GOS-leiding prijst
gereformeerde synode
Regel uw bankzaken
tijdig vóór de ketst.
Het is om te huilen
Tweede jaargang
'De eerste dag'
Trouw
Hulp Sri Lanka
Paus pleit voor
mensenrechten
Aparte opleidingen
leraren technische
vakken afgewezen
De laatste dagen van het jaar zijn
razend drukke dagen voor uw bank.
Daarom een vriendelijk verzoek:
regel uw bankzaken die u vóór de jaar
wisseling afgewerkt wilt hebben nog
deze week.
De gezamelijke banken en spaarbanken.
Conferenties
VANDAAG
VOORBIJGANGER
DINSDAG 12 DECEMBER 1978
Japanners
trouwen graag
christelijk
TOKIO (EPD) Het christelij
ke huwelijk Is in Japan nog
nooit zo populair geweest als
nu. Een op de vijf bruidsparen
wil trouwen in een christelijke
kerkdienst, hoewel verreweg de
meesten helemaal geen chris
ten zijn.
Dat komt volgens kenners van
de Japanse verhoudingen, om
dat „te midden van het verval
van waarden een christelijk hu
welijk zekerheid biedt De ze
gen van de „christelijke God"
is In trek, omdat deze algemeen
als een Waarborg tegen een
mislukking van het huwelijk
gezien wordt.
Sommige christelijke groepen
spelen op deze ontwikkeling in
door speciale „huwelijkspalei
zen" voor niet-christenen In te
richten. Niet alle Japanse
christenen zijn daar gelukkig
mee, maar de initiatiefnemers
vinden het zelf een geoorloofde
vorm van evangelisatie.
Van de 110 miljoen mensen in
Japan zegt drie miljoen van
zichzelf, dat zij christen zijn.
De kerken zouden willen, dat
zij ze allemaal kenden, want
met hun eigen ledenadminis
traties komen zij met elkaar
maar tot één miljoen.
Van een onzer redacteuren
GRAND RAPIDS Het interim-comité van de gereformeerde oecumenische synode (GOS)
maakt zich zorgen over de theologische en pastorale situatie binnen de gereformeerde kerken
in Nederland. Maar het constateert ook, dat de synodeleiding in Nederland deze zorg „ten
volle" deelt en dat de synode eraan werkt.
Dit wordt gezegd in een verslag. datN aangesloten. De andere ledenkerken
het interim-comité heeft gezonden hebben het verzoek gekregen, daar zo
mogelijk nog voor Nimes-1980 op te
reageren.
UTRECHT Voor hulp aan het door
een wervelstorm getroffen Sri Lanka
(Ceylon) heeft de wereldraad van ker
ken aan de aangesloten organisaties
twee ton gevraagd. De stichting Oe
cumenische Hulp te Utrecht heeft
haar gironummer 5261 opengesteld
voor „hulp cycloon Sri Lanka". De
wervelstorm die het eiland op 24 no
vember heeft getroffen, heeft grote
schade berokkend. Het aantal doden
wordt geschat op 1500. Er zijn onge
veer een miljoen daklozen. De oogst
is vernietigd.
naar de ledenkerken van de GOS
over de gesprekken, die het in april
gevoerd heeft met het synodemode-
ramen van de gereformeerde kerken
in Nederland.
De GOS is een losse organisatie van
behoudende calvinistische kerken in
de wereld. In Nederland zijn de gere
formeerde kerken en de christelijke
gereformeerde kerken aangesloten
bij de G08. Op haar laatste vergade
ring (in 1976 in Kaapstad) toonde de
GOS zich zeer bezorgd over de ont
wikkelingen binnen de gereformeer
de kerken in Nederland. Gevraagd
werd of zij nog wel te handhaven
waren als lid van de GOS. Het inte
rim-comité kreeg opdracht, met de
gereformeerde kerken te gaan praten,
met name over drie zaken: de aanslui
ting bij de wereldraad van kerken en
de behandeling van de zaken-Kuitert
en -Wiersinga. Zelf sprak de GOS in
Kaapstad al uit, het lidmaatschap
van de wereldraad onverenigbaar te
achten met dat van de GOS.
Ten aanzien van dit laatste punt zegt
het interim-comité, dat de GOS op
haar eerstvolgende vergadering, in
1980 in NImes (Frankrijk) eindelijk
eens tot een afronding zal moeten
komen van een discussie, die al zo
vele Jaren gevoerd wordt.
Daarom vraagt het interim-comité
van de Nederlandse gereformeerden
of zij spoed willen maken met het
toegezegde rapport, waarin zij zullen
ingaan op de kritiek, die er in de GOS
leeft tegen de wereldraad, en tevens
de „bijbelse gronden" zullen aange
ven, waarom zij zich toch hebben
Getrouw
Het Interim-comité is van mening,
dat de Nederlandse gereformeerden
getrouw zijn geweest in het uitoefe
nen van de leertucht ten aanzien van
de afwijkende opvattingen van dr. H.
Wiersinga. Met name wordt het her
derlijk schrijven „Verzoening met
God en mensen" geprezen.
Ook inzake de opvattingen van prof.
'dr. H. M. Kuitert heeft de synode haar
taak niet licht opgenomen, naar de
mening van het interim-comité, al
tekent het hierbij wel aan, dat de
procedure hier langzaam, misschien
wel te langzaam vordert.
ROME (UPD Paus Johannes Pau-
lus II heeft maandag opgeroepen tot
het respecteren van de mensenrech
ten. De oproep van de paus was ver
woord in een brief aan secretaris
generaal Waldheim van de VN ter
gelegenheid van het 31-jarig bestaan
van de universele verklaring van de
rechten van de mens. De paus be
steedde in het bijzonder aandacht
aan de vrijheid van godsdienst, maar
wees er ook op, dat de naleving van
de rechten van de mens ook plichten
met zich meebrengt. Ieder heeft de
plicht zijn rechten op een verant
woorde wijze na te leven, aldus de
paus. js
DEN HAAG (ANP) De Protestants
Christelijke Onderwijsvakorganisa
tie (PCO) vindt, dat voor de opleiding
leraren technische vakken niet een
afzonderlijk instituut moet worden
opgericht. Ze moeten worden verbon
den aan de tien nieuwe lerarenoplei
dingen: de zeven bestaande en de drie
nieuwe die in augustus van start
gaan.
Daarmee heeft de PCO zich gekeerd
tegen de plannen die een structuur-
commissie ontwikkelde. Minister
Pais van onderwijs en wetenschap
pen heeft deze voorstellen in een be
leidsnotitie globaal overgenomen. De
plannen dienen volgens de PCO met
een jaar te worden uitgesteld. Intus
sen moet de structuurcommissie
meer onderwijskundigen aantrekken
en de zaak opnieuw bekijken.
De PCO stelt vast dat de bestaande
commissie haar opdracht niet heeft
uitgevoerd. Ze had moeten aanslui
ten bij de bestaande nieuwe leraren
opleidingen. Niet wordt aangetoond
waarom aansluiting ongewenst en
onverantwoord is. Een belangrijke re
den voor de PCO om voor de eenheid
van alle opleidingen te kiezen is dat
een isolement van de technische le
raar moet worden voorkomen. Met
een aparte opleiding worden ook al
lerlei vernieuwingstendensen afge
remd, meent de onderwijsvakorgani
satie.
ADVERTENTIE
waarin opgenomen: De Rotter
dammer, met Oordts Dagblad,
Nieuwe Haagse Courant met
Nieuwe Leidse Courant
Uitgave: Trouw/Kwartet BV
Hoofdredacteur Jenze Tamminga
Directeur mg O Postma
HOOFDKANTOOR
Postbus 859
1000 AW Amsterdam
tel 020-913456
lelex 13006
Postgiro 66 00 00
Banti Ned. Credietbank
Rekeningnr 23 00 12 574
REGIO ROT7EROAM/DORDRECHT:
Postbus 948
3000 AX Rotterdam
tel 010-115588 (abonnementen
en bezorging)
tel 010-115588 (redactie)
lel 115700 (mtsfuilend voor
REGIO DEN HAAGAEIDEN
Poslbus 101
2501 CC Den Haag
tel 070-469445
Parkstraat 22
Den Haag
REGIO NOORD/OOST-NEDERLAND
(uitsluitend administratie)
Pestbus 3
8000 AA Zwofle
tel 05200-17030
Abonnementsprijzen:
15.47
*6 *0
f 183 40
Ad verten fte Uneven op aanvraag
Telefonische abonnementenopdrachten
(x«e adressen boven)
Opgave fam.hebenchien 9-19 30 van
maandag t'm vri|dag Op zondag van 18-
20 uur teiet 020-913456
Opgave m.m-adver1enl>es tel
020-936868 ot schottel.* aan MkV-Adv.
afde'ing postbu9 433
1000 AK AMSTERDAM
AdreswjZtg>ngen uitstotend schriftelijk
aan onze Amsterdamse adressen
De vernieuwing van de liturgie
door het tweede Vaticaans concilie
(n.a.v. de verschijning van de Neder
landse uitgave van het romeinse mis
saal), studie- en bezinningsdagen van
het seminarie Rolduc voor priesters,
religieuzen en leken, die met leven en
streven van Rolduc kennis willen ma
ken. 8-12 januari en/of 15-19 januari.
Ini. en opg. tel. 045-457744.
Gevoelens en gevoeligheden in en
om het gezin (interkerkelijke gezins-
week), beraad op 12-13 Januari, Kerk
en Wereld, Driebergen (tel.
03438-2241).
Omgaan met tijd en planning,
voor pastores en pastorale werk-
(st)ers, 15-17 januari, Eefde bij Zut-
phen. Aanm. en inl. tel. 05712-2778.
Kind en kerk, voor predikanten en
theologische studenten, sprekers ds.
T. Talsma en Meta Knecht, 5-6 janua
ri, De Hooge Paaschberg, Ede. Inl. tel.
020-457215.
Deze afbeelding staat op het omslag van de tweede
jaargang van „De eerste dag", kwartaalschrift van de
sectie eredienst van de raad van kerken, dat blijkens de
ondertitel een „handleiding voor de jaarorde" is. Als
eindredacteur van „De eerste dag" treedt op de Utrechtse
hervomde bejaardenpastor P. Oussoren, die de foto voor
het omslag meenam van een in de Spaanse Pyreneeën
doorgebrachte vakantie. We zien een detail van een
kloosterpoort te Ripoll. De prent is wel door de eindredac
teur zelf betaald, doch niet vervaardigd; hij is dus slechts
op zijn liturgische aspiraties aanspreekbaar.
Wat heeft deze handreiking te bie
den? Op deze vraag geeft de re
dactie van „De eerste dag" een
zesvoudig antwoord, dat hier on
aangetast volgt:
voor elke zon- en feestdag van
het jaar aanwijzingen voor psal
men, gebeden en schriftlezingen,
volgens de door de Raad voor
Contact en Overleg betreffende de
Bijbel en de Raad van Kerken
aangeboden plannen om in alle
kerken „samen op" te zingen, te
bidden en te lezen;
voor elke zon- en feestdag een
kort stukje liturgie-geschiedenis
en enige meditatieve aantekenin
gen over de samenhangen in de
liturgie;
voor elke zon- en feestdag een
lied voor deze zondag of een lied
voor het feest, gekozen bij de
hoofdlezing van de dag;
bij elke zon- en feestdag een
rübriek „op het eerste gehoor":
hoe de lezingen en liederen niet-
theologen in de oren klinken, be
langrijk voor voorgangers om te
weten;
tenslotte: rubrieken exegeti
sche of homiletische aantekenin
gen; deze aantekeningen makep
eigen werk voor de prediking niet
overbodig, maar willen wel
„hints" geven daar waar de voor
ganger of de liturgie-groep voor
het blok zou kunnen komen
zitten;
incidenteel: tafelgebeden,
psalmvertalingen, liederen, die
niet in het liedboek staan (met
muzieknotatie), kortom alles wat
de interkerkelijke redactie U niet
wil onthouden.
Met dominee Oussoren, die een
van de weinige predikanten in ons
vaderland is die zich niet in het
publiek met zijn voornaam aan
dient (hoewel hij zich zeer eigen
tijds kan uitdossen) en die mij
aflevering I van jaargang II van
„De eerste dag" met enige wèrven-
de woorden ter hand.stelde, heb ik
nog even snel de geschiedenis van
deze „handreiking voor de jaaror
de" doorgenomen. Een jaar of wat
terug (toen in vrijwel alle pasto
rieën was doorgedrongen dat het
kerkelijk jaar niet begint wanneer
de r in de maand valt) kwam tegen
de achtergrond van een nogal roy
ale verscheidenheid van leesroos-
ters op zondag de vraag naar meer
eenheid op dit punt.
De sectie eredienst van de raad
van kerken haalde hierop een aan
tal liturgische topmensen bij el
kaar, die veelvuldig onenigheid
met elkaar hadden, want ook op
dit terrein zijn er „richtingen". Op
voorstel van de gereformeerde
professor dr G. N. Lammens is er
toen via de bijbelgenootschappen
wat „gewoon" kerkvolk bijge
haald en na anderhalf jaar praten
lag het rapport-Lammens op tafel:
een twaalf jaren-plan. Via de zon
dagse Schriftlezingen in twaalf
jaar de hele bijbel door.
Laten we 't per jaar bekijken, zei
de raad van kerken voorzichtig, en
laten we voor begeleidingsmate
riaal zorgen. Vandaar „De eerste
dag", dat het tweede van z'n
twaalf jaren is ingegaan. De kern
van de zaak is: de lezing van het
zelfde bijbelgedeelte in alle ker
ken, en hoe je daarmee verder
liturgisch uit de voeten gaat, staat
iedere kerk vrij. En als iemand
bezorgd oppert, dat je dus niet
meer kunt preken over een zelfge
kozen onderwerp, wijs ik haar of
hem op de predikant die elke zon
dag een andere tekst voor zijn
preek nam (uiteraard), maar te
vens elke zondag kort na 't begin
van zijn tekstverklaring zei: dit
doet me sterk denken aanen
dan lekker zijn stokpaardje ging
berijden.
Een jaargang van „De eerste dag"
kost veertig gulden. Adres admi
nistratie: Parkweg 20 A, Voorburg.
A. J. KLEI
Eén van de grootste schandalen van deze eeuw is voor mij de bio-industrie. Wat hier gebeurt is
werkelijk ten hemel schreiend, godgeklaagd. De bio-industrie is om te huilen en de door een
aantal dierbeschermingsorganisaties uitgeroepen „Dieren Rouw- en Gedenkweek" van 17 tot
23 december a.s. is dan ook wel zeer op haar plaats.
In de blo-industrie bereikt onze tóch
al niet zo verheven cultuur een een
zaam dieptepunt. Het is onbegrijpe-.
lijk, dat we het zo ver hebben laten
komen. In de bio-industrie is onze
cultuur afgezakt naar het immorele,
erger nog: naar het amorele. We we
ten niet wat we doen. Wat volstrekt
onschuldige dieren moeten onder
gaan in de bio-industrie je zou het
je ergste vijanden nog niet toewen
sen. De bio-industrie is de meest con
sequente en systematische verkrach
ting van het leven, die ik ken. Van het
begin tot het eind worden dieren mis
kend en gefrustreerd in hun primaire
behoeften. Op geen enkele manier
kunnen ze binnen.de machinale om
standigheden, waarin ze verkeren,
hun normale gedragspatroon uitvoe
ren. Ze hebben maar mee te draaien
in een technocratisch, industrieel
proces, dat slechts één norm kent:
produktie. Het dier in de bio-indu
strie is niet meer dan een onderdeel,
een radertje van een helse produktie-
machinerie. Men spreekt dan ook
heel eerlijk over „dierlijk materiaal".
Het bio-industrieel gehouden dier is
gedegradeerd tot grondstof. De blo
industrie is de geraffineerde en mas
sale uitwerking en toepassing van de
reeds in de 17e eeuw door René Des
cartes geponeerde stelling, dat het
dier „een machine" is
Verraad
De blo-Industrie is een ernstige vorm
van verraad. Nadat wij bepaalde dier
soorten eerst gedomesticeerd heb
ben. buiten wij ze vervolgens meedo
genloos uit. Domesticeren betekent:
afhankelijk maken. Dieren, die het
uitstekend zónder ons konden red
den, hebben wij in zó'n positie gema
noeuvreerd, dat ze voor de bevredi
ging van hun allereerste behoeften op
óns aangewezen zijn. Uit hun natuur
lijke milieu gelicht, zijn ze hoogst
kwetsbaar geworden. En wanneer wij
hun geen min of meer kunstmatig,
vervangend milieu verschaffen, waar
in ze alsnog een zekere mate van
welzijn harmonie met hun omge
ving) genieten, is hun leven geen le
ven meer. Door dieren te domestice
ren laad je een enorme verantwoorde
lijkheid op je. Gewetensvolle domes
ticatie houdt de belofte ln van een
passend vervangend milieu. Wie do
mesticeert is verplicht de natuurlijke
functies, waarvan het dier beroofd is.
zo perfect mogelijk over te nemen.
Het structurele geweld van de bio-
industrie heeft niets van een passend
vervangend milieu. Op geen enkele
manier kan het dier hier leven in
harmonie met z'n omgeving. De bio-
industrie bewijst, dat we de verant
woordelijkheid die de domesticatie
met zich brengt niet kunnen dragen.
Beloften komen we niet na. Zonder
blikken of blozen verraden we op alle
fronten het eerst zo weerloos gemaak
te dier. Kén het crimineler?
industrie zich met geen mogelijkheid
van z'n lijden distantiëren. Met huid
en haar gaat het óp (en onder) in z'n
lijden. Een dier valt samen met z'n
lichaam en wat er met dat lichaam
gebeurt raakt het dier onmiddellijk
tot in het diepst van z'n ziel. Een dier
kan duizendmaal sterven. Voor een
dier is er geen gisteren en geen mor
gen. Een dier kent alleen maar een
hier en een nu en wat zich hier en nu
voltrekt komt in z'n volle zwaarte op
het dier neer.
Wij, mensen, beschikken over allerlei
ontsnappingsmogelijkheden: cultu
rele. sociale, religieuze. In tegenstel
ling tot het dier hebben wij onze
herinneringen, onze verwachtingen,
onze dromen en onze inspiraties. Wij
kunnen ons lijden een zin geven, su
blimeren, transcenderen we heb
ben tal van instrumenten, waarmee
we ons lijden kunnen verlichten. Al
leen al het feit, dat we lijden kunnen
verwoorden! Maar de dieren zij
hebben er geen woorden voor, hun
lijden is onuitsprekelijk, niet commu
nicabel ze moeten er helemaal al
leen mee klaarkomen. Het lijden van
de dieren heeft een diepte, die ons
volslagen onbekend is.
Lijden
Medeplichtig
En dan te bedenken, dat het door ons
verraad veroorzaakte lijden een wel
bijzonder pijnlijke, extra-dimensie
heeft. Zoals dat bij ieder dier het
geval ls, kan ook het dier in de bio-
Het zou onjuist zijn degenen, die in
de bio-industrie werkzaam zijn, dus
de boeren, voor het drama van de bio-
industrie speciaal of zelfs uitsluitend
verantwoordelijk te stellen. Natuur
lijk gaan ze allerminst vrii uit. maar
wie van ons gaat dit wel? Cultureel en
ethisch gezien, zijn we óllen mede
plichtig aan het kwaad van de bio-
industrie. We maken immers allen
deel uit van een samenleving, die
feilloos geconditioneerd is voor bio-
industrie. Vanzelfsprekend moest er
wel zoiets als bio-industrie ontstaan
in een wereld, waar slechts één recht
geldt: het recht van de superieure
mens. Een wereld, waar de natuur (en
dus ook het dier) exclusief wordt be
keken en gewaardeerd op nut en ren
dement. Een wereld, waar alles dat
nlet-menselijk ls principieel gediscri
mineerd wordt. Een „speciesistische"
wereld een wereld, waar de soort
(species) „mens" een absolute mono
poliepositie heeft. De bio-industrie is
de exponent van een cultuur, waarbij
we allen groot zijn geworden en waar
we in talrijke opzichten volop van
profiteren. Het is daarom niet over
dreven, maar volkomen terecht om
(zoals ik zoëven deed) over „óns ver
raad" van het dier te spreken.
NOG NIET AFGESLOTEN
Allerwegen blijkt de zaak-Meritei
de behandeling daarvan door de
rechtbank te 's-Gravenhage nogl M
discussie-tezijn. Wie.onlangs dr.
Langemeyer daarover voor de
televisie hoorde spreken, zal
bevestigd zijn in zijn mening, dat
de laatste vrijlating van Menten
allerminst het laatste woord
gesproken is. Overal houden men t
zich, en niet zelden op emotionele f
wijze, bezig met wat hier aan de
kan zijn. Er zijn ook belangrijke
vragen gesteld. Vragen die ervan
getuigen dat vrijwel niemand de
opmerkelijke blijdschap van de h
Van Heijningen, zijn advocaat, de H
Wat valt hier dan zo met vreugde
begroeten? Afgezien van het geloic
dat deze rechtbank heeft gehecht
de helft van de bovendien nog
tegenstrijdige verklaringen van t j|
betrokken, namelijk mevrouw
Kortenhorst en de hëer Lunshof,
daar de hamvraag: valt de
behandeling, die deze zaak nu
gekregen heeft, onder het beroep,
men doet op artikel 6 van het
Europese verdrag tot beschermin
van de rechten van de mens? Nu 1
dertig jaar geleden is, dat de
verklaring van de rechten van de
mens zelf is aanvaard, geen
onbelangrijke vraag. Ik denk er ni
naast te zijn, als ik veronderstel d
die verklaring van de rechten van r
mens vooral opgesteld is met de
intentie om de goeden te beschem,,
tegen de willekeur van despoten e
dictatoren, die maar al te graag t
mensen laten oppakken om hun
proces dan eindeloos uit te stellen t'
domweg te vergeten. Indonesië is
daarvan een droevig voorbeeld. Al
dat zo is, slaat de/ toepassing op
iemand van wie vastgesteld is, in
hetzelfde vonnis, dat hij
medeplichtig geweest is aan j
massamoorden op Joden in Polen
nergens op. Ook het wegwuiven vj
„de eisen van een nog zwaarder
wegend belang", welke eisen volgt j
het vonnis ook in 1952 niet gespee c
hebben is op z'n minst
problematisch. Immers, die eisen e
kunnen zich juist bij een hernieuw
strafvervolging voordoen. Dat is hjr
punt namelijk. Niet of ze er vroege j
waren of niet onderkend zijn, maa v
ze nu aanwezig zijn. Daarop gaat 1
vonnis niet in. Al met al een e
onbevredigend geheel. Vele zullen
zich dan ook met enige spanning
betrokken weten bij de uitslag var|(
het cassatieberoep. Ik ben geen jt
en besef dat ik hier boven mijn mai
spreek. Maar waar leken zich ook
eindeloos met mijn terrein bemoei
meen ik het recht te hebben uitini
geven aan de overwegingen die bi_
een niet-jurist bij de lezing van hel
vonnis bovenkomen. Men doe er
maar mee.
Beroepingswerk
NED. HERV. KERK
Beroepen te Zoetermeer: F. C.
Roodenburg te Middelburg;
Utrecht: P. Kikstra te Hoogeveei
Aangenomen naar Arnhem: C.
Berg te Sellingen; te Hoogeveen:
Hartingsveld te Deventer.
GEREF. KERKEN
Aangenomen naar Werkendam:
v.d. Hout te Heerenveen.
N
GEREF.KERKEN (VRIJG.)
Beroepen te Grijspkerk-Niezijl
combinatie) J. G. v.d. Hoeven ka
te Groningen.
Aangenomen naar Barendrecht:
Grashoff te Rijswijk ZH)
CHR. GEREF. KERKEN
Bedankt voor Middelburg: A.
Veer te Zwolle; voor Emmen: G.
kerk te Eschede; voor Den Ha
West: H. v.d. Schaaf te Dordrei
Zuid; voor Groningen: A. W. Drei
Ier te Haarlem-Noord.
GEREF. GEMEENTEN
Beroepen te Aalst: A. Moerkerkel
Nieuw-Beijerland.
Bedankt voor Enkhuizen: J. Karei
Werkendam; voor Hilversum: C. 1
se te Kootwijkerbroek; voor Grol
gen: J. v. Haaren te Amersfoort.
Bluyssen
Maar om terug te komen op de Dieren
Rouw- en Gedenkweek. Miljoenen
dieren zijn de afgelopen maanden
weer gemarteld, getreiterd en tenslot
te geslacht om het Kerstfeest (dat
oorspronkelijk ook en niet weinig de
verlossing van het dier inhield!) de
nodige luister bij te zetten. Er is niets
meer aan te doen.
Het leed is ge
schied. We, kunnen ons alleen nog
maar postuum solidair verklaren met
die talloze zo wreed veiTaden dieren
door stem te geven aan hun onuit
sprekelijke lijden door te rouwen
en te gedenken. En door tegen deze
achtergrond vervolgens alles op alles
te zetten om het lijden van dieren in
te toekomst te voorkomen.
Hans Bouma, gereformeerd predi
kant, is godsdienstleraar en woont te
Utrecht.
Met applaus heeft de diocesane
torale raad van het bisdom
Bosch ingestemd met de uitspi
van een van de leden, dat er
vertrouwen bestaat in bisscl
Bluyssen en de manier waarop d
zijn bisschoppelijk gezag uitoefe
Dit steuntje in de rug kreeg hij
het oog op de bisschoppenverga
ring van vandaag, waar gesproken 11
worden over de abortus en de fin 2
ciering' van landelijke r.k. instel J
gen. De bisschoppen Gijsen en Sii
nis hebben zich vrijdag over de al
tuskwestie uitgesproken, terwijl
bisschoppen daar samen dVer zout
spreken. In de Bossche raad werd
een onbehoorlijke gang van zal
genoemd. De zaak van de financ
ring van r.k. instellingen betreft
opschorten van de Roermondse
drage aan een aantal posten.
In een korte terugblik op het lat
lijk pastoraal overleg (LPO) van ol
ber zei bisschop Bluyssen, dat
slot mede zo teleurstelde, omdat
bisschoppen het moeilijk samen e
kunnen worden over belangrijke
ken. Het bisschoppencollege als
heel is daardoor machteloos ge*
den, zo zei hij. In de raad werd bet»
feld of het nog wel zinvol is, door
gaan met het landelijk pastor
overleg. Voorgesteld werd in het
gen bisdom door te gaan. Omdat
vragen ook leven binnen de Boss£
LPO-delegatie, is besloten deze
later uitvoeriger te behandelen.
