Middelmatig tot redelijk
POPOP
DE PLAAT
Weekendpuzzel
A'
'S,
Fraai tempospel van
Bert van Harten
m m i 2
e, m mm
Dammen
m b
mjêjb m
o a o
f
1260
2240
32
135
16
112
Blunder als teken van zelfverachting
2835
224
140
Locomotieven
met botsneus
ZATERDAG 2 SEPTEMBER 1978
BINNENLAND
TROUW/KWARTET
25
De zomerse slapte, waarover
we twee weken geleden
reeds spraken, houdt nog
even aan. Weliswaar worden
de geruchten steeds luider,
dat ettelijke popkanonnen
zich inlopen langs de zijlijn
om een gepeperde najaars-
„release" van de grond te
helpen, voor het moment
wordt het spel nog in hoofd
zaak gemaakt door het B-
team: middelmatige tot re
delijke elpees, die men zelf
niet zou aanschaffen, maar
die, indien cadeau gekregen,
toch nog altijd meer plezier
teweegbrengen dan het tra
ditionele stukje zeep, de boe
ken of de goedkope rode
wijn.
Slapte dus. maar toch ook (na het
fameuze debuut van Dire Straits,
enkele weken terug, een debuut dat
in deze als een soort eerste kievlets-
ei kan worden beschouwd) een paar
voorboden van betere tijden: Carle-
ne Carter en Elizabeth Barraclough,
twee dames die voor de eerste maal
elpeegewijze van zich doen spreken
en daarbij voor respectievelijk de
firma's Warner Bros. (BSK 3204) en
Bearsville (BRK 6978) toch wel eni
ge stof doen opwaaien.
Bij Carlene, een telg uit de legenda
rische „country"family, heeft zulks
-&/
Leon Redbone
in niet geringe mate te maken met
het feit. dat zij voor haar eerste
plaat de instrumentale en produktL
onele steiin verwierf van niemand
minder dan (Graham Parker The
Rumour. Een aardige opsteker van-
ult publiciteitsoverwegingen. maar
tegelijk en belangrijker een
waterdichte garantie voor een gaaf.
helder en terzake geluid.
Miss Carter heeft echter zeif ook wel
wat bij te dragen. Hoewel, ais ge
zegd, gepokt en gemazeld in het
cowboy-wezen, bedient zij zich nau
welijks van de aldaar gangbare ken
merken. maar onderscheidt zij zich
door een krachtig stemgeluid en
een —overwegend dito repertoi
rekeuze. die onverwacht goed aan
sluiten bij het zeer Britse karakter
van de heren Rumour. Het levert
een uiterst vitaal geluid op. dat wel
dadig aandoet tegenover alle routi
ne en vermoeidheid, die de dames
pop van het moment kenmerken
(Linda Ronstadt, Emmylou Harris.
Carly Simon. Elkie Brooks, Dolly
Parton etc). Het betrekkelijke
doorsnee-karakter van het meren
deel der composities is in dit per
spectief een bezwaar van onderge
schikte betekenis.
Expressie en gevoel
En zo zou men in het geval van
Elizabeth Barraclough, hoewel
compositorisch vaker scorend dan
Carlene Carter, ook wel een zure
opmerking kunnen bedenken. Over
een soms wat al te obligate lijn. Of
over de zwakke, want: gelijkvormi
ge, start van de tweede plaatkant.
Maar dat is natuurlijk allemaal ge
zeur met een rietje, quasi-geleerde
prietpraat, tegenover de mateloze
hoeveelheid expressie en gevoel
waarmee deze dame het fenomeen
popmuziek (hier door de tegenover
stelling van de twee plaatkanten
fysiek gescheiden in elektrieke
„folk" annex „country" en pittige
„rock") te lijf gaat. Dat maakt ten
minste nog eens wat los bij een
mens, anders dan zijn portemon-
naie, waarop het gros van de popda
mes het via aanstootvrije deuntjes
en geoliede, doch levenloze begelei
ders lijkt te hebben gemunt. Bah.
Uitsluitend de kassa lijkt ook ge
diend met het hier te lande uitbren
gen van „California Jam 2"(CBS
88318), zoals de titel reeds aangeeft
een tweede selectie uit het vertoon
de op een niet zeer lang geleden aan
de West Coast georganiseerde pop
festival. Weliswaar tracht op de bin
nenhoes ene John Ned Mendelsohn
de dagen van „love", „peace" en
Woodstock te doen herleven, dege
nen die er niet bij geweest zijn zul
len zich maar matig thuis voelen in
het, juist door die niet-aanwezig-
heid, wonderlijk samengestelde ge
zelschap van Santana, Ted Nugent,
Dave Mason, Heart, Aerosmith en
Mahogany Rush. Een Santana-
„freak" schaft zich, indien gewenst,
een gehele „live"elpee van deze club
aan en heeft weinig boodschap aan
een paar toevallige nummertjes,
waarbij hij bovendien een zootje
voor hem niet interessant spul op
de koop toe moet nemen. Hetzelfde
geldt de aanhang van de andere
attracties. En, wat moet „Oxygene
(Part 5)", een studio-opname(l) van
Jean Michel Jarre, op deze concert-
registratie? Wat is dat voor een
onzin??
Van links naar rechts: Carlenen Carter, Rumourgitarist Brinsky Schwarz en Graham
Parker.
Hits
Verder. The Small Faces met „78 In
The Shade"(Atlantic SD 19171). Ou
deren" onder u zullen zich dit kwar
tet (waarin Rick Wills momenteel
de plaats inneemt van Ronnie
Lane) ongetwijfeld herinneren als
de fabrikanten van een serie opge
wekte zestiger jaren hits Itchy coo
Park", „Tin Soldier", „Lazy Sun
day". etc.), terwijl de resultaten na
de opheffing van de club en de
vorming van respectievelijk Hum
ble Pie en Faces zeker niet teruglie
pen, maar nog geruime tijd aanlei
ding gaven tot enthousiaste
Stukjes.
Humble Pie en Faces zijn echter
alweer geruime tijd ter ziele. Ronnie
Lane rommelt wat in zijn eentje
(hoewel vorig jaar met Pete Towns-
hend van The Who een tandempro-
duktie werd geprobeerd) en de her
opgerichte Small Faces doen nu
voor de tweede (of derde, ik weet
het niet precies) keermoeite om
zich wederom een aanhang van zes
tiger jaren formaat te verwerven. Of
dat lukt, kan ten sterkste worden
betwijfeld. Nog steeds valt stem en
gitaar van Stve Marriott een zekere
brutaliteit niet te ontzeggen en
tracht men over de hele linie er
voldoende pit in te houden om zon
der bezwaren voor „rock"-band
door te kunnen gaan. Maar op de
een of andere wijze overtuigt het
allemaal niet erg meer. Uitschieters
zijn afwezig, plichtmatig bonkt men
door het repertoire heen. zonder dat
je de indruk krijgt dat iemand het
ook echt leuk vindt, wat ie aan het
doen is. De hoesfotografie lijkt
zulks ook uit te drukken: wat je
daar aanstaart, lijkteerder rijp voor
een rusthuis voor moegestreden
popmuzikanten dan dat men staat
te trappelen om een fiks partijtje te
beuken. Tja.
Leon Redbone
Op dat punt brengt Leon Redbone
ons trouwens evenmin veel verder
met zijn derde elpee „Champagne
Charlie" (Warner Bros. BSK 3165).
Nu zal hij dat ook nooit pretende
ren. Redbone immers heeft zijn hart
verpand aan het vooroorlogse mu
ziek wezen en dat is natuurlijk ande
re koek dan koffie. Als men echter
vraagt wat hij met dit genre doet,
dan is dat maar bitter weinig.
Nauwgezet copiëren en niks anders.
Leuk voor een keer misschien, maar
dan is de lol er wel af en moet Leon
Redbone eigenlijk gewoon ophoe
pelen. Terug naar kantoor.
Waarna tot besluit de afdeling
Zwarte Muziek dit keer ook niet
bijzonder uit de verf komt. Rose
Royce („Strikes Again"), Foxy
{„Get Off"), The Temptations
(„Bare Back"), men komt nauwe
lijks boven het niveau van de ordi
naire „disco" uit en belandt zo, be
wust of onbewust, in het gezelschap
van KC and the Sunshine Band,
wier jongste produkt de naam „Who
Do Ya (Love)" meekreeg. Yakketak-
ketak, yakketakketak etc. Het
moest verboden worden.
Dank zij een relatie ben ik tamelijk
gelukkig en ook redelijk vlug in het
bezit gekomen van het partijenboek
je van het 3e Heljtings-damtoernool
waaraan vijf Nederlandse toppers de
nodige glans verleenden, maar ook
regionale cracks hebben uitstekende
partijen gespeeld. Wel zijn in dit toer
nooi ook erg veel fouten gemaakt en
ik geloof niet, dat er voor enige deel
nemers een uitzondering kan worden
gemaakt.
Batiaannet, Boom en ook Jannes van
der Wal gingen niet vrijuit, al moet
gezegd worden dat Jannes' partijen
uitblonken door originaliteit en
schoonheid. Zijn overwinning op
Reijkaart is na het openingsgrapje
simpel maar fraai en ook de partij
tegen Batiaannet mag genoemd wor
den als bron voor veel analytisch
schoon. Vandaag echter aandacht
voor de wat vreemd aandoende over
winning van regionaal favoriet Bert
van Harten op deze zelfde Van der
Wal.
Wit: Jannes van der Wal
Zwart: Bert van Harten
I. 33-29 17-21 2. 39-33 21-26 3. 44-39 11-
17 4. 50-44 6-11 5. 32-28 17-21 6. 38-32
20-24. Minder goed. In een partij te
gen Nimbi (Suiker 77) kreeg ik met
wit ook groot voordeel door passief
spel van de Congolees.
7. 29x20 15x24 8. 31-27 10-15 9. 43-38
18-23 10. 49-43 12-17. Een defensieve
zet. eerder uit nood dan uit vinding
rijkheid. In een partij Sljbrands-
Twijnstra uit de bondscompetitie
van vorig jaar kreeg wit na 10.12-
18 11. 27-22 18x27 12. 37-31 26x37 13.
42x22 14-20 gedw. 14. 34-29 23x34 15.
40x29 13-18 gedw. 16. 22x13 9x18 een
machtige centrumstand, die resul
teerde in een vrij gemakkelijke over
winning.
II. 27-22. Een ander idee is 37-31 of 36-
31 te zijner tijd gevolgd door de twee
om twee met 33-29, maar Van der Wal
wenst de partij te compliceren.
11. 8-12 12. 33-29 24x33 13. 38x18
12x23 14. 42-38 5-10 15. 47-42 15-20!
Natuurlijk geen 14-20 wegens 32-27!
23x32 de beste 37x28 21x23. 34-29! en
36-31 met winnende dam op veld 5.
16. 34-29. Maakt er een open kerkhof
aanval van. Maar ook hier zou men
kunnen zeggen, dat er weinig alterna
tieven aanwezig zijn. Zo is het na 16.
34-30 20-24 17. 30-25 (zo goed als ge
dwongen is hier al 37-31 met alle
onplezierige gevolgen vandien. om
dat ook 39-34 weinig perspectieven
biedt) 10-15 18. 38-33 (op 40-34 dam
door 23-29, 24-29, 13-18 en 14-20) 14-20
19. 25x14 9x20 zonder meer dodelijk
op een handjevol manieren.
1623x34 17. 40x29 10-15 18. 45-40
20-25 (zet een kansrijke omsingeling
in) 19. 40-34 7-12 (beperkt wit in zijn
mogelijkheden) 20. 39-33 14-20 21. 44-
39 9-14 (zie diagram 1).
m m M
m m m m
m m mm b
mm - -
'0,
Het oogt allemaal wel fraai, wat wit
op het bord heeft gebracht, maar in
werkelijkheid staat hij waarschijnlijk
al verloren! De oud-jeugdkampioen
van Gelderland is erin geslaagd, zijn
grote tegenspeler in grote temponood
te brengen en daarbij zijn omsinge
ling zo actief te houden, dat allerlei
kleine combinaties, die op zichzelf
geen enkele reële bedreiging zouden
kunnen vormen, samen wit in een
wurgende greep houden.
22. 29-23 (gedwongen) 3-9 23. 34-30. Na
33-29 zie ik nog niet een twee drie hoe
zwart verder moet, maar na 34-29 zou
20-24x24 met winst gevolgd zijn. De
tekstzet is al niet veel beter.
2325x34 24. 39x30 20-24! 25. 43-39
2-7 26. 30-25 15-20 (zie diagram 2).
m m
l 13, S
4 i II <i
w mm m 9.
H iö
Wit besluit tot een gambiet, waarvan
de gevolgen niet te berekenen zijn.
maar dat tactisch gezien zeker de
meeste kans biedt.
27. 22-18 13x22 28. 39-34 9-13 29. 34-29
4-10 30. 37-31 26x37 31. 42x31 10-15 32
31-27 22x31 33. 36x27. Het /.iet ernaai
•lit, dat wit toch nog redelijke com
pensatie heeft voor zijn schijf achter
stand.
33..21-26 34. 41-37 13-18! 35. 46-41
17-21 36. 41-36 11-17 (nog steeds werkt
de tempoverhouding in zwarts voor
deel) 37. 48-43! (wanhoop) 17-22 (hier
verkeerden beide heren al in razende
rijdnood) 38. 28x8 19x48.
Hier had Van der Wal nog een gokje
kunnen wagen met 39. 37-31. omdat
op 24X42? 40. 35-30 26x28 41. 30-24 ad
lib. 42. 8-2 ad-lib 43. 2x47! volgt met
reibise (de witte dam slaat dan achte
reenvolgens 7. 28. 29, 20, 14, 18. 32 en
42). Indien zwart achter eerst met
26x28 slaat, werpt de slag 21x43 na
35-30 roet in het eten. In de partij is
wit echter ook geheel kansloos.
39. 8-2 24-22 40. 2x5 18-22. 41. 25x14 48-
25 42. 14-10 15x4 43. 32-27 21x32 44.
5x46 22-27 en zwart won.
Een zeer interessant duel waarin
zwart een uitstekende Indruk heeft
gemaakt door zijn behandeling van
dit zeer moeilijke tempospel.
FRANK DR08T
42
1024
IW0
3780
35
56
224
Copyright P I 0 Bot 6 Copcikog*»
Rekenpuzzel
De werkwijze is als volgt: In de lege
vakjes kunnen cijfers onder de tien
worden ingevuld, die met elkaar ver
menigvuldigd. als produkt het getal
geven, dat voor de horizontale en
vertikale vakjes is vermeld. Bij getal
len met een plus moeten de cijfers
opgeteld worden. Bij getallen, ge
scheiden door een streep, geldt het
bovenste voor de horizontale en het
onderste voor de vertikale vakjes.
Oplossing per briefkaart t/m woens
dag a.s. zenden naar: Trouw/Kwar
tet. Postbus 859. Amsterdam. Links
boven vermelden: Weekendpuzzel.
Oplossing vorige puzzel
Hor 1 genet. 6. keper. 11. nes. 12. tor.
14 lok. 16. os. 18 erker. 20. pa. 21.
mortel. 22. oester. 23. el. 24 st.. 26. as.
27 te. 28. alm. 30. ora. 32. lap. 34. An.
36. ik. 37. ei. 38. eg. 40. laks, 41. eigen.
42 ster. 43. me. 44. e.g. 45. te. 47. es. 49.
nb. 51olm. 53. per, 56. ar. 58. as, 59. A.
P. 61. me. 62. lastig. 64 Oberon, 65.
om. 66 adder. 69. e.t. 70. arm, 72. adi,
73. mis. 75. manen, 76. trein.
Vert.: 2. en, 3. nestel. 4. es. 5. Loki. 7.
el, 8. poesta. 9. e.k. 10. romer. 12. tr. 13.
re. 15. Karei. 17. sol. 18. els. 19. ros. 20.
pet. 25. To. 26. Aa. 28. anker. 29. mi.
31 regel. 32. li, 33. Peter. 34. aam; 36
keg. 37. ent. 39. ges, 44. eb, 46 e.p. 48.
salon. 50. intern. 51. os. 52. ma. 54.
elegie. 55. rente. 57. ram, 58. aga. 60.
por. 61moe. 63. Edda. 67 da. 68. ei. 70.
A.A. 71 me. 73. Mr. 74. si.
De prijswinnaars zijn: de heer E. J.
van Zeijts. Joppelaan 108 E. Joppe;
de heer H. Strating. Eikenstraat 17,
Kampen; de heer M. Schelling, Pink
sterbloemstraat 34, Klaaswaal.
Het jaarlijks overzicht „Nederlandse
Postzegels 1977", een gezamenlijke
uitgaaf van PTT en de Staatsuitgeve
rij is weer uitgekomen. Als documen
tatie voor elke Nederland-verzame
laar een onmisbaar boekwerkje. Het
bevat in 96 pagina's beschouwingen
van drie kunstenaars over de cijferze-
gels, die we sinds 1976 beschikbaar
hebben; voorts uitvoerige emissiege-
gevens over de 21 zegels, het vorig
jaar uitgegeven, de aanleidingen tót
de uitgifte, voor-ontwerpen en alles
wat aan de totstandkoming van de
zegels is te pas gekomen. Het zeer
goed verzorgde boekje is verkrijgbaar
bij de Staatsuitgeverij in Den Haag
voor de prijs van tien gulden 1.70
verzendkosten.
Portugal wijdde vorige maand twee
zegels aan Pedro Nunes (1502-1578),
mathematicus, cosmograaf en astro
noom van joodse origine, die vooral
ten behoeve van de scheepvaart van
zijn tijd belangrijke publicaties op
zijn naam heeft staan Op een zegel
van 5 esc. de geleerde aan zijn werk
tafel en op die van 20 esc. o.a. een deel
van zijn radarscherm. Ter gelegen
heid van het Internationale Congres
van Mathematici (ICM 78). dat dit
jaar in Finland wordt gehouden, ver
scheen aldaar een zegel waarop de
functietheorie en via een lijnenspel
de beweging der mathematici wordt
uitgebeeld. In LJsland is met het ge
reedkomen van de brug over de Skei-
oararivier het wegenplan compleet
dat een ringweg rond het hele eiland
omvat. Op de zegel een fraai beeld
van de brug.
Wegens het eeuwfeest van de jaar
beurs van Toronto, die in 1878 startte
als een agrarische tentoonstelling
verscheen een bijzondere Canadese
zegel waarop de hoofdingang van het
terrein te zien is. Zuid-Afrika eert met
een viertal zegels de schilder Jan E
Volschenk (1853
1936). de eerste in het land geboren
kunstenaar-ex-professo. Op de zegels
reprodukties van door hem vervaar
digde landschappen. Er is ook een
blokje van de vier zegels te zamen
uitgegeven.
Van Oostenrijk nog twee zegels, die
21 en 25 augustus in omloop kwamen.
Een zegel van S 1.50 verscheen ter
gelegenheid van de vijftiende bijeen
komst van de internationale bond
van werkers in de bouw- en houtver
werkende industrie, die in Wenen
werd gehouden. Deze in 1934 gestich
te organisatie omvat thans drie mil
joen leden in 51 landen. Op de zegel
een compositie van handwerktuigen.
De tweede zegel (S 3) herdenkt het
feit dat 700 jaar geleden bij Dürnkrut
een slag werd geleverd ten gevolge
waarvan aan de heerschappij van Bo-
hemen over Oostenrijk een eind
kwam. Op de zegel een reconstructie
naar middeleeuwse prenten van een
tweegevecht tussen koning Rudolf
van Habsburg en Ottokar van Bohe-
men. dat in feite nooit heeft plaats
gevonden.
OfVt M'NUKHT Hf I pVH'yti R\ T VN 1»
'i—
OSTSRReiCH V
In de reeks „natuurbescherming"
verscheen in de Verenigde Staten een
blokje van vier zegels met afbeeldin
gen van uilen, waarvan het voortbe
staan wordt bedreigd. En om te be
sluiten de uitgifte van drie zegels van
de Ned. Antillen gewijd aan energie
besparing. In de vorm van een bol is
op de zegels de tekst „wees zuinig
met energie" in de Engelse. Neder
landse en Paplamentoe-taal gepro
jecteerd. Prijs 75 ct. Ant.crt. Dag van
uitgave 31 augustus.
J. J. M. KIGOEN
Niets is in het schaakspel tragischer
dan de blunder. In één klap wordt een
mooie stelling om zeep geholpen, een
bouwwerk waaraan men uren heeft
gewerkt, stort in een enkele seconde
in elkaar. Een verklaring van de blun
der geeft makkelijk aanleiding tot
onzinnige speculaties, maar één ding
is mij wel duidelijk geworden: de
blunder is dikwijls een teken van
zelfverachting. In Baguio heeft Vik
tor Kortsnoj enkele dagen rust ge
vraagd na zijn blunder in de zeven
tiende partij, toen hij zich pardoes
mat in twee liet zetten. Of het nu
werkelijk komt door de aanwezigheid
van de parapsycholoog weet ik niet,
maar gezegd moet worden dat Korts
noj altijd een notoire blunderaar is
geweest. Waarschijnlijk is er geen en
kele schaker van die klasse die zoveel
verschrikkelijke blunders heeft be
gaan als Kortsnoj. Nog niet eens zo
lang geleden was Hans Böhm de ge
lukkige tegen wie Kortsnoj een blun
der beging. In Moskou gaf Kortsnoj
na twaalf zetten reeds een stuk weg:
1. d4 Pf6 2. c4 f6 3. Pc3 d5 4. Pf3 Lg7 5.
d5x Pd5x 6. Ld2 0-0 7. e4 Pb6 8. Le3
Lg4 9. Le2 Lf3x 10. gf3x Dd7 11. h4
Pc6 12. d5 Pe5?? Nu had Böhm met
de eenvoudige combinatie 13. Lb6x
ab6x 14. f4 een stuk kunnen winnen,
maar in de onjuiste veronderstelling
dat een zo groot speler als Kortsnoj
nu een maal geen fout begaat, liet hij
de winnende zet achterweg en de par
tij ging gewoon verder.
Bladerend door oude tijdschriften en
boeken, ben ik een groot aantai blun
ders van Kortsnoj tegen gekomen.
Opvallend is dat Kortsnoj vooral met
Wit zulke vreemde misrekeningen be
gaat. Het begon al heel vroeg. In het
jeugdkampioenschap van de USSR
van 1949. kwam op een gegeven mo
ment tegen de nog jeugdiger Spasski
de volgende stelling op het bord.
De gehele partij had Kortsnoj gewon
nen gestaan. Zijn laatste zet: 1. Db5-
d7 was al niet zo'n beste, maar na
Spasski's antwoord 1.Dd7-f5 ver
loor hij het zelfs nog 2. Th4xh7??
(Nodig was 2. Df7x genoeg voor remi
se. tot stand gekomen door 2.
De2t en zwart houdt eeuwig schaak)
2. Kb8xh7 3. Dd7xf7t Tf8-f7 en
wit gaf het op! 4. Dh5t Kg8 5. Td8 mat
had hij waarschijnlijk gedacht. Waar
om Kortsnoj niet verder wilde, zal wel
iets te maken hebben met de zelf
verachting dat hij deze partij niet
had gewonnen. Nog steeds lag remise
binnen handbereik: 4. De8 De2t 5.
Kgl Dd3x en wit maakt nu eeuwig
schaak.
In deze rubriek laat Ik Kortsnoj's
andere blunder tegen Spasski. 29 Jaar
later in Belgrado begaan, waar hij in
een mooie stand een vol stuk weggaf
maar buiten beschouwing, evenals
zijn gigantische misrekening In de
zeventiende partij (alweer!) van zijn
tweekamp met Karpov in '74, toen hij
een vol paard verblunderde. Minder
bekend is Kortsnoj's blunder tegen
Milic uit 1956 Met wit stond Kortsnoj
al weer prachtig, toen Milic in de
volgende stelling 1. Tflx?
speelde.
Bestel het boekje Goede raad voor
fietstochten' door overmaking van
16,40 op postgiro 234567 t.n v.
stichting (iets'. Amsterdam
noj had daarvoor alle acht partijen
gewonnen. Misschien was hij op dat
moment de beste speler ter wereld
Tegen PortUch verloor hij echter als
volgt:
1. Pc3-d5?? Lc6xd5 2. e4xd5 f4-gS 3.
h2xf3 Dh4xc4 en wit gaf het op.
MAX PAM
Wie zou nu niet: 2. Le6x+ Tf7 3. Dg7
mat gespeeld hebben? Kortsnoj niet.
Hij speelde 2. Lh3xfl en kon niet
meer winnen. Ook opmerkelijk was
zijn blunder in 1968 tegen Portisch in
het Hoogoventoernooi. Het was de
partij uit de negende ronde en Korts-
UTRECHT - De NS gaan alle
elektrische locomotieven (z.g.
1100-serle) voorzien van ver
sterkte neuzen. Dit doet men
om de veiligheid van de machi
nisten te verhogen in het geval
van een botsing. Deze week is
trouwens de eerste locomotief
met versterkte voorzijde ge
reed gekomen in de hoofdwerk
plaats van de NS in Tilburg.
Voor 1982 moet de gehele serie
behandeld zijn.
De laatste Jaren heeft men ge
middeld zeven tot tien locomo
tieven in de werkplaats gehad
die moesten worden gerepa
reerd na botsingen Hoewel in
de algelopen vijf Jaar één ma
chinist ernstige verwondingen
opliep, wenst men toch het ze
kere voor het onzekere te ne
men. aangezien bij de meeste
incidenten ernstige vervormin
gen van de bestuurderscabine
werden geconstateerd.
