De val
van een rechter
Environment over
de Franse
schrijfster Colette
Rademakers'
versie op zaak Jespers
Woordenbrij verzwakt
dramatische lijn
Nieuwslezers stoppen
met politieberichten
MIGRAINE
Boulevardpers
op de korrel
TV COMMENTAAR
Projecttheater speelt 'Fakir's bril'
2ATER0AG 2 DECEMBER 1978
KUNST/RADIO/TELEVISIE
TROUW/KWARTET
Een scene uit „Dressed like an err" van Mabou Mimes in Mickery
ADVERTENTIE
Van onze radio- en tv-redactle
HILVERSUM be nieuwslezers van
het NOS-journaal Zullen na 1 Januari
niet langer de politieberichten, zoals
over opsporing van vermisten 'of
moordenaars, lezen. Deze berichten
die na de laatste gongslag van l^et
Journaal komen zijn afkomstig van
justitie.
Joop van Zijl. Fred Emmer. Harmen
Si
lezen en Rien Huizing hebben een
bezwaar tegen het lezen van politie
berichten: zij vinden dat er een ver
keerde indruk ontstaat als eerst in
het Journaal een bepaald onderwerp
wordt behandeld en dat na het jour
naal dezelfde man het politiebericht
dat daarop slaat leest De nieuwsle
zers vinden ook dat ze geen verleng
stuk zijn van justitie. Andere NOS-
medewerkers zullen de Justltieberich-
ten nu brengen.
een boek dat helpt
John B. Bralnard
uw
DE BAAS
Het ontstaan van migraine houdt
verband met wat u eet. Dokter
Brainard helpt u op te sporen welk
voedsel niet goed voor u is.
een boek van
Bosch Keuning nv. Baarn
114,50 in de boekhandel
In hun programma „De wereld
van het nieuws" nemen Henk Mo-
chel en Hans 81eeuwenhoek de
boulevardpers op de korrel. Wan
neer ledereen het vanavond volgt,
haalt de NCRV een record-kijkcij
fer. Voor de rest zal er niet veel
gebeuren. Of het zou moeten zijn
dat het gekleurde leesvoer voor de
massa de eerstkomende weken
een hogere oplage haalt. Omdat
nog meer mensen willen weten
wat er alzo in die roddelbladen
staat En dat is dan het omgekeer
de effect van een kritische door
lichting.
De bladen waarom het hier gaat.
bestaan nog geen vijf Jaar Daar
uit mag niet worden afgeleid dat
de boulevardjournallstiek een
Jong verschijnsel is. Ze floreerde al
vóór de oorlog en bestond reeds
honderd Jaar geleden. De oor
sprong ligt in de zucht naar sensa
tie en de nieuwsgierigheid van ve
len naar het priveieven van men
sen die om welke reden ook in de
publieke belangstelling staan.
Hun aantal is in Nederland klein, en
daarin schuilt ten dele een verklaring
voor het feit dat populaire figuren
worden „uitgemolken". Er kan met
recht van roddelpers worden gespro
ken als daarin zogenaamde inter-
door Ton Hydra
views verschijnen zonder dat de be
trokkene ook maar een woord met de
schrijver of schrijfster heeft gewis
seld.
In het NCRV-programma dekt Henk
van der Meljden dit binnendringen in
de persoonlijke sfeer met het begrip
„nieuws". Als iemand in het nieuws
komt, hoort het privéleven erbij,
vindt hij. Wie het weigert loopt de
kans dat hij of zij toch wordt geci
teerd. Soms ontleend aan knipsels
van oudere datum en dus uit ver
band gerukt en vaak uit de duim
gezogen. Typerend voor Van der
Meijdens opvattingen is zijn uit
spraak: „Je moet weten hoe je te ver
kunt gaan."
Hoe zij daarover denken, wordt
ongezouten verteld door 8onja
Barend. Liselotte Gerritsen, oud
minister drs. Jaap Boersma en
Willy van Hemert De oud-minls-
ter richt zich rechtstreeks tot de
kijkers met het klemmende ver
zoek „die troep alsjeblieft niet te
geloven Aanvankelijk lachte de
heer Boersma er om. maar dat
verging hem toen naar aanleiding
van gelogen berichten anonieme
scheldbrieven binnen kwamen
Ook van zogenaamde christenen
Sonja Barend wordt in de boule
vardpers vaak ten tonele gevoerd.
Zij heeft daaraan echter nog geen
enkele keer meegewerkt. „Ik word
er fysiek misselijk van." Zij voegt
eraan toe: „Hoe beter het gaat met
Je programma, des te slechter wil
len ze je privéleven laten verlo
pen." Dit blijkt dikwijls te klop
pen met de werkwijze; ook in om
gekeerde volgorde.
Liselotte Gerritsen zegt: „Ze ver
richten in feite huiszoekingen zon
der toestemming." Willy van He
mert was het niet van plan. maar
windt zich toch op als hij over de
boulevardpers praat „Licht ver
teerbare. enge verhaaltjes. Meest
geschreven door meisjes." Een
zoeken naar goedkope sensatie
die niets te maken heeft met de
werkelijke denkwereld van de be
trokkene.
Er zitten aan het verschijnsel veel
haken en ogen. In een half uur zijn
ze niet allemaal te behandelen
Bovendien zijn meer manleren te
bedenken om het onderwerp hij
de kop te nemen En ook andere
vragen Bijvoorbeeld aan Henk
van der Meijden hoe hij dat ver
klaart dat hij als geïnterviewde
GENT In feite komt het bezoek aan de opname van de lilm „Mijn vriend" de regisseur Fons
Rademakers slecht uit. Rademakers, cameraman Theo van der Sande en de rest van de ploeg
leggen juist die dag de laatste hand aan een speelfilm, gebaseerd op het verhaal over de
Belgische rechter Jespers. die vorig Jaar precies om deze tijd, door een Jury tot twintig Jaar
dwangarbeid werd veroordeeld. Jespers werd behalve oplichting ook poging tot doodslag op
zijn vrouw ten laste gelegd. In Gent zijn velen ervan overtuigd dat hij de moord niet gepleegd
heeft.
Rademakers moet met zijn equipe
donderdag nog zeventien korte scè
nes vastleggen. De eerste ontmoeting
heeft plaats om drie uur 's middags
op het 8lnt Bavopieln te Gent. De
laatste opnamen werden gisteren te
gen de dageraad gemaakt Er zitten
dan tien weken filmen in Vlaanderen
op Het karwei moet af. anders wordt
het budget overschreden („Mijn
vriend" gaat overigens pas omstreeks
Pasen in première), spanning alom
dus.
Lukt het. of lukt het niet? Tijdens het
verloop van de dag en de nacht wordt
er keihard, maar professioneel en ont
spannen gewerkt. Rademakers toont
zich bereidwillig om te praten, maar
door gebrek aan tijd ontstaat er een
bijzonder fragmentarisch gesprek.
Als het draaiboek het toelaat gaan we
zo nu en dan op zijn nieuwe film in.
Twee agenten begeleiden de opna
men doorlopend. De een is aanzien
lijk consciëntieuzer dan de ander De
corpulentste van de twee geniet
zichtbaar van zijn „belangrijke"
functie in het geheel. Hij organiseert
en regisseert wanneer het gemotori
seerde wegverkeer de opnamen on
mogelijk dreigt te maken In zijn aan
pak is hij echter niet altijd even ge
lukkig. Ais er gefilmd wordt op een
kruispunt ergens in een oude buiten
wijk van Gent worden zijn stopte
kens herhaaldelijk genegeerd. HIJ
kijkt rond: op welk punt zal hij nu
weer beginnen? Tegen een autobe
stuurder zegt hij: „Blijven staan. hé.
meneer! Blijven staan!" Hij snelt
naar de overkant om woorden van
gelijke strekking te uiten. Eerder ge
noemde automobilist trekt Intussen
op. en het verkeer is inmiddels weer
op gang gekomen. De andere agent
blijkt in een cafeetje om de hoek te
zitten.
Pons Rademakers (54) Is van origine
acteur. Van 1958 af maakte hij negen
speelfilms, waaronder het kassucces
Max Havelaar. een film die het ook
in de Verenigde Staten goed heeft
gedaan. Binnenkort gaat de film
„Dag dokter" van Ate de Jong in
première, waarvan Rademakers de
produktie deed. Vanavond zendt de
TROS zijn tweede film uit, „Makkers
staakt uw wild geraas". Hoewel het
effect van een film uit 1960 niet te
oversien is, lijkt het thema na bijna
20 Jaar ook nu nog van toepassing.
Op sinterklaasavond wordt bij drie
families extra duidelijk dat de gezin
nen totaal ontwricht zijn.
Rademakers films:
1958: Dorp aan de rivier
1960: Makkers staakt uw wild
geraas
1961: Het mes
1903: Als twee druppels water
1966: De dans van de reiger
1971: Myra
1973: Because of the cats
1976: Max Havelaar
1979: Mijn vriend.
BIJ het palels van justitie moet nog
een detailopname gemaakt worden.
„Awel. he," zegt de kleine dikke
agent, „hier hebben we heel wat op
het steen gestaan, hé. Toen die zaak
Jespers hier opging, moesten wij hier
posten. Dag en nacht.
Er waren angsten voor een aanslag,
die werd verwacht in het palels.
Het is waterkoud, maar terwille van
het script moet Peter Faber In een
klein leren Jasje op een grote motor
rijden. De tranen staan in zijn ogen.
hij bibbert over zijn hele lijf. Er gaat
steeds iets fout. De scenes moeten
telkens opnieuw. De rest van de film
ploeg was zich blijkbaar van te voren
bewust van de weersomstandighe
den Ze lopen rond in kledij die niet
zou misstaan bij een Noordpool-expe-
dltie
Er moeten vrij lange opnamen ge
maakt worden onder een viaduct. Als
de lampen en andere attributen in
stelling worden gebracht heeft Fons
Rademakers voor het eerst even tijd
om fe praten. Het Is negen uur
's avonds Het gesprek komt op gang
in een klein buurtcafé. Er heerst Bel
gische gezelligheid In het café.
Rademakers: „Het ls geweldig wer
ken in België Je kunt er lokaties
vinden, die je in Nederland nergens
meer vindt. Voor het visueel aspect is
dat natuurlijk meegenomen. Daarbij
vind ik het persoonlijk erg prettig om
met een team te werken dat voor de
helft bestaat uit Nederlanders en de
helft uit Belgen. Ik ben zelf ook een
halve Belg. Ik ben opgegroeid in
Roosendaal en ik heb heel wat tijd in
België doorgebracht. De film Mira
heb ik ook in Belgié gemaakt. „Mijn
vriend" speelt zich ook af in België,
dat is natuurlijk logisch omdat zich
hier de zaak Jespers heeft afge
speeld."
„Het idee voor „Mijn vriend" is op
een eigenaardige manier ontstaan.
Mijn film Max Havelaar ging in Gent
door Jan van Galen
door Dirkje Houtman
AMSTERDAM De problematiek van de morsige studenten
wereld wordt met scheppen tegelijk op je bord gekwakt,
gevolgd door het gebruikelijke portie persoonlijk leed en
gebonden met bloodstollende dialogen. Een nauwelijks te
verteren hap. die. serieus bedoeld, eerder als parodie over
komt.
Dat zou de verwarring kunnen zijn
die schrijver Cees Cromwijck en re
gisseur Frans 8trijaards voor ogen
hadden met ..Fakir's bril" Deze pro
duktie van het Projecttheater ging
donderdag ln het 8haffy Theater in
première en is hier tot en met 9 de
cember te zien.
De voorstelling, die ruim twee uur
duurt, heeft een dramatische hande
ling. die ten onder gaat aan de enor
me woordenbrij, breed uitgesponnen
dialogen, waarin leder probleem, elke
mening tot in details ontrafeld wordL
En ia dat misschien een exacte weer
gave van het studentenmilieu van dit
moment, het wordt daardoor als kijk
spel niet erg Interessant. Je ziet niet
wat er gebeurt, het wordt verteld en
niet eens erg overtuigend.
In een gekraakt pand wonen vijf stu
denten. Ze dragen allemaal hun
steentje bij aan de politieke strijd
door het gezamenlijk optreden in een
politiek cabaret Daarnaast worden
de vijf stuk voor stuk geplaagd door
de resten van een mislukte relatie.
Een gelijksoortige persoonlijke en
politieke achtergrond, die garant
staat voor een grauwe eenheidsworst.
Het la een matige voedingsbodem,
voor het handelen van vijf verschil
lende personen. Theo ls een serieuze
neuroot. Aad verstopt zichzelf ln qua
si-filosofische bla-bla. Matthias zet
zijn teleurstelling om ln vrouwen en
drank. Hilli loopt treurig rond met
een tekendoos en Els tekent haar
leven op In een klein boekje. Langza
merhand mondt deze situatie uit in
het zoeken naar een persoonlijke,
meer individuele manier van opere
ren. wat gepaard gaat met de nodige
conflicten en emotionele uitbarstin
gen Uiteindelijk verlaat Matthias het
pand, stopt Theo met zijn studie,
solliciteert Aad naar een baan aan de
universiteit en vinden de twee dames
elkaar in de emancipatiestrijd.
Het had allemaal super realistisch
moeten zijn. Aan het decor lag het
niet. dat overtrof welhaast de werke
lijkheid. Maar de langgerekte stiltes,
uitgespeelde emoties en confllctver-
mljdende afleidingsmanoeuvres be
gonnen op den duur behoorlijk te
vervelen en daar konden komische
acteurvondsten en zuiver emotionele
details weinig aan goed maken.
Speciaal vandaag
Speciaal morgen
Met Overval op klaarlichte
dar opent de NCRV de Ameri
kaanse pol it leer ie The streets
of San Francisco.
Ned. 1/20.40
Aktua
Ned. 2/21.30
In De Wereld van het
nieuws nemen Henk Mochel en
Hans Sleeuwenhoek de boule
vardbladen OD(„
Ned. i Jiia
De TROS vertoont de Ne
derlandse speelfilm van Fons
Rademakers Makkers staakt
uw wild geraas.
Ned. 2/22.00
In de Rooie Haan o.a. minis
ter Gardeniers van CRM over
shlrtrclame en uitslag verkle-
singsonderxoek na Aantjes-ef-
,ecL mi». 1/12.41
Jan van Herpen lanceert
nieuws uit de wereld der we-
teMriupp». HIlT. 4/1SJ4
Arthur Grumlaux en Clara
Haskil (plano) spelen de teven-
de vtoolsonatc van Beethoven.
Hllv. 2/20.05
Hoe hanteert mrn de tele
foon als communicatiemid
del? lijkt een overbodige
vraag na bijna honderd Jaar
gebruik.
Hllv. 2/22.45
Uit De open hof ln Soest
komt de Goede Morgen-uitxen-
ding van de NCRV.
Ned. 1 11.00
De IKON portretteert een
sleutelfiguur in de oecumeni
sche beweging, de markante
Indièr M. M. Thomas.
Ned. 1 17.00
Panormmiek start een serie
waarin ontwikkelingen in Eu
ropa worden doorgelicht.
Ned. 2 I 18.20
De AVRO draait Vincente
Minelli's film The Sandpiper
met Elisabeth Taylor en Ri
chard Burton als het liefdes
paar Laura Reynolds en ds.
Hewitt
Ned. 1 20.05
In het VPRO-drieluik De
waarheid ligt op het slagveld
staat de Vietnam-oorlog cen
traal.
Ned. t 21.55
Openbaar Knnstbesit be
sluit 1978 met De vernietiging
van bet valse vrouwbeeld.
Ned. 1 22.30
In de dienst van do Evang.
Lutherse Kerk te Groningen
preekt ds. D. Th. Strasoer.
Hllv. 2 10 00
Ds. A. de Vries gaat voor in
de dienst van de Baptisten Ge
meente te Leeuwarden.
Hilv. 1 17.00
in maart 76 ln première. Tijdens een
officieel feestje dat eraan verbonden
werd was een van mijn gastheren
Wllly de Clerq. minister van financiën
en vice-premier van België. Rechter
Jespers en bankdirecteur Bunder
voet waren zojuist gearresteerd. Dat
was ln Gent natuurlijk het gesprek
van de dag ook op die avond. De
Clerq en enige anderen hebben mij
toen het een en ander verteld.
Ik zag daar direct een filmverhaal in
en ben aan het script begonnen, maar
in november 1976 werd het een
rechtszaak, dat wierp ook direct een
ander licht op Jespers. In de tussen
tijd heb lk mij alle artikelen die er
over verschenen ln de kranten laten
toesturen. Die rechtszaak heb lk van
het begin tot het eind bijgewoond.
Negen weken duurde die affaire, en
dan moet Je bedenken dat de langste
asslsen-zaak ln de Belgische geschie
denis zes dagen heeft geduurd.
Het bizarre aan de zaak was dat er
vanaf het begin af aan is gelogen,
door de verdachten en de getuigen. In
negen weken zijn er geen twee verge
lijkbare verklaringen afgelegd. De
waarheid is nooit boven tafel geko
men. Ik moest na die zitting een heel
nieuw script maken. Later is daar
weer aan gesleuteld, maar enfin, er
was een fascinerende basis. „Mijn
vriend" is een bewerking van het
ware verhaal. De waarheid kent nie
mand immers. Het is dus mijn Inter
pretatie van de zaak Jespers. hoe lk
denk dat die zich heeft afgespeeld."
Die eigen bewerking heeft ertoe ge
leld dat Rademakers niet Jespers zelf
(gespeeld door André van den Heu
vel). maar Decramen, zijn vriend, als
hoofdpersoon heeft gekozen. Decra
men (gespeeld door Peter Faber)
vindt Rademakers een veel interes
santere figuur. Allereerst stond Jes
pers onder Invloed van Decramen.
Daarbij, vindt Rademakers, groeide
Decramen tijdens het proces uit tot
Amerikaanse groep in Mickery
door André Rutten
AMSTERDAM Het Amerikaanse theatercollectief Mabo
Mines heeft donderdagavond in Mickery zijn „Dressed like a
egg" (aangekleed als een el) laten zien, een „performance
achtige vertoning, geïnspireerd op de persoon en de werke
van de Franse schrijfster Colette (1873-1954).
Colette (haar voornamen ware Sido-
nie-Gabriëlle. maar zij werd en wordt
altijd kortweg Colette genoemd), was
dochter van een officier. Haar eerste
man bracht haar tot schrijven, maar
hij publiceerde haar werk onder zijn
naam. Na haar schelding van hem in
1906 bl-ef zij schrijven onder eigen
naam. maar ging ook in music halls
optreden als cabaretière, chansoniè-
re. danseres. In 1912 trouwde zij op
nieuw en ging toneelkritieken schrij
ven tot haar scheiding in 1924.
In 1935 trouwde zij opnieuw. Zij
schreef zo n veertig werken onder de
naam Colette, deels auto-biografisch.
Kenners loven haar knappe, heldere
stijl, vol esprit, haar intuïtieve psy
chologie van de erotiek, haar zinnelij
ke beschrijvingen van de natuur, de
dierenwereld, de menselijke Instinc
ten, de kleine genietingen van het
leven. Het grond-thema van haar
werk is: ontmoeting, vervreemding,
afscheid.
Verweven beelden
Alles wat die kenners zeggen is in de
voorstelling van Mabou Mines terug
te vinden. Met herhaaldelijk dat ba
sis-thema: man en vrouw ontmoeten
elkaar, worden verliefd, dat slijt, ze
niets vertoonde van de doordram-
mende zelfverzekerdheid waar
mee hij zijn slachtoffers uitboort
In het programma had ik ook na
mens de andere bladen een om
schrijving van taakopvatting en
werkwijze willen horen. Mogelijk
zijn er verschillen.
Over één, ding moeten wij het, hoe
men het keert of wendt, eens zijn.
De boulevardbladen voorzien in
een enorme behoefte. Week aan
week worden bij elkaar anderhalf
miljoen exemplaren verkocht.
Overwegend aan vrouwen. U
krijgt een aantal motleven te ho
ren. Feministen zullen er waar
schijnlijk mismoedig van worden,
want er spreekt een onverbeter
lijkheid uit. Als je toegeeft dat die
blaadjes „flauwekul" zijn. als Je de
geloofwaardigheid heel laag
taxeert en toch daarin spanning
en bevrediging van nieuwsgierig
heid blijft zoeken, zal er ook iets
aan de lezeressen moeten veran
deren.
Voor wat het laatste betreft, kun
nen wij zonder meer pessimistisch
zijn. De samenstellers van deze
bladen doen namelijk precies het
zelfde wat sommige omroepen
doen: geven wat de meerderheid
van de klanten verlangt Sneu
voor de makers van „De wereld
van het nieuws." maar op het an
dere net draait vanavond gelijktij
dig de Nederlandse speelfilm
„Makkers staakt uw wild geraas."
gaan uit elkaar. Maar zij is gemaal
door acteurs, beeldhouwers, schi
ders. en de muziek is van Phili
Glass. En die laatste heeft met Bo
Wilson „Einstein on the beach'
maakt. Waardoor je ook aan Wilson
„Deafman Glance" kunt denker
Ook hier is er niet zo zeer een vooi
stelling als wel een „performance'
een vertoning van met elkaar verwe
ven vloeiende theaterbeelden. Er
ook eigenlijk geen decor. Het ton«
is eerder een „environment", wel g(
vat in een zwarte lijst, afgesloten aa
de voorkant door een rood gordiji
dat aan de onderkant open is. zoda
er damesvoeten en benen tot aan
kuit te zien zijn. Dat schuift geruii
loos open. Daarachter kan de ruimt
op verschillende manleren ingeperk
en vergroot worden door allerlei ge»
dijnen in kleuren en dessins, die doe
denken aan onze befaamde Rie Crs
mer, tijdgenote van Colette. De dr.
actrices en twee acteurs, gekleed zo
als de uitgaande burgerij rond negen
tienhonderd, vormen daar fraai bewe
gende, de teksten fraai zeggendi
groepen en groepjes in. Met velerle
verrassende, dijkwijls ironiserend
details. Waarin herhaaldelijk Coletl
zelf, soms in meervoud.
Het ls wat zachtaardig, en daardoo
ook wel eens melig, maar het gee!
toch een beeld van een merkwaardi
vrouwenleven. Een vrouw, die gee
feministe was natuurlijk, maar zie
wel door de mannenwereld heensloe
en een eigen ik is geworden.
De voorstelling wordt op 3, 5. 6.
december om half negen, op 1.2. 8,
december om zeven en om tien uu
gespeeld.
Kondrasjin vast bij
Concertgebouworkest
AMSTERDAM De Russische dir
gent Kirill Kondrasjin. sinds 191
vaste gastdlrigent bij het Concertgi
bouworkest, is met ingang van h<
seizoen 1979-1980 benoemd tot v
dirigent bij dit ensemble. De posiü
en de werkzaamheden van chef-d:n
gent Bernard Haitink blijven ong«
wijzigd. Naast hem zal Kondrasjin 1
zijn nieuwe functie meer dan vod
heen. namelijk zes weken per seizoei
bij het Concertgebouworkest dirip
ren.
Voorts zal hij ti.t. met het orke!
in het buitenland optreden, terwi
het in het voornemen ligt dat
Concertgebouworkest onder zijn It
ding grammofoonopnamen
maken.
Kondrasjin. die een grote beweginl
vrijheid geniet (hij dirigeert ook val
andere niet-Russische orkesten in H
buitenland) blijft in Moskou wone
Bij zijn reizen ln het buitenlai
wordt hij meestal vergezeld door
vrouw.
Fons Rademakers geeft aanwijzingen tijdens opnamen in de rechtzaal. Links (staand) Petei
Faber en André van den Heuvel die de hoofdrollen spelen in 'Mijn Vriend'.
„populaire" jongen en was Jespers
gedoemd om onderuitgehaald te wor
den door de publieke opinie. In de
film heet Jespers overigens Jensens
en Decramen heet Jules Depraeter.
Rademakers: „Kijk Jensens. Jespers
dus was een rechter, een magistraat.
Bovendien was die man erg rijk. De
mensen, zo zijn ze nu eenmaal, von
den het prachtig om zijn hoofd te zien
vallen. Mensen zullen zich er niets
aan gelegen laten een autoriteit uit te
laten glijden. Daarbij is die. Jespers
ook niet zo'n interessante figuur. Een
enorme naïeve. IJdele en ook verder
onbenullige man. Maar goed. hij had
macht, was eens de jongste rechter in
België. Redenen genoeg om van hem
een zondebok te maken. Maar bewe
zen is in feite niets tegen hem. Bij
gebrek aan bewijs zou hij in Neder
land vrijgesproken zijn. In België velt
een jury het vonnis. Zo'n jury bestaat
uit doodgewone burgers. De zaak was
dus duidelijk: hij moest hangen.
Decramen. in de film Depraeter. heb
ben ze geloofd. Of beter, ze wilden het
geloven. Als de „doogewone volksjon
gen" was hij razend populair. Dat heb
ik gezien tijdens het proces. Hij had
een nachtclub, een garage en nog
allerlei duistere zaakjes. Hij was
schatrijk, toen hem tijdens het pro
ces bijvoorbeeld gevraagd werd of hij
van zijn financiële transacties boe
ken kon overleggen, riep hij: „Wat
vraagt u me nu? Ik ga die zaken toch
niet en plein publiek doorspelen aan
de belastingen?" Geklap ln de zaal.
Dat vinden de mensen prachtig. Ze
ker hier in België. In Nederland zou
den ze misschien nog schande roe
pen. De gewone Jongen, die maa
even miljonair wordt. Dat dwingt res
peet af. Of het nu leuk is of niet. heti
zo. Als hier aan de overkant Shakes
peare voorbij komt. zeggen de men
sen: „Nou aardig, maar wat moet ik e
mee." Komt Paul Getty nu voorbi,
dan roept iedereen ineens: „Zie j
dat? Dat is die kerel die zo rijk is. Di
heeft het toch maar eventjes gs
maakt".
Depraeter heeft Jespers verraden, na
dat hij hem eerst heeft uitgebuit. Hi
maakte misbruik van Jespers' naam
Hun vriendschap werd Jespers nood
lottig. Depreater was in die zin eei
bijzonder mens, dat hij zeer intelli
gent was. Veel slimmer dan Jespen
Die was een sul."
