'Praten met mensen beste amusement' Ballet van Poznan in herbouwd Theater Zuidplein Nieuwe boeken TV COMMENTAAR Strindbergs waarheid emotioneel verbeeld Gratis toneel in Arnhem Beelden uit Hel van Bastogne Maarten 't Hart, enthousiast lezer Overeenste reorganisati VARA-tv-di( DONDERDAG 14 SEPTEMBER 1978 Sonja Barend: „Wat voor de een goed nieuws is, hoeft voor een ander helemaal niet hetzelfde te betekenen." Foto Erwin Verheljen Sonja Barend gelooft in formule informatie-entertainment door Jan van Galen AMSTERDAM Hebben tv-praatshows, waarin amusement en informatie gekoppeld wor den, wel toekomst? Na één seizoen met diverse praatprogramma's valt daar nauwelijks een antwoord op te geven. De beoordeling wordt bemoeilijkt doordat er een te groot verschil was in continuïteit en Mies Bouwmans Netwerk voortijdig moest verdwijnen. Twee praatshows komen dit winterseizoen zeker terug: Aad van den Heuvels Alles is anders Show (waarover we al eerder schreven) en Sonja Barends Goed Nieuws Show. Eind mei. wanneer deze shows aflopen, kunnen er naar alle waarschijnlijkheid meer conclusies getrokken worden. Keken er meer mensen dan vorig jaar, steeg de waardering? Kiest de kijker toch liever voor tv-series, puur entertainment en zuiver informatieve programma's? De Goed Nieuws Show haalde naar mate het seizoen vorderde steeds ho gere kijkcijfers (met als hoogtepunt vijf miljoen kijkers), maar de waarde ring kwam niet hoger dan 70. Oeen slecht resultaat, maar alles behalve indrukwekkend. 70-75 is pas goed. daarboven heel goed. De minste waardering kwam van NCRV-leden. de meeste van VARA- en VPRO-le- den. Duidelijk negatieve invloed op de cijfers had het ..Vloeklied". een onderwerp uit de tweede Goed Nieuws Show; het kostte de VARA ook nog eens veel leden. Sonja Barend wil het liever niet meer over die affaire hebben. „Het is achteraf erbarmelijk dom geweest om bij het onderdeel „God hoort u. vloek niet" dat liedje te halen. Daar zijn we zelf het eerst achter gekomen, maar de reacties waren vaak even -onbehoorlijk als het onderwerp zelf. Als dat vloeklied er niet in gezeten had. dan hadden we ook hogere ogen gegooid. Maar goed. iedereen maakt fouten. Het is vervelend steeds weer met een misstap geconfronteerd te moeten worden. Er zijn ook veel posi tieve dingen gebeurd. De shows be stonden niet louter uit entertain ment. Er zaten veel maatschappij kritische onderwerpen in. die we van uit de filosofie die achter het pro gramma zit (goed nieuws) belicht hebben. Ik bedoel, we hebben niet alleen gesignaleerd: dit is fout. dit zou niet mogen gebeuren. We hebben, als Je dat zo mag zeggen, ook oplos singen aangedragen: telefonische hulpdiensten, opvang voor Jeugdvan dalen. bejaardenzorg. Dat maakt het programma ook interessant. Ik ben niet tegen puur amusement, leuke liedjes, krokodillen met broeken aan. een kanarie die kan piano-spelen, maar dat hoort meer thuis bij Willem Duys. Ik bedank er voor alleen maar variété te brengen. Vandaar de infor matie die in mijn programma's zit. Daarbij komt dat ik het beste amuse ment het praten met mensen vind." Kritiek „Informatie heeft altijd twee kanten Ook bij goed nieuws is dat het geval. Wat voor de een goed nieuws is. hoeft voor de ander helemaal niet hetzelfde te betekenen. We hebben een vrouw laten praten over haar ervaringen in een gevangenis. Via operatieve weg was ze van een man in een vrouw veranderd Ze had een heel moeilijke periode achter de rug. want ze had als man en als vrouw vastgezeten. Haar ARNHEM (ANP) De 25-jaar be staande Toneelgroep Theater in Am- hem geeft volgende week donderdag en vrijdag voor het Arnhemse pu bliek een gratis voorpremière van haar jubileumvoorstelling „Het bui tenverblijf". Theater heeft daartoe besloten, omdat er voor de echte pre mière (zaterdag 23 september) zo veel genodigden zijn. dat het normale the aterpubliek dan nauwelijks aan bod komt. Wie de gratis voorstelling wil bijwo nen moet wel snel zijn er zijn vanaf aanstaande zaterdagmorgen een klei ne achthonderd kaartjes bescnikbaar aan de kassa van de Arnhemse Schouwburg, aldus een mededeling van het Theater Haar Jubileumstuk beslaat twee avonden, alleen de pre mière van ..Het buitenverblijf" is op een en dezelfde dag. 's middags het eerste deel en 's avonds na een koud buffet het tweede deel Tot de officie lf genodigden bij de premiere beho ren CRM-minister mevrouw Garde niers en de Commissarissen van de Koningin in Oelderiand en Over- goede nieuws was dat tien van de twaalf klachten die ze had ingediend tegen ons strafstelsel ontvankelijk waren verklaard. Dat vind ik uitste kend nieuws. Toch zijn er dan men sen die vinden dat Je zo'n „in-en-in- slecht-mens" niet moet interviewen. Van kijkers weet je dat je soms wal gelijke telefoontjes en brieven kunt verwachten, maar bij de pers reken je op een wat meer gefundeerde kritiek. Door de jaren heen krijg Je echter wel een dikke huid. Gefundeerde kritiek is vanzelfsprekend wél welkom. Daar maken we ook gebruik van. Want je moet zo'n show blijven verbeteren." Sonja Barend is zich er ter dege van bewust dat het komend seizoen bepa lend zal zijn voor de toekomst van haar Goed Nieuws Show. Blijken de kijk- en waarderingscijfers op gelijk niveau dan valt in feite de basis weg voor continuïteit. Stilstand is ook in het omroepwereld je gelijk aan achte ruitgang. Vandaar dat er grondig voorbereidingen getroffen worden en de ervaringen van het afgelopen sei zoen uitgebreid zijn gesproken. „Vanzelfsprekend geloof ik in een succesvol vervolg, anders kun Je be ter direct ophouden. Het is erg be langrijk dat we een filosofie hebben voor de opzet. Alles blijft draaien om dat goede nieuws. Thema's zijn er genoeg, invalshoeken ook. Voor de kijker moet het ook interessant blij ven, want, zoals ik al zei, wat voor de een goed nieuws is, kan voor de ander wel heel slecht nieuws zijn. Daardoor krijg Je een sterk variërende waarde ring. Belangrijker is dat mensen zin hebben om te kijken, het moet een uitdaging zijn om dat toestel aan te zetten. Dat is mijn criterium. Ik maak een programma waarnaar ik zelf ook met plezier wil kijken, als er maar iets gebeurt. Het enige echte verschil met vorig jaar is dat het nu een twee wekelijkse uitzending wordt. De VARA kan niet meer beschikken over de vaste vrijdagavond. Het wordt nu afwisselend de vrijdag en de zater dagavond." „Overigens heb ik een rotsvast geloof Speciaal vandaag De Rode Schoentjes is een Engelse film uit 1948 over het leven van balletdansers. Ned. 1/18.59 Hier en Nu heeft een re portage over de situatie in Iran, waarin ondermeer een interview met de Sjah. Ned. 2/22.10 De NOS vertoont het eer ste deel van de Frans-Russi sche documentaire De slag om Duitsland; met veel hier onbekend filmmateriaal van het Ardennenoffensief. Ned. 1/22.10 De NCRV brengt een re portage van de huldiging van organist en koordirigent Dirk Jansz. Zwart. Ned. 2/23.05 Na herhaling van Ozinga Adieu (20.00) wordt in Eén, Twee. Uit de maat aandacht besteed aan het veranderde kind in het voortgezet onder wijs. Hilv. 1/21.20 in praatprogramma's. Een show valt of staat echter met de opzet. Daar mee is Mies Bouwman de mist inge gaan. Ze kon de gevolgen vaak niet overzien en ze benaderde de mensen die uitgenodigd werden verkeerd. Bram en Freek (Neerlands Hoop) lie ten haar behoorlijk afgaan doordat er van te voren geen duidelijke afspra ken waren gemaakt. Zo iets gebeurt mij niet zo snel. Ik heb die jongens ook in de show gehad. We hadden afgesproken het over Argentinië te hebben, dus geen flauwekul. Het ligt er ook wel aan met wie je werkt. Ik doe alles samen met Ellen Blazer, me dunkt dat die een prima staat van dienst heeft. Gied Jaspers draagt re gelmatig ideeën aan, ook al zo'n crea tief iemand, en de regie doet Egbert van Hees. Toevallig mijn levensgezel, maar het werkt alles bij elkaar mee aan een saamhorigheid. Zelf werk ik ook enorm hard. Dat durf ik rustig te zeggen. Wil Je een programma als dit naar behoren invullen, dan moet je er flink tegen aan. Er is ook zo'n ver- scheldenheid aan onderwerpen. Ik heb echt niet overal verstand van, het is dus een kwestie van goed voorbe reiden, Je huiswerk maken." „Mijn manier van overkomen op de buis? Ja, ik weet dat daar heel ver schillend over gedacht wordt. Eigen gereid, zeggen sommigen. Ik denk dat je erg zelfverzekerd overkomt, wan neer Je in ieder programma een keur van onderwerpen de revue laat passe ren, en ook de schijn moet ophouden dat Je elk onderwerp aankunt. Ik be reid me goed voor. Daardoor heb Je meer grip op de zaken, maar ik voel me echt niet te beroerd om te laten merken dat ik ook geen alles-weter ben. Die kritiek heeft ook te maken met het feit dat ik een vrouw ben. Weinig mensen zeggen: die Van den Heuvel en die Postema zijn net zo eigengereid en zelfverzekerd. Kijk. het heeft weinig zin om zoiets te blij ven verkondigen, maar ik ben zo on geveer het meest onzekere mens dat er rondloopt." Vanavond kunnen we, zij het op de verre afstand van 34 jaren, oogge tuigen zijn van Hitiers laatste stuip trekking. die fatale gevolgen dreig de te zullen hebben voor de gealli eerde strijdkrachten en het reeds vrije westen. Over dat Ardennenof fensief onder leiding van veldmaar schalk Von Rundstedt, door zijn tegenstanders omgebogen in de Slag om Duitsland, gaat het in een bijzondere produktie. waarop de NOS beslag wist te leggen. Deze tweedelige oorlogsdocumentaire is het resultaat van een samenwer king tussen de Franse en Russische televisie met Pathé-Cinéma. Al het gebruikte filmmateriaal is authentiek. Het werd na veel speur werk tevoorschijn gehaald uit moei lijk toegankelijke archieven in Frankrijk, Amerika. Duitsland, de Sowjet-Unie en Engeland. De toer was uit de nogal chaotische verza meling een zo nauwkeurig mogelij ke reconstructie samen te stellen van wat zich over een bre^d en dfej front heeft voorgedaan tussen 16 december 1944 en 28 januari 194.=» Bovendien moest de voorgeschir i nis worden getoond uit het gezic,. spunt van de verschillende partijen. Wij zien. hoe geallieerden dr.~ rn nacht bommentapijten uitwierpen over Duitsland, die ogenschijnlijk de gehele oorlogsindustrie van Hit- joweoumeuOWM die moet u proeven,] KUNST/RADIO/TELEVISIE Mr. C. de Jong: „Imitatie Marinier". Uitg. Blok en Zonen, Dieren. 298 blz. prijs 23,90. „Imitatie marinier" van mr. C. de Jong heeft een tweezijdig karakter. Het boek is een uitgebreid en zeer gedegen verweerschrift van bijna driehonderd pagina's, een rapport waarin de schrijver zich afzet tegen situaties, handelingen, aantijgingen en beslissingen, welke hem tussen 1939 en 1945 in enkele gevallen in jaren kort na de oorlog voorkwa men als hem persoonlijk aangedaan leed en vooral onrecht. Een waarde oordeel daarover is moeilijk. Er zijn in en rond de afgelopen oorlog veel dingen gebeurd, die onbehoorlijk, on menselijk en verschrikkelijk waren. Vanzelfsprekend was de positie van een landmacht-reserve-officier, die overplaatsing kreeg naar het korps mariniers, in het begin van de oorlog in de bijzonder gesloten mariniersge meenschap bijzonder moeilijk. Dat die moeilijke positie later moest wor den meegedragen als een „verleden" in beoordelingsstaten en conduite- rapporten en ook dan nog een handi cap zou blijven is duidelijk. Dat de getroffene zijn verweer daartegen ziet als een strijd om eerherstel is even zeer begrijpelijk. Maar welke objec tieve historische waarden dit boek bevat is een zaak voor historici welke aan ons beoordelingsvermogen vol strekt voorbijgaat. De andere karak terzijde is psychologisch: zijn arts heeft de schrijver geadviseerd: „Schrijf het van u af," zoals mr. De Jong aan het slot van zijn boek zelf verklaarde. Mr. De Jong schrijft als slotwoord, dat hij zich na het gereed komen van zijn boek pas echt bevrijd gevoelt. Iedereen weet dat Maarten 't Hart al van jongsaf van veel las. In het aan- vangsessay van „De som van misver standen" haalt hij de geschiedenis op van zijn lezen, die er bijna een is van zijn leven. Zeshonderd woorden leest hij per minuut en op sommige dagen gaan er vijf of zes boeken door. Lezen is voor 't Hart uitzonderlijk belang rijk: zijn leven hangt er van af. Verba zing heoft het dan ook niet te wekken dat in al zijn essays over literatuur de mate centraal staat waarin de be sproken auteur iets van de werkelijk heid belicht, uitbeeldt of analyseert, 't Hart is een toepasser van het ge schreven woord en een zoeker naar werkelijkheidsmomenten die „bui tengewoon", „onvolprezen" of ge woon „indrukwekkend" geformu leerd zijn. Literatuur moet minstens zijn ervaring met de werkelijkheid dekken (geregeld gaat hij na iets „klopt" of „kan"), maar liefst verhe- vingen. De leesbare hoewel vaak zwak ge stileerde opstellen zetten aan tot lectuur, vervuld als ze zijn van 't Harts enthousiasme. Wie zich daar door laat meeslepen heeft nog wat moois voor de boeg: Fontane („één van de grootste romanschrijvers"), Trollope („wordt werkelijk zeer on derschat"), Van Schendel, Hillenius, Hardy, Scott, Lagerlöf, Henry Roth, Thelen, Simenon, Proust en Faulkner 't Harts lievelingsauteur die „een verhaal zo diepzinnig weet te vertellen dat het leven er zelf beteke nis door krijgt". Uit zo'n zinsnede blijkt 't Harts op tiek heel duidelijk en die verklaart ook zijn mateloze passie voor litera tuur. Door de stimulerende presenta tie van voorkeuren is „De som van misverstanden" produkt van onze produktiefste lezer beslist de moei te waard. Maarten 't Hart. De som van misver standen; het lezen van boeken, Am sterdam, De Arbeiderspers, 1978, 228 blz. (Synopsis) 27,50. T. van Deel TROUW/KWARTET Acrobatisch danswerk in een klassiek-academisc deux in „Derde Symphonie - Nachtgezang". AMSTELVEEN Lodewijk de Boer heeft de eerste voor stelling geregisseerd van een nieuwe Belgisch-Nederlandse toneelgroep Bent, waarvan al in het vorige seizoen een reeks try-outs is gegeven, en die nu normaal in de schouwburgen verschijnt. Dinsdag j.l. in Amstelveen. Het gekozen stuk, „De nacht der Tri- baden" van de Zweedse schrijver Per Olov Enquist, heeft als centrale fi guur de befaamde Zweedse schrijver August Strindberg (1849-1912) in de periode (rond 1890) dat de schelding van zijn eerste vrouw, Siri von Essen, met wie hij in 1877 getrouwd was, zich voltrekt. Siri von Essen wil dan een zelfstandig bestaan als actrice opbouwen en heeft als vertrekpunt gekozen de een- acter „De Sterkste" van Strindberg. die zij samen met haar vriendin Marie Caroline David onder regie van de Deense acteur Viggo Schiwe in een klein theater in Stockholm wil opvoe ren. In het stuk nu komt Strindberg zelf naar een repetitie kijken, waarbij er nauwelijks gerepeteerd wordt, om dat er een reeks emotionele botsin gen ontstaat, waaruit begrijpelijk, of althans navoelbaar, moet worden wat de schrijver en de twee vrouwen in elkaar aantrekt en wat hen van el kaar afstoot. Gepraat Alhoewel de gekozen eenacter An- ne-Wil Blankers en Josée Ruiter heb ben die een paar jaar geleden voor de televisie gespeeld vrijwel niet gere peteerd wordt, wordt er wel veel over gepraat. Het ls in feite een monoloog van de éne vrouw, waarbij de ander zwijgend mimisch reageert. In de ver klaring van Strindberg vechten zij om één man, die zij beide begeren, met de suggestie dat hij die man is en de twee vrouwen Siri von Essen en Marie Caroline David. Strindberg vindt, dat hij in zijn eenacter hun onderlinge verhoudingen naar waar heid geanalyseerd heeft. Wat er nu tijdens de mislukte repeti-, tie gebeurt, trekt zijn visie in twijfel Dansbijdrage aan Rotterdamse Poolse week door Hans W. Ledeboer ROTTERDAM Veel show-glitterwerk. een rijke en soms heel gecompliceerde aankleding, heel veel pretenties en een vaak wat traag verlopende en niet altijd even boeiende dans al waren er zo nu en dan heel interessante bewegingsmotie ven te zien. Dit was de indruk, die het Ballet van Poznan (Polen) bij de toeschouwer achterliet na de uitvoering in het gloednieuwe Theater Zuidplein. Dat Ballet van Poznan is enercijds een onderdeel van de in Rotterdam in gang zijnde „Poolse week". Ander zijds ls het een van de onderdelen van het programma waarmeé het Theater Zuidplein na twee jaar ingrijpende restauratie en verbouwing zijn deu ren opent. Met die verbouwing is uit de „Groote Schouwburg Zuid" een modern complex gegroeid met een grote zaal en een kleine zaal, met allerlei zaaltjes voor diverse doelein den en met een genoeglijke en ruime foyer. Dat het Ballet van Poznan die nieuwe mogelijkheden niet tot het uiterste heeft gebruikt, dat, vooral in „Stabat Mater" van Conrad Drzweicki, er te veel mensen op een te benauwend klein toneel kwamen dansen, ligt aan het decorwerk van Antoni Zydron: een halfrond achterdoek zonder cou lissen was in West-Europa een experi ment in de jaren twintig, dat men toen ijlings had verlaten, omdat het decorbouwers voor een onmogelijke opgave plaatste en de toneelruimte tot ten minste de helft terugbracht. Traag Met zijn onderwerp, de moeder Gods tijdens de kruisdood van Jezus, stel de de choreograaf zich een onmogelij ke opgave: pretenties die onmogelijk waar zijn te maken. Deze choreogra fie was dan ook traag van dansbewe ging, zwaarmoedig tegen het melo dramatische aan, eindeloze herhaling van eenzelfde soort beweging, waarin veel van de Amerikaanse school van Martha Graham in was te herkennen. „Derde Symphonie - Nachtgezang" van dezelfde choreograaf is roman tisch, eveneens met heel veel adagio beweging, waarin veel klassiek-aca- demisch werd toegepast. Veel decor- werk, dat, zelf bewegend honderd jaar geleden zou men op het affiche aangeven: „met const en vlieghwerk" rechtstreeks aan de theater-show deelneemt. Net als het vorige werk door de niet erg rijke dansvormen eerder een spektakelstuk dan een balletwerk. Tot slot „Krzesany", weer van dezelf de choreograaf. Een luchtiger ballet- werk met de Jeugd als middelpunt. Mannen in spijkerbroeken, vrouwen in „Rock-planet"-achtige, zeemleer- kleurige jurkjes. Maar met symfoni sche muziek van Wojclech Kilar, zon der enig roek-motief. Ook in de bewe ging geen jazz-ballet, maar foiklore- motieven, soms tot regelrechte volks dans leidend. Wel fleurig, misschien wel het aantrekkelijkste stuk van het hele programma. Er zat tenminste vaart in. door Ton Hydra ■a». ÜLl Tanks van het Derde Leger verzamelen zich op het glooiend terrein, 9 km van Bastogne, om naar de belegerde stad op te rukken. Ier vernietigden. Maar uit onde- grondse werkplaatsen rolden In 1944 38.000 nieuwe vliegtuigen 41.000 kanonnen en 27.000 tanks, voor een groot deel gemaakt door legers dwangarbeiders uit de bezet te gebieden. D»* na de inv.i i angstig geworden dictator werd een in het nauw ge dreven kat. II ging rare en gevaar - 1 sprong- maken. Ongeveer honderd buitseó, gekleed en u apend al Amerikanen, werden iiter de goallieerde linies gedropt. Met hun uitroeiingsactie ontketen den onder de burgerbe- vo.l.iUg. Nauwelijks bevrijd, dacht men dat de ellende van mei 1940 zich zou herhalen. Dat was inderdaad Hitiers bedoe ling. Tussen Monschau en Echter- nach begonnen tweeëndertig Duit se divisies aan een gigantische aan val. Voor het eerst sinds Pearl Har bour werden de Amerikanen verrast en bijna catastrofaal overrompeld. Het beeldverslag heeft zoveel jaar later nog een beklemmende uitwer king, die uiteraard sterker zal zijn naarmate men die tijd bewust heeft meegemaakt. Echter, ook jongere kijkers zullen zich niet kunnen onttrekken aan een gevoel van betrokkenheid bij het zien van jeugdige en nog oner varen soldaten recruten pas die de opdracht hadden, de opruk kende Duitse veteranen in de buurt van Bastogne tegen te houden. Dat gevoel wofdt versterkt door de inge laste verhalen van mannen die toen in de hel hebben gevochten. Tot de ooggetuigen behoort gene raal McAuliffe, de bevelhebber in Bastogne die op het hooghartige Duitse bevel tot capitulatie reageer de met dat beroemd geworden ene woord: „Nuts!" De Duitse bood schapper kreeg het pas door, toen hem te verstaan werd gegeven, dat dit zoveel betekende als: „Go to hell". Het verhaal gaf me een triom fantelijk gevoel, maar de vlammen sloegen er haast uit bij het relaas van SS-kolonel Skorzeny, de man die Mussolini op de Gran Sasso bevrijdde en Horty uit Boedapest ontvoerde. Deze fanatieke, nu in Spanje leven de, Duitse Oostenrijker, staat voor de camera uitdagend na te genie ten, als hij vertelt, hoe onder zijn leiding vermomde commando's opereerden. Slechts vier van deze kerels werden door de Amerikanen gepakt en volgens oorlogsrecht ter plekke gefusilleerd. Men kan discussiëren over de zin van het vertonen van de vaak schokkende beelden uit een zeer bloedige veldslag. Slechts één op merking: vóór mei 1940 wisten wij van toeten noch blazen. Dat is ons toen lelijk opgebroken. Het onder ogen durven zien van harde realitei ten. kan positieve effecten hebben. Zo is deze documentaire bedoeld, waarvan de Nederlandse bewerking goed werd verzorgd door Bob Na- huisen, Loek Dirksen en Nico de Jong. Volgende week donderdag staat Ruslands aandeel centraal. De nacht der Tribaden door André Rutten 7 en doet hem dan ook wr«ru dat hij heeft laten zienpm moeten zijn. De waarheidn dat Siri, dank zij MariL dekt. dat zij zich al te a lijk van Strindberg heefti dat een vrouw ook zelg '5 bestaan. Dat doet Strinceei tisch uitroepen, dat hij dn j (Grieks woord voor les" laagd wordt. Hij veror. een lesbische verhoudiil,e twee vrouwen. in lult Leidraad erd Het stuk werkt niet meP c deneringen en is niet oi matische analyse uit. sten aan als leidraad vo()y ontladingen, waarin me controversionele ervariL baar moeten worden. Di ces, dat zich gaande d^1 11 voltrekt, pas op het einpie zien baar. ijft joó it r" itoK Het toneel, ingericht i Dobbertin, stelde een tc ook opslagruimte voor f is. Daarbinnen werden <tini speeld als mensen die{ci.. Jaak Vissenaken als Stj, semarie Bergmans als Sf,ei< Annelies Vaes als Maridgd vid, Leslie de Gruyter i da regisseur Viggo Schiwe,krD| tisch getekende stoorze"1:. rend toneel voor wie grr'J Ujke verhoudingen duil HILVERSUM (ANP) - werkzame leden van a den FNV hebben zichl klaard met de voorgemy satie binnen de televis, bekend besloot het dag van de VARA in overleg us en de Nederlandse Journalisten tot die r dat vorige week binnej van VARA-visie en f van de ombudsman waren ontstaan. De overige FNV-bond dels door een personee schakeld na het naar worden van het confl:_ den nu evenals het daj dat er structuele zak VARA-televisiedienst zijn. (ADVERTEN1Q j

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1978 | | pagina 4