Vervoer ongedisciplineerd markim Mening van een lezer Psst... geef'meen Blacks. Decker Trouw Commentaar hoogtijd om een punt te zetten Zonder ingrijpen verliezen goede transporteurs de slag Conflictmodel (1) Conflictmodel (2) elektrische treinen kompleet v.a.7630 'Aan ketting' na overtreding Aantjes bereid tot ^werken Over Philip Agee nog geen uitspraak toch meer geheugen losse koffer rockefeller levensecht VRIJDAG 1 DECEMBER 1978 BINNENLAND TROUW/KWARTET Het blijkbaar onvermijdelijke heeft zich voltrokken. De diepe breuk tussen kabinet-Van Agt en vakbeweging, die al lange tijd in de lucht hing, is deze week ook for- meel een feit geworden. Maandag avond mislukte het centrale loon- ig overleg. Gisteren hadden minister ei Wiegel en de bonden van ambte naren slechts een uur nodig om hun onderlinge breuk te be- ie slechten. Ook wanneer men meent dat in beide zaken het gelijk meer bij het kabinet ligt dan bij de vakbonden, kan men allerminst gelukkig zijn met de resultaten. De gebeurtenis sen overziende kunnen wij ons niet onttrekken de vraag te stellen of partijen wederzijds thans de open lijke confrontatie zoeken. Eergis teren gaven wij op deze plaats uiting aan ons onbehagen over de abrupte wijze waarop maandag het loonoverleg werd afgebroken, ter wijl belangrijke zaken niet waren uitgepraat. Wij hadden verwacht dat de rege ring na de breuk van maandag zou proberen te redden wat er te red den valt, en alles zou vermijden wat het vuur verder kan aanwak keren. Helaas is eerder het tegen gestelde gebeurd. Al meteen maandagavond na het afbreken van het overleg liet minister Albe- da niets na om duidelijk te maken dat het overleg was gestrand op de houding van de FNV. Een dag later wijst Albeda, nu zwart op wit in een officiële brief aan de Twee de Kamer opnieuw uitsluitend de houding van de FNV aan als oor zaak waarom voortzetting van het beraad onvruchtbaar was gewor den. Een feit is ook, dat maandag avond niet de FNV kwaad van tafel is weggelopen of zo, maar dat Het lijkt er nu op dat het kabinet de confrontatie niet meer uit de weg wil gaan, nu overeenstemming met de vakbonden niet mogelijk blijkt. Premier Van Agt heeft eens verklaard dat ook zonder de PvdA, in de regering een goed sociaal beleid gevoerd kan wor den. Meent het kabinet thans dat hiervoor evenmin de medewerking van de vakbeweging een strikte voorwaarde is? Bedoeld of onbedoeld wekt het kabinet de indruk, buiten de lei ders van de vakbeweging om toch via de publieke opinie het pleit in het eigen voordeel te willen be slechten. Dat bleek vooral uit de persconferentie van minister Wie gel na het afgebroken overleg van gisteren. De minister stelde dat „velen in het land" zullen vinden dat wat de bonden van ambtenaren willen, „eigenlijk niet kan." En bij herhaling benadrukte hij dat „heel veel mensen die niets met deze zaak te maken hebben, de dupe zouden worden" als de bonden acties gaan voeren. Teleurstelling afreageren in geïrri teerde uitlatingen is menselijk, ook voor ministers. Maar het kabi net zou zich op een volstrekt vpi keerde weg begeven, wanneer het het Albeda was die als voorzitter van het overleg vaststelde dat doorpraten geen zin meer had, en de vergadering sloot toen niemand die vaststelling bestreed. Verbazing wekt de wijze waarop minister Wiegel zijn overleg met de bonden van ambtenaren heeft aangepakt. Maandenlang heeft de minister, zeer correct, alle diplo matieke kronkelwegen bewandeld om elke uitlating te vermijden die de sfeer voor het overleg zou kun nen aantasten. Zelfs toen vanuit de Kamer hard aan de minister werd getrokken, wist hij handig zijn mond niet voorbij te praten. Intus sen droegen de bonden, heel con structief. varianten van ombuigin gen aan die zijzelf minder pijnlijk achtten. Maar de laatste dagen was de mi nister volledig om. Waar hij eerst zijn mond wist te houden, ver klaarde hij nu omomwonden dat er geen sprake kon zijn van doorwer king van de bouw-cao op de sala rissen van overheidspersoneel. Het meest delicate punt in het overleg, en nu prompt het breekpunt geble ken. Wanneer dan de bonden on rustig worden, en een of andere onverlaat de gedachte uit een sta king te leggen bij elektriciteitscen trales, schrijft Wiegel ineens spoedberaad uit. „De belangrijke reden om vandaag dat overleg te hebben, is dat ik mijn zorg over een dergelijke gang van zaken ken baar wil maken." zei Wiegel giste ren in de Kamer, een uur voor het overleg met de bonden, begon. Eerder die dag had hij voor de radio soortgelijke uitspraken ge daan. Precies de uitspraken om in een gespannen overlegsituatie de vlam in de pan te doen slaan. En dat is ook gebeurd. zou menen de meerderheid van het volk achter zich te moeten krijgen via een openlijke confrontatie met de vakbondsleiders. Het is best mogelijk dat het kabi net, met in zijn midden electorale succesnummers als Van Agt en Wiegel, die strijd zou winnen. Dat is. ook niet hetgeen wat ons veront rust. Maar als onze vrees gegrond is, zou dat betekenen dat het kabi net zou kiezen voor hantering van het conflictmodel en voor de pola risatie tegen als Groenevelt, Kok, Dutman, Den Uyl. Als het kabinet werkelijk die kant op wil, staat het daarin niet alleen, vrezen wij. Er zijn in dit land meer krachten die menen voordeel te kunnen putten uit de polarisatie. Er ligt brandstof genoeg opgetast. Een brand is echter gemakkelijk te stichten maar vaak zeer moeilijk te bedwingen. Gelukkig zal de Tweede Kamer volgende week woensdag de toe stand bespreken, die na de twee mislukte overlegsituaties nu is ont staan. Wij hopen en verwachten van het parlement, met name van de CDA-fractie, dat het het kabi net zal behoeden voor mogelijk domme dingen. ADVERTENTIE door Henk Thomas UTRECHT „Nee. geen chaos. Je kan beter schrijven, dat het vervoerswereldje zich nogal ongedisciplineerd gedraagt. De zorg van de vakbeweging, mijn zorg, is dat wanneer niet snel en probaat wordt opgetreden de goedgeleide transportbedrijven de slag gaan verliezen." Cor Groenendijk, voorzitter van de Vervoersbond CNV, wil van chaotische toestanden dus niet horen, maar de vraag rijst na het aanhoren van de lange reeks fraudes, malversaties en overtredingen van wettelijke bepalingen aan wat voor toestanden dan wel mag worden gedacht. Voor een beter begrip van de serie incidenten in het vervoer schetst Groenendijk de achtergrond waarte gen de bedrijfstak werkt. ..Voor het vervoer geldt een aantal wetten, EG- bepalingen en bilaterale vervoersovereenkomsten tussen lan den. Daarnaast zijn er sociale voor waarden. zoals het Rijtijdenbesluit, de CAO. en voorschriften met betrek king tot de verkeersveiligheid." „Vervolgens is er de vrije markt, waarop 9.032 transportondernemin gen (meestal kleine) met 52.810 vrachtwagens wedijveren om de vracht van veel verladers. De kosten van het vervoer zijn de afgelopen jaren, mede door de sociale ontwikke ling (lonen) flink gestegen. Voeg daar bij, dat ondanks de tonnagestop er nog steeds sprake is van overcapaci teit. teveel vrachtwagens dus. met als gevolg druk op de tarieven, dan krijg ja natuurlijk zware onderlinge con currentiestrijd." „Het voeren van die concurrentie strijd wordt gemakkelijker als bij voorbeeld de CAO-lonen niet worden betaald, als de chauffeurs langer ach ter het stuur worden gehouden dan het rijtijdenbesluit voorschrijft, als stiekum (meer) vracht wordt ver voerd dan waarvoor men een vergun ning (in het kader van de tonnages top) heeft. Zo kan men goedkoper vervoeren dan de concurrent, door dat men de vrachttarieven kan ont duiken." Op het ministerie van verkeer en waterstaat is een wetswijzi ging in voorbereiding, waar door het mogelijk wordt vrachtauto's ter plekke „aan de ketting" te leggen als het Rijtijdenbesluit wordt over treden. Staatssecretaris Smit- Kroes maakte dit bekend op een bijeenkomst van vracht wagenchauffeurs in Boxtel. Er zijn ook plannen in voorberei ding om een paar heel zware controles uit te voeren. „Die harde acties moeten dan maar een leerschool zijn voor onder nemers, die met vuur spelen", aldus mevrouw Smit-Kroes. Praktijken In de transportwereld zijn nog meer praktijken in zwang om de concur rentieslag oneerlijk te voeren. Cor Groenendijk noemt de bekende mal versaties met het BV-gebeuren. Het vervoersbedrijf van meneer X draagt de belastingen en de sociale premies niet af, laat die ophopen tot het fail lissement volgt. Elders duikt er dan weer een BV met dezelfde vervoers- vergunningen op, zij het dat die dan niet op naam staat van meneer X, maar op die van zijn zoon of zijn vrouw. Er bestaat een levendige handel in vervoersvergunningen. Het ene be drijf krijgt ze voor een paar centen en verkoopt ze voor veel geld aan een ander. De eerste gaat dan als con- tractbedrijf het vervoer voor de laat ste doen, waarbij de CAO gelaten wordt voor wat hij is. Groenendijk: „Zo zie je grote vervoersbedrijven, waar aan de poort de CAO wordt nageleefd, terwijl aan de achterdeur het werk wordt gedaan door contract- vervoerders die alle regelingen in de wind slaan." Van recenter datum zijn de buiten landse vennootschappen, die worden opgericht om de Nederlandse bepa lingen te ontduiken. Transportbedrijf Langen in Geleen kwam op deze wij ze in het nieuws toen bekend werd. dat in Parijs een lege vennootschap was gesticht, die Nederlandse werk nemers op de loonlijst heeft staan. Deze chauffeurs vervoeren vracht voor het Geleense dochterbedrijf, dat de vervoersvergunningen bezit. Dui delijk is, dat voor deze chauffeurs de CAO en het rijtijdenbesluit niet geldt. Verder gaan meer en meer transportbedrijven, ertoe over bui tenlandse chauffeurs in dienst te ne men. waarvoor eveneens de Neder landse CAO niet van toepassing is. Markt bedorven Zo wordt, aldus Cor Groenendijk, de vervoersmarkt bedorven voor trans portbedrijven die zich wel aan de bepalingen houden en die daarom de concurrentieslag dreigen te verliezen. Het gesprek met de voorzitter van de Vervoersbond CNV vindt plaats naar aanleiding van de zaak van vier transportondernemingen voor de Raad van State, het adviescollege van de Kroon. De vier transporton dernemingen voor de Raad van Sta te. het adviescollege van de Kroon. De vier transporteurs. Weijs uit Eist, Betra uit Beverwijk. Hooijen uit Til burg en De Bruin uit Surhuisterveen kregen geruime tijd geleden een rij verbod opgelegd van twee weken, omdat zij hun chauffeurs niet volgens de CAO betaalden. In eerste instantie besliste de Raad van State, nadat de vier transportbe drijven bij dit college in beroep waren gegaan, dat dit rijverbod voor onbe paalde tijd moet worden opgeschort. In de zitting van de vorige week vrij dag besliste de Raad van State, dat de afdeling „geschillen van bestuur" aan de minister advies gaat uitbren gen, waarna de minister van verkeer en waterstaat uiteindelijk zal beslis sen wat er met de vier overtreders dient te gebeuren. Urgent Juristen van de Commissie Vervoers vergunningen verwachten dat het ad vies tamelijk snel zal worden uitge bracht, omdat de kwestie nogal ur gent is. Immers, de klachten over niet-naleving van de CAO stapelen zich op. Cor Groenendijk verklaart, dat er thans zeker elfhonderd meldingen zijn van niet-CAO-nalevers. Die klachten komen binnen bij de Raad van toezicht, die in de CAO van 1977 in het leven is geroepen (en waarvan Cor Groenendijk, voorzitter Ver voersbond CNV. Groenendijk secretaris is). De klach ten, die allemaal worden nagetrok ken, worden ingediend door werkge vers en werknemers. Wanneer blijkt, dat het aangeklaagde bedrijf inder daad de hand licht met de CAO en niet bereid is dit gedrag te herzien, dan kan de Raad van toezicht het bedrijf voordragen voor sancties bij het College van advies. Dat college, bestaande uit twee werkgevers, twee werknemers en twee kroonleden. mo biliseert de loontechmsche dienst van het ministerie van sociale zaken, die een nader onderzoek instelt en eventueel een proces verbaal opmaakt. Het transportbedrijf krijgt vervol gens de gelegenheid zich te verant woorden. Is die verantwoording niet gegrond en zijn de geconstateerde overtredingen ernstig, dan kan het College van advies de Commissie ver voersvergunningen (waarin mensen zitten die verschillende politieke en maatschappelijke richtingen verte genwoordigen) vragen tijdelijk of blijvend, voorwaardelijk of onvoor waardelijk de vervoersvergunningen van de betrokken bedrijven in te trekken. Dat komt dan neer op een rijverbod. Individualisten Volgens Cor Groenendijk behoeft de bedrijfstak een mentaliteitsverande ring bij zowel werkgevers als de chauffeurs. „Ja, soms zie je dat chauf feurs in het voetspoor van hun bazen mee in de weer zijn de regels te ont duiken. Ze hebben daarvoor allerlei foefjes.-Zoals het indrukken van de rusttoets van de tachograaf als men staat te wachten aan de grens of bij het laden en lossen. Die toets mag alleen worden ingedrukt als er werke lijk wordt gerust. Ik zou willen, dat chauffeurs georganiseerd waren (der tig procent is dat), maar het zijn grote individualisten. Ze hebben in deze bedrijfstak maar weinig contact met elkaar, zijn op zichzelf aangewezen en er vindt bijna geen sociale controle plaats." Op tafel komt dan het woord „be- drijfstaksraad". een lang in CNV- kring gekoesterd verlangen. Cor Groenendijk: „Er zijn nu teveel In stanties en organen die zich met bet vervoer bezig houden Er is behoefte aan een bedrijfstakraad. een gezag hebbend orgaan met vergaande be voegdheden. zoals het opleggen van verplichtingen, betere inspraak bij het verlenen van vervoersvergunnin gen. mogelijkheden tot straffen als de regels niet worden nageleefd Maar vooralsnog is er de dagelijkse gang van zaken en CAO-onderhande- lingen staan voor de deur. Daarin wil de Vervoersbond CNV vooral de aan dacht richten op het gezondmaken van de bedrijfstak door overwerk ver der te beperken, het dichten van de mazen in de wetgeving en versterking van de Raad van toezicht, zodat de CAO beter op naleving kan worden gecontroleerd. Cor Groenendijk: „In 1977 hebben we voorgesteld om 0,17 procent over de totale loonsom in de bedrijfstak te heffen voor de financiering van de Raad van toezicht. Dat werd niet meer dan 0,05 procent. Het betekent, dat toezicht door te weinig mensen kan worden gehouden, terwijl ieder een werkgevers en werknemers j ervan doordrongen is, dat gezonde sociaal-economische verhoudingen zonder concurrentievervalsing in het belang van de bedrijfstak zijn Handen en voeten De Raad van toezicht moet handen en voeten krijgen, meent Groenen dijk. Nu komen alleen de grote ver voersbedrijven in beeld en bestaat er nauwelijks zicht op het gedrag van die vierduizend kleine ondernemin gen. waarvan er veel op de rand van het bestaan balanceren. Krijgt de meewerkende zoon daar het CAO- loon? Verlangt de zelfstandige in ie der geval minstens het CAO-loon, be perkt hij zijn werktijden in overeen stemming met het rijtijdenbesluit? „Als CAO en rijtijdenbesluit alge meen worden nageleefd, dan komt er vanzelf een sanering op gang, wordt de capaciteit vanzelf aangepast, want de bedrijven, die nu niet voldoen aan de normkosten (kosten gebaseerd op de CAO en het rijtijdenbesluit) zullen uit de boot vallen." Tekeningen, bij voorkeur in liggend for maat. sturen aan Trouw, jury politieke prent, postbus 859, 1000 AW Amster dam. Naam en adres aan de achterzijde vermelden. Voor geplaatste prenten is er een boekenbon ADVERTENTIE DEN HAAG (ANP) De afdeling rechtspraak van de Raad van State heeft donderdag nog geen uitspraak gedaan in de zaak van de ex CIA agent Philip Agee. De uitspraak wordt nu op 14 december verwacht. Eind oktober boog de afdeling recht spraak zich over de vraag of staatsse cretaris Haars van justitie al dan niet terecht geweigerd heeft de verblijfs vergunning van Agee te verlengen. De raadsman van de ex-CIA-agent, mr W. van Bennekom, had een be roepsschrift ingediend tegen de be schikking van Haars dat Agee ons land vóór 31 maart moest verlaten. Eerder dit jaar al had Agee tever geefs bij dezelfde rechtsinstantie een verzoek tot schorsing ingediend van de beschikking van de staatsse cretaris. Dit voor zover de beschik king tot gevolg zou hebben dat hij Nederland al zou moeten verlaten vóórdat de uitspraak over het be roepsschrift zou zijn gedaan Agee. die ons land half maart verliet, woont met zijn Amerikaanse vrouw in Hamburg. Onlangs heeft men hem een voorlopige verblijfsvergunning verleend. Agee kwam hier - evenals in Engeland. Frankrijk en Duitsland ondermeer in opspraak door een boek over zijn voormalige werkgever, de CIA. VORDEN (ANP) De 85-jarige H Broijl uit Vorden is gistermiddag door een verkeersongeval in zijn woonplaats om het leven gekomen. Hij stak met zijn fiets de weg over en werd aangereden door een auto. De man was op slag dood I1III9ÜIBBIII!! Een béétje dokter kwam vroeger per koets naar zijn patiënt. Ieder een die iets betekende, of alleen maar beter in de slappe was zat dan de gewone man, hield er een eigen koetsje op na. Als vervoer middel heeft de koets met paard in onze tijd afgedaan. Je had toen ook de dorpsomroeper nog; die heeft het moeten afleggen tegen de moderne communicatiemid delen. want alles wat dichtbij en ver van ons bed gebeurt krijgen we op een presenteerblaadje via radio, krant en televisie thuis. Zo hebben efficiënt werkende machines en bedrijven geheel of grotendeels het handwerk over genomen van allerlei ambachts lieden: de schoenmaker, de pij penmaker. de klompenmaker, de stoelenmatter, de glasblazer, de pottenbakker, dat kleine winke liertje. de sigarenmaker, de kant klossen de wever, de koekplank- maker. de boer die alleen met paarden zijn land bewerkte, de warme bakker, de scharensliep, de meubelmaker. Een enkeling onder hen heeft zich op de been weten te houden, en sommige ambachten zijn zelfs helemaal te ruggekomen De warme bakker mag zich in een warme belang stelling verheugen, weven is een hobby geworden van talloze men sen. klompen worden door nieuw bakken 'buitenlui' gedragen. Maar de meeste ambachten en vooral ambachtslieden zijn ge woon verdwenen, verdrongen door de techniek. En daarmee zijn duizenden arbeidsplaatsen verloren gegaan. We hebben er wel wat meer geld, maar niet alle maal meer plezier en levenslust aan overgehouden. „Onze groot schalige. technologische produc tiemethoden hebben ons heel wat ellende bezorgd: uitputting van grondstoffen, energieschaar- ste, natuur- en milieuverwoes ting, denaturering van de arbeid en structurele werkloosheid. En in dit verband hiermee: sociale onrust en politieke verwarring. Al met al het tegendeel van wat we verwachtten, namelijk voor uitgang en welvaart. Nog nimmer in de geschiedenis stonden we er zo beroerd voor." Zo zegt ds. Hans Bouma het in zijn nieuwste boek „Leve het oude ambacht", een boek waarin de fotografen Cas Oorthuys en Ernst Nlewenhuis een belangrijk aandeel hebben gehad. Uitgever Luitlngh in Laren die het met zeer veel zorg uitgevoerde boek voor 29.90 in de handel brengt noemt Bouma overigens ner gens dominee, maar publicist. Het gaat er Bouma niet om de vroegere samenleving te idealise ren. Daar is geen reden voor. want er heersten soms erbarme lijke toestanden. Maar wel ont braken in die samenleving de cri sisverschijnselen, waar we nu aan stuk dreigen te gaan. „Dank zij haar kleinschalige en ambach telijke opzet had zij een stabili teit waar we zonder meer jaloers op kunnen zijn," en daarom kijkt ds. Bouma in dit boek achterom. Hoe deden we het vroeger? Waar is het fout gelopen? Hoe het vroeger ging is door de beide fotografen prachtig in beeld gebracht. En wat daar goed aan was. is steeds op de pagina naast de foto door de schrijver onder woorden gebracht. Moeilij ke woorden soms energetisch, existentieel, accumulatie-effect, ecologisch, technocratisch, epit heton, marginaal, revival maar in verhouding tot het geheel zijn dat er gelukkig maar een paar Hij beschrijft de ambachten niet alleen om te laten zien wat daar goed aan was. maar ook omdat hij er stellig van overtuigd is „dat HÊt spoor van het verleden een betrouwbare vingerwijzing is naar een hoopvoile toekomst Juist uit economisch oogpunt, zegt hij, hebben wij alle reden om de arbeid weer in z'n oude. am- bachtelijk-creatieve karakter te herstellen. „In dezelfde mate waarin de post 'psychisch inko men' zou stijgen, zou de thans zo zwaar drukkende post 'salaris' dalen." Maar ook: „Er is geen weg terug maar dat wil nog niet zeggen dat we nu voorgoed vast zitten aan de grootschalige, ge ïndustrialiseerde en technocrati sche structuur van de huidige samenleving. We kunnen haar van binnenuit wèl op een nieuwe manier invullen." Alle stukjes bij de foto's komen op hetzelfde neer: wat hebben we ons met het wegwerpen van die oude maatschappij op de hals gehaald? In feite zijn het alle maal korte meditaties, die je aan het denken zetten over wat we eigenlijk met z'n allen aan het doen zijn. waar we naar toe gaan, en of het niet hoog tijd wordt eindelijk eens ergens een punt te zetten. Drie dagen per week mag er in India geen alcohol meer verkocht worden en de bars in een groot aantal clubs zijn dan gesloten. De Indiase regering hoopte op die manier te breiken, dat er min der gedronken zou worden, maar dat is niet helemaal gelukt. We liswaar is er in New Dehli bij voorbeeld 17 procent minder aan sterke drank verkocht, maar de bierproduktie en daarmee de consumptie of andersom is met sprongen gestegen, tot au gustus leverden de bierfabrieken 6Vï percent méér af dan in dezelf de periode vorig Jaar. Eten schijnt voor een slak zo on geveer het belangrijkste in zijn leventje te zijn. Hij heeft tenmin ste een fabelachtig geheugen voor smaakjes en luchtjes van wat hij lekker vindt. Dat moeten we wel geloven als we lezen wat het tijdschrift De Bejaarden in het wetenschapsblad ..Behavior Biology" gevonden heeft: de uit slag van een eet-proef met slak ken Zesentachtig dagen lang werden twee groepen van deze dieren op een saai dieet gezet. De ene groep kreeg uitsluitend kom kommer. de ander wortels. Na de proef mochten ze allerlei andere geurtjes ruiken, waaronder die van het eten dat ze vroeger het liefst hadden Alle slakken toon den een sterke voorkeur voor het voedsel dat ze vóór hun dieet gewend waren te eten. en zelfs na honderdtwintig dagen „vreemd" voedsel wisten ze zich nog heel goed te herinneren hoe dat lek kers van vroeger rook. Omdat kofferruimten achter in de auto zo gauw vuil worden van alle rommel die er in vervoerd wordt, heeft een Westduitse fa briek een losse, plastic koffer bedacht. Net als een plastic af valzak haal je de losse koffer met lading en al zó uit de auto. De „koffer" die in Duitsland voor een gulden of dertig kocht wordt is makkelijk reinigen en de echte autokoffer blijft er brandschoon bij. Nelson Rockefeller, de vroegere Amerikaanse vice-president, heeft In het centrum van Man hattan (New Yorki een winkel geopend Een sjieke uiteraard, dat hoort bij de Rockefellers. Je kunt er reprodukties kopsn van kunstvoorwerpen uit meneer Rockefellers particuliere kunst verzameling; en zelfs als namaak zijn de prijzen niet mis. een acht- tiendeeeuwse Chinese theepot kost er weliswaar slechts 135. maar voor een afgietsel van 'het bronzen tijdperk van Rodin be taal je ruim 16.000 En ledereen weet zodoende meteen dat het best de moeite loont bij de gewe zen vice-president in te breken en kan van tevoren op z'n gemak uitzoeken wat van zijn gading is. Lindsay Wagner die als de „bionl- sche vrouw" ten aanschouwe van miljoenen t.v.-kijkers keer op keer schier onoplosbare situaties het hoofd moeten bieden, is voor de verandering In een levensecht drama verwikkeld geweest Op het dak van een hotel in de Ame rikaanse stad Los Angeles .stond een Jonge vrouw, dreigend dat ze naar beneden zou springen als ze Lindsay niet voor haar zouden halen Met een politlchelikoptcr werd de actrice van haar buiten huis in Mallbu (vlakbij Los Ange les) gehaald en overgebracht naar het dak. Daar wist ze de overspannen vrouw aan de pra?t te houden tot een medewerker van het hotel kans zag de vrouw van de dakgoot weg te trekken i

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1978 | | pagina 5