le grootste
gok van Anwar al Sadat
DE CORDUROY
BROEKEN:
1
ié
^verwachte steun
ur VVDM-actie
SINAI
^coVXö'.
MAN OP WtG NAAR
zwvissniaaL
FN HOBBYSCHUUR,
ZH MOESTUIN,
rN DUIVENPLAl
HERMAN EMMINK
Kunstnierpatiënt
meer zich zelf
laten behandelen
EG
FT
BINNENLAND
jS
Mannen met bezigheden
in hun vrije tijd. Die alles
op alles zetten om die
snoek te vangen. Om
die topvtieger in kon-
ditie te houden en om
mooie kroppen, onbe
spoten andijvie te
kweken. En het voor- i
naamste is.dat je
lekker bezig bent.
Belangrijk is ook dat
je wat makkelijks
aantrekt, 'n Broek
die verschrikkelijk
lekker zit.
Daarvoor moetje
bij C&A zijn.
Corduroy is van zuiver katoen ge
maakt. Dat ademt, dat veert, dat zit i
gewoon lekker. Corduroy is heel
populair geworden omdat 't zo
comfortabel zit. Er zijn brede,
stevige corduroy's en fijne
dunnere kwaliteiten. Er zijn
mooie strakke, slanke modellen
eri ook wat royalere ruim vallende
modellen. U heeft dus gewoon
volop keus bij C&A.
Links:
De sportieve corduroy broek, (originele
Schuttersveld), met achterukken.
Mét riem.
Rechts: De slanke jinfttA* corduroy
broek, met uitstekende pasvorm
l
i
Quizmaster:
"Wat je draagt pas je aan
aan de omstandigheden
waar je in verkeert. Zo
gauw ik thuis ben in m'n
vrije uurtjes trek ik iets
lekker makkelijks aan.
Wil de echte corduroy
broek NU opstaan."
oprukkende communisme in het ge
bied".
Op een kier
Jordanië en Saoedi-Arabië houden de
deur op een kier. Zij eisen dat Israël
met meer concessies over de brug
komt. Israël moet beloven zich uitein
delijk uit alle in 1967 bezette gEbie-
den terug te trekken en het Palestijn
se recht van zelfbeschikking te erken
nen. Met andere woorden: president
Carter moet bij Israëls premier Begin
de duimschroeven sterker aan
draaien.
Op binnenlands terrein loopt Sadat
weinig risico's. Het volk wil niets lie
ver dan een periode van vrede waarin
de militaire uitgaven worden ver
laagd en met hulp van westerse inves
teringen aan de economische opbouw
van het land wordt gewerkt. De mas
sademonstraties van januari 1977 be
wijzen dat Sadat binnenslands zich
voor economische miskleunen en
voor aanvallen op de toch al lage
levensstandaard van de gemiddelde
Egyptenaar moet hoeden. In Cairo
hoort men cynische klachten over het
feit „dat de Arabieren tot aan de
laatste Egyptenaar willen doorvech
ten". Sadat kan zijn volk een periode
zonder oorlog beloven waarin de Ara
bieren nu maar eens hun eigen zaken
moeten opknappen.
Sadat hoeft ook de binnenlandse op
positie niet te vrezen. Critlsche Jour
nalisten heeft hij de mond gesnoerd;
politici heeft hij op hun nummer ge
zet. Noch de marxisten en de nasse-
risten noch de fanatieke moslems be
schikken over veel manoeuvreer
ruimte.
Het inschatten van de verhoudingen
binnen de Egyptische strijd krachten
is echter veel moeilijker. Maar aange
nomen mag worden dat de meerder
heid van het officiers-korps zich lo
yaal tegenover Sadat opstelt. Dissi
denten worden door de inlichtingen
dienst nauwkeurig in de gaten ge
houden.
Uitleggen
Maar uiteindelijk zal de definitieve
Arabische beoordeling van de ak
koorden van Camp David niet geheel
zonder invloed zijn op Sadats binnen
landse positie. De Amerikaanse mi
nister Vance zal het niet makkelijk
krijgen bij zijn pogingen de storm af
te wenden. In Washington heeft men
begrip voor de Jordaanse en Saoedi-
sche aarzelingen. Vandaar dat Vance
in Amman en Riad „steun probeert te
werven" voor de in Camp David ge
sloten akkoorden. Bovendien hebben
de V8 begrip voor de moeilijke Jor
daanse positie tegenover Syrië, dat
de akkoorden omschreven heeft als
een „dolkstoot in het hart van de
Arabische natie". Niettemin is men
blij dat de Syrische president Assad
bereid is om Vance te ontvangen, die
de akkoorden wil uitleggen, om zo
„bij te dragen aan het Syrische be
grip". De resultaten van de bespre
kingen van Vance zijn niet alleen van
groot belang voor de positie van Sa
dat maar ook voor het verdere ver
loop van het vredesproces in het
Midden-Oosten.
SÜEZ
CANAL
WIST
BANK
lag 21 september 1978
les M. Dorsey
tekening van de ak-
van Camp David is
ilijk de grootste gok
rrière van de Egypti-
ident Sadat. Met de
Sadat vorig jaar no
naar Jeruzalem
zette de Egyptische
minder op het spel
de nu gesloten ak-
van Camp David.
ir Jeruzalem was een gok.
de koe bij de horens en
Arabische wereld onge-
hodes toe. Maar tegelijk
president duidelijk dat hij
leter zou afwijken van de
Arabische voorwaarden
in het Midden-Oosten. In
ging het echter niet
itegie en taktiek. Hier
principes waarop de Ara-
'-iraël vrede willen sluiten,
•1 ter discussie. En hier is
oor het eerst afgeweken
limum aan overeenstem-
Arabische wereld.
regeringsfunctionarissen
tn geheim van dat aan-
de akkoorden in Camp
de Arabieren en het voor
de totale isolatie van Sa-
bische wereld in handen
•Arabië en Jordanië ligt.
>nt men zich in Cairo
jd over de op het eerste
jzende houding van Am
id. In de ogen van Hassan
f f fccteur van het kantoor van
lt, moet men niet al te veel
ten aan de Saoedische
van de akkoorden in
l. Ook in november toon-
li's zich uiterst kritisch
van Sadats eenmansac-
de achtergronden wer-
1, vonden zij de hele zaak
lelijker.
an de Amerikaanse minis-
uitenlandse zaken Cyrus
gisteren in Amman met
■fessein overleg pleegde en
^^ar Riad zal doorreizen om
1 akkoorden te verkopen.
vertrek uit Washington
£2nce dat de Saoedische en
afwijzing te wijten zijn
lt dat zij in Camp David
JN Jgenwoordigd waren en
>/-vjsfeer en de filosofie die
wBtaan moeilijk kunnen be-
ïië noch Saoedi-Arabië
ipanningen van Sadat vol-
deeld. In de Jordaanse
daring wordt deelname
riesbesprekingen niet bij
voorbaat uitgesloten. Wel wijst men
erop dat men gekant is tegen afzon
derlijke vredesverdragen en dat men
zich „noch moreel noch wettelijk"
aan de akkoorden van Camp David
gebonden acht. Opvallend is dat voor
het eerst in geruime tijd in een officië
le Jordaanse verklaring niet naar de
Palestijnse Bevrijdingsbeweging
(PLO) noch naar de besluiten van de
Arabische topconferentie in Rabat in
1974, waar de PLO als „enige wettige
vertegenwoordiger van het Palestijn
se volk" erkend werd, wordt ver-
Saoedi-Arabië acht de akkoorden
van Camp David een „onaanvaardba
re formule voor een definitieve vre
de". Maar tegelijkertijd stelt Riad
dat „ondanks haar bezwaren de Saoe
dische regering niet meent het recht
te hebben om zich in de binnenlandse
aangelegenheden van een ander Ara
bisch land te mengen, noch om zich
te verzetten tegen het recht van zo'n
land om de verloren gebieden te her
winnen door de gewapende strijd of
door vreedzame inspanningen zolang
deze de hogere Arabische belangen
niet tegenwerken".
Principes
Met de publlkatie van deze verkla
ring nog voor de aankomst van Vance
in Saoedi-Arabië heeft Riad duidelijk
te kennen willen geven dat het niet
voor de druk van de internationale
publieke opinie zal wijken noch er
voor zal terug schrikken om presi
dent Carter in zijn hemd te laten
staan. Sadat heeft een aantal voor de
Saoedi's heilige principes geschon
den. Hij is bereid vrede met Israël te
sluiten terwijl er nog geen algehele
regeling voor het conflict in het Mid
den-Oosten gevonden in. Egypte
heeft een definitie van de „wettelijke
rechten van het Palestijnse volk"
aanvaard die het dichtst bij de Israë
lische opvattingen staat. Inzake de
kwestie Jeruzalem, die voor de Saoe
di's als beschermheren van de mos-
lemse heilige steden Mekka en Medi
na van groot belang is, is men in
Camp David geen stap verder
gekomen.
Tenslotte heeft Sadats onderteke
ning van de akkoorden van Camp
David de verdeeldheid in de Arabi
sche wereld groter dan ooit gemaakt.
En in de woorden van de Saoedische
kroonprins is „inter-Arabische ver
deeldheid gevaarlijker dan een oor
log". Niettemin hebben de Saoedi's
Sadat niet bevolen om zijn vredesini
tiatief op te geven en om schuld te
bekennen. Hij mag ermee doorgaan,
maar hem is duidelijk te kennen ge
geven waar de grens ligt. Immers, ook
de Saoedi's willen geen volledige
breuk met Sadat. In Riad beschouwt
men Egypte namelijk als een „onmis
bare schakel in de oorlog tegen het
Haagse redactie
1 pAG In hun acties tegen de voorgestelde weddever-
LCebben de dienstplichtig militairen verenigd in de
en onverwachte steun in de rug gekregen. Zij hebben
- «.ouwelijk stuk van de directeur dienstplichtzaken in
2 liekregen dat hen feitelijk in het gelijk stelt.
meen valt bij de belangenverenigin
gen in slechte aarde. Zowel de federa
tie van officiersverenigingen als de
WDM noemen het in de begroting
voor 1979 uitgestippelde personeels
beleid waarvoor Van Lent verant
woordelijk is „vaag, teleurstellend, te
weinig realistisch." Zij verwijten de
defensieleiding wel mooie plannen
aan te kondigen, maar daarbij niet te
zeggen wanneer die doorgevoerd zul
len worden en hoeveel geld daar dan
wel voor is.
itaris Van Lent stelde in
1976 verlaging voor van de
iftijd van 20 naar 19 Jaar.
nd hiervoor was een bezuini-
10 miljoen per jaar. Door
an de opkomstleeftijd zou
ik de wedde, momenteel
aan het netto-minimum-
in 20-jarige kunnen wor-
tot het netto-minimum
jarigen, dat scheelt 65
aand.
|Kamer wilde de opkomst-
niet verlagen, maar
tken. Op voorstel van het
Jerlid De Vries besloot de
istplichtlgen te laten kie-
jopkomstleeftijd van 18,19
van Lent heeft zich daar
Jverzet, maar heeft recent
ïsteld de weddeverlaging
(aal voor 19-Jarigen door te
ch"
(verwijt de staatssecretaris
dit punt een onlogische
Sij wordt door het vertrou-
bport van de directeur
ken feitelijk in het ge-
f. Het van 22 februari 1977
•apport waarschuwt Van
lefensie zich, na aanvaar
dt voorstel De Vries, voor
ng moeilijk meer op de
van de opkomstleeftijd
(en. De directeur adviseert
ïretaris de Kamer duide-
keus te stellen.
ler zich achter het voor-
i stelt, „dan concluderen
verlaging van de wedde
'ng niet wil en dan heb-
aan wetswijziging geen
len andere mogelijkheid,
Ie", zoals het rapport zegt,
probleem naar een later
'Verschuiven met een goe-
I alle extra moeite die met
jng van de leeftijd gepaard
zal blijken te zijn
udie
«ft die laatste mogelijk-
ljkelijk toch gekozen en
daarvoor nu scherpe kri-
hie WDM. Ook de andere
(elangenvereniglngen wij-
Mdeverlaging op dit mo
il menen dat eerst een
het hele betalingspro-
militairen moet worden
Van Lent in het alge-
AMSTERDAM (ANP) De helft van
de ruim 1300 kunstnierpatiënten in
ons land zou zich zelf moeten behan
delen in een ziekenhuis of een „dia-
tel" en nog eens een kwart zou de
noodzakelijke apparatuur zelf thuis
kunnen bedienen. Deze forse uitbrei
ding van de „zelfdialyse" in verschil
lende vormen, adviseert de Gezond
heidsraad in een nog niet officieel
gepubliceerd advies aan staatssecre
taris Veder-Smit van volksgezond
heid. Nog maar een kwart van de
patiënten zou dan in poliklinieken
passief de periodieke behandeling on
dergaan, waarvoor meer verpleeg
kundig personeel nodig is.
Delen van het advies werden gisteren
bekendgemaakt door dr C. Dudok de
Wit, hoofd van de afdeling zieken
huiswezen van de geneeskundige
hoofdinspectie van de volksgezond
heid. Hij sprak op een Jubileumbij
eenkomst van de tienjarige Nierstich
ting Nederland. De Gezondheidsraad
vindt dat het kernprobleem bij de
opvang van nierpatiënten het geringe
aantal transplantaties blijft. Al in
1972 werd een Jaarlijkse behoefte van
400 transplantaties geraamd. Daar
van wordt nog niet de helft uitge
voerd.
Behalve op de beschikbaarheid van
nieren, hangt dat op financiële pro
blemen bij de zeven transplantatie
centra in Nederland. Als de overheid
een kostendekkend tarief goedkeurt,
is een belemmering voor uitbreiding
van de transplantaties weggenomen,
aldus voorzitter ir A. J. de Boef van
de Nierstichting. Dr Dudok de Wit
kondigde aan dat de tariefcommissie
academische ziekenhuizen een bij
zonder tarief zal voorstellen aan mi
nister Pais (onderwijs), de op dit ter
rein bevoegde bewindsman.
trouw/kwartet PR 15- H 17 - S 19
LEBANON
Med
Assad
GOL
hl
IGHT5
Vance
Hussein
Khalid
