte pas
bereid een ambassadeur naar Jeru
zalem te sturen als de autonomie
van de bezette gebieden een feit is.
Verder wil Cairo een snelle herzie
ning van het vredesakkoord.
Het is te hopen dat de verschillen
de partijen die bij het vredesover
leg zijn betrokken de komende tijd
de druk van de ketel zullen halen,
die ontstaan is door het naderen
van de zeventiende december.
Men zal nu moeten proberen in
een rustiger sfeer alsnog tot een
akkoord te komen. De vredeswil is
immers gebleven ondanks het ver
strijken van de vervaldatum.
We twee weken geleden na het
fgebroken loonoverleg deze ko-
heeft gelezen, zal begrijpen
it wij bijzonder verheugd zijn
w het initiatief dat Minister Al-
tda van Sociale Zaken heeft ge-
i. In een duidelijk gestelde
boordevol concrete sugges-
s en aanknopingspunten voor
owel werkgevers als vakbewe-
1, dringt de minister aan op
'atting van het centraal
•leg.
weken geleden vormden
ooral de kabinetsplannen met de
ile uitkeringen (bouw-CAO,
ortingen) het breekpunt voor het
:rleg. Daardoor zijn allerlei an-
^re belangrijke zaken verde-
ng van het werk door verkorting
rbeidstijd, aftopping prijscom-
cnsatie, vacature- en arbeids-
arkt problemen niet voldoen-
J doorgepraat. De kabinetsdele-
stie had zelfs nog net de gelegen-
fid gevonden duidelijk te maken
elke financiële bijdrage de rege-
ng zou kunnen leveren.
*elnu, deze week heeft de Twqe-
Kamer beslist over de uitke-
jsplannen. Wat men bij de 'so-
iale partners' ook moge vinden
r<n de uitkomst, deze knoop is
oorgehakt en hoeft geen belem-
DOOR Willem Breedveld
DEN HAAG Sommige oplossingen zijn echt te mooi om
waar te kunnen zijn. Zo is er in ons land het zeker niet geringe
probleem van de kiezer die zich niet echt kan uitspreken over
de wenselijke regeringscoalitie. Het is na de verkiezingen
altijd weer en de laatste jaren zelfs tot gek wordens toe
de grote vraag welk kabinet er komt en wie daarvan de leider
zal zijn.
Het is tegelijkertijd een probleem
waarmee politici, staatsrechtgeleer
den en noem maar op zich tot nu toe
vruchteloos hebben beziggehouden.
Het werd alleen maar erger. Iedere
volgende kabinetsformatie bleek
weer het record in tijdsduur van de
vorige te hebben overtroffen. Maar
dan ineens is er de heer A. K. Koek
koek, die in zijn proefschrift van deze
week de oplossing aan de hand doet.
1) Waarom zorgen we er niet gewoon
voor dat onze partijleiders wat meer
in de melk te brokkelen krijgen. Je
zult eens zien hoe heilzaam dat werkt,
zo luidt zijn eenvoudige recept.
Koekkoek baseert deze oplossing op
een uitvoerige rechtsvergelijkende
studie over de rol van partijleiders bij
de kabinetsformatie in Engeland.
West-Duitsland, België en Nederland.
Met een welhaast jaloerse blik stelt
hij vast dat het in ons vaderland zo
knellende probleem zich in de omrin
gende democratieën niet of nauwe
lijks voordoet. In die landen is het
meest wel duidelijk welk kabinet er
op basis van de verkiezingsuitslag
moet komen en wie daarvan de leider
zal zijn.
Niet geringe prijs
De blik nog wat scherper instellend
valt het Koekkoek bovendien op, dat
de partijleider daar een zoveel zwaar
dere rol speelt dan in ons land. De
lijsttrekker van een politieke partij
hier mag het dan weieens tot rege
ringsleider brengen (Den Uyl, Van
Agt), maar in tegenstelling tot die
andere landen is de prijs die hij er
voor moet betalen niet gering. Mees
tal verliest hij de greep op zowel zijn
Tweede Kamerfractie als zijn partij
en bij de volgende verkiezingen moet
de lijsttrekker nog maar afwachten of
het zijn partij behaagt hem ander
maal de rol van politiek leider toe te
delen.
Het zijn volgens Koekkoek deze te
kortkomingen in het politiek leider
schap, die er de ooizaak van zijn dat
de Nederlandse kiezer bij de verkie
zingen eigenlijk niet weet waar hij
aan toe is en die vaak ook de oorzaak
zijn van langdurige kabinetsforma
ties. De rol van de partijleider be
hoeft daarom volgens Koekkoek dui
delijk versterking. Om te beginnen
zou de partijleider, ook na zijn toetre
ding tot het kabinet, meer greep op
zijn fractie en zijn partij moeten kun
nen behouden. Daarvoor is dan weer
nodig dat hij en eventueel zijn colle
ga's lid van het parlement moeten
kunnen blijven. Van Agt en sdjn mi
nistersploeg zouden dus gewoon in de
Kamerbankjes plaats moeten kun
nen nemen.
Inzet verkiezingen
Voorts ligt het volgens Koekkoek
voor de hand dat de partijleider de
zittende regeringscoalitie tot inzet
van de verkiezingen maakt. Je kunt
van zo'n man nu eenmaal niet in
ernst verlangen in de verkiezings
campagne voor een ander beleid op
de bres te gaan staan. Is de partij het
daarmee niet eens, dan rust op haar
de taak voor de verkiezingen een an
dere partijleider aan te wijzen en te
vens duidelijk de nieuwe koers aan te
geven. In zijn optiek is het daarom
een vanzelfsprekende zaak dat Van
Agt bij de volgende verkiezingen
weer lijsttrekker wordt en dat hij
bovendien de coalitie met de WD
verdedigt. Als de partij linksaf wil
slaan moet zij en een nieuwe lijsttrek
ker aanwijzen en de intentie kenbaar
maken voortaan met de PvdA te wil
len regeren. In beide gevallen kan de
kiezer zich duidelijk uitspreken en
bijgevolg behoeft de kabinetsforma
tie ook niet meer zo'n probleem te
zijn.
Simpeler kan het al niet. Dat deson
danks verwacht mag worden dat ook
deze oplossing bijgezet zal moeten
worden in de galerij van ondeugdelij
ke oplossingen vindt zijn oorzaak in
een reeks eigenaardigheden van ons
politiek bestel: die de schrijver helaas
over het hoofd heeft gezien.
Zonder hier in een uitvoerige be
schouwing te vervallen kan toch wel
globaal aangegeven worden waarom
het juist die eigenaardigheden zijn
Het huidige kabinet (midden achterin) in een bomvolle Tweede Kamer, bij de beëdiging van
een aantal vorige bewindslieden tot leden van de Kamer.
die de oplossing van Koekkoek blok
keren.
Doorbreking dualisme
Kort samengevat betekenen Koek-
koeks voorstellen een doorbreking
van de althans in theorie nog
functionerende staatsopvatting van
het dualisme. Regering en parlement
zijn weliswaar samen verantwoorde
lijk voor het te voeren beleid, maar
tegelijkertijd heeft het parlement een
andere verantwoordelijkheid dan het
kabinet. Om die reden mag een mi
nister zijn lidmaatschap van het ka
binet in staatsopvatting niet combi
neren met het Kamerlidmaatschap.
Koekkoek vindt nu dat dit dualisme
er de oorzaak van is dat het partijlei
derschap onvoldoende tot gelding
kan worden gebracht. Maar dat is
mering voor centraal loonoverleg
meer te vormen. Zij doet dat ook
niet, want de vakcentrales FNV en
CNV, die de meeste moeite had
den met de uitkeringsplannen,
hebben zich inmiddels al tot nieuw
overleg over de brief van Albeda
bereid verklaard.
Twee weken geleden werd op deze
plaats gesteld dat de minister zijn
pogen de 'overlegeconomie' vorm
te geven, diende te verplaatsen van
het centrale naar het meso-niveau
(bedrijfstakken, regio's), aldus in
spelend op de tendens naar decen
tralisatie bij vakbeweging en werk
gevers en op de van sector tot
sector nogal verschillende situa
ties. Minister Albeda deelt, blij
kens zijn brief, deze visie. Dat
hoeft echt nog niet weg te nemen
dat het voor een goede coördinatie
geboden is, de invulling van de
oplossing der problemen te begin
nen vanuit het centrale niveau.
Dat is de richting die de brief van-
de minister thans aangeeft.
De werkgeversverbonden VNO en
NCW beraden zich nog over de
brief. Wij kunen ons niet voorstel
len dat de werkgevers Albeda's
invitatie voor nieuw centraal over
leg zullen afwijzen.
natuurlijk onzin. Het thans geldende
staatsrecht staat immers op geen en
kele wijze een versterking van het
partijleiderschap in de weg, zoals
Koekkoek die beoogt. Zo is er bij
voorbeeld geen enkele bepaling die
het een politieke partij verbiedt de
zittende regeringscombinatie tot in
zet van de verkiezingen te maken,
dan wel voor de verkiezingen anders
zins een intentieverklaring af te leg
gen. Integendeel.
Evenmin behoeft een zittende be
windsman in het Catshuis rustig af te
wachten hoe zijn politieke fractie in
de Tweede Kamer het kabinetsbeleid
zal beoordelen. Dualisme of niet, de
vormen van vooroverleg tussen kabi
net en parlement zijn legio. Variërend
van een premier die zijn fractie ach
ter de schermen de wacht aanzegt,
tot en met de gezellige informele on
deronsjes achter een goed glas wijn.
De bewindsman behoeft wat dit be
treft allerminst tevens ook lid te zijn
van de Tweede Kamer.
De werkelijke oorzaken waarom de
dingen nu eenmaal gebeuren zoals ze
gebeuren en niet zoals Koekkoek het
wenst liggen dieper en daarmee is het
ook heel onwaarschijnlijk dat de
„kwaal" met een formele wijziging
zou kunnen worden weggenomen.
Ons land heeft een rijk geschakeerde
politieke structuur, die zijn weerslag
vindt in een groot aantal politieke
stromingen. Weliswaar is de complex
heid de laatste jaren teruggebracht
tot een viertal stromingen, maar nog
altijd is het zo dat na de verkiezingen
de vorming van een coalitie noodza
kelijk is. Een tweede eigenaardigheid
is dat in ons politieke krachtenveld
een grote partij in het centrum ope
reert. Het CDA bij voorbeeld om
spant altijd nog een electoraat dat
varieert van links tot rechte van het
midden.
Het is met name die variatiebreedte
in het midden, die een politiek leider
schap zoals in Engeland, Duitsland of
zelfs België in de weg staat. Het CDA
kan het zich eenvoudig niet veroorlo
ven voor de verkiezingen een duidelij
ke uitspraak te doen over de gewen
ste regeringscombinatie. Zo'n uit
spraak zou een vervreemding van
hetzij linkse, hetzij rechtse CDA'ers
tot gevolg hebben.
Het is tegen die achtergrond dat de
KVP in de naoorlogse geschiedenis
nog nimmer een premier tot lijsttrek
ker voor de volgende verkiezingen
heeft gekozen. Aan het eind van de rit
ruimden zij geluidloos het veld. De
„echte" politieke leider Romme,
Schmelzer bleef altijd veilig als
fractievoorzitter in het parlement zit
ten. In anti-revolutionaire kring lag
het probleem al niet anders. Toen
Biesheuvel bij voorbeeld zijn kabinet
tot inzet van de verkiezingen wilde
maken kreeg hij het prompt aan de
stok met Aantjes, die de weg naar
links duidelijk open wilde houden.
Pistool op de borst
Daarentegen bleek binnen hetzelfde
politieke bestel een door Koekkoek
wenselijk geachte ontwikkeling wel
mogelijk binnen de PvdA. Deze partij
legde voor de verkiezingen duidelijke
intentieverklaringen af en Den Uyl
kon ondanks zijn premierschap wel
degelijk de politieke leider blijven
van zijn partij. De wensen van Koek
koek blijken dus wel degelijk onder
het hudige bestel mogelijk te zijn.
Maar als dat zo is betekenen de voor
stellen van Koekkoek niets anders
dan een pistool op de borst van het
CDA om nu eindelijk eens een ont
wikkeling in gang te zetten, die het
van nature niet wenst. Het CDA be
roept zich en vanuit zijn centrum
positie met recht van reden op de
geheel eigen richting die het verte
genwoordigt. Het is een richting, die
zich anders dan haar Duitse zuster
partij de CDU niet op laat delen in
een links-rechtsschema.
Vleugellam
Zou het CDA zich desondanks door
het pistool laten gezeggen, dan zijn
de effecten daarvan vrijwel zeker
compleet anders dan Koekkoek zich
heeft voorgesteld. Zo zal een parle
ment dat rechtstreeks onder de vuur
linie komt te liggen van de zittende
ministers al gauw de kans lopen vleu
gellam te worden. Conflicten zullen
nog meer dan nu het geval is achter
de schermen worden bijgelegd. Naar
buiten toe is er dan weliswaar meer
eenheid in het beleid van het kabinet
en de zittende regeringsfracties, maar
voor het overige is het de dood in de
pot.
Een nog verdergaande consequentie
is echter dat de confrontatie van ka
binet en parlement de politieke twee
deling in de hand werkt. Bij gebrek
aan voldoende publiekelijke confron
taties met de eigen regeringsfracties,
zal het volle accent van de politieke
profilering vallen op de verhouding
kabinet-oppositie. Nu al vielen tij
dens de verkiezingscampagne de vol
le schijnwerpers op de tegenstelling
Van Agt-Den Uyl. Dat effect zal dan
alleen maar versterkt worden. Koek-
koke als een anti-revolutionair die de
tweedeling nastreeft. Je staat er toch
wel even van te kijken
1) A. K. Koekkoek. Partijleiders en
kabinetsformatie, Kluwer Deventer,
prijs zestig gulden.
Het idee is van uitgeverij Man-
teau in Brussel. Een heel nieuw
idee, want nog niet eerder zal
iemand een „moederkalender"
aan de wand gehad hebben. Ka
lenders zijn er met dieren, kinde
ren koningsportretten, woon
schepen, stadsgezichtn. land
schappen, bloemen, schepen,
noem maar op. maar met moe
ders. nee. nooit eerder gezien. Op
deze ..moederkalender" staan
niet. zoals uit het voorgaande af
geleid zou kunnen worden, foto's
van móeders op elke pagina. Ze
zijn er wel, negenentwintig maal
welgeteld, waarvan zeventwintig
maal op een kalenderblad: jonge
moeders, oude moeders, doorleef
de moeders, moeders met kinde
ren. moeders met poezen en moe
ders alleen, maar dan allemaal
pentekeningen van Peter van
Straaten. Op alle zevenentwintig
kalenderbladen elk van twee
weken, met de eerste twee weken
van januari 1980 er bij staan
gedichten. Moedergedichten. En
dan niet van die hoog uitgehaal
de smartlappen als „moeder, ik
kan je niet missen", maar echte
gedichten van merendeels beken
de dichters. Om een paar namen
te noemen: Gerrit Achterberg.
Hugo Claus. Marnix Gijsen. Neel-
tje Maria Min. Karei Jonckheere.
E. du Perron. M. Vasalis. en Adri-
aan Morriën. Van Nederlanders
en Belgen dus. die verantwoorde
lijk zijn voor wat de uitgever
..moedergedichten uit Noord- en
Zuid-Nederland" noemt.
Blijkbaar zijn er maar weinig Ne
derlandstalige vrouwen te vinden
die „moedergedichten" hebben
geschreven. We hebben er tussen
de zevenentwintig ten minste
maar vier geteld, nog geen vijf
tien procent dus. Om die paar
vrouwen tot hun recht te laten
komen, laten we hier het gedicht
„verzoening" volgen van Neeltje
Maria Min, dat eerder in haar
bundel „voor wie'ik liefheb wil ik
heten" verschenen is:
In haar was ik geborgen en
breidde ik mij uit en werd ik
steeds kompleter en rijpte ik
als fruit
en kreeg ik voeten, handen en
reuk en stem en wil totdat ik
met een gil geboren werd en
banden
die ons verbonden hielden en
die ik niet meer ken gebroken
werden met een slag, een don
derslag
o moeder, die mij baarde. die
haar vermoeide schoot gelaten
openvouwde u draag ik op
mijn dood.
De „moederkalender" is meer
een geïllustreerde dichtbundel
dan een kalender, wat niet weg
neemt dat hij wel als een vol
waardige kalender te gebruiken
is. De ddgen van het nieuwe jaar
zijn weliswaar ondergeschikt ge
maakt aan tekening en gedicht
ze staan steeds in een platte strip
onderaan elke pagina maar
dat heeft het voordeel dat je na
gebruik de strip er desgewenst af
kunt knippen om een geïllu
streerd gedicht over te houden.
Twee weken op elk kalenderblad
en dat betekent elke twee weken
een andere moeder aan de muur
Voor 19,90 inde winkel te
krijgen.
Veel mensen gebruiken geld dat
ze niet hebben om dingen te ko
pen die ze niet nodig hebben om
daarmee indruk te maken op
mensen die ze niet mogen.
Een wijsheid uit het Duitse 'Han-
delsblatt"
Spaarzaam Bewoners van het
eiland Taiwan ook wel natio
nalistisch China of (vroeger) For
mosa genoemd mogen met en
omstreeks kerst en oud en nieuw
geen dure feestjes op touw zetten
en restaurants en clubs mogen
niet langer dan normaal open
blijven. De regering wil dat het
volk vast went aan een eenvoudi
ge, spaarzame manier van leven,
want „dat is ten slotte het doel
van onze hele natie.
contactspeld
Een meevallertje voor wie nog
een paar dagen naar Freiburg
(West-Duitsland) of omgeving
denkt te gaan: bij het kabelbaan
station Zum Schauinsland wor
den gratis spelden uitgereikt.
Eentje met een groene of eentje
met een rode knop, die goed
zichtbaar op de revers gezet
moet worden. Niets waard? Wel
voor wie de bedoeling kent: een
groene knop betekent dat de dra
ger een partner voor een wande
ling zoekt, een rode betekent dat
er een partner voor het leven
wordt gezocht. De dame op het
plaatje reikt per weekend onge
veer tweehonderd van deze 'con-
tactspelden' uit, waarvan de
rode ver in de meerderheid zijn.
Resulaten zijn niet gemeld, dus
daar kan van alles achter zitten.
stuur 'n brief
Ma'roef Abdoellah Fattah. 29
jaar, getrouwd en vader van twee
kinderen, woonde tot 10 juni 1977
in Zawita. een stadje in het noor-
'den van Irak, waar hij als
Koerdische onderwijzer werk
te. Op die tiende juni werd hij
tegelijk met andere Koerden op
gepakt op beschuldiging van het
vormen van een afdeling van de
verboden Koerdische democrati
sche partij. Tijdens zijn onder
vraging zou hij mishandeld zijn;
zo zou men verscheidene dagen
achtereen zijn hoofd in een soort
kap gehouden hebben waarin
vliegende mieren zaten, waar
door hij behoorlijk ziek geworden
is. Vervolgens werd de onderwij
zer in november vorig jaar voor
de rechter gebracht en tot zeven
jaar cel veroordeeld.
Begin 1976 laaiden de vijande
lijkheden van Koerdische zijde
weer op tegen het Iraakse leger,
waaraan na het verdrag van 1975
tussen Irak en Iran een eind ge
komen was. daarop volgden tal
van arrestaties, deportaties en te
rechtstellingen van Koerden
door de Iraakse regering Veelvul
dig ontvangt Amnesty Internati
onal berichten over foltering in
Irak en over sterfgevallen ten ge
volge van folteringen.
Wie per brief (beleefd als altijd,
en in Arabisch of Engels) op hu
manitaire gronden om de onmid
dellijk vrijlating van Ma'roef Ab
doellah Fattah wil vragen, kan de
brief richten aan Z. E. Veldmaar
schalk Ahmed Hassan Al Bakr.
President-Baghdad. Iraakse Re
publiek; en aan Z E. Saddam
Hussein Takriti, vice-voorzitter
van de Revolutionaire Comman-
doraad Baghdad; Iraakse Re
publiek.
zeehonden
Volgens de Canadese minister
van visserij Romeo Leblanc, kan
de zeehondenstand voor de kust
van Newfoundland op het huidi'
ge peil (een kleine anderhalf mil
joen dieren) gehandhaafd blijven
als het komende jaar 24.000 jon
gen gedood zouden worden.
Maar. voegde hij daar verheugd
aan toe. de Canadese en Noorse
Jagers zullen zich volgend jaar
beperken tot samen „maar"
17.000 jonge dieren, zodat het to
taal aantal dieren in vijf jaar tijd
tot 1,6 miljoen gestegen kan zijn.
Ook in maart begint de jacht op
of de slachting onder, zo men
'wil de klapmutsen, een soort
slurfrobben, waarvan er niet
meer dan (15.000) gedood zullen
worden. Om de soort te bescher
men zal er 5 procent in plaats van
Th procent aan vrouwtjes-slurf-
robben worden afgemaakt.
beste spreker
'O, ik word niet goed' is de win
nende kreet geworden. De grijze
roodstaart-papegaai Polly uit
Eindhoven is daarmee althans
tot de best imiterende vogel van
het jaar uitgeroepen, want het is
of je SJefke van Oekel zelf hoort.
Op de lijst van de Dordrechter
Ed van der Wal die onder meer
ook de top-tlen van sprekende
vogels samenstelt staat na Pol
ly het grasparkietje Timmetje uit
Den Haag, dat vooral gekozen is
wegens zijn fraaie volzin 'sapper
loot. ik mag met het vrouwtje
mee op vakantie naar Benidorm'.
Derde is amazone-papegaai Lor-
reke uit Dordrecht geworden die
vooral sportkreten op zijn reper
toire heeft en bovendien als de
beste 'live-sprekende' vogel Is
aangewezen: het dier spreekt
zonder mankeren op commando.
Er is ook een lijst van de best
zingende vogels gemaakt, waar
op uitsluitend papegaaien voor
komen: (Jaco (nummer 1) uit Am
sterdam 'tulpen uit Amsterdam'
ten gehore brengen, Lor uit Rot
terdam (2) zingt 'vierentwintig ro
zen', en Hans (3) uit Hellevoet-
sluis verrast zijn gehoor met
'happy birthday to you'
