De PvdA en het activisme
W
Trouw
Nilfisk-
jong van hart
'n mensen
leven lang!
Commentaar
Protest subfaculteiten
tegen beleid van Pais
het leeuwendeel is aan de pil
Haast geboden
Discussie zal zich toespitsen bij keus nieuwe partijvoorzitter
Commentaar van anderen
Bezetting VU-gebouw opgeheven
Honderd vrouwen
aan 't werk dank
zij rijkssteun
PvdA wil meer
vluchtelingen naar
Nederland halen
CDA-wethouders
in Wageningen
blijven toch aan
alles watje ziet in de Indesit
stuur 'n brief
zingen
eindelijk bij de dokter
ZATERDAG 2 DECEMBER 1978
1
TROUW/KWARTET
Het Europese hof voor de rechten
van de mens in Straatsburg behan-
delde deze week de klacht van een
j Nederlander dat zijn verblijf in een
psychiatrische inrichting telkenjare
wordt verlengd, zonder dat hij
door de rechter wordt gehoord.
'Volgens de klager wordt daarmee
inbreuk gemaakt op het ook door
Nederland ondertekende Verdrag
van Rome. Die zienswijze wordt
gedeeld door de Europese com
missie voor de rechten van de
mens, die de klacht aan het hof
had voorgelegd.
Het had er veel van weg dat in
Straatsburg een achterhoedege
vecht werd gevoerd, omdat de uit
het einde van de vorige eeuw stam
mende krankzinnigheidswet, die
de gewraakte handelwijze legiti
meert, al geruime tijd op de helling
staat. Sinds een paar jaar ligt bij de
Tweede Kamer een wetsontwerp
dat die verouderde wet moet ver
vangen en dat meer garanties biedt
voor de rechtspositie van psychia
trische patiënten. In de Wet Bij
zondere opneming psychiatrische
ziekenhuizen (BOPZ) wordt onder
meer bepaald dat de rechter ver
plicht is de patiënt te horen, alvo
rens over een verlenging van diens
verblijf in een inrichting wordt
beslist.
Dat het ontwerp nog steeds geen
wet is geworden, is onder meer te
wijten aan de complicatie dat de
Tweede Kamer tegelijkertijd de
rechtspositie van de ter beschik
king van de regering gestelde gede
tineerden (de zogeheten TBR-ge»
stelden) heeft willen regelen. Een
vertegenwoordiger van het minis-
terie van justitie deed het in
Straatsburg voorkomen alsof de
vertraging louter aan het parle
ment is te wijten. Het hangt van
het parlement af, zei hij, wanneer
het wetsontwerp tot wet wordt ver
heven. Met die op zichzelf juiste
opmerking deed hij de waarheid
toch wel enig geweld aan. Het
wachten is op het ogenblik op een
memorie van antwoord van de re
gering, die daarmee moet reageren
op de vele wijzigingen die de
Tweede Kamer heeft voorgesteld.
In het zwaarwegende oordeel van
de Europese commissie dat de nog
steeds van kracht zijnde Krankzin
nigenwet een schending van het
Verdrag van Rome oplevert, zou
de regering een aansporing kunnen
zien niet al te veel tijd meer te
laten verstrijken met de parlemen
taire afhandeling van het wetsont
werp. Het gaat natuurlijk niet aan
zich'daarbij achter het parlement
te verschuilen.
Overigens leek de erkenning van
de Nederlandse regering dat de
Krankzinnigenwet verouderd is,
niet geheel overeen te stemmen
met het argument dat de landsad
vocaat tegen de in Straatsburg be
handelde klacht in stelling bracht.
Volgens de advocaat van de staat
kan van een psychiatrische patiënt
geen „gezond" oordeel over de
noodzaak van verdere verpleging
worden verwacht. Het zou daar
om, in deze redenering, overbodig
zijn de patiënt zelf te horen. Maar
in de op stapel staande wet is
daarin wel voorzien. Deze tegen
strijdigheid is een reden temeer
reikhalzend naar het antwoord van
de regering uit te zien.
Kippenslachters
Het HAARLEMS DAGBLAD prijst
de Nederlandse regeringen voor de
voorbeeldige wijze waarop zij de af
gelopen jaren het probleem van de
ontwikkelingssamenwerking hebben
benaderd. Vervolgens constateert het
blad dat sommige piensen „vreemde
ideeën" hebben over ontwikkelings
hulp:
„Twee sprekende voorbeelden zijn in
het nieuws opgedoken. In de eerste
plaats geldt dat voor een aansporing
van onze roemruchte landgenoot mr.
I Luns. secretaris-generaal van de
HAVO. die ontwikkelingsgelden wil
tien aangewend om „arme" NAVO-
landen als Griekenland en Portugal
te helpen bij hun bewapeningsplan
nen. In de tweede plaats: opnieuw is
uit een kring van voedselproducen-
van onze onderwijsredactie
AMSTERDAM De besturen van negen (sub)faculteiten van de
Universiteit van Amsterdam hebben gisteren in een brief aan het
universiteitsbestuur hun grote zorg uitgesproken over het beleid van
minister Pais. De brief is ten dele een ondersteuning van de eisen van de
bezetters van het Maagdenhuis, het administratief centrum van de
universiteit.
Als de minister het universiteitsbe
stuur uit rust met de bevoegdheid
van regeringscommissaris, zal dit tot
nog grotere onrust leiden, menen de
bestuurders De weg die Pais is inge
slagen biedt geen enkel perspectief
voor een bestuurbare universiteit.
Volgens de brief betekent de afwij
zing door minister Pais van de experi
menten met vakgroepbesturen een
heilloze weg. Bij deze experimenten
door Willem Breedveld
DEN HAAG Niemand tieett ooit in ernst beweerd dat het
parlement of nog ruimer gesteld de overheid het monopolie
zouden hebben als het gaat om aanbrengen van noodzakelijk
geachte hervormingen van de maatschappij. Verreweg de
meeste nieuwe ontwikkelingen, of het nu gaat om de simpele
omgangsvormen met de autoriteiten, dan wel de versterking
van de zeggenschap van werknemers, beginnen buiten het
parlement, buiten het overheidsapparaat ook.
Het parlement is echter wel altijd de
beslissende instantie geweest, die
nieuwe ontwikkelingen van een legi
timatiekaartje voorziet. Soms door
situaties, ook de ongewenste (bijvoor
beeld de veronderstelde eenzijdige
macht van multinationale onderne
mingen) te gedogen, soms ook door ze
verplichtend voor te schrijven. Hoe
wel er veel kritiek op deze rol van het
parlement mogelijk is. is er tot op
heden geen bruikbaarder verstrekker
van legitimatie-bewijzen gevonden.
Het doet daarom wat vreemd aan dat
een belangrijke stroming binnen de
PvdA er plotseling behoefte aan
blijkt te hebben de rol van het parle
ment en die van de staat bewust
enigszins te kleineren ten gunste van
het activisme. Eendeels onderstreept
zij daarmee wat we allang wisten, nl
dat het parlement op dit terrein niet
het monopolie heeft. Anderzijds wor
den de geesten rijp gemaakt voor de
conclusie dat het activisme in feite
veel belangrijker is. Wat is de bedoe
ling vraag je je onwillekeurig af.
Het onlangs in het partijbestuur van
de PvdA ter discussie gestelde rap
port socialisme en activisme wekt
wat dit betreft hooguit suggesties. De
samenstellers van het rapport een
werkgroepje uit de Wiardi Beckman-
stichtng het wetenschappelijk bu
reau van de PvdA het Kamerlid Stan
Poppe en partijbestuurslid Willem
van der Zandschulp steken voortdu
rend de loftrompet over acties, een
meer op de maatschappij gerichte
partij, kortom over het grote belang
van de buitenparlementaire bewe
ging.
Establishment
Met spijt constateren de samenstel
lers van het rapport daarom ook dat
er van het ideaal van de beginjaren
zeventig namelijk de PvdA als actie
partij in de praktijk weinig terecht is
gekomen. De PvdA maakt daarente
gen volgens de rapporteurs nadruk
kelijk deel uit van het politieke sys
teem, dat zij als handelingskader
aanvaard heeft. De PvdA is dus een
establishment partij. Zij toont boven
dien geen enkele neiging daarmee te
breken. Het is daarom geen mirakel
dat vele actievoerders zich ook keren
tegen de PvdA als onderdeel van het
politieke systeem.
Herwaardering
De samenstellers van het rapport vin
den niet dat de PvdA hierin mag
berusten, zeker niet ook tot de con
clusie mag komen dat de actievoer
ders ongelijk hebben, bijvoorbeeld
door erop te wijzen dat zij niet de
vertegenwoordigers zijn van de men
sen die zij zeggen te vertegenwoor
digen.
Wim Meijer
strakke lijn van de partij
Nee vinden de rapporteurs, het feit
dat zovelen buiten de traditionele ka
ders om tot actie overgaan dwingt de
sociaal-democratie tot herwaarde
ring. Het is juist op die cruciale vraag
dat samenstellers van het rapport het
laten afweten. Wel zijn er de overdui
delijke suggesties dat het moderne
activisme belangrijk is, dat actiegroe
pen er toch maar in slagen verande
ringen door te voeren waar zowel de
partij als de overheidsorganen het
laten afweten. Maar hoe de link ge
legd moet worden met het geestes
goed van de parlementaire democra
tie blijft grotendeels een open vraag.
Het rapport brengt het niet veel ver
der dan de constatering dat een ster
ke partij nodig is om vorm en Inhoud
aan het activisme te geven. En dat
omdat conflicten onvermijdelijk zul
len zijn. De afweging van een PvdA
Tweede Kamerfractie bijvoorbeeld is
nu eenmaal een andere dan die van
een actievoerder. Een fractielid zal
rekening moeten houden met vele
belangen, een actievoerder wordt
daardoor nauwelijks gehinderd.
Onbeantwoord is dus gebleven de
vraag wie de belangrijkste rol speelt
bij het realiseren van hervormingen.
Het interessante is dat Juist die vraag
in de discussie van het partijbestuur
wel de belangrijkste rol speelt. Ruw
weg staan twee partijen tegenover
elkaar. De groep die ondanks alle
kritiek op het systeem vindt dat her
vormingen gerealiseerd moeten wor
den via het parlement, via de staat en
een groeiende groep die daar zo lang
zamerhand op uitgekeken is. Een
groep ook die een steeds grotere
weerzin krijgt tegen het sluiten van
verbleekte compromissen in de coali
tiekabinetten Een groep ook die het
legitimatiekarakter van het parle
ment bestrijdt, omdat zij eigenlijk
vindt dat teveel mensen stom genoeg
op de verkeerde partij stemt.
ADVERTENTIE
ten de suggestie gedaan, overtollige
voorraden via subsidie in ontwikke
lingslanden af te zetten. Ditmaal was
het een idee uit de kring van kippens
lachters, die met onverkoopbare
voorraden diepvrieskippen zitten.
Ook uit landbouw- en zuivelkringen
is die suggestie al meermalen verno
men. Gelukkig houden de produkt-
schappen de werkelijke doelstelling
van ontwikkelingshulp goed voor
ogen. Arme landen zijn geen vuilnis
belt voor overtollige spullen, zo luid
de ook ditmaal de reactie van het
produktschap. De kippenslachters
begrijpen dat misschien niet zo goed.
maar wat wil men, als zelfs de mach
tige man Luns zo'n vreemde opvat
ting over het doel van ontwikkelings
hulp blijkt te hebben?"
Lange levensduur
door technische perfektie
in tijdloze vormgeving.
Eén van de
vele redenen oml
Nilfisk in huis
te halen
De stoere stofzuiger uit Denemarken
Nilfisk b.v. - Diemen. Tel. 020 - 99 43 01, toestel 113
tenschappen van de vrije universiteit
in Amsterdam. De faculteitsraad
heeft besloten het voorstel van het
dagelijks bestuur van de subfaculteit
niet over te nemen om via de toepas
sing van de wet WUB in te grijpen in
de samenstelling van de vakgroepen
en vakgroepsbesturen.
Opgeheven
gaat het om een grotere vertegen
woordiging van studenten en leden
van de wetenschappelijke staf in de
vakgroepen. De subfaculteits bestu
ren vragen van het college van be
stuur alle mogelijke steun te geven
om de negen experimenteeraanvra-
gen op hun werkelijke kwaliteit be
oordeeld te krijgen.
Intussen is de bezetting opgeheven
van het gebouw van de subfaculteit
pedagogische en andragogische we-
Het college van bestuur van de Eras-
musuniversiteit in Rotterdam heeft
gisteravond besloten nog niet in te
grijpen bij de bezetting van de sociale
faculteit. Het college wil zich eerst
„nader" beraden over de situatie.
Eerder op de dag had het bestuur de
bezetters meegedeeld dat de bezet
ting om vijf uur gistermiddag moest
zijn opgeheven. De bezetters lieten
weten dat ze dat niet van plan waren.
ZWOLLE (ANP) Dank zij rijks-
steun kunnen naar schatting van de
provincie ongeveer honderd werkloze
vrouwen in Overijssel een baan krij
gen. Het gaat om tijdelijke deel- en
volledige functies in bijvoorbeeld de
gezondheidszorg en het welzijn
De provincie hoopt dat de vrouwen
die aan deze werkgelegenheidspro
jecten meedoen, blijvend werk krij
gen hetzij door het omzetten van
deze tijdelijke baan in een definitie
ve, hetzij door elders te solliciteren.
De kans op nieuw werk is volgens de
provincie groter voor de vrouwen die
deelnemen aan dé diverse projecten,
dan voor diegenen die als werkloze
solliciteren.
DEN HAAG (ANP) De PvdA-Ka-
merleden Van den Bergh en Ter Beek
willen dat minister Van der Klaauw
(buitenlandse zaken) het contingent
vluchtelingen dat in Nederland wordt
toegelaten vergroot om het mogelijk
te maken meer Vietnamese vluchte
lingen naar ons land te laten komen
De regering moet naar de mening van
de socialisten actief optreden bij de
selectie van vluchtelingen die zich
naar Nederland willen begeven, om
dat blijkt dat de gezinshereniging
slecht is geregeld. Van den Bergh en
Ter Beek stelden dat gisteren in Ka
mervragen aan de bewindsman. Zij
vragen de minister ook financiële
middelen ter beschikking te stellen
voor de opvangcentra in Thailand en
Maleisië.
WAGENINGEN (ANP) De crisis in
Wageningen waarbij de twee CDA-
wethouders Osinga en Giesen betrok
ken waren, is opgelost, nu de partijen
in de gemeenteraad elkaar hebben
gevonden over het nieuw te bouwen
politiebureau.
Osinga en Giesen kondigden een
maand geleden hun vertrek aan, toen
de raad na jaren touwtrekken op
nieuw een besluit over het politiebu
reau had uitgesteld. Nu er een oplos
sing is, blijven beiden gewoon aan.
Het nieuwe bureau zal nu verrijzen op
Rustenburg langs de Stadsgracht.
Het aanvankelijke plan was het nieu
we gebouw neer te zetten op de plaats
van het nu nog in gebruik zijnde
politiebureau aan het Bowlespark In
dit oude bureau zullen te zijner tijd
de sociale dienst en de dienst ge
meentewerken worden onderge
bracht. hebben de partijen nu afge
sproken.
Tovermiddel
Deze groeiende stroming wil daarom
het volle accent leggen op het activis
me. dat als een soort tovermiddel de
mensen tot het juiste bewustzijn
brengt om nu eindelijk eens de PvdA
te gaan stemmen. Behalve de mis
kenning dat mensen ook wel eens een
andere politiek zouden kunnen voor
staan. is het bovendien onrechtvaar
dig tegenover de velen binnen de
PvdA die met veel geduld, geduw en
getrek tot resultaten willen komen
via het parlement.
Trouwens welke garantie is er dat de
geactiveerde bewust gemaakte mens
geen tegenstrijdige wensen meer zou
hebben. Of anders gezegd, ook dan
zal er zeker behoefte blijven bestaan
aan een parlement dat het geheel van
die tegenstrijdigheden tegen elkaar
afweegt. Is het dan zo gek dat een
eveneens belangrijke stroming bin
nen de PvdA vindt, dat partij en
fractie bij die afweging het voortouw
neemt. Zij zal terecht vinden dat de
PvdA als partij maatschappijgericht
dient te zijn, zoals ook de samenstel
lers van het rapport vinden. Maar zij
zal ook vinden, dat de kiezers een
eerlijk- plaatje moet worden voorge
legd en dat nu dreigt Juist door over
accentuering van het activisme verlo
ren te gaan.
De laatste kabinetsformatie leverde
een scherpe confrontatie op tussen
partij en fractie. De partij, althans de
partij raad meende dat de fractie bij
de formatieonderhandelingen teveel
water in de wijn had gedaan. De
achterliggende gedachte was dat de
partij in de te vormen coalitie een te
weinig herkenbaar beleid zou kunnen
voeren. Of anders gezegd de grenzen
Max van den Berg
activist
van het compromis waren oversenre
den. Oppositie voeren zou dan nog
beter zijn, want alleen op die manier
zou de band met het activisme in
stand kunnen blijven.
Onbeslist ls toen gebléven de vraag
wie in dit soort conflicten aan het
langste eind behoort te trekken: de
partij of de fractie. Het is daarom een
teken aan de wand dat binnen de
partij de betekenis van het activisme
weer wordt opgepoetst. Het kan al
leen maar uitgelegd worden als een
poging om de fractie nog verder terug
te fluiten, de fractie ook in meer acti
vistische lijn te willen laten opereren.
Keus
Dat betekent dat een hardere opposi
tie gevoerd zal moeten worden, de
fractie zich ook minder zal moeten
bekommeren om de verovering van
regeermacht samen met het CDA of
eventueel ook de WD. Het betekent
dat in feite afgezien zou moeten wor
den van de kleine geduldige stappen,
het zorgvuldig opereren binnen de
smalle marges van de democratie.
Het ziet ernaar uit dat deze discussie
binnen de PvdA belichaamd zal gaan
worden in de keuze van de nieuwe
partijvoorzitter. Wim Meijer als de
man van de strakke lijn van de partij
en de fractie of de activistische Max
van den Berg. die Piet Reckman on
langs tot zijn stroming rekende, na
melijk de stroming die zegt dat demo
cratie pas werkelijk mogelijk ls als Je
de produktiemiddelen socialiseert en
een zekere minachting heeft voor an
deren die iedere kans willen grijpen
om nu al kleine stapjes te zetten
ADVERTENTIE
Vroeger kon Je met gepaste trots
van een verre reis thuis komen
met de huid van een zelf gescho
ten leeuw in Je koffer, die je dan
als kleedje voor de haard dra
peerde. Tegenwoordig willen en
kunnen nog maar weinig verre
reizigers met zo'n buit plus bijbe
horende heldenverhalen te koop
lopen. Niet alleen omdat de
meeste mensen in deze tijd an
ders denken dan vroeger over het
lukraak afschieten van dieren in
het wild. maar ook omdat jagen
lang niet meer overal waar leeu
wen voorkomen, nog mag.
Het is trouwens maar de vraag of
er buiten de grote reservaten nog
zoveel vrije leeuwen te vinden
zijn. Directeur Rosenberg van de
dierentuin van het Westduitse
Tilddern schat dat er in de safari
parken van zijn land. Nederland
en Frankrijk samen meer leeu
wen rondlopen dan in heel Afri
ka In die Europese parken en
dierentuinen zitten ze dan ook
met een leeuw van een probleem:
ze hebben zo langzamerhand veel
te veel leeuwen. De dieren wor
den goed gevoed, verzorgd en be
schermd, en hebben altijd een
dokter bij de hand. zodat ze onge
veer anderhalf keer zo oud (22)
worden dan in Afrika en niet veel
anders te doen hebben dan zich
te vermenigvuldigen. Dat hebben
ze dan ook zo graag en zo vaak
gedaan, dat de directies van die
parken en tuinen er intussen heel
wat moeite mee hebben het aan
tal dieren een beetje in de hand
te houden.
In Artis zijn ze zelfs al een jaar of
vier geleden begonnen de leeu
wen te steriliseren of de pil te
voeren. „En dat geldt ook voor de
tijgers waarvan er in het wild
nog maar nauwelijks tweedui
zend zijn en de beren", zegt
Artis-voorlichter Nieuwendijk.
„Nog niet voor de ijsberen, maar
wel voor de bruine beren, de lip
penberen en de wasberen; apen
en wolven zijn nog niet zo'n pro
bleem. maar we weten ook al niet
meer waar we de vossen moeten
bergen". Is het niet mogelijk het
teveel aan wilde dieren gewoon
weer in het wild terug te zetten?
Nee. zegt de heer Nieuwendijk.
Zo'n dier is zo met mensen ver
trouwd dat het al gauw weer hun
slachtoffer zou worden, en boven
dien is het niet gewend zijn eigefi
voedsel te zoeken. In een reser
vaat gaan de leeuwen gewoon
zelf op Jacht, dus ook dat ls geen
oplossing. Dan misschien iets
tussen een reservaat en in het
wild in? „Daar is praktisch geen
ruimte meer voor De mensen
hebben de betere gronden in be
zit genomen en alleen de slecht
ste zijn voor de dieren overge
bleven."
Het roofdierenprobleem is op de
vergaderingen van de dierentuin-
directies meermalen aan de orde
geweest, maar „daar zijn we niet
veel verder mee gekomen. Een
aantal dierentuinen is wel op de
pil overgestapt. Misschien zijn er
nog die Jonge leeuwen geboren
laten worden, maar waar ze die
dan laten durf ik niet te zeggen
In Artis hebben we in elk geval in
geen jaren jongen meer gehad."
Eén pluspunt heeft het leeuwen
probleem: de al of niet illegale
handelaars hoeven de nog in het
wild levende leeuwen niet meer
te vangen, omdat we ze nergens
meer kwijt kunnen. Iedereen
heeft al een leeuw, bij wijze van
spreken.
Ales Machacek. landbouwkundig
ingenieur en werkzaam als tech
nicus bij het regionaal instituut
voor economische planning in
Usti Nad Labem (Noord-Bohe-
men. Tsjechoslowakije) werd op
25 januari vorig jaar gearres
teerd Evenals zijn vriend, de
kernfysicus Vladimir Lastoevka.
werden hem „subversieve activi
teiten" ten laste gelegd. Dit om
dat hij door in het buitenland
wonende Tsjechoslowaken gepu
bliceerde boeken en tijdschriften
in zijn bezit had en ook wegens
het bezitten en verspreiden van
documenten, opgesteld door
Charta '77, de in Januari 1977 in
Tsjechoslowakije opgerichte be
weging voor de mensenrechten.
Sinds die januarimaand zijn aan
hangers van deze beweging ver
volgd en gevangen gezet Op 28
september 1977 werd Machacek
veroordeeld tot 3'/> jaar gevange
nisstraf; toen zijn zaak op 5 en 6
januari van dit jaar in hoger be
roep voorkwam hield men aan
deze straf vast. De rechter ver
klaarde dat de begane misdrijven
weliswaar konden worden gezien
als „opruiing" (wat een minder
ernstig misdrijf is), maar dat het
Hof, gezien Machaceks zeer vij
andige houding ten opzichte van
de socialistische staat en ge
meenschap zijn activiteiten be
stempelde als „ondermijning van
de republiek".
Brieven als gewoonlijk in be
leefde termen gesteld met het
verzoek om vrijlating van Ales
Machacek kunnen gericht wor
den aan: Z. E. dr. Oustav Husak
president van de Tsjechoslo-
waakse Republiek Praha-
Hrad, Tsjechoslowakije. en aan
Z E Jurr Jan Nemec minister
van Justitie van de Tsjechoslo-
waakse Republiek Pr aha 2.
Nove Mesto Vljsehradska 16.
Tsjechoslowakije
„Het kind ziet er verschrikkelijk slecht uit", verzuchtte dr. Richard
Feinbloom, toen hij op het vliegveld van de Amerikaanse stad
Boston voor het eerst zijn patiëntje Jessica Katz te zien kreeg.
Jessica, dertien maanden oud, kwam met vader Boris, moeder
Natalja en pasgeboren zusje Gabriella uit Moskou, waar computer
deskundige Katz en zijn vrouw al jaren moeite deden om naar
familie in de Verenigde Staten te mogen emigreren. Toen Jessica
geboren was, werd emigratie des te drlngerder, want de baby bleek
aan een zeldzame afwijking in het spijsverteringssysteem te lijden
waar Russische artsen niets aan konden doen. De kleine kon
nauwelijks eten binnenhouden en bleek alleen gebaat bij speciaal
babyvoedsel uit Amerika. Maandenlang gaf dr Feinbloom vanuit
Boston telefonische adviezen aan de ouders en intussen namen
Amerikaanse toeristen het nodige babyvoedsel mee naar Moskou.
Door tussenkomst van de senator Edward Kennedy kreeg het
(Joodse) gezin Katz kort geleden eindelijk een uitreisvisum en zo
kon Jessica ten slotte toch zelf naar haar dokter. Op het vliegveld
van Boston werden de immigranten (op de foto Jessica met haar
vader) uitbundig begroet door Kennedy, de dokter, de familie en
een grote groep hun bekende en onbekende Amerikaanse vrienden
met bloemen.
Nog net op het nippertje komt
Elsevier Boekerij met „De zak
van Sinterklaas", een stevig ge
bonden bundel met vierentwintig
Sinterklaasliedjes Niet alleen de
teksten staan er in. maar ook
plaatjes (van Hermien IJzerman)
en de muziek, zodat vader of
moeder achter de piano of des
noods met het mondorgel kan
gaan zitten en het hele gezin als
vanouds kan meezingen Liedjes
en muziek 2ijn verzameld en op
geschreven door Joh. Veeken-
Bakker, die de oude (eentje uit de
achttiende eeuw zelfs) liedjes
met een paar onbekende, veel
bekende liedjes en een enkel vers
van eigen hand lardeerde. Denk
trouwens maar niet dat groten en
kleinen alle bekende liedjes echt
kennen. Ons komen tenminste
het tweede couplet van „daar
wordt aan de deur geklopt" en
het derde van „op de hoge. hoge
daken" tamelijk onbekend voor
Wie „De zak van Sinterklaas"
met bekwame spoed (voor
12,50) aanschaft, kan het begin
van het heerlijk avondje nog
mooi met samenzang vullen zo
lang Sinterklaas op zich laat
wachten.
